Της Alissa J. Rubin
International Herald Tribune
Με παρελάσεις, πυροτεχνήματα και ανακήρυξη ως εθνική εορτή, γιόρτασαν οι Ιρακινοί την ημέρα αποχώρησης των Αμερικανικών δυνάμεων από τις πόλεις τους, στη βάση της συμφωνίας της 1ης Ιανουαρίου. Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός του Ιράκ εκθείασε και προέβαλε την κυριαρχία της χώρας του έναντι της κατοχικής δύναμης.
Σε τηλεοπτικό διάγγελμα, ο Νούρι αλ-Μαλίκι δεν έκανε καμία αναφορά στα Αμερικανικά στρατεύματα, αν και στην χώρα εξακολουθούν να βρίσκονται αναπτυγμένοι περίπου 130.000 στρατιώτες. Οι περισσότεροι απομακρύνθηκαν από τις πόλεις πριν από την λήξη της προθεσμίας την περασμένη Τρίτη.
Ωστόσο την ίδια στιγμή, ο ενθουσιασμός επισκιάζεται από την έντονη ανησυχία αρκετών Ιρακινών ότι οι τοπικές δυνάμεις ασφαλείας δεν είναι έτοιμες να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, ενώ ταυτόχρονα θεωρούν τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί ανεξαρτησίας ως υπερβολικούς. Από την Μπάσρα στα νότια, μέχρι και την Μοσούλη στα βόρεια, εκφράζεται σκεπτικισμός ως προς την ουσία της «ανεξαρτησίας». Μία άποψη που επικρατεί είναι ότι οι Αμερικανοί δεν θα αποσυρθούν, αλλά θα παραμείνουν στο Ιράκ και θα επεμβαίνουν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Υποστηρίζεται ακόμη ότι ο Ιρακινός στρατός μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια μόνο στα νότια της χώρας, αλλά όχι στην Βαγδάτη και στην Μοσούλη.
Στο τηλεοπτικό του μήνυμα, ο Μαλίκι επαίνεσε τις Ιρακινές στρατιωτικές δυνάμεις και τις δυνάμεις ασφαλείας για τον ρόλο τους στην πάταξη της βίας. «Η εθνική κυβέρνηση ενότητας κατέστειλε την δράση ένοπλων ομάδων που απειλούσαν την ενότητα και την κυριαρχία του Ιράκ», ωσάν οι ΗΠΑ να μην διαδραμάτισαν κανένα ρόλο.
Ο πρόεδρος Ομπάμα, ο οποίος δεσμεύτηκε να τερματίσει τον πόλεμο, δεν διακατεχόταν από τον ίδιο ενθουσιασμό. Έκανε μεν λόγο για «σημαντικό ορόσημο», αλλά ταυτόχρονα προειδοποίησε ότι «έπονται δύσκολες ημέρες». Την ίδια στιγμή ωστόσο αναγνώρισε τον εορταστικό χαρακτήρα που προσέδωσαν στην ημέρα οι Ιρακινοί. Τις ανησυχίες Ομπάμα συμμερίζονται και ειδικοί σε στρατιωτικά θέματα, οι οποίοι αναμένουν ότι τις επόμενες ημέρες τα περιστατικά βίας θα κλιμακωθούν.
Η προσπάθεια του πρωθυπουργού Μαλίκι να κεφαλαιοποιήσει το διογκούμενο κύμα αντιαμερικανισμού και να εκθειάσει τις ικανότητες των στρατευμάτων του, συνιστά παρακινδυνευμένη στρατηγική. Αν αποδειχθεί ότι οι Ιρακινές δυνάμεις είναι αδύναμες να ελέγξουν την βία, ο Μαλίκι θα καταστεί εύκολος στόχος για τους αντιπάλους του – ειδικά αν όχι μόνο καλέσει τους Αμερικανούς να επιστρέψουν, αλλά αν αποτύχει να επιβάλει την ασφάλεια χωρίς αυτούς.
Ορισμένοι Αμερικανοί διοικητές εξέφρασαν έκπληξη από την εμμονή του Μαλίκι να διεκδικεί τις δάφνες για τις επιτυχίες σε επίπεδο ασφάλειας. Ωστόσο αναγνωρίζουν την σημασία να προβάλλεται ο ίδιος και οι Ιρακινές δυνάμεις ως ισχυροί παράγοντες, ειδικά αν ληφθεί υπόψιν η πρόθεση των ένοπλων ομάδων να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση.
