Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Επίθεση σε ιταλική βάση του ΝΑΤΟ


Πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και 52 τραυματίστηκαν χθες, στην πόλη Χεράτ του Αφγανιστάν

AFP, A.P., Reuters


ΚΑΜΠΟΥΛ. Στον απόηχο της επίσημης συγγνώμης του ΝΑΤΟ για τον θάνατο «εννέα αμάχων» στη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής το Σάββατο στην επαρχία Χελμάντ, πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και 52 τραυματίστηκαν χθες, ανάμεσά τους πέντε Ιταλοί στρατιώτες, από δύο επιθέσεις αυτοκτονίας στην πόλη Χεράτ, η μία από τις οποίες στην υπό ιταλική διοίκηση έδρα πολιτικοστρατιωτικής ομάδας του ΝΑΤΟ.

Βομβιστής αυτοκτονίας αυτοανατινάχθηκε έξω από την ιταλική βάση στα περίχωρα της Χεράτ και λίγο αργότερα μια παγιδευμένη μοτοσικλέτα εξερράγη σε πλατεία γεμάτη από κόσμο, στο ιστορικό τμήμα της πόλης, η διοίκηση του οποίου θα παραδοθεί σε λίγες εβδομάδες από το ΝΑΤΟ σε αφγανικές δυνάμεις. Την ευθύνη και για τις δύο επιθέσεις ανέλαβαν οι Ταλιμπάν. Επειτα από πέντε ώρες ανταλλαγής πυροβολισμών, ο περιφερειακός αστυνομικός διοικητής Σαγέντ Αγκα Σακέμπ δήλωσε ότι «σκοτώθηκαν τέσσερις άμαχοι, ένας Αφγανός στρατιωτικός και οκτώ άλλοι τραυματίστηκαν, καθώς και 36 άμαχοι και τρεις αστυνομικοί». Στον απολογισμό του αστυνομικού διοικητή δεν περιελήφθησαν οι Ιταλοί τραυματίες, τον αριθμό των οποίων επιβεβαίωσε ο Ιταλός υπουργός Αμύνης Ιγκνάτσιο λα Ρούσα.

Ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι ενεθάρρυνε τους Ιταλούς στρατιώτες, αλλά η Μαργκερίτα Μπονιβέρ, επιφανές στέλεχος του κόμματός του, παρατήρησε ότι η επίθεση στη Χεράτ θα έπρεπε να επιταχύνει τη διαδικασία αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων.

Σε αψιμαχίες που πραγματοποιήθηκαν χθες σε άλλα μέρη του Αφγανιστάν, έχασαν τη ζωή τους τέσσερις στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων. Ενας σκοτώθηκε όταν ένας άνδρας με αφγανική στρατιωτική στολή άνοιξε πυρ στα νότια της χώρας, ένας άλλος έπειτα από πτώση ελικοπτέρου, επίσης στον Νότο, κι άλλοι δύο από έκρηξη βόμβας σε δρόμο στο ανατολικό Αφγανιστάν.

Στο μεταξύ, ο περιφερειακός διοικητής της δύναμης του ΝΑΤΟ στα νοτιοδυτικά, Αμερικανός υποστράτηγος Τζον Τουλάν, ανέλαβε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη εξ ονόματος του διοικητή των συμμαχικών δυνάμεων, στρατηγού Ντέιβιντ Πετρέους, για τον θάνατο εννέα αμάχων από επιδρομή του ΝΑΤΟ στη Χελμάντ.

Ο Τουλάν είπε ότι η αεροπορική επιδρομή πραγματοποιήθηκε ύστερα από επίθεση ανταρτών σε συμμαχική περίπολο, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ενός πεζοναύτη. Πέντε αντάρτες κατέλαβαν έναν περιφραγμένο χώρο και συνέχισαν τις επιθέσεις τους εναντίον των στρατιωτών, οι οποίοι ζήτησαν αεροπορική βοήθεια ώστε να «εξουδετερωθεί η απειλή», όπως είπε ο Τουλάν. «Δυστυχώς ο χώρος που είχαν καταλάβει οι αντάρτες αποδείχθηκε αργότερα ότι φιλοξενούσε αθώους πολίτες», πρόσθεσε. Σύμφωνα με τον ίδιο, έχει δοθεί εντολή για τη διαλεύκανση της υπόθεσης και τις ακριβείς λεπτομέρειες που οδήγησαν στο ατυχές συμβάν.

Ο Νταούντ Αχμάντι, εκπρόσωπος της επαρχιακής κυβέρνησης, είπε ότι το ΝΑΤΟ έπληξε δύο κατοικίες αμάχων και ότι σκοτώθηκαν πέντε κορίτσια, επτά αγόρια και δύο γυναίκες και τραυματίστηκαν άλλοι έξι άμαχοι. Την επίθεση καταδίκασε και ο Αφγανός πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι, ο οποίος έκανε λόγο για «απάνθρωπες» επιθέσεις, καλώντας τις συμμαχικές δυνάμεις να τις σταματήσουν. «Εχουμε πει επανειλημμένως στις αμερικανικές και νατοϊκές δυνάμεις ότι επιχειρήσεις χωρίς συντονισμό θα καταλήξουν στον θάνατο αθώων πολιτών και ότι τέτοιες επιχειρήσεις είναι απάνθρωπες, αλλά κανείς δεν ακούει», είπε ο Καρζάι. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αυτή θα είναι «η τελευταία του προειδοποίηση σε Αμερικανούς και ΝΑΤΟ». Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου αρνήθηκε να σχολιάσει την προειδοποίηση του Καρζάι αλλά είπε ότι οι ΗΠΑ συμμερίζονται την ανησυχία του για τις απώλειες αμάχων και συνεργάζονται με Αφγανούς αξιωματούχους για την αποφυγή τους. Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι παραμένει σε ισχύ ο υφιστάμενος σχεδιασμός για την παράδοση του ελέγχου επτά περιοχών στον αφγανικό στρατό τον Ιούλιο, παρά την έξαρση των επιθέσεων.
Διαβάστε περισσότερα...

Η δυσκολότερη των κρίσεων



EΘΝΟΣ 29 5 2011
"Θεωρώ άκρως επικίνδυνη τη φημολογούμενη σύνδεση της επιμήκυνσης με την υποθήκευση περιουσιακών στοιχείων της πατρίδας μας", σημειώνει ο Βασίλειος Μαρκεζίνης σε άρθρο του στο "Εθνος της Κυριακής".

Στο πρόσφατο βιβλίο μου, "Η Ελλάδα των Κρίσεων", ισχυρίστηκα ότι η χώρα μας δεν πλήττεται από μία αλλά πέντε κρίσεις: κρίση στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στη μετανάστευση, στο ζήτημα των μειονοτήτων αλλά και "κρίση αξιοπιστίας" της κυβέρνησης και των θεσμών της. Η πρώτη κυριαρχεί σήμερα στη σκέψη των περισσοτέρων. Μακροπρόθεσμα, όμως, η τρίτη κρίση ενδέχεται να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Επίσης, αν και είναι παράδοξο, θεωρώ ότι η πέμπτη κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα, για να μπορέσουν να επιλυθούν ουσιαστικά και οι υπόλοιπες. Ας δούμε πιο προσεκτικά αυτό τον τρόπο θεώρησης των ελληνικών κρίσεων.


Πριν από δύο εβδομάδες επεσήμανα τους περιορισμούς της "επιμήκυνσης" της αποπληρωμής του χρέους μας. Θεωρώ άκρως επικίνδυνη τη φημολογούμενη σύνδεση της επιμήκυνσης με την υποθήκευση περιουσιακών στοιχείων της πατρίδας μας. Πράγματι, κάτι τέτοιο δεν θα συνεπαγόταν μόνο την αναβολή της λύσης του προβλήματος αλλά και τον κίνδυνο να χάσουμε πολύτιμα κρατικά περιουσιακά στοιχεία σε εξευτελιστικές τιμές, αν δεν μπορούσαμε να αποπληρώσουμε το χρέος. Με το χρέος μας να πλησιάζει το 155-160% του ΑΕΠ κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου απίθανο, δεδομένης ιδίως της πρόσφατης δήλωσης του κ. Γιούνκερ (σε αντιδιαστολή με τις προβλέψεις του κ. Παπακωνσταντίνου) ότι η πρόσβαση της χώρας μας στις αγορές δεν θα είναι εφικτή ούτε και το 2012.

Συμμερίζομαι λοιπόν την άποψη -που διατυπώθηκε πρόσφατα σε έγγραφο μεγάλης ευρωπαϊκής τράπεζας- ότι το "κούρεμα" θα αποδειχθεί, τελικά, αναπόφευκτο. Αυτό που δεν έχει διευκρινιστεί και που εξαρτάται εν πολλοίς από το πώς αντιλαμβάνονται οι ξένοι τους κινδύνους για τα δικά τους συμφέροντα είναι το ύψος του "κουρέματος" και η χρονική στιγμή υλοποίησής του.

Το προαναφερθέν κείμενο, όπως και άλλα του ίδιου είδους, προτείνει ένα ποσοστό "κουρέματος" της τάξεως του 40% και υποστηρίζει ότι καλό θα ήταν να γίνει το συντομότερο δυνατό, διότι έτσι θα μπορούσαν να ησυχάσουν κάπως οι αγορές. Ισως, αν και χειρότερα τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν, δεδομένης της συνεχιζόμενης, όχι πολυφωνίας, αλλά κακοφωνίας των ασυντόνιστων υπουργών.

Το έγγραφο είναι αξιοσημείωτο όχι μόνον επειδή εξηγεί τις εναλλακτικές επιλογές πολύ πιο ξεκάθαρα από οποιονδήποτε Ελληνα πολιτικό αλλά και επειδή υποδηλώνει ότι οι ξένοι δανειστές μας -ιδίως οι Γερμανοί- μπορεί να έχουν ήδη ενεργήσει προληπτικά απέναντι στις αρνητικές επιπτώσεις του "κουρέματος" και το μόνο που πλέον τους προβληματίζει δεν είναι το αν, αλλά το πότε. Οι λιγότερο οργανωμένες χώρες εν καιρώ θα αναγκαστούν να κάνουν το ίδιο. Ως προς τις εσωτερικές επιπτώσεις του "κουρέματος", σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, υπάρχουν τα χρήματα που θα στηρίξουν την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, διασφαλίζοντας έτσι την ύπαρξή τους (Προφανώς, θα μπορούσαν και οι ίδιες οι τράπεζες να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων, εάν προσανατολίζονταν συντομότερα προς τις συγχωνεύσεις).

Η κατάσταση θα είναι πιο κρίσιμη για τα ασφαλιστικά ταμεία, που λέγεται ότι κατέχουν ομόλογα αξίας περίπου 23 δισ. ευρώ. Και εδώ θα μπορούσε, ίσως, να "καταστρωθεί" κάποιο σχέδιο βοήθειας, αλλά, στο τέλος, λόγω της ολιγωρίας μας και μόνον, θα υποχρεωθούμε να προβούμε σε δύσκολες επιλογές: θα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στο να σώσουμε το μεγαλύτερο ποσοστό του Χ ή να χάσουμε πενταπλάσιο ποσοστό του Χ. Αφήνω το Χ σκοπίμως απροσδιόριστο, ώστε να μπορεί να σημαίνει μείωση αμοιβών ή μείωση δημοσίων υπαλλήλων, ή και τα δύο. Ολα αυτά ακούγονται σκληρά ενδεχομένως, αλλά η οικονομική επιστήμη δεν φημίζεται για την ευσπλαχνία της! Ωστόσο, πολλές αναγκαίες περικοπές θα μπορούσαν να αποδειχθούν λιγότερο επιβαρυντικές από όσο φοβόμαστε, εφόσον δεν ξαναμπούν στο στόχαστρο οι αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, που έχουν ήδη πληγεί άδικα. Τα μέτρα μπορούν να επικεντρωθούν στους πολυάριθμους και υπερβολικά αμειβόμενους, αλλά διόλου αναγκαίους ειδικούς συμβούλους, καθώς και στις αδικαιολόγητες μισθολογικές ανισότητες που υπάρχουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Φέρ" ειπείν: για ποιον λόγο ο μέσος ετήσιος μισθός είναι 24.925 ευρώ για τους εργαζομένους στον "στενό" δημόσιο τομέα, 40.000 για τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ και 56.600 ευρώ για τους εργαζομένους στους ΗΣΑΠ; Επίσης, πώς είναι δυνατόν να πληρωθούν οι συντάξεις όταν μπορούν (ή μπορούσαν) να "κερδηθούν" σε σχετικά μικρά χρονικά διαστήματα και είναι υψηλότερες, ως ποσοστό του τελικού μισθού, από ό,τι είναι οι ανάλογες συντάξεις σε χώρες πολύ πιο πλούσιες, όπως στη Γερμανία; Καθώς οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και η ιατρική περίθαλψη κοστίζει περισσότερο, πώς μπορούν 3 Ελληνες εργαζόμενοι να στηρίζουν 2 συνταξιούχους κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης προσδοκώμενης ζωής τους;

Τέλος, θα δυσκολευόμασταν άραγε να εντοπίσουμε οργανισμούς που μπορούν απλώς να πάψουν να υπάρχουν χωρίς αυτό να έχει την παραμικρή επίπτωση για το κράτος; Λόγου χάριν, πόσο αναγκαίο είναι για ένα χρεοκοπημένο κράτος να διατηρεί πέντε (και όχι ένα) κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς;

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, το "κούρεμα" τελικά θα γίνει. Είναι τελείως εξωπραγματικό να πιστεύουμε ότι η οποιαδήποτε αναπτυξιακή πολιτική θα αρκούσε αφ" εαυτής για να μειώσει το τεράστιο χρέος μας. Αναδιαπραγμάτευση του "άθλιου" Μνημονίου πρέπει να γίνει, προσωπικά όμως αμφιβάλλω αν αρκεί.

Δυστυχώς, όμως, ούτε και το "κούρεμα" αρκεί από μόνο του. Ο εξορθολογισμός του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το κράτος -εάν υποθέσουμε ότι όντως λειτουργεί αυτήν τη στιγμή- θα πρέπει επίσης να αποτελέσει κεντρικό στόχο μας.

Πώς, όμως, μπορούν να επιχειρηθούν όλα αυτά, όταν η ίδια η κυβέρνηση έχει παραλύσει λόγω εσωτερικής διχόνοιας; Παρά τα όσα μας είπε στην πρόσφατη συνέντευξη στο "Εθνος της Κυριακής" ο κ. πρωθυπουργός, η πολιτική του, εξωτερική και οικονομική, έχει αποτύχει και ο ίδιος δεν έχει κατορθώσει να εξασφαλίσει την αρμονική συνεργασία των υπουργών του.

Συμπέρασμα; Προσωπικά, παρ" όλο που δεν έχω κανένα πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα, με ανησυχεί ιδιαίτερα μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε κώμα! Κρίνοντας από την πορεία της μέχρι τώρα, φαντάζομαι ότι τις αμέσως επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση δεν θα επικεντρωθεί στην ουσία, αλλά στην επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα.

Στόχος της θα είναι να "κουτσοφτάσει μέχρι τις καλοκαιρινές διακοπές" και να εξασφαλίσει έτσι παράταση ζωής μέχρι το φθινόπωρο, όταν τα νέα, έξωθεν επιβεβλημένα μέτρα θα αρχίσουν να πονάνε. Το πρόβλημα είναι ότι και αυτός ακόμη ο τρόπος "μικροδιαχείρισης" ενδέχεται να μη λειτουργήσει. Και τούτο, διότι πληθαίνουν σήμερα οι προ πολλού επαπειλούμενες κοινωνικές αναταραχές, όχι μόνον εξαιτίας της διάχυτης οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω των αυξανόμενων εντάσεων στον μεταναστευτικό χώρο.

Οδηγούμαστε έτσι στην επόμενη κρίση, μια και η κυβέρνηση έχει μάθει να χειρίζεται την οικονομική κρίση μέσω της "τρομοκρατικής προπαγάνδας", ώστε να ελαχιστοποιεί τις λαϊκές διαμαρτυρίες. Εντούτοις, ο αναδυόμενος εξτρεμισμός απέναντι στους μετανάστες εκδηλώθηκε νωρίτερα απ" ό,τι ανέμενε η κυβέρνηση και μπορεί να πάρει άσχημη μορφή.

Ο ανθρωπισμός πρέπει να αποτελέσει την κατευθυντήρια, αλλά σε καμία περίπτωση και τη μοναδική αρχή για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Ετσι, η μετανάστευση -νόμιμη και παράνομη- πρέπει να περιοριστεί προς όφελος της διαφύλαξης της αξιοπρέπειας όσων αναζητούν καταφύγιο εντός των συνόρων μας. Δεν είναι λύση η μαζική πολιτογράφηση ανθρώπων τους οποίους αδυνατούμε να στηρίξουμε και τους καταδικάζουμε έτσι στην εξαθλίωση. Δεν είναι λύση ούτε γι" αυτούς ούτε για τους ντόπιους.

