Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Επιδεινώνονται οι σχέσεις ΗΠΑ - Πακιστάν


Των Eric Schmitt και Jane Perlez
New York Times

Το Πακιστάν εγείρει σοβαρές ενστάσεις για την επέκταση των αμερικανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν, κι αυτό δημιουργεί νέους τριγμούς στην εύθραυστη συμμαχία του με την Ουάσιγκτον, σε μία κρίσιμη καμπή του πολέμου. Πακιστανοί αξιωματούχοι διαμήνυσαν στην κυβέρνηση Ομπάμα ότι η επιχείρηση των Αμερικανών πεζοναυτών στο νότιο Αφγανιστάν θα εξαναγκάσει τους αντάρτες να καταφύγουν στο Πακιστάν, αναζωπυρώνοντας έτσι την ένταση στην ήδη προβληματική επαρχία του Μπαλουτσιστάν. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από πληροφορίες αξιωματικών των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών.

Ισορροπίες με τους Ταλιμπάν
Το Πακιστάν δεν διαθέτει ικανό αριθμό στρατιωτών για να αναπτυχθούν στο Μπαλουτσιστάν, αφού μεγάλο μέρος των δυνάμεών του είναι καθηλωμένο στα σύνορα με τον παραδοσιακό εχθρό της χώρας, την Ινδία. Επομένως, αξιωματούχοι της χώρας διαρρέουν ότι η επιλογή του Ισλαμαμπάντ θα είναι η έναρξη διαλόγου με τους Ταλιμπάν και όχι η σύγκρουση μαζί τους. Η στάση αυτή καταδεικνύει ότι παρά τις ενστάσεις των ΗΠΑ, η βασική προτεραιότητα του αμυντικού δόγματος του Πακιστάν παραμένει η Ινδία. Οι Ταλιμπάν θεωρούνται μια δύναμη με την οποία το Πακιστάν μπορεί να διαπραγματευθεί. Μακροπρόθεσμα μάλιστα, οι Ταλιμπάν ενδεχομένως να ξαναγίνουν σύμμαχοι του Πακιστάν, μόλις αποχωρήσει η Αμερική από την περιοχή.

Εν ολίγοις, οι απόψεις των Πακιστανών, όσον αφορά την απειλή των Ταλιμπάν, δεν θα μπορούσαν να διαφέρουν περισσότερο από εκείνες των Αμερικανών, οι οποίοι έχουν επανειλημμένως υποστηρίξει ότι οι εξτρεμιστές βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο στην πακιστανική επικράτεια. Οι πρόσφατες επιχειρήσεις του πακιστανικού στρατού στην κοιλάδα Σουάτ και στις ημιαυτόνομες ορεινές μεθοριακές περιοχές ελάχιστα συνέβαλαν στη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Ισλαμαμπάντ. Παρότι η κυβέρνηση Ομπάμα επικρότησε τις προαναφερθείσες επιχειρήσεις, δεν κρύβει την απογοήτευσή της για την αδράνεια της πακιστανικής κυβέρνησης σε άλλες περιοχές της χώρας, όπου οι εξτρεμιστές δρουν ανεξέλεγκτοι. Επιτελείς του Λευκού Οίκου διατείνονται ότι το Πακιστάν ασχολείται μόνο με εκείνες τις ομάδες των Ταλιμπάν που απειλούν την κυβέρνησή του και αγνοεί όσους Ταλιμπάν ή άλλους εξτρεμιστές μάχονται εναντίον των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, ή πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ινδία.

Αποξένωση του πληθυσμού
Οι παραπάνω εκτιμήσεις για την κατάσταση των αμερικανο-πακιστανικών σχέσεων προέρχονται από δίωρη συζήτηση που είχαν ρεπόρτερ των New York Times με υψηλόβαθμα στελέχη της Πακιστανικής Διακλαδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ISI). Σύμφωνα με την πάγια τακτική της υπηρεσίας τους, μίλησαν με την προϋπόθεση ότι δεν θα αποκαλυφθούν τα ονόματά τους.

Οι θέσεις που εξέφρασαν οι εν λόγω αξιωματούχοι επιβεβαιώνονται και από συνομιλίες που είχαμε τις προηγούμενες ημέρες με πολλούς αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων. Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας είπαν ήταν το εξής: «Η ενίσχυση των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν θα επιτείνει το αίσθημα ξένης κατοχής στον ντόπιο πληθυσμό, θα αυξήσει τις απώλειες μεταξύ των αμάχων, θα αποξενώσει ακόμη περισσότερο τους κατοίκους και επομένως θα δημιουργήσει νέο κύμα αντίστασης εναντίον των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων».

Επίσης, έντονη ήταν η ανησυχία των Πακιστανών για την προοπτική να κατακλύσουν οι Ταλιμπάν το Μπαλουτσιστάν, μια επαρχία που συνορεύει με την ημιαυτόνομη περιοχή του Ουαζιριστάν. Ήδη ο Πακιστανικός στρατός δοκιμάζεται από την παρατεταμένη σύγκρουσή του με αποσχιστικά κινήματα στο Μπαλουτσιστάν, τα οποία ακόμη δεν έχει καταστείλει. Εάν τα κινήματα αυτά ενισχυθούν και από Ταλιμπάν, τότε θα χρειαστούν επιπλέον κυβερνητικές δυνάμεις στην επαρχία, δυνάμεις που αυτή τη στιγμή δεν είναι διαθέσιμες.

Ανταλλαγή πληροφοριών
Υπάρχουν και τομείς όπου έχει σημειωθεί πρόοδος. Για παράδειγμα, η ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα σε Πακιστανούς και Αμερικανούς αξιωματούχους έχει οδηγήσει σε πιο ακριβή χτυπήματα σε κρησφύγετα ανταρτών από Πακιστανικά μαχητικά F-16 και μη επανδρωμένα αεροσκάφη της CIA. Επιπλέον, Πακιστανοί και Αμερικανοί πράκτορες εκτελούν κοινές επικίνδυνες αποστολές για συλλογή πληροφοριών και εξόντωση στελεχών των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα στην ημιαυτόνομη Βορειοδυτική Μεθοριακή Επαρχία.

Παρ’ όλα αυτά, οι συνομιλίες μας έδειξαν ότι υπάρχουν σοβαρές διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών, καθώς οι Αμερικανοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το Πακιστάν είναι επιλεκτικό στις μάχες που δίνει με τους φανατικούς ισλαμιστές. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ είναι πεπεισμένες ότι ο Αφγανός πολέμαρχος Μουλά Ομάρ διευθύνει τη μάχη εναντίον των νατοϊκών δυνάμεων από την πόλη Κουέτα, πρωτεύουσα του Μπαλουτσιστάν. Οι Αμερικανοί δεν κρύβουν ότι το Ανώτατο Συμβούλιο των Ταλιμπάν απολαμβάνει της στήριξης και της προστασίας των πακιστανικών Αρχών, οι οποίες δεν έχουν πάψει να θεωρούν τους Ταλιμπάν μελλοντικούς συμμάχους.
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Συνοχή ή Αποσύνθεση στην Κίνα;


Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Ο φυλετικο-θρησκευτκές ταραχές στο Ουρούμτσι, πρωτεύουσα της απόμακρης επαρχίας Ζινζιάνγκ στην βορειο-δυτική Κίνα, πολλούς προβληματίζουν γιατί αποκαλύπτουν άγνωστα κέντρα έντασης στην παγκόσμια κοινότητα. Ένας ολόκληρος κόσμος, αυτός της λεγόμενης από τους επιστήμονες Εσωτερικής Ασίας, έρχεται σταδιακά στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας. Οι περιοχές εκεί γύρω βρίσκονται στο μακρύτερο από την θάλασσα σημείο σε ολόκληρη την γή.

Το πιο απόμακρο σημείο είναι η γραφική πόλη Κιάχτα, της Δημοκρατίας της Μπουιράτια (η Εξωτερικής Μογγολίας) της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για να φτάσεις μέχρις εκεί πρέπει να ταξιδέψεις για πάνω από τέσσερις ώρες σε στενούς και κατά διαστήματα πολυσύχναστους επαρχιακούς δρόμους από την Ουλάν Ουντέ – την πρώτη συγκροτημένη πόλη που συναντάς ταξιδεύοντας με τον Υπερσιβηρικό ανατολικά της Λίμνης Βαικάλης κι αφήνοντας πίσω το ιστορικό Ιρκούτσκ. Η διαδρομή σε οδηγεί μέσα από τις αδιαπέραστες δασώδεις εκτάσεις της Ρωσικής τάιγκα στην απέραντη κα σχεδόν επίπεδη Μογγολική στέππα.

Η Κιάχτα, το τελευταίο κατοικημένο σημείο της εσωτερικής Ασίας που θυμίζει σε πολλά ευρωπαικό αστικό ιστό (μεγαλοπρεπείς – αν και ερειπωμένοι – καθολικοί καθεδρικοί ναοί, μεγάλη ορθόδοξη εκκλησία, κτίρια με έντονους εξωτερικούς χρωματισμούς της Τσαρικής εποχής, προτομές του Λένιν και Ρώσων στρατηλατών) συνήθιζε να δεσπόζει στο διαμετακομιστικό εμπόριο του τσαγιού. Εγκαταλείφθηκε όμως με το ξεκίνημα της Υπερσιβηρικής σιδηροδρομικής γραμμής κι έκτοτε παραμένει νεκρό μουσείο της αποικιακής ζωής του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.

Η πρόσβαση από εκεί προς το Ουρούμτσι και τα εδάφη των Ουιγούρων είναι δυνατή αλλά δυσχερέστατη. Οι Μογγόλοι, ανιμιστές στο θρήσκευμα, βρίσκονται κοντύτερα στους Κινέζους Χάν παρά στους τουρκογενείς ημι-καζάκους μουσουλμάνους της Κεντρο-Ασιατικής Κίνας. Η κουβέντα και μόνο για πρόθεση μετακίνησης προς το Ζινζιάνγκ συγκεντρώνει περίεργα βλέμματα και έκδηλη δυσθυμία από τους όποιους ντόπιους συνομιλητές. Διασχίζοντας την Μογγολία προς την πρωτεύουσα Ουλάν Μπατούρ απαιτεί ένα εξάωρο περίπου μονότονης οδήγησης μέσα σε μονόχρωμες απέραντες στέπες. Μοναδικό σπάσιμο της αδιάλειπτης συνέχειας αποτελούν σποραδικοί καταυλισμοί νομάδων με δερμάτινα αντίσκηνα (γιούρτ) και νωχελικές γκαμήλες που ταξιδεύουν, σκαμπανεβάζοντας τους αναβάτες τους, στην άκρη του δρόμου.

Ο ταξιδιωτικός Γολγοθάς πραγματικά αρχίζει μόλις το αυτοκίνητο εγκαταλείπει την Ουλάν Μπατούρ (κλασσικό δείγμα ανέμπνευστης τσιμεντοκυρίαρχης κομμουνιστικής αρχιτεκτονικής) και διασχίζοντας ατέλειωτα καταπράσινα στεποειδή λιβάδια αρχίζει το αγκομαχητό του σκαρφαλώματος στις βουνοπλαγιές των Αλτάι. Στενοί, άθλιοι δρόμοι κάτω από απειλητικούς ορεινούς όγκους σηματοδοτούν τις πατροπαράδοτες δυσκολίες πρόσβασης στα χαμηλότερα εδάφη των Ουιγούρων. Από εδώ εισέβαλαν οι στρατιές των στρατηγών του Τσένγκις Χάν στην πορεία τους προς τα πεδινά των Καζάκων και τα ζεστά νερά της Θάλασσας της Αράλης. Αυτό το τείχος εμπόδισε αργότερα, και οι δολοφονικές βέβαια έρημοι στον Νότο, τους Άραβες εισβολείς από το να περάσουν στις Μογγολικές πεδιάδες και να εξισλαμίσουν τους ανιμιστές. Οι Ουιγούροι υπήρξαν το τελευταίο τουρκο – καζάκικο φύλο που υπέκυψε στην λαίλαπα του εξουσιαστικού Ισλάμ.

Το Ουρούμτσι φαντάζει σαν καταφύγιο όταν το ατενίζει ο ταλαιπωρημένος ταξιδιώτης από τις παρυφές των γύρω ορεινών περασμάτων. Έτσι κι οι έμποροι του βόρειου δρόμου του μεταξιού ξαπόσταιναν στην πρωτεύουσα των Ουιγούρων όταν οι Μογγόλοι διαφέντευαν ακόμη ολόκληρη σχεδόν την καρδιά της Ασίας. Σήμερα το Ουρούμτσι κατοικείται κατά πλειοψηφία από Κινέζους Χάν. Που αντικρίζουν τους μουσουλμάνους συντοπίτες τους σαν υποτακτικούς, πολίτες χαμηλότερης κατηγορίας. Από τον καιρό που δημιουργήθηκε η βραχύβια (λίγους μήνες μόνο) Δημοκρατία του Ανατολικού Τουρκεστάν στον μεσοπόλεμο, οι Κινέζοι φρόντισαν με εξοντωτικές ουσιαστικά πολιτικές να μεταβάλουν την φυλετική σύνθεση ολόκληρου του Ζινζιάνγκ.

Το γεγονός πως λίγο νωρίτερα (αρχές δεκαετίας του ’20) ο Τούρκος φυγάς στρατηγός Ενβέρ Πασά είχε κατορθώσει να ενώσει τις μουσουλμανικές φυλές του (γειτονικού) σημερινού Τατζικιστάν και ορισμένων από το Ουζμπεκιστάν σε μία άλλη (βραχύβια επίσης) Μουσουλμανική Δημοκρατία του Τουρκεστάν, δεν είχε αφήσει τους Κινέζους αδιάφορους. Μετά από οργανωμένες μετακινήσεις πληθυσμών, σήμερα πλέον σε όλο το Ζινζιάνγκ μοναχά στο μακρινό Κασγκάρ οι Ουιγούροι αποτελούν τοπική πλειοψηφία. Θυμάμαι στο εκεί επιβλητικό τέμενος πως η μετριοπάθεια, σε θρησκευτικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο, του Ουιγούρου οδηγού/ξεναγού μου, προκάλεσε την έκρηξη φραστικής επιθετικότητας δύο άλλων γενειοφόρων «πιστών».

Συζητώντας με κατοίκους της περιοχής διαπιστώνεις πως εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Οι Ουιγούροι επισημαίνουν πως την ρομφαία του Ισλάμ αλλά και την πίστη σε ένα κίνημα ανεξαρτησίας δεν σηκώνουν μοναχά οι Τουρκογενείς μουσουλμάνοι. Υπάρχουν και οι Χουί - Χάν ουσιαστικά στην φυλετική καταγωγή αλλά μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα - που πλημμυρίζουν την περιοχή έχοντας δική τους πολιτική ατζέντα. Κι’ αυτοί κατά το παρελθόν αιματοκύλισαν την περιοχή διεκδικώντας τα πρωτεία και από τους Χάν αλλά κι από τους Ουιγούρους. Ανεξάρτητα λοιπόν από τις στατιστικές, η Κινεζική κεντρική διοίκηση εύλογα ανησυχεί για τις εξελίξεις.

Τα προβλήματα είναι σύνθετα και η συνοχή της Κίνας, όποτε ανοίγει δημοκρατικά και οικονομικά, είναι πάντοτε εύθραυστη. Θυμάμαι λ.χ. στο ορεινό Τασκουργκάν, μια πόλη της Κίνας κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν, το μίσος και την περιφρόνηση που μου εξέφρασαν ντόπιοι Χάν απέναντι στους συντοπίτες τους Ουιγούρους και Τατζίκους αλλά και τους Χουί.

Εξελίξεις θα υπάρξουν οπωσδήποτε στην αχανή αυτή χώρα. Ευχή είναι να ξεπεράσει τις εσωτερικές της εντάσεις δίχως να αναστείλει τις οικονομικές της κατακτήσεις. Αλλά και την πορεία της για περισσότερες ελευθερίες. Κάθε άλλο ενδεχόμενο θα συνιστά τραγωδία.
Διαβάστε περισσότερα...

Ιστορική κριτική και «πρακτική» ιστορία




Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Κάθε χρόνο, με αφορμή τις επετείους του πραξικοπήματος και της εισβολής, έρχεται αυτομάτως στην επιφάνεια μία έντονη συζήτηση, εντός της κοινωνίας μας, γύρω από την ιστορία της Κύπρου του δευτέρου ημίσεως του 20ου αιώνος. Η πλειοψηφία φαίνεται να στρέφεται ενάντια στην «Ιστορία» γιατί την ερμηνεύει περισσότερο ως την πολιτική αιτία παρά ως την απάντηση στα σημερινά προβλήματα που άπτονται και, κατά το πλείστον, επηρεάζουν το παρόν. Το αποτέλεσμα είναι κάθε χρόνο να επαναλαμβάνεται μία μανιχαϊστική νοοτροπία που να καταλήγει σε ελαττωματική αίσθηση της ιστορίας, καταφυγή στη ψύχωση, σε τάσεις περιφρόνησης της αλήθειας, έστω και όταν αυτή αποδεικνύεται εκ των γεγονότων, και σε μακάρια ικανοποίηση μέσα από την μυθοπλασία που να δικαιολογεί, με μία τάση ναρκισσισμού, το παρόν.
Στο τέλος, αυτού του είδους η «Ιστορία» αναγκαστικά δραπετεύει από το επιστημονικό πεδίο και μπαίνει στην καθημερινή μας ζωή ως μία φασματική εκδοχή του παρελθόντος μόνο και μόνο για να έχει πρακτική χρησιμότητα στις πολιτικές επιλογές και τους πολιτικούς προσανατολισμούς του παρόντος. Αυτή η «Ιστορία» λειτουργεί στα μάτια πολλών ως το δικαστήριο που δικαιώνει τις ψυχώσεις τους, τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις και μέσα από αυτές τις αυταπάτες που τους κάνουν να αισθάνονται εσαεί δικαιωμένοι.

