ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΟΥΜΕΝΗ Η ΚΡΙΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΙΓΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ

Η δυσπραγεία που πλήτει κράτη και λαούς τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και της εν γένει παγκοσμοιοποιημένης οικονομίας, στην οπισθοδρόμηση, έφεραν στην επιφάνεια τα διάφορα σενάρια συνωμοσίας. Επίκεντρο αυτών των σεναρίων που φαίνεται να επαληθεύονται διαχρονικά, προβάλλεται ο διεθνής Σιωνισμός, οι Χαζάροι και γενικά η Εβραίοι, είτε σαν ισχυροί οικονομικοί και πολιτικοι παράγοντες, είτε σαν θρησκευτικοί παράγοντες στην πιο φανταμενταλιστική τους μορφή, σύμφωνα με την οποία οι «μη Εβραίοι δεν είναι άνθρωποι, αλλά αναλωσιμα υποζύγια απλώς για να υπηρετούν τους Εβραίους». Σε δεύτερο βαθμό αλλά σε τελική ανάλυση και πάλι σε σχέση με τους σιωνιστές προβάλλονται οι διάφορες διεθνείς λέσχες, όπου η συμμετοχή εξυπακούει την απάρνηση οποιασδήποτε εθνικής η κρατικής πίστης και την υποταγή στους σχεδιασμούς και αποφάσεις των λεσχών αυτών.

Με λίγα λογια γίνεται λόγος για ένα διεθνές παρακράτος, που λειτουργεί στο παρασκήνιο και που «εμφυτεύει» η ελέγχει (κυρίως μέσα από την διαφθορά) πολιτικους και δημοσιογράφους αλλά και κρατικούς λειτουργούς, ακόμα και ιερωμένους.

Η απάνθρωπη διαχρονική αντιμετώπιση της Ελλάδας και των Ελλήνων, από ξένα κέντρα με αποκορύφωμα τα συντελούμενα τα τελευταία χρόνια σε κοινωνικό και οικονομικό αλλά και δημογραφικό  επίπεδο, αναζοπύρωσαν την δημοσίευση στο διαδύκτιο, ιστορικών και άλλων ντοκουμέντων αναφορικά με αυτό το παρακράτος.

Δεν είναι πρόθεση μας να αποδείξουμε ή να απορρίψουμε τις οποιεσδήποτε σχετικές αναφορές. Θα επικεντρωθούμε σε αυταπόδεικτες ιστορικές αλήθειες. Οι προσπάθειες δημιουργίας μιας Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας, με ότι εθεωρείτο «παγκόσμιο» διαχρονικά καταγράφονατι από την ιστορία και χρονολογούνται από τον καιρό της Αθηναϊκής, της Αλεξανδρινής, της Ρωμαϊκής, της Βυζαντινής, της Οθωμανικής κυριαρχίας. Αν τώρα έλθουμε στην μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εποχή που εσήμανε το τέλος της τότε γνωστής μορφής αποικιοκρατείας και την έναρξη των απελευθερωτικών κινημάτων, βρισκόμαστε μπροστά στην επικυριαρχία των χρησθέντων μεγάλων Δυνάμεων, νικητών του πολέμου, με κυρίαρχο ρόλο των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ.

Ποιος ήταν λοιπόν ο ρόλος των Ελλήνων και των Εβραίων της διασποράς από τότε μέχρι σήμερα; Και ποιος ήταν και είναι από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, μέχρι σήμερα ο ρόλος  των Εθνικών ηγετών και ισχυρότατων οικονομικών, πολιτικών, θρησκευτικών  και άλλων παρασκηνιακών παραγόντων και ομάδων πίεσης των δύο αυτών Εθνικών ομάδων, στα κέντρα αποφάσεων των Υπερδυνάμεων;

Γιατί και αν ακόμα δεχθούμε ανεπιφύλακτα τα όσα καταλογίζονται στον Διεθνή Σιωνισμό, στους Χαζάρους και στις διάφορες Εβραϊκές Οικογενειακές Δυναστίες, η αλήθεια παραμένει ότι αντίστιχοι ισχυρότατοι παράγοντες  και οργανώσεις με Ελληνικά ονόματα λειτουργούσαν και λειτουργούν ακόμα τουλάχιστο στις δυτικές Υπερδυνάμεις. Αν εξαιρέσουμε όμως τους Μεγάλους Ευεργέτες του Έθνους και την συμβολή τους στον απανταχού Ελληνισμό και ιδιαίτερα στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ποιός είναι ο κανόνας που αναδύεται ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ;

Ο κανόνας είναι ότι οι πλειοψηφεία αυτών των παραγόντων, όχι μόνο αφομοιώθηκε, όχι μόνο γύρισε την πλάτη στις κρίσιμες φάσεις των δοκιμασιών της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά υπηρέτησε και υπηρετεί τα συμφέροντα των δυτικών «συμμάχων» εις βάρος των Εθνικών, με αντάλλαγμα οικονομικά οφέλη. Με άλλα λόγια πρόδωνε και προδώνει τον Ελληνισμό, η ελληνόφωνη αυτή κάστα για να λαθροβιώνει στα σαλόνια της Δύσης και να συμμετέχει σε διεθνείς οικονομικές δραστηριότητες που αφορούν τον τομέα των πετρελαίων, των τάνκερς, της ανάπτυξης, της ανοικοδόμησης στρατιωτικών εγκαταστάσεων σαν καλός και πιστός συνεταίρος, των εχθρών του Ελληνισμού.

