Νταβούτογλου: «Σημαντικός στρατηγικός στόχος η ένταξη στην ΕΕ»

Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας συναντήθηκε με τον επίτροπο Στεφάν Φουέλ.

Η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι «πολύ σημαντικός στρατηγικός στόχος για την Τουρκία», επανέλαβε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, μετά τη συνάντησή του, στη Φιλανδία, με τον επίτροπο Στεφάν Φουέλ, υπεύθυνο για τη διεύρυνση.

Ο κ. Νταβούτογλου χαρακτήρισε τη συνάντηση «πολύ εποικοδομητική» για τις σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ. «Η Ευρώπη είναι η κοινή μας ήπειρος, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η κοινή ενότητά μας», είπε και έκανε επίσης γνωστό ότι συζητήθηκε και η διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Υποστήριξε, δε, πως ο κ. Φουέλ τόνισε ότι η πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ δεν πρέπει να επηρεάζεται από πολιτικά προβλήματα, όπως είναι το θέμα της Κύπρου, το οποίο δεν έχει καμία άμεση σχέση με την ενταξιακή διαδικασία.


«Συμφωνήσαμε ότι πρέπει να ξεκινήσει ένας νέος στρατηγικός διάλογος με την Τουρκία μετά τη Συνθήκη της Λισσαβόνας», υπογράμμισε ο Τούρκος υπουργός. Τέλος, δήλωσε ότι πληροφόρησε τον κ. Φουέλ για τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις, που εξελίσσονται στην Τουρκία.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Απαγόρευσε το εμπόριο όπλων με τη Β. Κορέα ο Μεντβέντεφ

Με διάταγμα που προβλέπει την προσχώρηση της Ρωσίας στις κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ο Ρώσος πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, απαγόρευσε σήμερα, Μ. Τρίτη, το εμπόριο όπλων με την Βόρεια Κορέα με διάταγμα που προβλέπει την προσχώρηση της Ρωσίας στις κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που υιοθετήθηκαν τον Ιούνιο του 2009.

Ο πρόεδρος απαγόρευσε σε όλες τις ρωσικές επιχειρήσεις την διαμετακόμιση όπλων μέσω Ρωσίας με προορισμό την Βόρεια Κορέα και την εξαγωγή όπλων από την Ρωσία προς την Βόρεια Κορέα κάθε τύπου όπλων, μετέδωσαν ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε στις 12 Ιουνίου 2009 ομόφωνα την ενίσχυση των κυρώσεων κατά της Βόρειας Κορέας σε απάντηση για την πυρηνική δοκιμή στην οποία προχώρησε η τελευταία στις 25 Μαίου.

Παρά τις κυρώσεις, η Πιονγκγιάνγκ προχώρησε σε νέες εκτοξεύσεις πυραύλων μικρού βεληνεκούς τον Ιούλιο του 2009.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Το Κόσοβο ανέλαβε τον έλεγχο των συνόρων με την ΠΓΔΜ

Η συνοριακή αστυνομία του Κοσόβου θα περιπολεί χωρίς τη συνοδεία δυνάμεων της KFOR στη συνοριακή γραμμή με την ΠΓΔΜ.

Η συνοριακή αστυνομία του Κοσόβου ανέλαβε τον έλεγχο των συνόρων με την ΠΓΔΜ, τον οποίο μέχρι σήμερα είχε η δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο, KFOR, μεταδίδουν τα μέσα ενημέρωσης στην Πρίστινα.

Πλέον, η συνοριακή αστυνομία του Κοσόβου θα περιπολεί χωρίς τη συνοδεία δυνάμεων της KFOR στη συνοριακή γραμμή με την ΠΓΔΜ.

Από την KFOR ανέφεραν ότι η νατοϊκή δύναμη θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τις δυνάμεις ασφαλείας του Κοσόβου, ωστόσο συμπλήρωσαν ότι η αστυνομία του Κοσόβου έχει πλέον προοδεύσει αρκετά και μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Καναδική έκκληση για κυρώσεις κατά του Ιράν

Ο Καναδάς ζήτησε από την Τεχεράνη να σταματήσει τον εμπλουτισμό ουρανίου και έκανε έκκληση για κυρώσεις σε βάρος της χώρας «εάν είναι ανάγκη», σύμφωνα με σημερινές δηλώσεις του πρωθυπουργού Στέφεν Χάρπερ ενώπιον των υπουργών Εξωτερικών της G8 που συνέρχεται στον Καναδά.

Σε μία επέμβασή του κατά την έναρξη της συνόδου εργασίας, σήμερα, ο Χάρπερ τοποθέτησε στο ίδιο σχέδιο το Ιράν και την Βόρεια Κορέα που, σύμφωνα με τον ίδιο, αποτελούν «σοβαρές απειλές για την διεθνή ασφάλεια».

«Κάνουμε έκκληση προς την Βόρεια Κορέα να επιστρέψει στις συνομιλίες των Έξι και ζητάμε με επιμονή μία συντονισμένη δράση πιο σθεναρή που θα περιλαμβάνει κυρώσεις εάν είναι ανάγκη κατά του ιρανικού καθεστώτος. Η Τεχεράνη πρέπει να σταματήσει τις δραστηριότητες εμπλουτισμού ουρανίου και να δεσμευθεί σε ένα ειρηνικό διάλογο», είπε ο Καναδός πρωθυπουργός.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Μέρκελ προς Αγκυρα: Ανοίξτε τα λιμάνια

Η Γερμανίδα καγκελάριος κάλεσε την Τουρκία να δεχθεί τα κυπριακά πλοία


Ομοίωμα περιστεριού της ειρήνης, που φιλοτεχνήθηκε από την εννιάχρονη Λάρα, Γερμανίδα μαθήτρια από την Εσση, πρόσφερε η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ στον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν.

Στις πρώτες της δηλώσεις μετά την άφιξή της στην τουρκική πρωτεύουσα για κρίσιμη διήμερη επίσημη επίσκεψη, η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ υπογράμμισε την ανάγκη άμεσου ανοίγματος των τουρκικών λιμανιών για τα κυπριακά πλοία μέσω συμφώνου τελωνειακής ένωσης. Τόνισε επίσης ότι η είσοδος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι αναγκαίο να γίνει ως ισότιμου μέλους της Ενωσης, επαναφέροντας τη γερμανική πρόταση για «προνομιακή σχέση» Αγκυρας - Βρυξελλών. Την ίδια ώρα, η κ. Μέρκελ συμφώνησε στη λειτουργία τουρκικών σχολείων στη Γερμανία, επισημαίνοντας ωστόσο ότι τα σχολεία αυτά δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στην αφομοίωση των Τούρκων στην κοινωνία της χώρας της.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr


Διαβάστε περισσότερα...

Αμφιβολίες στο Λονδίνο για την «ειδική σχέση» με τις ΗΠΑ

Σοβαρές αμφιβολίες για την υγεία της «ειδικής σχέσης» ΗΠΑ-Βρετανίας διατύπωσε η διακομματική επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων της βρετανικής Βουλής, όπως επισημαίνει δημοσίευμα της εφημερίδας «Γκάρντιαν».

«Η χρήση του όρου “ειδική σχέση” με την ιστορική έννοια, για να περιγραφεί η διαρκώς εξελισσόμενη σχέση Βρετανίας-ΗΠΑ, είναι δυνητικά παραπλανητική και συνιστούμε να αποφεύγεται η χρήση της», ανέφερε η κοινοβουλευτική επιτροπή. «Η υπερβολική χρήση της φράσης από κάποιους πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης υποτιμά την ουσία της αλλά και δημιουργεί ανεκπλήρωτες προσδοκίες για τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στη Βρετανία».


Η επιτροπή χρησιμοποίησε σκληρά λόγια για τις εντυπώσεις που δημιούργησε η πρόσδεση της Βρετανίας στο αμερικανικό άρμα στον πόλεμο του Ιράκ. «Η εντύπωση ότι η βρετανική κυβέρνηση πριν από την εισβολή στο Ιράκ και ύστερα από αυτήν ήταν το “υποταγμένο κανίς” της αμερικανικής κυβέρνησης είναι διαδεδομένη τόσο εντός όσο και εκτός Βρετανίας», ανέφεραν οι Βρετανοί βουλευτές. «Αυτή η αντίληψη, όποια σχέση κι αν έχει με την πραγματικότητα, ζημιώνει σοβαρά τη φήμη και τα συμφέροντα της Βρετανίας». Ο πρόεδρος της επιτροπής, Μάικ Γκέιπς, δήλωσε ότι η ειδική σχέση «χρειάζεται μια πιο σκληρή πολιτική αντιμετώπιση».

Ενώπιον της επιτροπής εμφανίστηκε ο πρώην πρέσβης της Βρετανίας στις ΗΠΑ, Μάικλ Μάνινγκ, ο οποίος δήλωσε ότι ο σημερινός Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, εστιάζει λιγότερο στις σχέσεις με τη Βρετανία από ό,τι κάποιοι προκάτοχοί του. «Στον Λευκό Οίκο έχουμε έναν Δημοκρατικό που δεν μας γνωρίζει... Αν πρόκειται να μας ακούσει και να προωθήσουμε τις θέσεις μας με γερούς διαγκωνισμούς, πρέπει να έχουμε κάτι σημαντικό να πούμε και κάτι σημαντικό να προσφέρουμε».

Οπως αναφέρει ο «Γκάρντιαν», όλοι οι Βρετανοί πρωθυπουργοί, από τον Τσόρτσιλ και μετά, επέμεναν στην καλλιέργεια ειδικών σχέσεων με τις ΗΠΑ. Εξαίρεση αποτέλεσε τη δεκαετία του ’60 ο Χάρολντ Γουίλσον, που απέρριψε τις εκκλήσεις του Λίντον Τζόνσον να στείλει η Βρετανία στρατό στο Βιετνάμ, και τη δεκαετία του ’70 ο Εντουαρντ Χιθ, που προτιμούσε να προσανατολίσει τη Βρετανία προς την Ευρώπη παρά προς τον Λευκό Οίκο του Ρίτσαρντ Νίξον.

Διαβάστε περισσότερα...

Iσλαμικός εξτρεμισμός και διαφθορά

Στις 22 Μαρτίου, οι ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας περικύκλωσαν μια πολυκατοικία στην πρωτεύουσα του Νταγκεστάν, Μαχακτσκάλα, και πυροβόλησαν θανάσιμα τον Τσετσένο μαχητή Σαλαμπέκ Αχμάντοφ, αφού ο τελευταίος άνοιξε πρώτος πυρ στην προσπάθειά του να αποφύγει τη σύλληψη. Τρεις ημέρες μετά, οι Αρχές διακήρυξαν μεγάλη νίκη στη μάχη κατά των ισλαμιστών μαχητών του Βορείου Καυκάσου, αφού εκτέλεσαν σε παρόμοια έφοδο, στην πρωτεύουσα της Καμπαρντίνο-Μπαλκαρίας, Ναντσίφ, τον ηγέτη των εξτρεμιστών Ανζόρ Αστεμίροφ, υπεύθυνο για την κατάληψη της ίδιας πόλης τον Οκτώβριο του 2005. Τουλάχιστον εκατό άτομα είχαν σκοτωθεί σε εκείνη την επίθεση. Στις 24 Μαρτίου, ο Γιούνους-Μπεκ Γεβκούροφ, πρόεδρος της επίσης εύφλεκτης και γειτονικής της Τσετσενίας επαρχίας της Ινγκουσετίας, κατήγγειλε τη διαφθορά του δικαστικού συστήματος, διότι, όπως είπε, «οι πάντες μπορούν να εξασφαλίσουν οποιαδήποτε ετυμηγορία σε οποιαδήποτε τιμή... Για παράδειγμα, μετανάστες από την Τσετσενία έχουν κερδίσει καθεστώς προσφύγων, αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στους ληστές, οι οποίοι αγοράζουν την ελευθερία τους».


Αυτή είναι η εικόνα του Βορείου Καυκάσου. Δολοφονίες, βιασμοί, εκτελέσεις, διαφθορά, μετακινήσεις πληθυσμών. Οι χθεσινές επιθέσεις στη Μόσχα ήλθαν να θυμίσουν ότι ο Καύκασος εξακολουθεί να προκαλεί πονοκεφάλους στο Κρεμλίνο, παρά την επιτυχή αλλά και αμφιλεγόμενη πολιτική Πούτιν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια. Η σχετική σταθερότητα της Τσετσενίας, μετά τους δύο πολέμους με τις ρωσικές αρχές (1994-1996 και 1999-2000), ήταν αποτέλεσμα της απόφασης της Μόσχας να υποστηρίξει μία από τις παρατάξεις της επαρχίας και να αποφύγει να επιβάλει απευθείας τον έλεγχό της.

Ο πρώτος πόλεμος είχε καταλήξει σε εξευτελιστική ήττα της Μόσχας και στην απόκτηση από τους Τσετσένους ντε φάκτο αυτονομίας, ενώ ο δεύτερος, κατά τα πρώτα στάδια αναρρίχησης του Πούτιν στην εξουσία, ανέτρεψε τα δεδομένα. Η Τσετσενία σήμερα κυβερνάται από τον διαβόητο Ραμζάν Καντίροφ, διάδοχο του πατέρα του, Αχμέντ Καντίροφ, ο οποίος δολοφονήθηκε το 2004. Επί Ραμζάν, η Τσετσενία απολαμβάνει εντυπωσιακή σταθερότητα σε σύγκριση με τα χρόνια του πολέμου, μόνο που ο πρόεδρός της κατηγορείται από ανθρωπιστικές οργανώσεις για εγκληματική εξουσία, δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων και ευρείας κλίμακας διαφθορά.

Ινγκουσετία, Νταγκεστάν

Οι δύο πιο κοντινές επαρχίες της Τσετσενίας, η Ινγκουσετία και το Νταγκεστάν, υφίστανται τώρα το μεγαλύτερο βάρος των προβλημάτων που άλλοτε σήκωναν οι Τσετσένοι. Πολλοί από τους τελευταίους άλλωστε έγιναν εσωτερικοί μετανάστες κατά τη διάρκεια των πολέμων. Οι επιπτώσεις της μετάθεσης του τσετσενικού προβλήματος είναι αισθητές και στη Βόρεια Οσετία και στην Καμπαρντίνο-Μπαλκαρία και την Καρατσάγεβο-Τσερκεσία, όπου δρουν εξτρεμιστικές ομάδες, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι απλώς μια ιδέα και οι Ρώσοι αξιωματούχοι παραμένουν, σύμφωνα με καταγγελίες, οι πρώτοι που τα καταπατούν.