Αυτό το θεωρώ, μέχρι ενός σημείου, δικαιολογημένο και αναπότρεπτο λόγω των ιστορικών εμπειριών που βίωσε η Κύπρος. Εδώ, όμως, αναδεικνύεται η σημασία του κριτικού ρόλου του ιστορικού και της ιστοριογραφίας. Ρητορικώς, όλοι επικαλούνται την ιστορική κριτική στην πράξη όμως δύσκολα μπορεί κανείς να τη διακρίνει από την πολιτική θέση και ενίοτε από την ιδεολογική ψύχωση.

Στην Κύπρο είναι αναγκαίο η επιστημονική έρευνα να κάνει ευδιάκριτη τη διαφοροποίησή της από την πολιτική. Η ανάμειξη της πολιτικής στην ιστορία επιδιώκει ουσιαστικά να διαμορφώσει ένα «πρακτικό παρελθόν» το οποίο να είναι βολικό για το παρόν. Η διαφοροποίηση ανάμεσα στο παρελθόν που επεξεργάζονται οι επιστήμονες ιστορικοί και εκείνο που κατασκευάζει η πολιτική (ενίοτε με τη βοήθεια της δημοσιογραφίας), μάς βοηθά να αντιληφθούμε και μία σχέση που υπήρξε εξαιρετικά προβληματική για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή επιστημονική κουλτούρα. Πιο συγκεκριμένα μάς βοηθά να αντιληφθούμε τη σχέση ανάμεσα στο ιστορικό γεγονός και τη μυθοπλασία, ανάμεσα στη συστηματική ανάλυση του αντικειμένου και του παραλογισμού της προκρούστειας προσαρμογής των γεγονότων στις πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες του παρόντος.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην κοινωνία μας, όπως και σε άλλες κοινωνίες, υπάρχουν αντιθέσεις για την ερμηνεία της ιστορίας που δεν μπορούν να γεφυρωθούν και αυτό είναι χαρακτηριστικό της ιστορίας του ανθρωπίνου πνεύματος. Επομένως, η διαμεσολάβηση της πολιτικής, είτε κρατικής είτε κομματικής, δημιουργεί προϋποθέσεις δέσμευσης της ιστορίας και της ιστορικής κριτικής σε πολιτικές σκοπιμότητες. Η ιστοριογραφία σήμερα στην Κύπρο έχει ανάγκη της αποδέσμευσής της από την πολιτική. Με άλλα λόγια, ο επιστήμονας ιστορικός θα πρέπει να προσεγγίζει τη σχέση και την εξέλιξη της κοινωνίας μας στον ιστορικό χρόνο έξω από τα όρια της πολιτικής πρακτικής. Αυτό σημαίνει ότι η επιστήμη της ιστορίας δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο άσκησης πολιτικής κανενός κόμματος και καμιάς ιδεολογικής ομάδας. Έτσι, ο ιστορικός πρέπει να διαχωρίζει την ιστορική κριτική από τις επιθυμίες του (επιστημονική εντιμότητα), προσπαθώντας να αναλύσει τα κλασικά ερωτήματα του τί έγινε, πώς έγινε και γιατί έγινε, δηλαδή το ιστορικό, από το τί μπορούσε ή τί ήθελε ο ιστορικός να γίνει, δηλαδή το ουτοπικό-φαντασιακό.

Η επιστημονική ιστορία δεν προσφέρεται ως ένα πλαίσιο πολιτικών αξιών ούτε μπορεί να καταλήξει σε χρησιμοθηρικά αφηγήματα που να δικαιολογούν, και ακόμη περισσότερο να νομιμοποιούν, μία ιδεολογική σχέση του παρόντος με το παρελθόν. Επιπλέον, η ιστορική μνήμη δεν μπορεί στα πλαίσια της επιστημονικής συγγραφής της ιστορίας να μετατρέπεται σε πολιτικό ναρκισσισμό ή στην αντίθετη περίπτωση σε πολιτική αντίσταση και, ακόμη χειρότερα, να εντάσσεται σε τεχνικές και μηχανισμούς ελέγχου από ομάδες που έτυχε να ασκούν εξουσία με ημερομηνία λήξης.

Τέλος, αυτό που δεν είναι συμβατό με την κριτική ιστορία είναι η εργαλειοποίηση του ιστορικού ο οποίος μέσα από την πολιτική και ιδεολογική του στράτευση (βλ. ψύχωση) επιχειρεί να διαμορφώσει παραστάσεις που διευκολύνουν την πολιτική διαχείριση του παρόντος μέσα από επιλεκτικά απομεινάρια του παρελθόντος. Συνεπώς, η συγγραφή της επιστημονικής ιστορίας είναι πρωτίστως πρόκληση στην προσωπική ακεραιότητα του ιστορικού αλλά και στην υπευθυνότητά του ως πολίτη.
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Πόκερ ΗΠΑ - Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα


Με τις επισκέψεις Μπάιντεν σε Ουκρανία και Γεωργία, η Ουάσιγκτον πιέζει τη Μόσχα να σκληρύνει τη στάση της έναντι του Ιράν


Του Πετρου Παπακωνσταντινου
«Σε είχα προειδοποιήσει Τζο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φας τζάμπα στη Γεωργία»! Αυτό το χοντροκομμένο αστείο απηύθυνε, ενώπιον δημοσιογράφων, ο ηλικίας 41 ετών πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι στον κατά 26 χρόνια μεγαλύτερό του αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζόζεφ Μπάιντεν, κατά το επίσημο δείπνο που του παρέθεσε, την Τετάρτη. Το ιδιότροπο χιούμορ παρέπεμπε στο αίτημά του για αμερικανικά όπλα και Αμερικανούς παρατηρητές που θα θωρακίσουν τη Γεωργία, ένα χρόνο μετά τη στρατιωτική συντριβή της από τη Ρωσία. Ωστόσο, ο πολύπειρος Μπάιντεν θα πρέπει να αναγνώρισε το ποιόν του οικοδεσπότη του – ένα αλαζονικό «ποντίκι που βρυχάται», προκαλώντας με τον πιο ανεύθυνο τρόπο τον μεγάλο γείτονά του με την πεποίθηση ότι, την κατάλληλη στιγμή, θα έρθουν οι Αμερικανοί να τον σώσουν, σαν το Ιππικό στις ταινίες με Ινδιάνους.
Αν όμως κάτι τέτοιο δεν έπραξε τον περασμένο Αύγουστο η Αμερική του Μπους, είναι πολύ απίθανο να το πράξει σήμερα η Αμερική του Ομπάμα. Ο Μπάιντεν, που απέφυγε να ανταποδώσει το «Τζο» με το αντίστοιχό του «Μιχαλάκη» ή «Μίκι», προτιμώντας την ψυχρή επισημότητα του «κύριε πρόεδρε», δήλωσε μεν το αναμενόμενο «στεκόμαστε το πλευρό σας», αλλά απέφυγε κάθε δέσμευση στα συγκεκριμένα. Αλλωστε, η Ρωσία είχε προειδοποιήσει ότι θα εμποδίσει με κάθε τρόπο τον επανεξοπλισμό της Γεωργίας, ενώ ούτε η Αμερική ούτε κάποια άλλη μεγάλη Δυτική δύναμη έχουν κάνει το παραμικρό που θα μπορούσε να αμφισβητήσει την ντε φάκτο απόσχιση από τη Γεωργία της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Απόσχιση, η οποία, πλην των άλλων, έδωσε στη Ρωσία το ήμισυ των γεωργιανών ακτών στη Μαύρη Θάλασσα.


Επαναπροσέγγιση
Το τετραήμερο ταξίδι του Αμερικανού αντιπροέδρου σε δύο γεωστρατηγικά κρίσιμες πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες, Ουκρανία και Γεωργία, είχε προφανή πολιτική σημασία. Ο Μπάιντεν ήταν εκείνος που έριξε το σύνθημα για μια συνολική «επανεκκίνηση» των ρωσοαμερικανικών σχέσεων στη μετά Μπους εποχή, κάτι που άρχισε να υλοποιείται με την πρόσφατη, επίσημη επίσκεψη του Ομπάμα στη Μόσχα. Μάλιστα, το ηγετικό δίδυμο του Λευκού Οίκου έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου την αμερικανική «Οστ - Πολιτίκ» προς τη Ρωσία, περιθωριοποιώντας τη Χίλαρι Κλίντον, η οποία δεν συνόδευσε καν τον Ομπάμα στη Μόσχα – επειδή υπέστη κάταγμα στον ώμο, όπως είπε η ίδια.
Το ενδεχόμενο μιας κάποιας, έστω ασταθούς και περιορισμένης, επαναπροσέγγισης ΗΠΑ - Ρωσίας θορύβησε τους πιο ρωσοφοβικούς κύκλους της Ανατολικής Ευρώπης. Στις 16 Ιουλίου, είκοσι πολιτικές προσωπικότητες από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες (Βαλέσα, Χάβελ, Κβασνιέφσκι κ.ά.) δημοσιοποίησαν ανοιχτή επιστολή προς τον Μπαράκ Ομπάμα. Βασιλικότεροι του βασιλέως, οι υπογράφοντες εκφράζουν «ανησυχία για την εξασθένηση του ΝΑΤΟ» και για το γεγονός ότι οι χώρες τους «δεν βρίσκονται πια στην καρδιά της αμερικανικής, εξωτερικής πολιτικής». Επίσης, εκλιπαρούν την Ουάσιγκτον να μην εγκαταλείψει το σχέδιο για αντιπυραυλική ασπίδα σε Πολωνία και Τσεχία – ένα σχέδιο που εξοργίζει τους Ρώσους και διχάζει τους Ευρωπαίους.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι πολύ πιθανό ο Ομπάμα να έστειλε τον Μπάιντεν σε Ουκρανία και Γεωργία, πλην των άλλων και για να διασκεδάσει τις ανησυχίες που προκάλεσε η δική του επίσκεψη στη Μόσχα. Πράγματι, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος ξεκαθάρισε, στο Κίεβο, ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναγνωρίζουν σε καμία περίπτωση σφαίρες επιρροής» – μια ευθεία απάντηση στο «δόγμα Μεντβέντεφ», που ανακήρυξε τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες σε «ζώνη ζωτικών, ρωσικών συμφερόντων». Επιπλέον, δήλωσε ότι η Ουάσιγκτον θα υποστηρίξει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αν ο λαός της επιθυμεί κάτι τέτοιο. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν casus belli για τη Ρωσία, η αντίδραση της οποίας πιθανόν να έφτανε μέχρι την απόσχιση της ανατολικής Ουκρανίας και της Κριμαίας –όπου βρίσκεται και ο ρωσικός ναύσταθμος της Σεβαστούπολης– κατά το πρότυπο της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Ενταξη στο ΝΑΤΟ
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ο Μπάιντεν δεν πέρασε την «κόκκινη γραμμή». Συνδέοντας την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ με τη θέληση του λαού της, ουσιαστικά έστειλε την υπόθεση στις ελληνικές καλένδες, καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Ουκρανών αντιτίθεται. Οσο για τη Γεωργία, ο Σαακασβίλι αναγνώρισε με συνέντευξη στη Wall Street Journal ότι «η προοπτική ένταξης στο ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά νεκρή», λόγω των ρωσικών αντιρρήσεων. Τέλος, ο Μπάιντεν όχι μόνο δεν υποσχέθηκε στη Γεωργία όπλα και παρατηρητές, αλλά προειδοποίησε αυστηρά τον Σαακασβίλι να αποφύγει ένα νέο στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό για την ανακατάληψη των δύο ντε φάκτο ανεξάρτητων περιοχών.
Θα μπρούσε, επομένως, να εικάσει κανείς ότι η κυβέρνηση Ομπάμα βλέπει, σ’ αυτή τη φάση, την προοπτική ένταξης Ουκρανίας και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ περισσότερο ως διαπραγματευτικά ατού, ώστε να πετύχει μια πιο ευνοϊκή στάση της Ρωσίας σε άλλα μέτωπα που ενδιαφέρουν πρωτίστως, αυτή την περίοδο, τους Αμερικανούς και πρώτα απ’ όλα στο ζήτημα του Ιράν.
Αντίστοιχα, επιφυλακτική είναι και η τακτική του Κρεμλίνου: Υπόσχεται στο καθεστώς Αχμεντινετζάντ, το οποίο στηρίζει πολιτικά, πυρηνική τεχνολογία και συζητάει την παράδοση πυραύλων S–300, που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον συσχετισμό δυνάμεων με το Ισραήλ, αλλά βρίσκει διαρκώς προσχήματα να αναστέλλει τις κρίσιμες αποφάσεις. Αφήνει έτσι ανοιχτή την πόρτα για ένα μεγάλο παζάρι, μια «τράμπα» μεταξύ Ουκρανίας και Ιράν, η οποία, σε πείσμα των δηλώσεων Μπάιντεν, θα διεμήνυε ότι, 64 χρόνια μετά τη Γιάλτα, οι ζώνες επιρροής παραμένουν λιγότερο θεωρητικές απ’ ό,τι πολλοί θα ήθελαν να φαντάζονται.

Ξέβαψαν οι «έγχρωμες επαναστάσεις»
Ηρωες των λεγόμενων «έγχρωμων επαναστάσεων» (της «ροζ», στη Γεωργία, το 2003 και της «πορτοκαλί», στην Ουκρανία, το 2004), οι οικοδεσπότες του Τζόζεφ Μπάιντεν υπήρξαν αγαπημένα παιδιά της κυβέρνησης Μπους. Με την κυβέρνηση Ομπάμα, όμως, οι μέρες του Μιχαήλ Σαακασβίλι στην προεδρία της Γεωργίας και του Βίκτορ Γιούσενκο σε εκείνη της Ουκρανίας προμηνύονται δύσκολες ή και μετρημένες.
Σε δημόσια ομιλία του, στο Κίεβο, ο Μπάιντεν κατσάδιασε τον Γιούσενκο και την πρωθυπουργό του Ιουλία Τιμοσένκο, τους κάλεσε «να σταματήσουν να καβγαδίζουν και να παίρνουν πόζες» και αναρωτήθηκε «γιατί η κυβέρνηση δεν επιδεικνύει την ίδια πολιτική ωριμότητα με τον απλό κόσμο». Η λυσσαλέα αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πολιτικών λειτουργεί σε βάρος του φιλοδυτικού μπλοκ εν όψει των προεδρικών εκλογών της 17ης Ιανουαρίου. Το γεγονός ότι ο Μπάιντεν επέλεξε να συναντηθεί όχι μόνο με τους Γιούσενκο και Τιμοσένκο, αλλά και με τον ηγέτη της φιλορωσικής αντιπολίτευσης, Βίκτορ Γιανουκόβιτς και με τον νεαρό πρώην υπουργό Εξωτερικών Αρσένι Γιάτσενουκ, από τα αουτσάιντερ των προεδρικών εκλογών, μαρτυρεί ότι η κυβέρνηση Ομπάμα επιθυμεί να κρατήσει όλες τις πόρτες ανοιχτές.
Ιδια γεύση στην Τιφλίδα, όπου, όπως δήλωσε ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος, ο Μπάιντεν μίλησε, κεκλεισμένων των θυρών, «χωρίς περιστροφές» στον Σαακασβίλι, για να συναντηθεί, στη συνέχεια, με τους βασικούς ηγέτες της αντιπολίτευσης, οι οποίοι τον κατηγορούν ως δικτάτορα και τυχοδιώκτη: Την πρώην πρόεδρο της Βουλής, Νίνο Μπουρτζανάτζε και τον πρώην βουλευτή της χώρας στις ΗΠΑ, Νίνο Αλασάνια.
Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Το DTP είπε: Ο Οτζαλάν να εκληφθεί ως συνομιλητής




Vatan
(22/7/2009)



Σε ανακοινωθέν που εξεδόθη μετά τις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κουρδικού κόμματος DTP, ζητείται ο Οτζαλάν να εκληφθεί ως συνομιλητής. Στο ανακοινωθέν τονίζεται ότι το DTP θα εκπληρώσει κάθε καθήκον που αναλογεί σε αυτό, έτσι ώστε το προσεχές χρονοδιάγραμμα να οδηγήσει στην ειρήνη, και ότι θα λάβει μέρος ενεργά και αποτελεσματικά για τη δημιουργία μιας υπεύθυνης πολιτικής αντίληψης.

Στο ανακοινωθέν επισημαίνονται ακόμη τα εξής: «Οι διεθνείς εξελίξεις και οι πολιτικές ενέργειες στην περιοχή επηρεάζουν τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Οι εξελίξεις σχετικά με το Κουρδικό που σημειώνονται, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση της ημερήσιας διάταξης των τελευταίων ημερών, δεν μπορούν να εκλαμβάνονται ανεξάρτητα από τις γενικότερες αυτές εξελίξεις. Πέραν αυτού, ο αγώνας, τον οποίο διεξάγουν ο κουρδικός λαός και όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις, οδηγούν - ως μια δύναμη προώθησης για τη δημοκρατία - την Τουρκία σε ένα χρονοδιάγραμμα αλλαγών.»

Στο ανακοινωθέν, στο οποίο γίνεται λόγος για τον Οτζαλάν με το χαρακτηρισμό «αξιότιμος», τονίζεται ότι ο ανωτέρω ετοιμάζει έναν οδικό χάρτη σχετικά με την επίλυση του Κουρδικού και ότι θα συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στο χρονοδιάγραμμα για τη λύση. Ακόμη, αναφέρεται ότι και το DTP επιθυμεί να συμβάλει στο θέμα και ότι για το λόγο αυτό θα προβεί σε προτάσεις και αξιολογήσεις για την επίλυση του Κουρδικού.

