Η Ρωσία θα παραδώσει πυραύλους στη Συρία

Η Ρωσία θα τιμήσει το συμβόλαιό της και θα παραδώσει πυραύλους στη Συρία, ανέφερε ο υπουργός Άμυνας της χώρας, σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ. "Το συμβόλαιο είναι στη φάση της υλοποίησης", δήλωσε ο Ανατόλι Σερντιούκοφ.

Το Ισραήλ έχει επικρίνει τη συμφωνία για πώληση όπλων στη Συρία, υποστηρίζοντας ότι ενδέχεται να καταλήξουν στο Λίβανο και στη Χεζμπολά και να πλήξουν πλοία του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού, στη Μεσόγειο.
http://www.enet.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο ηγέτης του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ Νετζμετίν Ερμπακάν.

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών και την παραμονή της επετείου του ονομαζόμενου "μεταμοντέρνου πραξικοπήματος" το οποίο ήταν η αρχή του τέλος για την κυβέρνηση συνασπισμού που είχε σχηματίσει, ο ιστορικός ηγέτης του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ Νετζμετίν Ερμπακάν.Ο πρόεδρος του Κόμματος Ευημερίας πέθανε το μεσημέρι σε νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν στην 'Αγκυρα.


To 1956 δημιούργησε ένα εργοστάσιο όπου κατασκευάστηκε ο πρώτος τουρκικής παραγωγής κινητήρας.Το εργοστάσιο άρχισε την παραγωγή το 1960.Εννιά χρόνια αργότερα εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης Επιμελητηρίων Τουρκίας.Το 1970 ίδρυσε το Κόμμα Εθνικής Τάξης, το οποίο τέθηκε εκτός νόμου μετά το πραξικόπημα του 1971.Ένα χρόνο αργότερα ίδρυσε το Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας.Το κόμμα αυτό στις εκλογές του 1973 πήρε το 12% των ψήφων και εκπροσωπήθηκε στη βουλή με 48 βουλευτές.


Ανέλαβε αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση συνασπισμού που σχηματίστηκε το 1974 με τη συνεργασία του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος και του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας και υπό την προεδρία του Μπουλέντ Ετζεβίτ, προέδρου του ΡΛΚ.

Επί της κυβερνήσεως αυτής (26.1-17.11.1974) έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Αντιπρόεδρος ήταν και στην κυβέρνηση Ντεμιρέλ (31.3.1975-21.6.1977) γνωστή ως κυβέρνηση "εθνικιστικού μετώπου" που σχηματίστηκε με τη συνεργασία του Κόμματος Δικαιοσύνης του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας, του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος του Αλπασλάν Τουρκές.

Αντιπρόεδρος ήταν ο Ερμπακάν και στη δεύτερη κυβέρνηση "εθνικιστικού μετώπου" (2.7.1977-5.1.1978), ενώ το κόμμα του είχε απλώς στηρίξει την κυβέρνηση που στη συνέχεια σχημάτισε μόνος του ο Ντεμιρέλ, κυβέρνηση η οποία ανατράπηκε με το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980.

Μετά το πραξικόπημα το Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας τέθηκε εκτός νόμου μαζί με όλα τα κόμματα.Ταυτόχρονα επιβλήθηκε απαγόρευση ανάμειξης στην ενεργό πολιτική σε όλους τους ηγέτες της προπραξικοπηματικής περιόδου.Αυτό ίσχυσε και για τον Ερμπακάν.
Η απαγόρευση όμως έπαψε να ισχύει με το δημοψήφισμα του 1987.Έτσι το ίδιο έτος εξελέγη πρόεδρος του Κόμματος Ευημερίας που είχε ιδρυθεί το 1983.Στις εκλογές του 1991 ο Ερμπακάν εξελέγη βουλευτής.

μεγάλη επιτυχία όμως ήλθε στις εκλογές του 1995, αφού το Κόμμα Ευημερίας ήταν πρώτο κόμμα με ποσοστό 21,7%.Στις 28 Ιουνίου 1996, ο Ερμπακάν ανέλαβε πρωθυπουργός στην κυβέρνηση συνασπισμού του Κόμματος Ευημερίας και του Κόμματος Ορθού Δρόμου της Τανσού Τσιλέρ.Η κυβέρνηση αυτή άντεξε ένα χρόνο.Μεσολάβησαν οι ιστορικές αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας εναντίον των ισλαμιστών.Η συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 28 Φεβρουαρίου 1997 έχουν χαρακτηριστεί μεταμοντέρνο πραξικόπημα.Μετά από μία διαδικασία φθοράς κατά την οποία παραιτήθηκαν από το κόμμα τους πολλοί βουλευτές του Κόμματος Ορθού Δρόμου, με αποτέλεσμα να χάσει την πλειοψηφία η κυβέρνηση στη Βουλή, ο Ερμπακάν παραιτήθηκε στις 18 Ιουνίου 1997.
Το έκανε όμως έτσι ώστε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στην Τανσού Τσιλέρ.

Κι αυτό επειδή οι δύο ηγέτες είχαν συμφωνήσει στην εκ περιτροπής προεδρία.
Ο Ντεμιρέλ όμως έδωσε την εντολή στον ηγέτη του Κόμματος Μητέρας Πατρίδας Μεσούτ Γιιλμάζ, με αποτέλεσμα να γίνει παρελθόν η κυβέρνηση συνασπισμού.

Ένα χρόνο αργότερα το Συνταγματικό Δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου του Κόμμα Ευημερίας και επέβαλε πενταετή απαγόρευση ανάμειξης στην πολιτική, στον Ερμπακάν.Μετά τη διάσπαση του χώρου του πολιτικού Ισλάμ το 2001, η "ανανεωτική πτέρυγα" συνέχισε με το κυβερνών σήμερα Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και οι πιστοί στον Ερμπακάν, με το Κόμμα Ευτυχίας.Το 2003 ο Ερμπακάν εξελέγη ηγέτης του κόμματος αυτού.Τον επόμενο χρόνο όμως αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης δικαστηρίου.Τον Ιούλιο του 2010 πρόεδρος εξελέγη ο Νουμάν Κουρτουλμούς, αλλά μετά από ένσταση των πιστών στον Ερμπακάν αυτός παραιτήθηκε για να εκλεγεί και πάλι ο Ερμπακάν πρόεδρος του κόμματος στιις 17 Οκτωβρίου 2010.
ΕΞΠΡΕΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Μέρκελ εναντίον Νετανιάχου για το Μεσανατολικό

Μείζον θέμα στις πάντα ευαίσθητες αν και επίσημα συμμαχικές σχέσεις της Γερμανίας με το Ισραήλ, τείνουν να δημιουργήσουν οι αποκαλύψεις των Ισραηλινών ΜΜΕ για τη στάση της γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ απέναντι στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός φέρεται να εξέφρασε στην καγκελάριο τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι η Γερμανία υπερψήφισε στον ΟΗΕ το καταδικαστικό για το Ισραήλ ψήφισμα εναντίον της επέκτασης των εβραικών οικισμών στα παλαιστινιακά εδάφη.

Η Άνγκελα Μέρκελ εμφανίζεται να απάντησε σε απρόσμενα οξύ τόνο λέγοντας: «πως τολμάς; Εσύ είσαι εκείνος που μας απογοήτευσε, δεν έχεις κάνει το παραμικρό βήμα για να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία».
http://www.elzoni.gr/html/ent/033/ent.7033.asp
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου απάντησε τότε πως θα αναλάβει νέα ειρηνευτική πρωτοβουλία εντός των ερχόμενων εβδομάδων αλλά η καγκελάριος Μέρκελ δεν χαμήλωσε τους τόνους της ομιλίας της.

Η Ισραηλινή κυβέρνηση απέφυγε να επιβεβαιώσει τα δημοσιεύματα του Ισραηλινού Τύπου για τη φραστική αντιπαράθεση Μέρκελ-Νετανιάχου αλλά παραδέχθηκε πως ο τελευταίος ετοιμάζεται να αναλάβει νέα πρωτοβουλία για συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους.

http://infognomonpolitics.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα...

Επίσκεψη του ηγέτη του Ισλαμικού Κόμματος της Τυνησίας στην Τουρκία

Επίσκεψη του ηγέτη του Ισλαμικού Κόμματος της Τυνησίας Ρασίντ Γανούσι, το Μάρτιο.

Ο ηγέτης του Ισλαμικού Κόμματος της Τυνησίας, Ρασίντ Γανούσι, ο οποίος ήταν μέχρι πρόσφατα εξόριστος, αναμένεται να επισκεφτεί την Τουρκία, μέσα στο Μάρτιο.

Κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, θα έχει συνομιλίες με στελέχη των τουρκικών πολιτικών κομμάτων, με το επίκεντρο του ενδιαφέροντος να εντοπίζεται στις εξελίξεις που σημειώνονται στη Μέση Ανατολή.

Ο κ. Γανούσι σε δηλώσεις του, τόνισε ότι η πτώση του καθεστώτος Μπεν Άλι ήταν αναμενόμενη, ενώ τόνισε ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος Ενάχντα, καθώς δεν επιθυμεί να αναλάβει θέση, στις νέες κυβερνητικές εξελίξεις. Διαβάστε περισσότερα...

Η θέση της Αθήνας το 1979 για την ΑΟΖ Απαράδεκτες τουρκικές προτάσεις για μοιρασιά του Αιγαίου και υφαλοκρηπίδας

Της Φανούλας Αργυρού

Μέρος α'

Ο τουρκικός χάρτης δεν έδιδε υφαλοκρηπίδα στα ελληνικά νησιά και η τουρκική γραμμή οριοθέτησης περιλάμβανε μια μεγάλη περιοχή προς δυτικά. Προς νότια η τουρκική γραμμή δεν προνοούσε υφαλοκρηπίδα ούτε για την Κρήτη.


Στις 24 Ιανουαρίου 1979, η βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα ενημερώνει τον κ. T.L.A. Daunt του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης στο Φόρεϊν Όφις, για τις πληροφορίες που πήρε από τον τότε Γενικό Διευθυντή του ελληνικού ΥΠΕΞ κ. Ιωάννη Τζούνη, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις που είχε η ελληνική κυβέρνηση με την Τουρκία, για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Εκ μέρους της Τουρκίας διαπραγματευτής ήταν ο κ. Μπιλτζί.


Δύο χάρτες

Η συνάντηση έγινε στις 23 Ιανουαρίου και είχε ήδη προηγηθεί συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων στο Παρίσι τον προηγούμενο Δε κέμβριο, την οποία ο κ. Τζούνης χαρακτήρισε ως σημαντικό βήμα, όταν αμφότερες οι πλευρές συμφώνησαν στο Παρίσι να συζητήσουν την πρακτική οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, καθώς και η συνάντηση της Βιένης μεταξύ 9 και 12 Ιανουαρίου 1979.

Στη συνάντηση του Παρισιού είχε, επίσης, συμφωνηθεί όπως αμφότερες οι πλευρές παρουσιάσουν χάρτες, με τις απόψεις τους ως προς τη γραμμή των ορίων αυτών. Τελικά στη Βιένη, σύμφωνα με τον κ. Τζούνη, οι Τούρκοι άρχισαν τη συζήτηση που διήρκεσε δύο μέρες, κατά πόσο έπρεπε να δώσουν χάρτη. Τελικά δέχθηκαν να δώσουν χάρτη σε κλειστή συνεδρία. Ένα χάρτη που άφησε έκπληκτους τους Έλληνες για την έκταση των τουρκικών απαιτήσεων. Ο τουρκικός χάρτης δεν έδιδε υφαλοκρηπίδα στα ελληνικά νησιά, δεν λάμβανε υπόψη τις προηγηθείσες ελληνικές θέσεις, η τουρκική γραμμή οριοθέτησης περιλάμβανε μια μεγάλη περιοχή προς δυτικά. Προς νότια και πάλιν η τουρκική γραμμή δεν προνοούσε υφαλοκρηπίδα ούτε για την Κρήτη, πράγμα που οι Έλληνες βρήκαν απαράδε κτο, εγκλώβιζε μεγάλο αριθμό ελληνικών νησιών.

Η πρόταση της ελληνικής πλευράς βασιζόταν στην γραμμή ορίων που περνούσε μεταξύ των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των τουρκικών ακτών, και πρότεινε «τρία δάκτυλα» μεταξύ Λήμνου και Λέσβου, Λέσβου και Χίου, και Χίου και Ικαρίας. Η περιοχή νότια της Ικαρίας, τα σύνορα μεταξύ της Δωδεκανήσου και των τουρκικών ακτών είχαν διευθετηθεί με διεθνή συμφωνία του 1932. Οι Τούρκοι δικαιολόγησαν τη γραμμή που πρότειναν, λέγοντας ότι η υφαλοκρηπίδα τους πρέπει να επεκτείνεται, δίχως εμπόδια, στο Αιγαίο πέραν των ελληνικών νήσων, για να μπορούν τα τουρκικά πλοία να έχουν προσπέλαση παραμένοντας στη δική τους υφαλοκρηπίδα. Η ελληνική πλευρά, από την άλλη, επέμενε ότι κανένα ελληνικό νησί δεν έπρεπε να μένει εγκλωβισμένο. Ο Τζούνης δεν μπορούσε να κατανοήσει τη λογική των Τούρκων.

Καθησυχαστικές προτάσεις

Σε μια προσπάθεια να καθησυχάσουν τους Τούρκους, οι Έλληνες προσέφεραν κάπο ιες δεσμεύσεις, περιλαμβανομένων εγγυήσεων για ελεύθερη διακίνηση για τα τουρκικά πλοία σε περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ότι καμία πλευρά δεν θα προβεί σε ανακήρυξη αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο, και πως καμία πλευρά δεν θα μεταφέρει επιθετικά όπλα στο θαλάσσιο βυθό στη δική της υφαλοκρηπίδα. Οι Τούρκοι ούτε καν ενδιαφέρθηκαν γι' αυτές τις ιδέες.

Ο κ. Τζούνης, εν πάση περιπτώσει, επέμενε ότι η ελληνική θέση στο θέμα του μη εγκλωβισμού νησιών δεν ήταν διαπραγματεύσιμη. Ο ελληνικός λαός πίστευε ότι οι Τούρκοι θα εκμεταλλεύονταν την κατάσταση, για να διεκδικήσουν κυριαρχία πάνω στα νησιά. Η ελληνική πλευρά δεν ήταν αισιόδοξη για συμφωνία για το θέμα αυτό με τους Τούρκους.

Τουρκικά τα ελληνικά νησιά

Εν τω μεταξύ, είχε προηγηθεί και η αναφορά του κ. Αθανασίου της Ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο, και πάλιν προς τον κ. T.L.A. Daunt του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης στο Φόρεϊν Όφις, ημερ. 17 Ιανουαρίου 1979, όταν ο κ. Αθανασίου τόνισε και εκείνος ότι «κανένα ελληνικό νησί δεν έπρεπε να εγκλωβιστεί, όμως η Ελλάδα είχε δεχθεί την ιδέα η Τουρκία να εξασφαλίσει υφαλοκρηπίδα μεταξύ των προεξοχών των «δακτύλων» μεταξύ των ελληνικών νησιών». Μετά από αυτή την εισήγηση, προφανώς ο Τούρκος διαπραγματευτής κ. Μπιλτζί διαμόρφωσε το τουρκικό αίτημα: Μια γραμμή που περνά διαμέσου του Αιγαίου δυτικά της διαχωριστικής γραμμής. Έθετε αριθμό μεγάλων ελληνικών νησιών σίγουρα μέσα στην τουρκική περιοχή (περιλαμβανομένων της Λήμνου, Λέσβου, Χίου, Ικαρίας, Σάμου, Κως, Ρόδου, Καρπάθου και Κάσου). Η γραμμή δυτικά της Κάσου ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, τόνισε ο κ. Αθανασίου, γιατί υπονοούσε την τουρκική άποψη, ότι η Κρήτη δεν έχει υφαλοκρηπίδα.

Παραθέτουμε το χάρτη που συνοδεύει τα σχετικά έγγραφα και που βρίσκονται στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο. Ο χάρτης έχει την εξής χειρόγραφη σημείωση στα ελληνικά «Τουρκική ''γραμμή'' 11 Ιαν. 79» και διευκρινίζει τις γραμμές 1) Μέση Γραμμή μεταξύ ηπειρωτ ικών ακτών και 2) επιδειχθείσα υπό Τούρκων «γραμμή».

