EU PROVIDES TURKEY WITH €4.4 BILLION PRE-ACCESSION FUNDS

ISTANBUL — The EU will provide pre-accession assistance for Turkey in the amount of 4.4 billion euros covering the period of 2014-2020. 

The EU will support reforms in the 'enlargement countries' with financial and technical help throughout the accession process for a period of seven years. The EU Commission has a budget of 11 billion euros for the pre-accession funds, dedicating the largest share of resources to Turkey among the beneficiaries. 

Of this 4.4 million euros provided to Turkey, 620.4 million will be allocated in 2014, 626.2 million in 2015, 630.7 million in 2016, 636.4 million in 2017, and 1.94 billion during 2018-2020. 

For the same period of 2014-2020, the other beneficiary countries Albania, Macedonia, Kosovo, Montenegro, Serbia will receive respectively 649.5 million, 664,2 million, 645.5 million, 270.5 million, and 1.508 billion euros.

The pre-accession assistance promotes structural reforms which transform a given sector and bring it up to EU standards. These sectors cover areas that are linked to the enlargement strategy such as rule of law, growth and competitiveness, and democracy and governance.

http://www.dailysabah.com/nation/2014/09/26/eu-provides-turkey-with-44-billion-preaccession-funds

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση Λευκωσία

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Κυπριακό Κέντρο Μελετών σας προσκαλεί στην επιστημονική συζήτηση με θέμα:

Νεοθωμανικές νοοτροπίες και αντιλήψεις: Η Τουρκική εξωτερική πολιτική και οι τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή

Ομιλητές

Τουρκία: Γεωπολιτικές και σεκταριστικές φιλοδοξίες στη Μέση Ανατολή

Μάριος Ευρυβιάδης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Τουρκία, Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και Κουρδικό ζήτημα στη νέα γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής

Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Συντονιστής: Πάρις Ποταμίτης, Δημοσιογράφος

Δευτέρα, 29 Σεπτεμβρίου 2014, 7.30 μ.μ.

Αίθουσα διαλέξεων προσωρινού Δημαρχείου Κερύνειας

(Πλησίον οδοφράγματος Λήδρα Πάλας)

Λευκωσία

Πληροφορίες: 22668848

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση Λεμεσός

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση

Διαβάστε περισσότερα...

Turkey: What Ally?

by Burak Bekdil  •  September 22, 2014 at 5:00 am

The Turkish government "frankly worked" with the al-Nusrah Front, the al-Qaeda affiliate in Syria, along with other terrorist groups.

The Financial Task Force, an international body setting the standards for combating terrorist financing, ruled that Turkey should remain in its "gray list."

While NATO wishes to reinforce its outreach to democracies such as Australia and Japan, Turkey is trying to forge wider partnerships with the Arab world, Russia, China, Central Asia, China, Africa and -- and with a bunch of terrorist organizations, including Hamas, Muslim Brotherhood, Ahrar al-Sham and the al-Nusrah Front.

Being NATO's only Muslim member was fine. Being NATO's only Islamist member ideologically attached to the Muslim Brotherhood is quite another thing.

"The friend of my enemy is my... frenemy?" U.S. Secretary of State John Kerry shakes hands with the new Turkish Foreign Minister, Mevlut Cavusoglu, before a bilateral meeting on the sidelines of the NATO Summit in Newport, Wales, Sept. 4, 2014. (Image source: U.S. State Dept.)

Last week, the U.S. Secretaries of State and Defense, John Kerry and Chuck Hagel, were in the Turkish capital, one after the other, to ask for Turkey's contribution to a coalition of allies in a U.S.-led war on the Islamic State of Iraq and Syria [ISIS, aka The Islamic State].

Not only will Ankara take no military action, it will also forbid the U.S. from using a critical U.S. air base in southern Turkey to conduct strikes against the jihadist terrorists, the Turks told Messrs. Kerry and Hagel.

Earlier during the week, Turkey also abstained from signing a communiqué which Arab nations penned, seeking stronger action against ISIS.

Some call Turkey "a U.S. frenemy," others refer to it as "NATO's Qatar." Unsurprisingly, on Sept. 9 the U.S. Congress delivered its staunchest warning to date that Turkey and Qatar could face financial and other penalties if they continue to support Hamas and other U.S.-designated terrorist organizations.

Continue Reading Article 

UK: More Taxpayer Funds Go to Extremist Charities

by Samuel Westrop  •  September 22, 2014 at 4:00 am

British politicians seem to be trapped in an endless debate over how to curb both violent and non-violent extremism within the Muslim community.

A truly useful measure might be to end the provision of state funding and legitimacy to terror-linked extremist charities

The charity Orphans in Need has promoted preachers such as Zahir Mahmood, pictured above, who has claimed that, "Hamas are not terrorists; they're freedom fighters, they're defending their country." (Image source: tune.pk video screenshot)

The British government is, incredibly, still continuing to fund charitable UK-based organizations with links to the Muslim Brotherhood, terrorist groups and domestic extremism. Simultaneously, lawmakers seem to be having trouble thinking of ways to tackle extremism and terrorist incitement within Britain's Muslim communities.