Στο ανακοινωθέν υποστηρίζεται ότι στην πορεία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η δύναμη επίδρασης του Οτζαλάν στο λαό και στην οργάνωση και συνιστάται να αξιολογηθούν οι απόψεις του και ο ίδιος να εκληφθεί ως συνομιλητής, εφόσον υπάρχει η πρόθεση να γίνουν κάποια «καλά πράγματα» [φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Πρόεδρος Γκιούλ] και αυτά να τεθούν σε εφαρμογή.
Διαβάστε περισσότερα...
James Edward Miller
The US and the Making of Modern Greece
University of North Carolina Press, 2009


Του John Brady Kiesling
Πρώην διπλωμάτη


Ο Μπέρναρντ Σω είχε γράψει για τα αναγκαία ψέματα κάθε κοινωνίας: «Η αλήθεια δεν συμβαδίζει με την εθνική άμυνα». Ο Τζέημς Μίλλερ θα απαντούσε ίσως με τους στίχους του Κόβεντρυ Πάτμορ: «Όταν τελειώσει τη δουλειά του, το ψέμα θα σαπίσει/ Η αλήθεια είναι μεγάλη και θα επικρατήσει/ όταν κανείς πια δεν θα νοιάζεται». Το βιβλίο του Μιλλερ είναι ένας απολογισμός της σχέσης μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ελλάδας την περίοδο 1950 με 1974. Ο Μίλλερ καταγράφει νηφάλια και αντικειμενικά μια πολύπλοκη ιστορία και σε πείσμα της Ελληνικής εμμονής με τη CIA τα στοιχεία του Μίλλερ είναι ιδιαίτερα αξιόπιστα παρά την απουσία ανάλογων στοιχείων από Ελληνικά αρχεία.

Συνάντησα για πρώτη φορά τον Μίλλερ στη Διπλωματική Σχολή, όπου ήταν ειδικός στην κουλτούρα και την πολιτική σκηνή της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου. Υπήρξε επίσης ο συντάκτης των τόμων της επίσημης ιστορίας του Υπουργείου Εξωτερικών (με τίτλο «Foreign Relations of the United States») για τις τρεις χώρες. Λόγω της θέσης του ο Μίλλερ είχε πρόσβαση σε όλα τα σχετικά έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως και σε απόρρητα έγγραφα τα οποία η CIA ακόμα δεν έχει κοινοποιήσει. Σύμφωνα με το βιβλίο το πραξικόπημα του 1967 προκάλεσε έκπληξη και έφερε σε δύσκολη θέση τόσο την Ουάσινγκτον όσο και την Αμερικανική Πρεσβεία. Είναι φυσικά κοινώς αποδεκτό στην Ελλάδα πως τότε δεν ήταν το Υπουργείο Εξωτερικών που χάραζε πολιτική αλλά η CIA ή ακόμα και σκοτεινότερες υπηρεσίες, όμως αυτές οι θεωρίες έχουν ήδη διαψευσθεί κατ’ επανάληψη.

Αν και ο Μίλλερ κατακρίνει την Αμερικανική κυβέρνηση για την αποτυχία της να διαψεύσει από το 1967 τις κατηγορίες για εμπλοκή στο πραξικόπημα, δεν θεωρεί πως οι Η.Π.Α. θα μπορούσαν να είχαν επαναφέρει τη δημοκρατία στην Ελλάδα με απειλές ή οικονομικές πιέσεις. Οι Συνταγματάρχες ήταν άκρως φανατικοί και ο Παπαδόπουλος ήταν ο πιο δύσκολος Έλληνας συνομιλητής που είχε αντιμετωπίσει ποτέ η Αμερικανική κυβέρνηση. Το Υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε τόσο τον Νίξον όσο και τον Κίσινγκερ ότι αν και η Χούντα κάποια στιγμή θα ανατρεπόταν θα έκανε σοβαρή ζημιά στην εικόνα των Η.Π.Α. στην Ελληνική κοινή γνώμη. Ο Κίσινγκερ όμως αρκέστηκε στο συμπέρασμα του Υπουργείου ότι η Ελλάδα θα παρέμενε σύμμαχος των Η.Π.Α. και έτσι αποφάσισε να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Χούντα. Η απόφαση αυτή είχε σοβαρές επιπτώσεις όμως θύμα δεν ήταν φυσικά ο ίδιος ο Κίσινγκερ αλλά πέντε υπάλληλοι της Αμερικανικής κυβέρνησης οι οποίοι δολοφονήθηκαν και η ομαλή συνεργασία μεταξύ των δύο συμμάχων.

Ο Μίλλερ δεν επιχειρεί μόνος του να αναιρέσει τον μύθο του «ξένου δάκτυλου» όμως, γράφει, «η αντίληψη πως οι Αμερικανοί πρόξενοι είναι κάτι σαν ανθύπατοι της αυτοκρατορίας είναι εντελώς ασύμβατη με την πραγματικότητα της εποχής». Την ερμηνεία αυτή των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Η.Π.Α. εκμεταλλεύτηκαν μετέπειτα πρωθυπουργοί για να επανακτήσουν την αξιοπιστία της κυβέρνησης και να τονίσουν την ανεξαρτησία της από την Ουάσινγκτον. Η διαστρέβλωση αυτή του ρόλου των Αμερικανών συνεχίζει να εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες, όμως ήταν απαραίτητη στην σπασμωδική ωρίμανση του Ελληνικού κράτους.

Οι τόμοι του «Foreign Relations of the United States» τους οποίους έχει γράψει ο Τζέημς Μίλλερ βρίσκονται στη σελίδα http://www.state.gov/r/pa/ho/frus/index.htm . Ένα άλλο ενδιαφέρον συμπλήρωμα για το βιβλίο είναι οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες Αμερικανών διπλωματών στη σελίδα http://memory.loc.gov/ammem/collections/diplomacy/ . Η ανάγκη αυτών των Ψυχροπολεμικών διπλωματών να πουν την αλήθεια ξαφνιάζει, ειδικά από άτομα που οποίοι δυστυχώς φοβόντουσαν τον κομμουνισμό περισσότερο από ότι αγαπούσαν την ελευθερία. Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Η συμφωνία για τον αγωγό Ναμπούκο και η θέση-«κλειδί» της Άγκυρας


Στην Άγκυρα υπεγράφη η διακυβερνητική συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού Ναμπούκο, που θα προμηθεύει την Ευρώπη με φυσικό αέριο από την Κασπία και τη Μέση Ανατολή. Η υπογραφή της συμφωνίας, παρά την αβεβαιότητα που επικρατεί σχετικά με την προμήθεια των απαιτούμενων ποσοτήτων φυσικού αερίου από τις σημαντικότερες παραγωγές χώρες, ενισχύει τη θέση της Τουρκίας ως διαμετακομιστικής χώρας-«κλειδί» στον διεθνή ενεργειακό χάρτη.Την εβδομάδα που κύλησε υπεγράφη στην τουρκική πρωτεύουσα διακυβερνητική συμφωνία-πλαίσιο για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Ναμπούκο, ο οποίος, όταν ολοκληρωθεί, θα διοχετεύει περίπου 30 εκατ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως από τις χώρες του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής προς τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Η συμφωνία συγκεκριμένα ανάβει το πράσινο φως για την έναρξη των εργασιών κατασκευής αγωγού μήκους 3.300 χιλιομέτρων, το κόστος του οποίου θα φτάσει το μυθικό ποσό των 8 δισ. ευρώ. Οι εργασίες κατασκευής θα ξεκινήσουν το 2010 και θα περατωθούν σε μία τετραετία. Τον αγωγό θα κατασκευάσει πολυεθνική κοινοπραξία αποτελούμενη από τις εταιρείες ΟΜV (Αυστρίας), Bulgargaz (Βουλγαρίας), RWE (Γερμανίας), MOL (Ουγγαρίας), Transgaz (Ρουμανίας) και BOTAS (Τουρκίας), που συμμετέχουν στο έργο με ίσα μερίδια.Τη συμφωνία υπέγραψαν οι πρωθυπουργοί της Αυστρίας, της Βουλγαρίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Τουρκίας και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στην τελετή υπογραφής συμμετείχαν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων άνω των 10 χωρών, ενώ απουσίασαν οι εκπρόσωποι της Ρωσίας και του Τουρκμενιστάν, γεγονός που ερμηνεύτηκε ως αποδοκιμασία του αγωγού εκ μέρους της Μόσχας. Ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε τη συμφωνία ως ένα «ιστορικό βήμα» για την επίτευξη μιας μακροπρόθεσμης συνεργασίας ανάμεσα στην Ασία και την Ευρώπη, που θα βασιστεί στον σεβασμό των αμοιβαίων συμφερόντων και τις προοπτικές για έναν διαπολιτισμικό διάλογο. Έχοντας συνειδητοποιήσει απόλυτα τη σημασία και τα πλεονεκτήματα της συμφωνίας, δήλωσε ακόμη ότι ο αγωγός θα δώσει «νέα πνοή» στην υποψήφια για ένταξη στην Ευρώπη Τουρκία. Τέλος, στην προσπάθειά του να αποφύγει την αντιπαράθεση με τη Μόσχα, πρόσθεσε ότι η Ρωσία, το Ιράν και το Κατάρ θα μπορούσαν επίσης, εάν το επιθυμούσαν, να συμμετάσχουν στο σχέδιο αγωγού φυσικού αερίου που θα μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν, την Αίγυπτο, τη Συρία και το Ιράκ στην Ευρώπη. Από τη μεριά του ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, γεμάτος αισιοδοξία, δήλωσε ότι το σχέδιο αποτελεί την αρχή μιας εποικοδομητικής περιόδου συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, η οποία ενδέχεται να φέρει μαζί της άλλες, μεγαλύτερες επιτυχίες.Η πραγματοποίηση του αγωγού, που η σύλληψή του ανάγεται στις αρχές της τρίτης χιλιετηρίας, αποτελεί σχέδιο στρατηγικής σημασίας για την ενωμένη Ευρώπη, καθώς με αυτόν τον τρόπο οι Βρυξέλλες επιδιώκουν να θέσουν φραγμό στην εξάρτησή τους σε υδρογονάνθρακες από τη Μόσχα, η οποία αποτελεί, ως αυτήν τη στιγμή, τον σημαντικότερο ενεργειακό εταίρο τους. Στην προσπάθεια των Ευρωπαίων να ανεξαρτητοποιηθούν από τη Ρωσία είναι αρωγός και η Ουάσινγκτον, η οποία παρέχει την απαραίτητη πολιτική στήριξη.Η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας είναι επίσης ιδιαίτερης σημασίας για την Τουρκία, καθώς η Άγκυρα βλέπει εκ των πραγμάτων να αναβαθμίζεται η θέση της σε στρατηγικό εταίρο της ΕΕ στον κρίσιμο τομέα της ενέργειας. Η εξέλιξη αυτή, όταν ολοκληρωθεί το σχέδιο της κατασκευής του αγωγού, θα είναι περισσότερο ορατή, καθώς θα επιτρέψει στην Άγκυρα να έχει σημαντικό λόγο στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Ο αγωγός θα ξεκινάει από το Ερζερούμ -τη βυζαντινή Θεοδοσιούπολη- της ανατολικής Τουρκίας, όπου θα συνδέεται με τους αγωγούς φυσικού αερίου Ταμπρίζ - Άγκυρας (Ιρανοτουρκικός) και Μπακού - Τιφλίδας - Ερζερούμ και θα καταλήγει στην αυστριακή πόλη Μπάουμγκαρτεν. Τα 2.000 χιλιόμετρα του αγωγού που θα διασχίζουν τα εδάφη της Τουρκίας θα αποτελέσουν τον ιδανικότερο ίσως μοχλό πίεσης προς τα δυτικοευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας, που διατηρούν τις επιφυλάξεις τους μπροστά στο ενδεχόμενο της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ. Στην περίπτωση που η Άγκυρα κάνει μελλοντικά χρήση του προνομίου της να ελέγχει τη ροή του αγωγού προς την Ευρώπη κατά το δοκούν, ενδεχόμενο που δεν θα πρέπει να αποκλείεται, για την επίτευξη πολιτικών, οικονομικών κ.ά. στόχων, τότε αναρωτιέται εύλογα κανείς ποιο είναι το όφελος από αυτήν την υπόθεση; Η Γαλλία, άλλωστε, είναι η πρώτη χώρα που γεύτηκε την πικρή εμπειρία του αποκλεισμού από την κοινοπραξία μετά την πεισματική άρνηση της Άγκυρας, πιθανόν ως ένδειξη δυσαρέσκειας για την αρνητική στάση του γάλλου Προέδρου έναντι της τουρκικής υποψηφιότητας ένταξης στην Ευρώπη. Εξάλλου, κυκλοφόρησε ευρέως η φήμη, κυρίως στον ευρωπαϊκό Τύπο, ότι η Άγκυρα, παρά τις διαψεύσεις της τουρκικής πλευράς, απαίτησε να έχει το 15% του φυσικού αερίου που θα διέλθει από τον αγωγό για εγχώρια κατανάλωση και το οποίο θα υπόκειται σε ειδικές μειωμένες τιμές, απαίτηση που προφανώς δεν είδαν με καλό μάτι οι Ευρωπαίοι. Ας σημειωθεί, βέβαια, ότι, μεσούσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, θα επενδυθούν τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ στην Τουρκία για την κατασκευή του τουρκικού τμήματος του αγωγού, καθώς επίσης η Άγκυρα θα έχει πρόσθετο εισόδημα από τους φόρους που θα συλλέγει από το διερχόμενο αέριο, το οποίο θα καταναλώνουν τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά!Η σύγχρονη πολιτική ιστορία μάς διδάσκει ότι η Άγκυρα ξέρει να εκμεταλλεύεται πάντα τη γεωγραφική της θέση -χαρακτηριστική είναι η αμφίρροπη στάση που τήρησε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και η άρνηση το 2003 να επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τα εδάφη της κατά την επέμβαση στο Ιράκ- για να αποκομίσει πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Με την υλοποίηση του αγωγού, ελλοχεύει ο κίνδυνος να ισχυροποιηθεί υπέρμετρα η διαπραγματευτική ικανότητα της Άγκυρας έναντι των Ευρωπαίων, γεγονός που θα έχει σοβαρότατες συνέπειες και στα εθνικά μας θέματα, αρχής γενομένης με το Κυπριακό, όπου δρομολογήθηκε ήδη ένα νέο «Σχέδιο Ανάν», τη στιγμή μάλιστα που η Λευκωσία πιέζει απεγνωσμένα για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας.


K. Βοσπορίτης, ο νεώτερος


Το Παρόν της Κυριακής - 19/7/2009
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Το φαινόμενο της «Ταϊβανοποίησης» και το Κυπριακό


Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών


Εσχάτως, επανήλθε στην επιφάνεια, ως υπόμνηση απειλής από τους ξένους διαμεσολαβητές, ο όρος «Ταϊβανοποίηση» σε περίπτωση μη επίτευξης, λίαν συντόμως, λύσης στο Κυπριακό. Μετά το δημοψήφισμα του 2004, ο όρος «Ταϊβανοποίηση» απετέλεσε ένα, ευρείας και συστηματικής χρήσης, νεολογισμό στο πολιτικό και διπλωματικό λεξιλόγιο το Κυπριακού, όπου, πολλές φορές, η αυθαίρετη χρήση του όρου δημιουργεί εννοιολογική σύγχυση. Αυτό συμβαίνει γιατί άλλοτε γίνεται χρήση του όρου προκειμένου να προειδοποιήσει για την εξέλιξη του καθεστώτος των κατεχομένων και άλλοτε για να δημιουργήσει συνειρμούς σχετικά με το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ιστορικώς, ο όρος ενεμφανίσθη για πρώτη φορά στις διεθνείς σχέσεις μετά το ψήφισμα 2758 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (25 Οκτωβρίου 1971). Σύμφωνα με το, ιστορικής σημασίας, ψήφισμα εκείνο, ο ΟΗΕ αποανεγνώρισε την Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν ή Εθνικιστική Κίνα) και ανεγνώρισε Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (Κομμουνιστική Κίνα) ως το νόμιμο αντιπρόσωπο της Κίνας στα Ηνωμένα Έθνη.

Η γένεση του όρου αποτελεί το προϊόν της ιστορικής εξέλιξης ενός πολιτικοδιπλωματικού προβλήματος που διήρκεσε 22 χρόνια και επηρέασε τις διπλωματικές σχέσεις των υπερδυνάμεων, τόσο στην έναρξη όσο και στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου. Μετά την ήττα της η εθνικιστική κυβέρνηση του Τσαγκ Καϊ-Σιεκ, το 1949, από τους κομμουνιστές του Μάο Τσε-Τουγκ στον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε την αποχώρηση των ιαπωνικών στρατευμάτων, εγκατέλειψε την ηπειρωτική Κίνα και βρήκε καταφύγιο στη νήσο Φορμόζα (Ταϊβάν), η οποία αποτελούσε έδαφος της Κίνας. Εφόσον δεν υπήρχε ανακωχή και ο εμφύλιος συνεχιζόταν σε λανθάνουσα μορφή, ο OHE συνέχισε να αναγνωρίζει την κυβέρνηση του Τσαγκ Καϊ-Σιεκ ως τη νόμιμη εκπρόσωπο της Κίνας, με το όνομα Δημοκρατία της Κίνας. Αυτό συνεχίσθη μέχρι τις 25 Οκτωβρίου 1971, οπότε η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού, με πλειοψηφία (76 υπέρ, 35 εναντίον και 17 αποχές*) απεφάσισε ότι η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) δεν αντιπροσωπεύεται πλέον στα Ηνωμένα Έθνη και ότι ο ΟΗΕ αναγνωρίζει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ως τη νόμιμη κυβέρνηση για να αντιπροσωπεύει την Κίνα (One China Policy). Έκτοτε, ακολούθησε μία διπλωματική διαδικασία ατομικής αποαναγώρισης της Ταϊβάν από τα κράτη μέλη του ΟΗΕ και ταυτόχρονης αναγνώρισης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Σήμερα, μόνο 23 μικρά κράτη αναγνωρίζουν επίσημα την Ταϊβάν ως Δημοκρατία της Κίνας παρά το ότι πολλά κράτη συνεχίζουν να διατηρούν σχέσεις μαζί της (εμπορικές, αθλητικές, τουριστικές κά) πλην διπλωματικών.