Ιστορικό (Σύμφωνα με τα βρετανικά αρχεία)

Μετά από πολύχρονες προσπάθειες ερευνών στο Αιγαίο τον Ιανουάριο του 1974 η Ελλάδα ανακάλυψε πετρέλαιο κοντά στη νήσο Θάσο. Τον προηγούμενο Νοέμβριο του 1973, η τουρκική κυβέρνηση έδωσε άδειες σε τουρκική κυβερνητική εταιρεία πετρελαίου να προχωρήσει με εξερευνήσεις σε 27 σημεία του βορειοανατολικού βυθού του Αιγαίου, να σημειωθεί πλησίον των ελληνικών νήσων Σαμοθράκης, Μυτιλήνης και Χίου (όμως εκτός των χωρικών τους υδάτων). Σε κατάθεσή της η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο το 1976, ισχυρίστηκε ότι οι άδειες που έδωσε η Τουρκία παραβίαζαν την υφαλοκρηπίδα ελληνικών νήσων.
Η Τουρκία απάντησε ισχυριζόμενη ότι κατά την ώρα εκείνη η Ελλάδα δεν είχε οριθετημένα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, πέραν των δικών της χωρικών υδάτων.
> Αφού ανταλλάχτηκαν σημειώσεις τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1975 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ο ι υπουργοί Εξωτερικών αμφοτέρων των χωρών συναντήθηκαν στη Ρώμη το Μάιο (του 1975), όπου πάρθηκε απόφαση να καταθέσουν το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο. Στις 31 Μαΐου 1975, οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και Τουρκίας συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες και εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν, λέγοντας ότι αποφάσισαν τα προβλήματα μεταξύ των χωρών τους «λυθούν ειρηνικά με διαπραγματεύσεις και όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Η ελληνική πλευρά ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία υπαναχώρησε στην υποχρέωση αυτή. Με σημείωμά της η Τουρκία, ημερ. 18 Νοεμβρίου 1975, διαφώνησε ότι είχαν συμφωνήσει να παραπέμψουν το θέμα της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο. Η τουρκική πλευρά υποστήριζε ότι θα έπρεπε πρώτα να προηγηθούν διμερείς διαπραγματεύσεις και μόνο τα σημεία των διαφωνιών να αφεθούν για το Δικαστήριο.

Τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1976 βγήκε το «Σισμίκ» για έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές στο Αιγαίο. Η Ελλάδα μονομερώς παρέπεμψε το θέμα στ ο Διεθνές Δικαστήριο στις 10 Αυγούστου 1976, ζητώντας από το δικαστήριο να αποφανθεί για τα σύνορα της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.

Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις, οι 4 δυτικές χώρες, μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, με το ψήφισμα 395 κάλεσαν αμφότερες τις πλευρές να αποφεύγουν εμπρηστικές ενέργειες και μετά από συναντήσεις στη Νέα Υόρκη μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών, συμφωνήθηκε να επαναρχίσουν διαπραγματεύσεις στις 2 Νοεμβρίου. Στις 11 Σεπτεμβρίου... Το δικαστήριο ανέβαλε την απόφασή του ενόσω συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις. Περαιτέρω συνομιλίες έλαβαν χώρα στο Λονδίνο μεταξύ 31 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου 1977, δίχως αποτέλεσμα, όπως και συνομιλίες στο Παρίσι 1 και 2 Ιουνίου 1977...


1974: Πετρέλαιο - Αιγαίο - Κύπρος Τι πράγματι έγινε μέρες πριν από το πραξικόπημα και την εισβολή;


Της Φανούλας Αργυρού

Μέρος β'

Η ελλη νική κυβέρνηση πίστευε ότι ο καλύτερος τρόπος να ξεπεραστούν οι δυσκολίες ήταν για την ΕΟΚΑ Β' να μετατραπεί σε πολιτική κίνηση και ο Αρχιεπίσκοπος να αφοπλίσει τους υποστηρικτές του.

Στις 30 Μαΐου 1974, το Φόρεϊν Όφις, σε σημείωμά του προς τον υφυπουργό Χάτεσλεϊ σε σχέση με τις διαφορές Ελλάδας-Τουρκίας, αναφέρθηκε σε συνάντηση που θα είχε με τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας ότι τόσο το Λονδίνο όσο και η Ουάσιγκτον είχαν ενημερώσει τη γραμματεία του ΝΑΤΟ για τις ανησυχίες τους για τις κλιμακούμενες διαφωνίες μεταξύ των δύο χωρών. Η ελληνική κυβέρνηση είχε πάρει θετικά μέτρα για να ελαττώσει την ένταση, λέγοντας στους Τούρκους ότι δεν είχαν αντιρρήσεις να συζητήσουν πώς να μοιράσουν το Αιγαίο, για σκοπούς ερευνών για πετρέλαιο.

Την 1η Ιουνίου, η βρετανική πρεσβεία στην Άγκυρα ενημέρωσε το Λονδίνο ότι ο Μπαρουτσιού (Τούρκος αξιωματούχος) είπε ότι ενώ η Ελλάδα είχε με σημείωμά της ημερ. 24 Μαΐου συμφωνήσει να οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα, ο ελ ληνικός Τύπος το έκανε ξεκάθαρο ότι δεν υπήρχε τίποτα για διαπραγμάτευση.

Τα προβλήματα

Στις 19-20 Ιουνίου 1974, έλαβαν χώρα διμερείς συνομιλίες μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών της Τουρκίας και της Ελλάδας στην Οτάβα του Καναδά (στα πλαίσια της συνεδρίας του ΝΑΤΟ σε επίπεδο υπουργών εξωτερικών), στην παρουσία υψηλόβαθμών Βρετανών αξιωματούχων του Φόρεϊν Όφις, και ειδικά του πρώτου τέτοιου σε σχέση με το Κυπριακό, κ. Άλαν Γκούτισον. (Στις συνομιλίες παρευρέθη μεγάλη ελληνική αντιπροσωπία).

Ο Τούρκος υπ. Εξωτερικών Γκιουνές πρότεινε να εκδώσουν κοινό ανακοινωθέν, γνωστοποιώντας την επιθυμία τους να εισαγάγουν μια νέα εποχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, συμφωνώντας να λύσουν όλες τις εκκρεμότητες μεταξύ των δύο χωρών, διά μέσου συνομιλιών μεταξύ τους.

Ο κ. Τετενές (Έλληνας υπ. Εξωτερικών) δέχθηκε επιφυλακτικά την πρόταση, αλλά είχε ήδη συμφωνηθεί μεταξύ τους ότι οποιαδήποτε τέτοια ανακοίνωση θα έπρεπε να αφεθ εί για περαιτέρω συζήτηση μεταξύ των δύο πρωθυπουργών, στις Βρυξέλλες, στην εβδομάδα που θα ακολουθούσε.

Ένας κατάλογος προβλημάτων είχε ήδη ανταλλαγεί μεταξύ του κ. Μπαγιουλκέν και του κ. Καβαλιεράτου. Οι Έλληνες ήσαν σίγουρα έτοιμοι να συζητήσουν με τους Τούρκους και να εντοπίσουν τα προβλήματα... Οι Βρετανοί ρώτησαν τον κ. Τζούνη ποια ήσαν τα ευκολότερα προβλήματα και ο τελευταίος απάντησε ίσως εκείνο των μειονοτήτων. Όμως και σ' αυτό η Τουρκία είχε υπόψη κάποια αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης... Υπήρχε το πρόβλημα με τους μουσουλμάνους στη Θράκη, τους Έλληνες ορθόδοξους στην Κωνσταντινούπολη, το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των νησιών της Λίμνου και Σαμοθράκης κ.ά.

Να γίνει κόμμα η ΕΟΚΑ Β' και να αφοπλιστεί το Εφεδρικό

Όσον αφορά την Κύπρο, ο Τζούνης είπε ότι αμφότερες οι πλευρές συμφώνησαν όπως αυτή μη συζητηθεί μεταξύ τους σ΄ αυτές ειδικά τις συναντήσεις. Δεν μπορούσε να επιβληθεί λύση στην Κύπρο, δεδομένου το υ γεγονότος ότι θα ήταν απαράδεκτη για τον Μακάριο. Ούτε η Σοβιετική Ένωση θα ενέκρινε μια τέτοια ιδέα. Οι διακοινοτικές συνομιλίες έπρεπε να συνεχιστούν, με τους δύο συνταγματολόγους να προσπαθούν να βρουν ουσιαστικές λύσεις στα πραγματικά προβλήματα. Ο Τζούνης ρώτησε τον κ. Γκούτισον ποια ήταν η άποψή του για τη λύση του Κυπριακού, μετά την πρόσφατη περιοδεία του στην περιοχή. Ο αξιωματούχος του Φόρεϊν Όφις είπε ότι του έκαναν εντύπωση οι δυνατές διαφορές μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, και ο στενός συντονισμός μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του Ρ. Ντενκτάς. Η ελληνική κυβέρνηση πίστευε ότι ο καλύτερος τρόπος να ξεπεραστούν οι δυσκολίες ήταν για την ΕΟΚΑ Β' να μετατραπεί σε πολιτική κίνηση και ο Αρχιεπίσκοπος να αφοπλίσει τους υποστηρικτές του, και προσπαθούσαν να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους προς αυτή την κατεύθυνση...

Ένα περίεργο τηλεγράφημα...

Στις 15 Ιουνίου 1974, ένα εμπιστευτικό τηλεγράφημα από τον Βρετανό πρέσβη στην Αθήνα Χούπερ προς το Φόρεϊν Όφις, τις πρεσβείες Άγκυρας, Λευκωσίας και Αρχηγείο Επισκοπής (βάση Ακρωτηρίου) αναφερόταν σε μιαν άκρως εμπιστευτική επιστολή ημερ. 7 Ιουνίου και τόνισε: «Πιστεύω θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε να μη γνωστοποιηθεί η προσωπική εκτίμηση του Χακίμ για ανταλλαγή ελληνικών νήσων στο Αιγαίο με την τουρκική μερίδα στην Κύπρο. Παρόλο ότι τέτοιες απόψεις είχαν προβληθεί στο παρελθόν στην Αθήνα, αυτές κατά γενικολογία αναφερόντουσαν στο Καστελόριζο και όχι σε νησιά του Αιγαίου. Οι Έλληνες ήδη είναι σχεδόν πεπεισμένοι ότι οι Τούρκοι έχουν σχέδια για την κυριαρχία της Λέσβου, Χίου κ.α. και ότι έχουν μπλοκάρει την πρόοδο στην Κύπρο, ως αντίβαρο διαπραγματευτικό χαρτί για τη συνολική συμφωνία... Εκείνο που φοβούνται περισσότερο οι Έλληνες είναι η απειλή αμφισβήτησης της πλήρους κυριαρχίας τους για τα νησιά του Αιγαίου. Αυτό και όχι το πετρέλαιο είναι το κύριο θέμα που μπορεί ξαφνικά να τους προκαλέσει αυτοκαταστροφική επιθετικότητα. Οπ οιαδήποτε τέτοια βολιδοσκόπηση σ΄ αυτό το στάδιο στις γραμμές του Χακίμ θα συμβάλει σ΄ αυτόν τον κίνδυνο, αν το μάθουν οι ΄Ελληνες». (Ποιος ήταν ο Χακίμ δεν αναφέρεται).

Η θέση Κίσιγκερ

Στις 4 Ιουνίου, τηλεγράφημα από τη βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον ενημέρωνε το Λονδίνο για τις επαφές των Βρετανών με το Στέιτ Ντεπάρτμεντ για το θέμα αυτό. Ο Χάρτμαν (Αμερικανός αξιωματούχος) συμφωνούσε με την απαισιόδοξη βρετανική άποψη των γεγονότων, αλλά είπε ότι ο Δρ Κίσιγκερ πίστευε ότι οποιαδήποτε αλλαγή για το καλύτερο θα έπρεπε να έλθει από τους ίδιους τους Έλληνες. Ήταν σκεπτικός ακόμα και στις ιδέες που του πρότεινε το ίδιο το Στέιτ Ντεπάρτμεντ, για ιδιωτικά μηνύματα προς τους Έλληνες, αναπτύσσοντάς τους τις αμερικανικές ανησυχίες. Ο Χάρτμαν αξιολόγησε τη διστακτικότητα του Κίσιγκερ ως απλή επιθυμία να μην προστεθούν και άλλα προβλήματα για τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, πέραν των όσων ήδη είχαν. Ο Χάρτμαν είπε, επίσης, ότι ο Δρ Κίσιγκερ ήτ αν κάθετα αντίθετος με επιδείξεις αγανάκτησης εναντίον του ελληνικού καθεστώτος, γιατί αυτές δεν βοηθούσαν καθόλου...

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ " CIA - Ο ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ "

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Κρίσιμη καμπή στην υπόθεση Τζούλιαν Ασάντζ

Μετά την απόφαση για έκδοση στη Σουηδία

The New York Times

Το «πράσινο φως» για την έκδοση του Τζούλιαν Ασάντζ, ιδρυτή της ιστοσελίδας WikiLeaks στη Σουηδία, όπου αντιμετωπίζει κατηγορίες σεξουαλικών αδικημάτων, έδωσε την Πέμπτη δικαστήριο του Λονδίνου. Η νομική ομάδα του Ασάντζ δήλωσε ότι θα ασκήσει έφεση.

Ο δικαστής Ριντλ έκρινε ότι οι ισχυρισμοί εις βάρος του Ασάντζ δικαιολογούν την έκδοση και ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε η Σουηδία ισχύει. Πρόκειται για κρίσιμη καμπή στην τρίμηνη μάχη εναντίον αυτού που χαρακτηρίζεται από τον Ασάντζ, από τη νομική του ομάδα και από τους υποστηρικτές του συνωμοσία ώστε να σταματήσει η WikiLeaks να δημοσιεύει κρατικά και εταιρικά μυστικά. Η υπόθεση εκτυλίσσεται ενώ η WikiLeaks συνεχίζει τη δημοσίευση 250.000 εμπιστευτικών αμερικανικών διπλωματικών εγγράφων.


Αντεκδίκηση

Οι υποστηρικτές της WikiLeaks, που θεωρούν ότι η υπόθεση εις βάρος του Ασάντζ αποτελεί αντεκδίκηση για τη δημοσίευση των τηλεγραφημάτων, έχουν κατακλύσει τις δικαστικές αίθουσες σε έξι συνεδριάσεις, φωνάζοντας «Τζούλιαν, σ’ αγαπάμε». Αρχικά το δικαστήριο είχε αρνηθεί να αφήσει τον Ασάντζ ελεύθερο με εγγύηση, με αποτέλεσμα την προσωρινή φυλάκισή του.

Οι Σουηδοί εισαγγελείς υποστηρίζουν ότι ο 39χρονος Αυστραλός πρέπει να επιστρέψει στη Στοκχόλμη προκειμένου να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες δύο γυναικών περί σεξουαλικής κακοποίησης. Κατά τη δρακόντεια σουηδική νομοθεσία περί σεξουαλικών εγκλημάτων, αντιμετωπίζει δύο κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης, μία κατηγορία παράνομης άσκησης πίεσης και μία κατηγορία βιασμού. Οι δύο εθελόντριες της WikiLeaks ισχυρίζονται ότι οι σχέσεις τους ξεκίνησαν συναινετικά, αλλά εξελίχθηκαν σε μη συναινετικές.

Ο Ασάντζ ισχυρίζεται ότι οι κατηγορίες είναι «απίστευτα ψέματα» και έχει χαρακτηρίσει τη Σουηδία «Σαουδική Αραβία του φεμινισμού».

Ο δικαστής Ριντλ είπε ότι αν διεπράχθησαν αδικήματα στη Σουηδία, «το καλύτερο μέρος να εξετασθούν και να επανορθωθούν είναι το σουηδικό δικαστικό σύστημα».

Ο Ασάντζ αρνήθηκε, επίσης, τις κατηγορίες των σουηδικών αρχών ότι προτίμησε να φύγει από τη χώρα αντί να παραδοθεί στην αστυνομία. Είπε ότι έφυγε από τη χώρα με άδεια των αρχών, ενώ καταδίκασε τις διαρροές δύο εγγράφων της σουηδικής αστυνομίας, στα οποία περιγράφονται με εξονυχιστικές λεπτομέρειες οι κατηγορίες εις βάρος του.

Σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις που έδωσε από την έπαυλη όπου κατοικεί ως ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ο Ασάντζ συνέκρινε τον εαυτό του με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμα που μεταδόθηκε σε διαδήλωση στη Μελβούρνη της Αυστραλίας προχώρησε ακόμη περισσότερο, συγκρίνοντας τους αγώνες της WikiLeaks με τους αγώνες των μαύρων της Αμερικής για ίσα δικαιώματα τη δεκαετία του ’50, με το κίνημα για τον τερματισμό του πολέμου του Βιετνάμ και με το φεμινιστικό και περιβαλλοντικό κίνημα. «Για τη γενιά του Iντερνετ», είπε, «αυτή είναι η δική μας πρόκληση, αυτή είναι η δική μας στιγμή».

Ο Ασάντζ έχει εκφράσει φόβους ότι ενδεχόμενη έκδοσή του στη Σουηδία θα σημάνει νέα έκδοσή του στις ΗΠΑ και πιθανή κράτηση στις φυλακές του Γκουαντάναμο. Πάντως, ένας από τους πρώην συνεργάτες του στη WikiLeaks, ο Ντάνιελ Ντόμσαϊτ Μπεργκ, υποστηρίζει ότι ο λόγος που αρνείται να πάει στη Σουηδία είναι πολύ πιο απλός. «Ο Ασάντζ δεν σκεφτόταν τις ΗΠΑ», είπε. «Φοβόταν ότι στη Σουηδία θα τον βάλουν φυλακή». Διαβάστε περισσότερα...

Σφίγγει ο κλοιός ΝΑΤΟ - Ε.Ε. γύρω από τον Καντάφι

Hμερομηνία 27-02-11

Διάταγμα Ομπάμα για πάγωμα κεφαλαίων και κλείσιμο της αμερικανικής πρεσβείας

The Economist

Καθώς ο κλοιός έσφιγγε γύρω του και άρχισε να διαφαίνεται η αρχή του τέλους, ο Μουαμάρ Καντάφι εκφώνησε στις 22 Φεβρουαρίου παραληρηματική ομιλία. Είχε προηγηθεί μια εβδομάδα ποτισμένη στο αίμα της εξέγερσης που άφησε πίσω εκατοντάδες νεκρούς. Ο επί 42 χρόνια απόλυτος ρυθμιστής των πεπρωμένων της Λιβύης, βρυχήθηκε ότι δεν θα παραδοθεί ποτέ και διέταξε τους άνδρες να κυνηγήσουν τα «λιπαρά ποντίκια» που του εναντιώθηκαν. Την Παρασκευή, 25 Φεβρουαρίου, έκανε νέα επιβλητική εμφάνιση στην Πράσινη Πλατεία. Κάλεσε τους οπαδούς του να υπερασπιστούν το έθνος, είπε ότι εάν χρειαστεί θα ανοίξει όλα τα οπλοστάσια της χώρας για να οπλίσει τον λαό και τις λιβυκές φυλές. Τέλος του παιχνιδιού ή αρχή του εμφυλίου;

Στη Γενεύη, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ εξέδωσε καταδικαστικό ψήφισμα κατά του λιβυκού καθεστώτος, το ΝΑΤΟ ετοιμαζόταν να εξετάσει την αποστολή εποπτικής ναυτικής και αεροπορικής δύναμης στη Μεσόγειο, με τη διευκρίνιση ότι δεν πρόκειται να παρέμβει στα εσωτερικά της Λιβύης, οι 27 της Ε.Ε. συναίνεσαν ως προς την επιβολή κυρώσεων, εμπάργκο όπλων και πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της Λιβύης, με τον πρόεδρο Σαρκοζί να ζητάει ευθέως την παραίτηση του Λίβυου ηγέτη. Αντίστοιχα μέτρα ανακοίνωσε και ο πρόεδρος Ομπάμα, που εξέδωσε προεδρικό διάταγμα με στόχο το πάγωμα των κεφαλαίων της οικογένειας Καντάφι στις ΗΠΑ και το κλείσιμο της αμερικανικής πρεσβείας στην Τρίπολη. Αργά χθες το βράδυ αναμενόταν να συνεδριάσει και πάλι εκτάκτως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Το τελευταίο δεκαήμερο, παρά την αιματοχυσία, οι εξεγερμένοι αψήφησαν στην Τρίπολη τις συμμορίες των αιμοβόρων υποστηρικτών του καθεστώτος Καντάφι. Tο τέλος του παιχνιδιού πλησιάζει. Ο ένας μετά τον άλλο, οι πυλώνες του καθεστώτος καταρρέουν. Οι ανατολικές επαρχίες της Λιβύης ελέγχονται από τους αντικαθεστωτικούς. Στρατιώτες στασίασαν, δύο πιλότοι μαχητικών αυτομόλησαν στη Μάλτα, η παραγωγή πετρελαίου σταμάτησε και η οικονομία είναι κλινικά νεκρή, κυρίως διότι οι χιλιάδες ξένοι εργάτες που την κινούν αναχωρούν δρομαίοι. Οργιάζουν οι φήμες ότι εκτός των υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης που αποσκίρτησαν, η συντριπτική πλειοψηφία των στρατηγών έχει γυρίσει την πλάτη στον Καντάφι.

Τα γεγονότα στη Λιβύη ξεκίνησαν όπως ακριβώς στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Η Λιβύη, όμως, είναι πολύ διαφορετική χώρα. Στα πρώτα είκοσι χρόνια στην εξουσία, ο Καντάφι προσπάθησε να επιβάλει την «Τρίτη Παγκόσμια Θεωρία» ή αλλιώς τον Σοσιαλισμό των Βεδουίνων. Τα τελευταία χρόνια έδειξε να έχει «μαλακώσει» και άνοιξε τη χώρα στους ξένους επενδυτές... Ομως τώρα, ούτε αυτό αρκεί πλέον.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_27/02/2011_434134
Διαβάστε περισσότερα...

Το Αλ Τζαζίρα μπροστά και πίσω από τα γεγονότα

Το δημοφιλέστερο κανάλι στον αραβικό κόσμο, παρά τις ατέλειες και τα κίνητρά του

The New York Times

Υπάρχει κάτι που ενώνει τις διαμαρτυρίες που συνταράσσουν εσχάτως τον αραβικό κόσμο: το Αλ Τζαζίρα, το δορυφορικό κανάλι με έδρα το Κατάρ, η μαχητική κάλυψη του οποίου συνέβαλε στη μετάδοση των εξεγέρσεων από τη μια πρωτεύουσα στην άλλη.

Είναι τρόπον τινά η ώρα του Αλ Τζαζίρα -όχι μόνο λόγω του ρόλου που έπαιξε στην εξέγερση της Τυνησίας εν πρώτοις, αλλά κι επειδή συνέβαλε στη διαμόρφωση της λαϊκής οργής εναντίον των καταπιεστικών αμερικανόφιλων αραβικών κυβερνήσεων (και κατά του Ισραήλ) από την ίδρυσή του, πριν από 15 χρόνια.

«Η αίσθηση ότι υπάρχει ένας κοινός αγώνας στον αραβικό κόσμο είναι κάτι το οποίο βοήθησε να δημιουργηθεί το Αλ Τζαζίρα», είπε ο Marc Lynch, καθηγητής Μεσανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον, ο οποίος έχει γράψει εκτενώς για τα αραβικά μέσα ενημέρωσης. «Δεν προκάλεσε τα γεγονότα, αλλά είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστείς όλα αυτά να συμβαίνουν χωρίς το Αλ Τζαζίρα».

Παρ' όλα αυτά, τα θολά πιστεύω και τα κίνητρα του Αλ Τζαζίρα περνούν από εξονυχιστικό έλεγχο, όσο και οι μεταδόσεις του. Κατηγορείται ότι οι μεταδόσεις του είναι έτσι προσαρμοσμένες, ώστε να υποστηρίζουν τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τη Χαμάς στη Γάζα εναντίον των Λιβανέζων και Παλαιστινίων αντιπάλων τους. Επικρίνεται επίσης ότι εξυπηρέτησε τα διπλωματικά συμφέροντα του εμίρη του Κατάρ, του πάτρωνά του, υποβαθμίζοντας αρχικά τις διαμαρτυρίες στην Αίγυπτο.

Το Αλ Τζαζίρα είχε να γνωρίσει τέτοια δημοσιότητα από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ το 2003. Αυτή τη φορά, τόσο οι ανταγωνιστές του όσο και οι υποστηρικτές του είναι διάσπαρτοι σε όλο τον αραβικό κόσμο.

Ο Μαχμούντ Αμπάς, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, το κατηγόρησε ότι διαστρεβλώνει τις θέσεις του, υποκινεί σε βία και προσπαθεί να τον καταστρέψει πολιτικά. Ο σταθμός έκανε μια ειδική εκπομπή με αναφορά σε έγγραφα τα οποία έφεραν τον κ. Αμπάς και τους συμμάχους του να προβαίνουν σε εκτεταμένες παραχωρήσεις προς τους Ισραηλινούς στην Ιερουσαλήμ και στο θέμα των Παλαιστίνιων προσφύγων. Η μετάδοση πυροδότησε οργίλες διαδηλώσεις εναντίον της Παλαιστινιακής Αρχής στη Γάζα, και σε απάντηση οι οπαδοί του Αμπάς επιτέθηκαν στα γραφεία του Αλ Τζαζίρα στη Ραμάλα.

Στον Λίβανο, σουνίτες οπαδοί του έκπτωτου πρωθυπουργού Σαάντ Χαρίρι πυρπόλησαν ένα βαν του Αλ Τζαζίρα και απείλησαν εργαζομένους του στην πόλη της Τρίπολης, κατηγορώντας το κανάλι ότι υποστηρίζει τους σιίτες αντιπάλους τους.

Ελάχιστες αμφιβολίες υπάρχουν ότι το Αλ Τζαζίρα παίρνει θέση στην παλαιστινιακή διένεξη, προβάλλοντας πιο ευνοϊκά τη Χαμάς από τους αντιπάλους της -κι είναι πιο ανοιχτό στην αραβική οργή εναντίον του Ισραήλ σε σύγκριση με άλλα δίκτυα. Ωστόσο, παρά τις ατέλειές του, το Αλ Τζαζίρα εξακολουθεί να λειτουργεί με λιγότερους περιορισμούς από οποιοδήποτε άλλο αραβικό μέσο και παραμένει το δημοφιλέστερο κανάλι στην περιοχή.

Το Αλ Τζαζίρα θαυμάζεται ευρέως για τη μαχητική κάλυψη της τυνησιακής εξέγερσης, η οποία εν πολλοίς αγνοήθηκε από τα δυτικά μέσα. Μετά την πτώση του αυταρχικού προέδρου της Τυνησίας, οι δημοσιογράφοι και οι παραγωγοί του καναλιού μιλούν με υπερηφάνεια για τον ρόλο τους στην εξέλιξη των γεγονότων. Παράλληλα όμως αναγνωρίζουν ότι η φήμη του ως καταλύτη εμπεριέχει κινδύνους.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_27/02/2011_434130
Διαβάστε περισσότερα...

Ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ για τις εκλογές στην Αλβανία

Τη σημασία των αλβανικών εκλογών της 8ης Μαΐου εξήρε με δηλώσεις του ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στα Τίρανα, Αλεξάντρ Αρβίζου, μιλώντας για την ανάγκη μιας «πειστικής εκστρατείας», «μιας εκστρατείας που θα αποτελεί μέρος του δημοκρατικού συστήματος». Γι’ αυτόν το λόγο, σημείωσε ο πρέσβης, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να προσφέρουν το ποσό των 360.000 δολαρίων για την επιμόρφωση των παρατηρητών των εκλογών.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, εξάλλου, θα εφαρμόσει στην Αλβανία σχέδιο για την παροχή προεκλογικής υποστήριξης εν όψει των δημοτικών εκλογών του Μαΐου. Σύμφωνα με την κεντρική εκλογική επιτροπή της Αλβανίας, το σχέδιο δράσης βασίζεται σε σχετικό αίτημα της ίδιας της επιτροπής και βασικό στοιχείο του είναι η παροχή τεχνικής βοήθειας και στήριξης.


Εκκληση στην αντιπολίτευση να συμμετάσχει στις εκλογές απηύθυνε την Πέμπτη ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, μιλώντας ενώπιον της Βουλής. Ο κ. Μπερίσα ευχαρίστησε όλες τις φίλα προσκείμενες χώρες, ειδικά τις ΗΠΑ, για τα κονδύλια που παρέχουν με στόχο τη διασφάλιση της διαφάνειας των εκλογών. Ευχαρίστησε και τον ΟΑΣΕ για την ιστορική, όπως τόνισε, συμβολή του στην εκλογική διαδικασία.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_27/02/2011_434126
Διαβάστε περισσότερα...

Ακροβατώντας στις δύο όχθες του Ιορδάνη

Hμερομηνία 27-02-11

Tου David Ignatius - Aρθρογράφου της Washington Post

Τον καιρό αυτό, οι Ιορδανοί ζητούν μεταρρυθμίσεις, όπως και τόσοι άλλοι στον αραβικό κόσμο. Ομως, το τι εννοούν ως μεταρρύθμιση εξαρτάται από την όχθη εκείνη του Ιορδάνη ποταμού, στην οποία γεννήθηκαν οι πρόγονοί τους. Ολοι, είτε προέρχονται από τη Δυτική είτε από την Ανατολική Οχθη, προσβλέπουν στους Χασεμίτες για προστασία, πράγμα που εξηγεί πώς η μοναρχία αυτή αντέχει μέσα στον τυφώνα που λυσσομανά στη γειτονιά της.

Οταν οι Ιορδανοί παλαιστινιακής καταγωγής μιλούν για μεταρρυθμίσεις, συνήθως εννοούν μεγαλύτερη ελευθερία λόγου και έκφρασης, λιγότερη γραφειοκρατία και μεγαλύτερη εκπροσώπηση της κοινότητάς τους, η οποία αντιστοιχεί στο 50% περίπου του ιορδανικού πληθυσμού. Αντιθέτως, οι προερχόμενοι από την Ανατολική Οχθη, όταν λένε μεταρρύθμιση εννοούν ανάσχεση των ιδιωτικοποιήσεων (τις οποίες ταυτίζουν με τη διαφθορά), μεγαλύτερες εξουσίες στο στράτευμα και την κυβέρνηση και περιορισμό στο δικαίωμα ψήφου.

Νεαροί διαδήλωσαν τις τελευταίες εβδομάδες στους δρόμους. Ενδιαμέσως, απόστρατοι αξιωματικοί (προερχόμενοι από την παλαιά φρουρά της Ανατολικής Οχθης) διαμαρτυρήθηκαν για τις ανάρμοστες, κατά τη γνώμη τους, συμφωνίες για λογαριασμό της επιχειρηματικής ελίτ.

Στη μέση όλων αυτών στέκεται ο βασιλιάς Αμπντάλα ο Β΄, που κάνει ελιγμούς μια από εδώ και μια από εκεί, προσπαθώντας να υπερκεράσει το κύμα της αλλαγής. Εξαρτάται από την ελίτ της παλαιστινιακής επιχειρηματικής τάξης, της τόσο σημαντικής για την οικονομική ανάπτυξη της Ιορδανίας. Χρειάζεται, όμως, για λόγους ασφαλείας και τον στρατό, στον οποίο υπερισχύουν οι φυλές των Βεδουίνων από την Ανατολική Οχθη. Χάρη σε αυτή την ισορροπία δυνάμεων, η μοναρχία των Χασεμιτών επέζησε επί 90 χρόνια μέσα από εμφυλίους, δολοφονικές απόπειρες και περιφερειακούς ολέθρους.

Γύρω από τα βασιλικά ανάκτορα, ο κόσμος συζητά για τους «Meds» και τους «Beds», εννοώντας τους Παλαιστίνιους με τη μεσογειακή κοσμοπολίτικη εμφάνιση και τις φυλές των Βεδουίνων της Ανατολικής Οχθης με τις παραδοσιακές αξίες. Ενας νεαρός κάτοικος του Αμμάν λέει ότι μάλλον πρέπει να δημιουργήσει ιστοσελίδα διαμαρτυρίας στο Facebook, με τον τίτλο «Θέλουμε να είμαστε Ιορδανοί».

