Χρήστος Ιακώβου
Τις ίδιες τακτικές, που χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί για να προετοιμάσουν και να νομιμοποιήσουν την εισβολή στο Ιράκ, χρησιμοποιούν σήμερα για να ασκήσουν πιέσεις στην κατεύθυνση μίας παρόμοιας επιχείρησης εναντίον του Ιράν.
Αν παρακολουθήσει κανείς συστηματικά τη συμπεριφορά των νεοσυντηρητικών τους τελευταίους μήνες δείχνει να αποτελεί επανάληψη του παρελθόντος όπως το έχουμε γνωρίσει στις αρχές του 2003. Ήδη έχουν έλθει στην επιφάνεια στοιχεία σχετικά με τη σύναψη συμμαχιών με υπόγειες ιρανικές και συριακές αντικαθεστωτικές δυνάμεις και συγκέντρωση αμφιλεγόμενων πληροφοριών για την κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από την Τεχεράνη, πρακτικές, που οδήγησαν την Ουάσιγκτον στη σημερινή κατάσταση στο Ιράκ. Όπως και το 2003 έτσι και σήμερα, οι ιδεολόγοι του νεοσυντηρητισμού αφήνουν να διαρρεύσουν αμφιλεγόμενα στοιχεία για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής, προσπαθώντας να διαμορφώσουν ένα ευνοϊκό διεθνές πλαίσιο που να τους επιτρέψει να κάνουν χρήση στρατιωτικής βίας.
Για μία ακόμη φορά αμφιλεγόμενες ομάδες εξορίστων, που θυμίζουν το Ιρακινό Εθνικό Κογκρέσσο το 2003, κυκλοφορούν στην Ουάσιγκτον, ζητώντας καθεστωτική αλλαγή στη Συρία και το Ιράν. Την ίδια στιγμή πρόσφατες κινήσεις του στρατού επιβεβαιώνουν ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζονται μυστικά για μεγάλης κλίμακας αεροπορική επιδρομή εναντίον του Ιράν. Η διαφορά με το 2003, είναι ότι σήμερα κανένας δεν κάνει λόγο για χερσαίες επιχειρήσεις. Αρχικά, ήλθε η εντολή ανάπτυξης των πλοίων του αμερικανικού ναυτικού στον Κόλπο. Στη συνέχεια η αυξημένη επιφυλακή σε ανώτατο επίπεδο αποτέλεσε το πρώτο σημάδι για νέα έμφαση στις αεροπορικές και ναυτικές επιχειρήσεις αντί μίας χερσαίας. Τέλος, ο αμερικανός πρόεδρος υπήρξε κατηγορηματικός στον ισχυρισμό του πως το Ιράν παρέχει υλική υποστήριξη σε επιθέσεις κατά των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, μία κατηγορία, που θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργήσει ως αιτία πολέμου.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται σε επίπεδο διπλωματικής και επικοινωνιακής τακτικής. Χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια χορευτικά βήματα-δαιμονοποίηση των κακών, διπλωματικό πρόσχημα, αποκλεισμός των διαπραγματεύσεων, χρήση αχυρανθρώπων.
Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2001, οι νεοσυντηρητικοί δεν έπαυσαν να αντιμετωπίζουν το Ιράκ ως ξεκίνημα ευρείας εκστρατείας, που θα συμπεριλάβει και το Ιράν. Δεν είναι τυχαίος ο παραλληλισμός του Ιράν με τη Γερμανία το 1938 από τα χείλη πολλών νεοσυντηριτικών. Η μοναδική διαφορά, σύμφωνα πάντα με αυτούς, είναι πως το ναζιστικό καθεστώς του Ιράν θέλει να κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο, να εξοντώσει τους Εβραίους, αλλά και τις ΗΠΑ.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στις επαφές με την Ουάσιγκτον έχουν εκπρόσωποι της οργάνωσης ΜΕΚ, ενός ιρανικού μαρξιστικού, επαναστατικού αντάρτικου πόλεων με έντονες επιρροές από τον Τσε Γκεβάρα και το Μάο Τσετούνγκ. Τον Ιανουάριο του 2004 ο Ρίτσαρντ Περλ ήταν ο βασικός ομιλητής σε βραδιά συγκέντρωσης χρημάτων υπέρ της οργάνωσης. Όσο περνά ο καιρός άλλο τόσο φαίνεται ότι το ΜΕΚ παίζει αυτήν τη στιγμή τον ρόλο που είχε αναλάβει πριν το 2003 το Ιρακινό Εθνικό Κογκρέσο, ενώ οι ιρανικές και συριακές εκδοχές του Άχμεντ Τσαλάμπι ποικίλλουν από τον γιο του σάχη μέχρι τον Σύρο εξόριστο, Φαρίντ Γκαντρί, ο οποίος είναι ο εκλεκτός των νεοσυντηρητικών για την ηγεσία της Συρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.