In early 2014, the Department for Communities and Local Government provided a grant of £18,000 ($29,000) to the Muslim Charities Forum [MCF], a charitable body and umbrella group for a number of leading Islamist charities, most of which are members of the Union of Good, a fundraising body established by the Muslim Brotherhood to raise money for the terror group Hamas.

The MCF is made up of nine member organizations, all of which stand accused of funding terror or promoting extremism:

Continue Reading Article 

Διαβάστε περισσότερα...

EU-Turkey Energy Relations After the 2014 Ukraine Crisis

In this article Simone Tagliapietra summarizes the key results of a new study published by theFondazione Eni Enrico Mattei aimed at exploring the future prospects of the EU-Turkey energy relations in the aftermath of the 2014 Ukraine crisis. Considering the rapidly evolving situation in the region, the study outlines the urgent need to enhance the EU-Turkey energy partnership and proposes the establishment of a new “EU-Turkey Natural Gas Initiative”.

Introduction 

Over the last two decades energy has emerged as an increasingly important component of the overall cooperation scheme being built between the European Union (EU) and Turkey. In particular, over the years the EU-Turkey energy relations have progressively focused on a specific segment of energy markets: natural gas.

This focus on natural gas has been mainly based on Turkey’s strategic geographical location at the crossroads of major natural gas-rich regions such the Caspian and the Middle East on the one hand, and a major natural gas-consuming region, Europe, on the other hand. This peculiar position has paved the way for the emergence of a vision on which Turkey would eventually play the role of key transit country of future natural gas flows from Azerbaijan, Turkmenistan, Iraq and Iran to Europe[i].

Read more http://www.naturalgaseurope.com

Διαβάστε περισσότερα...

The Lexicon of the Contemporary Middle East Expert

By Michael Weiss

Long before the latest convulsions in the Middle East, but certainly encouraged by them, that unendangered species of think tank fellow or academic known simply as the "Middle East Expert" perfected a new lexicon for the English language. Everything that has occurred in a troubled region, from the auto-immolation of a Tunisian street vendor to the barrel bombing of Aleppo, has been made intelligible, if not inevitable, by this carefully constructed lexicon of the elite opinion-makers and policy-formulators of our day. And while it is true that other fields of intellectual pursuit - literary criticism, evolutionary psychology - have minted their own select jargons, rarely have words that are devoid of any meaning or forensic value become so instantly imbued with definition and importance by their mere usage as those deployed by the Middle East Expert.
You're on pretty solid footing to know that you're about to learn everything there is to know about political or social or economic upheavals in Lebanon, Syria, Iraq or Palestine based on the casual dropping of key terms and phrases - terms and phrases which instantly announce the dropper's bona fides and the demand to be taken seriously. The Middle East Expert who uses this vocabulary, particularly he who uses two or more examples from it in the same sentence, is to be consulted as closely and often as possible. Herewith a dictionary:

Narrative: This word is highly valued by the Middle East Expert because it beautifully reduces the empirically verifiable to the category of a hotly contested theory or abstract construct. E.g., "The narrative that Hezbollah is an Iranian proxy is totally simplistic." Genetically developed in the amino acids of philosophical relativism, moral equivalence and comparative literature doctoral programs, narrative also conflates reality with idle opinion: one man's is no better or more provable than anyone else's. E.g., "The narrative that ISIS is doing anything worse than what the US has done in Guantanamo Bay and Bagram is bullshit."
Political solution: Whenever war in Arabia looms, this phrase is to be invoked to pretend that it isn't, or that it can be stopped by non-war. Somewhat complementarily, its usage ensures that one will never be confused with a neocon (see below). Lately, political solution has also served as a prerequisite for Middle East Experts applying for jobs in the Obama administration through the unusual channels of newspaper or magazine op-eds.
Facts on the ground: Once perfected by Israeli expansionists to account for how land that was not theirs could magically become so with a little demographic adjustment, this phrase now encompasses new worlds of epistemological overstatement. Can any one person truly claim to have a grasp of all the facts in any one place, much less something so geographically indeterminate as "the ground"? Which ground? Where does one ground end and become another ground? The answer, of course, is yes.
The Middle East Expert knows all the facts on the ground in Damascus, Homs, and Raqqa because they recently took part in a two-day symposium in Beirut on finding a political solution to the Syria crisis. Much was discussed at this gathering of fellow Middle East Experts, not to mention a dozen or so charismatic officials from Arab governments. Various narratives were exchanged and argued. But what began only as a comprehensive knowledge of the facts on the buffet table at the Four Seasons ended in a think tank publication that explains exactly how a three-year conflict can be brought to a swift and just end on the basis of retweets.
Imperialism: Any possible policy pursued by the United States government in the Middle East, including hypothetical political solutions.
Anti-imperialism: Any policy pursued by an enemy of the United States government in the Middle East, including the invasion, occupation and annexation of other countries, which is not to be confused with imperialism (see above).
Resistance:The pursuit of anti-imperialism by means other than a political solution. The Middle East Expert takes care not to confuse resistance with insurgency or terrorism, the means by whichimperialism is now being furthered in Syria.
Soft landing: This soothing metaphor describes how an anti-imperialist or resistance-oriented regime can be finessed or gently coaxed from decades of power by a little diplomatic creativity and the careful application of sanctions. Many a Middle East Expert predicted that a soft landingwould indeed be the preferred political solution to the Syria crisis, probably because a pillowy descent sounds much nicer than awkward facts on the ground, such as 200,000 people gassed, starved, shot or rocketed to death.
Neocon: A term of abuse employed by the Middle East Expert to silence critics who may have done damage to a prized narrative or two. Derived from neoconservative, an epithet coined by the radical American socialist Michael Harrington to describe a generation of ex-liberal intellectuals, this somewhat truncated but roomy portmanteau has multiple contemporary uses indeed. Most readily, it reminds people of the Iraq War, which the Middle East Expert was against even if there is documentary evidence to suggest that he was initially for it. It can also be used to describe anyone who believes that a political solution is the wrong narrative to adopt for reconciling the latest anti-imperialist endeavor. (The pleonasm imperialist neocon should only be considered a last-resort in moments of polemical pique or social media frustration.)
Today, neocons have come to include several million Syrian refugees, the entirety of the Free Syrian Army, the governments of Saudi Arabia, Qatar and Turkey, the overwhelming majority of the past and present White House cabinet, and an embarrassingly large number of foreign correspondents (albeit many of them still keeping their own counsels). This word is also a quick and easy way to keep anyone from noticing whenever U.S. Senator John McCain says anything awkwardly resembling the truth (or approaches an agreeable narrative).
At its absolute lowest level of usage, and because neocon has suffered from a decade of semantic tinkerings and subtle insinuations, neocon also conjures the image of a shadowy manipulator of American foreign policy, possibly with tentacles, who is generally unavailable between dusk on Friday and dark on Sunday. Not that any Middle East Expert would ever stoop so low. Only aneocon could ever believe them capable of that.

