Το νέο βιβλίο «Περί Ομφαλού της Γης»

                  

Το νέο βιβλίο του Χάρη Κυριακίδη, ενός ανδρός που υπηρέτησε και έζησε από κοντά και άμεσα την πολιτική ζωή του τόπου μας, τους ανθρώπους που κυβέρνησαν,  τις ξένες σχέσεις και παρεμβάσεις για δεκαετίες,  είναι κατά τη γνώμη μου μεγάλη προσφορά προς την ιστορία της πατρίδας μας. Στην  ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Ανεξαρτησία του 1960 μέχρι σήμερα,  όταν ακόμα δεν αναγνωρίζεται ο θεσμός του Κρατικού Αρχείου και ο καθένας θεωρεί κρατικά έγγραφα ως ... προσωπική του υπόθεση, ελάχιστοι έγραψαν, παρέθεσαν και αποκάλυψαν όσα  έζησαν, άκουσαν, γνώρισαν, βίωσαν  στην πολιτική ζωή με ονόματα και λεπτομέρειες εκτός από τους μ. Π.Σ. Μαχλουζαρίδη,  και Χρ. Βενιαμίν.  Γι΄αυτό αυτού του είδους τα βιβλία είναι ανεκτίμητα για την ιστορία γιατί βοηθούν τόσο τους νεότερους σήμερα που διψούν για γνώση όσο  και τους ιστορικούς στο μέλλον να αξιολογήσουν και να ξεχωρίσουν τις αλήθειες από τους μύθους. Και ουκ ολίγοι μύθοι έχουν δυστυχώς πλαστεί για να μείνει εγκλωβισμένη η αλήθεια.  Μπορείτε να το προμηθευθείτε απευθείας από τον συγγραφέα, λεπτομέρειες επικοινωνίας στο τέλος του κειμένου.

 Φανούλα Αργυρού - Λονδίνο 12.8.2014

Νέο βιβλίο Χάρη Κυριακίδη    -  «Περί Ομφαλού της Γης»

Μια κριτική ανάλυση της σκηνής  και  του παρασκηνίου του Κυπριακού

Απόσπασμα από το βιβλίο, του Χάρη Κυριακίδη, «Περί ομφαλού της γης», στο κεφάλαιο «ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ»

«Δεν θα ήταν υπερβολικό, ίσως, να πούμε ότι  Κυπριακός λαός, βρίσκεται ουσιαστικά εγκλωβισμένος, στα χέρια μιας «Εσωτερικής Αποικιοκρατίας» η οποία τον αντιμετωπίζει, αφ' υψηλού και από καθέδρας, χωρίς να αισθάνεται υπόλογη και υπεύθυνη απέναντι του, ως υπηρέτης του λαού, αλλά ως αφέντης και δυνάστης του. Και ο λαός ως υποτελής υποχρεούται να παρακολουθεί και να ακολουθεί και να υπηρετεί την ματαιοδοξία της, αλλά και να πληρώνει για, τα λάθη ή τα «λάθη» και για τις πράξεις και παραλήψεις της».

ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΥΝ

Το βιβλίο «Περί ομφαλού της γης, είναι η Τρίτη προσπάθεια του Χάρη Στ. Κυριακίδη, στον συγγραφικό τομέα. Η ιδιαιτερότητα αυτής της προσπάθειας, έγκειται στο γεγονός ότι από την μια προσφέρει μια πιο βαθειά, φιλοσοφική, κοσμοθεωρητική, πραγματολογική και ερευνητική τομή στα θέματα που παρουσιάζει και αναλύει. Από την άλλη αποτελεί και την πραγμάτωση μιας υπόσχεσης, τόσο προς στον εαυτό του, όσο και σε πολλούς οι οποίοι κατά καιρούς τον άκουαν και τον ρωτούσαν γιατί δεν καταγράφει σε βιβλίο τις απόψεις, θέσεις  και προσεγγίσεις του.

Στο νέο του βιβλίο 320 σελίδων, καταπιάνεται με τα βιώματα, τις εμπειρίες και τις πληροφορίες που αποκόμισε στη διάρκεια της ενεργού ανάμειξής του στα πολιτικά πράγματα του τόπου για τρεις δεκαετίες, καθώς και με έρευνα αρχείων και βιβλιογραφίας των οποίων έλαβε γνώση όλο αυτό το διάστημα. Δεν λείπουν βέβαια και οι αναφορές σε πληροφορίες που πήρε από πρώτο χέρι από άλλους που έζησαν τα γεγονότα με τα οποία καταπιάνεται.

