Συνέδριο για τις Ευρωμεσογειακές σχέσεις από το ΚΙΜΕ

Το Κυπριακό Ίδρυμα Μελετών και Ερευνών (ΚΙΜΕ) διοργάνωσε συνέδριο με θέμα: «Οι Ευρωμεσογειακές Σχέσεις μετά την Αραβική Άνοιξη» το Σάββατο 12 Απριλίου στο ξενοδοχείο ELIAS BEACH στη Λεμεσό. Στο συνέδριο απηύθυνε χαιρετισμό ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος και υποψήφιος ευρωβουλευτής κύριος Συλλούρης και την έναρξη του κήρυξε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Νίκος Αναστασιάδης.

Οι κύριοι ομιλητές ήταν ο υπουργός εξωτερικών, κύριος Ι. Κασουλίδης, ο βουλευτής Ροδόπης της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υπουργός, κύριος Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών, κύριος Χρήστος Ιακώβου. Και οι τρεις ομιλητές τόνισαν τη στρατηγική σημασία της Μεσογειακής Λεκάνης που χωρίζει αλλά και ενώνει τον αναπτυγμένο Βορρά με τον αναπτυσσόμενο Νότο και η οποία επισημάνθηκε πολύ νωρίς από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελώντας στόχο της εξωτερικής πολιτικής και της οικονομικής διπλωματίας.

Στο συνέδριο αναλύθηκε το φαινόμενο που ξεκίνησε ως «Αραβική Άνοιξη» και για πολλές κοινωνίες της Μέσης Ανατολής σήμερα έχει αρχίσει να εξελίσσεται ως κινούμενη άμμος. Διάφοροι αναλυτές είδαν τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο ως το ιστορικά ισοδύναμο της κατάρρευσης του κομουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη το 1989, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι στην Ανατολική Ευρώπη ήταν καθολικό το αίτημα να υιοθετήσουν οι κοινωνίες τις δημοκρατικές δομές της δυτικής Ευρώπης.

Στην Αίγυπτο, παρά το ότι υπήρχε ρεύμα υποστηρικτών της φιλελεύθερης δημοκρατίας ανάμεσα στο κίνημα που ανέτρεψε το Μουμπάρακ, εντούτοις δεν μπόρεσε να ασκήσει μεγάλη επιρροή με αποτέλεσμα να καπελωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2013 από τους ισλαμιστές, οπότε το πραξικόπημα του στρατού ανέτρεψε την ακατάσχετη άνοδο και τελική κυριαρχία των ισλαμιστών.

Στην Τυνησία η εξέγερση έφερε τους ισλαμιστές στην εξουσία που συνεχίζουν με σοβαρά προβλήματα. Στη Λιβύη η εξέγερση προκάλεσε διεθνή στρατιωτική επέμβαση που επέφερε χάος, αβεβαιότητα και πιθανή τριχοτόμηση της χώρας. Στη Συρία, η αδυναμία μίας διεθνούς επέμβασης έδωσε παράταση στην κρίση λαμβάνοντας τη μορφή εμφυλίου πολέμου, με τους ισλαμιστές-σαλαφιστές να παίζουν τον κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από του ομιλητές στις τεράστιες προκλήσεις και δυσκολίες για την ΕΕ μετά την Αραβική Άνοιξη. Καθυστερήσεις αναπόφευκτα προκαλούνται από εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες. Η γενικότερη οικονομική κρίση, κυρίως στην βόρεια ευρωπαϊκή ακτή της Μεσογείου, οι απειλές στην γύρο περιοχή, η αστάθεια και οι αβέβαιες εξελίξεις σε πολλές χώρες του νότου, τόσο ως προς τις θεσμικές εξελίξεις στο εσωτερικό τους, όσο και ως προς την μελλοντική πορεία τους στις εξωτερικές τους σχέσεις, η επικράτηση ακραίων στοιχείων εκατέρωθεν των συνόρων, με αποτέλεσμα να υπάρχει γενικότερη αβεβαιότητα, δημιουργούν ένα εξαιρετικά δύσκολο περιβάλλον.
Εν τούτοις οι σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και μεσογειακών χωρών, όπως ανέφεραν οι ομιλητές, είναι στρατηγικής σημασίας για όλες τις πλευρές. Η συνεργασία είναι η μόνη εγγύηση ανάπτυξης, προόδου και ειρήνης στην περιοχή.