Ως εκ τούτου, ο όρος Ταϊβανοποίηση στις διεθνείς σχέσεις σημαίνει: α) την απώλεια διεθνούς νομιμότητας μιας κυβέρνησης να αντιπροσωπεύει ένα κράτος, και/ή β) τη μη αναγνώριση ενός μορφώματος ως κράτους πλην, όμως, την ανάπτυξη με αυτό σχεδόν όλων των καθημερινών σχέσεων που συνάπτουν τα κράτη μεταξύ τους χωρίς να υπάρχουν διπλωματικές σχέσεις.

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες περιπτώσεις, στις διεθνείς σχέσεις, προκειμένου να προσδιορίσει διεθνή προβλήματα που ενέπιπταν στον πιο πάνω ορισμό, όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις του Κοσσόβου, της Τσετσενίας και, πριν από το 1971 μεταξύ Δυτικού και Ανατολικού Πακιστάν (Μπαγκλαντές).

Στην περίπτωση της Κύπρου, το δημοψήφισμα του 2004 απετέλεσε ένα οριακό σημείο για την διεθνή διάσταση του προβλήματος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, μεταξύ άλλων, διετήρησε την Κυπριακή Δημοκρατία ως κρατικό μόρφωμα. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μία νίκη τακτικής της ελληνοκυπριακής πλευράς, που συνεχίζει να έχει τον έλεγχο του κυπριακού κράτους, άρα και την διεθνή αναγνώριση. Το ζητούμενο, όμως, σε στρατηγικό επίπεδο, είναι η επίλυση του προβλήματος. Για την ελληνοκυπριακή πλευρά, διπλωματικώς, η επίλυση είναι άμεσα συνυφασμένη με το μέλλον των κατεχομένων εδαφών. Εδώ εντοπίζεται και η βασική διαφορά στην στρατηγική των δύο πλευρών. Για την Ελληνοκυπριακή πλευρά είναι πιο ψηλά στην ιεράρχηση των στόχων η εξασφάλιση ποιοτικών στοιχείων που θα περιλαμβάνονται σε όποιο σχέδιο λύσης, ενώ για την Τουρκοκυπριακή πλευρά προτεραιότητα έχει η εξαγορά χρόνου που της επιτρέπει να δημιουργεί νέα πλεονεκτήματα μέσω της αργής, πλην όμως σταθερής, διεθνούς αναβάθμισης των κατεχομένων. Επομένως, αν ο χρόνος, υπερισχύσει της ποιότητας τότε είναι αναπόφευκτή η δημιουργία του φαινομένου της «Ταϊβανοποίησης» των κατεχομένων.

Ένα σημαντικό λάθος τακτικής της Ελληνικής πλευράς υπήρξε η μη υποβολή βέτο στην έναρξη ενταξιακού διαλόγου Τουρκίας – ΕΕ. Το βέτο ήταν μία μοναδική ευκαιρία που είχε η Ελληνική πλευρά να συναρτήσει την διεκδίκηση ποιοτικών στοιχείων στη λύση με τον παράγοντα χρόνο αφού, θα μεγιστοποιούσε το χρονικό κόστος για την Τουρκία σε σχέση με το χρονικό κόστος που προκαλεί η Άγκυρα σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις προσπάθειες λύσης. Έκτοτε, η Τουρκία κατάφερε να εξαγοράσει χρόνο ενώ η Ελληνική πλευρά, αν δεν υποχώρησε ήδη, έχει παραμένει στάσιμη σε ό,τι αφορά την διεκδίκηση ποιοτικών στοιχείων.


* Η Κύπρος τήρησε αποχή
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

ΚΥΠΡΟΣ 1974-ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ


Αιωνία η μνήμη τούτης της γενεάς των μνημοσύνων λόγο νεκρών ηγετών….


ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ


Του ΄Ομηρου Φωτιάδη


Σάββατο πρωί, της 20ης Ιουλίου 1974…την αποφράδα ημέρα της μαρτυρικής μας Κύπρου…το ξημέρωμα βρήκε τους Έλληνες Στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ., της 107 ΕΣΟ που μόλις την προηγούμενη ημέρα είχαν αφιχθεί από την Ελλάδα, να προετοιμάζονται για το πρωινό εγερτήριό τους…Ήταν 05.30΄ το πρωί, όταν από την οροσειρά του Πενταδάκτυλού φάνηκαν δύο Τούρκικα μαχητικά αεροσκάφη F 104, σε ιδιαίτερα χαμηλή πτήση, να κατευθύνονται με ταχύτητα προς το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου. Σπάζοντας το φράγμα του ήχου και αγγίζοντας κυριολεκτικά τις κορυφές των δένδρων του στρατοπέδου, εξαπέλυσαν το φονικό τους φορτίο. Δύο ρουκέτες. Η πρώτη καρφώθηκε στο κέντρο του στρατοπέδου με εκκωφαντικό θόρυβο
και η δεύτερη περνώντας ξυστά πάνω από το Διοικητήριο καρφώθηκε στο διπλανό τόλ σε απόσταση 20 μέτρων, όπου στεγάζονταν το Ταχυδρομείο της Μονάδος. Εκατοντάδες γράμματα γέμισαν, λαμαρίνες, ξύλα, πέτρες και κομμάτια από μπετόν εκτινάχθηκαν σε μια ευρεία περίμετρο, αφήνοντας αποσβολωμένο, τον νέο Ταχυδρόμο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.
Στρατιώτη Μαντζουριά Παναγιώτη από την Καρδίτσα, λίγα μέτρα μακρύτερα….
Ευτυχώς για τους Ελληνες Στρατιώτες ο Διοικητής της ΚΥΠ στην Κύπρο Αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Κούρτης, είχε την πρόνοια να επισκεφθεί κατά της 04.00΄ και να ενημερώσει την ΕΛ.ΔΥ.Κ. για επικείμενη Τουρκική επίθεση και η μονάδα ήδη είχε διασπαρθεί εντός του στρατοπέδου, σε διάφορους οχυρωμένους χώρους.
Η πρώτη του ημέρα στην Κύπρο ξεκίνησε με την «καλημέρα» των Τούρκικων ρουκετών.
Την ίδια ώρα όλα τα στρατόπεδα της Λευκωσίας δέχονταν εκατοντάδες βόμβες από τα Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία μετέτρεψαν το όμορφο πρωινό σε πραγματική κόλαση για τους Ελλαδίτες και Ελληνοκυπρίους στρατιώτες .
Ένα δεύτερο κύμα Τουρκικών μαχητικών ευθύς αμέσως, άφησε το καταστροφικό του
φορτίο, στον πρωταρχικό και κύριο στόχο των Τούρκων. Την ΕΛ.ΔΥ.Κ.!
Οι πρώτες βόμβες χιλίων λιβρών, έπεσαν δίπλα στο τόλ του Λόχου Βαρέων Όπλων τραυματίζοντας τον Υπολοχαγό Πίο, τον Στρατιώτη Τριανταφυλλόπουλο από την Ημαθία, και έκοψε από το ύψος του ώμου το χέρι του Στρατιώτη Σολωμού…
Το πρώτο Ελληνικό αίμα ποτίζει την μαρτυρική γη της Κύπρου μας…
Ανά δεκαπέντε λεπτά σμήνη τεσσάρων Τουρκικών μαχητικών, προσβάλουν ακατάπαυστα το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ., με κάθε είδους βόμβες και πυρομαχικά.
Το ΚΝΕ (Κέντρο Νοσηλείας ΕΛ.ΔΥ.Κ.) γεμίζει τραυματίες…
Με ορμή ακολουθεί το τρίτο κύμα των Τουρκικών F 104, και εξαπολύει δεκάδες ρουκέτες εναντίων των Ελδυκάριων, οι οποίοι ακόμα προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Ο Στρατιώτης Μπόλας Γεώργιος από την Πυλαία Θεσσαλονίκης, πετάει το τσάι του και τρέχει σε κοντινό όρυγμα να καλυφθεί. Δίπλα του ένας νέος της 107 μπαίνει κι αυτός σε ένα όρυγμα να καλυφθεί.΄Ερχεται ένας παλιός της 103 και του λέει να φύγει…να πάει σε άλλο όρυγμα και υπακούει. Ο παλιός ίσα που προλαβαίνει να μπει στο όρυγμα που άφησε ο νεότερος…και δέχεται μια ρουκέτα η οποία τον εξαϋλώνει.
Στο βάθος του ορίζοντα προς τον βορά, στα χωριά Αγύρτα και Κιόνελι, και με κατεύθυνση από Δυτικά προς Ανατολικά πέντε Τούρκικα μεταγωγικά Ντακότα, εκτελούν ρίψεις αλεξιπτωτιστών, εντός των τοπικών ισχυρών Τουρκοκυπριακών θυλάκων. Γέμισε αλεξίπτωτα ο γαλάζιος Κυπριακός ουρανός.
Οι Στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ., οι οποίοι ακόμη δεν είχαν παραλάβει τον ατομικό τους οπλισμό, μέσα στην κόλαση των ανηλεών βομβαρδισμών, παραλαμβάνουν ότι μπορούν και προσπαθούν να αναχαιτίσουν τους Τούρκους εισβολείς, με τα Μ 1 τους.
Παρά το τραγελαφικό της υπόθεσης, οι Τούρκοι πιλότοι τα χάνουν και πολλές φορές αδειάζουν το φονικό τους φορτίο, μέσα στο ήδη από την προηγουμένη ημέρα άδειο στρατόπεδο της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ..
Οι ΄Ελληνες στρατιώτες δεν εγκαταλείπουν το Στρατόπεδό τους και καλυπτόμενοι όπου μπορούν αναδιοργανώνονται και προσπαθούν να αμυνθούν.
Οι ρίψεις αλεξιπτωτιστών συνεχίζονται αμείωτα αλλά κατά κύματα καταφθάνουν και δεκάδες Τουρκικά ελικόπτερα τα οποία μεταφέρουν καταδρομείς στον θύλακα του Κιόνελι. Ένα Τουρκικό μεταγωγικό αεροσκάφος αδειάζει το φορτίο του σε λάθος μέρος..
Ακολουθούν και άλλα. Οι λανθασμένες ρίψεις τους, εντός του Ελληνικού τομέα, φέρνουν τις πρώτες βαριές απώλειες για τους Τούρκους. Οι απλοί Ελληνοκύπριοι χωρικοί, καταφέρνουν και εξοντώνουν πάνω από 80 αλεξιπτωτιστές. Η εποποιία της Κρήτης επαναλαμβάνεται! Σημειώνονται ταυτόχρονα και οι πρώτες καταγραφές αιχμαλώτων. Δεκαπέντε Τούρκοι αλεξιπτωτιστές συνελήφθησαν και μόλις 7-8 διέφυγαν τον θάνατο και την σύλληψη, από τους χωρικούς της Μίας Μηλιάς.
Έχει πάει 09.30΄ και ακόμα κανένας δεν γνωρίζει ότι ισχυρότατες αποβατικές δυνάμεις των Τούρκων αποβιβάζονται δυτικά της Κερύνειας στην περιοχή Πεντεμίλι. Ήδη από τις 06.00 Τούρκοι βατραχάνθρωποι είχαν βγει στην ακτή και έκαναν αναγνωρίσεις. Ακολούθησε η αποβίβαση του 6ου Τάγματος Πεζοναυτών, ενώ πυκνά πυρά των Τουρκικών αντιτορπιλικών τύπου FREM, σάρωναν στην κυριολεξία την περίμετρο του προγεφυρώματος και άλλους στόχους στην ευρύτερη περιοχή. Ήταν 07.15΄ το πρωί.
Προηγήθηκε η ηρωική έξοδος των Κυπριακών τορπιλακάτων, της Τ3 με Κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ελευθέριο Τσομάκη και της Τ1 με Κυβερνήτη τον επίκουρο Σημαιοφόρο Νικόλαο Βερύκιο, στις 05.05’ από το λιμάνι της Κερύνειας. Λίγα λεπτά αργότερα Τουρκικά αεροσκάφη πλήττουν καίρια την Τ1 τραυματίζοντας 6 από το προσωπικό της.
Η Τ1 προσάραξε στην περιοχή του Βοσπόρου. Η Τ3 πλησίασε πολύ επικίνδυνα και σε απόσταση 1 ν.μ. τον Τουρκικό αποβατικό στόλο και ξεκίνησε ελιγμούς για να λάβει κατάλληλη θέση βολής. Ήταν 05.23΄ όταν δέχθηκε καταιγισμό πυρών από τα Τούρκικα αντιτορπιλικά. Όλο το προσωπικό της σκοτώθηκε. Μόνο ο Αρχικελευστής Διονύσιος Μαγέτος, βαριά τραυματισμένος με μυθιστορηματικό τρόπο κατάφερε μετά από 6 ώρες υπεράνθρωπων προσπαθειών να βγει στην ακτή.
Στην περιοχή της απόβασης εδώ και πάνω από τρεις ώρες οι Τούρκοι αποβιβάζονται χωρίς καμία παρενόχληση ή Ελληνική αντίδραση. Μόλις στις 08.40΄ή Αθήνα «ξύπνησε» από τον λήθαργο και έδωσε εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων. Πάνω από τρεις ώρες η Τουρκική αεροπορία, το Πολεμικό της Ναυτικό και οι Δυνάμεις Ξηράς σάρωναν την Κυπριακή επικράτεια ανελέητα, χωρίς καμία ουσιαστική αντίσταση.Η συνέχεια κάτωθι.-
Η Τιτανομαχία στο προγεφύρωμα
Πλησίον του χώρου της αποβίβασης των Τούρκων πεζοναυτών στο Πεντεμίλι της Κερύνειας, έδρευε το 251 Τάγμα Πεζικού, με Διοικητή τον Ήρωα Αντισυνταγματάρχη Παύλο Κουρούπη. Το 251 Τ.Π. παρακολουθούσε στενά την Τουρκικά αποβίβαση και ενημέρωνε σχετικά το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (Γ.Ε.Ε.Φ.) αναμένοντας διαταγές. Στις 07.30΄ο Διοικητής του 251 Τ.Π. δίνει αυτόβουλα την εντολή ο 1ος Λόχος και ο Λόχος Υποστήριξης να εγκαταλείψουν το στρατόπεδο και να πορευθούν προς τους χώρους εξόρμησης. Οι δύο Λόχοι κατάφεραν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους Τούρκους και παρά το πλήθος των Τουρκικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων, να ταχθούν σε απόσταση αναπνοής. Οι πρώτοι στρατιώτες του 1ου Λόχου είχαν πλησιάσει σε απόσταση 100 μέτρων! Τον 1ο Λόχο αποτελούσαν 90 άνδρες, ενώ τον Λόχο Υποστήριξης λιγότεροι. Απέναντί τους είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός από το 6ο Τάγμα Πεζοναυτών, ολόκληρο το 5 Σύνταγμα Πεζοναυτών το οποίο είχε ήδη αποβιβαστεί, καθώς και μεγάλο αριθμό Τούρκων Καταδρομών οι οποίοι είχαν αποβιβαστεί με ελικόπτερα! Μια τεράστια δύναμη με τρομερή ισχύ πυρός υποστηριζόμενη από τα βαριά πυροβόλα και άλλα όπλα των Τουρκικών αντιτορπιλικών και την Τουρκική αεροπορία, η οποία εντελώς ανενόχλητη αλώνιζε τον ουρανό της Κύπρου! Η διαφορά ισχύος μεταξύ των δύο αντιπάλων ήταν τεράστια! Δεν μπορεί να συγκριθεί με τα δεδομένα καμίας σύγχρονης μάχης! Εκατόν πενήντα Πεζικάριοι ΄Ελληνες απέναντι σε μια ενισχυμένη Ταξιαρχία Τούρκων των Ειδικών Δυνάμεων με πλήρη υποστήριξη βαρέων όπλων!!!
Η διαταγή προσβολής των Τούρκων δόθηκε ακριβώς στις 10.00΄…
Το τι επακολούθησε είναι αδύνατον να περιγραφεί!!! Η εγγύτητα των δύο αντιμαχομένων πλευρών, έδωσε χαρακτήρα σφοδρότατης σύγκρουσης! Πραγματική κόλαση! Οι Τούρκοι αιφνιδιάστηκαν και δέχονταν τα Ελληνικά πυρά χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν ουσιαστικά! Κατά εκατοντάδες έπεφταν νεκροί και οι φωνές των τραυματιών γέμιζαν με βογκητά και κραυγές απελπισίας την καυτή καλοκαιρινή ημέρα!
Οι έντονες επιθέσεις των Τούρκων μετά το πρώτο ισχυρό κλονισμό που δέχθηκαν από τους ΄Ελληνες σύγχρονους Μυρμιδόνες, έσπασαν πάνω στην λυσσαλέα αποφασιστικότητα του Διοικητού του 251 Τ.Π και της μαχητικής ικανότητας των Στρατιωτών των δύο Λόχων. Αλλεπάλληλα κύματα με υποστήριξη Τεθωρακισμένων οχημάτων και βαρέων όπλων, έσπαγαν με πάταγο πάνω στα στήθια των Ελλήνων ηρώων. Οι απώλειες μας σχεδόν μηδενικές σε αντίθεση με τις υπερβολικά μεγάλες Τουρκικές. Οι Τούρκοι νόμιζαν πως έχουν απέναντί τους ολόκληρη Μεραρχία! Τα μηνύματα και οι αναφορές που έστελναν οι επικεφαλείς της αποβατικής δύναμης στην Άγκυρα ήταν αποκαρδιωτικά εντελώς. Γινόταν λόγος για αδυναμία εκτέλεσης της αποστολής, τεράστιες απώλειες και ενδεχόμενο ματαίωσης της επιχείρησης! Οι λέοντες των δύο Λόχων του 251 Τ.Π. μάχονταν με τέτοιο πάθος και επιμονή, που μόνο μεταφυσική διάσταση και υπόθεση θα μπορούσε να δικαιολογήσει! Η λεγόμενη «πολεμική αρετή των Ελλήνων» που ξυπνά μέσα από την προαιώνια κυτταρική μνήμη που βρίσκετε καλά εμφυτευμένη μέσα στο DNA, έκανε την παρουσία της εμφανή!!!
Η πολύωρη μάχη εξελίχθηκε σε πραγματική τιτανομαχία. Οι Τούρκοι πιέζονται αφόρητα και τελικά ολόκληρη αυτή τεράστια και ισχυρότατη δύναμη περιορίζεται σ΄έναν θύλακα μόλις 300 μέτρων από την ακτή και λαμβάνει αμυντική διάταξη!
Οι άλλοι Λόχοι του 251 Τ.Π. έχουν ήδη καταλάβει καίριες θέσεις για να εμποδίσουν την προσπέλαση των Τούρκων προς Κερύνεια και την υπερφαλάγγιση των άλλων δύο Λόχων που μάχονται ακατάπαυστα σε απόσταση αναπνοής από τους Τούρκους.
Όλες οι προσπάθειες των Τούρκων να υπερφαλαγγίσουν και να καθυποτάξουν τους δύο Λόχους 2ο και 3ο αποτυχνάνουν. Δοκίμασαν κι εκεί, αλλά και πάλι άφησαν εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες! Η μάχη παίρνει πλέον ασύλληπτες διαστάσεις έντασης. Το μεσημέρι σκοτώνεται ο Αρχηγός της αποβατικής δύναμης των Τούρκων Συνταγματάρχης Καραογλάνογλου, από αντιαρματικό βλήμα του 1ου Λόχου, μέσα σε παρακείμενη οικία όπου ήταν κρυμμένος. Τα απόρρητα αρχεία της 39ης Τουρκικής Μεραρχίας, κάνουν λόγο για θάνατο του Καραογλάνογλου, την επομένη στις 13.00΄,αλλά αυτό αργότερα τέθηκε σε αμφιβολία.
Η νύχτα βρήκε τους Τούρκους με βαρύτατες απώλειες και σε πολύ άσχημη κατάσταση.
Ο περίπατος μετατράπηκε σε πραγματική κόλαση! Οι ΄Ελληνες μαχητές με χαλύβδινο ηθικό και το βλέμμα του Λεωνίδα στα μάτια τους, παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους. Αναμένουν ενισχύσεις για να πραγματοποιήσουν νυχτερινή επίθεση και να πετάξουν τους Τούρκους στην θάλασσα. Η χαρά είναι διάχυτη στο πρόσωπο του Κουρούπη! Την νύχτα δεν θα μπορούν να υποστηρίξουν την αποβατική δύναμη η αεροπορία και το πολεμικό ναυτικό. Εύκολη υπόθεση μετά την ολοήμερη πανωλεθρία που προκάλεσε στον Αττίλα. Μα χρειάζεται σημαντικές ενισχύσεις. Οι στρατιώτες του δεν επαρκούν στο ελάχιστο να καλύψουν την επιβαλλόμενη περίμετρο του προγεφυρώματος για να εκδηλώσουν αντεπίθεση. Βάζουν τις λόγχες στα όπλα και αναμένουν. Με τεράστιες προσπάθειες οι Διοικητές των Λόχων συγκρατούν τους μανιασμένους στρατιώτες τους, που διψούν για την νίκη! Διψούν για την δόξα! Διατάζουν αυστηρή αναμονή μέχρι ενισχύσεώς τους. Η οποία όμως ποτέ δεν έρθει…
Ολόκληρη την ημέρα οι Λέοντες της Κύπρου περίμεναν τις ενισχύσεις…την υποστήριξη του πυροβολικού και νέες δυνάμεις να έρθουν στο Πεντεμίλι…δεν ήρθαν. Αυτοί όχι μόνο κράτησαν, αλλά ταπείνωσαν και τις πανίσχυρες στρατιές του Αττίλα.
Η επόμενη ημέρα πέρασε με την κατάσταση να παραμένει αμετάβλητη και την διεξαγωγή σφοδρότατων μαχών. Οι Τούρκοι ενισχυμένοι σημαντικά από την αεροπορία τους και τα παραπλέοντα πολεμικά τους πλοία, αναθάρρησαν και εξαπέλυαν τεράστιες σε όγκο και ισχύ αεροναυτικές επιθέσεις εναντίων των λίγων δεκάδων Ηρώων του 251 Τ.Π.. Ακλόνητοι και ριζωμένοι οι ΄Ελληνες μαχητές, απέκρουαν με σθένος τις Τουρκικές επιθέσεις την μια μετά την άλλη! Αλλά δεν επαρκούσαν αριθμητικά για να καλύψουν ολόκληρη την περιοχή του Τουρκικού προγεφυρώματος. Ισχυρές Τουρκικές δυνάμεις άρχισαν να διαρρέουν προς τα ανατολικά με κατεύθυνση την Κερύνεια.
Το πρωινό της 22ης Ιουλίου βρήκε το 251 Τ.Π να κατέχει τις θέσεις του αλλά με εντελώς ακάλυπτο το δεξιό του πλευρό, καθώς το αρμόδιο 306 Τ.Ε. εγκατέλειψε τον χώρο ευθύνης του, και πήγε στην Κερύνεια. Λάθος ολέθριο για όλη την μετέπειτα εξέλιξη της μάχης της Κύπρου.
Οι Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι το προς ανατολάς κενό και την ανυπαρξία δυνάμεων, αποβίβασαν ισχυρότατες δυνάμεις , μηχανοκίνητα μέσα και μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης. Η οδός προς την πόλη της Κερύνειας ήταν ανοιχτή…Διέρρευσαν πλήθος δυνάμεις και επετέθησαν στις 11.00΄ εναντίων της ανοχύρωτης πόλης.
Μέχρι της 13.30΄ο 1ος Λόχος των Λεόντων του 251 Τ.Π. κρατούσε τις θέσεις του και αμύνονταν σθεναρά εναντίων των τεράστιων πλέον Τουρκικών δυνάμεων. Ο Λόχος Υποστήριξης επίσης, μάχονταν λυσσασμένα, χωρίς να χάσει εκατοστό εδάφους.
Ήταν πλέον πολύ αργά όμως…οι Τούρκοι είχαν παρακάμψει τους 2 Λόχους του 251 Τ.Π. και είχαν ξεχυθεί προς την Κερύνεια, σαρώνοντας τα πάντα μπροστά τους.
Ο Διοικητής του 251 Τ.Π. Αντισυνταγματάρχης Παύλος Κουρούπης, έσπευσε να σώσει τους ήρωές του και διέταξε σύμπτυξη προς νότο των δυνάμεών του. Στην προσπάθειά του να έρθει σε επαφή με τον 3ο Λόχο του αλλά και να διαπιστώσει την κατάσταση που επικρατούσε προς την Κερύνεια, ήρθε σε απόσταση αναπνοής από τις επιτιθέμενες Τουρκικές δυνάμεις. Εντελώς μόνος μαζί με τον Υπασπιστή του, δέχθηκαν την επίθεση μεγάλων δυνάμεων των Τούρκων Καταδρομών. Ο Υπασπιστής του διέφυγε μαζί με μια ομάδα Ελλήνων Καταδρομέων που είχε σπεύσει στην περιοχή. Ο Ηρωικός Διοικητής των Λεόντων του 251 Τ.Π. τραυματίσθηκε θανάσιμα. Ο Υπασπιστής του έφεδρος Ανθυπολοχαγός Δημήτριος Μπλέτσας, τον είδε να τραβάει το πιστόλι του και να μάχεται ως άλλος Λεωνίδας μόνος του και βαριά τραυματισμός, με τα στίφη των Τούρκων.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του λαμπρού αυτού αξιωματικού, που μόνος του με τους λιγοστούς του άνδρες εστάθησαν ακλόνητοι μπροστά στην ασιατική πλημμυρίδα και τίμησαν τα Ιερά Λάβαρα του Έθνους και της Φυλής. Ο Λεωνίδας της Κερύνειας έσωσε τους άνδρες του από την περικύκλωση των Τούρκων και εντελώς μόνος και βαριά τραυματισμένος στάθηκε με τις λιγοστές του δυνάμεις και πολέμησε τον Αττίλα!
Τον Παύλο Κουρούπη δεν τον νίκησαν ποτέ…βρίσκεται εκεί στις ανατολικές παρυφές του χωριού Τέμπλος πλάι στην χαράδρα προς τον Άγιο Γεώργιο, μαζί με τον Καταδρομέα Λοχαγό Κατούντα. Τις νύχτες λένε οι Τουρκοκύπριοι κανένας δεν περνάει