Οι περισσότερες από τις εξτρεμιστικές ομάδες στις εν λόγω επαρχίες αποτελούνται από νέους μουσουλμάνους, οι οποίοι ανήκουν σε ξενόφερτα κινήματα σαλαφιστών, αν και τηρούν τις παραδοσιακές βίαιες μεθόδους της περιοχής. Προσδοκία τους δεν είναι τόσο η ανεξαρτησία -όπως ήταν των Τσετσένων τη δεκαετία του ’90- όσο η επιβολή του ισλαμικού νόμου σαρία σε ολόκληρο τον Βόρειο Καύκασο. Τα αποσχιστικά κινήματα έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί επί Γέλτσιν δεν αποτελούν πια πρόκληση για τη Μόσχα όσο ο ισλαμικός εξτρεμισμός και οι διαβρωτικές επιπτώσεις της διαφθοράς.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Καταναγκασμός στο Αιγαίο και Κύπρο

του Μάριου Ευρυβιάδη.

22-03-10

«Προβληματισμός» λέει, υπάρχει στα ανώτατα κλιμάκια του ελληνικού Υπουργείου Άμυνας λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς των Τούρκων στη θάλασσα και στον αέρα. Κατά το πιο πρόσφατο επεισόδιο, με οπλισμένα τουρκικά μαχητικά να παρενοχλούν επικίνδυνα ελληνικό ελικόπτερο και να πετούν επιθετικά πάνω από κατοικημένο νησί (Φαρμακονήσι) με πολιτικό στόχο την τρομοκράτηση των κατοίκων, ο Υπουργός Άμυνας της Ελλάδας Ευάγγελος Βενιζέλος διασύνδεσε την επικίνδυνη αυτή πρακτική με τα τεκταινόμενα στην Τουρκία. Και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα δεν αποδέχεται την «εξαγωγή» της σύγκρουσης μεταξύ του τουρκικού στρατού, δηλαδή των κεμαλιστών και ισλαμιστών στο Αιγαίο και στην Ελλάδα.


Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Αυτό πιστεύουν πραγματικά ο κ. Υπουργός και οι επιτελείς του που τον συμβουλεύουν; Είναι αυτή η κυρίαρχη θέση του Υπουργού Άμυνας και Εξωτερικών της Ελλάδας, ότι δηλαδή οι κεμαλιστές πουλούν σωβινισμό και τσαμπουκά στον Ερντογάν και το σινάφι του για να κάνουν πολιτικό παιχνίδι στο εσωτερικό της Τουρκίας; Έτσι έγινε στα Ίμια; Έτσι έγινε το 1987, το 1975-76 το 1973-74 το 1967 το 1964 και το 1955, όταν είχαμε μεγάλων εντάσεων ελληνοτουρκικές ρήξεις;

Με εξαίρεση τις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία της Ergenekon και της συνωμοσίας των κεμαλιστών κατά του Ερντογάν, όπου καταγράφεται και σενάριο έντασης με Ελλάδα (προβοκατόρικο επεισόδιο στο Αιγαίο), όλες οι άλλες κρίσεις δεν τεκμηριώνουν την κυρίαρχη ελληνική ανάγνωση των πραγμάτων. Αντίθετα μάλιστα. Οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται την εσωτερική αστάθεια στην Ελλάδα, ανεξάρτητα του τι συμβαίνει ή δεν συμβαίνει στη χώρα τους. Και αυτό που όλες οι κρίσεις τεκμηριώνουν είναι το εξής: Από το 1973-74 οι Τούρκοι εφαρμόζουν μία στρατηγική φιλανδοποίησης/δορυφοροποίησης της Ελλάδας στο φυσικό της χώρο που είναι το Αιγαίο (“κήπο της Αττικής” αποκαλούσε ο Περικλής το Αιγαίο) ενώ στην Κύπρο η στρατηγική τους ήταν είναι και παραμένει η ακύρωση του κυπριακού κράτους και όχι, όπως και εκεί λανθασμένα πιστεύεται, η διχοτόμηση του νησιού.

Με όλο το σεβασμό, θα συμβούλευα τον Υπουργό Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο και το επιτελείο του, καθώς επίσης και τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών κ. Δημήτρη Δρούτσα (που αναμένεται σύντομα στην Άγκυρα) και το δικό του επιτελείο, να ανατρέξουν σε ένα κείμενο του Şükrü Elekdağ “2 ½ War Strategy” στο πανηγυρικό πρώτο τεύχος της επιθεώρησης Perceptions: Journal of International Affairs (March-May 1996) που είναι ουσιαστικά μία έκδοση απολύτως ελεγχόμενη από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά διαβάζοντας τον κ. Şükrü Elekdağ θα πρέπει να γνωρίζουν και ποιος είναι. «Προτού διαβάσεις κάτι» με συμβούλευσε ένας παλιός μου Αμερικανο-εβραίος καθηγητής «σιγούρεψε ότι έχεις διαβάσει τον συγγραφέα». Η συμβουλή αυτή έχει πάρει και τη μορφή γνωμικού- “read the author, not the text”.

Ο Şükrü Elekdağ, σημερινός βουλευτής του Κεμαλικού Ρεπουμπλικάνικου Λαϊκού Κόμματος (του κόμματος του Ατατούρκ) υπήρξε ο εμπνευστής (και περηφανεύεται δημόσια γι’αυτό) της απειλής πολέμου (casus belli), κατά της Ελλάδος. Το ζήτησε αυτό το 1975 από τη μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση και υιοθετήθηκε το 1976. Ήταν τότε Γενικός Διευθυντής στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών και άρχισε συνομιλίες με τον ομόλογό του στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, τον μακαρίτη Ιωάννη Τζούνη. Ήταν τότε που είχαμε τις απανωτές κρίσεις στο Αιγαίο όταν και τότε υπήρξε αμηχανία (και πανικός) στην τότε ελληνική κυβέρνηση. Πίστευαν και τότε ότι η τουρκική επιθετικότητα θα περιορίζετο και θα εξαντλείτο στην Κύπρο. Ο Elekdağ ολοκλήρωσε την καριέρα του ως πρέσβης της Τουρκίας στην Ουάσινγκτον (1979-1990), υπήρξε αγαπημένο παιδί της Χούντας του Κενάν Εβρέν και οργάνωσε το τουρκικό λόμπυ στις ΗΠΑ.

Γράφει, λοιπόν, ο Elekdağ ότι για να υπάρξει ειρήνη με Ελλάδα και Κύπρο πρέπει να υπάρχει τουρκική υπεροπλία σε Αιγαίο και Κύπρο. O Elekdağ χρησιμοποιεί τη λέξη supremacy. Λέει ότι στην Κύπρο η τουρκική υπεροχή εξασφαλίστηκε το 1974 και ότι υπάρχει και τουρκικό supremacy (έννοια τουρκική αεροπορική υπεροχή) στο Αιγαίο από το 1996. Και τα Ίμια, όπως εξελίχθηκαν, υπήρξαν μία προβοκατόρικη πρόκληση (με την Ελλάδα του Σημίτη να βρίσκεται σε εσωτερικό πολιτικό χάος) για να αποδειχθεί η τουρκική υπεροχή.

Γράφει επί λέξει το 1996, παραμονές των Ιμίων, ο Elekdağ : “To put it in other words, peace with Greece is solely dependent upon Turkey’s maintaining an indisputable superiority in the balance of power between the two countries”.

Τουρκική ειρήνη λοιπόν στο Αιγαίο, τουρκική ειρήνη και στην Κύπρο. Η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και οι τρομοκρατικές πτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και οι παρενοχλήσεις της Frontex υποδηλώνουν απερίφραστα ότι δεν υφίστανται ελληνοτουρκικά σύνορα στο ανατολικό Αιγαίο. Είναι κάπου αλλού.

Η τουρκική αυτή θέση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα εσωτερικά της Τουρκίας. Αν πραγματικά πιστεύουν κάτι τέτοιο στο ελληνικό Υπουργείο Άμυνας, στο Υπουργείο Εξωτερικών (αλλά και στην Κύπρο) διαβάζουν τελείως λανθασμένα την Τουρκία.

Διαβάστε περισσότερα...

Αποζημιώσεις από τη Deutsche Bahn ζητούν θύματα των ναζί

Θύματα του ναζιστικού καθεστώτος ζητούν αποζημιώσεις από τη σιδηροδρομική εταιρεία Deutsche Bahn καθώς θεωρείται διάδοχος της Reichsbahn.

Αποζημιώσεις από την γερμανική επιχείρηση των σιδηροδρόμων Deutsche Bahn ζητούν πρώην θύματα του ναζιστικού καθεστώτος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς θεωρούν την εταιρεία ως διάδοχο της Reichsbahn, η οποία πραγματοποιούσε μεταφορές προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

«Οι ιστορικοί απόγονοι της Deutsche Reichsbahn πρέπει επιτέλους να αναλάβουν τις οικονομικές και ηθικές υποχρεώσεις τους», αναφέρει η διακήρυξη που υπογράφηκε στη Βαρσοβία από δώδεκα ενώσεις θυμάτων του ναζιστικού καθεστώτος από την Ρωσία, την Πολωνία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία.


«Είμαστε οι επιζώντες των μεταφορών του θανάτου. Η Deutsche Reichsbahn θα πληρώσει για κάθε χιλιόμετρο του ταξιδιού μας προς την απέλαση, την φυλάκιση και το θάνατο. Έχει πλουτίσει από τα μαζικά εγκλήματα», προστίθεται στην διακήρυξη.

«Εξήντα πέντε χρόνια αργότερα, το ζήτημα της συνενοχής της Deutsche Reichsbahn σε εγκλήματα δεν έχει ακόμη επιλυθεί», τονίζει το κείμενο.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της γερμανικής ένωσης «Το Τρένο της Μνήμης» (der Erinnerung Zug) τα γερμανικά τρένα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν τουλάχιστον 445 εκατομμύρια ευρώ με τη μεταφορά χιλιάδων ανθρώπων προς τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Διπλή επίθεση στο μετρό της Μόσχας

Βομβιστικές επιθέσεις στο μέτρο της Μόσχας με τουλάχιστον 39 νεκρούς.

Τουλάχιστον 39 νεκροί και 64 τραυματίες, μεταξύ αυτών αρκετά παιδιά, είναι ο έως στιγμής τραγικός απολογισμός των δύο διαδοχικών βομβιστικών επιθέσεων στο μετρό της Μόσχας. Εκπρόσωπος του υπουργείου για την αντιμετώπιση Εκτάκτων Καταστάσεων δήλωσε ότι στους νεκρούς δεν υπολογίζονται οι δύο γυναίκες καμικάζι που – καθ' όλες τις ενδείξεις – ευθύνονται για τις εκρήξεις. Οι εκρήξεις σημειώθηκαν στις 07:56 στη στάση «Λιουμπιάνκα», όπου βρίσκεται το κεντρικό κτήριο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), διαδόχου της KGB, και 45 λεπτά αργότερα στη στάση «Παρκ Κουλτούρι», όπου μεταξύ άλλων βρίσκεται το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων «ΡΙΑ-Νόβοστι» και το δορυφορικό δίκτυο «Russia Today».


Οι δύο στάσεις απέχουν περίπου ένα και τρία χιλιόμετρα αντιστοίχως από το Κρεμλίνο και την Κρατική Δούμα και βρίσκονται στην «κόκκινη» γραμμή του μετρό, μια από τις πλέον πολυσύχναστες και κεντρικές. Οι εκρήξεις σημειώθηκαν σε ώρα αιχμής, όταν περίπου μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι και σπουδαστές, κατευθύνονταν στους τόπους εργασίας τους και εκπαιδευτικά ιδρύματα, που εδρεύουν στην περιοχή.

Όπως επισήμως δήλωσε ο δήμαρχος της Μόσχας, Γιούρι Λουσκόφ, οι εκρηκτικοί μηχανισμοί ενεργοποιήθηκαν από δύο γυναίκες -καμικάζι στο δεύτερο και τρίτο βαγόνι, τη στιγμή που οι συρμοί βρίσκονταν στην πλατφόρμα των σταθμών και γινόταν αποβίβαση - επιβίβαση επιβατών.

Σύμφωνα με τις Αρχές Ασφαλείας, τα διαμελισμένα πτώματα των γυναικών έχουν εντοπιστεί στο σημείο των εκρήξεων, οδηγώντας τις υπηρεσίες να θεωρούν ως κυρίαρχη εκδοχή των επιθέσεων εκείνη της τρομοκρατίας, με αυτουργούς τις λεγόμενες «μαύρες χήρες» και πιθανότερους οργανωτές κάποιες από τις οργανώσεις Τσετσένων και ισλαμιστών τρομοκρατών, που συνεχίζουν να δρουν διεκδικώντας την αυτονόμηση τμημάτων του ρωσικού Βορείου Καυκάσου.

Χιλιάδες άνδρες των σωμάτων Ασφαλείας φρουρούν τις εισόδους του μετρό και περιπολούν στο κέντρο της πόλης προσπαθώντας να ενισχύσουν το ηθικό των πολιτών, αλλά και να αντιμετωπίσουν προληπτικά ενδεχόμενη νέα βομβιστική επίθεση, καθώς οι φήμες οργίασαν στην πόλη για περισσότερες εκρήξεις, οι οποίες διαψεύστηκαν κατηγορηματικά από τις Αρχές.

Στον τόπο των εκρήξεων, που έχει αποκλειστεί προκαλώντας ακόμη μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα στην πόλη, εξακολουθούν να εργάζονται συνεργεία ειδικών, που συγκεντρώνουν στοιχεία, ενώ όλοι οι τραυματίες και οι νεκροί ανασύρθηκαν από τις υπόγειες στάσεις και διακομίσθηκαν σε νοσοκομεία και νεκροτομεία της Μόσχας. Για την ταχύτερη, μάλιστα, διακομιδή των τραυματιών χρησιμοποιήθηκαν ελικόπτερα του υπουργείου Εκτάκτων Αναγκών, που προσγειώθηκαν για πρώτη φορά σε τόσο κεντρικές λεωφόρους και πλατείες της πόλης.

Έκτακτα μέτρα ασφαλείας λαμβάνονται και στους σιδηροδρομικούς σταθμούς και τα αεροδρόμια της πόλης, καθώς είναι ισχυροί οι φόβοι των Αρχών ότι δεν μπορεί ακόμη να αποκλειστεί μια νέα απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης, πέντε χρόνια ύστερα από ανάλογες επιθέσεις στο μετρό της Μόσχας. Αντίστοιχα μέτρα λαμβάνονται και στην Αγία Πετρούπολη και άλλες μεγάλες πόλεις της Ρωσίας.

Το γραφείο του Ρώσου πρωθυπουργού, ο οποίος επισκέπτεται το Κρασνογιάρσκ της Σιβηρίας, ανακοίνωσε ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν ενημερώνεται συνεχώς για την επιχείρηση διάσωσης στη Μόσχα και τις έρευνες, που έχουν ξεκινήσει, ενώ τα ρωσικά ΜΜΕ ζητούν «αυστηρή και άμεση απάντηση» από την πλευρά της ρωσικής κυβέρνησης, που φάνηκε να είχε καθησυχαστεί, όπως και ολόκληρη η ρωσική κοινωνία, ότι παρόμοιες επιθέσεις δεν είναι δυνατόν πλέον να πραγματοποιηθούν σε μεγάλες και αυστηρά φρουρούμενες πόλεις.