Η πραγματική λύση, όμως, θα έλθει όταν τεθούν αυστηρά όρια στον αριθμό των νεοεισερχόμενων και εφαρμοστεί μια συντονισμένη πολιτική επαναπατρισμού ενός σημαντικού ποσοστού των μεταναστών που βρίσκονται ήδη στη χώρα μας, εν ανάγκη μέσω επαναδιαπραγμάτευσης ή και ακύρωσης των διεθνών συμφωνιών που δυσχεραίνουν ή και αποκλείουν αυτό το καθήκον.

Η συμπόνια και η καλή θέληση δεν αρκούν για να λύσουν το πρόβλημα, το οποίο μετατρέπεται τάχιστα στο υπ" αριθμόν ένα πρόβλημα όλης της Ευρώπης και αναπόφευκτα θα μετασχηματίσει το πολιτικό της τοπίο. Διότι, σε τελευταία ανάλυση, καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει τα θεμιτά συμφέροντα και τα παράπονα των πολιτών της. Ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης, όσο και αν δεν μας αρέσει, αποδεικνύεται σήμερα επιβεβλημένος.

Σε αυτό το πλαίσιο η πέμπτη κρίση -που αντανακλά την πλήρη απογοήτευση του λαού για τις ελίτ εξουσίες κάθε πολιτικής απόχρωσης- καθίσταται άκρως σημαντική. Από πολλές απόψεις, το πρόβλημα αυτό είναι ακόμη πιο δυσεπίλυτο από όλα τα υπόλοιπα, καθώς οι σημερινοί κυβερνώντες αποδεικνύονται εξίσου αναποφάσιστοι και ασυντόνιστοι με τους προηγούμενους.
Η πολυσυζητημένη ιδέα περί μιας κυβέρνησης συνεργασίας που θα σχηματιστεί μεταξύ αποτυχημένων, ημιαποτυχημένων ή παλιών πολιτικών, οι οποίοι δεν μοιράζονται σχεδόν καμία κοινή πολιτική -πέρα από την επιθυμία τους να καταλάβουν υπουργικές καρέκλες- αποτελεί επίσης ένα κατάφωρα ιδιοτελές στρατήγημα, που θα επιτρέψει σε κάποιους να ανακτήσουν πολιτικά πόστα, αλλά ουδόλως θα ωφελήσει τη χώρα.

Το ίδιο ισχύει για κάθε μορφής "συναίνεση", που δεν βασίζεται στην ανάπτυξη ριζοσπαστικά νέων πολιτικών. Διότι η μερική ή "εμβαλωματική" συναίνεση της τελευταίας στιγμής που επιχειρείται αυτήν τη στιγμή δεν είναι ενδεικτική ούτε σχεδίου ούτε πολιτικής ομόνοιας, αλλά καιροσκοπισμού έπειτα από πιέσεις. Για να το πούμε πιο λαϊκά, ένα ρούχο που είναι και παλιομοδίτικο και γεμάτο τρύπες, δεν το μπαλώνεις, αλλά το πετάς. Κάθε διαφορετική φόρμουλα που προτείνεται σήμερα μόνο και μόνο για να περισώσει την αξιοπρέπεια της παραπαίουσας κυβέρνησης αποτελεί τέχνασμα εντυπωσιασμού, στημένο από πολιτικούς και δημοσιογράφους που είναι ανίκανοι και απρόθυμοι να λάβουν προσωρινά αντιδημοτικές αποφάσεις και να κάνουν ό,τι χρειάζεται η χώρα.

Πώς θα βγούμε όμως από αυτή την άκρως προβληματική κατάσταση;

Δεν είμαι πολιτικός. Είμαι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που επιμένει να λέει τα πράγματα με τ" όνομά τους και να προειδοποιεί όσους είναι πρόθυμοι να ακούσουν ότι οι άνθρωποι που μας οδήγησαν στο σημερινό χάος δεν είναι δυνατόν να είναι αυτοί που θα μας οδηγήσουν στη Γη Χαναάν. Ποιος θα το κάνει όμως;

Δεν γνωρίζω, αλλά δεν σταματώ να τονίζω ότι έχει έλθει η στιγμή ο λαός να πάρει τα πράγματα στα χέρια του: επ" ουδενί όμως μέσα από ταραχές, επιθέσεις, απειλές και εκφοβισμούς, αλλά δείχνοντας στον έμπειρο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στα ένοχα ΜΜΕ και στην αδιάφορη κυβέρνηση ότι η πραγματική πολιτική αλλαγή αποτελεί σήμερα αδήριτη ανάγκη και είναι αναπόφευκτη.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Βομβάρδισαν τη Ζινζιμπάρ στην Υεμένη

Reuters

ΣΑΝΑΑ. Η αεροπορία της Υεμένης βομβάρδισε χθες την πόλη Ζινζιμπάρ στα νότια της χώρας, σε μια επιχείρηση που είχε στόχο να ενισχύσει το προφίλ του προέδρου Σαλέχ ως συμμάχου της Δύσης εναντίον του ισλαμικού εξτρεμισμού. Ο Σαλέχ έχει αγκιστρωθεί στην εξουσία παρά τις συνεχιζόμενες αιματηρές διαδηλώσεις και τις συνεχείς συμφωνίες που υποτίθεται ότι εγγυώνται την αποχώρησή του. Η αεροπορία και το πυροβολικό του Σαλέχ έπληξαν χθες τη Ζινζιμπάρ, πόλη 20.000 κατοίκων, η οποία προ ημερών είχε περάσει στον έλεγχο ισλαμιστών ανταρτών και στοιχείων που πρόσκεινται στην Αλ Κάιντα. Τουλάχιστον 13 άτομα έχασαν τη ζωή τους. «Η πόλη έχει καταστραφεί. Ολοι οι κάτοικοί της έχουν φύγει. Ακόμη και οι σκύλοι και τα γαϊδούρια έχουν φύγει», είπε εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης. Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Σαλέχ ότι επέτρεψε την κατάληψη της πόλης από τους ισλαμιστές προκειμένου να θορυβήσει τη Δύση και τις δυνάμεις της περιοχής, εκβιάζοντας την υποστήριξή τους.

Οι δυνάμεις του Σαλέχ εξακολούθησαν την Κυριακή να εξοντώνουν τους οπαδούς της αντιπολίτευσης, ανοίγοντας πυρ εναντίον διαδήλωσης στην πόλη Ταΐζ και σκοτώνοντας τουλάχιστον 15 άτομα. «Οι περισσότεροι από τους εκατοντάδες τραυματίες είχαν δεχθεί πυρά, ενώ κάποιοι είχαν παρασυρθεί από μπουλντόζες», ανέφερε ιατρική πηγή στην Ταΐζ.

Παράλληλα, ο πάροχος κινητής τηλεφωνίας Σαμπαφόν, του οποίου η ιδιοκτησία σχετίζεται με φυλή εχθρική προς τον Σαλέχ, ανακοίνωσε ότι οι Αρχές ευθύνονται για τη διακοπή των υπηρεσιών διεθνούς κινητής και σταθερής τηλεφωνίας καθώς και Ιντερνετ. Εν τω μεταξύ, η Γαλλία ανακοίνωσε ότι οι τρεις Γάλλοι εργαζόμενοι ανθρωπιστικής οργάνωσης που εξαφανίστηκαν το Σαββατοκύριακο κοντά στην πόλη Σαγιούν έχουν απαχθεί, αν και δεν είναι σαφές από ποιον.
Διαβάστε περισσότερα...

Τυνησία: Το κόμμα Ενχάντα αποχώρησε από την επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος

Το ισλαμιστικό κίνημα της Τυνησίας Ενάχντα αποχώρησε τη Δευτέρα από την Εθνική Επιτροπή για την πολιτική μεταρρύθμιση, που έχει επιφορτισθεί να συντάξει το σχέδιο του νέου Συντάγματος στην μετά -Μπεν Άλι εποχή, εξαιτίας του μη καθορισμού οριστικής ημερομηνίας για την τέλεση των γενικών εκλογών.

«Αποφασίσαμε να αναστείλουμε τη συμμετοχή μας στις εργασίες της επιτροπής, έως ότου επιλυθεί το ζήτημα με την ημερομηνία των εκλογών», τόνισε ο Σαμίρ Ντίλου, στέλεχος της Ενάχντα, η οποία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις παρουσιάζει τη μεγαλύτερη απήχηση στο εκλογικό σώμα της Τυνησίας.

Κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της Επιτροπής, στην οποία προεδρεύει ένας από τους σημαντικότερους δικαστές της χώρας, ο Γιάντχ Μπεν Ασούρ, μπήκε στην ατζέντα το θέμα του καθορισμού της τελικής ημερομηνίας τέλεσης των εκλογών.

Μία άλλη επιτροπή, που έχει επιφορτισθεί με την επίβλεψη των εκλογών, είχε ανακοινώσει την Πέμπτη την αναβολή για τις 16 Οκτωβρίου των πρώτων μετά την αποχώρηση του Μπεν Άλι εκλογών, επικαλούμενη την ανάγκη μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος για τη σωστή οργάνωση της εκλογικής διαδικασίας.
Διαβάστε περισσότερα...

Πακιστάν: Αεροπορική επιχείρηση κατά των Ταλιμπάν

Έντεκα Ταλιμπάν σκοτώθηκαν από την επίθεση πακιστανικών πολεμικών αεροσκαφών στην περιοχή Ορακζάι.

Πακιστανικά πολεμικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν σήμερα επίθεση με στόχο θέσεις των Ταλιμπάν στην περιοχή Ορακζάι, στα βορειοδυτικά της χώρας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 11 ένοπλοι, ανακοίνωσε ανώτατος κυβερνητικός αξιωματούχος.

Η επίθεση σημειώθηκε μία ημέρα μετά το δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας ότι το Πακιστάν θα εξαπολύσει επίθεση στο Βόρειο Ουαζιριστάν, προπύργιο της αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν, το οποίο βρίσκεται στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Διαβάστε περισσότερα...

Νταβούτογλου: Τα σύνορα της Τουρκίας είναι πλασματικά


Του Χρήστου Μηνάγια

Μετά τις τελευταίες προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες Τούρκων
αξιωματούχων για τη Θράκη και νησιά του Αιγαίου, η Τουρκία, με μια ιδιαίτερα
αποκαλυπτική δήλωση του Αχμέτ Νταβούτογλου, παρουσιάζει τις
πραγματικές της προθέσεις, αναφορικά με τα υφιστάμενα σύνορα των χωρών
της περιοχής που εντάσσεται στις περιφερειακές επιδιώξεις της Άγκυρας.
Συγκεκριμένα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε τα εξής: «Κανένα
από τα σύνορα της Τουρκίας δεν είναι φυσιολογικό. Σχεδόν όλα είναι
πλασματικά (δεν χαρακτηρίζονται από φυσικότητα και αληθοφάνεια). Βέβαια
πρέπει να τα σεβόμαστε ως κράτη έθνη, ωστόσο ταυτόχρονα πρέπει να
καταλάβουμε ότι υπάρχουν και οι φυσικές συνέχειες. Έτσι είναι οι εποχές.»1.
Οι δηλώσεις αυτές του Αχμέτ Νταβούτογλου δεν είναι καινοφανείς, απλώς
επιβεβαιώνουν για μια φορά ακόμη τις θέσεις του για την ελαστικότητα στην
οριοθέτηση των συνόρων με τις γειτονικές χώρες. Ενδεικτικά για το Αιγαίο,
στο βιβλίο του συντάκτη του παρόντος, με τίτλο: «Η Γεωπολιτική Στρατηγική
και η Στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» (σελ. 57) παρουσιάζεται το εξής
απόσπασμα των θέσεων του Τούρκου υπουργού από το βιβλίο του
Στρατηγικό Βάθος: «Η συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της
Ελλάδος δημιουργεί το πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της
Τουρκίας για τον εγγύς θαλάσσιο χώρο της. Η βασική πηγή του προβλήματος
στο Αιγαίο είναι η αθεράπευτη αντίφαση μεταξύ του παρόντος καθεστώτος και
της σημερινής γεωλογικής-γεωπολιτικής πραγματικότητας.» Διαπιστώνεται
δηλαδή ότι οι θέσεις του Νταβούτογλου παραμένουν σταθερές χωρίς καμία
πρόθεση για αλλαγή τους.

Επιπρόσθετα δε, για να γίνουν περισσότερο κατανοητά τα λόγια του
Νταβούτογλου, ο Τούρκος ακαδημαϊκός Yusuf Yerkel της επιτελικής ομάδας
του Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι, τα τελευταία 100 χρόνια οι χώρες της
περιοχής χωρίσθηκαν με επιπόλαια πολιτιστικά και θρησκευτικά σύνορα, ενώ
θεωρεί ότι η άρση του καθεστώτος της βίζας, αρχικά με χώρες της Μέσης
Ανατολής, αποτελεί το μέσο για την άρση των εθνικών συνόρων. Η επιδίωξη
άρσης της βίζας αποτελεί μια παράμετρο της τουρκικής στρατηγικής η οποία
βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, ειδικά και με τα κράτη της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Ήδη, η Τουρκία πέτυχε την κατάργηση της βίζας από το Μαρόκο, τη
Λιβύη, το Λίβανο, τη Συρία, τη Τυνησία, την Ιορδανία, την Υεμένη, την
Κροατία, το Κόσσοβο, τα Σκόπια, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο, τη Γεωργία, το
Καζακστάν, την Κιργιζία, το Ιράν και τη Ρωσία.
Στις 2-5-2011 σε άρθρο μας με τίτλο: «H Σμύρνη Κέντρο της Τουρκικής
Διπλωματίας» είχαμε επισημάνει την επιδίωξη της Τουρκίας για επέκταση των
βιομηχανικών, πολιτιστικών, ενεργειακών και στρατιωτικών της γραμμών,
τονίζοντας τα εξής:
• Η Άγκυρα αποτελεί το διοικητικό κέντρο και το κέντρο λήψεως
αποφάσεων της χώρας.
• Η Κωνσταντινούπολη αποτελεί το κέντρο των οικονομικών και
επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της χώρας και θεωρείται ως ένα
σημαντικό εργαλείο για τις περιφερειακές επιδιώξεις των Τούρκων,
τόσο προς τα Βαλκάνια όσο προς τον Καύκασο και τα τουρκόφωνα
κράτη της Κεντρικής Ασίας.
• Η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης για ένταξη της Σμύρνης και
της Αττάλειας στις περιοχές ενάσκησης της τουρκικής διπλωματίας
έχει σχέση με την επιδιωκόμενη επέκταση των βιομηχανικών,
πολιτιστικών, ενεργειακών και στρατιωτικών γραμμών της περιοχής
των δυτικών παραλίων προς το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και
τις χώρες της Βόρειου Αφρικής.
Για την υποστήριξη της τουρκικής αντίληψης περί νέων θρησκευτικών και
πολιτιστικών συνόρων, σημαντικός είναι ο ρόλος του Φετούλαχ Γκιουλέν ο
οποίος κατάφερε, αφενός να διεισδύσει στον τουρκικό κρατικό μηχανισμό
(αστυνομία, στρατό, ΜΙΤ, δικαιοσύνη κ.λπ.), θεωρούμενος επίσης και ως
μέντορας του πρωθυπουργού Ερντογάν, αφετέρου με τις εκπαιδευτικές και
επιχειρηματικές δραστηριότητες του κινήματος του επιδιώκει τη δημιουργία
ενός παγκόσμιου χαλιφάτου. Ο έγκριτος δημοσιογράφος Μάνος Ηλίαδης σε
άρθρο του στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ στις 29-4-2011 αναγράφει τα εξής:
«Ενδεικτικό της ύπουλης τακτικής του Γκιουλέν αποτελεί ένα κήρυγμα που
έκανε σε οπαδούς του το 1999.. “Πρέπει να κινηθείτε στις αρτηρίες του
συστήματος, χωρίς κανένας να προσέξει την παρουσία σας, μέχρι να φθάσετε
σε όλα τα κέντρα. Μέχρι οι συνθήκες να ωριμάσουν, πρέπει να συνεχίσετε κατ’
αυτόν τον τρόπο. Αν κάνετε κάτι πρόωρα, ο κόσμος θα πέσει πάνω στα
κεφάλια μας”».