από εκεί…δυό ανδρείες ψυχές μεταμορφώθηκαν σε λέοντες και φυλάνε ακόμη το πέρασμα προς την Κερύνεια.
Ο Αρμαγεδώνας στην Κύπρο
Απ΄άκρη, σ΄άκρη η Κύπρος φλέγεται! Τις ώρες που τα λιοντάρια του Κουρούπη προέταξαν τα ατσάλινα στήθη τους στις ορδές του Αττίλα, κάποιοι άλλοι ανδρείοι μαχητές δόξαζαν την πατρίδα μέσα σε στιγμές ανεπανάληπτου ηρωισμού.
Δύσκολη η εξιστόρηση…τι να πρωτοαναφέρει κανείς…
Λαμπρές σελίδες δόξης έγραψαν οι τρεις Μοίρες Καταδρομών. Οι Λοκατζήδες την νύχτα της 20ης προς 21ης Ιουλίου, διενήργησαν ευρείας κλίμακας καταδρομικές επιχειρήσεις στις πλέον οχυρωμένες και ισχυρότατες θέσεις των Τουρκοκύπριων οι οποίες είχαν ενισχυθεί με την αφρόκρεμα των Τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων.
Η 31 Μ.Κ. ,η 32 Μ.Κ., η 33 ΜΚ, με ταυτόχρονες και συντονισμένες νυχτερινές επιχειρήσεις, κατέλαβαν αντίστοιχα τα απρόσιτα και ορεινά Τούρκικα φρούρια, του Κοτζάκαγια, της ΄Ασπρης Μούτης και του Αγίου Ιλαρίωνα. Η δίστομος ρομφαία των Ελλήνων Καταδρομέων, έπεσε βαρύτατη πάνω στους Τούρκους! Βλέμματα Τίγρεων μέσα στο βαθύ σκοτάδι παρατηρούν..πλησιάζουν αθόρυβα και πέφτουν με αφάνταστη ορμή και μανία πάνω στους Τούρκους Λοκατζήδες. Σε πολλές περιπτώσεις ο θάνατος τους βρήκε μέσα στους θαλάμους να κοιμούνται. Όλα κράτησαν λίγα λεπτά. Ολοκληρωτικές οι απώλειες των Τούρκων Λοκατζήδων. Εκεί ψηλά στους απροσπέλαστους βράχους της Κυπριακής γης αναμετρήθηκαν οι καλύτερες δυνάμεις Τούρκων και Ελλήνων. Αναμετρήθηκαν ασύμμετρα, όπως ορίζουν οι ανορθόδοξοι κανόνες μάχης των Καταδρομών. Η αναμέτρηση κράτησε ελάχιστα. Η καταισχύνη των Τούρκων Λοκατζήδων καθολική. Δόθηκαν δεκάδες προσωπικές μονομαχίες μέσα στο σκοτάδι με θέα τις φλόγες που έτρωγαν τα σωθικά του Πενταδάκτυλου!
Εκεί την επομένη το πρωί στις 09.00 ο ήρωας Διοικητής της 33 Μ.Κ. Ταγματάρχης Γεώργιος Κατσάνης, μάχεται λυσσαλέα σε απόσταση λίγων μέτρων από τα στίφη των Τούρκων Καταδρομέων που έσπευσαν να ανακαταλάβουν τα φρούριά τους. Πέφτει όρθιος με μια ριπή στο στήθος κρατώντας δύο αυτόματα μαζί και σπέρνοντας τον όλεθρο στους τρομαγμένους Τούρκους.
Κιόνελι…ρίγη προκαλεί ακόμη και σήμερα το άκουσμα της λέξης. Το απόρθητο φρούριο των Τούρκων. Σημείο εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας μέσα στον Τουρκοκυπριακό θύλακα της Λευκωσίας. Από το 1964 οι Τούρκοι άρχισαν να εκτελούν μεγάλης έκτασης οχυρωματικά έργα. Βαριά πολυβολεία , τούνελ, βαθιά χαρακώματα, υπόγεια ιατρεία, υπόγεια καταφύγια, τεράστιες αποθήκες πυρομαχικών και εφοδίων. Εκεί βρίσκετε το Αρχηγείο των Τουρκοκυπριακών Δυνάμεων και ο Ραούφ Ντεκτάς. Πάνω από 6.000 Τουρκοκύπριοι στρατιώτες άρτια και βαριά εξοπλισμένοι .Πάνω από 1.200 στρατιώτες της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ..Μια ολόκληρη Ταξιαρχία Τούρκων Αλεξιπτωτιστών και το 39 Σύνταγμα Τούρκων Καταδρομών, βρίσκονται οχυρωμένοι στο Κιόνελι και την ευρύτερη περιοχή. Μια τεράστια δύναμη σε όγκο και μέσα σε άριστα οχυρωμένη περιοχή.
Μεταξύ της ΕΛ.ΔΥ.Κ. και του Κιόνελι παρεμβάλλετε το στρατόπεδο της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. και μια επίπεδη έκταση 4 χιλιομέτρων γεμάτη καλαμιές και θερισμένα σπαρτά.
Ούτε ένα δένδρο για κάλυψη. Ούτε ένα ανάχωμα. Οι Τούρκοι εγκατέλειψαν το στρατόπεδο της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. το οποίο καταλήφθηκε από την ΕΛ.ΔΥ.Κ..
Η έδρα της ΕΛ.ΔΥ.Κ. βάλλεται ασταμάτητα από τα Τουρκικά αεροσκάφη. Μέσα στην κόλαση των βομβαρδισμών, το 2ο Τάγμα της ΕΛ.ΔΥ.Κ. στις 09.30΄ διατάσετε να διενεργήσει επιθετική ενέργεια κατά του οχυρού του Κιόνελι! Το πρωινό αυτό της 20ης Ιουλίου 1974 οι Έλληνες μαχητές της ΕΛ.ΔΥ.Κ. δεν πρόλαβαν ούτε να γεμίσουν με νερό τα παγούρια τους! Με τέτοια ορμή και ατσάλινη θέληση επετέθησαν κατά του Κιόνελι.
Το αναπεπταμένο και ακάλυπτο πεδίο, μεταξύ ΕΛ.ΔΥ.Κ. και Κιόνελι κλήθηκαν να καλύψουν τρέχοντας οι Στρατιώτες μας. Κινούμενοι στόχοι για την Τουρκική αεροπορία και εύκολοι στόχοι για τα βαρέα όπλα των οχυρωμένων Τουρκικών Δυνάμεων. Οι καλαμιές και τα σπαρτά παίρνουν φωτιά! Η επίθεση της ΕΛ.ΔΥ.Κ. είναι επέλαση προς τον θάνατο! Αποστολή αυτοκτονίας! Η θερμοκρασία εκείνο το πρωινό ξεπερνούσε τους 40 βαθμούς υπό σκιά. Σωστή κόλαση! Οι δυνάμεις του 2ου Τάγματος της ΕΛ.ΔΥ.Κ. σταμάτησαν μπροστά από το Κιόνελι. Εξαπέλυσαν ασυντόνιστα την επίθεσή τους χωρίς την δυνατότητα επικοινωνίας με την Διοίκηση και τα ελάχιστα πεπαλαιωμένα άρματα μάχης Τ 34 του Β΄Π.Π., τα οποία κλήθηκαν να υποστηρίξουν την επίθεση. Το Κιόνελι δέχθηκε πλήθος εύστοχων πυρών από το πυροβολικό της Εθνικής Φρουράς. Το ηθικό των Τούρκων κλονίστηκε πάρα πολύ μπροστά στην επίθεση αυτοκτονίας του 2ου Τάγματος της ΕΛ.ΔΥ.Κ.! Δεν πίστευαν στα μάτια τους! Οι συνθήκες του πεδίου της μάχης ήταν εντελώς απαγορευτικές για οποιαδήποτε σκέψη επιθετική ενέργειας. Το 2ο Τάγμα επέστρεψε στις θέσεις του και 700 μέτρα πριν του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. το οποίο βάλλονταν ανηλεώς από τα Τούρκικα F 104. Οι απώλειες του ελάχιστες . Μόνο τρεις τραυματίες. Όλο το Τάγμα έμεινε εκτός μάχης για τουλάχιστον 3 ώρες, λόγο της υπερπροσπάθειας και της έλλειψης ύδατος. Οι Τούρκοι δεν αποτόλμησαν το παραμικρό. Κρυμμένοι βαθιά στις οχυρές τους θέσεις εκστασιασμένοι δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Στις 18.30΄οι ήρωες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. επετέθησαν και πάλι εναντίων του θωρακισμένου οχυρού του Κιόνελι, με ακατάσχετη ορμή και τις λόγχες τους να λάμπουν στις καυτές ακτίνες του ηλίου. Οι πυρκαγιές μαίνονταν σε όλη την έκταση της προ του Κιόνελι πεδινής περιοχής, δυσκολεύοντας την επέλαση των Ελλήνων στρατιωτών.
Εκείνη την νύχτα η ποσοτική και ποιοτική, κατά κράτος υπεροχή των Τούρκων δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει τους λέοντες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.! Παρά τις αντίξοες και απαγορευτικές συνθήκες μάχης, κατόρθωσαν να εισβάλουν στα πρώτα σπίτια του φοβερού οχυρού του Κιόνελι! Το Επιτελείο των Τούρκων εγκατέλειψε το Αρχηγείο του μπροστά στις λόγχες των Ελλήνων μαχητών! Η ΕΛ.ΔΥ.Κ. ανέμενε την συνδρομή και άλλων μονάδων, οι οποίες θα πλαγιοκωπούσαν το Κιόνελι και θα ολοκλήρωναν την διάσπαση του σημαντικού αυτού θύλακα! Το ενδεχόμενο αυτό θα έθετε σε σχεδόν βέβαια αποτυχία τα Τουρκικά σχέδια και οι δάφνες της νίκης θα στεφάνωναν τα Ελληνικά ΄Οπλα! Η αρωγή και η παράπλευρη επίθεση όμως ποτέ δεν έγιναν…
Ξημερώματα, οι ήρωες της ΕΛ.ΔΥ.Κ., αναγκάστηκαν και πάλι να επιστρέψουν στις θέσεις τους. Η μεγάλη ευκαιρία καταστροφής των Τούρκων είχε χαθεί οριστικά…
Στις 16.00΄της 22ας Ιουλίου άρχισε η εφαρμογή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, η οποία όπως γνωρίζουμε όλοι μας, είχε μονομερή εφαρμογή…Οι Τούρκοι δεν την τήρησαν ποτέ. Ισχυρότατες Τουρκικές δυνάμεις άρχισαν να κινούνται με άρματα μάχης προς την κατεύθυνση του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ., και άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις μάχης. Η νύχτα ήταν ασέληνη..πλήρες σκότος κάλυπτε τα πεδία των μαχών. Οι Τούρκοι άρχισαν να προωθούνται αργά προς το στρατόπεδο…ομάδες Τούρκων Καταδρομέων, έφθασαν 2-3 μέτρα από τα συρματοπλέγματα, έτοιμοι να εισβάλουν στο στρατόπεδο.
Ξάγρυπνα τα Λιοντάρια της ΕΛ.ΔΥ.Κ. με απίστευτη ψυχραιμία τους ανέμεναν στωικά.
Το τι επακολούθησε ξεπερνάει κάθε περιγραφή! Οι μάχες κράτησαν μέχρι το ξημέρωμα, το οποίο βρήκε την περίμετρο του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ., κυριολεκτικά «στρωμένη» από εκατοντάδες νεκρούς Τούρκους στρατιώτες. Μήνες αργότερα από υποκλαπέν σήμα της ΚΥΠ επιβεβαιώθηκε ότι ο Διοικητής της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. πέρασε στρατοδικείο για τις αποτυχίες εκείνης της βραδινής επίθεσης. Σύσσωμη η ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ., συνεπικουρούμενη από ένα Τάγμα Καταδρομών, επετέθηκε εναντίον της ΕΛ.ΔΥ.Κ. και υπέστη τεράστιες απώλειες, από τους ΄Ελληνες πολεμιστές.
Η μάχη του αεροδρομίου Λευκωσίας
Ξημέρωμα της 23ης Ιουλίου 1974, οι Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι την εκεχειρία και την κατάπαυση του πυρός, από την προηγουμένη έχουν αποβιβάσει πολλές χιλιάδες στρατιωτών, τουλάχιστον 400 άρματα μάχης και προωθούνται σε όλα τα μέτωπα. Αντίθετα οι δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς τηρούν την κατάπαυση του πυρός…
Ήρθε η ώρα της Α΄Μοίρας Καταδρομών,η οποία ήρθε από το Μάλεμε της Κρήτης με αποστολή αυτοκτονίας. Οι ΄Ελληνες Καταδρομείς είχαν σημαντικές απώλειες, καθώς 2 αεροσκάφη χτυπήθηκαν από φίλια πυρά και άλλα δεν έφθασαν ποτέ…η δύναμη της Α΄Μ.Κ. είναι σχεδόν στο 50% της πληρότητάς της.
Οι Τούρκοι προωθούνται κατά χιλιάδες προς το διεθνές αεροδρόμιο της Λευκωσίας με σκοπό την κατάληψή του, η οποία επέφερε στρατηγικό πλήγμα στην Κύπρο. Παράλληλα συγκρούονται με μονάδες της Εθνικής Φρουράς στα περίχωρα της Λευκωσίας, όπου προωθούνται κατά χιλιάδες. Το ενδεχόμενο κατάληψης της Λευκωσίας από τους Τούρκους είναι πλέον ορατό και επικείμενο.
Ο σιδηρόφρακτος Τουρκικός κλοιός έχει περισφίξει το αεροδρόμιο Λευκωσίας και το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ..
Ο Ταγματάρχης Καταδρομών Βασίλης Μανουράς σπεύδει με τους 41ο, 42ο, 43ο Λόχους Κρούσης και καταλαμβάνει το αεροδρόμιο. Δύο ευμεγέθεις Τουρκικοί σχηματισμοί πλησιάζουν το αεροδρόμιο και ένα ολόκληρο Σύνταγμα παραμένει σε εφεδρεία για να επιτεθεί κι αυτό στην συνέχεια. Τις Τουρκικές δυνάμεις συνοδεύουν ισχυρές δυνάμεις αρμάτων μάχης. Οι ψυχραιμία του Ταγματάρχη Μανουρά είναι παροιμιώδης! Αφήνει τους Τούρκους να πλησιάσουν σε απόσταση αναπνοής και τότε, η διμοιρία του Λοχαγού Μπένου από την ταράτσα του αεροδρομίου, ξερνά φωτιά και σίδερο στους Τούρκους!
Ο 42ος Λόχος Κρούσης Καταδρομών, μπαίνει στην μάχη κι αυτός αμέσως. Ο 43ος θερίζει τους Τούρκους ανηλεώς! Οι Τούρκοι θερίζονται κατά κύματα από τα εύστοχα πυρά των Ελλήνων Καταδρομέων. Κοντά στο αεροδρόμιο βρίσκεται το φυλάκιο των Καναδών του Ο.Η.Ε., όπου βρίσκουν καταφύγιο οι Τούρκοι. Οι φιλότουρκοι Καναδοί δίνουν όλες τις πληροφορίες για τους ΄Ελληνες Καταδρομείς στους Τούρκους…
Δύο χιλιάδες Τούρκοι επίλεκτοι ετοιμάζονται εκ νέου και επιτίθενται με πρωτοφανή μανία εναντίων των Ελλήνων Καταδρομέων. Ο Μανουράς δίνει όρθιος τις εντολές του αψηφώντας τις σφαίρες που σφυρίζουν γύρω του. Οι Επίλεκτοι Τούρκοι έπεσαν πάνω σε διασταυρωμένα πυρά και αποδεκατίστηκαν. Επί μια ώρα οι προσπάθειες των Τούρκων έσπαγαν κατά κύματα επάνω στα στήθη των Ελλήνων Καταδρομέων! Πυραμίδες σχημάτιζαν οι σωροί των Τουρκικών πτωμάτων κάτω από τον καυτό Κυπριακό ήλιο.
Από τους Καταδρομείς η μοναδική απώλεια ήταν ο τραυματισμός του Ανδρουλάκη. Το απόγευμα ήρθαν οι Καναδοί οηέδες για να παραλάβουν το αεροδρόμιο υπό τον Ο.Η.Ε.
Επικεφαλής ένας Αυστριακός του Ο.Η.Ε., απευθυνόμενος στους Καταδρομείς λέει « είναι εντολή του Πρέσβη Λαγάκου (ο ΄Ελληνας Πρέσβης στην Λευκωσία) να παραδώσετε το αεροδρόμιο. Κι ο Μανουράς απαντάει «Ποιος Λαγάκος, Ταγματάρχης Μανουράς εδώ!» .Την ίδια ώρα ο Καταδρομέας Γεώργιος Χρονιάρης πυροβολεί έναν Καναδό του Ο.Η.Ε..΄Εφυγαν άπραγοι! Οι Καταδρομείς δεν παρέδιδαν το αεροδρόμιο!
Μετά την τιτανομαχία του αεροδρομίου της Λευκωσίας, η Α΄Μ.Κ. ενεπλάκη σε διάφορες μάχες. Κυρίως όμως εκτέλεσε δεκάδες μυστικές αποστολές στα Τουρκικά μετόπισθεν προκαλώντας τον όλεθρο στα στίφη του Αττίλα! Οι Τούρκοι χάσανε τον ύπνο τους! Από τότε οι Τούρκοι στο άκουσμα της λέξης «Λοκατζής» τρέμουν!
Στον Αττίλα β΄ όπου η Τουρκική πλημμυρίδα ξεχύθηκε να καταλάβει όσα εδάφη μπορούσε περισσότερα με κύριο σκοπό την κατάληψη της Λευκωσίας, η Α΄Μ.Κ., με άριστες καταδρομικές επιχειρήσεις κάθε νύχτα έσπερνε τον πανικό στις Τουρκικές γραμμές! Ελάχιστες απώλειες είχαν κι αυτές περιορίζονται σε λίγους τραυματίες. Σαν φαντάσματα κάθε νύχτα ξεχύνονται στα Τουρκικά μετόπισθεν και σκορπούν τον θάνατο αθόρυβα. Ολόκληροι Τουρκικοί καταυλισμοί κάθε πρωί μετρούσαν τους νεκρούς τους!
Πολλοί Τούρκοι σκοτώνονταν μεταξύ τους κάθε νύχτα, από τον φόβο των Λοκατζήδων.
Καταδρομέας Μπικάκης
Λίγο έξω από την Λευκωσία, στο Δαλί μια μικρή ομάδα Καταδρομέων ενεδρεύει και παρατηρεί ένα ολόκληρο μηχανοκίνητο Τάγμα Τούρκων να προελαύνει προς τις θέσεις της, με σκοπό να προωθηθεί μέσα στην καρδιά της Λευκωσίας! Προηγούνται βαριά άρματα μάχης Μ 47 και ακολουθεί το Τουρκικό Πεζικό. Η μικρή ομάδα των Καταδρομών εξαπολύει πυρά με τα αντιαρματικά ΠΑΟ και αλλάζει συνεχώς θέσεις.
Εξαφανίζονται, όπως κάνουν οι Καταδρομείς, για να εμφανιστούν μετά εκεί που δεν το περιμένεις, αλλά είναι πλέον πολύ αργά όταν τους αντιληφθείς! Ο Μπικάκης μένει πίσω.
Μέσα στην βοή της μάχης δεν αντελήφθηκε την αποχώρηση των συντρόφων του. Παρέμεινε μόνος εκεί να πολεμήσει με τα Τουρκικά άρματα και ένα ολόκληρο Τάγμα !
Κατέστρεψε έξι Τούρκικα Μ 47 και δεκάδες μάνες Τουρκάλες ντύθηκαν στα μαύρα!
Τέσσερις μέρες έμεινε ο Μπικάκης μόνος του, σκάβοντας μέσα στο χώμα, αλλάζοντας θέσεις συνεχώς, βάλλοντας ασταμάτητα εναντίων ολόκληρου του Τάγματος! Πρωτοφανής αναμέτρηση ανθρώπου και μηχανών! Το Τούρκικο Τάγμα αποσύρθηκε τελικά! Από τον Μπικάκη δεν πέρασε! Ο Μπικάκης άυπνος, χωρίς νερό και φαγητό δεν έφυγε από την θέση του έως την αποχώρηση των Τούρκων. Κατόπιν πηγαίνει να βρει τους συντρόφους του που μάχονταν με νύχια και με δόντια στην περιοχή της Σχολής Αυξεντίου, ατάραχος με το ΠΑΟ στα χέρια και δύο βλήματα που του απέμειναν. Βλέπει δεκάδες Τούρκους να εισέρχονται στο κτίριο της Σχολής για να σωθούν από τα πυρά των συντρόφων του. Εκεί και η ηγεσία των Τουρκικών δυνάμεων. Ο Μπικάκης λες και πηγαίνει περίπατο, παρατηρεί…σταματά και εξαπολύει την αντιαρματική ρουκέτα του ΠΑΟ εναντίων του ισογείου κτιρίου. Σκοπεύει με ακρίβεια.. Η ρουκέτα διαπερνά ένα παράθυρο και εκρήγνυται με σφοδρότητα μέσα στον κλειστό χώρο, σπέρνοντας τον θάνατο σε όσους Τούρκους ήταν μέσα. Οι Τούρκοι στον άλλο όροφο συγκλονισμένοι από την έκρηξη προσπαθώντας να συνέλθουν μέσα στα ουρλιαχτά των κομματιασμένων συντρόφων τους, δεν μπορούν να καταλάβουν τι συνέβη. Απλά ο Μπικάκης βάλει από την πλευρά των Τούρκων! Ο εφιάλτης τους όμως μόλις τώρα άρχιζε! Ο Μπικάκης ξανασκοπέυει! Τώρα στον άλλο όροφο. Η βολή του είναι εύστοχη! Διαπερνά και πάλι το παράθυρο! Τούρκοι στρατιώτες και χαλάσματα έχουν γίνει μια άμορφη μάζα βουτηγμένη στο αίμα! Η Σχολή φλέγεται και οι Τούρκοι πανικόβλητοι κατά δεκάδες την εγκαταλείπουν! Ο Μπικάκης όμως δεν σταματά…Βρίσκει ένα πολυβόλο και όρθιος αρχίζει και κυριολεκτικά θερίζει τους οπισθοχωρούντες Τούρκους! Κεραυνός χτύπησε τους Τούρκους! Η εκδικητική μανία ενός και μόνο ΄Ελληνα Καταδρομέα έφτανε για να σταματήσει ολόκληρο Τούρκικο Μηχανοκίνητο Τάγμα και να διώξει ένα ακόμα οχυρωμένο! Αυτοί ήταν οι ΄Ελληνες γίγαντες Καταδρομείς! Αυτούς δεν τους νίκησαν ποτέ! Σκόρπισαν τον όλεθρο και των θάνατο στα στίφη του Αττίλα! Μπικάκηδες υπήρξανε πολλοί! Η πρόταση του Διοικητού του για την απονομή Χρυσού Αριστείου Ανδρείας έμεινε στα συρτάρια….όπως και πολλών άλλων Ελλήνων μαχητών.
΄Ενοχη σιωπή καλύπτει την πολιτική αναλγησία του Ελληνικού κράτους…
Ο Μπικάκης γύρισε στην Κρήτη έχοντας ακόμη επάνω του την φωτογραφία της αγαπημένης του Ελένης. ΄Εγινε οικοδόμος. ΄Εκανε οικογένεια. Παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή το 1994 στην εθνική οδό Αθηνών-Πατρών σε τροχαίο ατύχημα.