Σε σύσκεψη στο Κρεμλίνο, ο πρόεδρος Μεντβιέντεφ ζήτησε να ενταθούν τα μέτρα ασφαλείας σε ολόκληρη τη χώρα και διαβεβαίωσε ότι «η μάχη με τους τρομοκράτες θα συνεχιστεί χωρίς καμιά ταλάντευση έως το τέλος».

Αν και εκτιμάται ότι είναι ακόμη νωρίς για να υπάρξουν πλήρη στοιχεία όλων των θυμάτων, σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες από τις Αρχές δεν υπάρχουν ξένοι πολίτες μεταξύ των τραυματιών και νεκρών.

Εισαγγελική έρευνα

Σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας οφείλονται οι δύο εκρήξεις σε σταθμούς του μετρό της Μόσχας που προκάλεσαν τον θάνατο τουλάχιστον 38 ανθρώπων, ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους ο εισαγγελέας Μόσχας Γιούρι Σιομίν.

«Μπορούμε να ξεκινήσουμε από το στοιχείο ότι τα εκρηκτικά ήταν επιδεμένα στο σώμα», δήλωσε ο κ. Σιομίν στους δημοσιογράφους σχετικά με την πρώτη έκρηξη στον σταθμό Λιουμπιάνκα.

«Το σενάριο ήταν παρόμοιο» και στη δεύτερη έκρηξη, η οποία σημειώθηκε στο Παρκ Κουλτούρι περίπου στις 8:40 (τοπική ώρα, 7:40 ώρα Ελλάδας), δήλωσε ο εισαγγελέας.

Ο δήμαροχος της Μόσχας από την πλευρά του δήλωσε ότι οι βομβιστές ήταν γυναίκες καμικάζι.«Δύο γυναίκες τρομοκράτες πραγματοποίησαν αυτές τις βομβιστικές επιθέσεις», δήλωσε ο δήμαρχος της Μόσχας Γιούρι Λουζκόφ στους δημοσιογράφους στον σταθμό Παρκ Κουλτούρι.

Παράλληλα, οι αρχές της πόλης ζήτησαν από τους πολίτες να εγκαταλείψουν το κέντρο, προκειμένου να διευκολύνουν την πρόσβαση των σωστικών συνεργείων και για τη δική τους ασφάλεια.

Εικόνες από τους τόπους της επίθεσης στο Ίντερνετ

Λήψεις από κάμερες παρακολούθησης του μοσχοβίτικου μετρό που εμφανίσθηκαν στο Ιντερνετ δείχνουν ακίνητα σώματα στο έδαφος της εισόδου του σταθμού της Λουμπιάνκα και ομάδες διάσωσης να φροντίζουν τους τραυματίες.

Το ρωσικό ρούβλι υποχώρησε στα 34,25 από 34,13 σε σχέση με το καλάθι ευρώ-δολαρίου της κεντρικής τράπεζας. Η εισαγγελία ανακοίνωσε ότι άνοιξε έρευνα. Ο πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν ενημερώνεται συνεχώς για την κατάσταση, δήλωσε εκπρόσωπος της προεδρίας της κυβέρνησης.

Πρόκειται για τις αιματηρότερες επιθέσεις στη Μόσχα από τον Φεβρουάριο 2004, όταν καμικάζι σκότωσε τουλάχιστον 39 ανθρώπους και τραυμάτισε τουλάχιστον 100 στο μετρό της Μόσχας.

Βρέθηκαν οι σοροί των γυναικών-καμικάζι

Εντοπίστηκαν τα υπολείμματα των σωμάτων των δύο γυναικών που πραγματοποίησαν τις επιθέσεις αυτοκτονίας στους δύο σταθμούς του μετρό της Μόσχας, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της επιτροπής της ρωσικής εισαγγελείας που ανέλαβε την έρευνα, Βλαντίμιρ Μαρκίν.

«Στο Παρκ Κουλτούρι, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, επρόκειτο για γυναίκα καμικάζι. Όπως αποκαλύπτει η εξέταση των υπολειμμάτων του σώματος, τα εκρηκτικά ήταν τοποθετημένα στο ύψος της ζώνης. Η κατάσταση είναι η ίδια και στη Λουμπιάνκα», δήλωσε.

«Προς το παρόν δεν έχουμε λάβει καμία δήλωση για ανάληψη ευθύνης», διαβεβαίωσε εξάλλου ο κ. Μαρκίν, προσθέτοντας ότι η αστυνομία της Μόσχας «βρίσκεται σε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας». Σύμφωνα με πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας την οποία επικαλείται το πρακτορείο ειδήσεων Interfax, έχει εκδοθεί ένταλμα έρευνας για δύο γυναίκες οι οποίες συνόδευσαν τις καμικάζι μέχρι το μετρό.

«Μετά την εξέταση των ταινιών από τις κάμερες ασφαλείας, έχουμε συγκεντρώσει στοιχεία για δύο γυναίκες που συνόδευσαν τις καμικάζι μέχρι την είσοδο του μετρό. Οι γυναίκες αυτές αναζητούνται», δήλωσε η συγκεκριμένη πηγή.

Οι καμικάζι προέρχονται από την περιοχή του Καυκάσου

Οι πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας στο μετρό της Μόσχας πραγματοποιήθηκαν από τρομοκρατικές οργανώσεις που συνδέονται με την περιοχή του Βορείου Καυκάσου, δήλωσε ο αρχηγός των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών Αλεξάντρ Μπορτνίκοφ.

«Σύμφωνα με την προκαταρκτική έρευνα, οι επιθέσεις διαπράχθηκαν από τρομοκρατικές οργανώσεις που συνδέονται με την περιοχή του Βορείου Καυκάσου», δήλωσε ο Αλεξάντρ Μπορτνίκοφ, σύμφωνα με τα πρακτορεία ειδήσεων.

Οι υποψίες επικεντρώνονται στον ηγέτη της τσετσενικής ανταρτικής οργάνωσης Εμιράτο του Καυκάσου Ντοκού Ουμάροφ, ο οποίος απείλησε στις 15 Φεβρουαρίου να μεταφέρει τον πόλεμο στις ρωσικές πόλεις.

«Το αίμα δεν θα περιορισθεί πια στις πόλεις και τα χωριά μας. Ο πόλεμος έρχεται στις πόλεις τους», είχε προειδοποιήσει σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στην ισλαμισιτκή ιστοσελίδα www.kavkazcenter.com.

Πούτιν: Οι τρομοκράτες θα εξολοθρευτούν

Ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν ορκίστηκε να «εξολοθρεύσει» τους υπεύθυνους των δύο επιθέσεων αυτοκτονίας.

«Διαπράχθηκε ένα έγκλημα που είναι τρομερό ως προς τις συνέπειές του και ειδεχθές ως προς τις μεθόδους του», τόνισε ο Πούτιν μιλώντας σε μία τηλεδιάσκεψη με υψηλόβαθμους αξιωματούχους των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης.

«Είμαι πεπεισμένος ότι τα σώματα επιβολής του νόμου δεν θα φεισθούν προσπαθειών για να συλλάβουν και να τιμωρήσουν τους εγκληματίες. Οι τρομοκράτες θα εξολοθρευτούν», πρόσθεσε ο ρώσος πρωθυπουργός από το Κρασνογιάρσκ της Σιβηρίας όπου πραγματοποιεί επίσκεψη.

Μεντβέντεφ: Θα συνεχίσουμε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας

Πόλεμο κατά της τρομοκρατίας κήρυξε νωρίτερα ο πρόεδρος της Ρωσίας, Ντιμίτρι Μεντβέντεφ μετά τις αιματηρές επιθέσεις στο μετρό της Μόσχας.

Ο Ρώσος πρόεδρος ζήτησε από τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας να λάβουν μέτρα για καλύτερο έλεγχο στα μέσα μαζικής μεταφορές και τις συγκοινωνίες της χώρας.

«Θα συνεχίσουμε τις επιχειρήσεις κατά της τρομοκρατίας χωρίς δισταγμός μέχρι τέλους» δήλωσε ο Ντ. Μεντβέντεφ μετά από έκτακτη συνάντηση, όπου ζήτησε την αύξηση των μέτρων ασφαλείας.

Η Γαλλία καταδικάζει τις επιθέσεις

Η Γαλλία καταδικάζει με τον «πλέον κατηγορηματικό τρόπο» τις σημερινές επιθέσεις στη Μόσχα και διαβεβαιώνει τη Ρωσία ότι έχει την «αμέριστη συμπαράστασή της», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας Μπερνάρ Κουσνέρ. «Θα έχω τη δυνατότητα να εκφράσω και δια ζώσης την υποστήριξή μου στον Ρώσο ομόλογό μου Σεργκέι Λαβρόφ, απόψε το βράδυ στη σύνοδο της G8 στο Γκατινό του Καναδά», πρόσθεσε ο κ. Κουσνέρ (σήμερα στον Καναδά πραγματοποιείται η τακτική σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της Ομάδας των 8).

Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί καταδίκασε τις «ειδεχθείς» αυτές ενέργειες και διαβεβαίωσε τη Ρωσία για την αλληλεγγύη της Γαλλίας σ' αυτήν την τραγική δοκιμασία.

Διεθνής αντίδραση

Στις Βρυξέλλες, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν καταδίκασε τη διπλή επίθεση αυτοκτονίας στο μετρό της Μόσχας. «Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοιες επιθέσεις εναντίον αθώων πολιτών», τόνισε ο Ράσμουσεν εκφράζοντας τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των θυμάτων.

Τη διπλή επίθεση αυτοκτονίας καταδίκασε και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Γέρζι Μπούζεκ, ο οποίος εξέφρασε την πλήρη προσήλωση του Ευρωκοινοβουλίου στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας.

Τις επιθέσεις καταδίκασε και ο Πολωνός πρόεδρος Λεχ Κατσίνσκι. «Τα τραγικά αυτά γεγονότα επιβεβαιώνουν την ανάγκη συνεργασίας στο πλαίσιο ενός ευρέος αντιτρομοκρατικού συνασπισμού, προς όφελος της διεθνούς κοινότητας», τόνισε ο Πολωνός πρόεδρος.

Εξάλλου, η Interpol προσέφερε την «πλήρη υποστήριξή της» προς τη Ρωσία στις έρευνες που γίνονται για τις επιθέσεις. Η Interpol που εδρεύει στη Λυών της Γαλλίας, στην ανακοίνωσή της αναφέρει ότι θέτει στη διάθεση των ρωσικών αρχών «κάθε δυνατή βοήθεια στην έρευνα για τις επιθέσεις αυτές».

«Οι επιθέσεις αυτές είναι επονείδιστες και παράλογες ενέργειες και έχουν στόχο τους πολίτες», δήλωσε ο Ζαν-Μισέλ Λουμπουτέν αξιωματούχος της Interpol.

www.kathimerini.gr AP, Reuters, ΑΠΕ - ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Αντιπαράθεση Ισραήλ με ΗΠΑ και Βρετανία

Δεν λύθηκαν οι διαφορές αναφορικά με το ειρηνευτικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή

The New York Times

Σε ευθεία αντιπαράθεση με τους δύο πλέον αφοσιωμένους συμμάχους βρέθηκε την περασμένη Πέμπτη το Ισραήλ, καθώς ο πρωθυπουργός της χώρας, Μπέντζαμιν Νετανιάχου ολοκλήρωνε την επίσημη επίσκεψη στην Ουάσιγκτον με μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, η οποία κάθε άλλο παρά διευθέτησε τις διαφορές των δύο κρατών αναφορικά με το ειρηνευτικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή. Τη στιγμή που ο κ. Νετανιάχου συνομιλούσε με τον κ. Ομπάμα και ενώ ο Λευκός Οίκος είχε ήδη μεριμνήσει για τη μη τήρηση των εθιμοτυπικών που είθισται να προηγούνται μιας τέτοιας συνάντησης, η Βρετανία ανακοίνωνε την απέλαση ενός Ισραηλινού διπλωμάτη. Επρόκειτο για μια σπάνια ενέργεια από πλευράς ενός κράτους που παραδοσιακά στέκεται στο πλευρό του εβραϊκού κράτους και η οποία είχε ως ξεκάθαρο στόχο να αναδείξει τη δυσαρέσκεια της κυβέρνησης του Γκόρντον Μπράουν για την πλαστογραφία δώδεκα βρετανικών διαβατηρίων από τους δολοφόνους ηγετικού στελέχους της Χαμάς στο Ντουμπάι, για τους οποίους υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι είναι πράκτορες της Μοσάντ.


Ακροβασία

Η απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης αποτέλεσε το τελευταίο επεισόδιο στη σειρά των συγκρούσεων του Ισραήλ με τους συμμάχους του. Ηρθε, μάλιστα, τη στιγμή που ο κ. Νετανιάχου, ο οποίος ακροβατεί μεταξύ των αναγκών της διπλωματίας και εκείνων του εύθραυστου κυβερνητικού του συνασπισμού, προσπαθούσε να αποκαταστήσει τις σχέσεις του «εβραϊκού κράτους» με τις ΗΠΑ – σχέσεις που διαταράχθηκαν όταν το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωνε ανήμερα της επίσκεψης του Αμερικανού αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν στην Ιερουσαλήμ την έγκριση σχεδίου επέκτασης εποικισμού στην ανατολική πλευρά της πόλης. Την ώρα που αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου υποστήριζαν ότι καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου να κλείσει οριστικά το κεφάλαιο της δημόσιας αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο συμμάχων, πηγές προσκείμενες στην αμερικανική κυβέρνηση προειδοποιούσαν ότι έπεται μια ακόμα μεγαλύτερη ρήξη, δεδομένου ότι ο κ. Ομπάμα εμφανίζεται αποφασισμένος να τηρήσει τη δέσμευση για προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Πιο δεξιά

Ο κ. Νετανιάχου, ωστόσο, βρίσκεται σε ευθεία αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία κυρίως λόγω της σύνθεσης του κυβερνητικού συνασπισμού που του επέτρεψε να αναρριχηθεί στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο ίδιος επέλεξε να κινηθεί ακόμα περισσότερο προς τα δεξιά του πολιτικού φάσματος, μολονότι η πολιτική συμμαχία της οποίας ηγείται είχε ήδη ουκ ολίγα υπερσυντηρητικά στοιχεία. Αρκετοί αναλυτές, πάντως, εκτιμούν ότι ο κ. Νετανιάχου έχει περισσότερο χώρο να κινηθεί και πως εφόσον το επιθυμεί μπορεί να σχηματίσει έναν σαφώς πιο ευέλικτο κυβερνητικό συνασπισμό σε συνεργασία με το κεντρώο κόμμα του Καντίμα.