Επίσης, εξίσου σημαντικός είναι και ο ρόλος του ΤΙΚΑ (Τουρκικός
Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης) ως εργαλείο της παγκόσμιας
εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αναφορικά με την πολιτική της «ήπιας
δύναμης» στις τουρκόφωνες χώρες και στις λοιπές γειτονικές της χώρες.
Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι, με την επιδίωξη για σύναψη οικονομικών,
εμπορικών, τεχνολογικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών
συμφωνιών, αποβλέπουν αφενός στη διείσδυσή τους στις χώρες αυτές,
αφετέρου να δημιουργήσουν ερωτηματικά και προβληματισμούς για την
ορθότητα των υφιστάμενων πολιτιστικών και θρησκευτικών συνόρων. Επίσης,
ο ΤΙΚΑ δίδει μεγάλη βαρύτητα στον τομέα της τουρκολογίας με τη δημιουργία
αντίστοιχων τμημάτων σε πανεπιστήμια του Αφγανιστάν, της Αλβανίας, της
Λευκορωσίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Βουλγαρίας, της Εσθονίας, της
Παλαιστίνης, της Ινδίας, του Καζακστάν, της Κιργιζίας, της Λιθουανίας, της
Μογγολίας, της ΠΓΔΜ, του Οζμπεκιστάν, της Σλοβακίας, της Συρίας, του
Ταταριστάν, του Τουρκμενιστάν, της Ουκρανίας και της Υεμένης. Στα πλαίσια
δε, περιφερειακών συνεργασιών υλοποιεί ένα διεθνές πρόγραμμα
εκπαίδευσης αστυνομικών αφενός με την αποστολή Τούρκων εκπαιδευτών
στις χώρες που το ζητούν π.χ. Αλβανία, Παλαιστίνη, αφετέρου με την
εκπαίδευση αλλοδαπών αστυνομικών στις τουρκικές αστυνομικές σχολές.
Τέλος, χαρακτηριστικό παράδειγμα των εν λόγω τουρκικών επιδιώξεων
αποτελεί το γεγονός ότι, η Τουρκία την περίοδο 2006-2009 διέθεσε περίπου
700 εκατ. δολάρια για οικονομική βοήθεια στις χώρες της περιοχής
ενδιαφέροντός της με την ακόλουθη κατανομή:
• Καύκασος και Κεντρική Ασία: 44,44%
• Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη: 26,85%
• Κεντρική Ασία και Αφρική: 24,68%
• Άπω Ανατολή: 3,87%
• Λοιπές περιοχές: 0,16%
Όλα τα παραπάνω άρχισαν να δημιουργούν προβληματισμούς σε πολλά
κράτη, πλην όμως η τουρκική διπλωματία έχοντας ως σημαία το «στρατηγικό
βάθος» προσπαθεί να τα παραπλανήσει λέγοντας ότι η στρατηγική της δεν
ενέχει ιμπεριαλιστικές προθέσεις αλλά αποσκοπεί σ’ έναν ειρηνικό
συνεταιρισμό με την περιοχή. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς
διαφορετική διότι είναι πασιφανές ότι η Άγκυρα αποσκοπεί να διεισδύσει στις
χώρες αυτές, να τις θέσει υπό την επιρροή της και να τις διαμορφώσει όπως
αυτή επιθυμεί. Παράλληλα δε, με την προβολή της εθνικής της ισχύος
προσπαθεί να πείσει τους γεωπολιτικούς των Κέντρων Αποφάσεων της
Δύσης ότι αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα για την αρμονική
συνύπαρξη του Δυτικού Πολιτισμού με το Ισλάμ και τον Τουρκικό Πολιτισμό
της Κεντρικής Ασίας.
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ: Το άλλοθι της Άγκυρας.


Του Μιχάλη Ιγνατίου,mignatiou@aol.com

Ηκατάσταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν είναι αυτή που «ονειρεύτηκε» ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο οποίος -αν και το παλεύει ακόμα ελπίζοντας σε θαύμα- αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα που έχει καταλάβει εδώ και καιρό ο υπουργός του των Εξωτερικών: ότι η Τουρκία δεν πολιτεύεται ούτε διαπραγματεύεται με καλή πίστη, όπως πράττει η Αθήνα μέχρι σημείου παρεξήγησης, κάτι που δικαιολογημένα δίνει τροφή σ' αυτούς που αμφισβητούν τις «καλές προθέσεις» του Γιώργου Παπανδρέου.

Σύμφωνα με πληροφορίες που πηγάζουν μέσα από απόρρητα έγγραφα και συνομιλίες με διπλωμάτες στην Τουρκία, είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο πως η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει υποχωρήσει στο παραμικρό από την ημέρα που ξεκίνησαν οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες. Οποιοσδήποτε άλλος πρωθυπουργός στη θέση του κ. Παπανδρέου θα είχε αποχωρήσει από το διάλογο και θα είχε καταγγείλει τη γείτονα χώρα, αφού με τη στάση του της δίνει το δικαίωμα να έχει δικαιολογίες στην προπαγάνδα της στο εξωτερικό.

Ρωτήστε παντού. Στον Λευκό Οίκο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στο Κογκρέσο, στις «δεξαμενές σκέψης». Οι πάντες θα σας μιλήσουν για την καλή θέληση με την οποία διαπραγματεύεται η Τουρκία για το Αιγαίο και το Κυπριακό. Τόσο ο κ. Παπανδρέου, όσο και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας προσφέρουν το πολυπόθητο άλλοθι στην Άγκυρα, η οποία χωρίς την παραμικρή υποχώρηση έχει διπλό κέρδος:
ουδείς την ενοχλεί στο εξωτερικό και την ίδια στιγμή έχει συνεχώς μικρά αλλά σταθερά κέρδη από τις διαπραγματεύσεις, που ενισχύουν τις θέσεις της και τις διεκδικήσεις της.

Στην Κύπρο ήδη κέρδισε με τη συναίνεση του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας την εκ περιτροπής προεδρία και την παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων. Ποιος άλλος ηγέτης χώρας θα αποδεχόταν την κατάργηση των δημοκρατικών διαδικασιών και θα αποδεχόταν να επιβάλλει τις θέσεις του στην πλειοψηφία το 18%; Η Δημοκρατία λειτουργεί με άλλους όρους και ουδείς έχει το δικαίωμα να την καταργήσει. Η αποδοχή της παραμονής των εποίκων σημαίνει και κατάφωρη παραβίαση του Καταστικού Χάρτη του ΟΗΕ. Είναι τυχαίο ότι στο πρόβλημα της Δυτικής Σαχάρας ο Διεθνής Οργανισμός που για την Κύπρο απαιτεί την παραμονή των εποίκων, εκεί αρνείται ψήφο σε όσους κουβαλήθηκαν με τη βία από το Μαρόκο;

Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν στις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις. Η ελληνική ομάδα δείχνει μία ανεπάρκεια σε σημείο που ο κάθε καλόπιστος παρατηρητής να κυριαρχείται από εκνευρισμό και αγωνία για το αποτέλεσμα. Και δεν είναι τυχαία η επιρροή συγκεκριμένης ομάδας των αυτοαποκαλούμενων «αντι-εθνικιστών» οι οποίοι ούτε σπονδυλική στήλη διαθέτουν, ούτε ίχνος πατριωτισμού. Είναι της απαράδεκτης «λογικής» να κλείσουν «ένα-ένα τα προβλήματα για να προχωρήσουμε μπροστά».

Δυστυχώς δεν τους δίδαξε τίποτα η εποχή που ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης προσπάθησε να εφαρμόσει το σλόγκαν «μηδενικά προβλήματα» και βρέθηκε με τη συμφωνία της Μαδρίτης στο χέρι, η οποία πιστεύεται από αρκετούς, ακόμα και πρώην συνεργάτες του, ότι υποθήκευσε το Αιγαίο. Το κείμενο εκείνο έφερε την ακύρωση της εγκατάστασης των S-300, το ρατσιστικό και φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν και «τσιμέντωσε» τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, που είχε δημιουργήσει η συμφωνία για τα Ίμια.

Οι ηγέτες στην Αθήνα και τη Λευκωσία που κυριαρχούνται από τη «λογική» της ηττοπάθειας, πρέπει να σταματήσουν τα «πάρε-δώσε» με τους Τούρκους που οδήγησαν στη σημερινή δεινή θέση την Ελλάδα και την Κύπρο. Διαφορετικά δικαιούται ο καθένας να αμφισβητεί και τις προθέσεις τους...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι:
Πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον το συνέδριο της ΠΣΕΚΑ και της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής που στόχευε στην ενημέρωση αξιωματούχων του Λευκού Οίκου, βουλευτών και γερουσιαστών για την πραγματική κατάσταση του Κυπριακού. Οι ομογενείς παρουσίασαν τις θέσεις τους και φαίνεται ότι πήραν σοβαρές αποφάσεις που αφορούν την καλύτερη οργάνωσή τους και τη συνεργασία με το Εβραϊκό Λόμπι. Μόνη παραφωνία η εταιρεία «Μανάτος και Μανάτος» που εκμεταλλεύθηκε ακόμα μία φορά τις αγαθές προθέσεις των ομογενών. Το «καπέλωμα» δημιουργεί προβλήματα και αναγκάζει σοβαρούς Ελληνοαμερικανούς παράγοντες να κρατούν απόσταση από τις πολύ καλές προσπάθειες του Ελληνικού Λόμπι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ:
Ήταν λάθος του προέδρου της ΠΣΕΚΑ Φίλιπ Κρίστοφερ η αναφορά στην ανάγκη αύξησης του τιμήματος που λαμβάνει η εταιρεία λόμπι «Μανάτος και Μανάτος» από την κυπριακή κυβέρνηση και από ομογενείς επιχειρηματίες για την προώθηση του Κυπριακού. Η εταιρεία προσφέρει ελάχιστα στον αγώνα της Κύπρου. Μετά από πολλά χρόνια διασκέψεων, που κοστίζουν πάρα πολλά χρήματα, έφτασε η στιγμή να αλλάξει ο τρόπος ενημέρωσης των βουλευτών, των γερουσιαστών και των αξιωματούχων του Λευκού Οίκου... Το σημερινό καθεστώς προσφέρει ελάχιστα στον αγώνα εναντίον της κατοχής...
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 29/05/2011
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Ομιλία Μακαριωτάτου στα Αποκαλυπτήρια του Ανδριάντος του Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχου Μακαρίου




" Στο χώρο τούτο, που συχνά μετατρεπόταν σε λαοθάλασσα στο κάλεσμα του Μακαρίου, εδώ που η αφροσύνη των ολίγων επιχείρησε να τον δολοφονήσει το 1970 και να αφανίσει τα ίχνη του το 1974, εδώ που όσοι Αρχιεπίσκοποι και αν περάσουν, Αυτός θα κυριαρχεί, μαζευτήκαμε για μια κορυφαία εκδήλωση τιμής προς το πρόσωπό του: Την αποκάλυψη του σεμνού και απέριττου, αλλά και αντιπροσωπευτικού της μεγάλης προσωπικότητάς του, ανδριάντα του.

Η δράση του στην περιοχή, στο παλαιό Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο, όπου σχεδίασε και καθοδήγησε, μέχρι την εξορία του, τον εθνικοαπελευθερωτικό μας αγώνα, στο νέο αυτό κτίριο, έργο του μεγαλόπνοου οράματός του, και στο απέναντι Παγκύπριο Γυμνάσιο, λίκνο της Ελληνικής μας Παιδείας, της κύριας μέριμνάς του, δημιούργησε ένα ισχυρό πεδίο βαρύτητας, που με περιορίζει, ως διάδοχό του μέσα σε αυστηρά συγκεκριμένα πλαίσια. Μπορώ στις σημερινές συνθήκες κατοχής της πατρίδας μας να κινηθώ ανεξέλεγκτα, χωρίς να αισθάνομαι τη βαριά παρουσία του, χωρίς να αναλογίζομαι τις παρακαταθήκες του, δίχως να ακούω τα προστάγματά του; Όλα αυτά επιβάλλουν σ’ εμένα, πάντοτε, ιδιαίτερα όμως αυτή τη στιγμή, συγκεκριμένη ποιότητα λόγου.

Τώρα που η χρονική απομάκρυνσή μας από την εποχή του μας έδωσε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα το μεγαλείο του, σήμερα που η μακροχρόνια σωματική απουσία του οδήγησε σ’ ένα πλήθος εκπτώσεων στο εθνικό μας θέμα, και πολλοί του φορτώνουν τις συνέπειες των δικών τους λαθών και της δικής τους αφροσύνης, οφείλουμε οι Έλληνες της Κύπρου, ο λαός του Μακαρίου, να ανατρέξουμε στις υποθήκες του, να αναζητήσουμε τη σοφία του, για να πάρουμε πορεία πλεύσης και σωστή καθοδήγηση από αυτόν.

Αστέρας πολύφωτος, πολύεδρη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος κατέστη υπόδειγμα βίου σε όλες τις πτυχές της ζωής. Μα στην κρίσιμη καμπή του εθνικού μας θέματος όλα τα άλλα παραμερίζουν σήμερα. Προέχει ο λόγος του για έξοδό μας από τα θλιβερά αδιέξοδα, στα οποία περιήλθαμε, και η καθοδήγησή του για εθνική αλλά και φυσική επιβίωση.

Αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή, όταν πολλοί καταλήφθηκαν από φοβία και ζητούσαν ένα οποιοδήποτε συμβιβασμό, ο Μακάριος καλούσε σε αντίσταση και δήλωνε ότι οι συνεχείς υποχωρήσεις υποθηκεύουν το μέλλον και ότι η ενδοτικότητα οδηγεί στην υποτέλεια και στην παρακμή. Έλεγε συγκεκριμένα το 1976: «Αι ρίζαι του Ελληνισμού εις την γην αυτήν εξικνούνται εις βάθος τριάκοντα πέντε αιώνων. Έχει ο λαός μας την αγέραστον νεότητα τριών χιλιάδων πεντακοσίων ετών και έμαθε να αντέχη εις τας συμφοράς και τας κακουχίας, έμαθε να αντλή δύναμιν από τας αντιξοότητας και να χαλκεύη την θέλησίν του εις τας δοκαιμασίας. Ουδέποτε ο Κυπριακός Ελληνισμός θα υποκύψη εις την ωμήν βίαν και εν ουδεμιά περιπτώσει θα υποχωρήση εις εκβιασμούς και θα αποδεχθή ως τετελεσμένα γεγονότα τας υπό του Τουρκικού Αττίλα δημιουργηθείσας καταστάσεις».

Δεν ήταν για τον Μακάριο άγνωστος και απαράδεκτος ο συμβιβασμός. Απαράδεκτη ήταν η μετάφραση του συμβιβασμού σε πλήρη υποταγή, που βραχυπρόθεσμα, ή μακροπρόθεσμα, θα υπονόμευε τα θεμέλια του μέλλοντος της Κύπρου. Μέσα στα πλαίσια του συμβιβασμού, που επέβαλαν οι τραγικές συνθήκες του 1974, ο Μακάριος έκαμε πολλές υποχωρήσεις, προκειμένου να βρεθεί μια λύση του εθνικού μας προβλήματος, αν όχι δίκαιη, τουλάχιστον, βιώσιμη. Οι υποχωρήσεις του Μακαρίου, όμως, ουδεμία σχέση έχουν με τη «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία», που συνοψίζει όλες τις Τουρκικές διεκδικήσεις, που μερικοί έχουν κάνει σήμερα λάβαρο του αγώνα μας, και που λανθασμένα αποδίδουν σ’ αυτόν. Στο περίγραμμα λύσης, που ο Μακάριος συμφώνησε με τον κατοχικό ηγέτη, παρουσία του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, διακηρυσσόταν η επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες και στις περιουσίες τους. Αν κάποιοι Τουρκοκύπριοι επιθυμούσαν να μείνουν στο Βορρά, θα τους κτίζονταν σπίτια σε χαλίτικη γη. Συμφώνησε ο Μακάριος και την ελεύθερη διακίνηση σε όλη την επικράτεια της Κύπρου.

Σ’ όσους επείγονταν για λύση και αδιαφορούσαν για το περιεχόμενό της, έλεγε: «Η μόνη προσφερομένη σύντομος λύσις είναι η αναγνώρισις και αποδοχή της ντεφάκτο καταστάσεως. Ποία όμως η ωφέλεια εκ της τοιαύτης συντομίας; Μήπως διά να αποφευχθή η Τουρκοποίησις των κατεχομένων εδαφών μας; Αλλά θα γίνη τότε τη συγκαταθέσει μας και διά της υπογραφής μας. Μήπως διά να αισθανώμεθα ασφαλείς εις το υπόλοιπον τμήμα της νήσου; Πιστεύω αντιθέτως, ότι η νομιμοποίησις των τετελεσμένων γεγονότων θα διεγείρη την Τουρκαικήν βουλιμίαν και θα ενθαρρύνη τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας εις την Κύπρον».