Michael Weiss is a columnist at Foreign Policy and a fellow at the Institute of Modern Russia. He tweets at @michaeldweiss.

http://www.realclearworld.com/articles/2014/09/17/the_lexicon_of_the_contemporary_middle_east_expert_110711.html

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το

Κυπριακό Κέντρο Μελετών

σας προσκαλεί στην

παρουσίαση του βιβλίου της ερευνήτριας

Φανούλλας Αργυρού

«Η Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας, 1955 -2011»

(Εκδόσεις Αδράστεια)

Το βιβλίο

θα παρουσιάσουν

Κλαίρη Αγγελίδου

Πρώην Υπουργός Παιδείας

Χρήστος Ιακώβου

Διευθυντής του ΚΥΚΕΜ

Αντιφώνηση από τη συγγραφέα

Φανούλλα Αργυρού

Συντονισμός - Εισαγωγικά Σχόλια

Ανδρέας Μορφίτης

Πρόεδρος Επαρχιακής Επιτροπής ΚΥΚΕΜ

Λάρνακας - Αμμοχώστου

Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου

8:00 μ.μ.

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Πλατεία Βασιλέως Παύλου

(Δίπλα από το Ξενοδοχείο Σαν Χωλ)

Λάρνακα

Πληροφορίες

Τηλ. 9957572467, 22668848

Διαβάστε περισσότερα...

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ

by Ιωάν. Παρίσης

Δρ Ιωάννης Παρίσης

 

(Εισήγησή μου στην Ημερίδα για τα 200  χρόνια από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας με γενικό θέμα: “Εθνο-ευεργεσία και Πατριωτικός Εταιρισμός στο διάβα της Ελληνικής Ιστορίας” – 12/9/2014)

 

Κατά την μακραίωνα διάρκεια των σκληρών αγώνων των Ελλήνων, επανειλημμένως συγκροτήθηκαν Ιεροί Λόχοι. Δηλαδή στρατιωτικές μονάδες που τα κύρια χαρακτηριστικά τους ήταν ότι συγκροτήθηκαν από νέους που είχαν προσέλθει εθελουσίως. Η ιστορία των Ιερών Λόχων είναι Ιστορία θυσιών, σε κάποιες περιπτώσεις ολοκληρωτικών.

ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ ΘΗΒΑΙΩΝ

Ο πρώτος γνωστός Ιερός Λόχος είναι εκείνος που συγκροτήθηκε από 300 επίλεκτους νέους άντρες της αρχαίας Θήβας, το 379 π.Χ. Ήταν δημιούργημα του περίφημου στρατηγού Επαμεινώνδα και του Γοργία, όταν η πόλη ήταν κάτω από την εξουσία των Λακεδαιμονίων.

Read more http://parisis.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Islamist Turkey’s Double Game with ISIS

Daniel Greenfield, a Shillman Journalism Fellow at the Freedom Center, is a New York writer focusing on radical Islam. He is completing a book on the international challenges America faces in the 21st century.

Erdogan’s Islamist Turkey was until recently tied to ISIS. While the usual talking heads are claiming that Turkey is afraid, it has a huge military and has nothing to fear from ISIS.

It just likes what ISIS is doing. It doesn’t want to let it get too close, but it’s happy to see it mess up Syria and Iraq for the Jihad.

The regime of Turkey’s chief political Islamist, President Recep Tayyip Erdoğan, and its alleged links to extremist groups in Syria and Iraq, most specifically the Islamic State of Iraq and the Levant (ISIL) — also known as ISIS and the IS — has been put under closer scrutiny now that US President Barack Obama has unveiled a plan of action to degrade the capabilities of this terrorist organization by enlisting the help of its allies and partners in NATO and the Middle East.