Προς το παρόν, όμως, ο κ. Νετανιάχου παραμένει άτεγκτος. Λίγες ώρες, μάλιστα, πριν συναντηθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, δήλωνε ευθαρσώς από το Κογκρέσο ότι δεν τίθεται καν ζήτημα «παγώματος» της εποικιστικής δραστηριότητας στην ανατολική Ιερουσαλήμ. «Δεν πρόκειται για εποικισμό, αλλά για την πρωτεύουσά μας», τόνισε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο κ. Ομπάμα παραμένει ουσιαστικά στην ίδια δυσχερή θέση στην οποία βρισκόταν το φθινόπωρο, όταν το Ισραήλ αψηφούσε τις αμερικανικές εκκλήσεις για «πάγωμα» της εποικιστικής δραστηριότητας στη Δυτική Οχθη. Αυτή τη φορά, παρά ταύτα, εμφανίζεται αποφασισμένος να ασκήσει αφόρητη πίεση στο Ισραήλ, γεγονός που αναδεικνύεται ότι επέτρεψε στην αντιπαράθεση με αφορμή τα σχέδια ανάπτυξης των εποικισμών της ανατολικής Ιερουσαλήμ να πάρει μεγάλες διαστάσεις. «Αναπόφευκτα, οι κ. Ομπάμα και Νετανιάχου θα συγκρουστούν στις διαπραγματεύσεις για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους», τονίζει ο διευθυντής του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή του Διεθνούς Ινστιτούτου για τις Κρίσεις, Ρόμπερτ Μαλέι.

Χαμηλοί οι τόνοι για την απέλαση

Μπορεί η απέλαση του αντιπροσώπου της Μοσάντ από την πρεσβεία του Ισραήλ στο Λονδίνο να προκάλεσε σοκ στο Ισραήλ, εντούτοις η κυβέρνηση Νετανιάχου επέλεξε να μην ανεβάσει τους τόνους. Αντ’ αυτού, αρκέστηκε να εκφράσει τη λύπη της για την εξέλιξη και να κλείσει τα αυτιά στις φωνές από το εσωτερικό του κόμματος Λικούντ περί «αντιμέτρων» εις βάρος των Βρετανών. «Θεωρούμε τις σχέσεις με τη Βρετανία ιδιαίτερα σημαντικές και συνεπώς λυπούμαστε για την απόφαση του Φόρεϊν Οφις», σχολίασε ο εκπρόσωπος Τύπου του Ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών, Γιγκάλ Παλμόρ. Ανωνύμως, βέβαια, άλλα κυβερνητικά στελέχη υποστήριζαν ότι η Βρετανία όφειλε να μη δώσει συνέχεια στην υπόθεση, υπενθυμίζοντας ότι ο Μαχμούντ αλ Μαμπχά –το ηγετικό στέλεχος της Χαμάς που φέρεται να δολοφονήθηκε προ διμήνου στο Ντουμπάι από πράκτορες της Μοσάντ, οι οποίοι χρησιμοποίησαν, μεταξύ άλλων, βρετανικά διαβατήρια– υπήρξε εχθρός όχι μόνο του «εβραϊκού κράτους» αλλά και της Δύσης.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ –παιδί και ο ίδιος Εβραίων μεταναστών– αναγνώρισε την ιδιαίτερη σημασία των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, καθιστώντας σαφές ότι η υπόθεση των διαβατηρίων δεν πρέπει να αποδυναμώσει τους δεσμούς μεταξύ της Βρετανίας και του Ισραήλ.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Σήμα κινδύνου για τον πόλεμο πληροφοριών

Tου David Ignatius - Aρθρογράφου της Washington Post

Οι συζητήσεις για «πόλεμο ιδεών» μεταξύ μουσουλμάνων εξτρεμιστών και Δύσης έχουν γίνει κοινές μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Ελάχιστη προσοχή έχει δοθεί, όμως, στην προετοιμασία του αμερικανικού στρατού για τον πόλεμο αυτό, για τον οποίο χρησιμοποιείται ο ανόητος ευφημισμός «επιχειρήσεις πληροφόρησης».

Για να επικρατήσει σε αυτό το πεδίο μάχης ιδεών, ο στρατός των ΗΠΑ χρηματοδοτεί πληθώρα ειδικών, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και πρωτοβουλιών, που στοχεύουν στα πολεμικά μέτωπα του Ιράκ και του Αφγανιστάν, αλλά και στα ευρύτερα γεωγραφικά πεδία αντιπαράθεσης της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας. Ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους (διοικητής CENTCOM ) αρμόδιος για τις περιοχές αυτές, υπήρξε ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των επιχειρήσεων πληροφοριών.

Τα προβλήματα διαφάνηκαν για πρώτη φορά στις 14 Μαρτίου, όταν η εφημερίδα New York Times αποκάλυψε ότι αξιωματούχος του Πενταγώνου από τη διεύθυνση «στρατηγικών επικοινωνιών» χρηματοδότησε ιδιώτες, με στόχο τη συλλογή πληροφοριών στο Αφγανιστάν. Την περασμένη εβδομάδα, σε άρθρο της η Washington Post αποκάλυπτε ότι ο στρατός είχε διακόψει τη λειτουργία ισλαμικής εξτρεμιστικής ιστοσελίδας, η οποία παρακολουθείτο από τη CIA. Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, ο στρατός εμφανίστηκε να δραστηριοποιείται στο πεδίο των μυστικών αποστολών, παραδοσιακό πεδίο δράσης της CIA.

Η γκρίζα αυτή περιοχή θα πρέπει να αποκτήσει μεταφορική κίτρινη φωτεινή σηματοδότηση, που θα λέει: «Μην τρέχετε!» Οι ΗΠΑ πρέπει λοιπόν να προσέξουν ώστε να μην ενθαρρύνουν τη στρατιωτικοποίηση της πληροφόρησης, ενώ θα πρέπει να αποδώσουν ακόμη μεγαλύτερη προσοχή όταν οι προσπάθειες αυτές διαρρέουν στο πεδίο δράσης των μυστικών υπηρεσιών. Το αμερικανικό έθνος οφείλει την ευημερία του αποκλειστικά και μόνο στην ελεύθερη και απαλλαγμένη από κάθε στίγμα παρέμβασης διακίνηση των πληροφοριών. Ο σφιχτός εναγκαλισμός των ιδιωτών μυστικών πρακτόρων με τις κρατικές υπηρεσίες μού προκαλεί μεγάλο εκνευρισμό.

Ενα πρώτο σήμα κινδύνου εξέπεμψε πέρυσι ο ναύαρχος Μάικ Μάλεν, αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ένοπλων δυνάμεων. Σε άρθρο του στην αμυντική επιθεώρηση Joint Force Quarterly, ο ναύαρχος Μάλεν έγραψε: «Ηρθε η ώρα να κοιτάξουμε με μεγαλύτερη προσοχή το θέμα της “στρατηγικής πληροφόρησης”. Ειλικρινά πρέπει να πω ότι ο όρος δεν μου αρέσει, παρότι έχει πια επικρατήσει...».

Η κριτική του Μάλεν ενισχύθηκε αυτή την εβδομάδα από τις απόψεις ανώτατων αξιωματικών, που υποστήριξαν ότι αυτές οι επιχειρήσεις πληροφοριών κατέστησαν «εκστρατείες δημοσίων σχέσεων» με «ελάχιστο κρατικό έλεγχο». Αξιωματούχος του Πενταγώνου εξηγεί: «Ο όρος στρατηγική πληροφόρησης προσφέρει αέρα εγκυρότητας, που απουσιάζει από τον όρο προπαγάνδα ή άσκηση επιρροής. Το πρόβλημα είναι ότι η πορεία αυτή είναι ολισθηρή, λόγω της ταχύτητας της μετάδοσης πληροφοριών στον σύγχρονο κόσμο. Κάθε τι μπορεί να κυκλοφορήσει αυτοστιγμεί σε όλο τον κόσμο, αφυπνίζοντας τους καχύποπτους».

Ο υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς διέταξε αυτή την εβδομάδα τη διενέργεια αξιολόγησης των προγραμμάτων αυτών του Πενταγώνου, υπογραμμίζοντας τις «ανησυχίες» του για τις «δραστηριότητες ιδιωτών που συλλέγουν πληροφορίες στο πεδίο της μάχης». Ο αμερικανικός αμυντικός προϋπολογισμός προβλέπει πακτωλό κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων αυτών. Για το τρέχον οικονομικό έτος, 528 εκατ. δολάρια έχουν δεσμευθεί για πληροφορίες και επιχειρήσεις «ψυχολογικού πολέμου».

Μία απλή περιήγηση στο Διαδίκτυο θα σας δώσει καλή γεύση των δραστηριοτήτων αυτών. Μεγάλος αριθμός ιδιωτικών εταιρειών προσφέρει τεχνογνωσία σε κάθε είδους θέματα, από «πολιτιστική εμπλοκή» έως και «μυστικές αποστολές». Πρόκειται για έναν κόσμο λεπτομερών εκθέσεων για τις μεθόδους εξάπλωσης των φιλο-αμερικανικών μηνυμάτων και διάψευσης των ιδεολογικών θέσεων του εχθρού.

Εκθεση του Πενταγώνου από το 2006 γύρω από τις επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών καθορίζει τον στόχο τους ως «επιρροή, διαταραχή ή παρεμπόδιση των αυτοματοποιημένων συστημάτων του εχθρού και η προστασία των αντίστοιχων αμερικανικών». Σε «οδικό χάρτη των επιχειρήσεων πληροφοριών» του υπουργείου Αμυνας από το 2003, οι συντάκτες του κειμένου υπογραμμίζουν την αξία της αλλοίωσης της κοινής γνώμης χάρη στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Αυτό δεν θυμίζει, όμως, σε τίποτα τις προτροπές του στρατηγού Πετρέους για την αξία της αλήθειας.

Τα προβλήματα πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από τη συγχώνευση ανόμοιων υπηρεσιών και επιδιώξεων. Στο Αφγανιστάν, ο αντιναύαρχος Γκρέγκορι Σμιθ διαθέτει κονδύλια 100 εκατ. δολαρίων για την πραγματοποίηση επιχειρήσεων πληροφοριών. Από αυτά, 30 εκατ. δολάρια αφορούν τις επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου, άλλα 30 εκατ. διοχετεύονται σε τοπικούς πληροφοριοδότες, 10 εκατ. σε επιχειρήσεις δημοσίων σχέσεων και άλλα 30 εκατ. σε μικρότερης κλίμακας προγράμματα.

Ο αντιναύαρχος Σμιθ μου είπε σε πρόσφατη τηλεφωνική μας συνομιλία: «Προσπάθησα να επιβάλω μια κάποια τάξη στις επιχειρήσεις πληροφοριών και να διασφαλίσω ότι η μία επιχείρηση δεν θα διαχέεται στην άλλη». Οι προϊστάμενοί του στο Πεντάγωνο πρέπει τώρα να εξασφαλίσουν ότι οι αναγκαίοι έλεγχοι γίνονται όπως προβλέπεται, καθώς στον τομέα αυτό η υπερπροσφορά κεφαλαίων και η έλλειψη ελέγχου δημιούργησαν τα σημερινά προβλήματα στην πληροφόρηση.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Iσχνή πλειοψηφία κέρδισε ο Αλάουι

Το Ιράκ εισέρχεται σε περίοδο πολιτικής αστάθειας, καθώς ο Μαλικί αμφισβητεί το αποτέλεσμα

The New York Times

Το κόμμα του Αγιάντ Αλάουι, πρώην πρωθυπουργού του Ιράκ, ο οποίος στο παρελθόν χαρακτηρίστηκε «αχυράνθρωπος των Αμερικανών» κέρδισε ισχνή πλειοψηφία στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα. Το αποτέλεσμα, λένε οι γνώστες της πολιτικής κατάστασης, προοιωνίζεται τον ερχομό μιας νέας περιόδου πολιτικής αστάθειας, πολλαπλασιάζοντας ταυτόχρονα τις πιθανότητες βίαιων εκδηλώσεων, γεγονός που θα ματαιώσει τα σχέδια των Αμερικανών για ταχεία αποχώρηση των στρατευμάτων τους.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Νουρί αλ Μαλικί, και οι άλλοι συμμετέχοντες στον συνασπισμό «Κράτος Δικαίου» αμφισβητούν ανοιχτά το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο αποδίδουν σε εκλογική απάτη, όπως και πολλά άλλα μικρότερα κόμματα.



Δυτικοί παρατηρητές, ωστόσο, όπως και η ανεξάρτητη εκλογική επιτροπή, υποστηρίζουν ότι δεν κατέγραψαν «μαγείρεμα» των εκλογικών αποτελεσμάτων. Ο κ. Αλάουι συγκέντρωσε τις ψήφους εκατομμυρίων σουνιτών -οι οποίοι είχαν μποϊκοτάρει τις βουλευτικές εκλογές του 2005- καταφέρνοντας να εξασφαλίσει 91 έδρες έναντι των 89 που συγκέντρωσε ο κ. Μαλικί. Φυσικά τα ποσοστά αυτά πόρρω απέχουν από την πλειοψηφία των 163 εδρών, από τις 325 του Κοινοβουλίου, που απαιτούνται για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Οι γνώστες των πολιτικών πραγμάτων του Ιράκ αμφισβητούν κατά πόσο ο Αλάουι θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού. Ακόμα όμως και αν αυτό καταστεί δυνατό, δεν πρόκειται να το καταφέρει πριν τον Ιούλιο. Αυτό το χρονικό διάστημα θεωρείται υπερβολικά μακρύ και πιθανώς αποσταθεροποιητικό, δεδομένου ότι όλο αυτόν τον καιρό ο δυσαρεστημένος κ. Μαλικί θα ασκεί τα καθήκοντα υπηρεσιακού πρωθυπουργού.

Στην πραγματικότητα, το αποτέλεσμα των εκλογών αντικατοπτρίζει τη δυσπιστία του ιρακινού λαού στις διοικητικές ικανότητες του Μαλικί. Ο κ. Αλάουι φαίνεται ότι συγκέντρωσε τις ψήφους όσων Ιρακινών είχαν πια κουραστεί από την επικυριαρχία των θρησκευτικών κομμάτων στην εθνική πολιτική σκηνή. Επίσης, σύμφωνα με τους αναλυτές, πολλοί ψηφοφόροι του Αλάουι πείσθηκαν από την εικόνα του ως ισχυρού άνδρα, κάτι που εξέλιπε από την πολιτική σκηνή της χώρας μετά τον Σαντάμ Χουσεΐν.

Ο κύριος Αλάουι, όπως εξάλλου ήταν αναμενόμενο, δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του για την εκλογική του νίκη, ενώ χθες κάλεσε και κάθε ενδιαφερόμενο να συμμετάσχει στον κυβερνητικό συνασπισμό να το κάνει. «Δεν πρόκειται να αποκλείσουμε κανέναν. Ο συνασπισμός μας είναι ανοιχτός προς όλους», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ομως τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Για να καταφέρει τον στόχο του, ο κύριος Αλάουι θα πρέπει να υπερκεράσει τα προβλήματα που θα γεννηθούν από την εχθρική στάση του5 Μαλικί, αλλά και τα δύο εκλογικά μπλοκ που συγκέντρωσαν μεγάλο αριθμό ψήφων: τους Κούρδους που διαθέτουν 43 έδρες και την Ιρακινή Εθνική Συμμαχία, ένα σιιτικό κόμμα που συγκέντρωσε 70 έδρες. Ηγέτης του, ο αντιαμερικανός κληρικός Μοκτάντα Αλ Σαντρ, ο οποίος, κατά πάσα πιθανότητα, θα είναCE� και ο ρυθμιστικός παράγοντας.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr Διαβάστε περισσότερα...