«Δεν είναι ιστορία ούτε πραγματεία, δεν διεκδικεί το αλάθητο και την αδιαμφισβήτητη αντικειμενικότητα. Είναι, όμως, μια ερμηνευτική προσέγγιση ιστορικών γεγονότων από έναν ενεργό πολίτη και πολιτικό,  όχι της βιτρίνας, της θέσης και της τηλεόρασης, αλλά με την αριστοτελική έννοια, του μετέχοντος στην πολιτική.   Γι΄ αυτό μπορεί να έχει έγκυρο λόγο, και να ερμηνεύει, και να διαφωνεί, και να διαβλέπει, και να αποκαλύπτει, και να προβάλλει το παρασκήνιο μέσα από τη δική του οπτική γωνία». Γράφει η Ακαδημαϊκός Μαίρη Κουτσελίνη Ιωαννίδη, προλογίζοντας το βιβλίο.

«Το βιβλίο του Χάρη Κυριακίδη είναι ένα σημαντικό βοήθημα για όσους ενδιαφέρονται αμερόληπτα να κρίνουν τις πράξεις και παραλείψεις όσων αναμείχθηκαν με το εθνικό μας θέμα και μαζί με όλες τις άλλες υπάρχουσες πληροφορίες είτε από δικές μας πηγές (που είναι ελάχιστες δυστυχώς  γι΄ αυτό και το εν λόγω βιβλίο προερχόμενο από ένα που έζησε τα γεγονότα αποκτά ιδιαίτερη σημασία) είτε από ξένες, ανοίγουν ορίζοντες για ευρύτερη έρευνα και αξιολόγηση της ιστορικής αλήθειας.  Η οποία για πολλά θέματα παραμένει δυστυχώς, ακόμα,  εγκλωβισμένη στις τριτοκοσμικές κομματικές καραντίνες».Παρατηρεί στον δικό της πρόλογο η Ερευνήτρια και Συγγραφέας, Φανούλλα Αργυρού.

«Δεν θα συμφωνούσα σε πολλά αναφορικά με τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο και το Κυπριακό ο Χάρης Κυριακίδης. Είναι, όμως, άνθρωπος με πάθος για τα κοινά και δεν ανήκει στο είδος για το οποίο δεν έχω καμιά  συμπάθεια: Εκείνους, δηλαδή, που απέχουν από τα κοινά θεωρώντας εαυτούς ανώτερους των διαδραματιζομένων! Εκείνους που περιμένουν πότε, τάχα, τα κοινά θα αρθούν στο δικό τους ύψος ώστε να καταδεχτούν ν' αναμιχθούν σε αυτά, έστω απλώς ψηφίζοντας»! Συμπληρώνει ο Συγγραφέας και ποιητής Άντης Ροδίτης.

«Το ανά χείρας πόνημα του Χάρη Κυριακίδη κατατάσσεται στα εμπειρικά βιβλία που επικεντρώνονται στη γεγονοτολογία του προσκηνίου και του παρασκηνίου της εξελικτικής πορείας του Κυπριακού, από τον αντιαποικιακό του χαρακτήρα μέχρι το σημερινό που προσδιορίζεται από την εισβολή -κατοχή. Τέτοιου είδους βιβλία έχουν τη δική τους αξία, γιατί δεν διεκδικούν δάφνες επιστημονικής ιστορίας αλλά δίνουν την οπτική, με τάση αυτοκριτικής, μέσα από τα μάτια ανθρώπων που είτε βίωσαν εμπειρικά ιστορικές στιγμές είτε είχαν την ευκαιρία να ζήσουν δίπλα από πρόσωπα τα οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους. Πιστεύω ότι στο μέλλον οι ερευνητές θα έχουν πολλά να αντλήσουν μέσα από τη γεγονοτολογία, η οποία παρατίθεται στο βιβλίο «Περί Ομφαλού της Γης». Συμπληρώνει στο τέλος του βιβλίου ως κεφάλαιο «Αντί επιλόγου» ο Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Ερευνών, Χρήστος Ιακώβου.