The extent, if any, to which the political Islamist government in Turkey has aided and abetted the blossoming of radical groups as part of an overall strategy to shore up opposition against the Bashar al-Assad regime in Syria or to weaken the now-defunct Nouri al-Maliki government in Iraq is not known. What we do know is that Turkey has clearly emerged as the front-line battle state against vicious al-Qaeda-type terror groups, including ISIL, whose cells have been spreading across Turkish provinces like a cancer, waiting to knock out healthy tissues one by one.

Read more http://www.frontpagemag.com/2014/dgreenfield/islamist-turkeys-double-game-with-isis/ 

Διαβάστε περισσότερα...

Ινφογνώμων Πολιτικά: Σαουδική Αραβία: Ο μεγάλος χρηματοδότης του ακραίου ισλαμισμού

Ινφογνώμων Πολιτικά: Σαουδική Αραβία: Ο μεγάλος χρηματοδότης του ακραίου ισλαμισμού

Διαβάστε περισσότερα...

Israel eyes pipeline to export natural gas to southern Europe

VILNIUS, Sept 10 (Reuters) - Israel's foreign minister said on Wednesday the preferred way to export its recently discovered natural gas reserves to Europe would be via a pipeline to southern Europe.

Israel initially looked to export most of its reserves in the form of liquefied natural gas (LNG) but after potential Australian investor Woodside Petroleum, an LNG specialist, bailed out of a joint development deal with Israel's Delek and U.S. Noble Energy earlier this year, its LNG export outlook diminished.

Another potential export route, via a pipeline to Turkey, has also been dealt a blow because of a deepening political rift over Israel's Gaza offensive.

"What looks ... possible to carry out is a pipeline to our neighbours in the EU, like Cyprus and Greece, and from Greece to all southern Europe, to Italy, maybe other countries," Israeli Foreign Minister Avigdor Lieberman told journalists during a visit to Lithuania, where the government has been considering the potential of future Israeli LNG imports.

The Israeli minister said the planned pipeline was estimated to cost $20-$30 billion.

"It's a huge project, and we are only in the beginning. But (the) first impression is that the right way to export this gas to Europe is through Cyprus and Greece," he added.

Israel has also been negotiating a deal to supply natural gas from its vast Leviathan field to its Arab neighbour Jordan under a 15-year, $15 billion agreement.

The Leviathan field, expected to come online by 2018, is estimated to have enough gas to meet Europe's needs for a year.

Despite Lieberman's preference for a pipeline to southern Europe, LNG is not fully off the table yet.

EU member Cyprus has also found gas offshore and proposed to export its reserves with Israel via a joint LNG export terminal on its shores. Cyprus has so far not discovered enough gas to warrant an LNG export terminal using only its own reserves.

There are also talks to pump Israeli gas to Egypt, from where it could be liquefied and exported as LNG via existing infrastructure. (Reporting by Andrius Sytas; Writing by Nerijus Adomaitis; Editing by Henning Gloystein and David Evans)

Διαβάστε περισσότερα...

Lessons Not Learned? The Yazidis and the Armenians of Musa Dagh

The crisis faced by the little-known religious minority, the Yazidis of northern Iraq, captured the attention of western humanitarians. Their capitulation to their pursuers, the forces of the Islamic State of Iraq and Levant (ISIL), whose strict interpretation of Islam regards the Yazidis as polytheists, would mean physical destruction. To escape, thousands of these practitioners of an obscure faith, who have dwelt in the Ninveh region for centuries, encamped on the desolate summit of Mount Sinjar, desperate for rescue by a foreign power.

A remarkably similar story was told a little over eighty years ago by German-speaking Jewish novelist Franz Werfel, in his blockbuster novel The Forty Days of Musa Dagh. Virtually unknown today, the 900-page novel was widely read when it appeared. Just in time to serve as a prescient critique of Nazism, it was optioned by studio giant MGM in 1934 to produce an epic film starring a young Clark Gable, then on his way to winning an Academy Award for It Happened One Night.

Werfel's inspiration was a footnote to the Turkish anti-Armenian atrocities of World War I. In June 1915, receiving news of mass expulsions and murder, the inhabitants of six Armenian Christian villages on the Mediterranean coast collected their few possessions and weapons, and fled to the summit of Musa Dagh, highlands on the coast of the Mediterranean, to escape the approaching Turks. The leader of the revolt, Moses Der Kalousdian, a European-educated Armenian gentleman, rallied the spirits of the villagers, held off assaults on their stronghold until, on the verge of capitulation, they were rescued by a passing French warship.

Although the revolt of 4,200 Armenians at Musa Dagh received scattered attention in the press, it was a small event in a much larger conflict. It was Werfel's novel, though, that humanized the crisis, giving the western reader access to the perspective of the humanitarian refugee, in particular through his intimate portrayal of the protagonist, Gabriel Bagradian.