Όχι στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. από τη Μέρκελ

Αντίθεση στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ δηλώνει η καγκελάριος της Γερμανίας, που ζητά τη λύση του Κυπριακού.

Η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, επανέλαβε σήμερα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην Άγκυρα, ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι απαραίτητο να καταλήξουν στην ένταξη της πρώτης.

«Οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν αλλάξει» από τότε που η Τουρκία χτύπησε την πόρτα της Ευρώπης, πριν από πενήντα χρόνια, είπε η Μέρκελ μετά τη συνάντηση που είχε με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.


«Οι (ενταξιακές) διαπραγματεύσεις είναι μια διαδικασία με ανοιχτή έκβαση», πρόσθεσε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν σημαίνουν απαραιτήτως την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την περασμένη εβδομάδα η Μέρκελ είχε δηλώσει και πάλι, σε γερμανικά και τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ότι αντιτίθεται στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και προτιμά τη λύση μιας «προνομιακής σχέσης».

Ωστόσο, ο Εγκεμέν Μπαγκίς, ο Τούρκος υπουργός αρμόδιος για ευρωπαϊκά θέματα, της απάντησε το Σάββατό ότι η έννοια της «προνομιακής σχέσης» δεν υφίσταται και «δεν έχει νομικό υπόβαθρο».

Όσον αφορά το θέμα της Κύπρου, η Γερμανίδα καγκελάριος ζήτησε από την Τουρκία να ανοίξει τα λιμάνια της στα κυπριακά πλοία, στο πλαίσιο της τελωνειακής ένωσης. «Το σημαντικότερο ζήτημα είναι η εφαρμογή του πρωτοκόλλου. Πρέπει να ρυθμίσουμε το ζήτημα της Κύπρου. Από αυτό θα επωφεληθούμε όλοι», σημείωσε.

Αναφερόμενη στο ζήτημα του Ιράν, η Μέρκελ ζήτησε από την Άγκυρα να στηρίξει τις δυτικές χώρες που απειλούν την Τεχεράνη με νέες κυρώσεις. «Εάν το Ιράν δεν λάβει γρήγορα σαφή μέτρα, θα πάρουμε μια απόφαση για το θέμα των κυρώσεων. Η Γερμανία θα ήταν ικανοποιημένη αν μπορούσαμε να ψηφίσουμε ομόφωνα, μαζί με τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Τουρκία», είπε.

Η Τουρκία είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ωστόσο ο Ερντογάν διαφωνεί με την επιβολή κυρώσεων στο Ιράν.

Στο θέμα που συμφώνησαν οι δύο ηγέτες, ήταν η ίδρυση τουρκικών σχολείων για τα 2,5 εκατομμύρια Τούρκους μετανάστες στη Γερμανία. Η Μέρκελ είπε ότι θα μπορούσαν να ανοίξουν στη Γερμανία τουρκικά σχολεία, όμως αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει πρόσχημα για να μην μάθουν οι μετανάστες γερμανικά ή να μην ενσωματωθούν στη γερμανική κοινωνία.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Συμφωνία ΗΠΑ-Ινδίας για την επανεπεξεργασία πυρηνικών αποβλήτων

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ινδία κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με την επανεπεξεργασία πυρηνικών αποβλήτων, ένα κρίσιμο στοιχείο της ιστορικής συμφωνίας τους για την πολιτική πυρηνική συνεργασία που υπεγράφη στα τέλη του 2008, ανακοίνωσε σήμερα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Η συμφωνία αυτή, η οποία ορίζει ότι η Ινδία μπορεί να πραγματοποιήσει επανεπεξεργασία μετά την χρήση των καυσίμων, που της παρέχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν ένα από τα κύρια εμπόδια για την εφαρμογή της συμφωνίας του 2008 που έθετε τέρμα σε δεκαετίες απαγόρευσης πυρηνικής συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ινδία και είχε ως στόχο την ενίσχυση μιας νέας στρατηγικής σχέση μεταξύ των δύο χωρών.

«Η ολοκλήρωση των εν λόγω διατάξεων θα διευκολύνει τη συμμετοχή των αμερικανικών εταιρειών στον τομέα της πολιτικής πυρηνικής ενέργειας στην Ινδία, ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη», υπογραμμίζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε ανακοίνωση του.

Η συμφωνία του 2008, ακρογωνιαίος λίθος της προσέγγισης μεταξύ των δύο πυρηνικών δυνάμεων, επιτρέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες να πωλήσουν στην Ινδία πυρηνικούς αντιδραστήρες, καύσιμα για πολιτική χρήση και μεταφορά τεχνολογίας. Σε αντάλλαγμα, η Ινδία έχει δεσμευτεί να ανοίξει ορισμένες από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της στις επιθεωρήσεις του ΟΗΕ.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Η συμβολή των Ελλήνων του Πόντου στην Επανάσταση του 1821

Φάνης Μαλκίδης


Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε η Εύξεινος Λέσχη Άργους- Ορεστικού Καστοριάς με αφορμή την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.


Η συμβολή των Ελλήνων του Πόντου στην Επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση της πατρίδας μας, αποτελεί, ίσως, ένα από τα πιο αποσιωπημένα κομμάτια της νεότερης ιστορίας μας.
Εντούτοις η πραγματική διάσταση της καθοριστικής και πρωταγωνιστικής συμβολής των Ελλήνων που έδρασαν στη Ρωσία και οι περισσότεροι ήταν Ποντιακής καταγωγής, και χρηματοδότησαν, οργάνωσαν και πολέμησαν για την ελευθερία, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Αρχικά, ο Ηλίας Κανδήλης, ιδρυτής του Φροντιστηρίου της Χερσώνας στη νότια Ρωσία, ο οποίος αφήνει στον Αλέξανδρο Υψηλάντη 5.000 ρούβλια, για τους σκοπούς της Φιλικής Εταιρείας, ο Ιάκωβος Γρηγοράντης, γενικός «αρχιμεταλλουργός» των μεταλλείων της Αργυρούπολης, καθώς και η μεγάλη ποντιακή οικογένεια των Μουρούζηδων είναι λίγα μόνο από τα παραδείγματα των Ποντίων, που ενίσχυσαν με διάφορους τρόπους τον αγώνα.
Το 1814 όταν ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία, στην Οδησσό, η πόλη κατοικείται από 4000 Έλληνες, εκ των οποίων το 80% είναι Πόντιοι. Μεταξύ των μυημένων, φαίνεται να συμπεριλαμβάνονταν και κρυπτοχριστιανοί, ενώ σημαντική εκπρόσωπος της Ποντιακής συμμετοχής υπήρξε η οικογένεια των Yψηλαντών, η οποία θυσίασε θέσεις, πλούτο, καριέρα για να μπει μπροστά στον αγώνα Ελευθερίας.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης μαζί με τα αδέλφια του πολεμά στο Δραγατσάνι. Προδομένος από εχθρούς και φίλους, φυλακίζεται και πεθαίνει λησμονημένος στη Βιέννη το 1828. Η συμβολή όμως του αρχηγού της Επανάστασης είναι αναμφισβήτητη. Και αυτό οφείλουμε να πράττουμε από εδώ και πέρα αναδεικνύοντας συνεχώς την δράση του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Ο αδελφός του Δημήτριος συνεχίζει την πατριωτική παράδοση της οικογένειας. Μη λησμονούμε ότι ο παππούς τους Αλέξανδρος Υψηλάντης, καρατομήθηκε από τους Οθωμανούς, όντας ηγεμόνας στη Μολδοβλαχία.
Ο Δημήτριος Υψηλάντης με την έναρξη της επανάστασης ανέλαβε να αντιπροσωπεύσει τον αδερφό του, Αλέξανδρο Υψηλάντη, ως πληρεξούσιος του Γενικού επιτρόπου Αρχής στο Μωριά. Στις 20 Ιουνίου του 1821 ανέλαβε την αρχιστρατηγία των επαναστατών και προσπάθησε να οργανώσει τακτικό στρατό. Η προσπάθεια του όμως να περιορίσει την ισχύ των κοτζαμπάσηδων είχε σαν αποτέλεσμα την εκδίωξη του. Ο λαός απαίτησε την αποκατάσταση του και ύστερα από προσπάθειες του Κολοκοτρώνη επανήλθε. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα έλαβε μέρος στην πολιορκία του Ναυπλίου και του Άργους, στην εκστρατεία εναντίον της Αθήνας, στη μάχη των Δερβενακίων, στη μάχη στους Μύλους μαζί με το Μακρυγιάννη και στην μάχη στη Πέτρα, η οποία ήταν η τελευταία της Επανάστασης. Ένας Πόντιος, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης άρχισε την Επανάσταση και ένας άλλος Πόντιος, ο αδελφός Δημήτριος την τελείωσε. Για να τιμηθεί ο Υψηλάντης, το φιλλεληνικό κίνημα τις ΗΠΑ, έδωσε το 1826 το όνομά του σε μία πόλη στο Μίσιγκαν.
Η γνώση της συμβολής των Ποντίων στην ελληνική επανάσταση αποτελεί ένα χρέος το οποίο πρέπει να υλοποιηθεί μέσα από την εκπαίδευση, τα σωματεία, τους φορείς. Είναι ένα χρέος προς τους Έλληνες της Ανατολής, το οποίο πρέπει να περάσει και σε άλλες, πρόσφατες συνιστώσες της ιστορίας τους, όπως είναι η Γενοκτονία. Για αυτήν που πρέπει να αγωνιστούν όλοι μέχρι την αναγνώριση από το θύτη και τελική δικαίωση.

Διαβάστε περισσότερα...

Tου Κώστα Ιορδανίδη

Η ασφαλής τακτική της Άγκυρας
 
Επικίνδυνη διολίσθηση των σχέσεων Αθηνών - Αγκύρας παρατηρείται εδώ και αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα να διερωτώνται κάποιοι μήπως υπάρχει κίνδυνος μετατροπής μίας πολυετούς ελεγχομένης εντάσεως σε κρίση σοβαρότατη, όπως συνέβη στο παρελθόν - τον Μάρτιο του 1987 με τις έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, το 1996 με τα Ιμια και τρία χρόνια αργότερα με την υπόθεση του Κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Οι τρεις προαναφερθείσες κρίσεις είχαν ως συνέπεια την εκδήλωση στο διπλωματικό επίπεδο μιας βίαιης κινητικότητος, βλαπτικής των ελληνικών συμφερόντων, σε ορισμένες περιπτώσεις. Η κρίση του 1987 είχε ως συνέπεια την αποχή της Ελλάδος από έρευνες πετρελαίου σε όλο το Αιγαίο, αλλά ταυτόχρονα και μία παραγωγική προσέγγιση των δύο κρατών, που κατέληξε στην υπογραφή Μέτρων Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης, τα οποία ενίοτε τηρούνται και συχνότατα παραβιάζονται από την τουρκική πλευρά.


Η κρίση των Ιμίων οδήγησε στην εισαγωγή των «γκρίζων ζωνών» στο πακέτο των ελληνοτουρκικών διαφορών και κυρίως στην υπογραφή της ούτως ειπείν «συμφωνίας» της Μαδρίτης του 1997, με την οποία αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Η υπόθεση Οτσαλάν το 1999 τραυμάτισε μεν ηθικά την Ελλάδα, αλλά έδωσε τη δυνατότητα στον τότε υπουργό Εξωτερικών κ. Γιώργο Παπανδρέου να αναστρέψει πλήρως την πολιτική του ΠΑΣΟΚ έναντι της Τουρκίας. Η συγκυρία της εποχή εκείνης ώθησε την ελληνική κυβέρνηση στην απόφαση να στηρίξει πλήρως τον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας, με την ελπίδα ότι η προοπτική αυτή θα αλλοίωνε την εξωτερική πολιτική της Αγκυρας έναντι της Ελλάδος. Οι προσδοκίες φυσικά διαψεύσθηκαν. Παρά ταύτα, στη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι του 1999, η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε την ύπαρξη «συνοριακών» διαφορών με την Τουρκία.

Συνοψίζοντας -και φυσικά απλοποιώντας- η Τουρκία ικανοποίησε κάποιες από τις βασικές επιδιώξεις της δίχως να διακινδυνεύσει δυναμικές ενέργειες. Από τη στιγμή, λόγου χάριν, που η κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη αναγνώρισε το 1997 την ύπαρξη «ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο, η Αγκυρα κάλλιστα θεωρεί ότι τα πολεμικά της πλοία μπορεί να διαπλέουν τα διεθνή χωρικά ύδατα έξω από την Κέα και το Σούνιο.

Εάν επιχειρούσε να εντοπίσει κάποιος μία σημαντική διαφορά στην πολιτική συμπεριφορά της Αθήνας και της Αγκυρας θα έλεγε ότι η ελληνική πλευρά αντιμετωπίζει κάθε ρύθμιση που γίνεται υπό πίεση ως μία παροδική εξέλιξη, που δημιουργεί στιγμιαίο αίσθημα ανακουφίσεως. Αντίθετα, η τουρκική πλευρά οικοδομεί και εφαρμόζει πολιτική επί των αποφάσεων ή ρυθμίσεων που διαμορφώνονται υπό πίεση.

Οι εξελίξεις που διαγραμματικά αναφέρθηκαν προηγουμένως, έχουν οδηγήσει σε μία de facto εδραίωση των θέσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο· από την άποψη αυτή η Αγκυρα δεν έχει κανέναν λόγο να σπεύσει να «εκμεταλλευθεί» με βίαια μέσα την οικονομική κρίση στην οποία βυθίσθηκε η Ελλάδα, προς εξασφάλιση νέου πλεονεκτήματος. Απλώς η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει, παρακάμπτοντας τα επιφαινόμενα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να επικεντρώσει την προσοχή της στην ουσία των προβλημάτων της χώρας μας με την Τουρκία.

Πηγή: http://www.kathimerini.gr Διαβάστε περισσότερα...

Στην Τουρκία η Μέρκελ

Η καγκελάριος Μέρκελ άρχισε διήμερη επίσκεψη στην Τουρκία.

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ έφθασε σήμερα στην Τουρκία για διήμερη επίσκεψη η οποία αναμένεται ότι θα επισκιαστεί από τις διαφορές ανάμεσα στο Βερολίνο και την Άγκυρα όσον αφορά τη θέση της Τουρκίας στην Ευρώπη.

Το αεροπλάνο της Μέρκελ προσγειώθηκε στο διεθνές αεροδρόμιο Εσένμπογκα της Άγκυρας. Πρόκειται να αρχίσει την επίσκεψή της μεταβαίνοντας στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ, του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, και θα ακολουθήσουν συνομιλίες με τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.


