Του David E. Sanger
The New York Times
Υιοθετώντας την τακτική των αυξημένων οικονομικών πιέσεων, δίχως να αποσύρει την προοπτική της στρατιωτικής λύσης, ο Μπαράκ Ομπάμα θέτει τρία μεγάλα στοιχήματα στο πλαίσιο της προσπάθειας να πείσει την ιρανική ηγεσία για την αναγκαιότητα της διαπραγμάτευσης αναφορικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα.
Έπειτα από ένα χρόνο κατά τη διάρκεια του οποίου οι επαφές με τους Ιρανούς δεν απέφεραν τα αναμενόμενα από τον Λευκό Οίκο αποτελέσματα, τα στοιχήματα αυτά θα κρίνουν το μέλλον της δεύτερης φάσης της εμπλοκής του Αμερικανού πρόεδρου με την Τεχεράνη.
Το πρώτο στοίχημα του Ομπάμα είναι να πετύχει εκεί όπου ο προκάτοχός του, Τζορτζ Μπους, απέτυχε: να εξασφαλίσει τη διεθνή συναίνεση για κυρώσεις επώδυνες σε βαθμό ικανό να πείσουν τη διαιρεμένη ιρανική ηγεσία πως οι πυρηνικές της φιλοδοξίες δεν αξίζουν το τίμημα. Η υπόθεση, ωστόσο, περιπλέκεται και αυτό διότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ οφείλει να λάβει υπόψη ότι οι νέες κυρώσεις μπορεί να συντρίψουν το αντικυβερνητικό κίνημα, το οποίο εμφανίζεται έτοιμο να βγει και πάλι στους δρόμους.
Το δεύτερο στοίχημά του σχετίζεται με τους Κινέζους. Το Πεκίνο πρέπει να πειστεί ότι οι κυρώσεις αποτελούν σαφώς καλύτερη προοπτική από την αστάθεια και τη μείωση της παγκόσμιας πετρελαϊκής παραγωγής, που θα προκαλέσει μια πιθανή επιδρομή του Ισραήλ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Οι σύμβουλοι του Ομπάμα παραδέχονται ότι οι ελπίδες συμφωνίας με την Κίνα είναι, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, λιγοστές.
Τέλος, ο Αμερικανός ηγέτης καλείται να πείσει τους Ισραηλινούς ότι οι μονομερείς στρατιωτικές ενέργειες δεν αποτελούν ενδεδειγμένες λύσεις. Προς το παρόν, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου φέρεται να πιστεύει ότι οι κυρώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε κατάρρευση την αδύναμη -κατά την άποψή του- ιρανική κυβέρνηση. Εν τούτοις, η πρόσφατη ανακοίνωση του Ιράν περί επίσπευσης της διαδικασίας εμπλουτισμού σε επίπεδα κοντά σ' εκείνα που απαιτούνται για την παραγωγή πυρηνικού όπλου, ενδέχεται να ανατρέψει τους υπολογισμούς των Ισραηλινών.
«Το επόμενο βήμα είναι οι κυρώσεις», είπε ευθέως την περασμένη εβδομάδα ο κ. Ομπάμα, λίγο πριν το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κατονομάσει αρκετές εταιρείες που ανήκουν ή σχετίζονται με τους Φρουρούς της Επανάστασης - τις επίλεκτες, δηλαδή, δυνάμεις του Ιράν που επιβλέπουν την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος και παραδοσιακά προστατεύουν το θεοκρατικό καθεστώς. «Προς το παρόν μοιάζουν να έχουν κάνει τις επιλογές τους, αν και η πόρτα παραμένει ανοικτή», πρόσθεσε με νόημα ο ίδιος.
Οι ανάγκες της εσωτερικής πολιτικής, σε συνδυασμό με αυτές της στρατηγικής στο διεθνές στερέωμα, κρύβονται πίσω από την έμφαση του Μπαράκ Ομπάμα στην προσέγγιση του «διπλού δρόμου» - την ενίσχυση, με απλά λόγια, του μάταιου διπλωματικού ανοίγματος με την απειλή ενός νέου γύρου κυρώσεων. Ο Λευκός Οίκος, βέβαια, δεν αναφέρεται δημόσια στα επιμέρους στοιχεία της νέας του στρατηγικής. Σε αυτά συγκαταλέγεται η τοποθέτηση συστοιχιών πυραύλων στα «φιλικά» προς τις ΗΠΑ κράτη του Περσικού Κόλπου, καθώς και η εντατικοποίηση της δράσης των μυστικών υπηρεσιών κατά του πυρηνικού προγράμματος των Ιρανών.
Την ίδια στιγμή, πάντως, οι σύμβουλοι του Ομπάμα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις κατηγορίες εις βάρος του Αμερικανού προέδρου όσον αφορά την αποκαλούμενη από τους επικριτές του «αφελή προσέγγιση του ιρανικού ζητήματος». Αυτοί, λοιπόν, υποστηρίζουν ότι ο Ομπάμα έχει πλέον τη δυνατότητα να ασκήσει πραγματική πίεση στους Ιρανούς. Παρ' όλα αυτά, ο οικονομικός αποκλεισμός μιας χώρας δεν συνεπάγεται απαραίτητα και αλλαγή πλεύσης από τους ηγέτες της. Η Βόρειος Κορέα, η Κούβα και η Μιανμάρ αποτελούν τρανά παραδείγματα της αποτυχίας των οικονομικών κυρώσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.