Στο τελευταίο διάγγελμά του προς τον Κυπριακό λαό, λίγες μέρες πριν τον αδόκητο θάνατό του, μας άφησε τις παρακαταθήκες του, που ήταν το απόσταγμα μιας κοσμοθεωρίας, αλλά συγχρόνως και το επιστέγασμα μιας ζωής αγώνων. Και η παρακαταθήκη του αυτή συνοψίζεται στο «δεν θα ξεγράψουμε πατρίδες και δικαιώματα… Αγωνιστές ανυπότακτοι θα μείνουμε».

Πόσο κοντά στις θέσεις Μακαρίου βρισκόμαστε σήμερα; Οι συνομιλίες για λύση του προβλήματός μας διεξάγονται σε κλίμα δυσμενέστατο για την πλευρά μας. Ο Τουρκικός κατοχικός στρατός και οι έποικοι παραμένουν στην Κύπρο. Μάλιστα ο αριθμός τους αυξάνεται δραματικά με τη συνεχή εισαγωγή και άλλων από την Τουρκία. Η διεθνής κοινότητα -με τη δική μας ανοχή, ή και τα δικά μας λάθη- ασκεί πίεση σ’ εμάς, στο θύμα, και όχι στον θύτη. Η κατοχική δύναμη, αντί να αποτελεί το πρόβλημα, παρουσιάζεται ως εξωτερικός παρατηρητής, αφού επιμένουμε και στον αδόκιμο, από απόψεως γλώσσας, όρο ότι οι συνομιλίες είναι «Κυπριακής ιδιοκτησίας».

Οι συνεχείς υποχωρήσεις της πλευράς μας δεν έδωσαν κανένα αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Αντίθετα, βοήθησαν στη συνεχή μετακίνηση του Τουρκικού τελικού στόχου, που φαίνεται σήμερα ξεκάθαρα ότι είναι η Τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου.

Πρέπει, όμως, πάση θυσία, να ανακοπεί η πορεία λύσης του Κυπριακού με Τουρκικούς όρους. Ο Ελληνισμός με τη διαχρονική θυσία των ηρώων του, απέκτησε ένα μέτρο για να μετρά το ηθικό του ανάστημα μέσα στην ιστορική του πορεία. Και αυτό το μέτρο έχει χαρακτηριστικά την αξιοπρέπεια, την αυτοθυσία, τον ηρωϊσμό, την πρόκριση της ελευθερίας έναντι μιας ανετότερης ζωής. Κάθε Έλληνας ξέρει πως η Ελληνική ταυτότητα κουβαλά μαζί της υποχρεώσεις. Και η σημερινή θλιβερή επέτειος διδάσκει τον καθένα ότι «το την Κύπρον παραδούναι... ούτε των κυβερνώντων εστί, ούτε άλλου των κατοικούντων εν αυτή. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αγωνισόμεθα και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Γι’ αυτό και είναι επιτακτική η ανάγκη ανασχεδιασμού της πορείας και του αγώνα μας.

Η συνέχιση των συνομιλιών για λύση, κάτω από τους εκβιασμούς των νεοσουλτάνων της Άγκυρας, θα μας οδηγήσει σε σχέδιο θνησιγενές, παρόμοιο, ή χειρότερο εκείνου που απορρίψαμε, που θα αφανίσει τον Κυπριακό Ελληνισμό. Οι ξένοι, μεταξύ των οποίων δυστυχώς και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, που κατάντησε να ’ναι σήμερα εκπρόσωπος των Αμερικανών και των Βρετανών, αναζητούν πάντοτε λύση ίσων αποστάσεων μεταξύ των συνεχώς αναβαθμιζομένων απαιτήσεων της Τουρκίας και των συνεχώς υποβαθμιζομένων, με τις συνεχείς προσφορές μας, δικών μας θέσεων. Απαιτείται εγκατάλειψη της στρατηγικής των υποχωρήσεων και της ηττοπάθειας, που ήδη απέτυχε. Η υποταγή δεν είναι επιλογή, γιατί οδηγεί στον αφανισμό. Η αντίσταση, η διεκδίκηση και ο αγώνας με καθαρούς στόχους δίδει ελπίδα σωτηρίας και επιβίωσης. Η Ιστορία είναι αμείλικτη και διδάσκει ότι οι ισχυροί υπολογίζουν μόνο τους αντιπάλους, όσο μικροί και αν είναι, που προβάλλουν αντίσταση και τους προκαλούν κόστος είτε σε αίμα, είτε σε διεθνή κατακραυγή.

Η αλλαγή πλεύσης, έστω και την υστάτη, και ο προσανατολισμός προς κατοχύρωση αρχών και διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού μας, είναι ο μόνος τρόπος που θα μας απαλλάξει από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των κάθε λογής Ντάουνερ, Πάσκο, Χάνεϊ, των αδίστακτων συμφεροντολόγων και ισχυρών της γης. Το πρόβλημά μας είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η λύση πρέπει να είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, που είναι σήμερα και δικό μας δίκαιο. Δεν μπορεί να είναι βιώσιμη μια λύση που να προνοεί βέτο στη λειτουργία του κράτους, που να μην προνοεί αποχώρηση των εποίκων, επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες και στις περιουσίες τους, που να μην κατοχυρώνει τη βασική αρχή της Δημοκρατίας: ένας άνθρωπος μία ψήφος, όπως ακριβώς διακήρυσσε και επεδίωκε ο Εθνάρχης Μακάριος.

Στόχος της Τουρκίας αυτήν τη στιγμή είναι η εξάλειψη της Κυπριακής Δημοκρατίας, και στο άμεσο μέλλον -πράγμα που θα έλθει ως επακόλουθο του πρώτου- η εξάλειψη του Ελληνισμού από την Κύπρο. Το 2004, με την καταψήφιση του σχεδίου Ανάν, ο Ελληνισμός της Κύπρου απέτρεψε την υλοποίηση των Τουρκικών σχεδίων. Οι Τουρκικές και Αγγλοαμερικανικές μεθοδεύσεις, όμως, δεν σταμάτησαν. Αντιθέτως, εντείνονται με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Ο Ελληνισμός της Κύπρου αντιμετωπίζει σήμερα μια συντονισμένη προσπάθεια να πληγεί η ιστορική του μνήμη, με ενέργειες για αλλοίωση της διδασκόμενης στα σχολεία ύλης του μαθήματος της Ιστορίας, να υποσκαφθεί η εθνική του συνείδηση, με αμφισβήτηση αυτής της ίδιας της καταγωγής και της γλώσσας του, να νοθευτεί η συνοχή του, με την ενθάρρυνση της έλευσης και εγκατάστασης λαθρομεταναστών στις ελεύθερες περιοχές. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του κινδύνου, αν παραμείνουμε απαθείς και αν δεν ενωθούμε κάτω από ένα σαφές πρόγραμμα αγώνα, με τις αρχές που προδιαγράψαμε, τις αρχές Μακαρίου, θα έλθει, δυστυχώς, το οδυνηρό τέλος.

Και να ξέρουμε πως «ταύτα πάντα» θα είναι «αρχή ωδίνων» για τον Ελληνισμό. Αν χαθεί η Κύπρος, θα ακολουθήσουν και άλλα τμήματα του Έθνους.

Τελώντας, σήμερα, τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντος του Εθνάρχου Μακαρίου, καλούμαστε όλοι όπως συνειδητοποιήσουμε και αναλάβουμε τις ευθύνες μας για το μέλλον του τόπου και των παιδιών μας. Η διολίσθηση του προβλήματός μας σε επικίνδυνες ατραπούς πρέπει πάραυτα να σταματήσει. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να υποθηκεύσει το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού. Κανενός οι ώμοι δεν μπορούν να σηκώσουν τις κατάρες και τα αναθέματα τόσων γενεών Ελλήνων της Κύπρου αν, παρ’ ελπίδα, οδηγηθούμε στη διαφαινόμενη Τουρκοποίηση του τόπου.

Θα πρέπει και οι ξένοι να πληροφορηθούν για την αποφασιστικότητά μας για αγώνα, προς διεκδίκηση των αναφαίρετων ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας. Των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες, και κάθε ελεύθερος άνθρωπος.

Εμείς, οι Έλληνες της Κύπρου, δίνουμε την υπόσχεση ότι ατενίζοντας καθημερινά την αγέρωχη μορφή του Εθνάρχη Μακαρίου, πέραν από κόμματα και ιδεολογίες, θα ανανεώνουμε την απόφασή μας για εμμονή στις υποθήκες του και στην εθνοπρεπή γραμμή που μας άφησε για αγώνα μέχρι τη δικαίωση, ανεξάρτητα από τις θυσίες που θα απαιτηθούν. Για αγώνα μέχρι την εξασφάλιση των συνθηκών εκείνων που θα επιτρέπουν την εθνική επιβίωσή μας, μέσα σε συνθήκες ελευθερίας, στη γη τούτη των πατέρων μας. Θα είναι, τούτο, η μεγαλύτερη προσφορά προς τον αλησμόνητο και διαχρονικό ηγέτη μας.



Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
29 Μαΐου 2011".
Διαβάστε περισσότερα...

Η διείσδυση Γκιουλέν στη Θράκη και το παράδειγμα του Ουζμπεκιστάν



Επιχειρήσεις, «πολιτιστικές» εκδηλώσεις, εκπαίδευση, χώροι προσευχής, «ιδιωτικές» επισκέψεις της τουρκικής ηγεσίας: Το εξτρεμιστικό ισλαμικό κίνημα των Νουρτζου πατάει πόδι στην παραμεθόριο, αλλά στην Αθήνα πέρα βρέχει...
Αν εξετάσει κανείς στο σύνολο τους, και όχι αποσπασματικά, τις... δραστηριότητες των Τούρκων για την τουρκοποίηση της Θράκης, θα πιστώσει μία κάθετη αναβάθμιση τους, το τελευταίο κυρίως έτος...
Αλλεπάλληλες επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, ο νούμερο δύο στο ΑΚΡ, Μπουλέντ Αρίντς, ο Μπαγίς κ.ά., και συνεχείς υποτιθέμενες «πολιτιστικές» εκδηλώσεις και τελετές, που ξεκινούν από εορτές για το... κεράσι, τελετές με ομαδικές περιτομές (σουνέτι), με ό,τι αυτό συμβολίζει, μέχρι και τον εορτασμό της επετείου καταλήψεως της Θράκης από τους Οθωμανούς, διαγωνισμό τουρκικού τραγουδιού (Yildizim Sensin) και πλείστα άλλα, όλα των οποίων αποτελούν την αιτία έντονης ανησυχίας για κάθε Έλληνα. Πλην, θα προσθέταμε, του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργείου Εξωτερικών, η περίεργη ηγεσία του οποίου φαίνεται σαν να έχει έλθει από άλλο πλανήτη ή να τα αποδέχεται όλα αυτά ωσάν να είναι αποτέλεσμα κάποιας άγνωστης σε μας συμφωνίας...


Στον «ΚτΕ» της 29ης Απριλίου, η στήλη είχε αναφερθεί ιδιαίτερα σε μία από τις πλέον επικίνδυνες μορφές της τουρκικής διεισδύσεως στη Θράκη, και συγκεκριμένως του κινήματος των Νουρτζού του Φετουλάχ Γκιουλέν, του «πλέον επικίνδυνου ισλαμιστή του πλανήτη», όπως είχε χαρακτηρισθεί από ιδιαίτερα αξιόπιστες πηγές. Οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών έχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για την πρόσφατη τουλάχιστον δραστηριότητα του ύπουλου αυτού κινήματος, το οποίο εμφανίζεται ψευδώς ως ένα μετριοπαθές ισλαμικό κίνημα, που προάγει τον διαθρησκευτικό διάλογο και την ανεκτικότητα, αλλά στην πραγματικότητα «δίνει έμφαση στην ισλαμοτουρκική κουλτούρα και στη διαμόρφωση φιλοτουρκικών ελίτ στις χώρες στις οποίες λειτουργούν τα σχολεία του» (σ.σ.: απόσπασμα από τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα Τζέιμς Τζέφρι της 21ης Μαρτίου 2009, που έδωσε στη δημοσιότητα το WikiLeaks). Ενδεικτικό των κεκαλυμμένων σκοπών και της δράσεως του κινήματος είναι ότι, σύμφωνα με τους «Financial Times», οι οπαδοί του αποκαλούνται «ισλαμικοί ιησουίτες» ή το αντίστοιχο του Opus Dei της Τουρκίας.


Παλαιόθεν...
Στη Θράκη, τα δύο πρώτα σχολεία του Γκιουλέν είναι ήδη γνωστά από το 2006, ενώ από πέρυσι είναι γνωστό ότι υπάρχουν σχέδια για την ανέγερση ενός σύγχρονου πολυτελούς κτιρίου, σε ακίνητο της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας στο κέντρο της Κομοτηνής, με χρηματοδότηση της οργανώσεως Γκιουλέν. Στοιχεία από τη δράση του κινήματος σε άλλες χώρες δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διείσδυση του Γκιουλέν σε όλες σχεδόν τις χώρες συνοδεύτηκε από μία παράλληλη οικονομική διείσδυση επιχειρηματιών-οπαδών του, οι οποίοι είναι οργανωμένοι στην επιχειρηματική ένωση Tuskon, με ιδιαίτερη επιρροή στο κυβερνών κόμμα του Ερντογάν, και θεωρούνται το βασικό εργαλείο της τουρκικής οικονομικής διεισδύσεως στον Καύκασο, στα Βαλκάνια και προσφάτως και στην Αφρική.
Κατά την άποψη της στήλης, η έντονη δραστηριότητα των Τούρκων στην Ελλάδα γενικώς και στη Θράκη ιδιαίτερα για εξαγορές εγχειρήσεων κ.λπ., οι οποίοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση της χώρας και την απελπισία των Ελλήνων, που, στο πλαίσιο ενός κλίματος το οποίο καλλιεργούν οι ανυποψίαστοι οπαδοί της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, βλέπουν το τουρκικό οικονομικό ενδιαφέρον ως σανίδα σωτηρίας, δεν είναι άσχετη με τις επιδιώξεις του Γκιουλέν και των επιχειρηματιών οπαδών του.
Ας δούμε, όμως, σύντομα τι έγινε σε άλλες χώρες, στις οποίες υπήρξε ανάλογη διείσδυση της οργανώσεως του Γκιουλέν και των Τούρκων επιχειρηματιών που τον υποστηρίζουν. Σύμφωνα με άρθρο της γνωστής για τις αποκαλύψεις της πρώην πράκτορα του FΒΙ Τουρκοαμερικανίδας Σιμπέλ Έντμοντς (6.1.2011) με τίτλο «Στη δεκαετία του 1990 οι μαντράσα (θρησκευτικά σχολεία) του Γκιουλέν στέγαζαν 130 πράκτορες της CIA στο Κιργιστάν και στο Ουζμπεκιστάν», στην Ολλανδία ελήφθησαν αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο και περιορισμό της χρηματοδοτήσεως των σχολείων του Γκιουλέν, ενώ η λειτουργία τους τελεί υπό συνεχή έρευνα. Στη Ρωσία, απαγορεύτηκε η λειτουργία όλων των σχολείων του Γκιουλέν και οι δραστηριότητες της σέχτας των Νουρτζού, ενώ 20 Τούρκοι οπαδοί του απελάθηκαν από την χώρα. Στο Τουρκμενιστάν, οι Αρχές έθεσαν υπό στενή παρακολούθηση και έλεγχο τα σχολεία του και διέταξαν την απάλειψη από το πρόγραμμά τους συγκεκριμένων θρησκευτικών κηρυγμάτων.