Στο κεφάλαιο «Αντί προλόγου», ο Χάρης Κυριακίδης, επισημαίνει: «Όσο αντικειμενικός και να προσπαθήσει να είναι κάποιος, όσο δίκαιος και να θέλει να είναι με άλλες απόψεις ή ιδεολογίες, η εξισορρόπηση είναι ένας δύσβατος δρόμος. Ένας δρόμος που ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνάμεις και αδυναμίες. Από τη στιγμή που γράφοντας ή ομιλώντας για θέματα τριβής δεν θέλουμε να μιλάμε ή να γράφουμε αφ΄υψηλού, παριστάνοντας τον παντογνώστη ή τον περιβεβλημένο με το αλάθητο του Πάπα ή ότι περίπου είμαστε ο Θεός ή ο επί της Γης εκπρόσωπος του η αντικειμενικότητά μας περνά μέσα από τις συμπληγάδες της ανθρώπινης φύσης και της άγνοιας κάποιου ή κάποιων δεδομένων τα οποία θα συνέθεταν μια άλλη εικόνα από αυτή που εμείς προσπαθούμε να σκιαγραφήσουμε». Εκτιμά από την άλλη ότι: «Όπως πάντα, έτσι και τώρα αναμένω ότι κάποιοι θα συμφωνήσουν, κάποιοι θα χειροκροτήσουν, αλλά και κάποιοι θα διαφωνήσουν. Κάποιοι θα σαρκάσουν και θα ειρωνευτούν, αλλά και κάποιοι θα ενθουσιαστούν». Και καταλήγει: «Οι γραμμές που θα ακολουθήσουν προσφέρονται για αποδοχή ή απόρριψη αλλά κυρίως για προβληματισμό και αντιμετώπιση των πραγμάτων μέσα από μια άλλη διάσταση και οπτική γωνία. Είμαι σίγουρος ότι θα διαπιστωθεί από τον αναγνώστη αρκετή τροφή για σκέψη. Εναπόκειται στον καθένα πώς θα αντιμετωπίσει ή και πως ενδεχόμενα να αξιοποιήσει αυτή την τροφή, αυτή την πρόκληση».

Το βιβλίο «Περί ομφαλού της γης», καταπιάνεται εισαγωγικά με την φιλοσοφική, κοσμοθεωρητική προσέγγιση των πραγμάτων. Σημειώνει ο συγγραφέας χαρακτηριστικά: «Οι κατά καιρούς εξουσιαστές και δυνάστες, χρησιμοποιώντας το «υπερόπλο» του «διαίρει και βασίλευε», εγκλώβισαν και εγκλωβίζουν την ανθρωπότητα στις ανάγκες της ματαιοδοξίας και της απληστίας τους. Συνεργοί σε αυτή την υποδούλωση του να ανήκεις άνευ όρων σε μια κατάσταση, μια σχολή σκέψης, και να βάζεις νερό στον μύλο της κάθε λογής εξουσίας, ήταν και είναι άνθρωποι είτε με μικρή αυτοεκτίμηση είτε καιροσκόποι οι οποίοι αποδεικνύοντας τον φανατισμό και την αφοσίωση τους σε δογματισμούς και αφορισμούς λαθροβιώνουν, ως χαμαιλέοντες σε κάθε εναλλαγή εξουσίας. Η σοφή ρήση του Νίκου Καζαντζάκη τα λέει όλα σχετικά: «Θέλει να είναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον».

Και επισημαίνει: «Όλοι βέβαια, ισχυρίζονται ότι αγωνιούν και εργάζονται για να προσφέρουν ένα καλύτερο αύριο στους νέους που αποτελούν το μέλλον και που θα πάρουν την σκυτάλη να συνεχίσουν. Ποια σκυτάλη όμως και ποια συνέχεια; Αυτή είναι η απορία. Τη συνέχεια της με γοργούς ρυθμούς οπισθοδρόμησης της ανθρωπότητας στον σκοταδισμό του νόμου και εξουσίας, που θα είναι πολύ χειρότερος από αυτόν της ζούγκλας ή της προσπάθειας ανάσχεσης αυτής της από όλους παραδεκτής έστω και υποκριτικά και φαρισαϊκά πορείας οπισθοδρόμησης; Την συνέχιση της πορείας του σκότους και του σκοταδισμού ή την απαρχή μιας νέας πορείας προς το φως της αλήθειας, προς ιδανικά, αρχές και αξίες που θα δώσουν τέλος σε πολέμους και αντιπαραθέσεις βασισμένες στην απληστία, στην μεγαλομανία και που περιφρονούν όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά τη φύση την οποία θυσιάζουν όπως και τους ανθρώπους στο βωμό της άπληστης σύντομης διέλευσής τους από αυτό τον κόσμο;».