Ακόμη και ο βασιλιάς Αμπντάλα μοιάζει να σκέφτεται ότι στη συγκεκριμένη στιγμή της αραβικής εξέγερσης, η μέση οδός μάλλον είναι επικίνδυνο σημείο. Εκανε λόγο για τριετή μετάβαση προς την εγκαθίδρυση πραγματικής συνταγματικής μοναρχίας, με λίγα αλλά πραγματικά πολιτικά κόμματα και με πρωθυπουργό, που θα εκλέγεται από το Κοινοβούλιο και δεν θα διορίζεται από τα Ανάκτορα.

Ο βασιλιάς Αμπντάλα και η βασίλισσα Ράνια ενσαρκώνουν το πρότυπο της Δύσης. Είναι νέοι, έξυπνοι, ελκυστικοί και μιλούν τέλεια αγγλικά. Είναι προασπιστές των δικαιωμάτων της γυναίκας και της μέσω Διαδικτύου ευρυζωνικής συνδετικότητας. Συχνάζουν σε συνόδους τύπου Νταβός, αναζητώντας Δυτικές επενδύσεις για τη φτωχή και χωρίς φυσικούς πόρους χώρα τους.

Το πρότυπο των Δυτικών αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη στην Ιορδανία. Η βασίλισσα Ράνια έγινε το κόκκινο πανί για τους επικριτές της Ανατολικής Οχθης, που πιστεύουν ότι παραείναι λαλίστατη και ανεξάρτητη (και υπερβολικά Παλαιστίνια), ώστε να ενσαρκώνει την ιδανική βασίλισσα αραβικής χώρας.

Η μεγαλύτερη ίσως δοκιμασία για τον Αμπντάλα θα προέλθει από τις φήμες περί διαφθοράς που κυκλοφορούν στο Αμμάν. Η ιορδανική πρωτεύουσα είναι πόλη ευγενών της αυλής, απέραντο πεδίο κουτσομπολιού γύρω από τα ηγετικά πρόσωπα.

Τα εκλεπτυσμένα γούστα της βασίλισσας και η εμφάνισή της τραβούν όλο και περισσότερο τα βλέμματα επάνω της. Ο στρατηγός Αλί Χαμπασανέχ, απόστρατος διοικητής συντάγματος και ένας από τους ηγέτες του κινήματος των αποστράτων, είπε σε συνέντευξή του ότι, εξαιτίας των συμφωνιών που συνομολογήθηκαν την περίοδο των ιδιωτικοποιήσεων, το χρέος της Ιορδανίας αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία από 5 σε 15 δισ. δολάρια. Ισχυρίστηκε ότι ορισμένες από τις συμφωνίες, ιδιαίτερα όσες αφορούν τον τομέα των ακινήτων, δεν ήταν καθαρές. Για τη βασίλισσα Ράνια, παραπονέθηκε ότι προωθεί όλο και περισσότερες γυναίκες στην κρατική μηχανή, ακόμη και στις μυστικές υπηρεσίες. Ολα αυτά δεν αρέσουν στους Βεδουίνους.

Ο Αμπντάλα προσπάθησε να απαντήσει στα παράπονα την περασμένη Κυριακή. «Πολλά θέματα έχουν εγερθεί. Αλλα είναι υπαρκτά, άλλα προϊόν υπερβολής, άλλα ανύπαρκτα και ψευδή», λέει.

Διέταξε τη σύσταση Επιτροπής κατά της Διαφθοράς που θα ερευνήσει τις κατηγορίες και σκέφτεται να συστήσει και υποεπιτροπή που θα επιβλέπει τους επιθεωρητές.

Η Ιορδανία έχει προβλήματα και ο βασιλιάς Αμπντάλα καλά θα έκανε να προστρέχει συχνότερα στον κοινό νου του πατέρα του. Οντως, θέλει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, προτού αυτά επιδεινωθούν. Είναι, όμως, αναγκαίο να παραμείνει στο κέντρο της πολιτικής. Και η στάθμιση των ισορροπιών πάνω από το ρήγμα που χωρίζει την παλαιά φρουρά από τους νέους μεταρρυθμιστές είναι δύσκολη ακροβασία.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_27/02/2011_434131
Διαβάστε περισσότερα...

Η περίπτωση του καθεστώτος Καντάφι

Η αποτυχία της στρατηγικής πρόβλεψης

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Από το 1969 μέχρι το 2005, ο ηγέτης της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, αντιπροσώπευε, στα μάτια του δυτικού κόσμου, ένα κλασσικό «τριτοκοσμικό δικτάτορα», ηγέτη ενός «κράτους που υπέθαλπε την τρομοκρατία». Τα τελευταία έξι χρόνια, μέχρι την έκρηξη της σημερινής κρίσης, ο Καντάφι εκθειαζόταν, από Ουάσιγκτον και Λονδίνο, ως «υπεύθυνος ηγέτης», έχοντας προσφέρει γην και... πετρέλαιο στους μέχρι πρότινος εχθρούς του. H αιφνιδιαστική παραίτησή του από την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής και η συνεργασία με τους Αμερικανούς στην καταδίωξη της Aλ Κάιντα απετέλεσαν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Κατεδαφίζοντας το έργο της επανάστασης που ο ίδιος ενέπνευσε με την ανατροπή της μοναρχίας το 1969, προχώρησε σε εκστρατεία ιδιωτικοποιήσεων ανοίγοντας το δρόμο για επενδύσεις ξένων κεφαλαίων και μεθοδευμένα προσέγγισε, πολιτικά, τον άξονα ΗΠΑ - Βρετανίας.


H απόφαση της κυβέρνησης του Καντάφι, που προκάλεσε έκπληξη σε πολλές ευρωπαϊκές και αραβικές πρωτεύουσες, απετέλεσε το επιστέγασμα σε μια σειρά ρηξικέλευθων επιλογών για την έξοδο της χώρας από τη διπλωματική της απομόνωση. Επιπλέον, η Λιβύη παρέδωσε στις HΠA σημαντικές πληροφορίες για εκατοντάδες ισλαμιστές εξτρεμιστές, συμπεριλαμβανομένων πολλών στελεχών της Aλ Kάιντα. Tο πιο εντυπωσιακό είναι ότι η Λιβύη, παλιά Ιταλική αποικία, που ήλθε σε αρκετές περιπτώσεις σε κρίση με τις HΠA επί Pέιγκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και φιγουράριζε μέχρι το 2005 ως ένας από τους πιθανούς στόχους του Τζορτζ Mπους, έκανε άνοιγμα στη Δύση μέσω Βρετανίας και Ηνωμένων Πολιτειών, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά η Γαλλία, που είχαν πρωτοστατήσει στην άρση των διεθνών κυρώσεων κατά της Λιβύης, δεν είχαν ιδέα για τις μυστικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Καντάφι και στους Αγγλοαμερικανούς.

Η παραίτηση της Λιβύης από τα όπλα μαζικής καταστροφής και η προθυμία του Καντάφι να συνεργαστεί με τους Αμερικανούς απετέλεσε άμεσο υποπροϊόν του πολέμου στο Ιράκ, καθώς ο Καντάφι έλαβε το μήνυμα ότι θα μπορούσε να μοιραστεί την τύχη του Σαντάμ σε μία περίοδο αυξημένης και μονομερούς άσκησης ισχύος από την παγκόσμια υπερδύναμη.

Όταν έκανε αυτά τα ανοίγματα ο Καντάφι, τέτοιες εκτιμήσεις είχαν υποτιμήσει τη δυναμική των εσωτερικών εξελίξεων στη Λιβύη. H μεγάλη στροφή του Καντάφι άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του ’90, με την απόφασή του να διακόψει τους δεσμούς με τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA) καθώς επίσης και με ορισμένες ριζοσπαστικές παλαιστινιακές οργανώσεις, όπως της οργάνωσης του Αμπού Νιντάλ, σε μία εποχή που έπαιρνε σάρκα και οστά η ειρηνευτική διαδικασία του Όσλο. Ακολούθησε η παράδοση δύο Λιβύων που κατηγορούνταν (και καταδικάστηκαν) για την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση του Λόκερμπι το 1988 και η απόφαση της Λιβύης να αποζημιώσει τις οικογένειες των θυμάτων με το ποσό των 2,7 δις. δολαρίων. Πολλοί αναλυτές στη δύση είχαν παρασυρθεί από αυτή η αλλαγή η οποία άρχισε να συντελείται με την ταυτόχρονη απόσυρση του Καντάφι από την τρέχουσα διαχείριση των εσωτερικών πολιτικών υποθέσεων, κρατώντας για τον εαυτό του μόνο τον συμβολικό τίτλο του «Ηγέτη της Επανάστασης». Ο διορισμός στο πρωθυπουργικό αξίωμα του τεχνοκράτη Σούκρι Γκάνεμ επιτάχυνε τον ρυθμό των εσωτερικών μεταρρυθμίσεων, που περιελάμβαναν την ιδιωτικοποίηση 300 κρατικών επιχειρήσεων και ανοίγματα στο ξένο κεφάλαιο. Όλα αυτά οι δυτικοί αναλυτές τα υπερεκτίμησαν και βρέθηκαν προ εκπλήξεων όταν τις τελευταίες εβδομάδες το κύμα της πολιτικής κρίσης έπληξε με βίαιο τρόπο τη Λιβύη.

Στην εξωτερική πολιτική, ο Καντάφι είχε από καιρό αποσυρθεί από τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο, διατηρώντας χαμηλό προφίλ στο Παλαιστινιακό και στην ιρακινή κρίση. Αυτό τον βοήθησε να υποκαταστήσει τον παραδοσιακό παναραβισμό του, που απέβλεπε στο να αυξήσει το κύρος του στον Αραβικό κόσμο, με μία νέα ιδεολογική κατεύθυνση, αυτή του «παναφρικανισμού». Για τον Καντάφι, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι ο παναραβισμός χρεοκόπησε και αν υπήρχε ένας χώρος όπου η Λιβύη θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο ήταν αυτός της Αφρικής. Αυτό που επεδίωξε ο Καντάφι, με τα σταδιακά ανοίγματά του προς τις ΗΠΑ, ήταν να καταστεί η γέφυρα μεταξύ Δύσης και Αφρικής. Ο, ιστορικής σημασίας, συμβιβασμός του Λίβυου δικτάτορα με τον πάλαι ποτέ άσπονδο εχθρό του σηματοδότησε την ήττα και ταυτόχρονα το τέλος της μακράς ριζοσπαστικής του πορείας, αυτό που ο ίδιος χαρακτήρισε ως τον «Τρίτο Δρόμο», δηλαδή τον συνδυασμό της αντιιμπεριαλιστικής εξωτερικής πολιτικής και τον Αραβικό σοσιαλισμό ως βασικής συνιστώσας της εσωτερικής του πολιτικής.

Αυτές όμως οι μεταστροφές δεν απεδείχθησαν ικανές ούτε να αναχαιτίσουν την έκρηξη της βίαιης κοινωνικής και πολιτικής αμφισβήτησης εναντίον του Καντάφι ούτε ανάγκασαν τις δυτικές δυνάμεις να τον προστατεύσουν όταν άρχισε να καταρρέει. Συμπερασματικά, τόσο η κρίση στην Αίγυπτο όσο και η κρίση στη Λιβύη αποδεικνύουν ότι οι δυτικές δυνάμεις διεμόρφωσαν μακροχρόνιο στρατηγικό σχεδιασμό στη Μέση Ανατολή δίδοντας έμφαση στην σταθερότητα των τοπικών καθεστώτων υποτιμώντας στρατηγικά την ανατρεπτική δυναμική που θα μπορούσαν να πάρουν οι εξελίξεις από την απουσία στοιχειωδών πολιτικών ελευθεριών. Αυτό ας αποτελέσει ένα μάθημα στρατηγικής, γιατί την επόμενη φορά που θα υπάρξει νέο κύμα ανατροπών στη Μ. Ανατολή ίσως να μην υπάρχουν ενδιάμεσες πολιτικές επιλογές που να διασώζουν το δυτικό γεωστρατηγικό σχεδιασμό στην περιοχή, αφού κάθε κρίση από δω και πέρα θα φέρει τους Ισλαμιστές ολοένα και περισσότερο πλησίον των δομών εξουσίας.

www.geopolitics-gr.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Καντάφι: «Ετοιμαστείτε να πολεμήσετε για τη Λιβύη»

Ο Καντάφι εμφανίστηκε στην Πράσινη Πλατεία της Τρίπολης, καθώς οι συγκρούσεις στην πρωτεύουσα γίνονται ολοένα πιο σφοδρές και ενώ ο έλεγχος σε άλλες πόλεις έχει μάλλον χαθεί. Το σκηνικό συμπληρώνουν οι παραιτήσεις στενών συνεργατών του Λίβυου προέδρου.

Κάνοντας επίδειξη δύναμης ο ηγέτης της Λιβύης, Μουάμαρ Καντάφι, απευθύνθηκε σήμερα στους υποστηρικτές του που είχαν συγκεντρωθεί στην Πράσινη Πλατεία, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι διατηρεί τον έλεγχο της πρωτεύουσάς του.

«Θα πεθάνουμε εδώ, στο έδαφος της Λιβύης. Θα ματαιώσουμε τις ξένες απόπειρες όπως κάναμε με τον ιταλικό ιμπεριαλισμό», είπε ο Καντάφι, χαιρετίζοντας τη λιβυκή σημαία. Η ζωή χωρίς το «πράσινο λάβαρο» είναι «άχρηστη», πρόσθεσε, αναφερόμενος στους αντικυβερνητικούς διαδηλωτές που έχουν κατεβάσει τη λιβυκή σημαία και την έχουν αντικαταστήσει με εκείνη που χρησιμοποιούνταν πριν από την επανάσταση του 1969. «Αυτή είναι η αήττητη νεολαία», είπε, χαιρετίζοντας τους υποστηρικτές του.

«Αν χρειαστεί θα ανοίξουμε τις αποθήκες όπλων και θα εξοπλίσουμε όλο το λαό και όλες τις φυλές της Λιβύης», προειδοποίησε ο Καντάφι και, απευθυνόμενους στους οπαδούς του, τους προέτρεψε: «Ετοιμαστείτε να πολεμήσετε για τη Λιβύη, ετοιμαστείτε να πολεμήσετε για την αξιοπρέπεια, ετοιμαστείτε να πολεμήσετε για το πετρέλαιο», διαβεβαιώνοντας ότι «μπορούμε να θριαμβεύσουμε επί των εχθρών».

Στέλνοντας φιλιά στους υποστηρικτές του και υψώνοντας τη γροθιά του στον αέρα, πρόσθεσε: «Είμαστε το έθνος της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας, αυτό το έθνος έχει θριαμβεύσει επί της Ιταλίας».

«Χορέψτε, τραγουδήστε και προετοιμαστείτε το πνεύμα που έχετε είναι ισχυρότερο από οποιαδήποτε προσπάθεια των ξένων και των εχθρών να μας καταστρέψουν. Ο Μουάμαρ Καντάφι είναι ανάμεσά σας. Στέκω ανάμεσα στο λαό και θα πολεμήσουμε και θα τους σκοτώσουμε αν θέλουν. Δείτε τη δύναμη του λαού. Αυτή είναι η δύναμη του λαού που δεν μπορεί να ηττηθεί», υπογράμμισε καλώντας και πάλι τους οπαδούς του «να χορέψουν, τα τραγουδήσουν και να γιορτάσουν στις πλατείες όλη τη νύχτα».

Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ωστόσο ότι ο δρόμος που οδηγεί από το κέντρο της πρωτεύουσας στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Μιτίγκα είναι γεμάτος με αστυνομικούς και στρατιώτες που ελέγχουν εξονυχιστικά όσα οχήματα επιχειρούν να περάσουν από εκεί.

«Ο δρόμος και όλες οι διασταυρώσεις είναι γεμάτες με στρατιώτες και αστυνομικούς που κρατούν καλάσνικοφ. Ζητούν από τους οδηγούς να ανοίγουν τα αυτοκίνητα και ελέγχουν τι υπάρχει μέσα. Είναι πολύ-πολύ δύσκολο να μετακινηθούμε» είπε ο μάρτυρας που μίλησε στο πρακτορείο Ρόιτερς.