Αν τώρα έλθουμε στην εθνική κρατική «ηγεσία», πιο είναι το άλλο θλιβερό φαινόμενο. Είτε είχαμε και έχουμε «ηγέτες» που αναζητούν και επιτυγχάνουν την ανέλιξη (βλ. διορισμό) από ξένα κέντρα έναντι δεσμέυσεων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, είτε αν τα κατάφερνε κάποιος να αναδειχθεί ως φυσικός και πραγματικός πατριώτης ηγέτης, προπιλακίζεται, να φυλακίζεται και να δολοφονείται από Ελληνικά χέρια ή να πεθαίνει ξαφινκα την ώρα που αντιστέκετο στο ξεπούλημα των εθνικών συμφερόντων.

Θα ήταν παράληψη, αν ολοκληρώνοντας αυτό τον προβληματισμό δεν στεκόμαστε σε φαινόμενα της εποχής που αναδεικνύουν την υπόθαλψη της δράσης για να προκληθεί η προσδοκόμενη αντίδραση ή να ανατραπεί μια διαφαινόμενη αλλαγή.

Η προσέγγιση και συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ στο θέμα των υδρογοναθράκων της ανατολικής Μεσογείου, αντιμετωπίστηκε από μερικούς θετικά και από άλλους αρνητικά θυμίζοντας τον ανθελληνικό ιστορικό ρόλο των Σιωνιστών. Και πάλι θα έλεγα ότι και αν γίνουν όλα αποδεκτά αναφορικά με το παρελθόν, γιατί και τι εμποδίζει την αξιοποίηση της παρούσας συγκυρίας, υπέρ των Εθνικών συμφερόντων;

Το άλλο φαινόμενο είναι η απόλυτη υιοθέτηση των όσων καταλογίζονται στους εγκεφάλους της Παγκοσμοιοποίησης, να οδηγεί όχι μόνο σε αντισιμιτισμό αλλά και ταύτιση κάθε τι Εβραϊκού με τον Σημιτισμό και τον Εβραϊκό φανταμενταλισμό. Μια ψύχραιμη ανάλυση της ιστορίας καταδεικνύει ότι οι Εβραίοι σαν λαός, σαν Έθνος και οι Ισραηλίτες σαν κράτος και σαν λαός στο Ισραήλ, αντιμετωπίζονται από το παρακράτος της Παγκοσμοιοποίησης το ίδιο αναλώσιμοι όπως και η άλλοι λαοί της λευκής φυλής. Η κατάργηση των Εθνικών κρατών, σαν στόχος του διεθνούς παρακράτους δεν εξαιρεί το Ισραήλ. Το στηρίζουν μεν, αλλά το θέλουν να ζεί με τον εφιάλτη του Ισλαμικού και Αραβικού φανταμενταλισμού, τον οποίο αποδεδειγμένα τα ίδια κέντρα της Δύσης, υποδαυλίζουν, υποθάλπουν, εξοπλίζουν και χρηματοδοτούν! Δεν είναι οξύμορο οι Εβραίοι που ελέγχουν την Δύση, να επιτρέπουν την ενίσχυση του Ισλαμικού φανταμενταλισμού, εναντίον και του Ισραήλ;

Και ένα τελευταίο, μιλώντας για φανταμενταλισμό. Παρακολούθησα πριν λίγες μέρες από το διαδύκτιο, την οπτικογραφημένη αντίδραση του Προέδρου του Ισραηλινού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης, στις αντισημιτικές δηλώσεις Ελληνίδας πολιτικού. Αν η γλώσσα δεν ήταν τα Ελληνικά, αλλά τα Αραβικά, και αντί αυτού του κυρίου ήταν ένας φανατικός Ισλαμιστής, το σκηνικό, ο τόνος της φωνής, το ύφος, το ήθος και η απειλές που εξεστόμησε τον ταυτίζουν απόλυτα με την ψυχοσύνθεση και την νοοτροπία  του αντιπάλου δέους, του Ισλάμικού φανταμενταλισμού!

Εν ολίγοις και εν κατακλείδι: Λαοί ως πρόβατα, αναλώσιμοι από την μιά και αρχιτσέλιγκες και τσοπανάκια και ελεγχόμενοι λύκοι, από την άλλη, για να κρατούν τα πρόβατα στα διάφορα μαντριά, μέχρι την ώρα της σφαγής, προς τέρψιν της απλιστίας και της κτηνώδους νοοτροπίας των κατά καιρούς δυναστών της ανθρωπότητας!

ΧΑΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΝΟΜΙΚΟΣ-ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ                                                                        04/01/2014