Ουζμπεκιστάν
Στο Ουζμπεκιστάν, η αντίδραση της κυβερνήσεως της χώρας ήταν ακόμη πιο δραστική. Σημειώνεται ότι η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το 1991 την ανεξαρτησία του Ουζμπεκιστάν, ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι τουρκικής καταγωγής, οι τουρκικές επενδύσεις ήσαν πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια και στη συγκεκριμένη κεντροασιατική δημοκρατία λειτουργούν περί τις 700 τουρκικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα του γαλλικού πρακτορείου Agence France-Presse, με τίτλο «Το Ουζμπεκιστάν κατηγορεί τουρκικές εταιρείες ότι είναι κάλυμμα ισλαμιστών» της 10ης Μαρτίου 2011, στις αρχές του 2010 η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έλαβε δραστικά μέτρα εναντίον των τουρκικών επιχειρήσεων, προβαίνοντας σε μία σειρά επιδρομών των δυνάμεων ασφαλείας σε αρκετές από αυτές, οι οποίες κατηγορήθηκαν ότι ενεργούσαν ως προκάλυμμα του κινήματος των Νουρτζού του Γκιουλέν.
Τον Μάρτιο του 2011, προεβλήθη στην κρατική τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την υπόγεια δράση των οπαδών του Γκιουλέν. Σε αυτό ανεφέρετο ότι τα τελευταία δύο χρόνια πάνω από 54 Τούρκοι υπήκοοι οδηγήθηκαν στα δικαστήρια για παράνομες δραστηριότητες και ότι 50 τουρκικές επιχειρήσεις κλείσθηκαν για παραβίαση των νόμων του κράτους και πρόκληση ζημιών στο ουζμπεκικό κράτος, ενώ με μία μόνο απόφαση δικαστηρίου της Τασκένδης κατασχέθηκαν μετρητά και εμπορεύματα τουρκικών εταιρειών άνω των 500 εκατ. δολαρίων! Σημειώνεται ότι η τηλεόραση της χώρας είχε αναφέρει επανειλημμένως σε εκπομπές της ότι οι τουρκικές εταιρείες είχαν δημιουργήσει μία σκιώδη οικονομία, χρησιμοποιώντας διπλά βιβλία, και ότι είχαν εμπλακεί στη διάδοση θρησκευτικών και εξτρεμιστικών ιδεολογιών.
Οι εκπομπές αυτές βασίσθηκαν προφανώς σε στοιχεία από εφόδους που πραγματοποίησαν ομάδες των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων των Αρχών ασφαλείας στο τέλος του 2010, στο μεγαλύτερο και παλαιότερο -τουρκικών συμφερόντων- σούπερ μάρκετ της Τασκένδης «Turkuaz». Ταυτόχρονα, ένα από τα πλέον σύγχρονα σχολεία της χώρας που λειτουργούσε με τουρκική χρηματοδότηση (Γκιουλέν) έκλεισε με εντολή των Αρχών «για λόγους ασφαλείας».
Στο ντοκιμαντέρ της κρατικής τηλεοράσεως κατηγορήθηκαν Τούρκοι επιχειρηματίες για διανομή προπαγανδιστικού υλικού των Νουρτζού του Γκιουλέν και για την ίδρυση οίκων προσευχής, οι οποίοι είναι παράνομοι στο Ουζμπεκιστάν. Σε μία άλλη εκπομπή, στο δεύτερο κρατικό κανάλι της χώρας, Yoslar (Νεολαία), ανεφέρθη ότι άνω των 12 τουρκικών εκπαιδευτικών εταιρειών εργάζονταν για τη δημιουργία μυστικών πυρήνων των Νουρτζού. Στην ίδια εκπομπή, ανεφέρθη επίσης ότι ο Τούρκος επιχειρηματίας Μεχμέτ Ζεκί (κατά πληροφορίες μέλος της Tuskon) χρηματοδοτούσε τη δράση της εν λόγω θρησκευτικής οργανώσεως στο Ουζμπεκιστάν, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 ετών.


Συλλήψεις
Παράλληλα, ο όμιλος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ezgulik ανέφερε ότι άνω των 50 Ουζμπέκων είχαν συλληφθεί τα τελευταία χρόνια και είχαν μπει στη φυλακή, με την κατηγορία ότι ανήκαν στο κίνημα των Νουρτζού του Γκιουλέν και ότι διένειμαν υλικό το οποίο αποτελούσε απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Μεταξύ αυτών, ήταν τρεις δημοσιογράφοι και πέντε εργαζόμενοι στην εφημερίδα «Iklim» και στο περιοδικό «Irmok», τα οποία είχαν κλείσει το 2009 με απόφαση των Αρχών της χώρας.
Όπως ανέφερε το συγκεκριμένο κανάλι, οι περισσότεροι των καταδικασθέντων είχαν αποφοιτήσει από τουρκικά σχολεία, τα οποία χρήματοδοτούντο από ιδιωτικές οργανώσεις (οπαδών του Γκιουλέν). Πέραν των δραστικών αυτών μέτρων, η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν έκλεισε όλα τα τουρκικά σχολεία στην χώρα και, θέλοντας προφανώς να απαλλαγεί από κάθε επιρροή της Τουρκίας στον εκπαιδευτικό τομέα και των ήδη αντιληπτών βλαβερών συνεπειών της για την ασφάλεια της χώρας, διέταξε την επιστροφή όλων των Ουζμπέκων φοιτητών, που σπούδαζαν σε τουρκικά πανεπιστήμια.
Ερώτημα: Έχει καμία ιδέα για όλα αυτά ο ΥΠΕΞ Δ. Δρούτσας, ο οποίος, όπως προκύπτει εκ πληροφοριών αλλά και -κυρίως- εξ όσων συμβαίνουν στη Θράκη, φαίνεται να κλείνει επιμελώς τα μάτια, επηρεάζοντας έτσι άμεσα και το έργο των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας;

(ΚτΕ 28/05/2011 - ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)
(Σ.Λ.)
http://staratalogia.blogspot.com/2011/05/blog-post_3750.html
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΠΑ και Πακιστάν κοντά σε ανοικτό πόλεμο, κινεζικό προειδοποιητικό τελεσίγραφο προς τις ΗΠΑ



γράφει ο Webster G. Tarpley tarpley.net

Μεταφράσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τον οικονομολόγο και ιστορικό Webster Tarpley για τις γεωπολιτικές επιπτώσεις, βραχυπρόθεσμές και μεσοπρόθεσμες, από «την υπόθεση της επιδρομής Μπιν Λάντεν» στο Πακιστάν, τις επιπτώσεις της και την ημερήσια διάταξη, κάθε μέρα πιο εμφανή, της αγγλο-αμερικανικής αυτοκρατορίας.

Ενώ διασκεδάζουν τους δυτικούς λαούς με αστειότητες και γελοιότητες, πίσω από προπετάσματα καπνού χρήσιμα για την ιμπεριαλιστική ατζέντα, οικοδομούνται τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα του αύριο.
Το σενάριο του 3ου Παγκοσμίου Πολέμου γράφεται αυτή τη στιγμή και αν δεν είναι έτσι... πολύ του μοιάζει πάντως! ...
Κλείστε την τηλεόραση σας και ενεργοποιήστε τον εγκέφαλο σας πριν είναι πολύ αργά.

Η Κίνα ήδη προειδοποίησε τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι οποιαδήποτε επίθεση της Ουάσιγκτον κατά του Πακιστάν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως μια πράξη επιθετικότητας κατά της Κίνας. Η προειδοποίηση αυτή αποτελεί το πρώτο στρατηγικό τελεσίγραφο προς τη Ουάσιγκτον για πάνω από μισό αιώνα, από την προειδοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια της κρίσης του Βερολίνου μεταξύ 1958 και 1961, και αυτό δείχνει περαιτέρω το σοβαρό κίνδυνο ενός γενικευμένου πολέμου από την αντιπαράθεση ΗΠΑ-Πακιστάν.


«Οποιαδήποτε επίθεση κατά του Πακιστάν θα πρέπει να εκληφθεί ως επίθεση κατά της Κίνας»
Απαντώντας σε αναφορές που επιβεβαιώνουν ότι η Κίνα ζήτησε από τις ΗΠΑ να σεβαστούν την κυριαρχία του Πακιστάν στην στιγμές που ακολούθησαν την παρέμβαση Μπιν Λάντεν, ο εκπρόσωπος του κινεζικού Υπουργείου Εξωτερικών Jiang Yu χρησιμοποίησε την ενημέρωση του τύπου στις 19 Μάη για να επαναβεβαιώσει την κατηγορηματική αίτηση του Πεκίνου ότι «η κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα του Πακιστάν πρέπει να σεβαστούν».

Σύμφωνα με πακιστανικές διπλωματικές πηγές που αναφέρονται από τους Τάιμς της Ινδίας, η Κίνα «προειδοποίησε χωρίς διφορούμενους όρους ότι μια επίθεση κατά του Πακιστάν θα θεωρηθεί επίθεση κατά της Κίνας».
Ανάφεραν ότι αυτό το τελεσίγραφο εκδόθηκε κατά τη διάρκεια του στρατηγικού διαλόγου και των οικονομικών διαπραγματεύσεων που έλαβαν χώρα στην Ουάσιγκτον, στις 9 Μαΐου όπου η κινεζική αντιπροσωπεία είχε επικεφαλής τον Κινέζο αναπληρωτή Πρωθυπουργό κ. Wang Qishan και τον σύμβουλο επικρατείας κ. Dai Bingguo.
Οι προειδοποιήσεις της Κίνας υποστηρίζονται φανερά από τους πυρηνικούς πυραύλους αυτού του έθνους, συμπεριλαμβανομένων των 66 διηπειρωτικών πυραύλων, πολλούς από αυτούς έχοντας την ικανότητα να χτυπήσουν τις ΗΠΑ, επιπλέον από τους 118 πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς, 36 πύραυλους που εκτοξεύονται από υποβρύχια και πολλά συστήματα πυραύλων μικρού βεληνεκούς.

Η υποστήριξη της Κίνας θεωρείται από τους τοπικούς παρατηρητές ως κρίσιμης σημασίας για το Πακιστάν, το οποίο, κατά τα άλλα, είναι παγιδευμένο σαν σφήνα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ινδίας.
Εάν συνεχίζεται η πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ινδίας, το Πακιστάν θα μπορέσει να πει «η Κίνα είναι μαζί μας. Μην νομίζετε ότι είμαστε απομονωμένοι, έχουμε μαζί μας μια δυνητική υπερδύναμη» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ο απόστρατος Στρατηγός και πολιτικός αναλυτής Ταλάτ Massoud.

Το κινεζικό τελεσίγραφο εκδόθηκε κατά την επίσκεψη στο Πεκίνο του Πακιστανού Πρωθυπουργού Γκιλάνι, κατά την οποία η φιλοξενούσα κυβέρνηση ανακοινώσε την άμεση και δωρεάν παραχώρηση 50 μαχητικών αεροπλάνων JF-17 τελευταίου μοντέλου.

Πριν από την αναχώρησή του, ο Γκιλάνι ενίσχυσε τη σημασία της συμμαχίας μεταξύ Πακιστάν και Κίνας διακηρύσσοντας: «Είμαστε υπερήφανοι να μετρήσουμε την Κίνα μεταξύ των καλύτερων φίλων μας και να επαναβεβαιώσουμε την εμπιστοσύνη που μας συνδέει. Η Κίνα θα μπορεί πάντα να υπολογίζει το Πακιστάν να είναι στο πλευρό της ανά πάσα στιγμή ... Όταν λέμε ότι η φιλία αυτή είναι ψηλότερη από τα Ιμαλάια και βαθύτερη από τους ωκεανούς, αντιλαμβάνεστε την ίδια την ουσία της σχέσης αυτής».
Αυτές οι παρατηρήσεις ελήφθησαν με παράπονα και θρήνο από τους Αμερικανούς εκπροσώπους, μεταξύ άλλων του Δημοκρατικού Γερουσιαστή Risch της Ιντάχου.

Η στρατηγική κρίση που βράζει μεταξύ των ΗΠΑ και του Πακιστάν εξερράγη με δύναμη τη 1η Μαΐου με την μονομερή και παράνομη επιδρομή-κομάντο που υποτίθεται ότι σκότωσε το φάντασμα του Οσάμα μπιν Λάντεν σε ένα οχυρωμένο σπίτι στη πόλη Abottabad, που αποτελούσε κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας του Πακιστάν.
Η χρονική στιγμή αυτού του στρατιωτικού καταρράκτη που πραγματοποιήθηκε για την αναζωπύρωση των εντάσεων μεταξύ των δύο χωρών, δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τον υποτιθέμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και τα πάντα έχει να κάνει με την επίσκεψη στο Πακιστάν, στα τέλη Μαρτίου, του Price Bandar, ο επικεφαλής της σαουδικής Εθνικής Ασφάλειας.

Η επίσκεψη αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την άμεση συμμαχία μεταξύ του Ισλαμαμπάντ και της Ριάντ, με την υπόσχεση του Πακιστάν να παράσχει στρατεύματα για την καταστολή κάθε εξέγερσης που θα επινοηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό της μορφής έγχρωμης επανάστασης στο Βασίλειο των Σαούντ, παρέχοντας ταυτόχρονα μια πυρηνική ομπρέλα στη Σαουδική Αραβία, καθιστώντας την λιγότερο ευάλωτη στις εκβιαστικές απειλές των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την πετρελαϊκή μοναρχία στη καλή φροντίδα της Τεχεράνης.
Μια κοινή κίνηση μεταξύ του Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας για να σπάσουν τη λαβή της αμερικανικής αυτοκρατορίας στην περιοχή, ό, τι να σκέφτεται ο καθένας για αυτά τα δύο καθεστώτα, θα ήταν ένα μοιραίο πλήγμα για την εξασθένιση της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ στην Νότια Ασία.

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς για την υποτιθέμενη επιδρομή κατά του Μπιν Λάντεν την 1η Μαΐου, υπάρχει μια πληθώρα από αντιφάσεις που αλλάζουν μέρα με τη μέρα και που δεν δίνουν την ελπίδα να μάθουμε τι συνέβη πραγματικά.
Η ανάλυση αυτής της περιπέτειας θα ήταν πολύ καλύτερα στα χέρια των κριτικών λογοτεχνίας και των συγγραφέων θεατρικών περιοδικών.
Το μόνο δυνατό και σταθερό γεγονός που προκύπτει από όλα αυτά, είναι ότι το Πακιστάν είναι ο κύριος στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών, εντείνοντας έτσι την αντι-πακιστανική πολιτική που τέθηκε σε ισχύ από την περίφημη ομιλία του Ομπάμα στο West Point το Δεκέμβριο του 2009.

Γκιλάνι: εντατικά αντίποινα για την υπεράσπιση του Πακιστάν
Η προειδοποίηση των Κινέζων στην Ουάσιγκτον εμφανίστηκε λίγο μετά τη δήλωση του Γκιλάνι στο κοινοβούλιο του Πακιστάν: «Μην αφήσουμε κανέναν να βγάλει λάθος συμπεράσματα. Οποιαδήποτε ανοικτή η μυστική επίθεση εναντίον των στρατηγικών δεδομένων του Πακιστάν, θα βρει την κατάλληλη απάντηση ... Το Πακιστάν διατηρεί το δικαίωμα να αντεπιτεθεί με δύναμη. Κανείς δεν θα έπρεπε να υποτιμά τα κίνητρα και την ικανότητα του έθνους μας και των ενόπλων δυνάμεών του για να υπερασπιστεί την ιερή πατρίδα μας».

Μια προειδοποίηση αντιποίνων από μια πυρηνική δύναμη όπως το Πακιστάν πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, ακόμη και από τους πιο σκληρούς επιτιθέμενους του καθεστώτος Ομπάμα.
Τα στρατηγικά δεδομένα για τα οποία μιλά ο Γκιλάνι είναι οι πακιστανικές πυρηνικές δυνάμεις, το κλειδί της αποτροπής ενδεχόμενης επίθεσης από την Ινδία, που ενισχύεται από το πλαίσιο των σχέσεων συνεργασίας στον πυρηνικό τομέα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ινδίας.

Οι δυνάμεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν δεν ήταν σε θέση να κρύψουν τον εκτενή προγραμματισμό τους για τη προσπάθεια κατάσχεσης και καταστροφής των πυρηνικών όπλων του Πακιστάν.
Σύμφωνα με έκθεση της Fox News, το 2009, «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα λεπτομερές σχέδιο για να διεισδύσουν στο Πακιστάν και να υποτάξουν το κινητό οπλοστάσιό των πυρηνικών κεφαλών του, αν φανεί ότι η χώρα είναι έτοιμη να υποκύψει στην εξουσία των Ταλιμπάν , της Αλ Κάιντα ή κάθε άλλου ισλαμικού εξτρεμιστικού κινήματος».
Αυτό το σχέδιο εκπονήθηκε από τον Στρατηγό Stanley McChrystal όταν ήταν επικεφαλής της Διοίκησης των Ειδικών Επιχειρήσεων στο Φορτ Μπραγκ της Βόρειας Καρολίνας.
Το Αρχηγείο αυτό, που εμπλέκεται άμεσα και φαινομενικά στην επιχείρηση Μπιν Λάντεν, αποτελείται από την Delta Force, τους Navy SEALs και μια «ειδική μονάδα πληροφοριών υψηλής τεχνολογίας, γνωστή ως «πορτοκαλί ειδική δύναμη»
« Μικρές μονάδες θα μπορούσαν να κατασχέσουν τα πυρηνικά όπλα του Πακιστάν, να τα εξουδετερώσουν και στη συνέχεια να τα αποθηκέψουν σε ασφαλές μέρος» είπε μια πηγή που αναφέρθηκε από τη Fox.6

Ο Ομπάμα έχει ήδη εγκρίνει μία αόρατη επίθεση κατά των πακιστανικών πυρηνικών όπλων
Όπως το γράφει το London Sunday Express, ο Ομπάμα έχει ήδη εγκρίνει ένα σχέδιο επιθετικής δράσης με αυτούς τους όρους: «τα στρατεύματα των ΗΠΑ θα αναπτυχθούν στο Πακιστάν, εάν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις σε αυτή τη χώρα βρίσκονται κάτω από μια τρομοκρατική απειλή που θα επιδιώξει να εκδικηθεί το θάνατο του Μπιν Λάντεν» ... Το σχέδιο, το οποίο θα ενεργοποιηθεί χωρίς τη συγκατάθεση του Προέδρου Ζαρντάρι προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση από τους Πακιστανούς αξιωματούχους ... Ο Ομπάμα θα έδινε την εντολή για ρήψη αλεξίπτωτων κομάντο για τη διασφάλιση των βασικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Αυτό περιλαμβάνει την αεροπορική βάση της Sargodha η οποία στεγάζει μαχητικά F-16 με τουλάχιστον 80 βαλλιστικούς πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς αξιωματούχους, «το σχέδιο έχει λάβει το πράσινο φως και ο Πρόεδρος έχει ήδη εκφράσει τον σκοπό του για την ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων στο Πακιστάν, αν νομίζει ότι είναι σημαντικό για την εθνική ασφάλεια».

