Τι κάνει την Αλ Κάιντα «Λερναία Υδρα»

Η αποτυχία της καταπολέμησης του κινήματος της παγκόσμιας «τζιχάντ» οφείλεται σε πολιτικούς, αλλά και σε επιχειρησιακούς λόγους

Τα περιστατικά των προηγούμενων ημερών αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά τις ανεξάντλητες αντοχές της ισλαμικής τρομοκρατίας στις προσπάθειες της Δύσης να την καταστείλει. Παρά τους τεράστιους πόρους που διατίθενται καθημερινά, οι απειλές της σουνιτικής οργάνωσης Αλ Κάιντα για επικείμενο χτύπημα σε ευρωπαϊκό ή αμερικανικό έδαφος έφτασαν ένα βήμα από την πραγματοποίησή τους.

Στις 29 Οκτωβρίου, οι αρχές της Βρετανίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων κατάφεραν να εξουδετερώσουν δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς, που είχαν σταλεί αεροπορικώς σε δέματα από την Υεμένη προς τις ΗΠΑ. Εχοντας περάσει από όλους τους ελέγχους, οι βόμβες ήταν προγραμματισμένες να εκραγούν εν πτήσει. Ανακαλύφθηκαν την τελευταία στιγμή, χάρη σε πληροφορίες που φέρονται να ανέκτησαν οι σαουδαραβικές υπηρεσίες πληροφοριών από πρώην μέλος της Αλ Κάιντα. Μάλιστα, μία από τις βόμβες εξουδετερώθηκε στο έδαφος μόλις 17 λεπτά πριν εκραγεί, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα δήλωσε την Πέμπτη ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Μπρις Ορτεφέ.

Η αποτυχία της καταπολέμησης του κινήματος της παγκόσμιας «τζιχάντ» οφείλεται, σύμφωνα με αναλυτές, τόσο σε πολιτικούς όσο και σε επιχειρησιακούς λόγους. Ξεκινώντας από τους δεύτερους, είναι πλέον σαφές ότι η «αποκεντρωμένη» δομή της Αλ Κάιντα με τους ημιανεξάρτητους πυρήνες που δραστηριοποιούνται από τη μεθόριο του Πακιστάν, μέχρι τη Βορειοδυτική Αφρική και την Ευρώπη, αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματική. Ετσι, ενώ η Δύση και κυρίως οι ΗΠΑ, επικεντρώνουν τις αντιτρομοκρατικές τους επιχειρήσεις στις ορεινές περιοχές του Πακιστάν και του Αφγανιστάν, οι φανατικοί ισλαμιστές μπορούν να χτυπούν από την Υεμένη, όπως συνέβη με τα δέματα στα αεροσκάφη. Το εύρος των κινδύνων είναι τόσο μεγάλο, ώστε να θεωρείται σχεδόν ανέφικτο να κλείσουν όλες οι «τρύπες» στο σύστημα ασφάλειας, ακόμη σε ζωτικούς τομείς, όπως οι αερομεταφορές. Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές ρίζες του προβλήματος, πέραν της ανοιχτής πληγής του Μεσανατολικού, νέα εστία έντασης δημιουργείται και στο Ιράκ, λόγω του παραγκωνισμού των σουνιτών μουσουλμάνων από τη σιιτική πλειοψηφία. Μέσα στο κλίμα εθνοθρησκευτικού διχασμού που δημιουργείται, η Αλ Κάιντα βρίσκει πρόσφορο έδαφος, ώστε να αποσταθεροποιήσει εκ νέου τη χώρα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_07/11/2010_421592
(7/11/2010)