Ο Ερντογάν μοιάζει να απομακρύνεται από τους συμμάχους
The New York Times
Η ανακοίνωση της Τουρκίας τον περασμένο μήνα, ότι προτίθεται να αγοράσει κινεζικό αντιπυραυλικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς δεν αποτελεί παρά το τελευταίο δείγμα της αποτυχημένης τουρκικής προσπάθειας για εκπόνηση ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής.
Προς τιμήν του, το κυβερνών ΑΚΡ στην Τουρκία έχει προσπαθήσει να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην περιοχή, ως διαμεσολαβητής συνήθως μεταξύ των νατοϊκών συμμάχων της χώρας και των προβληματικών της γειτόνων. Η επονομαζόμενη «πολιτική μηδενικών προβλημάτων» της Αγκυρας επιδιώκει τη ρεαλιστική αντιμετώπιση των διενέξεων με τη Συρία και το Ιράν, την επίλυση της σοβούσας αρμενικής κρίσης και την ικανοποίηση αιτημάτων της κουρδικής μειονότητας στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Μαύρη λίστα
Προσφάτως, η Αγκυρα μοιάζει να απομακρύνεται από τους ατλαντικούς της εταίρους. Το κινεζικό αντιπυραυλικό σύστημα δεν είναι συμβατό με τα νατοϊκά αμυντικά συστήματα, ενώ ο Κινέζος κατασκευαστής βρίσκεται σε αμερικανικό κατάλογο κυρώσεων για παραβίαση του εμπάργκο κατά του Ιράν, της Β. Κορέας και της Συρίας.
Η Τουρκία χρειάστηκε τρία χρόνια για να καταλήξει στην κινεζική εταιρεία, με τους κυριότερους διεκδικητές του συμβολαίου να είναι η αμερικανική Raytheon με το Patriot και η γαλλο-ιταλική Εurosam, ενώ η διαφορά κόστους υπέρ των Κινέζων ήταν της τάξης του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων. Την ίδια ώρα, οι Κινέζοι προμηθευτές προσφέρουν -εκτός από γενναιόδωρα αντισταθμιστικά οφέλη- ελεύθερη πρόσβαση στην τεχνογνωσία τους. «Κερασάκι» στο συμβόλαιο: η κινεζική δέσμευση για κατασκευή τεχνολογικού πάρκου κοντά σε αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης. Το γεγονός ότι το αντιπυραυλικό σύστημα μπορεί να μη λειτουργεί, μοιάζει να μην απασχολεί την τουρκική κυβέρνηση.
Το κυριότερο πρόβλημα αφορά την αδυναμία του κινεζικού συστήματος να ενσωματωθεί στη νατοϊκή τεχνολογία ραντάρ, που χρησιμοποιούν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Αυτό κάνει πολλούς αναλυτές να εκτιμούν ότι η εκδηλωθείσα πρόθεση της τουρκικής κυβέρνησης να αγοράσει το κινεζικό σύστημα αποτελεί διπλωματικό τέχνασμα, σε μια προσπάθεια οι Δυτικοί να μειώσουν τις τιμές τους.
«Πολιτική προβλημάτων»
Η «πολιτική μηδενικών προβλημάτων» της κυβέρνησης Ερντογάν τείνει, έτσι, να γίνει «πολιτική όλων των προβλημάτων». Η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων με την Αρμενία ανεστάλη, ενώ το 2010 η κρίση του στολίσκου του Μαβί Μαρμαρά -με εννέα Τούρκους πολίτες νεκρούς- οδήγησε σε διπλωματική ένταση μεταξύ Αγκυρας και Ιερουσαλήμ.
Ο Ταγίπ Ερντογάν απολαμβάνει σημαντική στήριξη στο εσωτερικό της Τουρκίας, ενώ η πορεία του προς την προεδρία θεωρείται προδιαγεγραμμένη. Η διεθνής επιρροή του βρίσκεται, όμως, στο ναδίρ της, με τις πρωτοβουλίες του στο Συριακό να πέφτουν στο κενό και πολλές δυτικές κυβερνήσεις να θεωρούν ότι οι διαδηλωτές του περασμένου καλοκαιριού στην Τουρκία είχαν δίκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.