Στην Άγκυρα θα συναντηθεί επίσης με τον Πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιούλ. Οι δύο χώρες έχουν εκτεταμένες οικονομικές σχέσεις. Αύριο Τρίτη η Μέρκελ θα επισκεφθεί επίσης την Κωνσταντινούπολη, όπου θα μεταβεί σ' ένα τοπικό γερμανικό σχολείο και θα συναντηθεί με τούρκους και γερμανούς επιχειρηματίες.

Η προηγούμενη φορά που είχε επισκεφθεί η Μέρκελ την Τουρκία ήταν τον Οκτώβριο του 2006.

Η γερμανίδα καγκελάριος έχει κάνει σαφές ότι προτιμά να δοθεί στην Τουρκία μια «προνομιακή σύμπραξη» με την ΕΕ, παρά να ενταχθεί στην ένωση η χώρα αυτή. Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι δεν θα δεχθούν τίποτε λιγότερο από την πλήρη ένταξη στην ΕΕ. «Προνομιακή σύμπραξη, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα», δήλωσε το Σαββατοκύριακο ο Εγκεμέν Μπαγκίς, ο τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. «Γι' αυτό δεν παίρνουμε στα σοβαρά την επιλογή αυτή, επειδή δεν είναι νομικά θεμελιωμένη. Μερικές φορές αισθάνομαι προσβεβλημένος που μου προσφέρουν κάτι το οποίο δεν υπάρχει».

Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας και περίπου τρία εκατομμύρια Τούρκοι ζουν στη χώρα αυτή. Η θέση αυτών των τούρκων μεταναστών αποτελεί άλλο ένα ζήτημα διαφωνίας ανάμεσα στην Μέρκελ και τους τούρκους ηγέτες.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Νέο τουρκικό δόγμα στο Αιγαίο

Του Ηλία Νταλούμη
Αλλαγή της τουρκικής συμπεριφοράς επί τα χείρω καταγράφεται στο Αιγαίο την τελευταία περίοδο. Χωρίς να μειωθεί στο ελάχιστο η γνωστή τα τελευταία 25 χρόνια δραστηριότητα της Τουρκικής Αεροπορίας, με τις παραβάσεις στο FIR της Αθήνας και τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, εδώ και αρκετούς μήνες προστέθηκαν οι παρενοχλήσεις μέσω ασυρμάτου.

Τον τελευταίο μήνα έχουν πολλαπλασιαστεί και οι «θαλάσσιες διελεύσεις» τουρκικών πολεμικών πλοίων, που δείχνουν διάθεση κλιμάκωσης από την πλευρά των Τούρκων και τροποποίησης του στρατιωτικού τους δόγματος, με αύξηση της παρουσίας του πολεμικού τους στόλου στο Αιγαίο.

Παράλληλα, το τελευταίο διάστημα, έγιναν και «αναχαιτίσεις» αεροσκαφών μέσα στο FIR της Αθήνας! Η αύξηση του αριθμού των «θαλασσίων διελεύσεων» στο Αιγαίο, δείχνει ξεκάθαρα αλλαγή τακτικής αλλά και στρατηγικής.

Το σύνθημα γι’ αυτήν την αλλαγή δόθηκε από τον ίδιο τον αρχηγό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου στρατηγό Μπασπούγκ, κατά την επίσκεψή του, στα μέσα Φεβρουαρίου, στο ναύσταθμο του Γκολτσούκ. Εκεί, απευθυνόμενος στους αξιωματικούς του Τουρκικού Ναυτικού, ως αξιωματούχος της οθωμανικής αυτοκρατορίας, είπε: «Στις αυτοκρατορίες η ναυτική δύναμη είναι άκρως σημαντική.

Ο στόλος είχε διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στην επικράτηση και στην υπεροχή της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ολλανδίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ. …Εάν η σημασία αυτής από πάσης απόψεως είναι σήμερα μία, αύριο θα είναι πέντε. Στο Αιγαίο έχουμε ήδη προβλήματα.

Για να μπορέσουμε να λύσουμε τα προβλήματά μας, έχουμε ανάγκη από ισχυρές ναυτικές δυνάμεις. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι κάποια μέρα δεν θα ξεσπάσει κρίση; Σε πόσες μέρες ξέσπασε η κρίση των Ιμίων; Θα πρέπει να λαμβάνονται πάντοτε υπόψη η στρατηγική και η στρατιωτική διάσταση.

Έχουν μεγάλη σημασία οι εξελίξεις σχετικά με το θέμα των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. Εάν κάνετε λάθος στα θέματα αυτά, μπορεί να επικριθείτε μετά από 50-60 χρόνια». Στην υλοποίηση αυτής της ιδέας αποβλέπουν τα προγράμματα ναυπήγησης κορβετών, φρεγατών κι αποβατικών, που έχουν ήδη ξεκινήσει.

Οι Τούρκοι προτίθενται να αποκτήσουν και πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων, στο οποίο θα επιβαίνει τάγμα πεζοναυτών με τεθωρακισμένα και οχτώ ελικόπτερα. Τυπικά δηλώνουν ότι το θέλουν για ειρηνευτικές αποστολές. Στην πραγματικότητα όμως για να έχουν ένα σοβαρό επιθετικό όπλο στο Αιγαίο.

Μέσα λοιπόν σ’ αυτό το πλαίσιο έχουν ξεκινήσει ένα κύκλο από ναυτικές… επιδείξεις ισχύος. Να σημειωθεί ότι στη θάλασσα υπάρχουν τα διεθνή ύδατα, όπου καθένας κινείται ελεύθερα, ενώ για τα χωρικά ισχύει η αρχή της «αβλαβούς διέλευσης».

Σύμφωνα με αυτήν ένα πολεμικό πλοίο μπορεί να περνά μέσα από αυτά χωρίς κανένα πρόβλημα. Αρκεί να έχει υψωμένη τη σημαία του, σταθερή ταχύτητα και πορεία, χωρίς να εκτελεί ελιγμούς και ασκήσεις. Δεν ισχύουν δηλαδή οι κανόνες εναέριας κυκλοφορίας κ.λπ.

Παρενοχλήσεις

Βεβαίως οι Τούρκοι δεν ξέχασαν και τις αεροπορικές παρενοχλήσεις, «αναβαθμίζοντας» τις επιχειρήσεις τους, σηκώνοντας για πρώτη φορά αεροπλάνα για να εκδιώξουν από τον ελληνικό εναέριο χώρο ελληνικά ελικόπτερα τα οποία ανήκουν στη δύναμη της FRONTEX. Σημειώνεται ότι αυτή η τακτική αφορά μόνο στα ελληνικά μέσα, καθώς εκείνα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, παρενοχλούνται μόνο από τα ραντάρ.

Έτσι όταν το πρωί της Παρασκευής 19 Μαρτίου, ελικόπτερο Dauphin του Λιμενικού, εντόπισε μεταξύ Σάμου και Φούρνων πλωτό με 59 λαθρομετανάστες, έστειλαν δύο F-16 που το πλησίασαν σε απόσταση 1 ναυτικού μιλίου. Τα τουρκικά απομακρύνθηκαν μόλις αντιλήφθηκαν ότι πλησίαζαν δύο ελληνικά F-16 που είχαν απογειωθεί από τη Λήμνο στις 07:07.

Η απογείωση είχε γίνει επειδή τα ελληνικά ραντάρ είχαν εντοπίσει τα τουρκικά αεροσκάφη από τις 06:57, όταν είχαν απογειωθεί από το Dalaman. Να σημειωθεί ότι τόσο το Dauphin όσο και το πολωνικό αεροπλάνο M28 της Frontex -που είχε πετάξει νωρίτερα στην ίδια περιοχή- είχαν δεχτεί 11 παρενοχλήσεις το πρώτο και 27 (!) το δεύτερο, από το ραντάρ της Datca. Ευτυχώς δεν πρόλαβαν να κάνουν τίποτα επειδή στην περιοχή έσπευσαν δύο ελληνικά F-16.

Μια σχεδόν ταυτόσημη επανάληψη των γεγονότων είχαμε την Κυριακή 21 Μαρτίου, Στις 08:07 δύο τουρκικά F-16 πλησίασαν σε απόσταση 926 μέτρων και από ύψος 335 μέτρων, το Dauphin που πετούσε στα 194 μέτρα. Όταν δύο Mirage 2000 που είχαν απογειωθεί από τη Σκύρο, πλησίασαν τα τουρκικά στα 1.852 μέτρα, αυτά άφησαν το ελικόπτερο, πήραν ύψος και περνώντας πάνω από το Φαρμακονήσι, στα 2.743 μέτρα, έφυγαν προς την Τουρκία. Το ΥΕΘΑ και τα Επιτελεία είναι σε ετοιμότητα και παρακολουθούν τα γεγονότα με ιδιαίτερη προσοχή.

Έφτασαν μέχρι το Σούνιο οι φρεγάτες

ΣΤΙΣ 27 Φεβρουαρίου η φρεγάτα «Γκαζιαντέπ», απέπλευσε από το ναύσταθμο του Ακσάζ (απέναντι από τη Ρόδο) και πήγε στον Ελλήσποντο, αφού πέρασε από τη Μήλο και ανάμεσα από το Σούνιο και την Κέα.

Στις 2 Μαρτίου η φρεγάτα «Γιαβούζ» από τον Ελλήσποντο πήγε στο Ακσάζ αφού έπλευσε μεταξύ Τήνου - Μυκόνου, κοντά στη Μήλο και τη Σαντορίνη. Στις 14 του μήνα η κορβέτα «Μποτζά-αντά», προκειμένου να πάει από το Ακσάζ στη Σμύρνη, φρόντισε να κάνει μια… παράκαμψη ως τη Μήλο, περνώντας κοντά στη Δία (έξω από το Ηράκλειο) και μεταξύ Σουνίου - Κέας. Στις 18 ήταν η σειρά της κορβέτας «Μπεϊκόζ», που βγήκε από τον Ελλήσποντο και πήγε στη Σμύρνη, φροντίζοντας να περάσει ανάμεσα Σκύρο κι Εύβοια (ανοιχτά της Κύμης).

Τέλος, στις 22 και 23 Μαρτίου η κορβέτα «Μπάφρα» βγήκε από τη Σμύρνη για να επιστρέψει πάλι εκεί, αφού πρώτα κυριολεκτικά αλώνισε ολόκληρο το Αιγαίο περνώντας έξω από τη Λέσβο, τη Σάμο, τη Σαντορίνη, τη Μήλο, την Κύθνο και την Κέα. Κατά τον πλου της «Μπάφρα» κοντά στο ακρωτήριο Καφηρέας, λίγο έλειψε να σημειωθεί εμπλοκή, όταν θεωρήθηκε ότι το τουρκικό σκάφος διεξήγαγε έλεγχο σε ελληνικό εμπορικό πλοίο. Τελικά, φαίνεται ότι υπήρξε λάθος εκτίμηση και αποφεύχθηκαν τα παρατράγουδα.

Τυπικά σε όλες τις περιπτώσεις οι Τούρκοι δεν διέπραξαν καμία παρανομία. Όμως βάζοντας τα πολεμικά τους να κάνουν όλες αυτές τις βόλτες στο Αιγαίο, σαφέστατα παραβιάζουν τους κανόνες καλής γειτονίας.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ειρήσθω -ΤΜΤ & ΕΟΚΑ 1955 - 2010

Η δεύτερη, η ΕΟΚΑ, με αρχηγό έναν απόστρατο συνταγματάρχη, χωρίς καμιά υπηρεσιακή σχέση με το ελλαδικό Γενικό Επιτελείο και χωρίς τη συμμετοχή έστω κι ενός εν ενεργεία αξιωματικού των εντελώς άσχετων με την ΕΟΚΑ ελλαδικών Ενόπλων Δυνάμεων…

ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ
Η Δ Ι Α Λ Ε Ξ Η του διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ) κ. Χρίστου Ιακώβου, τη Δευτέρα στη Λεμεσό, για τις λεπτομέρειες συγκρότησης της ένοπλης τουρκικής ΤΜΤ το 1958 από το τουρκικό ΚΡΑΤΟΣ, είναι σπουδαιότατης σημασίας. Βασίστηκε στο βιβλίο του στρατιωτικού εγκεφάλου που εκπόνησε το 1957, στο Γραφείο Ειδικού Πολέμου του τουρκικού Γενικού Επιτελείου το επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» (ΚΙΡ), σχεδιαστή - ιθύνοντα της ΤΜΤ, ταγματάρχη, τότε, Ισμαήλ Τάνσου. Ως έμπρακτη στρατιωτική εφαρμογή της στρατηγικής του τουρκικού ΚΡΑΤΟΥΣ, τις κύριες κατευθύνσεις της οποίας καθόρισε από το 1956 για το ΚΡΑΤΟΣ ο καθηγητής Νιχάτ Ερίμ. Και οι οποίες βρίσκονται ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ στη διαδικασία της επίμονης, υπομονετικής, αναλλοίωτης και μακροχρόνιας υλοποίησής τους, από το τουρκικό ΚΡΑΤΟΣ, υπηρετούμενες από ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις της Άγκυρας, 1958-2010, πραξικοπηματικές και μη, κεμαλικές ή ισλαμικές και όλες, βεβαίως, τις τ/κ ηγεσίες.

Π Ο Λ Υ Τ Ι Μ Α ευεργετική, για πληρέστερη γνώση και ουσιαστικότερη συνειδητοποίηση, θα αποβεί μια επιστημονική, ιστορική, πολιτική και στρατιωτική μελέτη «σύγκρισης της ΤΜΤ με την ΕΟΚΑ». Η πρώτη, δημιούργημα, απ’ αρχής μέχρι τέλους, του τουρκικού κράτους. Όργανο υλοποίησης της στρατηγικής του. Η δεύτερη, δημιούργημα της αγωνιστικής ηγεσίας του υπόδουλου στους Άγγλους κυπριακού Ελληνισμού. Εκλιπαρούσα τη συνδρομή τού ΑΝΕΥ στρατηγικής και απρόθυμου, ελλαδικού μας κράτους. Η πρώτη διοικούμενη από διατεταγμένο, εν ενεργεία αντισυνταγματάρχη και στελεχωμένη από εν υπηρεσία ταγματάρχες, λοχαγούς κ.ά. αξιωματικούς του τουρκικού στρατού. Εκπαιδευόμενη, εξοπλιζόμενη, υποστηριζόμενη και κατευθυνόμενη, διατεταγμένα, ιεραρχικά και υπηρεσιακά, από όλες τις συναρμόδιες εξουσίες του τουρκικού κράτους. Έχουσα, η στρατιωτική διοίκηση της ΤΜΤ, την υπέρτατη ΕΞΟΥΣΙΑ επί της εκάστοτε τ/κ ηγεσίας και επί του συνόλου της τ/κ μειονότητας, μετέπειτα «τ/κ κοινότητας».

