The New York Times
Η αιματηρή διευθέτηση της κρίσης των ομήρων στην Αλγερία επανέφερε στο προσκήνιο τις ευρύτερες προκλήσεις της αντιμετώπισης των τρομοκρατικών πυρήνων στη βόρεια Αφρική, τις οποίες αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Οι ΗΠΑ και η Γαλλία προσπαθούσαν εδώ και μήνες να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή της Αλγερίας στη διεθνή προσπάθεια για την απομάκρυνση των ισλαμιστών από το βόρειο Μάλι. Εντούτοις, η προέλαση των ισλαμιστών προς τον Νότο, η οποία ώθησε την κυβέρνηση του Μάλι να ζητήσει τη στρατιωτική παρέμβαση της Γαλλίας, σε συνδυασμό με την κρίση των ομήρων στη Σαχάρα, αιφνιδίασε την Ουάσιγκτον, η οποία δεσμεύθηκε να πατάξει την τρομοκρατία στην περιοχή.
Τα δυτικά έθνη καλούνται να αντιμετωπίσουν πολυεθνικές συμμορίες, τα μέλη των οποίων διασχίζουν με ευκολία τα σύνορα μεταξύ χωρών. Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι τρομοκρατικοί πυρήνες έχουν να επιλέξουν μεταξύ μιας πληθώρας στόχων: η περιοχή είναι πλούσια σε πετρελαϊκά και όχι μόνο αποθέματα, τα οποία εκμεταλλεύονται πολυεθνικές που όμως εκπροσωπούν δυτικά συμφέροντα. Σε πολλές περιπτώσεις δε, οι εγκαταστάσεις των εταιρειών αυτών φρουρούνται υποτυπωδώς.
Την ίδια στιγμή, δεδομένου ότι ΗΠΑ και Βρετανία είναι αποφασισμένες να μην αποστείλουν στρατό στο Μάλι την ώρα που η Γαλλία προσπαθεί να αποφύγει μια μακροχρόνια εμπλοκή των δυνάμεών της, τα δυτικά κράτη είναι εξαρτημένα από τα στρατεύματα των βορειοαφρικανικών εθνών. Το πρόβλημα είναι πως οι κυβερνήσεις των αφρικανικών κρατών δεν αντιμετωπίζουν πάντα καλοπροαίρετα τις νουθεσίες τρίτων.
Ο πρώην ειδικός για θέματα αντιτρομοκρατίας του αμερικανικού Πενταγώνου, Ρούντολφ Ατάλα, επισημαίνει ότι η Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ απέκτησε σταδιακά παρακλάδια κατά μήκος της βόρειας Αφρικής. «Για να διαλύσουν το δίκτυό της, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, Ευρωπαίοι και Αφρικανοί, πρέπει να καταρτίσουν μια άρτια περιφερειακή στρατηγική», τονίζει. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, είναι κάθε άλλο παρά εύκολο. Οι Αλγερινοί, για παράδειγμα, έχουν ένα ικανό στράτευμα, αλλά δεν έχουν επιδείξει διάθεση για διευρυμένη συνεργασία είτε με τις ΗΠΑ είτε με τους γείτονές τους. Η κυβέρνηση της Λιβύης μοιάζει πρόθυμη να συνεργαστεί, αλλά οι δυνάμεις ασφαλείας που διαθέτει έχουν περιορισμένες δυνατότητες. Το Μάλι έχει και αυτό περιορισμένες στρατιωτικές δυνατότητες και, επιπλέον, οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη λύση προϋποθέτει σεβασμό στις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες.
Ενδεικτική της σκληρής πολιτικής πραγματικότητας στην περιοχή είναι η στάση Γαλλίας και ΗΠΑ στην είδηση της πρωτοβουλίας που ανέλαβε ο αλγερινός στρατός για την απελευθέρωση των ομήρων. Μπορεί οι Αλγερινοί να μη ζήτησαν καν τη γνώμη τους, παρ’ όλα αυτά Παρίσι και Ουάσιγκτον απέφυγαν να τους επικρίνουν. «Η Αλγερία δεν είχε άλλη επιλογή, δεδομένου ότι δεν μπορούσε να υπάρξει διαπραγμάτευση», δήλωσε το Σάββατο ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσούα Ολάντ. Γαλλία και ΗΠΑ ζητούν από την Αλγερία να κρατήσει κλειστά τα σύνορα με το Μάλι, ενώ το Παρίσι ευελπιστεί ότι το Αλγέρι θα συνεχίσει να επιτρέπει στα γαλλικά μαχητικά να διέρχονται από τον εναέριο χώρο του. Η Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ ξεκίνησε ως μια αμιγώς αλγερινή οργάνωση που αντιμαχόταν την κυβέρνηση στο Αλγέρι. Οταν εκδιώχθηκε από την Αλγερία, βρήκε καταφύγιο στο Μάλι, όπως και οι παραστρατιωτικές ομάδες που εγκατέλειψαν τη Λιβύη μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι. Το αρχικό σχέδιο ΗΠΑ και Γαλλίας στηριζόταν στη διατήρηση χαμηλών τόνων στην περιοχή και στην εκπαίδευση αφρικανικών στρατευμάτων, τα οποία στη συνέχεια θα αντιμετώπιζαν τους μαχητές της Αλ Κάιντα στο Μάλι. Η προέλαση των ισλαμιστών στο Μάλι και τα γεγονότα στην Αλγερία, ωστόσο, κατέστησαν σαφές ότι η οργάνωση έχει περισσότερες επιχειρησιακές δυνατότητες απ’ ό,τι είχε υπολογιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.