Ορισμένοι κάτοικοι της πρωτεύουσας είχαν δηλώσει νωρίτερα ότι είχαν ακούσε πως επρόκειτο να οργανωθεί αντικυβερνητική διαδήλωση κοντά στο αεροδρόμιο Μιτίγκα.

Υπό τον έλεγχο των αντικυβερνητικών συνοικίες της Τρίπολης

Ορισμένες περιοχές της Τρίπολης βρίσκονται πλέον υπό τον έλεγχο των αντικυβερνητικών διαδηλωτών, υποστήριξε απόψε ένας κάτοικος της λιβυκής πρωτεύουσας, μιλώντας στο πρακτορείο Ρόιτερς.

«Ορισμένες περιοχές είναι υπό τον έλεγχο των διαφωνούντων (με την κυβέρνηση), άλλες, κυρίως αυτές γύρω από το Μπαμπ αλ-Αζίζια, είναι υπό τον έλεγχο των υποστηρικτών του Καντάφι και του στρατού», είπε. Το Μπαμπ αλ-Αζίζια είναι η περιοχή όπου διαμένει ο Λίβυος ηγέτης. «Εμείς μένουμε μέσα. Είναι πολύ επικίνδυνο να βγει κανείς έξω στην Τρίπολη», πρόσθεσε.

Ο ίδιος υποστήριξε ότι έφτασε νωρίτερα στην πρωτεύουσα από την πόλη Ζαουίγια η οποία «ελέγχεται πλήρως από την αντιπολίτευση» καθώς εκεί «δεν υπάρχουν στρατιώτες».

Άλλος μάρτυρας είπε ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο και σε τρεις πόλεις στην περιοχή των Δυτικών Όρεων, περίπου 150 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τρίπολης. «Όλοι οι άνθρωποι στα Δυτικά Όρη ξεκίνησαν να συστήνουν τοπικές επιτροπές για να αυτοοργανωθούν. Οργανώνουν την ασφάλειά τους και όλες τις υποθέσεις τους αυτόνομα», είπε ο άνδρας αυτός, ο οποίος επέστρεψε σήμερα στην Τρίπολη από τη συγκεκριμένη περιοχή.

Πρόκειται για τις πόλεις Γιέφρεν, Ζεντέν και Τζάντου. Ωστόσο υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης παραμένουν άλλα μέρη της ίδιας περιοχής, η οποία είναι προπύργιο των Βερβέρων.

Οι πολίτες της Βεγγάζης οργανώνονται για να ξαναλειτουργήσουν την πόλη

Οι αντικαθεστωτικοί Λίβυοι της Βεγγάζης σχημάτισαν σήμερα ένα δημοτικό συμβούλιο σε μια προσπάθεια επανενεργοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών και αποκατάστασης της τάξης στην πόλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Λιβύης, που ελέγχεται πλέον από τους εξεγερμένους κατά του συνταγματάρχη Καντάφι.

«Ο συνασπισμός της 17ης Φεβρουαρίου» όπως ονομάστηκε ο σχηματισμός του συμβουλίου, που αποτελείται από 13 μέλη, είναι επιφορτισμένος να εκτιμήσει τις πιό επείγουσες ανάγκες κυρίως στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης, της ασφάλειας και των δημόσιων υπηρεσιών, ανέφερε ο εκπρόσωπος του συνασπισμού Αμπντελχαφίζ Γόκα.

Παράλληλα, πολλές χιλιάδες κάτοικοι της Βεγγάζης έχουν κατέβει στους δρόμους της πόλης κραδαίνοντας σημαίες και πυροβολώντας στον αέρα σε ένδειξη χαράς.

«Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι να ασφαλίσουμε την πόλη μας» ανέφερε ο κ. Γόκα τη στιγμή που αρκετοί κάτοικοι της Βεγγάζης είναι έτοιμοι να πάνε στην Τρίπολη για να συμπαρασταθούν στους συμπολίτες τους, που διαδηλώνουν ζητώντας την αποχώρηση του Καντάφι από την εξουσία.

«Αρχικά είχαμε πανικοβληθεί λόγω του χάους. Αλλά οι νέοι είναι αρκετά οργανωμένοι και τώρα κάθε μέρα είμαστε καλύτερα από την προηγουμένη» ανέφερε ο κ. Γόκα που κάλεσε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να δημιουργήσουν «ένα κάλυμα από αέρος», μια ζώνη αεροπορικού αποκλεισμού, για να παρεμποδιστούν οι πιστές στον Καντάφι δυνάμεις και οι μισθοφόροι, να πυροβολούν κατά των διαδηλωτών από αέρος.

Καταλήγοντας ο κ. Γόκα απέκλεισε κάθε επέμβαση από το εξωτερικό. «Μπορεί να παλέψουμε όλοι και να πεθάνουμε όλοι, αλλά δεν θα ζητήσουμε ποτέ βοήθεια από τους ξένους» .

Παραίτηση του Λίβυου πρέσβη στη Λισαβόνα

Παραιτήθηκε, σήμερα, ο Λίβυος πρεσβευτής στη Λισαβόνα, ο οποίος κατήγγειλε συγχρόνως «ένα τυραννικό, φασιστικό κι άδικο καθεστώς, στην Τρίπολη».

Επιπλέον, ο παραιτηθείς Λίβυος διπλωμάτης ζήτησε από τη λιβυκή κυβέρνηση «να να εγκαταλείψει τάχιστα την εξουσία» στην Τρίπολη.

Παραιτούνται συνεργάτες του Καντάφι

Παραιτήθηκε από όλα τα δημόσια αξιώματά του ο στενός συνεργάτης, σύμβουλος και εξάδελφος του Καντάφι, Καντάφ αλ-Νταμ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαχείριση της κρίσης, μετέδωσε το αιγυπτιακό πρακτορείο ειδήσεων Mena, επικαλούμενο ανακοίνωση του γραφείου του στο Κάιρο. Παράλληλα, ο γενικός εισαγγελέας της Λιβύης Αμπντούλ-Ραχμάν αλ-Aμπαρ δήλωσε ότι παραιτήθηκε και προσχώρησε στην αντιπολίτευση που επιδιώκει την ανατροπή του Μουάμαρ Καντάφι.


Δεν θα καταστρέψουμε τις πετρελαιοπηγές, λέει γιος του Καντάφι

"Δεν θα καταστρέψουμε ποτέ» το πετρέλαιο της Λιβύης δήλωσε στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN-Turk TV ο Σάιφ αλ Ισλάμ, ένας από τους γιους του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι, προσθέτοντας ότι η οικογένειά του θα παραμείνει με οποιοδήποτε κόστος στη Λιβύη και δεν θα επιτρέψει σε μια «χούφτα τρομοκράτες» να ελέγχουν ένα μέρος της χώρας.

«Δεν θα καταστρέψουμε ποτέ τις πετρελαιοπηγές. Ανήκουν στο λαό», σημείωσε ο Σάιφ Αλ Ισλάμ.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου του CNN-Turk για το αν υπάρχει ένα ενδεχόμενο εναλλακτικό σχέδιο για φυγή της οικογένειάς του από τη Λιβύη στην περίπτωση νίκης των αντικαθεστωτικών, ο Σάιφ αλ Ισλάμ σημείωσε: «Το πρώτο σχέδιό μας είναι να ζήσουμε και να πεθάνουμε στη Λιβύη. Το εναλλακτικό σχέδιό μας είναι να ζήσουμε και να πεθάνουμε στη Λιβύη».

Ο γιος του Καντάφι παραδέχθηκε την απώλεια του ελέγχου του ανατολικού τμήματος της Λιβύης, αλλά διαβεβαίωσε ότι οι λιβυκές αρχές θα ξαναπάρουν σύντομα τον έλεγχο της περιοχής.

«Υπάρχουν περισσότεροι από δύο εκατομμύρια κάτοικοι σε αυτήν τη ζώνη, ο αριθμός των τρομοκρατών είναι 200 ή 300 το ανώτερο. Ο λαός μας καλεί. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια χούφτα τρομοκρατών να ελέγχει μέρος της Λιβύης και του πληθυσμού της», σημείωσε, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση ελέγχει το δυτικό, το νότιο και το κεντρικό τμήμα της χώρας.


Στρατιωτικές δυνάμεις παίρνουν το μέρος των εξεγερμένων

Οι δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας της Λιβύης στην ανατολική πόλη Ατζαμπίγια είπαν στο τηλεοπτικό δίκτυο Aλ Τζαζίρα ότι αποσύρθηκαν από τα στρατόπεδά τους και εντάχθηκαν στις τάξεις των εξεγερμένων που προσπαθούν να ανατρέψουν το Λίβυο ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι.

Εμείς στην αστυνομία ανακοινώνουμε ότι ενταχθήκαμε πλήρως στο λαό, στην ειρηνική επανάσταση της 17 Φεβρουαρίου', είπε ο Χάφεζ Άμπντουλ-Ραχίμ, αξιωματικός της αστυνομίας, σε απευθείας μετάδοση του αλ Τζαζίρα.

'Ανακοινώνουμε ότι θα θυσιάσουμε τις ζωές μας για αυτή την περιοχή και θα θέσουμε όλες μας τις δυνατότητες στην υπηρεσία [των εξεγερμένων] για μια ελεύθερη Λιβύη'.

Ο συνταγματάρχης Σουάιμπ Ιμπραχίμ αλ Ακούκι δήλωσε ότι και ο στρατός συνενώθηκε με τους εξεγερμένους.

Νωρίτερα αυτόπτης μάρτυρας δήλωσε ότι οι λιβυκές υπηρεσίες ασφαλείας είναι 'απούσες' στη Ζαουίγια, μια πόλη περίπου 50 χλμ. δυτικά της πρωτεύουσας όπου μαίνονταν σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις και εξεγερμένους.

'Υπάρχουν σημεία ελέγχου του στρατού και της αστυνομίας γύρω από τη Ζαουίγια, αλλά δεν υπάρχει ουδεμία παρουσία τους μέσα (σ.σ. στην πόλη). Είδα μόνο λίγους άοπλους πολίτες', είπε ο Σαΐντ Μουστάφα, ο οποίος πέρασε με αυτοκίνητο μέσα από την πόλη σήμερα καθ' οδόν προς τα σύνορα με την Τυνησία.

Λίβυος πρώην υπουργός προειδοποιεί για χρήση χημικών όπλων

Λίβυος πρώην υπουργός προειδοποίησε πως ο Μουάμαρ Καντάφι μπορεί να χρησιμοποιήσει βιολογικά και χημικά όπλα, καθώς χάνει τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων της χώρας.

Σε δηλώσεις του στο Αλ Τζαζίρα, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Μουστάφα Αμπντελ Τζαλίλ τόνισε πως ο Καντάφι διαθέτει αυτά τα όπλα και δεν θα διστάσει να τα χρησιμοποιήσει εναντίον πολιτών.

«Τελικά, όταν πιέζεται πραγματικά μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Πιστεύω ότι ο Καντάφι θα κάψει όλα όσα έχει αφήσει πίσω του», είπε χαρακτηριστικά ο Τζαλίλ.

Το καθεστώς της Λιβύης διαθέτει σημαντικές ποσότητες αερίου μουστάρδας. Το 2003 ο Καντάφι συμφώνησε να τερματίσει το πρόγραμμα πυρηνικών και χημικών όπλων και κατέστρεψε περίπου το 50% των όπλων αυτών, αλλά πιστεύεται ότι έχει αποθηκεύσει 9,5 τόνους αερίου μουστάρδας.

Στο πλευρό του λιβυκού λαού η αποστολή της Λιβύης στον ΟΗΕ

Η διπλωματική αποστολή της Λιβύης στον ΟΗΕ στη Γενεύη αποφάσισε να συσπειρωθεί με τον λιβυκό λαό και να πάψει να υποστηρίζει το καθεστώς του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι, δήλωσε σήμερα αξιωματούχος της λιβυκής αποστολής ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.

«Εμείς, στη λιβυκή αποστολή, αποφασίσαμε κατηγορηματικά να εκπροσωπούμε τον λιβυκό λαό και την ελεύθερη βούλησή του. Εμείς εκπροσωπούμε μόνο το λιβυκό λαό», εξήγησε ο δεύτερος γραμματέας της αποστολής.

«Θα έχουμε το ρόλο του εκπροσώπου του σε αυτόν τον σεβαστό οργανισμό», δήλωσε προς τα μέλη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία πραγματοποιούν έκτακτη σύνοδο αφιερωμένη στη Λιβύη.

Η ανακοίνωση αυτή έγινε δεκτή με χειροκροτήματα.

Παράλληλα και η λιβυκή αποστολή στον Αραβικό Σύνδεσμο στο Κάιρο ανακοίνωσε σήμερα ότι εφεξής εκπροσωπεί τη βούληση του λιβυκού λαού και ότι αποκηρύσσει τον Καντάφι.

«Συσπειρωθήκαμε με το λαό μας στη νόμιμη διεκδίκησή του για αλλαγή και εκγκαθίδρυση ενός δημοκρατικού συστήματος», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η λιβυκή αποστολή στον Αραβικό Σύνδεσμο, καταδικάζοντας «τα αποτρόπαια εγκλήματα (που διαπράχθηκαν) σε βάρος άοπλων πολιτών» στη Λιβύη.

Η λιβυκή αποστολή στον Αραβικό Σύνδεσμο μετονομάστηκε επίσης εφεξής σε «εκπρόσωπο του λιβυκού λαού στον Αραβικό Σύνδεσμο», δήλωσε ο υποδιευθυντής Πρωτοκόλλου Άχμεντ Νασούφ στο Ρόιτερς.

Υπό τον έλεγχο των διαδηλωτών οι τερματικοί σταθμοί πετρελαίου

Οι σημαντικοί τερματικοί σταθμοί του πετρελαίου και των προϊόντων του ανατολικά της πρωτεύουσας βρίσκονται στα χέρια των αντικαθεστωτικών που πήραν τον έλεγχό τους από τον Καντάφι, δήλωσαν κάτοικοι της Βεγγάζης, οι οποίοι έχουν επαφή με ανθρώπους στην περιοχή.

Οι ίδιοι διευκρίνισαν στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς ότι αυτήν τη στιγμή προστατεύονται οι τερματικοί σταθμοί πετρελαίου και προϊόντων του στη Ρας Λάνουφ και τη Μάρσα ελ Μπρέγκα.

Ο Σόλιμαν Καρίμ, κάτοικος που βοηθάει στη διοίκηση της Βεγγάζης, στην ανατολική Λιβύη, σημείωσε ότι οι εξαγωγές, ζωτική πηγή εισοδήματος για τη Λιβύη, συνεχίζονται. Άλλος κάτοικος της περιοχής άφησε ωστόσο να εννοηθεί ότι μπορεί να έχει επηρεαστεί η ροή του πετρελαίου.

Οι πληροφορίες αυτές δεν έχει ακόμη καταστεί δυνατό να επιβεβαιωθούν από αυτούς που χειρίζονται τους τερματικούς σταθμούς

Διαβάστε περισσότερα...

'Εκτακτη σύνοδος του ΝΑΤΟ για τη Λιβύη

«Η κατάσταση στη Λιβύη αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας» τόνισε ο γ.γ. του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν συγκάλεσε έκτακτη σύνοδο των συμμάχων για τη Λιβύη για σήμερα το απόγευμα, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Συγκάλεσα έκτακτη σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου» με τη συμμετοχή των πρεσβευτών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, «για να συζητήσουμε το θέμα της Λιβύης», ανακοίνωσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.

«Η κατάσταση στη Λιβύη αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας. Αυτή η κρίση στη γειτονική μας περιοχή επηρεάζει Λίβυους πολίτες και πολλούς πολίτες των χωρών του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ μπορεί αναλάβει δράση για να διευκολύνει και να συντονίσει κάθε ενέργεια των χωρών μελών, εάν και όταν αποφασίσουν να ενεργήσουν. Άρα επιστρέφω εντός λίγων ωρών στις Βρυξέλλες», πρόσθεσε σε μήνυμά του στο Twitter ο Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, λίγη ώρα πριν παραστεί στην σύνοδο των υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Γκέντελε, κοντά στη Βουδαπέστη.