Η δεύτερη, η ΕΟΚΑ, με αρχηγό έναν απόστρατο συνταγματάρχη, χωρίς καμιά υπηρεσιακή σχέση με το ελλαδικό Γενικό Επιτελείο και χωρίς τη συμμετοχή έστω κι ενός εν ενεργεία αξιωματικού των εντελώς άσχετων με την ΕΟΚΑ ελλαδικών Ενόπλων Δυνάμεων…

Π Ρ Ο Ε Κ Τ Α Σ Ε Ι Σ τέτοιας μελέτης, 1955-2010, μπορούν να δείξουν, γιατί πέτυχε το τουρκικό ΚΡΑΤΟΣ στην Κύπρο και γιατί κατ’ επανάληψιν αποτυγχάνει ο Ελληνισμός. Νυν συρόμενος μέχρι και την εκκολαπτόμενη παράδοση της Κυπριακής Δημοκρατίας στην… «εκ περιτροπής τουρκική προεδρία»!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΣΗΜΕΡΙΝΗ


Διαβάστε περισσότερα...

ΗΠΑ - Ρωσία γράφουν ιστορία

Στις 8 Απριλίου στην Πράγα θα υπογραφεί από τους προέδρους Ομπάμα και Μεντβέντεφ η νέα ιστορική συμφωνία ΗΠΑ - Ρωσίας για τον αφοπλισμό, όπως επιβεβαίωσαν με ανακοινώσεις τους αμφότερες οι πλευρές, επιτυγχάνοντας σημαντικό άλμα στη διαδικασία αναθέρμανσης των διμερών σχέσεων. Η συμφωνία που θα αντικαταστήσει τη συνθήκη START1, η οποία εξέπνευσε τον Δεκέμβριο, προβλέπει την περικοπή κατά το 1/3 των πυρηνικών όπλων μεγάλου βεληκενούς, όπως και μικρότερες μειώσεις των πυρηνικών κεφαλών. «Από πολλές απόψεις, τα πυρηνικά όπλα αντανακλούν τόσο τις σκοτεινές ημέρες του Ψυχρού Πολέμου όσο και τις πλέον ανησυχητικές απειλές της εποχής μας», δήλωσε ο πρόεδρος Ομπάμα. Σήμερα, κάνουμε ένα ακόμη βήμα μπροστά, αφήνοντας πίσω την κληρονομιά του 20ού αιώνα και οικοδομώντας ένα πιο ασφαλές μέλλον για τα παιδιά μας». Η συμφωνία, για να τεθεί σε εφαρμογή, θα πρέπει να επικυρωθεί από τα Κοινοβούλια των δύο χωρών, ενώ αμφότερες οι πλευρές θα έχουν χρονικό περιθώριο επτά ετών για να υλοποιήσουν τις προβλεπόμενες περικοπές.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr


Διαβάστε περισσότερα...

Πολιτικός στόχος με ιστορία πολλών ετών

Του Νικου Παπαναστασιου*

Οι συνθήκες ειρήνης του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, με βασικότερη αυτή των Βερσαλλιών, είχαν ως κύριο σκοπό να αποδυναμώσουν τη Γερμανία σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορεί στο μέλλον να απειλήσει την ειρήνη στην Ευρώπη. Στους επαχθείς όρους, που επιβλήθηκαν χωρίς διαπραγμάτευση στους ηττημένους, συγκαταλέγονταν και η απαγόρευση της ένωσης της Γερμανίας με την ακρωτηριασμένη Αυστρία. Προκειμένου, δε, να αποτρέψουν μια τέτοια προοπτική, οι σύμμαχοι της Αντάντ δεν δίστασαν να παραβιάσουν την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών που συμπεριλαμβάνονταν στις ιδεαλιστικές διακηρύξεις του Αμερικανού προέδρου Ουίλσον («14 σημεία»). Κατά συνέπεια, σχεδόν εξίσου δημοφιλές με το αίτημα ακύρωσης της ταπεινωτικής Συνθήκης των Βερσαλλιών, είτε με τη συναίνεση των Συμμάχων είτε με στρατιωτικά μέσα, υπήρξε στη Γερμανία κατά τον Μεσοπόλεμο και η επιδίωξη μιας κοινής πατρίδας Γερμανών και ομογάλακτων Αυστριακών. Ανάλογη απήχηση είχε η ιδέα αυτή και στην ίδια την Αυστρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι την επομένη της συνθηκολόγησης της αυτοκρατορίας των Αψβούργων η αυστριακή εθνοσυνέλευση προώθησε άμεσα το αίτημα της ένωσης με τη Γερμανία, αρχικά με την ψήφιση σχετικού νόμου (άρθρο 2) και αργότερα προσωρινού συντάγματος. Το σκεπτικό ήταν ότι η αποδυναμωμένη Αυστρία, που απετελείτο από τμήμα των γερμανόφωνων περιοχών της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας, δεν μπορούσε να επιβιώσει μόνη της. Δεν ήταν, λοιπόν, τυχαίο που ο Αυστριακός Αδόλφος Χίτλερ συμπεριέλαβε στο προπαγανδιστικό του μανιφέστο «Ο Αγών μου» (1924-25), ως προγραμματικό πολιτικό στόχο τη δημιουργία ενός «μεγάλου Γερμανικού Ράιχ» με την προσάρτηση της Αυστρίας, ως πρώτο βήμα για τη συνένωση όλων των γερμανόφωνων και γερμανικών λαών.


Όταν ο Χίτλερ διορίστηκε καγκελάριος στις 30 Ιανουαρίου 1933, συνδύασε τον μεγαλοϊδεατισμό του με την πρόθεση αποκατάστασης της ιστορικής «αδικίας» σε βάρος της Αυστρίας, όταν δεν συμπεριελήφθη στην ενιαία Γερμανία του Μπίσμαρκ. Πριν ακόμα εδραιωθεί στην εξουσία και γίνει ο παντοδύναμος «Φύρερ», θέλησε να εκμεταλλευτεί τη διάλυση της συμμαχίας των νικητών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και να μετατρέψει την Αυστρία «σε αποικία ή επαρχία του Γερμανικού Ράιχ» (Κ. Σούσνιγκ). Πολύ σύντομα όμως κατάλαβε ο Φύρερ ότι δεν υπήρχε ευθεία οδός που να οδηγεί στη Βιέννη. Μάλιστα, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα Αυστριακών εθνικοσοσιαλιστών εναντίον του sui generis «αυστροφασιστικού» καθεστώτος του Ντόλφους τον Ιούλιο του 1934 απέσυρε την υποστήριξη που τους παρείχε και αναπροσάρμοσε τη στρατηγική του.

Πρώτον, διότι χρειαζόταν χρόνο για να κάμψει την αντίσταση πολιτικών δυνάμεων στην Αυστρία που είτε υπερασπίζονταν την αυτόνομη εθνική της υπόσταση, είτε αποστρέφονταν την ένωση υπό την σκέπη του ναζισμού και δεύτερον για να εξευμενίσει τον Μουσολίνι. Ο Ιταλός δικτάτορας είχε τότε, από ιδιοτέλεια, αναλάβει τον ρόλο του θεματοφύλακα της αυστριακής ανεξαρτησίας με την ελπίδα να τη μετατρέψει σε προτεκτοράτο. Τα δεδομένα άλλαξαν για τον Χίτλερ όταν η Ρώμη αναζητούσε διπλωματικά ερείσματα για να αποφύγει την διεθνή απομόνωση εξαιτίας της εισβολής στην Αβησσυνία. Ετσι, πριν εκπνεύσει ένας χρόνος από την αποστολή ιταλικών στρατευμάτων στο Μπρένερο των Αλπεων για να αποθαρρύνει γερμανικές βλέψεις επέμβασης στην Αυστρία, ο Ντούτσε δήλωσε στις αρχές του 1936 ότι δεν έχει αντίρρηση στο να καταστεί η Αυστρία γερμανικός «δορυφόρος». Οπως φάνηκε τελικά, η σύσφιγξη των σχέσεων Βερολίνου - Ρώμης καθιστούσε μακροπρόθεσμα ανέφικτη τη διατήρηση της αυστριακής κρατικής οντότητας, διότι η Αυστρία δεν ανήκε τότε σε συνασπισμούς και συμμαχίες.

Θριαμβευτική υποδοχή, αλλά και πρωτόγνωρη τρομοκρατία

Πέρα από το ευνοϊκό διεθνές σκηνικό, ο δρόμος για την προσάρτηση της Αυστρίας είχε ανοίξει και εξαιτίας της απόλυτης κυριαρχίας του Χίτλερ επί ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού και του στρατού. Στο πλαίσιο αυτό, η κατάφωρη παραβίαση των όρων της Συνθήκης των Βερσαλλιών με την επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας των Γερμανών και την είσοδο της Βέρμαχτ στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη της παραμεθόριας Ρηνανίας, καθιστούσε την Αυστρία τον επόμενο στόχο των ναζιστικών επεκτατικών σχεδίων. Για τον ίδιο τον Χίτλερ, το ναζιστικό όραμα για τη «Νέα Ευρώπη» προϋπέθετε τον έλεγχο της Αυστρίας από ομοϊδεάτες του. Ως εκ τούτου, σε τελεσίγραφό του προς τον καγκελάριο Σούσνιγκ απαίτησε να συμπεριληφθούν στην αυστριακή κυβέρνηση ναζιστικά ανδρείκελα. Η πολιτική ηγεσία της Αυστρίας υπέκυψε αρχικά στην προκλητικότητα του Φύρερ και παρέδωσε το υπουργείο Εσωτερικών και τον έλεγχο της Αστυνομίας στον αρχηγό του ναζιστικού κόμματος της Αυστρίας Σάις - Ινγκβαρτ. Οταν ο καγκελάριος συνειδητοποίησε ότι χάνει τον έλεγχο, αποπειράθηκε να διεξαγάγει δημοψήφισμα προκειμένου να διαφυλάξει ο λαός την αυστριακή ανεξαρτησία. Τελικά, ο Σούσνιγκ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση εξ αιτίας της άρνησής του να ακυρώσει το δημοψήφισμα, σε συνδυασμό με την απροθυμία της διεθνούς κοινότητας να τον υποστηρίξει. Μη έχοντας άλλη επιλογή έδωσε εντολή να αποφευχθεί ένοπλη αντίσταση στις υπέρτερες δυνάμεις της Βέρμαχτ που εισέβαλαν κατ’ εντολήν του Χίτλερ στην Αυστρία.

Το δημοψήφισμα

Οπως δήλωσε ο Χίτλερ αργότερα, αρχικά προσανατολιζόταν στη λύση της ένωσης Αυστρίας - Γερμανίας (Union), αλλά οι επευφημίες των συμπατριωτών του όταν επισκέφθηκε τη γενέτειρά του, το Λιντς, επέβαλαν την «πλήρη προσάρτηση» της πατρίδας του, που συντελέστηκε επισήμως στις 13 Μαρτίου 1938. Το γεγονός ότι ο Χίτλερ είχε την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπατριωτών του φάνηκε από την θριαμβευτική υποδοχή που του επιφυλάχθηκε εκείνες τις μέρες στη Βιέννη, όπου το πλήθος ξεπερνούσε τις 100.000. Σύμφωνα δε με τα επίσημα στοιχεία εκείνης της περιόδου σε δημοψήφισμα που επακολούθησε στις 10 Απριλίου 1938, 99,73% των Αυστριακών και 99,01% των Γερμανών τάχθηκαν υπέρ της προσάρτησης.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Αυστρία εξαφανίστηκε από τον ευρωπαϊκό χάρτη. Κυβερνήτης στην «Ανατολική Μαρκιωνία» (Ostmark), σύμφωνα με τη μεσαιωνική ονομασία που επελέγη, τοποθετήθηκε από τον Χίτλερ ο Σάις - Ινγκβαρτ. Κύριο χαρακτηριστικό της νέας τάξης πραγμάτων στην Αυστρία υπήρξε η πρωτόγνωρη τρομοκρατία εναντίον των αντιφρονούντων. Χιλιάδες κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή/και δολοφονήθηκαν, μεταξύ των οποίων και έξι πρώην καγκελάριοι. Επιπλέον στη νέα αυτή ναζιστική επαρχία βρήκε πεδίο εφαρμογής ο φονικός αντισημιτισμός της Ανατολικής Ευρώπης. Το πογκρόμ εναντίον των Εβραίων της πρωτεύουσας, όπου σύμφωνα με τη γνωστή ρήση του Μέτερνιχ ξεκινούν τα Βαλκάνια, εξελίχθηκαν σε πρώτη δοκιμή για τη μορφή που θα έπαιρνε λίγα χρόνια αργότερα η «τελική λύση», δηλαδή η πλήρης εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης. Μέσα σε δύο μόλις χρόνια, 135.000, από τους συνολικά 200.000 Εβραίους της Αυστρίας, είχαν εγκαταλείψει τη χώρα.

Κυριαρχία στην Κεντρική Ευρώπη

Με εφαλτήριο την Αυστρία, ο Χίτλερ μπόρεσε να ενισχύσει την κυριαρχία του στην Κεντρική Ευρώπη με πρόσχημα την επίτευξη φυλετικής ενότητας. Σειρά είχε πλέον η ενσωμάτωση των γερμανόφωνων περιοχών της «Σουδητίας», δηλαδή της βόρειας και δυτικής Τσεχοσλοβακίας, όπου περισσότερο από το 50% του πληθυσμού της ήταν γερμανόφωνοι. Βέβαια, το γεγονός ότι επίτευξη των μεγαλόπνοων οραμάτων του Χίτλερ προϋπέθετε την απόκτηση «ζωτικού χώρου» υπό τη μορφή ακραίου επεκτατισμού, καθιστούσε μια μεγάλη πολεμική σύγκρουση αναπόφευκτη.

Το αυστριακό ταμπού

Επί δεκαετίες, το πλαίσιο κατανόησης και ερμηνείας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εστίαζε μονοδιάστατα στη Γερμανία, με σκληρό πυρήνα τη μιλιταριστική Πρωσία, που με αυτόν τον τρόπο, μετατράπηκε στον αποκλειστικό υπεύθυνο για τις συμφορές και τα εγκλήματα εκείνης της περιόδου. Οταν σίγησαν τα όπλα, ακολούθησαν οι «πόλεμοι της μνήμης» (Χ. Φλάισερ). Η μεταπολεμική Αυστρία αποτέλεσε χαρακτηριστικό παράδειγμα μονοδιάστατης πρόσληψης και χρήσης του τραυματικού ναζιστικού παρελθόντος, ώστε να οικοδομηθεί ο μύθος της Αυστρίας ως πρώτο θύμα του (τέκνου της) Χίτλερ. Ετσι αποσιωπήθηκε το γεγονός ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού της επιδίωκε την ένταξη αυτού του «κράτους, δίχως έθνος» στο Μεγάλο Γερμανικό Ράιχ. Ταυτόχρονα, αγνοήθηκε η δυσανάλογα μεγάλη παρουσία Αυστριακών στις θέσεις–κλειδιά του ναζιστικού μηχανισμού εξόντωσης και καταπίεσης σε σχέση με τον πληθυσμό του Ράιχ (Α. Αϊχμαν, Αλ. Μπρούνερ, Ε. Καλτενμπρούνερ, Ο. Γκλομπόκνικ κ.ά.). Ακόμα και στην κατεχόμενη Ελλάδα οι επικεφαλής της Βέρμαχτ και των Ες Ες, Λέερ και Σιμάνα, ήταν Αυστριακοί. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση στην ίδια την Αυστρία για το παρελθόν–ταμπού αναζωπυρώθηκε μόλις στη δεκαετία του ’80: Με αφορμή την υπόθεση του Κουρτ Βαλτχάιμ, πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, ο οποίος το 1986 εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρότι είχε αποσιωπήσει τη δράση του ως επιτελικού αξιωματικού της Βέρμαχτ στα κατεχόμενα Βαλκάνια. Τελικά, το 1991 αναγνωρίστηκε από τον καγκελάριο Φ. Βρανίτσκυ και επισήμως η συνυπευθυνότητα της Αυστρίας για τα ναζιστικά εγκλήματα.