Μια ακραία ένταση για το θέμα δείχνει την τυχοδιώκτη ανοησία του Ομπάμα με τη μονομερή εκστρατεία του της 1ης Μαΐου, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να έχει ερμηνευθεί από τις αρχές του Πακιστάν να ήταν η επίθεση που υποσχέθηκε κατά των πυρηνικών δυνατοτήτων του. Σύμφωνα με τους New York Times, ο Ομπάμα γνώριζε πολύ καλά ότι κινδύνευε άμεσα με πόλεμο με το Πακιστάν και για αυτό επέμεινε να είναι «η δύναμη επίθεσης που κυνηγά τον Μπιν Λάντεν αρκετά ισχυρή για να μπορεί να μάχεται και να διαφύγει από τη χώρα αν αντιμετώπιζε εχθρικούς ντόπιους η δυνάμεις της αστυνομίας ή του στρατού».

Η μάχη έχει ήδη αρχίσει
Η μάχη μεταξύ των δυνάμεων των ΗΠΑ και του Πακιστάν κλιμάκωσε στις 17 Μαΐου, όταν ένα ελικόπτερο του ΝΑΤΟ παραβίασε το πακιστανικό εναέριο χώρο στο Βαζιριστάν. Οι πακιστανικές δυνάμεις ήταν σε μεγίστη κατάσταση συναγερμού και άνοιξαν πυρ αμέσως. Το αμερικανικό ελικόπτερο ανταπέδωσε τα πυρά. Δύο στρατιώτες που στάθμευαν στα σύνορα στη ζώνη του Datta Khel τραυματίστηκαν.

Μια πιθανή πακιστανική απάντηση σε αυτή την εισβολή μπορεί να έχει συμβεί στο Πεσαβάρ στις 20 Μαΐου, όταν ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο εμφανώς πήρε σαν στόχο μια αυτοκινητοπομπή δύο οχημάτων του προξενείου των ΗΠΑ, προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές στην αμερικανική πλευρά. Ένας Πακιστανός περαστικός σκοτώθηκε και αρκετοί τραυματίστηκαν.
Σε μια άλλη περίπτωση του πολέμου των μυστικών υπηρεσιών, η Τηλεόραση Ary 1 ανάφερε το όνομα του επικεφαλής του σταθμού της CIA στο Ισλαμαμπάντ, ο δεύτερος κορυφαίος κατάσκοπος που αποκαλύπτηκε σε λιγότερο από έξι μήνες.

Ο απεσταλμένος των Ηνωμένων Πολιτειών Grossman απορρίπτει τις πακιστανικές εκκλήσεις για να σταματήσουν τις παραβιάσεις των συνόρων
Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν Marc Grossman, ο οποίος αντικατέστησε τον θανόντα Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, απέρριψε αλαζονικά στις 19 Μαΐου τις αιτήσεις του Πακιστάν για να διασφαλιστεί ότι πράξεις του τύπου Abottabad δεν θα επαναληφτούν στο Πακιστάν. Αρνούμενος κάθε εγγύηση, ο Grossman δήλωσε ότι οι πακιστανικές αρχές δεν είχαν ζητήσει το σεβασμό των συνόρων τους κατά τα πρόσφατα έτη.
Εν μέσω αυτής της σημαντικής στρατηγικής κρίσης, η Ινδία συνέχισε με το προγραμματισμό της των προκλητικών στρατιωτικών ασκήσεων που στοχεύουν το Πακιστάν. Τέτοια είναι η άσκηση «Vijayee Bhava» (Να νικήσουμε), η οποία έλαβε χώρα στην έρημο Thar στη βόρεια Rajasthan. Αυτή η άσκηση του αστραπιαίου πολέμου (blitzkrieg) ΠΒΧ (για Πυρηνικό, Βιολογικό, Χημικό), συνεπάγεται τη συμμετοχή του δευτέρου σώματος στρατού που «θεωρείται ο πιο σημαντικός σχηματισμός επίθεσης των τριών σωμάτων του ινδικού στρατού, του οποίου η αποστολή θα ήταν να διαιρέσει ουσιαστικά το Πακιστάν σε δύο μέρη σε περίπτωση ολικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών».

Ένας τρόπος για να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες προβοκάτσιες που να δικαιολογούν μια ινδο-αμερικανική επίθεση στο Πακιστάν, θα ήταν να αυξηθούν οι τρομοκρατικές ενέργειες από δήθεν Ταλιμπάν.
Σύμφωνα με τον μαζικό τύπο του Πακιστάν, η CIA, η ισραηλινή Μοσάντ και το ινδικό RAW (Πτέρυγα Έρευνας και Ανάλυσης), έχουν δημιουργήσει τη δική τους εκδοχή των Ταλιμπάν υπό της μορφής μια τρομοκρατικής συμμορίας που ελέγχουν και διαχειρίζονται.
Μια πηγή ανέφερε ότι «πράκτορες της CIA έχουν διεισδύσει τα δίκτυα των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα και δημιούργησαν τη δική τους δύναμη Tehrik-ε-Ταλιμπάν Πακιστάν (TTP), προκειμένου να αποσταθεροποιηθεί το Πακιστάν.
«Ο πρώην περιφερειακός διοικητής του Πουντζάμπ από την ISI, οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών, Ταξίαρχος Ασλάμ Ghuman σχολίασε: «Κατά την επίσκεψή μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, έμαθα ότι η Μοσάντ, σε συμπαιγνία με το RAW και υπό της άμεσης επίβλεψης της CIA, σχεδίαζαν να αποσταθεροποιήσουν το Πακιστάν με οποιοδήποτε τρόπο».
«Διαπράχτηκε η διπλή βομβιστική επίθεση που σκότωσε 80 παραστρατιωτικούς στο Βαζιριστάν την περασμένη εβδομάδα από αυτή τη συμμορία;»

Ομοίως, οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών «έχουν αποκαλύψει ότι ο υπεργολάβος της CIA Raymond Davis και το δίκτυό του προμήθευσαν πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα στους πράκτορες της Αλ Κάιντα, έτσι ώστε μπορούν να στοχεύουν αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και να κατηγορήσουν το Πακιστάν ...
«Ο ίδιος ο Davis, βετεράνος των Ειδικών Επιχειρήσεων, συνελήφθη για τη δολοφονία δύο πρακτόρων της ISI, αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος από την κυβέρνηση του Πακιστάν μετά από μια κλαψιάρικη ύποπτη εκστρατεία του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Η CIA ισχυρίζεται ότι το νέο αφεντικό της Αλ Κάιντα ζει στο Waziristasn
Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται ένα νέο πρόσχημα για τις περαιτέρω επιδρομές, θα είναι εύκολο να αναφέρουν την υποτιθέμενη παρουσία του Σαΐφ Αλ-Αντέλ στο Βαζιριστάν, που πήρε προαγωγή από τη CIA ως διάδοχος του Μπιν Λάντεν στην αρχηγεία της Αλ Κάιντα.
Αυτό είναι πράγματι πολύ επίκαιρο και θα βοηθήσει τις επιθετικές προθέσεις του Ομπάμα να ισχυριστεί ότι ο Σαΐφ Αλ-Αντέλ βρίσκεται στα πιο καυτά σύνορα στον κόσμο και όχι στο Finsbury ή Flatbush.

Μετά την μη επιτρεπόμενη επιδρομή των ΗΠΑ της 1ης Μαΐου, ο αρχηγός του πακιστανικού Γενικού Επιτελείου Kayani δημοσίευσε τη δική του προειδοποίηση ότι ένα τέτοιο «ατύχημα» δεν θα μπορούσε να επαναληφθεί, ενώ ανακοίνωσε ότι το προσωπικό των ΗΠΑ στο Πακιστάν θα μειωθεί σημαντικά.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις από την ISI, σήμερα υπάρχουν περίπου 7000 πράκτορες της CIA στη χώρα, πολλοί από αυτούς άγνωστοι στην πακιστανική κυβέρνηση.
Η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ Πακιστάν και των Ηνωμένων Πολιτειών έχει μειωθεί σημαντικά. Σε απάντηση στην αντίδραση του Kayani, η επιχείρηση προπαγάνδας της CIA, γνωστή ως Wikileaks, έδειξε για άλλη μια φορά την πραγματική της φύση, προσπαθώντας να δυσφημήσει τον Πακιστανό αρχηγό των ένοπλων δυνάμεων με αμφίβολες εκθέσεις των αμερικανικών πρεσβειών που αναφέρουν ότι είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ περισσότερες επιθέσεις από μη επανδρωμένα αεροπλάνα τα τελευταία χρόνια και όχι λιγότερες.

Συγκεκριμένα από την εποχή της ομιλίας του Ομπάμα στο West Point, η CIA χρησιμοποίησε μη επανδρωμένα αεροπλάνα για τη σφαγή αμάχου πληθυσμού, με σκοπό να υποδαυλίσει ένα εμφύλιο πόλεμο στο Πακιστάν, με αποτέλεσμα την διαίρεση της χώρας κατά των εθνικών ομάδων των Πουντζάμπ, Sindh, Βελουχιστάν και του Paschtunistan.
Ο γεωπολιτικός στόχος είναι να καταστρέψει τη δυνατότητα του Πακιστάν να είναι ο ενεργειακός διάδρομος μεταξύ του Ιράν και της Κίνας.
Ο Selig Harrison αναδείχτηκε ως εξέχων Αμερικανός υποστηρικτής της απόσχισης του Βελουχιστάν.

Από τη 1η Μαΐου, αναφέρονται έξι επιθέσεις μη επανδρωμένων αμερικανικών αεροπλάνων με τουλάχιστον 42 νεκρούς σε άμαχο πληθυσμό του Πακιστάν, ωθώντας τον πληθυσμό σε αυξημένο αντιαμερικανικό μίσος.
Σε απάντηση, μια κοινή συνεδρίαση του πακιστανικού κοινοβουλίου ψήφισε ομόφωνα στις 14 Μάη μια επίσημη αίτηση παύσης των αεροπορικών επιθέσεων των ΗΠΑ, απαιτώντας από την κυβέρνηση να κόψει το δρόμο της επιμελητειακής υποστήριξης του ΝΑΤΟ προς το Αφγανιστάν, εάν συνεχίζονται οι επιθέσεις.

Ενώ οι ο αγωγός Καράτσι- Khyber που περνά από τη κορυφογραμμή του ιδίου ονόματος, που μεταφέρει τα δύο τρίτα των απαιτουμένων καυσίμων που ζητούνται από τους εισβολείς του Αφγανιστάν, μια τέτοια ενέργεια θα προκαλούσε χάος μεταξύ των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Όλα αυτά υπογραμμίζουν την εγγενή παραφροσύνη να προκαλέσουν τον πόλεμο με τη χώρα στην οποία περνούν οι γραμμές ανεφοδιασμού τους.

Οι ΗΠΑ θέλουν να χρησιμοποιήσουν το αφεντικό των Ταλιμπάν, τον Μουλά Ομάρ ενάντια στο Πακιστάν
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει εγκαταλείψει όλους τους όρους για τη διαπραγμάτευση με τους Ταλιμπάν τον περασμένο Φεβρουάριο και οι ΗΠΑ προσπαθούν τώρα να διαπραγματευτούν με τον απεσταλμένο του Μουλά Ομάρ, σύμφωνα με την Washington Post, τον θρυλικό μονόφθαλμο ηγέτη του Συμβουλίου της Κουέτα -Shura ή Ταλιμπάν.

Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ προσφέρουν στους Ταλιμπάν μια συμμαχία ενάντια στο Πακιστάν. Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στη περιοχή Μαρκ Γκρόσμαν είναι εχθρικός προς το Πακιστάν, αλλά σχετικά με τους Ταλιμπάν, πήρε το παρατσούκλι «ο κ. Συμφιλίωση».

Σε αντίθεση, αναφέρεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αποφασισμένες να δολοφονήσουν τον επικεφαλής του δικτύου Haqqani με επιδρομή του στυλ της επιδρομής που είχε στόχο τον Μπιν Λάντεν. Οι Πακιστανοί είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν το δίκτυο Haqqani ως σύμμαχο.

Εάν η Κίνα κατατάσσεται πίσω από το Πακιστάν, τότε είναι πολύ πιθανό ότι η Ρωσία θα καταταγεί πίσω από την Κίνα.
Προλαβαίνοντας την επόμενη σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, στις προσεχείς 15 Ιουνίου, ο Κινέζος πρόεδρος Χου εξέφρασε την ικανοποίησή του για τις σινορωσικές σχέσεις και ισχυρίστηκε ότι αυτές βρίσκονται σε μια θέση ρεκόρ πρωτόγνωρης θετικότητας χωρίς προηγούμενο, και αυτό με ένα «προφανές στρατηγικό συστατικό».
Σε συνέντευξη Τύπου αυτής της εβδομάδας, ο Πρόεδρος Μεντβέντεφ αναγκάστηκε να αναγνωρίσει εμμέσως ότι η «αναβίωση» των σχέσεων με τη Ρωσία που διαφημίζεται τόσο από τον Ομπάμα, δεν βελτιώθηκε από την ημέρα επιβεβαίωσης από τις ΗΠΑ του προγράμματος ΑΒΜ των αμερικανικών πυραύλων στη Ρουμανία και στην υπόλοιπη Ανατολική Ευρώπη, ένα πρόγραμμα που τόσο προφανώς στρέφεται κατά της Ρωσίας και ότι η συνθήκη SMART είναι επομένως αμφιβόλου αξίας, αναβιώνοντας το φάντασμα ενός νέου Ψυχρού Πολέμου.
«Λαμβάνοντας υπόψη την επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης, δεν θα υπάρξει ψήφισμα του ΟΗΕ κατά της Συρίας», είπε ο Μεντβέντεφ. Ο Πούτιν είχε δίκιο από την αρχή και ο Μεντβέντεφ προσπαθεί να ακολουθήσει το παράδειγμά του, προκειμένου να κρατήσει λίγες πιθανότητες να παραμείνει στην εξουσία.

Βρισκόμαστε στον Ιούλιο του 1914;
Η κρίση που οδήγησε στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε με τη δολοφονία στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914, αλλά η πρώτη σημαντική δήλωση για κήρυξη του πολέμου δεν πραγματοποιήθηκε πριν την 1η Αυγούστου.
Κατά τη διάρκεια του μήνα του Ιουλίου, μεγάλα τμήματα της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης εδραιώθηκαν πίσω από μια ειδυλλιακή ελεγειακή ψευδαίσθηση, ενώ η κρίση γινόταν όλο και πιο σημαντική.
Κάτι ανάλογο μπορεί να αισθανθεί κανείς σήμερα.
Πολλοί πολίτες των ΗΠΑ πιστεύουν ότι το υποτιθέμενο θάνατο του Μπιν Λάντεν σηματοδοτεί το τέλος του πολέμου κατά της τρομοκρατίας και του πολέμου στο Αφγανιστάν. Αντ 'αυτού, η επιχείρηση εναντίον του Μπιν Λάντεν δημιούργησε σαφώς μια νέα στρατηγική προτεραιότητα.
Δυνάμεις που είχαν αντιταχθεί στον πόλεμο στο Ιράκ, υποστηρίζουν χωρίς μάσκα την επιθετική αιματηρή πολιτική του Ομπάμα στη Λιβύη, δυνάμεις όπως το MSNBC , το κίνημα των αριστερών φιλελευθέρων που αποτελούν την πλειοψηφία του κινήματος για την ειρήνη.
Υμνούν τον Ομπάμα σαν πιο αποτελεσματικό πολεμοχαρή από την κλίκα Μπους-Τσένι λόγω της υποτιθέμενης επιτυχίας του εις βάρος του Μπιν Λάντεν.

Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν υπήρξε καλύτερη στιγμή για να κινητοποιηθούμε και για να σταματήσουμε το σχέδιο για ένα νέο πόλεμο που προβλέπεται να είναι μεγαλύτερο και πιο θανατηφόρο.
Ήρθε ο καιρός.


References

1 http://economictimes.indiatimes.com/news/politics/nation/china-asks-us-to-respect-paks-sovereignty-independence/articleshow/8454577.cms
2 “China-Pakistan alliance strengthened post bin Laden,” AFP, May 15, 2011,http://www.sundaytimes.lk/index.php/analysis/7546-china-pakistan-alliance-strengthened-post-bin-laden
3 http://www.nytimes.com/2011/05/20/world/asia/20pakistan.html?_r=3
4 http://www.upi.com/Top_News/World-News/2011/05/08/Gilani-China-best-most-trusted-friend/UPI-96101304911435/
5http://www.nypost.com/p/news/international/pakistani_pm_regrets_unilateral_GAOWNTpBXGJaJtwzWaZu0K?CMP=OTC-rss&FEEDNAME=
6 Rowan Scarborough,”U.S. Has Plan to Secure Pakistan Nukes if Country Falls to Taliban, Fox News, May 14, 2009.
7 “US ‘To Protect Pakistan,” London Sunday Express, May 15, 2011,http://www.express.co.uk/posts/view/246717/US-to-protect-Pakistan-
8 http://www.reuters.com/article/2011/05/17/us-pakistan-nato-idUSTRE74G0PS20110517
9 “US refuses to assure it will not act unilaterally,” http://thenews.jang.com.pk/NewsDetail.aspx?ID=15758
10 “No US assurance on unilateral ops,” http://nation.com.pk/pakistan-news-newspaper-daily-english-online/Politics/20-May-2011/No-US-assurance-on-unilateral-ops
11 “Getting leaner and meaner? Army practices blitzkrieg to strike hard at enemy,” Times of India, May 10, 2011,http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2011-05-10/india/29527731_1_three-strike-corps-army-and-iaf-transformational
12 “CIA has created own Taliban to wreak terror havoc on Pakistan, claims Pak paper,” ANI, May 12,http://my.news.yahoo.com/cia-created-own-taliban-wreak-terror-havoc-pakistan-091621821.html
13 “New al-Qaeda chief in North Waziristan,” May 19, 2011
14 http://www.msnbc.msn.com/id/43033985/ns/world_news-south_and_central_asia/
15 http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/afghanistan/8519535/US-steps-up-face-to-face-peace-talks-with-Taliban.html

Διαβάστε περισσότερα...

Καποδίστριας


Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση
Διαβάστε περισσότερα...

Υεμένη:Βίαιη διάλυση καθιστικής διαμαρτυρίας στην Ταΐζ


Είκοσι οι νεκροί στην Ταΐζ.


Τουλάχιστον είκοσι διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους κατά τη βίαιη διάλυση από τις δυνάμεις της τάξης, της καθιστικής διαμαρτυρίας στην πόλη Ταΐζ της Υεμένης, νοτίως της Σαναά, σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες από τους οργανωτές των διαδηλώσεων.

Οι τρεις από αυτούς σκοτώθηκαν μπροστά από αστυνομικό τμήμα κοντά στην Πλατεία της Ελευθερίας όπου πραγματοποιείτο η καθιστική διαμαρτυρία, πριν από την επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων για τη διάλυσή της.

Σύμφωνα με τους οργανωτές της καθιστικής διαμαρτυρίας που πραγματοποιείται από τον Ιανουάριο, άρματα μάχης αναπτύχθηκαν στην πλατεία, από την οποία απομακρύνθηκαν όλοι οι διαδηλωτές.

Όμως, ορισμένοι από τους διαδηλωτές κατέφυγαν στις στέγες σπιτιών της περιοχής, πρόσθεσαν οι οργανωτές, σύμφωνα με τους οποίους το κίνημα διαμαρτυρίας θα συνεχιστεί.
Διαβάστε περισσότερα...

Βομβιστική επίθεση στο Β. Ουαζιριστάν

Δέκα τραυματίες από έκρηξη σε εστιατόριο στο Βόρειο Ουαζιριστάν.

Έκρηξη σε εστιατόριο στην περιοχή του Βόρειου Ουαζιριστάν στο Πακιστάν προκάλεσε τον τραυματισμό δέκα ανθρώπων, ανακοίνωσαν αξιωματούχοι.

«Ερευνούμε τα αίτια της έκρηξης. Οι πληροφορίες μέχρι τώρα κάνουν λόγο για δέκα τραυματίες», τόνισε κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Μιρανσάχ, την μεγαλύτερη πόλη του Βόρειου Ουαζιριστάν. Διαβάστε περισσότερα...

Ράσμουσεν: Η κυριαρχία του Καντάφι φτάνει στο τέλος της

Η εκστρατεία στη Λιβύη επιτυγχάνει τους στόχους της, δήλωσε ο ΓΓ της Συμμαχίας.

Η ΝΑΤΟϊκή εκστρατεία στη Λιβύη επιτυγχάνει τους στόχους της και η κυριαρχία του Μουάμαρ Καντάφι φτάνει σε ένα τέλος, τόνισε ο ΓΓ της Ατλαντικής Συμμαχίας Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.

Οι NATOϊκές δυνάμεις κλιμακώνουν τις επιθέσεις τους στη Λιβύη σε μια προσπάθεια να βγουν από το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει η παραμονή του Καντάφι στην εξουσία, παρά τις συνεχιζόμενες αεροπορικές επιδρομές και την αντίσταση των αντικαθεστωτικών.

Η Βρετανία ανακοίνωσε την Κυριακή πως εξοπλίζει με βόμβες μεγάλης διατρητικότητας ( «bunker-busting» ) τα πολεμικά της αεροσκάφη που πετούν πάνω από την Λιβύη, υπογραμμίζοντας πως αυτό θα αποτελέσει ένα σαφές μήνυμα προς τον Καντάφι ότι ήρθε η ώρα να φύγει.

«Η επιχείρησή μας στη Λιβύη πετυχαίνει τους στόχους της...Έχουμε πλήξει σε μεγάλο βαθμό την δυνατότητα του Καντάφι να σκοτώνει το λαό του», τόνισε ο Ράσμουσεν από τη Βάρνα όπου πραγματοποιείται φόρουμ του ΝΑΤΟ.

«Η τρομοκρατία του Καντάφι φτάνει στο τέλος. Βρίσκεται όλο και περισσότερο απομονωμένος, στην πατρίδα του και στο εξωτερικό. Ακόμα και οι κοντινοί του άνθρωποι αποχωρούν, αποστατούν ή τον εγκαταλείπουν», είπε χαρακτηριστικά ο Ράσμουσεν.

Τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ έχουν εντατικοποιήσει τις αεροπορικές τους επιδρομές εναντίον της Τρίπολης και έχουν πλήξει το συγκρότημα Μπαμπ αλ-Αζιζίγια του Καντάφι στο κέντρο της πόλης.

«Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε μέχρι να σταματήσουν τελείως οι επιθέσεις και οι απειλές για επιθέσεις εναντίον αμάχων, μέχρι το καθεστώς να αποσύρει τις δυνάμεις και τους μισθοφόρους του στις βάσεις και στους στρατώνες», κατέληξε ο Ράσμουσεν.
Διαβάστε περισσότερα...

Σιδηροδρομική σύνδεση ετοιμάζουν Ιορδανία και Ιράκ

Υπογράφηκε η διμερής συμφωνία στο Αμάν.

Το Ιράκ κι η Ιορδανία συνυπέγραψαν σήμερα ένα μνημόνιο, στο πλαίσιο του οποίου θα πραγματοποιηθεί η μεταξύ τους σιδηροδρομική σύνδεση στο ορατό μέλλον, όπως ανακοίνωσε στο Αμάν το υπουργείο των Μεταφορών.

Συγκεκριμένα, θα ενωθούν με σιδηροτροχιά η ιορδανική πόλη Ακαμπα, με τη μεγάλη ιστορία, πάνω στην Ερυθρά θάλασσα, με τη Βαγδάτη, δήλωσε ένας εκπρόσωπος του ιορδανικού υπουργείου των Μεταφορών.

Αυτή η σιδηροδρομική σύνδεση «θα δώσει στην ιρακινή οικονομία ένα σπουδαίο εξαγωγικό λιμάνι, όπως αυτό συνέβαινε κατά το παρελθόν», πρόσθεσε ο ίδιος.

«Θέλουμε να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας, να εγγυηθούμε ένα ασφαλές και αποτελεσματικό σύστημα μεταφορών, να αυξήσουμε τη ροή των εμπορευμάτων μεταξύ μας, να μεγαλώσουμε τον αριθμό των επισκεπτών της μιάς χώρας προς την άλλη», τόνισε ο υπουργός Μεταφορών του Ιράκ, Μοχάμεντ Μπατάινεχ, προσυπογράφοντας στη διάρκεια επίσημης τελετής τη διμερή συμφωνία, στο πλευρό του ιορδανού ομόλογού του, Χάντι αλ Αμερι.
Διαβάστε περισσότερα...

Κλείνει έως το 2022 τους πυρηνικούς της σταθμούς η Γερμανία


Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας μέχρι το 2022.

Η Γερμανία, η πρώτη μεγάλη βιομηχανική δύναμη που εγκαταλείπει την πυρηνική ενέργεια, ανακοίνωσε σήμερα την απόφασή της να κλείσει τους τελευταίους αντιδραστήρες της το 2022.

Η μεγάλη πλειοψηφία των 17 γερμανικών αντιδραστήρων θα τεθεί εκτός λειτουργίας μέχρι το τέλος του 2021, και οι τρεις τελευταίοι, οι πιο σύγχρονοι, θα λειτουργούν μέχρι το 2022 το αργότερο, ανακοίνωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν, χαρακτηρίζοντας την απόφαση «μη αναστρέψιμη» .

Η Γερμανία διαθέτει 17 αντιδραστήρες στο έδαφός της, μεταξύ των οποίων οκτώ δεν είναι πλέον συνδεδεμένοι με το δίκτυο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Οι οκτώ αυτοί αντιδραστήρες δεν θα επαναδραστηριοποιηθούν, διευκρίνισε ο υπουργός Περιβάλλοντος.

Η Γερμανία θα πρέπει να βρει μέχρι το τέλος του 2022 με ποιόν τρόπο θα καλύψει το 22% των αναγκών της σε ηλεκτρική ενέργεια, που σήμερα καλύπτονται από τους πυρηνικούς σταθμούς.

Η οριστική διακοπή της λειτουργίας των 17 πυρηνικών αντιδραστήρων μέχρι το 2022 αποτελεί επιστροφή στο χρονοδιάγραμμα που είχε ορισθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000 από τον συνασπισμό Σοσιαλδημοκρατών/Πρασίνων.

Ωστόσο η καγκελάριος της Γερμανίας απέσπασε στο τέλος του 2010 την έγκριση από το κοινοβούλιο της παράτασης κατά 12 χρόνια κατά μέσο όρο της εκμετάλλευσης των γερμανικών πυρηνικών αντιδραστήρων, σε αντίθεση με την άποψη της γερμανικής κοινής γνώμης και προκαλώντας την έκρηξη του αντιπυρηνικού αισθήματος στη χώρα.

Μετά την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα τον Μάρτιο, η Αγγελα Μέρκελ αποφάσισε την άμεση διακοπή μίας σειράς από τους παλαιότερους πυρηνικούς σταθμούς και ξεκίνησε διάλογο για την εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας, ο οποίος θα ολοκληρωθεί με επίσημη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου στις 6 Ιουνίου.

Στις 23 Μαρτίου, η Γερμανίδα καγκελάριος είχε δηλώσει ότι «όσο πιο νωρίς βγούμε από την πυρηνική ενέργεια, τόσο το καλύτερο» .
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ "HURRIYET" ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ "BILD" ΒΛΕΠΟΥΝ. ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!


ΤΗΝ Κυριακή 29/5/11 η τουρκική HURRIYET αναδημοσίευσε άρθρο της γερμανικής εφημερίδας BILD που αναφέρεται στη πρόσφατη έκθεση της CIA η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ προειδοποιεί πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Ελλάδα. Η CIA πρόσφατα συνέταξε μια έκθεση σχετικά με την Ελλάδα όπου και δημοσίευσε. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Ελλάδα με βασική αιτία (σύμφωνα πάντα με την έκθεση της CIA και τα δημοσιεύματα των BILD & HURRIYET) τα σκληρά μέτρα λιτότητας και τη δεινή οικονομική κατάσταση όπου έχει περιέλθει η χώρα.


Στα δημοσιεύματα αναφέρεται η γενικότερη άρνηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συνεργαστούν με τη σημερινή κυβέρνηση καθώς και να συναινέσουν στα νέα μέτρα που έχουν υπογραφεί από τη Τρόικα με τη προϋπόθεση εφαρμογής τους σαν απαραίτητο κριτήριο ώστε να λάβουμε τη 5η δόση του δανείου. Παράλληλα τα δημοσιεύματα αναφέρουν την άρνηση της Ολλανδίας στο να δοθεί νέα δόση δανείου στην Ελλάδα ενώ δεν παραλείπουν να τονίσουν πως τη τρέχουσα περίοδο έχουν ξεκινήσει μαζικές ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων.
Στο άρθρο επισημαίνεται και το εξωφρενικό σενάριο να φτάσει η Ελλάδα να πουλάει νησιά της ώστε να αποπληρώσει τα χρέη της.
Διαβάστε περισσότερα...

Η δυσκολότερη των κρίσεων



EΘΝΟΣ 29 5 2011
"Θεωρώ άκρως επικίνδυνη τη φημολογούμενη σύνδεση της επιμήκυνσης με την υποθήκευση περιουσιακών στοιχείων της πατρίδας μας", σημειώνει ο Βασίλειος Μαρκεζίνης σε άρθρο του στο "Εθνος της Κυριακής".

Στο πρόσφατο βιβλίο μου, "Η Ελλάδα των Κρίσεων", ισχυρίστηκα ότι η χώρα μας δεν πλήττεται από μία αλλά πέντε κρίσεις: κρίση στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στη μετανάστευση, στο ζήτημα των μειονοτήτων αλλά και "κρίση αξιοπιστίας" της κυβέρνησης και των θεσμών της. Η πρώτη κυριαρχεί σήμερα στη σκέψη των περισσοτέρων. Μακροπρόθεσμα, όμως, η τρίτη κρίση ενδέχεται να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Επίσης, αν και είναι παράδοξο, θεωρώ ότι η πέμπτη κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα, για να μπορέσουν να επιλυθούν ουσιαστικά και οι υπόλοιπες. Ας δούμε πιο προσεκτικά αυτό τον τρόπο θεώρησης των ελληνικών κρίσεων.


Πριν από δύο εβδομάδες επεσήμανα τους περιορισμούς της "επιμήκυνσης" της αποπληρωμής του χρέους μας. Θεωρώ άκρως επικίνδυνη τη φημολογούμενη σύνδεση της επιμήκυνσης με την υποθήκευση περιουσιακών στοιχείων της πατρίδας μας. Πράγματι, κάτι τέτοιο δεν θα συνεπαγόταν μόνο την αναβολή της λύσης του προβλήματος αλλά και τον κίνδυνο να χάσουμε πολύτιμα κρατικά περιουσιακά στοιχεία σε εξευτελιστικές τιμές, αν δεν μπορούσαμε να αποπληρώσουμε το χρέος. Με το χρέος μας να πλησιάζει το 155-160% του ΑΕΠ κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου απίθανο, δεδομένης ιδίως της πρόσφατης δήλωσης του κ. Γιούνκερ (σε αντιδιαστολή με τις προβλέψεις του κ. Παπακωνσταντίνου) ότι η πρόσβαση της χώρας μας στις αγορές δεν θα είναι εφικτή ούτε και το 2012.

Συμμερίζομαι λοιπόν την άποψη -που διατυπώθηκε πρόσφατα σε έγγραφο μεγάλης ευρωπαϊκής τράπεζας- ότι το "κούρεμα" θα αποδειχθεί, τελικά, αναπόφευκτο. Αυτό που δεν έχει διευκρινιστεί και που εξαρτάται εν πολλοίς από το πώς αντιλαμβάνονται οι ξένοι τους κινδύνους για τα δικά τους συμφέροντα είναι το ύψος του "κουρέματος" και η χρονική στιγμή υλοποίησής του.

Το προαναφερθέν κείμενο, όπως και άλλα του ίδιου είδους, προτείνει ένα ποσοστό "κουρέματος" της τάξεως του 40% και υποστηρίζει ότι καλό θα ήταν να γίνει το συντομότερο δυνατό, διότι έτσι θα μπορούσαν να ησυχάσουν κάπως οι αγορές. Ισως, αν και χειρότερα τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν, δεδομένης της συνεχιζόμενης, όχι πολυφωνίας, αλλά κακοφωνίας των ασυντόνιστων υπουργών.

