Mats Berdal, Spyros Economides (Eds), United Nations Interventionism, 1991–2004. Cambridge University Press, 2007

Μετά από χρόνια παραλυσίας, κατά τη δεκαετία του 1990 σημειώθηκε μία έκρηξη στον αριθμό επιχειρήσεων των Ηνωμένων Εθνών σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε ό,τι αφορά τον σκοπό και το επίπεδο των φιλοδοξιών, οι παρεμβάσεις αυτές υπερέβησαν τις εφαρμοσμένες αρχές του κλασσικού τρόπου διατήρησης της ειρήνης από τον ΟΗΕ. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις – όπως είναι η Καμποτία, το Κόσοβο και το Ανατολικό Τιμόρ – η παρουσία των Ηνωμένων Εθνών πήρε τη μορφή οιονεί προτεκτοράτων, τα οποία ήταν σχεδιασμένα να κατευθύνουν βαθύτατα διχασμένες κοινωνίες και ταλαιπωρημένες για χρόνια, από τον πόλεμο, προς συνθήκες διαρκούς ειρήνης. Το βιβλίο αυτό εξετάζει τη δικαιοδοσία των Ηνωμένων Εθνών και αξιολογεί τις επιπτώσεις και τις ευρύτερες επιπτώσεις του «νέου παρεμβατισμού» για τη διεθνή τάξη και τη μελέτη των διεθνών σχέσεων. Παραθέτει οκτώ μελέτες περιπτώσεων των μεγάλων παρεμβάσεων του ΟΗΕ και ένα εισαγωγικό κεφάλαιο που περιγράφει τα πιο σημαντικά θεωρητικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του διεθνούς συστήματος, που είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν οι πρακτικές των επεμβάσεων του ΟΗΕ. Αυτό το βιβλίο απευθύνεται στους ερευνητές των διεθνών σχέσεων και διεθνών οργανισμών και αποτελεί μία σημαντική συμβολή στην ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία για τη μελέτη των επεμβάσεων στις διεθνείς σχέσεις.