«Πριν από αυτό, θα συναντηθώ με τους υπουργούς Άμυνας και θα συζητήσω μαζί τους με ποιόν ρεαλιστικό τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη και να περιορίσουμε τις επιπτώσεις των γεγονότων αυτών», αναφέρει προσθέτοντας ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην απομάκρυνση των ξένων πολιτών και στην προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας.

«Είναι λίγο πρόωρο να μπούμε σε λεπτομέρειες, αλλά είναι γνωστό ότι το ΝΑΤΟ έχει στη διάθεσή του μέσα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε τέτοιες περιστάσεις και το ΝΑΤΟ μπορεί να ενεργήσει ως πάροχος μέσων και συντονιστής, όταν και εάν τα κράτη μέλη θελήσουν να ενεργήσουν», είπε.

Χθες, η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε ότι εξετάζονται όλες οι επιλογές, ανάμεσά τους και η εγκαθίδρυση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων επάνω από τη Λιβύη και δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης.

Ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Λίαμ Φοξ δήλωσε ότι η Βρετανία συζητούν με την ηγεσία του ΝΑΤΟ τον συντονισμό των προσπαθειών για την απομάκρυνση ξένων πολιτών από τη Λιβύη τις επόμενες ημέρες.

Στις Βρυξέλλες, αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξετάζουν ευρύ φάσμα επιλογών για την απομάκρυνση 5.000-6.000 ευρωπαίων πολιτών που βρίσκονται ακόμη στη Λιβύη. Διαβάστε περισσότερα...

Ενεργειακή απειλή από τις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο

Hμερομηνία :  24-02-11

Με τις πλούσιες σε πετρέλαιο αραβικές χώρες να βρίσκονται σε μία παρατεταμένη περίοδο λαϊκών εξεγέρσεων, αναταραχών και πολιτικής αστάθειας, οι επενδυτές στον τομέα της ενέργειας σχεδιάζουν τώρα για το ακριβό και πλήρως αναπάντεχο.

Όπως πάντα, η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει. Από τότε που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις, η τιμή του πετρελαίου μπρεντ στο Λονδίνο έχει αυξηθεί κατά 15%. Αντίστοιχα πιο ακριβό γίνεται και το φυσικό αέριο, του οποίου η τιμή κινείται παράλληλα με το πετρέλαιο και τις τιμές των καυσίμων, ειδικά στην Ευρώπη. Υπάρχει όμως και ο κίνδυνος ενός σοκ του συστήματος, καθώς θα μπορούσε να διαταραχθεί ή ακόμη και να διακοπή η προμήθειας πετρελαίου και φυσικού αερίου από τη Β. Αφρική στην Ευρώπη. Τέλος, οι εταιρείες ενέργειες που είχαν κλείσει τα συμβόλαια με τα απερχόμενα καθεστώτα, θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθούν ή ακόμη και να ακυρώσουν ολοκληρωτικά τις συμφωνίες καθώς θα αναλαμβάνουν οι νέες κυβερνήσεις. Ενδεικτικό του κλίματος είναι ότι οι πετρελαϊκές εταιρείες βιώνουν μία σημαντική πτώση των τιμών των μετοχών τους καθ' όλη τη διάρκεια των εξεγέρσεων.

Τι συμβαίνει όμως κατά περίπτωση και τι διακυβεύουν επενδυτές και εταιρείες.

Λιβύη

Σύμφωνα με την BP, από την άποψη της ενεργειακής σημασίας, η Λιβύη είναι πιο σημαντική από τις χώρες που βρίσκονται σε αναταραχή, καθώς είναι η 12η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα στον πλανήτη και διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα σε ολόκληρη την Αφρική.

Μέχρι τα μισά της προηγούμενης δεκαετίας, οι επενδύσεις ήταν περιορισμένες εξαιτίας των διεθνών κυρώσεων, ωστόσο η ιταλική ENI, η αυστριακή OMV και η ισπανική Repsol έχουν μακρόχρονη παρουσία στη Λιβύη. Όταν ήρθησαν οι κυρώσεις η Λιβύη κάλεσε περισσότερες εταιρείες να έρθουν και να εκμεταλλευθούν τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου της χώρας. Μεταξύ των εταιρειών που αποδέχθηκαν την πρόκληση ήταν η BP και η Shel που υπέγραψαν μεγάλα συμβόλαια για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το παρόν στη Λιβύη έδωσε και ο ρωσικός γίγαντας Gazprom που ανέλαβε μέρος των εργασιών της ENI.

Από την έναρξη της εξέγερσης στη χώρα και της βίας, όλες σχεδόν οι εταιρείες ανακοίνωσαν ότι θα επαναπατρίσουν μέρος του εργατικού δυναμικού τους. Την ίδια στιγμή υπάρχουν αναφορές ότι το πετρελαϊκό πεδίο της Nafoora δέχθηκε αεροπορική επίθεση, ενώ το διυλιστήριο Ρους Λανούφ έκλεισε λόγω των διαδηλώσεων.

Οι εξαγωγές πετρελαίου έχουν αρχίσει να μειώνονται εξαιτίας της βίας και των μαχών. Η Repsol ανέστειλε όλη την παραγωγή πετρελαίου στη Λιβύη, ενώ φαίνεται πως τα τερματικά των πετρελαιαγωγών δεν λειτουργούν πλέον.

Πρόκειται για μεγάλο πλήγμα για την Ευρώπη, όπου κατευθύνεται κυρίως το λιβυκό πετρέλαιο, με την Ιταλία να είναι ο μεγαλύτερος πελάτης. Μάλιστα, η ιταλική χερσόνησος είναι και η μεγαλύτερη αγορά φυσικού αερίου για τη Λιβύη, καθώς υπάρχει αγωγός που συνδέει τις δύο χώρες.

Εάν διακοπούν πλήρως οι εξαγωγές πετρελαίου, θα είναι πολύ δύσκολο να αντικατασταθεί το λιβυκό πετρέλαιο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ενώ οι τιμές του πετρελαίου θα εκτιναχθούν. Επιπλέον, αβέβαιο είναι το μέλλον των συμφωνιών και των ξένων επενδύσεων, καθώς είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς ποιος θα επικρατήσει και θα κυβερνήσει στη συνέχεια τη χώρα.

Αλγερία

Η Αλγερία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός φυσικού αερίου της Αφρική, εξάγοντας μέσω αγωγών στην Ισπανία και την Ιταλία και μέσω υγροποιημένου φυσικού αερίου σε όλο τον κόσμο. Η BP είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στη βορειοαφρικανική χώρα, ενώ εγκαταστάσεις διαθέτουν ακόμη η νορβηγική Statoil και η BG Group. Μάλιστα, οι BP και Statoil πειραματίζονται με τη λήψη και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, μια ιδέα που ελπίζουν να εξάγουν και στη Δύση.

Ωστόσο, οι πληροφορίες για τα τεκταινόμενα στη χώρα είναι περιορισμένες και κανείς δεν γνωρίζει ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από την εξέγερση για τις εξαγωγές φυσικού αερίου. Είναι σαφές όμως πως μια ενδεχόμενη διακοπή της ροής του φυσικού αερίου θα έχει οδυνηρές επιπτώσεις στις τιμές ενέργειας στην Ευρώπη.

Αίγυπτος

Η χώρα των Φαραώ κατέχει μία θέση κλειδί στην ενεργειακή αγορά καθώς ελέγχει τη Διώρυγα του Σουέζ και τον αντίστοιχο αγωγό. Υπολογίζεται ότι το 4%-5% του πετρελαίου παγκοσμίως μεταφέρεται δια μέσου αυτής της οδού. Επίσης, η Αίγυπτος είναι πετρελαιαγωγός χώρα, προμηθεύοντας το 1% της παγκόσμιας παραγωγής, ωστόσο λόγο του μεγάλου πληθυσμού της, καταναλώνει σχεδόν όλη την ποσότητα. Η Αίγυπτος ανακάλυψε πρόσφατα μεγάλα κοιτάσματα φυσικά αερίου και πετρελαίου στα παράλια της χώρας.

Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση η παραγωγή αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά. Όπως και στην Αλγερία, η BP είναι ο μεγαλύτερος ξένος ενεργειακός επενδυτής στη χώρα, η BG παράγει το 35% του φυσικού αερίου, ενώ σημαντικές επενδύσεις έχει και η Shell. Παρότι δεν υπάρχει πλέον ανησυχία για τη Διώρυγα του Σουέζ, οι ενεργειακές εταιρείες θα περιμένουν να δουν εάν η νέα κυβέρνηση σεβαστεί τις συμφωνίες.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC

Διαβάστε περισσότερα...

Kερδισμένο το σιιτικό Ιράν, χαμένη η Σαουδική Αραβία

The New York Times

Οι λαϊκές εξεγέρσεις που συγκλονίζουν τον αραβικό κόσμο αλλάζουν τις ισορροπίες στην περιοχή, με αποτέλεσμα να ενδυναμώνουν τη θέση του Ιράν και να αποδυναμώνουν τη θέση του αντιπάλου του, της Σαουδικής Αραβίας. Οπως υποστηρίζουν αναλυτές, παρότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να γράψει κανείς το τελευταίο κεφάλαιο αυτών των εξεγέρσεων, το Ιράν έχει ήδη ωφεληθεί από την απομάκρυνση των Αράβων ηγετών που ήταν πολέμιοί του και η επιρροή του έχει αρχίσει να αυξάνεται. Αυτή την εβδομάδα το Ιράν έστειλε δύο πολεμικά πλοία να διασχίσουν τη Διώρυγα του Σουέζ για πρώτη φορά μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979 και η νέα στρατιωτική ηγεσία της Αιγύπτου τούς επέτρεψε να διέλθουν από τη Διώρυγα.

Η Σαουδική Αραβία, σουνιτική χώρα, σύμμαχος των Αμερικανών, η οποία αντιπαρατίθεται με το σιιτικό Ιράν για την επιρροή στην περιοχή, έχει δεχτεί πλήγμα. Την περασμένη Τετάρτη, ο βασιλιάς της Αμπντουλάχ εξέφρασε την ανησυχία του, ανακοινώνοντας κοινωνικές παροχές ύψους 10 δισ. δολαρίων με σκοπό να βοηθήσει τους νέους της χώρας του να δημιουργήσουν οικογένεια και να στήσουν επιχειρήσεις. Η πρωτοβουλία του βασιλιά Αμπντουλάχ ερμηνεύτηκε ως κίνηση για να αποτρέψει την εκδήλωση αναταραχής ανάλογης με αυτή που πυροδότησε τις εξεγέρσεις στην περιοχή. Κατόπιν, ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας συναντήθηκε με τον βασιλιά του Μπαχρέιν, τον Χαμάντ μπιν Ισα αλ Χαλίφα, για να εξετάσουν τρόπους να ανακόψουν την πολιτική εξέγερση της σιιτικής πλειοψηφίας στο Μπαχρέιν.

Οι ηγέτες των σουνιτών στη Σαουδική Αραβία και το Μπαχρέιν κατηγορούν τους σιιτικούς πληθυσμούς των χωρών τους ότι είναι πιστοί στο σιιτικό Ιράν, κατηγορία που οι σίιτες απορρίπτουν, τονίζοντας ότι αποσκοπεί μόνο στο να υποδαυλίσει την εθνοτική - θρησκευτική βία και να δικαιολογήσει έτσι τον περιορισμό της δημοκρατίας. «Πιστεύω ότι οι Σαουδάραβες ανησυχούν γιατί θεωρούν ότι έχουν περικυκλωθεί - το Ιράκ, η Συρία, ο Λίβανος, η Υεμένη είναι πολιτικά ασταθείς χώρες, στο Μπαχρέιν επίσης η κατάσταση είναι πολύ ρευστή», τονίζει ο Αλιρεζά Ναντέρ, ειδικός επί διεθνών θεμάτων του ιδρύματος RAND. «Ανησυχούν ότι το Ιράν θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση στην περιοχή. Το Ιράν έχει αποδείξει ότι μπορεί να επωφεληθεί από την αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή». «Το Ιράν είναι ο μεγάλος κερδισμένος της υπόθεσης», επισημαίνει σύμβουλος της αμερικανικής κυβέρνησης για ζητήματα Μέσης Ανατολής, ο οποίος διατηρεί την ανωνυμία του. Ωστόσο, οι συνθήκες για το Ιράν μπορεί να αλλάξουν, τονίζουν οι αναλυτές, αν η Τεχεράνη επιδείξει διάθεση να παρέμβει και αν τα λαϊκά κινήματα των αραβικών χωρών ενοχληθούν από αυτήν την παρέμβαση.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_25/02/2011_433794

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Wikileaks: Δισεκατομμύρια έχει η Λιβύη σε αμερικανικές τράπεζες

Το μυστικό κρατικό επενδύτικό ταμείο της Λιβύης έχει επενδύσει 32 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετρητά σε πολλές αμερικανικές τράπεζες, κάθε μία από τις οποίες διαχειρίζεται ποσά έως 500 εκατομμύρια δολάρια, και έχει επενδύσεις στο Λονδίνο, όπως αποκαλύπτει ένα μυστικό διπλωματικό τηλεγράφημα. Το τηλεγράφημα, το οποίο περιήλθε στην κατοχή του ιστότοπου WikiLeaks και αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες μίας συνάντησης που πραγματοποιήθηκε στον Ιανουάριο μεταξύ του επικεφαλής της Αρχής Λιβυκών Επενδύσεων (LIA) και του αμερικανού πρεσβευτή στην Τρίπολη, έρχεται στη δημοσιότητα την ώρα που οι ευρωπαϊκές και η αμερικανική κυβέρνηση εξετάζουν το ενδεχόμενο να παγώσουν τα περιουσιακά στοιχεία της λιβυκής κυβέρνησης.

Η LIA εκτιμάται ότι διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ανάμεσά τους και με μετοχές της ιταλικής τράπεζας UniCredit και του βρετανικού εκδοτικού οίκου Pearson. Ο Μοχάμεντ Λάιας, επικεφαλής της LIA, δήλωσε στις 20 Ιανουαρίου στον αμερικανό πρέσβη ότι το ταμείο έχει μεγάλη ρευστότητα και δεν ανησυχεί για την αστάθεια που παρατηρείται στην αγορά πετρελαίου.
"Έχουμε 32 δισεκατομμύρια δολάρια σε ρευστό, κυρίως σε τραπεζικές καταθέσεις με μακροπρόθεσμες αποδόσεις", δήλωσε ο Λάιας, σύμφωνα με το διπλωματικό τηλεγράφημα. Σύμφωνα με την ίδια πηγή ο Λάιας "εξήγησε ότι πολλές αμερικανικές τράπεζες διαχειρίζονται 300 με 500 εκατομμύρια δολάρια η κάθε μία (...). Επεσήμανε ότι οι βασικές επενδύσεις της LIA είναι στο Λονδίνο".
Όπως υπογράμμισε ο Λάιας η LIA προτιμά το Λονδίνο αντί τις ΗΠΑ εξαιτίας της ευκολίας με την οποία γίνονται εκεί οι συναλλαγές και το μάλλον μη περίπλοκο φορολογικό σύστημα της χώρας.
NEWSCODE.GR

Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκικός Τύπος

Zaman
Γιατί η Τουρκία ενδιαφέρεται για το Κυπριακό
Με αφορμή την τελευταία κρίση στις σχέσεις Τουρκίας και ΤΚ, ο συντάκτης αναφέρει ότι τρεις είναι οι παράγοντες για τους οποίους η Τουρκία ενδιαφέρεται για το Κυπριακό: α) Στρατηγικοί λόγοι β)Υποχρεώσεις που απορρέουν από την θέση της ως εγγυήτριας Δύναμης και γ) Ενδιαφέρον για τους ομοεθνείς ΤΚ. Το λάθος στην τουρκική εξωτερική κατά τον Yurdusev, είναι η σειρά προτεραιότητας που θέτει στους τρεις αυτούς παράγοντες η Τουρκία. Στην πραγματικότητα ο πρώτος παράγοντας θα έπρεπε να είναι αυτός που η Τουρκία συνηθίζει να θέτει τελευταίο: Το ενδιαφέρον της για την ασφάλεια και τα δικαιώματα των ΤΚ. Αν το κάνει αυτό θα αντικρούσει όλους αυτούς που την κατηγορούν ως δύναμη κατοχής. Τέλος, ο συντάκτης αμφισβητεί και την ίδια την ύπαρξη των τουρκικών «στρατηγικών» συμφερόντων στην Κύπρο.