* Ο κ. Νίκος Παπαναστασίου είναι ειδικός επιστήμων στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πηγή: http://news.kathimerini..gr
Διαβάστε περισσότερα...

Έτοιμος για σύγκρουση με δικαστές και στρατό

Ο Ερντογάν προχωρεί στη συνταγματική αναθεώρηση παρά τις απειλές των θιγμένων

«Μετά το κουτί της Πανδώρας, που άνοιξε με την υπόθεση Εργκένεκον και τις συλλήψεις στρατιωτικών, τώρα με τη συνταγματική αναθεώρηση ο Ταγίπ Ερντογάν άνοιξε και τον ασκό του Αιόλου», παρατηρούσε Δυτικός αναλυτής την περασμένη εβδομάδα. Όντως, ισχυροί άνεμοι έπνευσαν, μόλις το σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1982 δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Δευτέρα, οι αμέσως θιγόμενοι, δηλαδή το Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων (HSYK), και η αντιπολίτευση, κεμαλική και εθνικιστική, είχαν τις αναμενόμενες αντιδράσεις.

Εν χορώ το Συμβούλιο Επικρατείας, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο και το HSYK κατηγόρησαν την κυβέρνηση Ερντογάν ότι επιχειρεί να καθυποτάξει τη δικαστική εξουσία. Το Ανώτατο Δικαστήριο έσπευσε να υποστηρίξει ότι οι τροποποιήσεις άρθρων που αφορούν το δικαστικό σύστημα παραβιάζουν τα τρία πρώτα και μη επιδεχόμενα τροποποίηση άρθρα του Συντάγματος και την αρχή περί διάκρισης των εξουσιών. Και ο Ντενίζ Μπαϊκάλ, πρόεδρος του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) και θεματοφύλακας του κεμαλισμού, ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι ετοιμάζεται να καταθέσει το δικό του σχέδιο συνταγματικής αναθεώρησης, αφήνοντας να αιωρείται η απειλή προσφυγής στο Συνταγματικό Δικαστήριο, εάν ο πρόεδρος Γκιουλ αναγνωρίσει την αναθεώρηση.

Όμως, παρά τις αντιδράσεις και τις απειλές, η κυβέρνηση έμεινε ασυγκίνητη, όπως προκύπτει και από την «ασεβή» συμπεριφορά αξιωματούχου του υπουργείου Δικαιοσύνης προς κλιμάκιο δικαστών του HSYK, που ματαίως τον περίμεναν δύο φορές για συζητήσουν. Δεν πήγε ποτέ. Χαρακτηριστική ήταν και η απάντηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς στον κ. Μπαϊκάλ. «Φοβάται μη χάσει στο δημοψήφισμα, γι’ αυτό τα κάνει αυτά», είπε. Εάν η αναθεώρηση δεν συγκεντρώσει τα απαιτούμενα 2/3 των εδρών στην Εθνοσυνέλευση (367 σε σύνολο 550), η κυβέρνηση θα προκηρύξει δημοψήφισμα, μάλλον τον Ιούνιο, ίσως την 9η του μηνός, όπως είπε ο κ. Αρίντς, την ώρα που το Bloomberg δημοσίευε δημοσκόπηση τουρκικής εταιρείας, σύμφωνα με την οποία το 48% των ερωτηθέντων θα ψηφίσει στο δημοψήφισμα υπέρ της αναθεώρησης.

Ενδεικτική των κυβερνητικών προθέσεων έναντι του στρατιωτικο-κεμαλικού κατεστημένου είναι, τέλος, η προειδοποίηση προς τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Ιλκέρ Μπασμπούγ να μην παραβιάζει τον στρατιωτικό ποινικό κώδικα, αθωώνοντας ενόχους, όπως αθώωσε, μιλώντας στη «Βατάν», τον υπόδικο λόγω Εργκένεκον φίλο του στρατηγό Σαλντιράι Μπερκ, αρχηγό της Τρίτης Στρατιάς. Το σχέδιο της συνταγματικής αναθεώρησης θα κατατεθεί στην Εθνοσυνέλευση την ερχόμενη εβδομάδα. Συνολικά τροποποιούνται 23 άρθρα, προστίθενται δύο νέα και καταργείται το άρθρο 15, που εξασφάλιζε τη δικαστική ατιμωρησία στους πραξικοπηματίες του 1980. Τώρα διαφαίνεται η προοπτική προσαγωγής τους σε δίκη, εάν χρειαστεί, ενώ βάσει της αναθεώρησης, στρατιωτικοί θα δικάζονται από πολιτικά δικαστήρια. Επίσης, σύμφωνα με τη φιλοκυβερνητική «Ζαμάν», στο πλαίσιο της αναθεώρησης, θα υπάγονται στον έλεγχο της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» όλες οι αποφάσεις του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, που ρύθμιζε με απόλυτο τρόπο τις κρίσεις, προαγωγές και αναγκαστικές αποστρατείες.

Οι άλλες τροποποιήσεις που «πονούν» αφορούν το τέλος της παντοδυναμίας του Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων και του Συνταγματικού Δικαστηρίου, με μεταβολές στην αριθμητική τους σύνθεση και με συμμετοχή του Κοινοβουλίου και εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας στην εκλογή των μελών τους. Τροποποιείται επίσης το άρθρο περί απαγόρευσης των κομμάτων, βάσει του οποίου έχουν τεθεί εκτός νόμου 25 κόμματα. Θετική ανταπόκριση είχε το σχέδιο της συνταγματικής αναθεώρησης στην Ε. Ε. Στην Τουρκία, κάπως επιφυλακτικοί αλλά γενικώς ευχαριστημένοι ήταν πανεπιστημιακοί και διανοούμενοι, θετικά αντέδρασαν μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι εκπρόσωποι της οικονομικής και επιχειρηματικής τάξης. Μόνον η Ενωση Βιομηχάνων διαφώνησε με την ανάμειξη της πολιτικής στην εκλογή των δικαστών, διότι έτσι παραβιάζεται η διάκριση των εξουσιών. Ο ασκός ίσως άνοιξε, αλλά η κυβέρνηση Ερντογάν μοιάζει προετοιμασμένη για σφοδρούς ανέμους.

Η Μέρκελ για τις σχέσεις Ε. Ε. - Τουρκίας

«Θα τον στενοχωρήσω» ήταν η πρόβλεψη της Αγκελα Μέρκελ προκειμένου για τον Ταγίπ Ερντογάν και την επικείμενη συνάντησή τους, αύριο στην Αγκυρα. Η στενοχώρια που θα προκαλέσει η Γερμανίδα καγκελάριος στον Τούρκο πρωθυπουργό θα προέλθει από την εμμονή της στο θέμα της «προνομιακής σχέσης Ε. Ε. - Τουρκίας» αντί της πλήρους ένταξης, αλλά και από την απόλυτη άρνησή της προς το αίτημα του κ. Ερντογάν να ιδρυθούν τουρκικά σχολεία στη Γερμανία.

«Στην Τουρκία υπάρχουν γερμανικά κολέγια και σχολεία. Γιατί να μην υπάρχουν τουρκικά στη Γερμανία;» αναρωτήθηκε με νόημα ο κ. Ερντογάν, όταν διατύπωσε το αίτημά του περί σχολείων. «Η Ιδέα αυτή δεν οδηγεί πουθενά, τα παιδιά τουρκικής καταγωγής πρέπει να φοιτούν σε γερμανικά σχολεία», απάντησε η κ. Μέρκελ.

Αναφερόμενη στα ενταξιακά σε δυο χωριστές συνεντεύξεις της στη «Χουριέτ» και τη «Μιλλιέτ», η καγκελάριος σημείωσε ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις Ε. Ε. - Τουρκίας «δεν θα καταλήξουν αυτομάτως σε μια πλήρη ένταξη». «Οι σχέσεις Τουρκίας - Ε. Ε. συνδέονται με συνταγματικό τρόπο και η μεταξύ τους προνομιακή συνεργασία θα εξασφάλιζε ευρύτερες σχέσεις από ό, τι τώρα. Από τα 35 κεφάλαια προς διαπραγμάτευση πριν από μια πιθανή ένταξή της, η Άγκυρα θα χρειαστεί να διαπραγματευτεί μόνον τα 27 ή τα 28 για να εξασφαλίσει μια ειδική εταιρική σχέση με την Ε. Ε.», εξήγησε η κ. Μέρκελ, η οποία, όπως είπε, μεταβαίνει αύριο «μετά χαράς» στην Τουρκία.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Οριστικοποιήθηκε η συμφωνία για τη νέα συνθήκη START

Σε συμφωνία κατέληξαν Ουάσιγκτον και Ρωσία για τον πυρηνικό αφοπλισμό των δύο χωρών.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία κατέληξαν σε συμφωνία για μία νέα συνθήκη START για τον πυρηνικό αφοπλισμό, ανακοίνωσε σήμερα ο Λευκός Οίκος, προσθέτοντας ότι αυτή θα υπογραφεί από τους προέδρους των δύο χωρών στις 8 Απριλίου στην Πράγα.

Οι πρόεδροι Μπαράκ Ομπάμα και Ντμίτρι Μεντβέντεφ συμφώνησαν για τις τελευταίες λεπτομέρειες της νέας συνθήκης στη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας που είχαν σήμερα, διευκρινίζει η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.

«Αυτή η συμφωνία ορόσημο προωθεί την ασφάλεια και των δύο εθνών και επαναβεβαιώνει τον ηγετικό αμερικανικό και ρωσικό ρόλο υπέρ της πυρηνικής ασφάλειας και της μη διάδοσης (των πυρηνικών) παγκοσμίως», σημειώνει η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.

ΟΗΕ: Σημαντικό βήμα για την ανθρωπότητα η συνθήκη START

Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν χαιρέτισε ως «σημαντικό βήμα προς ένα κόσμο χωρίς ατομικά όπλα», τη νέα συνθήκη START για τον πυρηνικό αφοπλισμό που ολοκληρώθηκε χθες μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Σε ανακοίνωσή του που αναγνώστηκε από τον εκπρόσωπό του Μάρτιν Νεσίρσκι ο κ. Μπαν που βρίσκεται από σήμερα στη Σίρτη της Λιβύης ενθαρρύνει και τις άλλες χώρες που διαθέτουν πυρηνικά όπλα να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μόσχας και της Ουάσινγκτον.

«Εκφράζω την ικανοποίησή μου για την κατάληξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Είναι ένα σημαντικό βήμα στις διεθνείς προσπάθειες για να προωθηθεί ο πυρηνικός αφοπλισμός και να καταλήξει ο κόσμος χωρίς πυρηνικά όπλα», αναφέρεται στην ανακοίνωση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ.

Στη συνέχεια εκφράζει ευχαριστίες στον Ρώσο πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ και τον αμερικανό Μπαράκ Ομπάμα που ανέλαβαν τη μεγάλη αυτή ευθύνη και θεωρεί ότι η νέα συμφωνία «θα δώσει μια σημαντική ώθηση στη διάσκεψη που θα γίνει τον Μάιο στη Νέα Υόρκη για τη νέα συνθήκη μης διάδοσης των πυρηνικών».

Η νέα συνθήκη προβλέπει τη μείωση στους 1.550 του αριθμού των πυρηνικών κεφαλών που διαθέτουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία.

Συγχαρητήρια Μπαρόζο σε Ομπάμα και Μεντεβέντεφ

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο χαιρέτισε σήμερα την «ιστορική» σύναψη μιας νέας συνθήκης START για τον περιορισμό των πυρηνικών οπλοστασίων των ΗΠΑ και της Ρωσίας, συγχαίροντας τους πρόεδρους των δύο χωρών.

«Δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο θετικό μήνυμα για τις ευρωπαϊκές προσπάθειές μας» στον αγώνα κατά της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής από τις «σημερινές πληροφορίες που αναφέρονται σε συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας για μια νέα συνθήκη START για τη μείωση των πυρηνικών όπλων», δήλωσε σε ομιλία του για τις διατλαντικές σχέσεις.

«Συγχαίρω τους προέδρους Ομπάμα και Μεντβέντεφ για την ιστορική αυτή συμφωνία, η οποία θα πρέπει να υπογραφεί τον επόμενο μήνα», δήλωσε ο Μπαρόζο.

«Η ΕΕ υποστηρίζει σθεναρά τις διεθνείς προσπάθειες κατά της διάδοσης των πυρηνικών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν θα διστάσουμε να στηρίξουμε νέες κυρώσεις κατά του Ιράν, εάν η χώρα αυτή εξακολουθήσει να αγνοεί τις διεθνείς ανησυχίες» σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα, τόνισε ο πρόεδρος της Επιτροπής.

Για ιστορική συμφωνία κάνει λόγο η Βρετανία

Από το Λονδίνο ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Μίλιμπαντ δήλωσε ότι η νέα συνθήκη START που οι ΗΠΑ και η Ρωσία ετοιμάζονται να υπογράψουν είναι μια «ιστορική συμφωνία που θα βοηθήσει να ανοίξει ο δρόμος για περαιτέρω μειώσεις».

«Η ιστορική σημερινή συμφωνία θα βοηθήσει να ανοίξει ο δρόμος για περαιτέρω μειώσεις. Όταν θα είναι χρήσιμο, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι έτοιμο να συμπεριλάβει το πυρηνικό του οπλοστάσιο σε μια μελλοντική πολυμερή διαδικασία αφοπλισμού», πρόσθεσε ο επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας. Η Βρετανία χαιρετίζει αυτή τη συμφωνία που είναι ένα σημαντικό βήμα προς ένα κόσμο χωρίς πυρηνικά», πρόσθεσε.

«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να αδράξει τώρα αυτήν την ευκαιρία για την επόμενη διάσκεψη της ΤNP (Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών) και πέρα από αυτήν. Αυτό απαιτεί μια συνεχή προσπάθεια από όλα τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα ενόψει της πλήρους εξάλειψης τους. Αυτό απαιτεί συντονισμένη δράση από τη διεθνή κοινότητα για την αντιμετώπιση χωρών όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν που προσπαθούν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα κατά παράβαση των δεσμεύσεων τους», δήλωσε ακόμη.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...