Cyber War: The Next Threat to National Security and What To Do About It

Richard A. Clarke, Robert K. Knake
Cyber War: The Next Threat to National Security and What To Do About It
HarperCollins, 2010



Της Michiko Kakutani
The New York Times Book Review
Μπλακ-άουτ χτυπάνε την Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Ουάσιγκτον και περισσότερες από 100 άλλες αμερικανικές πόλεις. Υπόγειοι σιδηρόδρομοι συγκρούονται, τρένα εκτροχιάζονται, αεροπλάνα πέφτουν. Σωλήνες γκαζιού ανατινάζονται, χημικά εργοστάσια εκλύουν σύννεφα τοξικής χλωρίνης. Τράπεζες χάνουν όλα τους τα δεδομένα. Και τα δίκτυα του Πενταγώνου ακινητοποιούνται, καθιστώντας τυφλή την μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο.
Σύμφωνα με τον τσάρο της αντιτρομοκρατίας Richard A. Clarke, αυτό δεν πρόκειται για σενάριο ταινίας, αλλά για ένα σενάριο το οποίο θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματική ζωή, με τα πάντα να καταρρέουν εντός 15 λεπτών. Ο Clarke, επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον και Τζορτζ .Ο. Μπους, τονίζει ότι ενώ οι ΗΠΑ κατέχουν ικανότητες κυβερνοεπίθεσης, η απουσία ενός αξιόπιστου αμυντικού συστήματος, σε συνδυασμό με την έντονη εξάρτηση της χώρας από την τεχνολογία, την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη σε μια ολέθρια κυβερνοεπίθεση. «Οι ΗΠΑ αυτή την στιγμή είναι πολύ πιο ευάλωτες σε ένα κυβερνοπόλεμο από ό,τι η Ρωσία ή η Κίνα», γράφει. «Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο από ότι ορισμένα μικρά κράτη όπως η Βόρειος Κορέα», προσθέτει.



Σε αυτές τις σελίδες ο Clarke χρησιμοποιεί την γνώση που απέκτησε εκ των έσω για την εθνική ασφάλεια, δημιουργώντας μια οδυνηρή – και πειστική – εικόνα της κυβερνοαπειλής που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ΗΠΑ. «Δεν υπάρχει ομοσπονδιακή υπηρεσία που να έχει την αποστολή να υπερασπίζεται το τραπεζικό σύστημα, τα συγκοινωνιακά δίκτυα ή το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας από μια κυβερνοαπειλή», υπογραμμίζει. Για περισσότερη από μια δεκαετία ο Clarke προειδοποιεί για ένα «ηλεκτρικό Περλ Χάρμπορ» και είναι εξοικειωμένος με τις απογοητεύσεις μιας πολιτικής γραφειοκρατίας. Η απουσία ενός αποτελεσματικού συστήματος κυβερνοάμυνας στην Αμερική, προειδοποιεί ο Clarke, «θα θέσει σε πειρασμό τους αντιπάλους της να επιτεθούν σε μια περίοδο εντάσεων», και θα βάλει επίσης σε πειρασμό τις ΗΠΑ να προβούν σε προληπτική δράση ή να κλιμακώσει πολύ γρήγορα μια κυβερνοεπίθεση σε περίπτωση που δεχτεί επίθεση.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης αυτής της ανησυχητικής κατάστασης; Ο Clarke αναφέρει ότι σε μια συνάντηση το 2009, 30 βετεράνοι του κυβερνοχώρου, πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι, γραφειοκράτες, ακαδημαϊκοί και υψηλοί αξιωματούχοι εταιρειών πληροφορικής, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι κρίσιμες υποδομές θα έπρεπε να διαχωριστούν από το «ανοιχτό σε όλους» Ίντερνετ. Υποστήριξαν επίσης μεγαλύτερη ανάμειξη της κυβέρνησης στην έρευνα και ανάπτυξη του κυβερνοχώρου και μια αυξημένη έμφαση στην ανθεκτικότητα των συστημάτων, ούτως ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για ανάκαμψη μετά από επίθεση.
Σε αυτές τις προτάσεις ο Clarke προσθέτει και κάποιες δικές του εισηγήσεις, οι οποίες είναι μεν λογικές αλλά δύσκολες στην υλοποίησή τους. Υποστηρίζει ότι η Αμερική χρειάζεται «να ενισχύσει τα σημαντικά δίκτυα ενάντια στα οποία κάποιος θα μπορούσε να επιτεθεί» τοποθετώντας αυτοματοποιημένα συστήματα σάρωσης που θα ψάχνουν για κακόβουλο λογισμικό. Επίσης, χρειάζεται να διαβεβαιώσει ότι το Πεντάγωνο θα ενισχύσει την ασφάλεια των δικών του δικτύων και να εργαστεί για την επίτευξη συμφωνιών ελέγχου κυβερνοόπλων με άλλα κράτη.
«Η αλήθεια είναι πως μια μεγάλη κυβερνοεπίθεση από άλλο έθνος είναι πιθανόν να ξεκινήσει κατά των ΗΠΑ», γράφει ο Clarke, τονίζοντας ότι «ναι, ίσως να μπορέσουμε να απαντήσουμε με κάποιο τρόπο, αλλά το έθνος μας θα είναι ρημαγμένο από μια τεράστια επίθεση σε υποδομές που θα διαλύσει την ηλεκτροδότηση για εβδομάδες, θα ακινητοποιήσει τρένα, θα προσγειώσει αεροπλάνα, θα ανατινάξει σωλήνες και θα ανάψει φωτιές σε διυλιστήρια». Προς το τέλος του ανατριχιαστικού του βιβλίου, οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι αν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να περάσουν την γραμμή από τον κυβερνπόλεμο σε συμβατικό πόλεμο, η υψηλή τεχνολογία στο στρατιωτικό τους οπλοστάσιο «μπορεί ξαφνικά να μην δουλεύει».