Modeled after Moses Der Kalousdian, Bagradian is a man of two worlds: cosmopolitan Europe on the one hand, the earthy villages of his native Armenian Turkey on the other. The well-to-do Bagradian had left his village to seek refinement in Paris, but after a while his expatriate life revealed an inner void, and he returns home on the eve of World War I with his French wife Juliette and young son Stephan, seeking shelter from the hostilities and his own existential doubt.

But the quiet life that Bagradian and his family seek evaporates in violence and insecurity. Under his leadership, the villagers retreat to Musa Dagh in the face of the approaching Turks. For forty days, they endure deadly attacks by the Turkish army, mishaps that cost them precious resources, and the collapse of morale against a hopeless siege. Bagradian himself suffers terribly as the threads to his European life are cruelly snipped one after the other. As the situation becomes more desperate, the villagers' only remaining hope is a swimmer dispatched into the Mediterranean, carrying letters begging for intervention by the Allied powers, hopeful of a passing allied ship.

Although not as familiar to western readers as his contemporary Stefan Zweig, Werfel's associate who has enjoyed a renaissance, he was once equally familiar to an international audience. Born into a remarkable cohort of German-Jewish writers in Prague, Werfel counted among his friends Franz Kafka and Max Brod; an enthusiastic supporter was the caustic Karl Kraus. After his service in World War I, Werfel lived the life of the interwar cosmopolitan, one lovingly dramatized in Wes Anderson's recent film Grand Budapest Hotel. A lothario, his romantic entanglements included an affair with the ubiquitous Alma Mahler.

But the war had changed him. Like Zweig (the inspiration for Anderson's film), Werfel was an ethical hedonist, railing against modernity's nihilistic trajectory; after the war, he added a deep humanism to his urbane commentary. Living in the heady literary air of Vienna and Berlin, Werfel's international breakthrough came with the 1933 publication of Musa Dagh.

Appearing early in the unfolding of the Nazi nightmare, Werfel's text was a chilling prophecy of things to come. The villains in the novel are not simply Turks, but a cohort of ideologically-driven racists who displace their more humane elders in pursuit of national purity. Werfel's Armenians would have resonated with the Jewish readership of his time especially, tinged with the same air of romanticism that many of Werfel's cohort felt towards the folkways of traditional Jewry. Indeed, the novel's descriptions of the brutality faced by a community pushed to its very limits are nearly indistinguishable from later Holocaust narratives, woven into images of Treblinka and the Warsaw Ghetto.

As the Yazidi saga shows, the relevance of Werfel's work endures. The Forty Days of Musa Dagh raises fundamental questions of moral duty for modern man. When the evil of persecution rears its head with such unfathomable horror, what do we do? How do we react? To Werfel, whoever holds their morality precious must demand immediate intervention and rescue. In The Forty Days of Musa Dagh, as with the Yazidi crisis today, it the most powerful weapon of genocidal forces is not a machine gun or a howitzer, it is time -- the time of hesitation before action in the face of evil, the very time that dooms many of Bagradian's friends and family to their deaths. Time is of the essence; we hesitate at our moral peril.

http://www.huffingtonpost.com/jess-olson/lessons-not-learned-the-y_b_5754300.html

Διαβάστε περισσότερα...

As Caliphates Compete, Radical Islam Will Eventually Weaken

As Caliphates Compete, Radical Islam Will Eventually Weaken

Διαβάστε περισσότερα...

Το τέλος του Μικρασιατικού Ελληνισμού: Η τραγική ειρωνεία μίας τραγωδίας

 Του Θ. Μαλκίδη

http://malkidis.blogspot.com

1.  Η τραγωδία....

Η  ολοένα και αυξανόμενη ένταση του τουρκικού εθνικισμού  με την άνοδο των φασιστών Νεότουρκων στην εξουσία του οθωμανικού κράτους,  καθώς   και τα οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα  με την  επιχειρηματική  διείσδυση της Γερμανίας και άλλων δυνάμεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν σε συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου που διήρκεσαν από το 1908 ως το 1924.  Ένα εκατομμύριο Έλληνες από τους 2.700.000 που ζούσαν το 1914, δολοφονήθηκαν  και μαζί τους εξαφανίστηκε  η μακραίωνη ελληνική παρουσία στην Ιωνία, στον Πόντο, στη Θράκη, στην Καππαδοκία. Υπεύθυνοι οι Νεότουρκοι και οι συνεχιστές τους  φασίστες Κεμαλικοί.

Το τελευταίο μέρος του ανθρώπινου αυτού  δράματος  παίχτηκε τον Αύγουστο του 1922.  Στις 13 Αυγούστου 1922, αρχίζει η επίθεση του Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος  ήδη έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη σοβιετική Ρωσία, τις τρεις σοβιετικές Δημοκρατίες του Καυκάσου,  με τη Γαλλία και την Ιταλία, την ώρα που η Μεγάλη Βρετανία απλώς παρακολουθεί.... Στις 27 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη και αρχίζει ο εμπρησμός της και η καταστροφή κάθε ελληνικής παρουσίας.  Εκεί, όπως σημειώνει ο πρόξενος των ΗΠΑ  George Horton     «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με τη θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη τη μανία του ανθρώπινου πάθους». Εικοσιπέντε χιλιάδες (25.000) Έλληνες χάθηκαν στην πυρκαγιά, ενώ μόνο το διάστημα από 27 Αυγούστου μέχρι 4 Σεπτεμβρίου 1922 δολοφονήθηκαν 50.000 Έλληνες. Στις 28 Αυγούστου 1922 κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, και μαζί του 342 κληρικοί της Μητροπόλεως Σμύρνης και των περιχώρων, αφού  πρώτα  βασανίστηκαν. Τη δολοφονία,  την εκδίωξη των Ελλήνων, ακολούθησε η καταστροφή κάθε ίχνους ελληνικής παρουσίας, αυτό άλλωστε υποδηλώνει η φωτιά στη Σμύρνη.