Το έγγραφο είναι αξιοσημείωτο όχι μόνον επειδή εξηγεί τις εναλλακτικές επιλογές πολύ πιο ξεκάθαρα από οποιονδήποτε Ελληνα πολιτικό αλλά και επειδή υποδηλώνει ότι οι ξένοι δανειστές μας -ιδίως οι Γερμανοί- μπορεί να έχουν ήδη ενεργήσει προληπτικά απέναντι στις αρνητικές επιπτώσεις του "κουρέματος" και το μόνο που πλέον τους προβληματίζει δεν είναι το αν, αλλά το πότε. Οι λιγότερο οργανωμένες χώρες εν καιρώ θα αναγκαστούν να κάνουν το ίδιο. Ως προς τις εσωτερικές επιπτώσεις του "κουρέματος", σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, υπάρχουν τα χρήματα που θα στηρίξουν την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, διασφαλίζοντας έτσι την ύπαρξή τους (Προφανώς, θα μπορούσαν και οι ίδιες οι τράπεζες να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων, εάν προσανατολίζονταν συντομότερα προς τις συγχωνεύσεις).

Η κατάσταση θα είναι πιο κρίσιμη για τα ασφαλιστικά ταμεία, που λέγεται ότι κατέχουν ομόλογα αξίας περίπου 23 δισ. ευρώ. Και εδώ θα μπορούσε, ίσως, να "καταστρωθεί" κάποιο σχέδιο βοήθειας, αλλά, στο τέλος, λόγω της ολιγωρίας μας και μόνον, θα υποχρεωθούμε να προβούμε σε δύσκολες επιλογές: θα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στο να σώσουμε το μεγαλύτερο ποσοστό του Χ ή να χάσουμε πενταπλάσιο ποσοστό του Χ. Αφήνω το Χ σκοπίμως απροσδιόριστο, ώστε να μπορεί να σημαίνει μείωση αμοιβών ή μείωση δημοσίων υπαλλήλων, ή και τα δύο. Ολα αυτά ακούγονται σκληρά ενδεχομένως, αλλά η οικονομική επιστήμη δεν φημίζεται για την ευσπλαχνία της! Ωστόσο, πολλές αναγκαίες περικοπές θα μπορούσαν να αποδειχθούν λιγότερο επιβαρυντικές από όσο φοβόμαστε, εφόσον δεν ξαναμπούν στο στόχαστρο οι αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, που έχουν ήδη πληγεί άδικα. Τα μέτρα μπορούν να επικεντρωθούν στους πολυάριθμους και υπερβολικά αμειβόμενους, αλλά διόλου αναγκαίους ειδικούς συμβούλους, καθώς και στις αδικαιολόγητες μισθολογικές ανισότητες που υπάρχουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Φέρ" ειπείν: για ποιον λόγο ο μέσος ετήσιος μισθός είναι 24.925 ευρώ για τους εργαζομένους στον "στενό" δημόσιο τομέα, 40.000 για τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ και 56.600 ευρώ για τους εργαζομένους στους ΗΣΑΠ; Επίσης, πώς είναι δυνατόν να πληρωθούν οι συντάξεις όταν μπορούν (ή μπορούσαν) να "κερδηθούν" σε σχετικά μικρά χρονικά διαστήματα και είναι υψηλότερες, ως ποσοστό του τελικού μισθού, από ό,τι είναι οι ανάλογες συντάξεις σε χώρες πολύ πιο πλούσιες, όπως στη Γερμανία; Καθώς οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και η ιατρική περίθαλψη κοστίζει περισσότερο, πώς μπορούν 3 Ελληνες εργαζόμενοι να στηρίζουν 2 συνταξιούχους κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης προσδοκώμενης ζωής τους;

Τέλος, θα δυσκολευόμασταν άραγε να εντοπίσουμε οργανισμούς που μπορούν απλώς να πάψουν να υπάρχουν χωρίς αυτό να έχει την παραμικρή επίπτωση για το κράτος; Λόγου χάριν, πόσο αναγκαίο είναι για ένα χρεοκοπημένο κράτος να διατηρεί πέντε (και όχι ένα) κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς;

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, το "κούρεμα" τελικά θα γίνει. Είναι τελείως εξωπραγματικό να πιστεύουμε ότι η οποιαδήποτε αναπτυξιακή πολιτική θα αρκούσε αφ" εαυτής για να μειώσει το τεράστιο χρέος μας. Αναδιαπραγμάτευση του "άθλιου" Μνημονίου πρέπει να γίνει, προσωπικά όμως αμφιβάλλω αν αρκεί.

Δυστυχώς, όμως, ούτε και το "κούρεμα" αρκεί από μόνο του. Ο εξορθολογισμός του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το κράτος -εάν υποθέσουμε ότι όντως λειτουργεί αυτήν τη στιγμή- θα πρέπει επίσης να αποτελέσει κεντρικό στόχο μας.

Πώς, όμως, μπορούν να επιχειρηθούν όλα αυτά, όταν η ίδια η κυβέρνηση έχει παραλύσει λόγω εσωτερικής διχόνοιας; Παρά τα όσα μας είπε στην πρόσφατη συνέντευξη στο "Εθνος της Κυριακής" ο κ. πρωθυπουργός, η πολιτική του, εξωτερική και οικονομική, έχει αποτύχει και ο ίδιος δεν έχει κατορθώσει να εξασφαλίσει την αρμονική συνεργασία των υπουργών του.

Συμπέρασμα; Προσωπικά, παρ" όλο που δεν έχω κανένα πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα, με ανησυχεί ιδιαίτερα μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε κώμα! Κρίνοντας από την πορεία της μέχρι τώρα, φαντάζομαι ότι τις αμέσως επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση δεν θα επικεντρωθεί στην ουσία, αλλά στην επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα.

Στόχος της θα είναι να "κουτσοφτάσει μέχρι τις καλοκαιρινές διακοπές" και να εξασφαλίσει έτσι παράταση ζωής μέχρι το φθινόπωρο, όταν τα νέα, έξωθεν επιβεβλημένα μέτρα θα αρχίσουν να πονάνε. Το πρόβλημα είναι ότι και αυτός ακόμη ο τρόπος "μικροδιαχείρισης" ενδέχεται να μη λειτουργήσει. Και τούτο, διότι πληθαίνουν σήμερα οι προ πολλού επαπειλούμενες κοινωνικές αναταραχές, όχι μόνον εξαιτίας της διάχυτης οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω των αυξανόμενων εντάσεων στον μεταναστευτικό χώρο.

Οδηγούμαστε έτσι στην επόμενη κρίση, μια και η κυβέρνηση έχει μάθει να χειρίζεται την οικονομική κρίση μέσω της "τρομοκρατικής προπαγάνδας", ώστε να ελαχιστοποιεί τις λαϊκές διαμαρτυρίες. Εντούτοις, ο αναδυόμενος εξτρεμισμός απέναντι στους μετανάστες εκδηλώθηκε νωρίτερα απ" ό,τι ανέμενε η κυβέρνηση και μπορεί να πάρει άσχημη μορφή.

Ο ανθρωπισμός πρέπει να αποτελέσει την κατευθυντήρια, αλλά σε καμία περίπτωση και τη μοναδική αρχή για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Ετσι, η μετανάστευση -νόμιμη και παράνομη- πρέπει να περιοριστεί προς όφελος της διαφύλαξης της αξιοπρέπειας όσων αναζητούν καταφύγιο εντός των συνόρων μας. Δεν είναι λύση η μαζική πολιτογράφηση ανθρώπων τους οποίους αδυνατούμε να στηρίξουμε και τους καταδικάζουμε έτσι στην εξαθλίωση. Δεν είναι λύση ούτε γι" αυτούς ούτε για τους ντόπιους.

Η πραγματική λύση, όμως, θα έλθει όταν τεθούν αυστηρά όρια στον αριθμό των νεοεισερχόμενων και εφαρμοστεί μια συντονισμένη πολιτική επαναπατρισμού ενός σημαντικού ποσοστού των μεταναστών που βρίσκονται ήδη στη χώρα μας, εν ανάγκη μέσω επαναδιαπραγμάτευσης ή και ακύρωσης των διεθνών συμφωνιών που δυσχεραίνουν ή και αποκλείουν αυτό το καθήκον.

Η συμπόνια και η καλή θέληση δεν αρκούν για να λύσουν το πρόβλημα, το οποίο μετατρέπεται τάχιστα στο υπ" αριθμόν ένα πρόβλημα όλης της Ευρώπης και αναπόφευκτα θα μετασχηματίσει το πολιτικό της τοπίο. Διότι, σε τελευταία ανάλυση, καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν μπορεί να αγνοήσει τα θεμιτά συμφέροντα και τα παράπονα των πολιτών της. Ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης, όσο και αν δεν μας αρέσει, αποδεικνύεται σήμερα επιβεβλημένος.

Σε αυτό το πλαίσιο η πέμπτη κρίση -που αντανακλά την πλήρη απογοήτευση του λαού για τις ελίτ εξουσίες κάθε πολιτικής απόχρωσης- καθίσταται άκρως σημαντική. Από πολλές απόψεις, το πρόβλημα αυτό είναι ακόμη πιο δυσεπίλυτο από όλα τα υπόλοιπα, καθώς οι σημερινοί κυβερνώντες αποδεικνύονται εξίσου αναποφάσιστοι και ασυντόνιστοι με τους προηγούμενους.
Η πολυσυζητημένη ιδέα περί μιας κυβέρνησης συνεργασίας που θα σχηματιστεί μεταξύ αποτυχημένων, ημιαποτυχημένων ή παλιών πολιτικών, οι οποίοι δεν μοιράζονται σχεδόν καμία κοινή πολιτική -πέρα από την επιθυμία τους να καταλάβουν υπουργικές καρέκλες- αποτελεί επίσης ένα κατάφωρα ιδιοτελές στρατήγημα, που θα επιτρέψει σε κάποιους να ανακτήσουν πολιτικά πόστα, αλλά ουδόλως θα ωφελήσει τη χώρα.

Το ίδιο ισχύει για κάθε μορφής "συναίνεση", που δεν βασίζεται στην ανάπτυξη ριζοσπαστικά νέων πολιτικών. Διότι η μερική ή "εμβαλωματική" συναίνεση της τελευταίας στιγμής που επιχειρείται αυτήν τη στιγμή δεν είναι ενδεικτική ούτε σχεδίου ούτε πολιτικής ομόνοιας, αλλά καιροσκοπισμού έπειτα από πιέσεις. Για να το πούμε πιο λαϊκά, ένα ρούχο που είναι και παλιομοδίτικο και γεμάτο τρύπες, δεν το μπαλώνεις, αλλά το πετάς. Κάθε διαφορετική φόρμουλα που προτείνεται σήμερα μόνο και μόνο για να περισώσει την αξιοπρέπεια της παραπαίουσας κυβέρνησης αποτελεί τέχνασμα εντυπωσιασμού, στημένο από πολιτικούς και δημοσιογράφους που είναι ανίκανοι και απρόθυμοι να λάβουν προσωρινά αντιδημοτικές αποφάσεις και να κάνουν ό,τι χρειάζεται η χώρα.

Πώς θα βγούμε όμως από αυτή την άκρως προβληματική κατάσταση;

Δεν είμαι πολιτικός. Είμαι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που επιμένει να λέει τα πράγματα με τ" όνομά τους και να προειδοποιεί όσους είναι πρόθυμοι να ακούσουν ότι οι άνθρωποι που μας οδήγησαν στο σημερινό χάος δεν είναι δυνατόν να είναι αυτοί που θα μας οδηγήσουν στη Γη Χαναάν. Ποιος θα το κάνει όμως;

Δεν γνωρίζω, αλλά δεν σταματώ να τονίζω ότι έχει έλθει η στιγμή ο λαός να πάρει τα πράγματα στα χέρια του: επ" ουδενί όμως μέσα από ταραχές, επιθέσεις, απειλές και εκφοβισμούς, αλλά δείχνοντας στον έμπειρο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στα ένοχα ΜΜΕ και στην αδιάφορη κυβέρνηση ότι η πραγματική πολιτική αλλαγή αποτελεί σήμερα αδήριτη ανάγκη και είναι αναπόφευκτη.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Ελλάδα Πέντε λόγοι για αναβολή της αναδιάρθρωσης του χρέους



Του Paul Taylor
The New York Times


Ποτέ μην κάνεις σήμερα ό,τι μπορείς να αναβάλεις για αύριο... Πολλοί στις αγορές και τα ΜΜΕ κατηγορούν την Ε.Ε. ότι ακριβώς αυτό κάνει αφήνοντας εκτεθειμένη την Ελλάδα, ένα χρόνο αφότου έγινε η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που έλαβε οικονομική στήριξη. Οι αγορές έχουν συμπεράνει ότι η Ελλάδα δεν θα κατορθώσει ποτέ να αποπληρώσει το χρέος των 327 δισ. ευρώ, το οποίο ήδη αντιστοιχεί σχεδόν στο 150% του ΑΕΠ της. Οι αγορές προεξοφλούν αναδιάρθρωση χρέους σε περίπου ένα χρόνο, παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις από Αθήνα, Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη. Το κόστος ασφάλισης ελληνικών ομολόγων έναντι πτώχευσης (CDS) έχει εκτιναχθεί και οι αποδόσεις των διετών ομολόγων έφθασαν την περασμένη εβδομάδα το ιλιγγιώδες 27%, τριπλάσιο από τα αντίστοιχα ουκρανικά και νιγηριανά.

Αξίζει, ωστόσο, τον κόπο να εξετάσουμε τέσσερις βάσιμους οικονομικούς λόγους –και έναν πιο αβάσιμο πολιτικό– για την αναβολή μιας ίσως αναπόφευκτης διαγραφής, έστω κι αν αυτό σημαίνει να δοθούν στην Αθήνα επιπλέον δάνεια των 110 δισ. ευρώ που έχουν ήδη συμφωνηθεί.

Πρώτον, η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε μια στάση πληρωμών γιατί δεν έχει πρωτογενές πλεόνασμα και η οικονομία της βρίσκεται ακόμα σε βαθιά ύφεση. Δεν μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς της χωρίς πιστώσεις, από τις οποίες θα είναι αποκομμένη για χρόνια.

Δεύτερον, άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, μεταξύ των οποίων η ΕΚΤ, χρειάζονται χρόνο για να ενισχύσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια και να μειώσουν την έκθεσή τους πριν αναλάβουν απώλειες από ελληνικά ομόλογα που κατέχουν.

Τρίτος λόγος καθυστέρησης και αναζήτησης εναλλακτικής λύσης στην αναδιάρθρωση είναι η ζημία στη φήμη ολόκληρης της Ευρωζώνης. Είτε η ελληνική αναδιάρθρωση ονομασθεί «ανασχεδιασμός» είτε «εκούσια ανταλλαγή ομολόγων», θα θεωρηθεί ευρέως ως στάση πληρωμών. Αυτό αυτομάτως θα θέσει όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης στη γραμμή του πυρός, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας, τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας της περιφέρειας, που εφάρμοσε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομικές περικοπές για να μείνει εκτός κινδύνου.

Τέταρτος λόγος είναι πως αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών, οι διεθνείς επενδυτές θα χάσουν το πλεονέκτημα που τους παρέχει το πρόγραμμα λιτότητας Ε.Ε.-ΔΝΤ επί των ελληνικών δημοσιονομικών και οικονομικών αλλαγών. Παρά το έλλειμμα εσόδων που προκάλεσαν η συρρίκνωση της οικονομίας και η χρόνια φοροδιαφυγή, η Αθήνα πέτυχε μια γιγάντια δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 7% κατά το πρώτο έτος του προγράμματος.

Όσο για τον πολιτικό λόγο; Για τους πολιτικούς, η καλύτερη στιγμή να πουν στους ψηφοφόρους τους ότι κάποια από τα δισεκατομμύρια που δάνεισαν στην Ελλάδα δεν θα επιστραφούν ποτέ είναι πάντα μετά τις εκλογές. Γερμανία και Γαλλία είναι οι μεγαλύτεροι πιστωτές. Η Γαλλία έχει προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές στα μέσα του 2012, ενώ οι επόμενες γενικές εκλογές στη Γερμανία είναι τον Σεπτέμβριο του 2013. Ακριβώς, δηλαδή, τότε που θα ισχύσει ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης, με τους ιδιώτες επενδυτές πιθανόν να συμμετέχουν. Εξ ου και οι Γερμανοί ηγέτες έχουν καταστήσει σαφές ότι η όποια αναδιάρθρωση πριν από τα τέλη του 2013 αποκλείεται...

Διαβάστε περισσότερα...