Κύριο Άρθρο
The New York Times
Το μήνυμα των ψηφοφόρων προς τον πρόεδρο Ομπάμα ήταν ξεκάθαρο. Δεν τους αρέσει ο τρόπος που κάνει τη δουλειά του και ακόμη περισσότερο οργίζονται με τους δημοκρατικούς βουλευτές και γερουσιαστές. Οι Ρεπουμπλικανοί, αφού εξήψαν τους φόβους των Αμερικανών για την οικονομία και για τα δεινά του «μεγάλου κράτους», προσφέροντας ταυτόχρονα ελάχιστες απαντήσεις, κατάφεραν να κινητοποιήσουν τη βάση τους. Οι Δημοκρατικοί, όχι.
Οι Αμερικανοί που προσήλθαν στις κάλπες περιέγραψαν τους εαυτούς τους ως πολύ πιο συντηρητικούς τώρα από ό, τι το 2006 και το 2008 - και από το σύνολο του πληθυσμού. Πάνω από 4 στους 10 δήλωσαν υποστηρικτές του κινήματος Tea Party. Αλλά παραπάνω από τους μισούς συντηρητικούς διατύπωσαν αρνητική άποψη για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Στο εξής, ο Ομπάμα πρέπει να σταματήσει να αγνοεί τη βάση των ψηφοφόρων του και να πάψει να μένει στο περιθώριο, ενώ άλλοι διαμορφώνουν τις συζητήσεις. Πρέπει επίσης να βοηθήσει τα μέλη του δικού του κόμματος να δείξουν πυγμή. Ο πρόεδρος πολύ εύκολα άφησε τους αντιπάλους του να δυσφημήσουν τα γνήσια βήματα προόδου που έγιναν σε πολύ δύσκολους καιρούς: την ιστορική μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας, τα μέτρα τόνωσης της οικονομίας που απέτρεψαν μια ακόμη βαθύτερη ύφεση και τη μεταρρύθμιση του τραπεζικού τομέα για να αποφευχθεί μία ακόμη κατάρρευση. Το ερώτημα τώρα για τους Ρεπουμπλικανούς είναι αν θα επιδοθούν σε θριαμβολογίες ή αν θα ασχοληθούν με το δύσκολο έργο της διακυβέρνησης. Ο πιθανότερος πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Τζον Μπένερ, δεν έχει κάνει την παραμικρή νύξη για το πώς σκοπεύει να μειώσει το έλλειμμα, το οποίο οι Ρεπουμπλικανοί θέτουν στην κορυφή των προτεραιοτήτων τους. Μία από τις συγκεκριμένες προτάσεις που έχει διατυπώσει θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει η δημοσιονομική τρύπα ακόμη βαθύτερη. Πρόκειται για την παράταση ισχύος όλων των φοροαπαλλαγών της περιόδου Μπους.
Τα έξιτ πολ υποδεικνύουν ότι ακόμη και οι πιο συντηρητικοί ψηφοφόροι καταλαβαίνουν αυτό που συνεχίζει να αγνοεί η ρεπουμπλικανική ηγεσία. Ότι είναι αδύνατο να περιορίσει κανείς το έλλειμμα και να περικόψει και τους φόρους την ίδια στιγμή. Μόνο το 19% χαρακτήρισε τη μείωση των φόρων ως προτεραιότητα για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Πρόσφατα ο Μπένερ δήλωσε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα είναι ελεύθερος, αν θέλει, να υποστηρίξει τα προγράμματα των Ρεπουμπλικανών. Όσο για την ατζέντα του Ομπάμα: «Θα κάνουμε τα πάντα -και εννοώ τα πάντα- για να την εκτροχιάσουμε, να τη σταματήσουμε, να την καθυστερήσουμε, ό, τι μπορούμε»
Μια Βουλή ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς οφείλει προφανώς να θέτει ως προτεραιότητα την ατζέντα των Ρεπουμπλικανών. Αλλά τα όσα ακούμε από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχουν ενοχλητικές ομοιότητες με όσα ακούγαμε μετά τις εκλογές του 1994, όταν ο Νιουτ Γκίνγκριτς ετοιμαζόταν να αναλάβει την προεδρία της Βουλής και ανακοίνωνε ότι δεν θα κάνει συμβιβασμούς στην πολιτική του. Το αποτέλεσμα ήταν η παράλυση. Οι Ρεπουμπλικανοί μπλόκαραν τελείως το νομοθετικό έργο, κάτι που στο τέλος κόστισε στον Γκίνγκριτς τη δουλειά του και στους Ρεπουμπλικανούς την πλειοψηφία τους. Ένα πράγμα είναι σαφές από τις μετρήσεις της κοινής γνώμης και από την ψηφοφορία. Οι Αμερικανοί έχουν κουραστεί με τέτοιου είδους παιχνίδια. Βλάπτουν τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.