Ο βασικός κορμός του βιβλίου αποτελείται από τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος το οποίο αποτελείται από τρία κεφάλαια, καταπιάνεται με το θέμα της «Επισήμανσης, αξιολόγησης και εγκλωβισμού» προσώπων και παραγόντων από ξένες χώρες, προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Εκτός από τις προσωπικές του εμπειρίες ξεχωρίζουν, αποκαλύψεις από τα βιβλία δύο πρώην πρακτόρων των Μυστικών Υπηρεσιών, του Victor Ostrovsky, της Ισραηλινής Μοσάντ και του Peter Wright της Βρετανικής ΜΙ5. Συνεχίζει με εκτενή αναφορά στο ρόλο των βρετανικών Υπηρεσιών στην Κύπρο και την αξιοποίηση από μέρους τους και του ψυχολογικού παράγοντα, μέσα από την στράτευση και αξιοποίηση «Ψιθυριστών». Καταλήγει δε με προσωπικές εμπειρίες και βιώματα, από τις απόπειρες εγκλωβισμού του.

Το δεύτερο μέρος,  που είναι και το μεγαλύτερο και αποτελείται από τέσσερα βασικά κεφάλαια και 19 υποκεφάλαια ασχολείται με  «Χρονολογικές αναδρομές», κυρίως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο αναφορικά με τα διεθνή πράγματα, αλλά και με το πώς επηρεάστηκαν και τροχοδρομήθηκαν οι εξελίξεις στο Κυπριακό και το εσωτερικό μέτωπο, με πλούσιο υλικό από βιβλιογραφία και έγγραφα που έχουν αποδεσμευτεί.  Καταλήγει δε με το «Πολιτικό σκηνικό και ισοζύγια δυνάμεων Μεταπολεμικά και μετά την Ανεξαρτησία.

Το τρίτο μέρος, από τρία κεφάλαια, εξετάζει τη «Σύμπλευση και σύγκρουση συμφερόντων, των Μεγάλων Δυνάμεων» στο Κυπριακό, την συντήρηση της «Μακρόχρονης εκκρεμότητας» και την «Αποτελμάτωση» του Κυπριακού, όπου παρατηρεί: «Υπάρχουν τόσα πολλά ερωτήματα που μένουν αναπάντητα, τόσες σκοτεινές πτυχές που πεισματικά παραμένουν στο σκοτάδι. Τόσες προδοσίες που παραμένουν ατιμώρητες, τόση διαπλοκή και διαφθορά που αγγίζει τόσο ψηλά δώματα, αλλά κουκουλώνεται. Και από την άλλη ένας λαός που όχι μόνο δεν εμπνέεται από το παράδειγμα της ηγεσίας, αλλά σπρώχνεται συνεχώς στη μιζέρια ενός αγώνα για προσωπική και οικογενειακή επιβίωση». Και επισημαίνει: «Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης η διαιώνιση μιας ολιγαρχίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς η οποία αναπαράγει νέους αστέρες, ως «Εσωτερική Αποικιοκρατία», κρατώντας το λαό σε κατάσταση υποτελών υπηκόων και όχι εκφραστών της λαϊκής Κυριαρχίας».

Καταλήγει με μια περιγραφική «φωτογράφιση», της παγκόσμιας πραγματικότητας, λέγοντας: «Αν, τέλος, εξαιρέσουμε την εξέλιξη προς το καλύτερο μέσα από τον ρόλο και τη δράση πεφωτισμένων και χαρισματικών ηγετών με ανθρωπιστικά πιστεύω και αισθήματα, η οποία υποσκάπτεται και καταπολεμάται από ελεγχόμενες ηγεσίες και ΜΜΕ, αν εξαιρέσουμε τη δυνατότητα επαναστάσεων από λαούς που είναι εξουθενωμένοι και ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, τι απομένει;». Και απαντά: «Απομένει νομοτελειακά, η βίαιη και αιματηρή σύγκρουση των γιγάντων, που δεν θα τα βρουν στη μοιρασιά. Τραγικό και τρομακτικό ενδεχόμενο και σενάριο. Μήπως, όμως, μόνο μέσα από την στάχτη και τα αποκαΐδια μπορεί να ξαναβλαστήσει ένα μη γενετικά μεταλλαγμένο λουλούδι;».