Συνολικά  1.000.000 νεκροί και χιλιάδες αγνοούμενοι  και περίπου 1,5 εκατομμύριο Έλληνες αναγκάστηκαν να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη Η. Morgenthau παρομοιάζει τους πρόσφυγες αυτούς με 26.000.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά οι οποίοι είχαν ξαφνικά και απρόσμενα φτάσει στα λιμάνια των ΗΠΑ.

Γράφει σχετικά η Διδώ Σωτηρίου: «Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη…εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, τρελός από φόβο, αρχίνησε να τρέχει…και να ξεχύνεται στη παραλία σαν μαύρο ποτάμι…μπρος θάλασσα και πίσω σφαγή…βάλθηκαν να τρέχουν να φεύγουν κυνηγημένοι απ΄ το τούρκικο μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου. Έρχεται μια τραγική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που το θεωρεί τύχη να μπορέσει να παρατήσει το έχει του, την πατρίδα του το παρελθόν του και να φύγει, να φύγει λαχανιασμένος αποζητώντας αλλού τη σιγουριά. ….Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: «Πρόσφυγες!» ….Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι….».

2.Η τραγική ειρωνεία

Η φετεινή επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής συνέπεσε με την τραγική ειρωνεία που συνήθως συνοδεύει κάθε τραγωδία. Από την μία το αποκαλούμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που συνέχισε την πολιτική ύβρεως  από  πολλούς και πολλές  που ακόμη αναριωτιούνται- όταν δεν αρνούνται- αν υπήρξε Γενοκτονία των Ελλήνων και από την άλλη ο Ερντογάν που παρεμβαίνει στο νομοθετικό έργο της χρεοκοπημένης οικονομικά και πνευματικά Ελλάδας, απαιτώντας να  αφαιρεθεί η κουτσουρεμένη πρόνοια για τη Γενοκτονία. Η “ελληνική” απάντηση περί ζήτημα της ιστορίας που δεν αφορά τη σύγχρονη Τουρκία, μόνο θλίψη  μπορεί να προκαλεί......

Η αλήθεια είναι ότι η  εκδίωξη των Ελλήνων από  τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, οι  οποίοι στράφηκαν  με ξεχωριστή μανία εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία.  Η γενοκτονία των Ελλήνων, η καταστροφή της Σμύρνης, η εκδίωξη των Ελλήνων   είναι ένα ζήτημα που η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση των  κρατών και των  διεθνών  οργανισμών να αναγνωρίσουν τη  Γενοκτονία και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την βλάβη που υπέστησαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες. Βεβαίως μετά και από τις τελευταίες εξελίξεις και τη στάση της Ελληνικής Δημοκρατίας για το ζήτημα της Γενοκτονίας, τον αγώνα για την αναγνώριση θα συνεχίσουμε να το δίνουμε μόνοι μας....

Από την άλλη το σύγχρονο τουρκικό κράτος οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, χωρίς την αρνείται, χωρίς να κάνει προπαγάνδα, χωρίς να απαιτεί από το θύμα, να σταματήσει τον αγώνα αναγνώρισης. Κάθε λαός  και ιδιαίτερα οι Έλληνες οι οποίοι έχουν χάσει χιλιάδες συμπατριώτες τους, έχουν το δικαίωμα  στην μνήμη, έχουν  το δικαίωμα να απαιτούν με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από το θύτη και τους συνοδοιπόρους τους,   των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος τους. Και αυτό θα συνεχιστεί παρά τη θλιβερή στάση της Ελλάδας και την άρνηση της Τουρκίας....

Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑ

Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Του Χρήστου Μηνάγια

minagias@gmail.com, τηλ. 6948260485

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΚΑΔΜΟΣ (τηλ. 2310252320, Ερμού 48 Θεσσαλονίκη, Τ.Κ. 54623) το βιβλίο του Χρήστου Μηνάγια με τίτλο:  «ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑ, Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ».

Ο Χρήστος Μηνάγιας γεννήθηκε το 1960 στην Ελευθερούπολη Καβάλας.

Το 1978 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων απ’ όπου απεφοίτησε το 1982 ως ανθυπολοχαγός πεζικού.

Ως αξιωματικός υπηρέτησε σε διάφορες Μονάδες Πεζικού και Επιτελεία, σε κρίσιμες θέσεις στο εξωτερικό, καθώς επίσης στα Τμήματα Τουρκίας των Διευθύνσεων Πληροφοριών του ΓΕΣ και του ΓΕΕΘΑ, απ’ όπου και αποστρατεύθηκε, με τη βούληση του, με το βαθμό του ταξιάρχου.

Είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Αμύνης, της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου, όλων των Σχολείων Πεζικού, της Σχολής Αλεξιπτωτιστών και της Στρατιωτικής Σχολής Ξένων Γλωσσών (τμήμα τουρκικής γλώσσας).

Φοίτησε στη Διακλαδική Σχολή Άμυνας της Γαλλίας (Collège Interarmées de Défense) όπου του απενεμήθησαν το πτυχίο Ανώτερων Αμυντικών Σπουδών (επιπέδου ΜΑΣΤΕΡ ή διδακτορικών σπουδών) και το πτυχίο Ανώτερων Στρατιωτικών Σπουδών. Επίσης, σπούδασε στο Κέντρο Διπλωματικών και Στρατηγικών Σπουδών (Centre d’ Etudes Diplomatiques et Strategiques) και του απενεμήθη μεταπτυχιακός τίτλος Ανώτερων Διπλωματικών Σπουδών από την πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα.

Είναι ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων, μέλος του Συνδέσμου Επιτελών Εθνικής Άμυνας (Σ.Ε.ΕΘ.Α.), ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ) και ενίοτε διδάσκει σε στρατιωτικές σχολές.

Επίσης, το 2010 εκδόθηκε το βιβλίο του «Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς της Τουρκίας» (εκδόσεις Τουρίκη) και το 2014 το βιβλίο του «Αποκαλύπτοντας τον Τουρκικό Λαβύρινθο, Ισλάμ και Πολιτική στην Τουρκία» (εκδόσεις Κάδμος), ενώ είναι τακτικός αρθρογράφος επί θεμάτων Τουρκίας στην ιστοσελίδα www.geostrategy.gr και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες της Ελλάδος και της Κύπρου.

Ομιλεί αγγλικά, γαλλικά και τουρκικά.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το εν λόγω βιβλίο παρατίθενται ακολούθως:

Η Τουρκία είναι ένα κράτος που επενδύει διαχρονικά στην πολιτική ισχύ, προβάλλοντας τη στρατιωτική της ισχύ για πολιτικούς λόγους. Oι κύριοι παράγοντες που προσδιορίζουν τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική παράμετρο ισχύος, στην εκμετάλλευση των οποίων η Άγκυρα εξαντλεί ένα μεγάλο μέρος της ενεργητικότητάς της, είναι η γεωγραφική θέση της χώρας, τα πολιτικο-οικονομικά της δεδομένα, η στρατιωτική της ισχύς και η παρουσία της στο διεθνές περιβάλλον.

Η εθνική στρατηγική των Τούρκων αφορά στη βιωσιμότητα, την ευημερία και τη διαφύλαξη του έθνους, έχοντας ως κύρια στοιχεία την εθνική ισχύ, τους εθνικούς στόχους και τα εθνικά συμφέροντα. Για το λόγο αυτό, στο παρόν βιβλίο γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξης όλων εκείνων των παραγόντων που θα δώσουν στον αναγνώστη τη δυνατότητα να αντιληφθεί την πραγματική διάσταση της τουρκο-ισλαμικής απειλής.

Στα Κεφάλαια 1 και 2 αναλύονται τα στοιχεία εθνικής ισχύος της Τουρκίας βάσει των οποίων αυτή  προσπαθεί να υλοποιήσει τις επιδιώξεις της και να επιβάλλει τη θέληση της σε άλλα κράτη. Συνακόλουθα δε, διαπιστώνεται ότι η Άγκυρα άρχισε να παρουσιάζει κλιμακωτά στη διεθνή κοινότητα τη γεωπολιτική της θέση ως ένα μέσο που θα μετατρέψει την υφιστάμενη περιφερειακή της στρατηγική σε παγκόσμια. Έτσι, αντί να χρησιμοποιεί την αξία της εντός των συνόρων, προσανατολίζει τις απαιτήσεις της σε όλη την ήπειρο και σε παγκόσμια κλίμακα, προκειμένου να βρεθεί σε ένα δυναμικό γεωπολιτικό περιβάλλον, διεθνών, οικονομικών και πολιτικών σχέσεων, καθώς επίσης και σχέσεων ασφαλείας.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τη στρατηγική εθνικής ασφαλείας και τα σχέδια επιχειρήσεων εναντίον της Ελλάδος, στο Κεφάλαιο 3 του βιβλίου αναλύονται οι τουρκικοί σχεδιασμοί και οι διαδικασίες βάσει των οποίων υλοποιούνται οι αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Επιπλέον, γίνεται μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης της τουρκικής αντίληψης για τη διακλαδική συνεργασία που υπάρχει μεταξύ των Κλάδων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και τους τρόπους ενεργείας στα Θέατρα Επιχειρήσεων της Θράκης και του Αιγαίου-Ανατολικής Μεσογείου. 

