Bob Woodward
Simon and Schuster, 2008
Του Tim Rutten
Los Angeles Times Book Review
Τα κύρια γεγονότα στο νέο βιβλίο του Γούντγουορντ, «The War Within», αφορούν στη σύλληψη και εκτέλεση «του κύματος»: τα επιπρόσθετα, δηλαδή, Αμερικανικά στρατεύματα τα οποία έστω και φαινομενικά έχουν σταθεροποιήσει την κατάσταση στο Ιράκ, δίδοντας έτσι μια ευκαιρία στην κυβέρνηση Μαλίκι να ισορροπήσει την εξουσία της. Η επιτυχία αυτή της τακτικής μεταστροφής αποτελεί ένα σημαντικό θέμα μέσα στα πλαίσια του προεκλογικού αγώνα για τον προεδρικό θώκο, αφού ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος, ο Τζον Μακέιν, ήταν εξ αρχής ένθερμος υποστηρικτής του όλου «κύματος». Ο βουλευτής Ομπάμα αντιτάχθηκε μεν στην επιλογή του πολέμου αλλά πρόσφατα έχει προβεί σε δηλώσεις όπου παραδέχεται ότι το «κύμα» φαίνεται να «δουλεύει».
Η εκτίμηση του Γούντγουορντ εξάγεται περισσότερο από τα συμφραζόμενα παρά διατυπώνεται ρητώς. Υποστηρίζει ότι η παρούσα κατάσταση δημιουργήθηκε από την συμβολή τριών παραγόντων εκ των οποίων το «κύμα» αποτελεί το λιγότερο αποτελεσματικό παράγοντα. Θεωρεί σημαντικό το υπέρ-απόρρητο σχέδιο (ένας συνδυασμός τεχνολογίας και επιχειρησιακών τεχνικών) που παρέχει την δυνατότητα στις δυνάμεις των ΗΠΑ να ταυτοποιούν, να εντοπίζουν και να εξοντώνουν ένα μεγάλο αριθμό ηγετών της εξέγερσης, συμπεριλαμβανομένων μελών της Αλ Κάιντα. Όταν αξιωματούχοι, τόσο των ενόπλων δυνάμεων όσο και του Λευκού Οίκου, πληροφορήθηκαν ότι ο Γούντγουορντ είχε γνώση του απορρήτου αυτού προγράμματος, απαίτησαν όπως κρατήσει για τον εαυτό του και μόνο τις όποιες λεπτομέρειες, αφού μια δημοσίευση τους θα έθετε σε κίνδυνο την όλη επιχείρηση. Αν και η απόφαση του Γούντγουορντ να μην προβεί σε δημοσίευση των πληροφοριών αποτελεί υπεύθυνη πράξη, το αποτέλεσμα ήταν να αφήσει σύννεφα γύρα από τα συμπεράσματα του βιβλίου.
Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η αποκλιμάκωση της βίας στο Ιράκ βασίζεται στην ούτω καλουμένη «Αφύπνιση» του Άνμπαρ, με την οποία οι ηγέτες των διαφόρων φυλών αυτής της σουνιτικής περιοχής έχουν στραφεί κατά της Αλ Κάιντα και υπέρ των ΗΠΑ και της νέας κεντρικής κυβέρνησης. Ο Γούντγουορντ παρατηρεί ότι η επιτυχία στο Άνμπαρ είχε αρχίσει πολύ προ του «κύματος», μέσω των επιχειρήσεων των πεζοναυτών στα σύνορα με την Συρία. Αυτές οι προσπάθειες απέκτησαν δυναμική ενώ το «κύμα» άρχισε να εφαρμόζεται στο Ιράκ. Αποτελεί γεγονός, ότι ο Γούντγουορντ παραθέτει ένα μνημόνιο από κάποιον ειδικό στα θέματα καταστολής εξεγέρσεων της ομάδας του στρατηγού Πετρέους, ο οποίος φαίνεται να δηλώνει με σιγουριά ότι το όλο «κύμα» είχε αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα. Τα ποθητά αποτελέσματα ήθελαν όπως το «κύμα» παράσχει ένα ελεύθερο και ασφαλές πεδίο από το οποίο θα μπορούσε να εξασφαλίσει την επιρροή της σε όλη την επικράτεια η κεντρική κυβέρνηση. Αντί τούτου, στο προαναφερθέν μνημόνιο υποστηρίζεται ότι η παρουσία επιπρόσθετων Αμερικανικών στρατευμάτων επέτρεψε στους φυλάρχους να επαναβεβαιώσουν την επιρροή τους τόσο τοπικά όσο και σε σχέση με την κυβέρνηση της Βαγδάτης.
Το βάρος όμως των αποδείξεων του Γούντγουορντ που ενισχύει τις κατηγορίες εναντίον των ηγετικών ικανοτήτων του Μπους είναι σχετικό και βασίζεται στην περιγραφή των καταβολών της όλης στρατηγικής του «κύματος». Από το 2006, είχε πλέον καταστεί εμφανές – ακόμα και στον Λευκό Οίκο – ότι η στρατηγική των ΗΠΑ έπνεε τα λοίσθια. Η βία τύγχανε ραγδαίας αύξησης και το τέλος της δεν ήταν πουθενά εν όψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.