Στο τέλος του βιβλίου φιλοξενούνται δύο Παραρτήματα. Στο Α΄ «Μια διαφορετική άποψη για την ιστορική καμπή του 1964», η οποία φιλοξενεί τις απόψεις του Άντη Ροδίτη και της Φανούλλας Αργυρού, για την δυνατότητα πραγματοποίησης της Ένωσης το 1964, οι οποίες τεκμηριώνονται με πολλά αποδεσμευθέντα έγγραφα. Στο Β΄ Καταγράφονται και τεκμηριώνονται, «Οι προβοκατόρικες βρετανικές ενέργειες, μετά την Ανεξαρτησία, με έγγραφα και πληροφορίες που παραχωρήθηκαν από την κ. Φανούλλα Αργυρού.

Το βιβλίο ολοκληρώνεται με φωτογραφικό παράρτημα με χάρτες, δημοσιεύσεις και φωτογραφίες  για τα θέματα της χρονικής περιόδου που καλύπτει το βιβλίο.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Τ.Θ. 58253, 3732, ΛΕΜΕΣΟΣ

ΤΗΛ. 99657604 kyriakideslaw@cytanet.com.cy

Κυριακίδης Χάρης

Ο Χάρης Κυριακίδης γεννήθηκε στην Ομορφίτα Λευκωσίας στις 29 Μαΐου 1950 και αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο Νεαπόλεως Λευκωσίας το 1968. Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία στα τεθωρακισμένα, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου αποφοίτησε τον Φεβρουάριο του 1974. Μετά την απόκτηση της άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος (1975), εργάστηκε με την ιδιότητα του Νομικού Συμβούλου -και όχι μόνο- σε διάφορες επιχειρήσεις. Κατά τα έτη 1998-2002 διετέλεσε και Νομικός Σύμβουλος του Υπουργού Εσωτερικών, ως Κηδεμόνας Τουρκοκυπριακών περιουσιών. Μετά την συνταξιοδότηση του τον Ιούνιο του 2013, επιδόθηκε στην ταξινόμηση του αρχειακού του υλικού, προκειμένου να επιδοθεί στο συγγραφικό του έργο. Το «Περί ομφαλού της Γης», είναι το πρώτο από μια σειρά βιβλίων τα οποία προτίθεται να εκδώσει στα επόμενα χρόνια.

Η ενασχόλησή του με τα κοινά και την πολιτική άρχισε νωρίς, καθώς μετά την Τουρκική εισβολή ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός και έπειτα ως αρχισυντάκτης στην οικογενειακής ιδιοκτησίας - εβδομαδιαία εφημερίδα «Κύπρος». Βασικός άξονας της ποικίλης αρθρογραφίας αλλά και των διαλέξεών του σε εκδηλώσεις πολιτιστικών κυρίως οργανώσεων, νωρίς μετά την τούρκικη εισβολή το 1974, υπήρξαν οι αναλύσεις για το Κυπριακό και η ανάγκη δημιουργίας μαζικών κομμάτων αρχών στην Κύπρο. Την άποψη αυτή προέβαλε ως αναγκαία προϋπόθεση για την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία και τα κέντρα αποφάσεων, αλλά και ως προϋπόθεση του αγώνα για την άρση των αποτελεσμάτων της εισβολής και κατοχής.

Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο, με έμφαση στο Κυπριακό, τόσο σε ό,τι αφορά τις ιστορικές του πτυχές, όσο και την επικαιρότητα. Εδώ και 40 χρόνια, άρθρα και αναλύσεις του έχουν δημοσιευτεί σε όλες τις κυπριακές εφημερίδες, καθώς και στο διεθνή τύπο. Έχει παραχωρήσει πλήθος  συνεντεύξεων στην Κύπρο και το εξωτερικό, σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ συμμετείχε και σε συνέδρια του εξωτερικού με θέματα διεθνούς πολιτικής. Επίσης, έχει λάβει μέρος, είτε ως κομματικό στέλεχος είτε με την ιδιότητα του αναλυτή, σε τηλεοπτικές συζητήσεις ξένων μέσων ενημέρωσης.

Ανήκει στα ιδρυτικά στελέχη του ΔΗΚΟ, τον Μάιο του 1976, ενώ από το 1986 έως το 1996 διετέλεσε και Εκπρόσωπος του κόμματος. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό στέλεχος του ΑΔΗΚ τον Μάρτιο του 1999. Η τελευταία ενεργός ανάμειξή του στα πολιτικό - κομματικά δρώμενα ήταν η συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο της συνεργασίας ΑΔΗΚ - ΕΥΡΟΚΟ, στις βουλευτικές εκλογές του 2006.