Zaman

Ο εξαιρετικά επικίνδυνος χορός μας στην Κύπρο
Ο συντάκτης υποστηρίζει ότι κύριο αίτιο για το αδιέξοδο στο νησί είναι ο εθνικισμός εκατέρωθεν και εξετάζει το κυπριακό σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ και την τουρκική θέση ότι αν η Τουρκία θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ ΕΕ και Κύπρου θα επιλέξει τη δεύτερη. Αναφέρει ότι ο στρατός στην Τουρκία έχει αρχίσει να παραγκωνίζεται αλλά η κατάσταση αυτή δεν έχει γίνει οριστική. Συμπληρώνει ότι μια μιλιταριστική Τουρκία θα αποτελέσει καταστροφή για το Κυπριακό. Καταλήγει προτείνοντας «αν οι δύο πλευρές της Κύπρου μπορούν να επανενωθούν, ας επανενωθούν. Αν δεν μπορούν, πρέπει να υπάρχουν δύο πραγματικά κράτη που θα μπορούσαν τουλάχιστον να ενωθούν στο μέλλον».

Hürriyet
Διαφωνίες μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ
Υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τη χρονική στιγμή των συνομιλιών για τις θεωρήσεις εισόδου μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Η εφημερίδα αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις επί του θέματος των δύο πλευρών έχουν σχεδόν σταματήσει και ότι η Τουρκία πιέζει την ΕΕ. Πριν λίγο καιρό οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία για την επαναπροώθηση των παράνομων μεταναστών, η οποία θα πρέπει να κυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ύστερα να υπογραφεί από την Τουρκία και την Επιτροπή. Η Τουρκία υποστηρίζει ότι η υπογραφή θα αργήσει και πιέζει την ΕΕ να απευθύνει ένα ισχυρό μήνυμα σχετικά με την έναρξη των συνομιλιών για τις θεωρήσεις εισόδου κάτι που οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες υποστηρίζουν ότι δεν αποτελεί μέρος της συμφωνίας.

Radikal
Εκλογές Ιουνίου στην Τουρκία
Η προεκλογική περίοδος στην Τουρκία συμπίπτει με εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στη Λιβύη, χώρα με ισχυρότατους δεσμούς με την Τουρκία. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ΑΚΡ βρίσκεται μπροστά με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα. Όλα τα κόμματα όμως καταβάλλουν προσπάθειες να επιτύχουν επιμέρους στόχους: Το εθνικιστικό ΜΗΡ έχει ως πρωταρχικό στόχο την υπέρβαση του εκλογικού ορίου του 10%, στόχο, τον οποίο θέλει να του στερήσει το ΑΚΡ. Το φιλοκουρδικό BDP, θα βασίσει την προεκλογική του εκστρατεία στο θέμα της χρήσης της κουρδικής γλώσσας και του σχεδίου για «δημοκρατική αυτονομία». Το κόμμα φιλοδοξεί να αυξήσει τις έδρες του στην εθνοσυνέλευση. Το CHP για πρώτη φορά παρουσιάζει ένα πλήρες πρόγραμμα. Το κόμμα θα μπορούσε να σημειώσει μια σοβαρή πρόοδο χάρη στην τελευταία συνάντηση στο Van με θέμα τη χάραξη στρατηγικής για το κουρδικό. Αν το κόμμα επιτύχει ένα ποσοστό γύρω στο 30% θα πρόκειται για ένα σοβαρό επίτευγμα, υποστηρίζει ο συντάκτης. Τέλος, ο στόχος του ΠΘ Erdoğan, που είναι δύσκολο να επιτευχθεί είναι να αγγίξει το κόμμα του το 50 %.

Milliyet


ΕΕ- Ελευθερία Τύπου στην Τουρκία
Σε δηλώσεις της η Νatasha Butler, εκπρόσωπος Τύπου του Επιτρόπου για τη Διεύρυνση Stefan Füle, επέστησε την προσοχή στις μηνύσεις εναντίον δημοσιογράφων και στις κατηγορίες για άσκηση πολιτικής πίεσης στα ΜΜΕ στην Τουρκία, αναφέρει η Milliyet. Η Butler προσέθεσε ότι η ΕΕ παρακολουθεί τις εξελίξεις από κοντά. Τέλος ανέφερε ότι το ζήτημα τίθεται σε κάθε συνάντηση των εκπροσώπων της ΕΕ με τούρκους αξιωματούχους.

Διαβάστε περισσότερα...

Πρώην πράκτορας της CIA διοικεί ιδιωτική κατασκοπευτική υπηρεσία

Του Mark Mazzetti
The New York Times

Παρότι ο Ντουέιν Κλάριτζ εγκατέλειψε τη CIA πριν από είκοσι χρόνια, συνεχίζει να ασκεί το «επάγγελμα» του κατασκόπου από το σπίτι του, σε προάστιο του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια. Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Κλάριτζ έστειλε έτσι πράκτορές του στα όρη του Πακιστάν και στις ερήμους του Αφγανιστάν. Μετά τη διακοπή της χρηματοδότησής του από το Πεντάγωνο τον Μάιο, ο Κλάριτζ βασίζεται σε ιδιώτες χορηγούς, που χρηματοδοτούν τις κατασκοπευτικές του προσπάθειες.

Ο 78χρονος Κλάριτζ, ο οποίος κατηγορήθηκε τη δεκαετία του 1990 για ψευδορκία ενώπιον επιτροπής του Κογκρέσου, για την υπόθεση Ιράν - Κόντρα, για να εξασφαλίσει χάρη από τον πρόεδρο Μπους τον πρεσβύτερο, διακατέχεται από τη βαθιά πεποίθηση ότι η Ουάσιγκτον πλήττεται από τη δράση αργόσχολων γραφειοκρατών και δικηγόρων, που παρεμποδίζουν τις στρατηγικές ικανότητες του αμερικανικού στρατού στα πεδία μαχών. Οι εκθέσεις του Κλάριτζ, αμάλγαμα στοιχείων, φημών, ανάλυσης και ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών, θεωρήθηκαν αξιόπιστες από αξιωματούχους του Πενταγώνου, που τις αξιοποίησαν στον σχεδιασμό επιθέσεων εναντίον στόχων των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Τις εκθέσεις αυτές, χρησιμοποιούν, όμως, και συντηρητικοί σχολιαστές στα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως ο Όλιβερ Νορθ, πρώην πρωταγωνιστής του σκανδάλου Ιράν - Κόντρα και σημερινός αναλυτής του ειδησεογραφικού δικτύου FoxNews.

Η επιμονή του Κλάριτζ δείχνει πώς ιδιώτες μπορούν να εκμεταλλευθούν το χάος μιας εμπόλεμης ζώνης και τις γραφειοκρατικές αντιπαλότητες στο εσωτερικό τη αμερικανικής κυβέρνησης, για να επιτύχουν δικούς τους στόχους.

Η αποτελεσματική τακτική του Κλάριτζ αποκαλύπτει επίσης τις δεινές επιπτώσεις που είχε για την αμερικανική εξωτερική πολιτική η ιδιωτικοποίηση του έργου των μυστικών υπηρεσιών, που πραγματοποιήθηκε από την κυβέρνηση Τζορτζ Μπους. Παρά την εμμονή του Κλάριτζ κατά της οικογένειας Καρζάι, αλλά και τα αξιόπιστα στοιχεία που προσέφερε και αποδεικνύουν ότι η οικογένεια του Αφγανού προέδρου εμπλέκεται άμεσα στη διακίνηση οπίου, η κυβέρνηση Ομπάμα εξέφρασε την πρόθεσή της να συνεργαστεί με τον Αφγανό πρόεδρο.

Ο Τσαρλς Άλεν, πρώην αξιωματούχος της CIA και συνάδελφος του Κλάριτζ, χαρακτήρισε τον 78χρονο πρώην πράκτορα «εκπληκτικό», που συνήθιζε να δραστηριοποιείται κάτω από συνθήκες μεγάλου κινδύνου. Ο κ. Άλεν προειδοποίησε, όμως, ότι οι πρόσφατες δραστηριότητες του Κλάριτζ είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, υπογραμμίζοντας ότι οι ιδιώτες-πράκτορες που κινούνται σε εμπόλεμες ζώνες μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στη χώρα τους και να διακινδυνεύσουν την ίδια τη ζωή τους. «Δεν χρειαζόμαστε ιδιώτες-κουρσάρους στη δουλειά αυτή», λέει ο κ. Άλεν.

Διαβάστε περισσότερα...

Θεόδωρος Καρυώτης: «Όχι στη Συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ με την Τουρκία - θα Οδηγήσει σε Αδιέξοδο»

Συνέντευξη στον Γιώργο Ξ. Πρωτόπαπα
Οι αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο Πέλαγος, τα σενάρια μυστικής διπλωματίας μεταξύ Αθήνας- Άγκυρας και η εγκληματική αμέλεια των ελληνικών κυβερνήσεων να υιοθετήσουν μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) θέτουν σε κίνδυνο τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα σε μια περίοδο που η Ελλάδα εμφανίζεται τρωτή απέναντι σε διεθνείς πιέσεις. Ο Θεόδωρος Καρυώτης καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Μέριλαντ των ΗΠΑ ο πλέον ειδικός σε θέματα ΑΟΖ που με την αρθογραφία του προωθεί και υπερασπίζεται το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας για ΑΟΖ, σε αποκλειστική του συνέντευξη στη «Σ» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας ότι μια ενδεχόμενη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα.


Παράλληλα, ο καθηγητής εξηγεί τη διαφορά μεταξύ ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, το πόσο σημαντικό για την ελληνική ΑΟΖ είναι το Καστελόριζο, το πώς η Τουρκία προσπαθεί να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ παραβιάζοντας τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και αναλύει τη στάση της Αιγύπτου πάνω στην ΑΟΖ του Καστελόριζου. Επιπλέον δεν παραλείπει να αποδώσει τα εύσημα στην Κύπρο για τη δημιουργία ΑΟΖ και την οριοθέτηση ΑΟΖ με το Ισραήλ και να μιλήσει για παρέμβαση τουρκικού δαχτύλου στην ακύρωση της συμφωνίας Ελλάδας – Αλβανίας για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.

Κατά αρχήν ως ειδικός και ως ένα διακεκριμένο μέλος της ελληνικής ομογένειας ποια είναι τα συναισθήματα σας για φημολογούμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία πάντα σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου που αναφέρουν για μυστική διπλωματία μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας;

Νομίζω ότι η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά και δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Πάνω από όλα θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία. Πουθενά δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο. Όλα τα κράτη που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τους γείτονές τους δεν έχουν έρθει σε κάποια συμφωνία συνεκμετάλλευσης. Αντίθετα, είτε έχουν προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να λύσουν τις διαφορές τους είτε συμφωνούν μεταξύ τους τις οριοθετήσεις των θαλάσσιων συνόρων τους, ποτέ όμως με όρους συνεκμετάλλευσης.
Ακούγονται, λέγονται, γράφονται πολλά για αυτό το θέμα αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι η συνεκμετάλλευση και συν διαχείριση έχουν δρομολογηθεί και μάλιστα χωρίς επιστροφή. Πάντως, αυτή την περίοδο, έχουν αυξηθεί οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών και πολύ σωστά πολλοί υποψιάζονται κάποιου είδους «μαγειρέματα». Θεωρώ πάντως αδιανόητο ο Πρωθυπουργός να υπογράψει συμφωνία που να βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα διότι γνωρίζει ότι μια τέτοια συμφωνία είναι αδύνατο να επικυρωθεί ποτέ από την ελληνική Βουλή.

Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) με βάση τον ορισμό της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982 κατά πόσο είναι σε διεθνές επίπεδο αποδεχτή;

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982) ήταν η δημιουργία και η κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στη χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή. Το πλάτος της ΑΟΖ μπορεί να φτάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ.), από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, την εκμετάλλευση, τη διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας, καθώς και κυριαρχικά δικαιώματα, που αναφέρονται στην εξερεύνηση και οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων. Σήμερα υπάρχουν 137 παράκτια κράτη που έχουν δημιουργήσει ΑΟΖ και η ΑΟΖ αποτελεί πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας.

Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, ποια υπερτερεί ποιας ; Μπορείτε να μας δώσετε παραδείγματα ;

Το καθεστώς της ΑΟΖ καλύπτει όλους τους φυσικούς πόρους, ζωντανούς και μη, ενώ η υφαλοκρηπίδα καλύπτει μόνο τους μη ζωντανούς πόρους. Μια άλλη σημαντική διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τα δικαιώματα ενός κράτους πάνω στην υφαλοκρηπίδα υπάρχουν ipso facto και ab initio, ενώ η ύπαρξη της ΑΟΖ είναι
δυνατή μόνο κατόπιν διακήρυξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους. Επομένως, το παράκτιο κράτος μπορεί να έχει υφαλοκρηπίδα χωρίς να έχει ΑΟΖ, ενώ το αντίστροφο δεν είναι δυνατόν.

Μπορούν τα κράτη να χρησιμοποιήσουν είτε την υφαλοκρηπίδα είτε την ΑΟΖ ανάλογα με το ποια τους βολεύει για την προώθηση των συμφερόντων τους;

Οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας συμπίπτουν. Κανένα κράτος στον κόσμο δεν κάνει μόνο οριοθέτηση για μια από αυτές τις θαλάσσιες ζώνες και αγνοεί την άλλη.

Πως η δημιουργία μια ελληνικής ΑΟΖ μας λύνει το πρόβλημα διαμάχης που έχουμε με την Τουρκία στο Αιγαίο;

Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.

To Καστελόριζο/Μεγίστη ποσό σημαντικό είναι για την υπεράσπιση των ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων;

Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να οριοθετήσει τη δική της ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου είναι ένα από τα μεγάλα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Εύχεται κανείς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διορθώσει σύντομα αυτό το λάθος. Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται - δεν πρόκειται, δηλαδή, για κάποια ακατοίκητη βραχονησίδα- και κατά συνέπεια κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι διαθέτει ΑΟΖ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο! Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει στην περιοχή δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες μελέτες είναι από αμερικανικές εταιρείες οι οποίες φαίνεται ότι ειδοποίησαν τους Τούρκους έγκαιρα για τον θαλάσσιο πλούτο της περιοχής. Έτσι, οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες σε αυτή την περιοχή.
Επομένως, σύντομα, η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί στην ίδια ενέργεια στην οποία προέβησαν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, δηλαδή να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ, με βάση το εθιμικό δίκαιο της θάλασσας, όπως αυτό εκφράζεται στη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Φυσικά, μια τέτοια ΑΟΖ δεν θα διαθέτει μόνο η ηπειρωτική χώρα, αλλά και όλα τα ελληνικά νησιά. Χρησιμοποιώντας τις αρχές της ΑΟΖ, το μεγαλύτερο ποσοστό του Αιγαίου και οι φυσικοί του πόροι θα ανήκουν στην Ελλάδα και με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειαστεί ούτε να γίνει κάποια επέκταση των χωρικών μας υδάτων ούτε να συζητάμε με τους Τούρκους αν τα νησιά μας έχουν υφαλοκρηπίδα ή όχι.

H Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει AOZ μήπως μπορείτε να μας εξηγήσετε που οφείλεται αυτό;

Είναι ουσιαστικά ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Η μόνη πιθανή εξήγηση που μπορεί κανείς να δώσει είναι η ακόλουθη:
Στη δεκαετία του 1980, η Ελλάδα απευθύνθηκε στην Τουρκία σε κάποιες μυστικές συνομιλίες και της ζήτησε να συζητήσουν το θέμα της ΑΟΖ. Δυστυχώς, η τουρκική αντιπροσωπεία αντέδρασε έντονα, λέγοντας ότι το θέμα αυτό δεν μπορεί ποτέ να προστεθεί στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων, διότι θίγονται μεγάλα συμφέροντά της στο Αιγαίο. Ζήτησε, μάλιστα, από την ελληνική πλευρά να μην επαναφέρει αυτό το θέμα ποτέ πια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάτι που, εκ των πραγμάτων, φαίνεται ότι έγινε δεκτό από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις!
Θα έλεγα ότι εάν είχε ακολουθηθεί για δεκαετίες τώρα μια σοβαρή πολιτική αξιοποίησης των πηγών ενέργειας στην περιοχή, θα είχαμε αποφύγει τα σημερινά οικονομικά μας δεινά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ΑΟΖ με την έννοια ότι υπάρχουν κοινά σύνορα ;

Σήμερα το μήκος των ακτών της ΕΕ των 27 ξεπερνάει τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τη κράτη-μέλη που φτάνει τα 13.676 χλμ. καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100 και 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια, αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες, τότε ξεπερνούν συνολικά τις 10.000.
Η ΕΕ έχει υπογράψει και επικυρώσει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και τα περισσότερα θέματα της ΑΟΖ των κρατών-μελών της ανήκουν στην δικαιοδοσία και αρμοδιότητά της, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τα θέματα της αλιείας.
Όταν η ΕΕ αποφάσισε να δημιουργήσει ΑΟΖ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, η Τουρκία ζήτησε να μη δημιουργηθεί τέτοια ζώνη στη Μεσόγειο, αίτημα που δυστυχώς αποδέχθηκε και η ΕΕ και η Ελλάδα. Η εξήγηση που δόθηκε από την ΕΕ είναι ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μεταναστευτική τάση και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Κατά συνέπεια, ούτε η Ελλάδα ούτε και η Ιταλία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ., ενώ η Γαλλία και η Ισπανία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ. αλλά όχι στην περιοχή της Μεσογείου. Έτσι, το μοναδικό κράτος της ΕΕ που διαθέτει ΑΟΖ στη Μεσόγειο είναι η Κύπρος για τη οποία δεν έφερε καμία αντίρρηση η ΕΕ. Η Τουρκία βέβαια ξεχνάει ότι ένας από του βασικούς όρους για να γίνει μέλος της ΕΕ είναι και αυτός που της επιβάλει να επικυρώσει την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Πως η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει την ΑΟΖ για να πλήξει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να αποκόψει την Ελλάδα από την Κύπρο;

Η Τουρκία προσπαθεί για πολύ καιρό τώρα να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ και η περιοχή ανάμεσα στο Καστελόριζο, την Κρήτη και την Κύπρο είναι μέρος της τουρκικής ΑΟΖ. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση όλων των κανόνων του Δίκαιου της Θάλασσας αλλά δυστυχώς η Τουρκία έχει για σύμμαχο την Αίγυπτο, η οποία έχει αρχίσει επαφές με την Τουρκία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών την στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Η Ελλάδα έχει παραμείνει εντελώς αδρανής και δεν ασκεί καμία πίεση στην Αίγυπτο να σταματήσει αυτές τις παράνομες επαφές με την Τουρκία.

Οι «γκρίζες ζώνες» που επικαλείται στο Αιγαίο η Τουρκία τις δίνουν δικαίωμα να επικαλεστεί κάποια στιγμή ΑΟΖ υποτιθέμενων δικών της βραχονησίδων;

Οι βραχονησίδες δεν δικαιούνται ΑΟΖ.

Δεν είναι αντιφατικό σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας η Τουρκία να έχει από τη μια πλευρά ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και από την άλλη να αρνείται το νόμιμο δικαίωμα στην Ελλάδα να υιοθετήσει ΑΟΖ στο Αιγαίο;

Στα τέλη του 1986, η Τουρκία υιοθέτησε ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της «μέσης γραμμής». Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία για το ίδιο θέμα, που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες του τύπου που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς.
Ουδέποτε, βέβαια, η Τουρκία πρότεινε στην Ελλάδα και σε άλλα γειτονικά κράτη να κάνουν το ίδιο στη Μεσόγειο. Έτσι, η Μαύρη Θάλασσα, που αποτελεί «κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα», όπως και η Μεσόγειος, έχει εντελώς μοιραστεί από τα παράκτια κράτη αυτής της θάλασσας, χρησιμοποιώντας την οριοθέτηση της ΑΟΖ και όχι της υφαλοκρηπίδας. Αυτό, κατά την άποψή μου, αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, διότι δέχτηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας με μια μέθοδο που δεν ίσχυε μέχρι το 1982, δηλαδή με τη μέθοδο της ΑΟΖ που πολέμησε τόσο πολύ κατά τη Διάσκεψη του ΟΗΕ.
Η Τουρκία υιοθέτησε αυτή τη νέα θαλάσσια ζώνη, παρόλο που μέχρι σήμερα αρνείται να προσχωρήσει στη νέα Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας που περιλαμβάνει και την ΑΟΖ. Πώς μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα, όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας; Η απάντηση βέβαια είναι εύκολη. Η Τουρκία όχι μόνο αρνείται να οριοθετήσει την ΑΟΖ με την Ελλάδα αλλά εδώ και 25 χρόνια αρνείται να συζητήσει το θέμα.

Πως η Αίγυπτος μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τη δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο;

Ένα, τραγικό κατά την άποψή μου, λάθος που έκανε η Ελλάδα ήταν η απόφασή της να αρχίσει συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δυο κρατών. Το τραγικό λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να πάρει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο. Τώρα που οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι δεν θέλουν να δώσουν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη ελληνική πλευρά. Πρέπει, επί τέλους, οι Τούρκοι και οι Αιγύπτιοι να καταλάβουν ότι το Καστελόριζο δεν είναι μόνο ένα ελληνικό νησί αλλά και ένα νησί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος, η Ελλάδα δέχθηκε άλλο ένα χαστούκι από του Αιγυπτίους όταν αυτοί ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία τη στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία! Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Ο νοών νοήτω.
Η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Ιουνίου 2009 με τη τουρκική πλευρά! Η Ελλάδα αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, πήγε στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι.

Η ακύρωσης της συμφωνίας Ελλάδας και Αλβανίας για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ τις επιπτώσεις μπορεί να έχει πάνω στα θαλάσσια σύνορα των δυο κρατών;

Η πρώτη συμφωνία για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών έγινε πρόσφατα με την Αλβανία χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής” ο δε τρόπος της οριοθέτησης ονομάστηκε «θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων». Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί χρησιμοποιήθηκε μια τέτοια ορολογία ενώ θα μπορούσε να γίνει οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο κρατών. Επίσης, έχει σημασία το γεγονός ότι η Αλβανία έκανε αποδεκτή τη θέση της Ελλάδας ότι όλα τα νησιά στη περιοχή έχουν πλήρη δικαιώματα όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Το μόνο που μένει είναι να υπάρξει και μια συμφωνία σε ένα τριεθνές σημείο όπου συνορεύουν η Ελλάδα, η Αλβανία και η Ιταλία.
Όπως είναι γνωστό οι Αλβανοί ακύρωσαν αυτή τη συμφωνία. Εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα θαυμαστής των συνωμοτικών θεωριών αλλά νομίζω ότι υπήρξε παρέμβαση της Τουρκίας γιατί κατάλαβε ότι δημιουργείται ένα κακό προηγούμενο στην περιοχή γιατί οι θέσεις της Αλβανίας ήταν διαμετρικά αντίθετες με τις τουρκικές θέσεις. Τώρα οι Αλβανοί προσπαθούν να αρχίσουν μια επαναδιαπραγμάτευση της πρώτης συμφωνίας κάτι που η Ελλάδα δεν πρέπει να αποδεχτεί γιατί μια άλλη συμφωνία θα δίνει περισσότερο θαλάσσιο χώρο στην Αλβανία. Η Ελλάδα πρέπει να επιμείνει ότι η πρώτη συμφωνία ήταν απόλυτα δίκαιη και για τα δυο κράτη και να υπογράψουν από την αρχή την πρώτη τους συμφωνία για να μη μπορεί το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας να βρει πάλι δικαιολογίες για την εκ νέου απόρριψή της.

Το γεγονός ότι η Κύπρος έχει ΑΟΖ τη διασφαλίζει από τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και του «ψευδοκράτους»;

Μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις που πήρε ο Πρόεδρος της Κύπρου, Τάσος Παπαδόπουλος, ήταν η δημιουργία Κυπριακής ΑΟΖ το 2004. Η απόφαση αυτή έγινε αποδεκτή και από την ΕΕ αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τότε η κυπριακή πλευρά προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο για το Καστελόριζο! Η άρνηση των δύο τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων να οριοθετήσουν την Ελληνική ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου αποτελεί μία πράξη δειλίας και μεγάλης απερισκεψίας.
Τώρα που η Κύπρος με μια άλλη γενναία πράξη αποφάσισε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με αυτή του Ισραήλ δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για την Ελλάδα να μην πράξει το ίδιο με την Κύπρο.

*O Δρ. Θεόδωρος Καρυώτης είναι Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μέρυλαντ, ΗΠΑ. Υπήρξε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Στρατηγική», Τεύχος 197, Φεβρουάριος 2011
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Η βρετανική υποκρισία συνεχίζεται – ως «αποικιοκράτης» κυβερνήτης στην Αίγυπτο ο Κάμερον!

'Disgrace': Prime Minister David Cameron with Field Marshal Mohammed Tantawi in Cairo. Visiting the country with eight defence firms, Mr Cameron was the first world leader to visit Egypt since Mubarak stood down

Πληρωμένος σύμβουλος του Γκατάφι ο Τόνυ Μπλέαρ;

Για υποκρισία κατηγορήθηκε από τις βρετανικές εφημερίδες ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέβιντ Κάμερον. Με τον χαρακτηριστικά ειρωνικό τίτλο « Η υποκρισία συνεχίζεται: Ο Κάμερον με εμπόρους όπλων μαζί του πάει στην Αίγυπτο να προωθήσει δημοκρατία», η Ντέιλι Μέιλ επιτίθεται και εκθέτει τον Βρετανό πρωθυπουργό με τεράστιες φωτογραφίες και καυστικές λεζάντες.

Σύμφωνα με τον βρετανικό Τύπο (Ντέιλι Τέλεκραφ) το ταξίδι του Κάμερον στην Αίγυπτο, δέκα μέρες μετά την πτώση του Μουμπάρακ, φάνηκε κάτι σαν «πραξικόπημα» εις βάρος της Ευρωπαικής Ένωσης και της υπεύθυνης για Εξωτερικής Υποθέσεις (της ΕΕ) λαίδης Άστον! Η οποία ήδη ετοιμαζόταν για επίσκεψη στην Αίγυπτο (πήγε την Τετάρτη) και ευελπιστούσε ότι σίγουρα θα ήταν εκείνη η «πρώτη ηγέτιδα της Δύσης» που θα επισκεπτόταν την χώρα. Την παράσταση όμως έκλεψε ο Κάμερον και την άφησε στα κρύα του λουτρού.

Το κυριότερο της όλης υπόθεσης όμως είναι η απροκάλυπτη ενέργεια του Βρετανού πρωθυπουργού να πάει πρώτος στην Αίγυπτο, να διδάξει... δημοκρατικούς θεσμούς, με πλάι του 8 αντιπροσώπους αμυντικών όπλων που αναζητούν πελάτες στα πλαίσια τετραήμερης περιοδείας του στην περιοχή.
Χαρακτηριστική η φωτογραφία της Ντέιλι Μέιλ με την λεζάντα:

«΄Ονειδος: Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέβιντ Κάμερον με τον Στρατάρχη Μοχάμετ Ταντάουι στο Κάιρο. Επισκέπτεται τη χώρα με οκτώ εταιρείες αμυντικών όπλων. Ο κ. Κάμερον ήταν ο πρώτος ηγέτης να επισκεφθεί την Αίγυπτο από την πτώση του Μουμπάρακ».

Οι επικριτές του Κάμερον εξέφρασαν την έκπληξή τους να ηγείται αποστολής για την πώληση όπλων στους Άραβες δικτάτορες τόσο σύντομα μετά που ο Συνταγματάρχης Γκατάφι πιθανόν να χρησιμοποίησε βρετανικά όπλα για να δολοφονήσει εκατοντάδες συμπατριώτες του στη Λιβύη.

Μεταξύ των μεγάλων αφεντικών των κυριοτέρων βρετανικών εταιρειών αμυντικών συστημάτων και όπλων που συνόδεψαν τον Βρετανό πρωθυπουργό στην τετραήμερη περιοδεία του σε αραβικές χώρες (μετά την Αίγυπτο πήγε στο Κουβέιτ), ήταν τα αφεντικά των BΑe Systems, Qinetiq, Thales, Cobham Group, Ultra Electronics, Rolls Royce, Babcock International Group και Atkins.

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του βρετανικού Τύπου, η σημερινή βρετανική κυβέρνηση μετά την ανάδειξη της στην εξουσία πώλησε στην Λιβύη μεγάλο αριθμό όπλων και δακρυγόνων. Εσπευσμένα το περασμένο Σαββατοκύριακο το Φόρειν ΄Οφις και το Υπ. Άμυνας απέσυραν 8 άδειες εξαγωγής τέτοιων προς την Λιβύη από φόβο να μην έχουν χρησιμοποιηθεί βρετανικά όπλα για την σφαγή εκατοντάδων διαμαρτυρομένων.

΄Οπως έγραψα σε άρθρο μου την περασμένη εβδομάδα με τίτλο «Αίγυπτος: Ποίος θα επικρατήσει Ουάσιγκτον ή Λονδίνο;», η βρετανική εταιρεία BP ήδη επικρατεί στην Αίγυπτο με το 80%. Τώρα επιβεβαιώνονται όλα όσα έγραψα με την επίσκεψη του Κάμερον στην Αίγυπτο και τους σκοπούς του ταξιδιού του.

Στα πλαίσια των αποκαλύψεων ο βρετανικός Τύπος φανέρωσε και το εξής: Ότι το 2009 η τότε Εργατική κυβέρνηση του Λονδίνου ήταν που έβαλε αφόρητες πιέσεις στις νομικές αρχές της Σκωτίας να αφήσουν ελεύθερο τον Λίβυο Μεκραχί, να επιστρέψει στην Λιβύη, τον καταδικασθέντα για την βομβιστική ανατίναξη του αμερικανικού αεροπλάνου πάνω από το Λόκερπυ της Σκωτίας, με το πρόσχημα ότι έπασχε από καρκίνο. Κάτι που άφησε εξοργισμένους τους Αμερικανούς που έχασαν 189 ανθρώπους των.
Σύμφωνα με αποδεσμευμένα έγγραφα αποκαλύφθηκε επίσης, ότι ο Τόνυ Μπλέαρ και ο Γκόρτον Μπράουν είχαν οι ίδιοι επιβάλει την απελευθέρωσή του υποσχόμενοι στους Λίβυους να τους τον επιστρέψουν κάτι που οι ισχυρισμοί λένε σχετιζόταν με ένα πανάκριβο συμβόλαιο (εις αντάλλαγμα) από τους Λίβυους προς την βρετανική BP!!

Τόνυ Μπλέαρ πληρωμένος σύμβολος του Γκατάφι;

Η Ντέιλι Μέιλ δεν μασά τα λόγια της και προσθέτει ότι το 2010 ο Τόνυ Μπλέαρ (η σύζυγος του οποίου να θυμίσουμε τα τσέπωσε από τους Τούρκους κατά εκατοντάδες χιλιάδες για να υπερασπιστεί τους ΄Οραμς εναντίον Αποστολίδη) ο οποίος τριγυρνά ως διεθνής απεσταλμένος στην Μέση Ανατολή –επισκέπτεται συχνά τη Λιβύη, αυτή τη φορά επι προσωπικής βάσεως. Και αναγκάστηκε πρόσφατα να διαψεύσει ισχυρισμούς ότι τώρα είναι πληρωμένος σύμβουλος του πρώην άσπονδου εχθρού της Βρετανίας (Γκατάφι!).

Το 2004 ο Τόνυ Μπλέαρ ως πρωθυπουργός πήγε στην Τρίπολη και έκανε χειραψία με τον δικτάτορα Γκατάφι, ευελπιστώντας όπως είπε να γίνει (ο Γκατάφι) ένας δυνατός σύμμαχος στην μάχη εναντίον της τρομοκρατίας. Ως αποτέλεσμα της τότε επίσκεψης του Μπλέαρ στην Λιβύη ήταν να καρπωθούν βρετανικές εταιρείες πετρελαίου και όπλων συμβόλαια με ένα για την Σιέλλ να υπογράφτηκε επι τόπου, συμβόλαιο αερίου, αξίας £120 εκ.

Φανούλα Αργυρού
Λονδίνο
23.2.2011

Διαβάστε περισσότερα...