Εκλογές που -πραγματικά- κρίνουν το μέλλον της Κύπρου

Σχόλιο εφημερίδας Εθνικού Κήρυκα Νέας Υόρκης 15 Φεβρουαρίυ 2013

Του Α. Η. Διαματάρη

Ο Ελληνισμός του νησιού της Αφροδίτης με τις χιλιάδες χρόνια ελληνικής ιστορίας του, η χώρα που έπεσε θύμα εισβολής το 1974 και που το 37% του εδάφους της παραμένει υπό κατοχή, εκλέγει αυτή την Κυριακή τον επόμενο Πρόεδρό της.

Μέχρι εδώ, τίποτα το ασυνήθιστο. Αυτό που είναι διαφορετικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά η προεκλογική εκστρατεία εστιάζεται στην οικονομική κρίση, που ήδη παίρνει τη μορφή καταιγίδας, παρά στο εθνικό θέμα.

Oμως η οικονομία και το εθνικό θέμα είναι αλληλοεξαρτώμενα.

Η Κύπρος πραγματοποίησε ένα οικονομικό θαύμα μετά την τουρκική εισβολή. Οταν το 2004 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης το κατά κεφαλήν εισόδημά της ήταν $28.000, πιο ψηλό από τον μέσο όρο της Ε.Ε.

Ομως, ο τραπεζικός της κλάδος ξέφυγε από τον προορισμό του με σοβαρότατες επιπτώσεις τόσο για την Οικονομία, όσο πιθανόν και για το μέλλον του Ελληνισμού στην αρχαία κοιτίδα του.

Στο διάστημα 1995-2011 ο τραπεζικός κλάδος στην Κύπρο διογκώθηκε κατά 240%, ενώ ο βιομηχανικός της κλάδος εκπροσωπούσε μόνο το 6% της οικονομικής της δραστηριότητας.

Ενα μεγάλο ποσοστό από τις καταθέσεις, ισχυρίζονται οι Ευρωπαίοι, είναι καταθέσεις Ρώσων ολιγαρχών που τις «ξεπλένουν» δια μέσου του τραπεζικού κλάδου της Κύπρου.

Πολλοί, εξάλλου, ανακαλούν ότι ο αείμνηστος πρόεδρος Tάσσος Παπαδόπουλος ήταν στον μαύρο κατάλογο των ΗΠΑ λόγω κατηγοριών για «ξέπλυμα» ρωσικού χρήματος κατά της δικηγορικής του εταιρείας, με αποτέλεσμα η βίζα που τελικά του παραχωρήθηκε για να επισκεφτεί τις ΗΠΑ για ιατρικούς λόγους, να περιείχε αυστηρούς περιορισμούς στις κινήσεις του.

Οι κυπριακές αρχές αρνούνται μετά αγανακτήσεως τις κατηγορίες αυτές. Λίγοι δυστυχώς, όμως, τους πιστεύουν.

Η συμφορά που έπληξε τον κυπριακό τραπεζικό κλάδο ξέσπασε λόγω του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους που προκάλεσε τεράστιες ζημιές στις κυπριακές τράπεζες οι οποίες ήταν «φορτωμένες» με ελληνικά ομόλογα.

Τα σημαντικά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη θαλάσσια επικράτειά της είναι αρκετά να «λύσουν» τα οικονομικά της προβλήματα. Αυτό όμως θα γίνει εφικτό μετά την πάροδο αρκετών ετών. Κι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αποτελέσουν αφορμή σύρραξης με την Τουρκία, η οποία διεκδικεί ένα μέρος των χωρίς να δείχνει καμιά διάθεση υποχωρήσεως.

Η Κύπρος λοιπόν βρίσκεται σε ένα ιστορικά κρίσιμο σταυροδρόμι, ενώ η Ελλάδα είναι ανήμπορη να τη βοηθήσει. Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά την εισβολή, το σημείο των κρίσιμων αποφάσεων έφτασε. Τα γεγονότα δεν περιμένουν άλλο. Η Κύπρος θα χρειαστεί να επαναρχίσει τις συνομιλίες με την Τουρκία σε σοβαρή βάση, αποφασισμένη να βγει από το αδιέξοδο, ελπίζοντας για το καλύτερο. Ο χρόνος, όπως για χρόνια επαναλαμβάνουμε, δεν είναι με το μέρος μας.

Ταυτόχρονα μ' αυτό, η Κύπρος θα έχει να αντιμετωπίσει και την οικονομική κρίση που επιδεινώθηκε από αδράνεια για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς.

Είναι επομένως σημαντικό για τον Ελληνισμό όπως εκλεγεί την Κυριακή ο καλύτερος δυνατός ηγέτης, από ένα κατάλογο όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακών ηγετών.

Αλλά αυτοί είναι.

Ο απερχόμενος πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας απέδειξε ότι δεν ήταν επαρκής για την προεδρική καρέκλα.

Ας ελπίσουμε ότι ο διάδοχός του, όποιος κι αν είναι, θα είναι κατά πολύ ανώτερος.