Στην Τουρκία, ο ψυχολογικός πόλεμος αποτελεί ένα τομέα που όλες οι πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες έδωσαν πολύ μεγάλη βαρύτητα, συγκροτώντας πολυδιάστατους μηχανισμούς τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Για το λόγο αυτό στο Κεφάλαιο 4, η προσέγγιση του εν λόγω θέματος στηρίχθηκε αποκλειστικά σε τουρκικές πηγές και ειδικότερα στο βιβλίο Psikolojik Savaş (Ψυχολογικός Πόλεμος) του Τούρκου καθηγητή ψυχιατρικής της στρατιωτικής ιατρικής Nevzat Tarhan, ώστε να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα τόσο για τη σοβαρότητα και υπευθυνότητα που η τουρκική πλευρά αντιμετωπίζει τον ψυχολογικό πόλεμο, προκειμένου να αποσταθεροποιήσει τους αντιπάλους της ηθικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και στρατιωτικά, όσο για τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς της Άγκυρας εναντίον της Ελλάδος.

Όλα τα στοιχεία του βιβλίου αποτελούν προϊόν προσωπικής έρευνας του συγγραφέα μέσω τουρκικών βιβλίων, μελετών τουρκικών πανεπιστημίων και κέντρων στρατηγικών μελετών, περιοδικών, ΜΜΕ,  του διαδικτύου κ.ά., ενώ οι μεταφράσεις όλων των κειμένων έγιναν από τον ίδιο. Οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν είναι κατά βάση τουρκικές, με σκοπό ο Έλληνας αναγνώστης να κατανοήσει την τουρκική πραγματικότητα και να προσεγγίσει τον τρόπο σκέψης των Τούρκων κάτω από το δικό τους πρίσμα.

Στο Δεύτερο Μέρος του βιβλίου αναγράφονται τα εξαγόμενα συμπεράσματα και οι προβληματισμοί που δημιουργούνται για την Ελλάδα και την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Επίσης, στα Παραρτήματα Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄. ΣΤ΄ και Ζ΄ παρατίθεται το πρωτογενές υλικό των τουρκικών σχεδίων επιχειρήσεων,  μεταφρασμένο στα ελληνικά, αναφορικά με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της 1^ης τουρκικής Στρατιάς στη Θράκη, τις ναυτικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο, τις αεροπορικές επιχειρήσεις εναντίον της Ελλάδος, καθώς επίσης τα σχέδια αποσταθεροποίησης της Τουρκίας από το βαθύ κράτος και ανατροπής της κυβέρνησης Erdoğan. Φυσικά εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι, οι Φάσεις Διεξαγωγής των εν λόγω σχεδίων αποσταθεροποίησης μπορεί να αποτελέσουν modus operanti για διεξαγωγή ανάλογων τουρκικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα και την Κύπρο. Επιπλέον, στο Παράρτημα Α΄ παρουσιάζεται η αντιστοιχία ελληνικών-τροποποιημένων τουρκικών τοπωνυμίων της Τουρκίας, δεδομένου ότι αυτά αναγράφονται μόνο με την τουρκική ονομασία στους χάρτες διάταξης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στις θέσεις των στρατιωτικών σχηματισμών κ.λπ.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Η εθνική στρατηγική της Τουρκίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η εθνική ισχύς της Τουρκίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Οι βασικοί άξονες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής

Ø Εγγύς ηπειρωτικός χώρος της Τουρκίας (Καύκασος, Κασπία Θάλασσα και Κεντρική Ασία)

Ø Εγγύς χερσαίος χώρος της Τουρκίας

Ø Εγγύς θαλάσσιος χώρος της Τουρκίας

Ø Παρασκηνιακά παιχνίδια της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο

Ø Τα αδιέξοδα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Η στρατηγική εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας και τα σχέδια επιχειρήσεων εναντίον της Ελλάδος

Ø Ο σχεδιασμός της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας

Ø Πόλεμος

Ø Αρχές Πολέμου

Ø Αρχές Επιχειρήσεων

Ø Διακλαδική συνεργασία και υποστήριξη στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις

Ø Τα σχέδια επιχειρήσεων της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος

Ø Θέατρο Επιχειρήσεων Έβρου

Ø Θέατρο Επιχειρήσεων Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου

Ø Ο ψυχολογικός πόλεμος στην Τουρκία

Ø Ο νέος ρόλος της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜİΤ στο εξωτερικό

Ø Πρόγραμμα καταγραφής της άποψης ξένων κρατών για την Τουρκία και την τουρκική αντίληψη

Ø Σχεδιασμός και οργάνωση επιχειρήσεων αποσταθεροποίησης από την Τουρκία στην Ελλάδα

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Συμπεράσματα - Παραρτήματα

Συμπεράσματα

Παραρτήματα

Α΄ Αντιστοιχία ελληνικών-τροποποιημένων τουρκικών τοπωνυμίων της Τουρκίας

B΄ Επιχειρησιακός Σχεδιασμός 1^ης τουρκικής Στρατιάς

Γ΄ Σχέδιο Επιχειρήσεων Suga

Δ΄ Σχέδιο Αεροπορικής Επιχείρησης Oraj

Ε΄ Σχέδιο Επιχειρήσεων Kafes (Κλωβός)

ΣΤ΄ Σχέδιο επιχειρήσεων Balyoz (Βαριοπούλα)

Ζ΄ Σχέδια επιχειρήσεων Çarşaf (Σεντόνι) και Sakal (Γενειάδα)

Βιβλιογραφία

Διαβάστε περισσότερα...