Κανένας δάσκαλος…κανένας ιστορικός…δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές για τον τιτάνα τον Μπικάκη…Κανένας ποιητής δεν έγραψε δυο λέξεις…Κανένας δεν τραγούδησε στίχους για τον Μπικάκη…κανένας μα κανένας δεν αφιέρωσε λίγες γραμμές για το λιοντάρι….Μήτε η πατρίδα του η Κρήτη…ολάκερη η Ελλάδα…δεν χώρεσε το όνομά του σ΄έναν δρόμο…μια πλατεία…ίσως αν τον έλεγαν Κεμάλ…αν τον λέγανε κάπως «αλλιώς» να τον θυμόνταν κάποιοι. Οι Τούρκοι ακόμα τον θυμούνται.Αυτοί δεν τον ξεχάσανε ποτέ!
«Πότε θα ανθίσουνε τούτοι οι τόποι… Πότε θα έρθουν καινούργιοι Άνθρωποι, να συνοδεύσουνε την βλακεία στην τελευταία της κατοικία???» ΣΕΦΕΡΗΣ
Η μητέρα των Μαχών. Οι Θερμοπύλες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.
Παραμονή της Παναγίας στην Κύπρο και οι μάχες δεν έχουν σταματήσει παρά την εκεχειρία εδώ και εβδομάδες. Οι Τούρκοι προωθήθηκαν στα σωθικά της Κύπρου και έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος του νησιού. Η Εθνική Φρουρά βαριά χτυπημένη από τα στίφη του Αττίλα συνεχίζει να δίνει μια απέλπιδα μάχη μπροστά στις χιλιάδες Τούρκους αιμοδιψείς εισβολείς. Σφάζουν, βιάζουν, καίνε…πάντα έτσι έκαναν…όταν επελαύνουν καίνε και καταστρέφουν. Η κατάρα της Ασίας έπεσε βαριά στην Κύπρο…
Ο Αττίλας β΄ ξεκίνησε…μανιασμένα βρυχούνται τα Τούρκικα άρματα και ξεχύνονται παντού.
Από τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου, το πυροβολικό και η αεροπορία των Τούρκων άρχισαν να βομβαρδίζουν μανιασμένα το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Ακολούθησαν όπλα καμπύλης τροχιάς, όλων των διαμετρημάτων και άρματα μάχης.
Μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. βρίσκονταν ο 2ος Λόχος του 1ου Τ.Π., με Διοικητή τον Υπολοχαγό Ηλία Κωνσταντούλα, ο 4ος Λόχος του 2ου Τ.Π., με Διοικητή τον Κύπριο Λοχαγό Λούη Ιωαννίδη, ο Λόχος Διοικήσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ. με Διοικητή τον Ταγματάρχη Σπυρίδωνα Δελλή, και μια διμοιρία όλμων με Διοικητή τον Υπολοχαγό Στέφανο Πίο. Διοικητής και των τριών Λόχων ήταν ο Υποδιοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ., Αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Σταυρόπουλος.
Εναντίον των νέων «300» επετέθησαν η ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. ολόκληρο το 50ο Σύνταγμα Πεζικού των Τούρκων με άρματα μάχης, από κάθε κατεύθυνση.
Οι ΄Ελληνες γίγαντες, μείνανε για να υπερασπίσουν το στρατόπεδό τους. Για την τιμή των όπλων και την αιώνια δόξα της πατρίδας! Η μάχη άνιση πέρα από κάθε φαντασία!
Έμειναν εκεί, μέσα στα ατομικά τους ορύγματα, αποφασισμένοι να πεθάνουν μέχρι ενός.
Γνώριζαν ότι όλα πλέον είχαν χαθεί για την Κύπρο και πως τις επόμενες ώρες οι μάχες θα σταματούσαν πλέον στο μαρτυρικό νησί. Οι λυσσασμένοι Τούρκοι θέλανε πάση θυσία να καταλάβουν το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ., αλλιώς δεν θα σταματούσαν τον πόλεμο! Ξεχύθηκαν τα Τούρκικα F 104, αδειάζοντας τις Ναπάλμ πάνω στους «300» ήρωες της ΕΛ.ΔΥ.Κ., το βαρύ πυροβολικό τους ανέσκαπτε την γη μέσα στο στρατόπεδο.
Η επίθεση ήδη ξεκίνησε…κατά κύματα οι Τούρκοι καλυπτόμενοι από άρματα μάχης επιτίθονται. Θερίζονται σαν στάχυα από τους «300» Λέοντες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Οπισθοχωρούν με βαρύτατες απώλειες. Στις 15.00΄ ο 4ος Λόχος δέχεται σφοδρή επίθεση στα πλευρά του από ολόκληρο Τάγμα των Τούρκων. Οι Τούρκοι οπισθοχωρούν άτακτα…αφήνοντας και πάλι δεκάδες νεκρούς μπροστά στα Ελληνικά χαρακώματα.
Να πως περιγράφει ο Στρατιώτης της 103 σειράς του Λόχου Διοικήσεως της ΕΛ.ΔΥ.Κ., την επίθεση των Τούρκων, Αστέριος Κυριακόπουλος, από την Λάρισα.-
«Ξαφνικά μέσα σε αυτήν την κόλαση συνέβη αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Διακόσιοι και πλέον Τούρκοι από λίγο πιο αριστερά μας όπως βλέπαμε το μακελειό μπροστά μας άρχισαν να τρέχουν εναντίον μας σαν τρελοί! Δεν τους είχαμε δει αυτούς τους Τούρκους και αιφνιδιαστήκαμε τελείως….Βλέπαμε τους Τούρκους να έρχονται κατά πάνω μας και ο Βαρελτζής και ο Σιμίτας που ήταν λεβεντόπαιδα δεν ξέρω για ποιόν λόγο σηκώθηκαν όρθιοι στο όρυγμα και άρχισαν να ρίχνουν στους Τούρκους σαν τρελοί!
Είπα στον Μάριο Βολακάκη «πάει θα μας πιάσουν σαν τα ποντίκια μέσα στα ορύγματα».
Γυρνάω δεξιά μου και βλέπω τον Βαρελτζή και τον Σιμίτα να τους πολεμάνε όρθιοι γυμνοί από την μέση και πάνω. Εν τω μεταξύ το τοπίο ήταν σκοτεινό γύρω –γύρω από τις εκρήξεις γι΄ αυτό και δεν πήραμε χαμπάρι ότι μας είχαν πλησιάσει τόσο πολύ οι Τούρκοι. Και ενώ όλοι οι άλλοι που ήμασταν μέσα στα ορύγματα αιφνιδιαστήκαμε αυτοί οι δύο συνέχιζαν το βιολί τους όρθιοι να ρίχνουν στο κοπάδι των Τούρκων και να ξαναγεμίζουν σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Αψηφούσαν τελείως τον θάνατο….
Η οπισθοχώρηση των Τούρκων εξελίχθηκε σε άτακτη φυγή. Μια βολή άρματος έκοψε στην μέση τον Σιμίτα που πολεμούσε όρθιος με τον Βαρελτζή που την γλίτωσε. Αυτοί οι δύο άνδρες γύρισαν πίσω και τους διακόσιους Τούρκους που έκαναν έφοδο».
Αυτοί ήταν οι ΄Ελληνες κι αυτούς οι Τούρκοι δεν τους νίκησαν ποτέ!
Ξημέρωσε της Παναγίας και οι Τούρκοι ξεκίνησαν με το ξημέρωμα να συλλέξουν τους εκατοντάδες νεκρούς τους κοντά στις δικές τους γραμμές. Να πλησιάσουν τις δικές μας δεν το τόλμησαν καθόλου! Η χθεσινή ήττα και τα δεινά που πέρασαν τους απέτρεψαν.
Παραδόξως, την παραμονή της Παναγίας και την ημέρα της εορτής της, η ΕΛ.ΔΥ.Κ. δεν είχε ούτε ένα νεκρό στρατιώτη. Είχε μόνο δύο τραυματίες.
Περί της 10.30΄ της 15ης Αυγούστου, άρχισαν και πάλι ισχυρότατοι βομβαρδισμοί από αέρος με βαριά πυροβόλα, όλμους και τα άρματα τα οποία πλησίαζαν ξερνούσαν φωτιά και ατσάλι και επέστρεφαν πίσω. Οι βομβαρδισμοί επαναλαμβάνονταν κατά διαστήματα μέχρι το ματωμένο εκείνο δειλινό…΄Ηρθε η νύχτα και το σκοτάδι κάλυψε τους εμπολέμους. Νεκρική σιγή επικρατούσε στις αντιμαχόμενες πλευρές.
Ένα κακό προαίσθημα κρατούσε ξύπνιους πολλούς Ελδυκάριους…΄Ακουγαν όλη την ημέρα τους αξιωματικούς τους να ζητούν ενισχύσεις από το Γ.Ε.Φ. και να λαμβάνουν αρνητικές απαντήσεις. Στις γύρω περιοχές του στρατοπέδου, δεν παρουσιαζόταν καμιά κίνηση από Ελληνικής πλευράς. Εστάλησαν μικρές αναγνωριστικές περίπολοι να ελέγχουν τις περιοχές στα πέριξ του στρατοπέδου μήπως και οι Τούρκοι τους κυκλώσουν. Πλήρης σιγή…δεν υπήρχαν μετακινήσεις από καμία πλευρά….
Εκείνο το βράδυ οι στρατιώτες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. ανακάλυψαν λίγα ψωμιά μέσα στο στρατόπεδο και μερικά κουτιά από ζαχαρούχο γάλα. Έφαγαν όσοι πρόλαβαν από λίγο.
Εκείνη η νύχτα τους φάνηκε ατελείωτη…την βαριά ατμόσφαιρα ενέτεινε η δυσωδία των εκατοντάδων νεκρών Τούρκων στρατιωτών που βρίσκονταν πλησίον του στρατοπέδου.
Η αποφράδα ημέρα
Ξημέρωσε και οι Τούρκοι άρχισαν να δείχνουν πολύ μεγάλη κινητικότητα. Με τα μάτια έξω από τις κόγχες οι «300» παρακολουθούν τις κινήσεις τους. Θα επιτεθούν! ΄Αρματα άρχισαν να ανάβουν τις μηχανές τους. Τρέμει η γη από την μαζική κινητοποίηση των αρμάτων και των βαρέων όπλων των Τούρκων. ΄Ηταν 08.30΄ το πρωί, όταν δεκάδες Τούρκικα αεροσκάφη άρχισαν ανενόχλητα να βομβαρδίζουν εκ νέου το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Έριχναν κάθε είδους βόμβες, ρουκέτες και το φρικτό ναπάλμ. Ακολούθησε το πυροβολικό και οι όλμοι. Οι Τούρκοι άρχισαν να κινούνται από δύο κατευθύνσεις. Από τον Γερόλακο και από το μέρος του Κιόνελι. Είναι πλέον σε απόσταση 800 μέτρων.
Προηγούνται τα άρματα και ακολουθεί πλήθος πεζικών τμημάτων. Ήρθαν νέα ξεκούραστα τμήματα Καταδρομών. Οι Τούρκοι εκείνη την ημέρα είχαν αποφασίσει πως θα θυσίαζαν τα πάντα για να καταλάβουν το στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Πίστευαν πως μέσα υπάρχουν πάνω από 1.000 αμυνόμενοι στρατιώτες.
Τα τμήματα από την κατεύθυνση του Κιόνελι σταμάτησαν την προέλασή τους. Υποστήριζαν τα τμήματα που προέλαυναν από την πλευρά του Γερόλακου. Την επίθεση θα δέχονταν ο 4ος Λόχος και ο Λόχος Διοικήσεως.
Άρχισε το Ελληνικό πυροβολικό να βάλει εναντίων των Τούρκων. ΄Ηταν η 187 Μ.Π..
Με τα εύστοχα πυρά της σκόρπιζε τους Τούρκους, ενώ ανατινάχτηκαν από τα πυρά της πολλά Τούρκικα άρματα μάχης. Οι Τούρκοι δέχονταν και τα εύστοχα πυρά των Ελδυκάριων συνεχώς . Η επίθεσή τους άρχισε να κλονίζετε σοβαρά. Σταμάτησε….
Ταυτόχρονα και από άγνωστη μέχρι σήμερα αιτία, σταμάτησε τα δραστικά πυρά της και η 187 Μ.Π.. Οι Τούρκοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. ΄Εμειναν αποσβολωμένοι να κοιτάζουν το στρατόπεδο μπροστά τους. Σαράντα βαριά άρματα και τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού ξεχύθηκαν κατά πάνω στον 4ο Λόχο και τον Λόχο Διοικήσεως.
Τρία μηχανοκίνητα Τάγματα Τούρκων επιτίθονταν από την πλευρά του Γερόλακου και δύο από την πλευρά της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ.. Η Τουρκικά αεροπορία με πρωτοφανή μανία ανέσκαπτε το έδαφος και πολυβολούσε ότι κινούταν μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ..
΄Ηταν 12 η ώρα το μεσημέρι όταν οι ορδές του Αττίλα ξεχύθηκαν κατά εκατοντάδες εναντίων των υπερασπιστών του στρατοπέδου.
Ο Ανθυπασπιστής Παπαλάμπρου του ΛΒΟ φώναζε και ακουόταν μέχρι το Κιόνελι!
«Απάνω τους λιοντάρια μου»! Παπαλάμπρου και ο Ανθυπασπιστής Κέντρας αχώριστοι φίλοι πέρασαν μαζί στο πάνθεο των Ελλήνων Ηρώων! Σήκωσαν όλο το βάρος της επίθεσης. Με τα ΠΑΟ στα χέρια τους έβαλαν ακατάπαυστα εναντίων των Τουρκικών αρμάτων. Χτυπούσαν από απόσταση αναπνοής! Ο Κέντρας έπεσε βαριά τραυματισμένος. Πλάι του ο Παπαλάμπρου δεν τον άφησε! Συνέχισε μόνος του να μάχεται εναντίων των Τουρκικών αρμάτων. Χάθηκαν και τα δύο παλικάρια.
Τα Τούρκικα άρματα έφτασαν πλέον στο Β΄ύψωμα που υπερασπίζεται ο Λόχος Διοικήσεως. Κόλαση πυρός! Η κατάσταση ξεπερνάει κάθε περιγραφή! Τα Τούρκικα άρματα ανατινάζουν τους σύγχρονους Λεωνίδες σχεδόν εξ επαφής! Τούρκοι στρατιώτες εισέρχονται στο ύψωμα και ξεκινά μάχη σώμα με σώμα! Τα Τούρκικα άρματα χτυπάνε ότι κινείται, ακόμη και τους δικούς τους στρατιώτες! Οι Λέοντες πετάγονται από τα ορύγματά τους και μάχονται με πάθος και απίστευτη τρέλα! Σκοτώνουν ακατάπαυστά τους Τούρκους! Πολλοί χτυπιούνται από ολόκληρες ριπές και δεν πέφτουν…συνεχίζουν!
Η χρήση ινδικής κάνναβης το πρωί της επίθεσης επιβλήθηκε στα επιτιθέμενα Τμήματα Πεζικού των Τούρκων. Εξέρχονται με τις λόγχες εφ όπλου οι Ελδυκάριοι και συγκρούονται με πάταγο με τους Τούρκους! Ανεβαίνουν πάνω στα άρματα! Προσπαθούν να τα καρφώσουν με τις λόγχες καθώς σώθηκαν τα πυρομαχικά τους!
Τα άρματα λιώνουν ότι κινείται! Τούρκους και ΄Ελληνες μαζί! Τα αεροσκάφη επίσης χτυπούν την Ελληνοτουρκική πλέον μάζα αδιάκριτα!
Ο Λοχαγός Σταυριανάκος ουρλιάζοντας καλύπτει με τις κραυγές του ολόκληρη την οχλοβοή και τον πάταγο της μάχης! « Ας μας πατήσουν ! Ούτε βήμα πίσω!» Πάγωσε το αίμα στις φλέβες των Τούρκων! Τρέχουν να κρυφτούν στα ορύγματα και τα λαγούμια από όπου εξήλθαν τα λιοντάρια της ΕΛ.ΔΥ.Κ.. Σκηνές αποκάλυψης! Ο Σταυριανάκος ορμάει μόνος του και άοπλος κατά ενός άρματος! Το σταματά με τις ιαχές του! Όμως πυροβολεί από μικρή απόσταση και αποκεφαλίζει τον Σταυριανάκο!
Το πρώτο κύμα των Τούρκων στρατιωτών σχεδόν εξολοθρεύτηκε ολοσχερώς!
Δεύτερο κύμα ακολούθησε αμέσως να εισέρχεται σαν μεθυσμένο. Πέφτουν οι Τούρκοι από τα δικά τους πυρά , από τις λόγχες των Ελδυκάριων! Η διμοιρία του Σταυριανάκου πέφτει μαχόμενη σχεδόν μέχρι ενός! Οι διαταγές του Σταυριανάκου ισχύουν και μετά τον θάνατό του! «Ούτε ένα βήμα πίσω Λεοντάρια μου»!!! Για δύο ώρες Τούρκοι στρατιώτες, άρματα μάχης, τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού των Τούρκων και οι ήρωες του Λόχου Διοικήσεως ήταν μπερδεμένοι και μάχονταν λυσσαλέα! Οι Τούρκοι εκατονταπλάσιοι! Τα λιοντάρια του Λόχου Διοικήσεως έπεσαν μέχρι ενός! Ελάχιστοι σώθηκαν κι αυτοί από λάθος καθώς με τις λόγχες στα όπλα επιτέθηκαν εναντίων άλλου κύματος Τούρκων που έπεφτε με μανία στον 4ο Λόχο δίπλα τους!
Εμπλέκεται και ο 4ος Λόχος της ΕΛ.ΔΥ.Κ.! Χάος! Η μόνη λέξη που μπορεί να προσεγγίσει την πραγματικότητα! Αστράφτουν οι λόγχες του 4ου! Ιαχές και πολεμικοί παιάνες! Τα άρματα περνάνε και τσαλαπατούν με τις ερπύστριές τους , τους ΄Ελληνες μαχητές! Το Πεζικό που ακολουθεί πέφτει πάω στις Ελληνικές λόγχες! Ακολουθούν φοβερές μάχες σώμα με σώμα! ΄Ενας εναντίων δεκάδων! Αυτές ήταν οι αναλογίες!
Νέα επίθεση από την πλευρά της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. στον 2ο Λόχο της ΕΛ.ΔΥ.Κ.! Θερίστηκαν οι Τούρκοι…διστάζουν τα άρματα! Ο 2ος τους κρατάει μακριά! Λόχος Διοικήσεως και 4ος Λόχος κυκλώνονται ολοκληρωτικά! Η μάχη συνεχίζεται με μεγάλη σφοδρότητα! Ο 2ος της ΕΛ.ΔΥ.Κ. κινδυνεύει να περικυκλωθεί κι αυτός, παρά του ότι παραμένει ακλόνητος και θερίζει τους Τούρκους ασταμάτητα! Αρματα εισχώρησαν μεταξύ του 4ου και του 2ου και χτυπούν στις πλάτες τους μαχητές μας. Οι Τούρκοι στην μανία τους χτυπιούνται συνεχώς μεταξύ τους!
Η νέα έξοδος του Μεσολογγίου
Ο Ταγματάρχης Δελλής εκτιμώντας την δεινή κατάσταση και το επερχόμενο ολοκαύτωμα των στρατιωτών του διατάζει, συντεταγμένη απαγκίστρωση και έξοδο από το στρατόπεδο! Στέλνει αγγελιοφόρους στον Λόχο Διοικήσεως, τον 4ο Λόχο και τον 2ο Λόχο. ΄Ολοι πέφτουνε νεκροί μέσα στον χαλασμό της μάχης! Τρέχει μόνος του εντελώς ακάλυπτος! ΄Αοπλος και χωρίς κράνος! Κατάφερε να ελιχθεί ανάμεσα στα άρματα, στα τεθωρακισμένα, στους Τούρκους και να οδηγήσει τα λιοντάρια σε μια νέα έξοδο του Μεσολογγίου! Δύο λιοντάρια του 4ου Λόχου, ο Στέφανος Κουτρούλης και ο Βασίλης Βάσιος, Χαλκιδικιώτες και οι δύο αρνούνται να φύγουν! Ο Στέφανος ήταν ο γίγαντας του 4ου Λόχου! Αρνήθηκε να αποχωριστεί το πολυβόλο του! Οι τελευταίοι σύντροφοί του τον είδαν όρθιο να επιτίθεται εναντίων των Τούρκων και να χάνεται….από τότε αγνοείται η τύχη του. Ο Βασίλης μετά από τιτάνια μάχη και απίστευτες περιπέτειες συνελήφθη αιχμάλωτος….
Μέχρι της 18.00΄οι μάχες μαίνονταν μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από τα απομεινάρια του 4ου και 2ου Λόχου. Ο Ταγματάρχης Δελλής έσωσε όσους μπόρεσε με μια ηρωική έξοδο ανάμεσα στα Τούρκικα άρματα και τις εκατοντάδες Τούρκους στρατιώτες!
Η ΕΛ.ΔΥ.Κ. οχυρώθηκε λίγο ποιο πίσω από το στρατόπεδό της. Οι Τούρκοι δεν τόλμησαν να τους επιτεθούν…΄Ηταν η τελευταία μάχη του πολέμου…
Κάποιοι Ελδυκάριοι άκουσαν τελευταία την φωνή του Στέφανου Κουτρούλη να βρίζει και να κραυγάζει προς τους Τούρκους και το πολυβόλο του να κροταλίζει…μετά πλήθος ριπές…μετά σιωπή…
Ηταν η τελευταία Ελληνική κραυγή...η τελευταία πολεμική ιαχή από χείλη Ελληνικά που σκέπασε σαν βροντή ολόκληρη την Κύπρο…στην Ελλάδα δεν ακούστηκε ποτέ…
Αυτοί ήταν οι ΄Ελληνες κι αυτούς δεν τους νίκησαν ποτέ οι Τούρκοι!
Τόση ήταν η μανία των Τούρκων που αποκεφάλισαν σχεδόν όλα τα σκηνώματα των Ελλήνων στρατιωτών μέσα στο μαρτυρικό στρατόπεδο. Τα φωτογράφησε κρυφά ένας δημοσιογράφος του BBC. Ο οποίος ανέφερε στο ρεπορτάζ του. «Τέτοια άνιση μάχη δεν έχει συμβεί στα παγκόσμια χρονικά. Τέσσερις μέρες κράτησε…δεν θα με πιστεύει κανένας».
Αντί επιλόγου
Ο Κουρούπης με τον Κατούντα τις νύχτες στοιχειώνουν την Κερύνεια. Ο Σταυριανάκος κι ο Κουτρούλης κρατούν ακόμη την Σημαία μας ψηλά μέσα στο στρατόπεδο. Ο Κατσάνης βγαίνει το ξημέρωμα στον Πενταδάκτυλο και ατενίζει το πέλαγος…Προσμένει την Μητέρα Ελλάδα και τραγουδά τον θούριο της Κύπρου «Σκέπασε Μάνα Σκέπασε..»
Αιωνία η μνήμη τούτης της γενεάς των μνημοσύνων λόγο νεκρών ηγετών….

Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ ΚΑΙ Η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ


Του ΄Ομηρου Φωτιάδη


Υπό στενή παρακολούθηση και δίωξη το PKK στη Γαλλία.- Τα σχέδια ενοχοποίησης των Κούρδων στην Τουρκία και την Ευρώπη και ο ρόλος της Ελλάδος.-Στις επιχειρήσεις που εκτέλεσαν προχθές στο Παρίσι οι Γαλλικές αντιτρομοκρατικές μονάδες, συνελήφθησαν 4 άτομα, μέλη της Κουρδικής οργάνωσης PKK μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος ενός Κουρδικού Πολιτιστικού Συλλόγου.Στις εφόδους των Γαλλικών Αρχών Ασφαλείας, στις οικίες των Κούρδων πολιτικών προσφύγων, δεν βρέθηκαν στοιχεία που να τεκμηριώνουν πιθανή εμπλοκή τους, σε παράνομες δραστηριότητες.Τους Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες, οι οποίοι πρόσκεινται στο ΡΚΚ, κατέδωσαν ως «στρατολόγους» της Κουρδικής οργάνωσης, και «τρομοκράτες» στελέχη της Τουρκικής Πρεσβείας στο Παρίσι.Οι συλληφθέντες θα προσαχθούν στο δικαστήριο με τις κατηγορίες "ότι είναι μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης" και "ότι μαζεύουν χρήματα δια απειλής για να στηρίξουν την τρομοκρατική οργάνωση, ξέπλυμα μαύρου χρήματος».Σε 30 ανέρχονται οι Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες που πρόσκεινται στο PKK και έχουν συλληφθεί από τις αρχές του Ιουνίου στη Γαλλία.Στις φυλακές μεταφέρθηκαν 3 από τους συλληφθέντες των επιχειρήσεων που εκτελέστηκαν την προηγούμενη εβδομάδα κατά του ΡΚΚ.Οι δυνάμεις ασφαλείας εμπόδισαν τις προσπάθειες διαμαρτυρίας των Κούρδων πολιτικών προσφύγων, που συγκεντρώθηκαν μπροστά από το δικαστήριο, για να διαμαρτυρηθούν για τις αναίτιες και κατευθυνόμενες συλλήψεις.Η ΄Αγκυρα συνεπικουρούμενη και από τις ΗΠΑ, πιέζει αφόρητα πολλές χώρες-μέλη της Ε.Ε., για την καταδίωξη των Κούρδων πολιτικών προσφύγων που ζουν στα εδάφη τους.Η συνήθης πρακτική της Τουρκίας, είναι να συλλέγει στοιχεία από τους συγγενείς τους στην Τουρκία, για το που βρίσκονται και κατόπιν, να εκδίδει ερήμην τους, καταδικαστικές αποφάσεις, για «συμμετοχή σε τρομοκρατικές ομάδες», «σε Ισλαμικά ακραία κινήματα», τους αποδίδει κατηγορίες «εμπορίας ναρκωτικών και σωματεμπορίας», ενώ μετά τις ισχυρές πιέσεις της ΕΕ για το σοβαρό θέμα της λαθρομετανάστευσης, τους απαγγέλλει κατηγορίες «εμπορίας και διακίνησης λαθρομεταναστών».Κατόπιν, εκδίδει διεθνή εντάλματα σύλληψης, δίδοντας τα δηλωτικά τους στοιχεία στις χώρες της Ε.Ε. για να συλληφθούν...Η Τουρκία βρήκε τον πλέον «κατάλληλο τρόπο», να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στους εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες και μετανάστες στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα, προσπαθεί να μεταθέσει τις δικές της ευθύνες, στους Κούρδους, για την κακουργηματική δράση του ίδιου του Τουρκικού βαθέως κράτους.Οι ενέργειες της Τουρκίας θα ενταθούν τους επόμενους μήνες, στην νέα γραμμή που αποφασίσθηκε, από το Τουρκικό ΓΕΕΘΑ, την ΜΙΤ και τον ίδιο τον Ερτογάν.Το επόμενο χρονικό διάστημα, θα γίνουμε μάρτυρες και στόχοι της Τουρκικής προπαγάνδας, ως Χώρα, καθώς η Τουρκία, θα μας κατηγορήσει και πάλι για «υποστήριξη προς την τρομοκρατική οργάνωση ΡΚΚ η οποία ευθύνεται για την διακίνηση των λαθρομεταναστών από την Τουρκία στην Ευρώπη» κ.λ.π..Πληροφορίες φέρουν οι μαζικές επόμενες διώξεις των Κούρδων πολιτικών προσφύγων και μεταναστών, να πραγματοποιούνται στην Σουηδία και την Γερμανία, καθώς η Τουρκία με την βοήθεια των ΗΠΑ, παρέδωσε ογκώδεις φακέλους με κατηγορίες εναντίων των Κούρδων.Η Τουρκική Στρατοχωροφυλακή (JADARMA) ήδη έχει εκπονήσει σχέδια και δράσεις, μεταφοράς λαθρομεταναστών από την ενδοχώρα, στην Ν/Α Τουρκία στις Κουρδικές περιοχές, όπου θα τους «συλλαμβάνει» και παράλληλα, θα «συλλαμβάνει» και Κούρδους ως διακινητές...Το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου αναμένονται οι πρώτες επιχειρήσεις...Η Τουρκία προσπαθεί με συντονισμένες και καλοσχεδιασμένες επιχειρήσεις, στην Τουρκία και την Ευρώπη, να ενοχοποιήσει τους Κούρδους και ειδικά το ΡΚΚ, ως κύριο υπεύθυνο φορέα της δημιουργίας του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης και θα ακολουθήσουν τα ναρκωτικά κλπ, στα οποία εδώ και δεκαετίες, επιδίδεται με σθένος το ίδιο το Τουρκικό κράτος.Η Τουρκική πρακτική και υπονομευτική δραστηριότητα, θα πρέπει να καταγγελθεί στα αρμόδια όργανα της Ε.Ε. και ιδιαίτερα στηνFRONTEX, η οποία και είναι και η καθ΄ύλην αρμόδια.Η Ελλάδα θα πρέπει να δράση άμεσα και αποφασιστικά, με προληπτικές ενέργειές της και παραστάσεις προς την Ε.Ε., διαφορετικά θα βρεθεί και πάλι «απολογούμενη» για την «υπόθαλψη τρομοκρατών» και «εμπόρων λαθρομεταναστών»...΄Εστω και σε άτυπο επίπεδο ενημέρωσης, η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί στην αποκάλυψη των Τουρκικών σχεδιασμών, προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας, διαφορετικά θα βρεθούμε μετά το πέρας ικανού χρονικού διαστήματος, στο Αιγαίο να περιπολούν η Τουρκική Ακτοφυλακή σε συνεργασία με την FRONTEX...


Διαβάστε περισσότερα...

Η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΜΥΝΑ


Έλλειμμα ασφάλειας στα Ελληνικά νησιά.-Του ΄Ομηρου ΦωτιάδηΗ Τουρκία, πιεζόμενη από την Ε.Ε., προέβη σε συλλήψεις λαθρομεταναστών, σε μια προσπάθεια, που έχει σκοπό να καταδείξει, πως «συνεργάζεται» για το σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.Σε επιχειρήσεις που διοργανώθηκαν τις τελευταίες μέρες, από τις δυνάμεις ασφαλείας συνελήφθηκαν 111 λαθρομετανάστες.Σύμφωνα με είδηση της ιστοσελίδας του Τουρκικού ΓΕΕΘΑ αναφέρεται ότι συνελήφθηκαν 106 λαθρομετανάστες που κατάγονταν από Σομαλία, Βιρμανίας, Παλαιστίνης, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Γεωργία, Ερυθραία, Τουρκμενιστάν,Ουκρανία, Φιλιππίνες,Ιράκ,Ιράν και Νεπάλ σε επιχειρήσεις που διοργανώθηκαν στις πόλεις Μπιτλίς (Bitlis), Μούγλα (Muğla), Ρίζε (Rize), Ιγντίρ (Iğdır), Σιρνάκ (Şırnak), Βαν (Van), Ιστανμπούλ(İstanbul) και Χατάι (Hatay).Εξάλλου συνελήφθηκαν και 5 λαθρομετανάστες στη προσπάθεια τους να περάσουν παράνομα από το Ιράκ στην Τουρκία.Ο παραπάνω αριθμός των συλληφθέντων λαθρομεταναστών, είναι ασήμαντος, καθώς οι υποψήφιοι λαθρομετανάστες για είσοδο στην Ευρώπη και σε συντριπτικό βαθμό, στην Ελλάδα, ξεπερνούν τις 200 χιλιάδες.Σημειώνεται πως στο Αιγαίο περιπολούν ήδη εναέρια και πλωτά μέσα της Ε.Ε. για την φύλαξη των συνόρων και την αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης.Η FRONTEX σταθμεύει σε διάφορα νησιά του Αιγαίου και εκτελεί περιπολίες, αντιμετωπίζοντας προβλήματα από την Τουρκική προκλητικότητα.Χειριστές τουρκικών ραντάρ ζήτησαν από τους πιλότους σλοβακικού αεροσκάφους που περιπολούσε κοντά στο Αγαθονήσι για τον εντοπισμό λαθρομεταναστών στο πλαίσιο της επιχείρησης FRONTEX να αποχωρήσουν από την περιοχή διότι «έμπαιναν στον τουρκικό εναέριο χώρο». Η πρώτη παρενόχληση του σλοβακικού πληρώματος έγινεόταν το αεροσκάφος εκτελούσε την πρώτη του περιπολία μεταξύ Κω και Σάμου. Όταν το αεροσκάφος πλησίασε το Αγαθονήσι στα 3,5 μίλια, εντός του ελληνικού εναέριου χώρου, στον ασύρματο, στη συχνότητα κινδύνου, ακούστηκαν οι χειριστές του τουρκικού ραντάρ να τους ζητούν να αποχωρήσουν αμέσως από την περιοχή καθώς έμπαιναν σε τουρκικό εναέριο χώρο.Οι πιλότοι του περιπολικού αεροσκάφους γνωρίζοντας ότι πετούσανσε περιοχή που έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έδωσαν σημασία και συνέχισαν το έργο τους. Μισή ώρα μετά και ενώ επέστρεφαν από τη Σάμο προς την Κω στο ίδιο σημείο οι Τούρκοι χειριστές επανέλαβαν το αίτημά τους στη διεθνή συχνότητα κίνδυνου, χωρίς όμως αποτέλεσμα.Όπως επισημαίνουν αξιωματικοί του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, οι παρεμβάσεις αυτές γίνονται μόνο στα σημεία όπου έχουν καταγραφεί ως δίαυλοι των λαθρομεταναστών. Στις περιοχές μεταξύ της Τουρκίας και των νησιών Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι καθώς και στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στον Έβρο. Ο λόγος για τον οποίο οι τουρκικές παρεμβάσεις γίνονται στη διεθνή συχνότητα κινδύνου, σύμφωνα πάντα με τους Έλληνες αξιωματικούς, είναι ότι η Τουρκία προσπαθεί να δηλώσει προς όλους που ακούν αυτή τη συχνότητα, και είναι εκατοντάδες, ότι η περιοχή αυτή δεν ανήκει στην Ελλάδα αλλά στην Τουρκία.Συμφωνά με τις εκτιμήσεις των αξιωματικών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η Τουρκία προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατήσει ανοιχτούς τους διαύλους της λαθρομετανάστευσης διότι αυτό εξυπηρετεί και τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο αλλά λειτουργεί και σαν μοχλός πίεσης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.Στα νησιά Σάμο και Μυτιλήνη, περιπολούν ένα Ισπανικό και ένα Ιταλικό σκάφος της FRONTEX, τα οποία σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων, τις περισσότερες ώρες του 24ωρου, παραμένουν δεμένα στα λιμάνια, και απολαμβάνουν, το καλοκαιρινό ήλιο και τα φυσικά κάλλη των Ελληνικών νήσων...Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, στην Σάμο π.χ., υπήρχαν 3 σκάφη του Λιμενικού Σώματος και αυτή την στιγμή, υπάρχει μόνο 1 το οποίο επιχειρεί κατά των Τούρκων εμπόρων λαθρομεταναστών και των παρανόμων εισερχομένων αλλοδαπών.Επίσης, έχουν καταργηθεί πολλά φυλάκια του Ελληνικού Στρατού, σε περιοχές και σημεία, τα οποία θεωρούνταν επικίνδυνα και αποτελούσαν πιθανά πεδία απόβασης των Τούρκων. Στα σημεία και τις περιοχές αυτές, των Ελληνικών νησιών, γίνονται σε συντριπτική τους πλειοψηφία οι «μαζικές αποβάσεις των λαθρομεταναστών»...Η επανίδρυση και επάνδρωση των δεκάδων καταργηθέντων Στρατιωτικών φυλακίων, είναι επιβεβλημένη, και για λόγους ΄Αμυνας και Εθνικής Ασφαλείας.΄Αραγε, εάν π.χ. σε μια περιοχή της Σάμου αποβιβάζονταν μαζικά λαθρομετανάστες και ταυτόχρονα σε μια άλλη ακτή, αποβιβάζονταν Τούρκοι κομάντος, εκεί όπου κάποτε υπήρχε Στρατιωτικό φυλάκιο, θα γινόταν αντιληπτοί?Η απάντηση είναι κατηγορηματικά «ΟΧΙ» με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για Εθνική ΄Αμυνα και Ασφάλεια της Χώρας.Το πρόβλημα δεν είναι οι λαθρομετανάστες. Είναι η λαθρομετανάστευση την οποία η Τουρκία χρησιμοποιεί, για πολλούς και διάφορους λόγους, έχοντας σκοπό, πέραν των άλλων, να πλήξη και την ΄Αμυνα της Πατρίδος μας.Τα σύνορα της Ελλάδος είναι πρώτα «Εθνικά Σύνορα» και κατόπιν Ευρωπαϊκά...Είναι αυταπάτη το να πιστεύουμε πως οι Ιταλοί, Ισπανοί και λοιποί Ευρωπαίοι, θα «φυλάξουν» τα σύνορά μας και θα μας δώσουν λύσεις.΄Οσες «λύσεις» μας έδωσαν για το Κυπριακό, το Σκοπιανό, τα Ελληνοτουρκικά κλπ, Εθνικά μας θέματα, άλλες τόσες «λύσεις» θα μας δώσουν και για την λαθρομετανάστευση...Η λαθρομετανάστευση είναι ένα τεράστιο «Εθνικό Πρόβλημα» και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται, με τα ανάλογα μέσα και τρόπους. Η λαθρομετανάστευση πέραν των λοιπών τεραστίων προβλημάτων που δημιουργεί στην μελλοντική υπόσταση της Ελλάδος, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για την ΄Αμυνα της Χώρας...Οι αρμόδιοι καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ...


Διαβάστε περισσότερα...