Ο Αμερικανός στρατηγός Ρέι Οντιέρνο, κράτησε χαμηλούς τόνους, τονίζοντας ότι ο Ιρακινός πρωθυπουργός τον ευχαρίστησε δύο φορές προσωπικά για τις θυσίες των Αμερικανών στρατιωτών. Την ίδια στιγμή επισήμανε ότι οι δύο πλευρές εργάζονται από κοινού. Υποβάθμισε επίσης τις ανησυχίες για το έλλειμμα ασφάλειας στις πόλεις του Ιράκ, διευκρινίζοντας ότι περίπου 130.000 στρατιώτες θα παραμείνουν στη χώρα. Ταυτόχρονα τόνισε ότι οι Αμερικανικές και οι Ιρακινές δυνάμεις, συνεχίζουν να συνεργάζονται για την ασφάλεια εντός και εκτός πόλεων.
Στις περισσότερες περιοχές, η μεταβίβαση του ελέγχου στις Ιρακινές δυνάμεις εξελίχθηκε σχετικά ομαλά, αν και ήταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα η ένταση μεταξύ των δύο πλευρών και η δυσφορία ανάμεσα στους Αμερικανούς, ότι οι Ιρακινοί βιάζονται να τους ξεφορτωθούν, παρόλο που τους θέλουν να τελούν σε κατάσταση επιφυλακής και ετοιμότητας.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Αμερικανός διοικητής στην πόλη Μπακούμπα, Συνταγματάρχης Μπερτ Τόμσον, για τους Ιρακινούς, η διεκδίκηση της κυριαρχίας αποτελεί εθνική ενασχόληση, με τους πολιτικούς να γιορτάζουν διάφορες «επετείους». Όπως το 2004, όταν η υπό τους Αμερικανούς Προσωρινή Αρχή μεταβίβασε την εξουσία στην μεταβατική Ιρακινή κυβέρνηση, το 2006, όταν το Ιράκ εξέλεξε τους πρώτους βουλευτές του, και την 1η Ιανουαρίου, όταν τέθηκε σε εφαρμογή η συμφωνία για την ασφάλεια.
Ο πρωθυπουργός Μαλίκι, φαίνεται ότι καταβάλλει ενσυνείδητες προσπάθειες ώστε να εδραιώσει την εικόνα του ως ισχυρός ηγέτης. Την ίδια στιγμή όμως, προβαίνει σε ενέργειες όπως αυτές του προκατόχου του Σάνταμ Χουσείν, τις οποίες είχε έντονα επικρίνει. Αξιοποίησε την κρατική τηλεόραση και εφημερίδα ώστε να διοχετεύσει τα εθνικιστικά του μηνύματα, ενώ χρησιμοποίησε τις παρελάσεις και τις πανηγυρικές εκδηλώσεις για να εξάρει την εθνική υπερηφάνεια.
Τις τελευταίες ημέρες, το κρατικό δίκτυο Αλ Ιρακίγια, εκτός από το ρολόι με την «Αντίστροφη Μέτρηση προς την Κυριαρχία», προέβαλε και μηνύματα εξυμνώντας την ιστορία, τον πολιτισμό και τον λαό του Ιράκ. Εικόνες από τις βαλτώδεις περιοχές στο νότιο Ιράκ, τις αγορές της Βαγδάτης, ανδρικούς παραδοσιακούς χορούς, και παιδιά που παίζουν στα λιβάδια του Κουρδιστάν – που λήφθηκαν πριν από την εισβολή του 2003 – δεν αντιπροσωπεύουν την σημερινή κατάσταση. Οι περισσότεροι Ιρακινοί διαβιούν σε γειτονιές που είναι περιτριγυρισμένες από τοίχους, ενώ αναγκάζονται καθημερινά να υποβάλλονται σε πολλαπλούς ελέγχους.
«Όλα αυτά είναι για χάριν προβολής» δήλωσε η Αμίνα αλ-Εσάτι, ερευνήτρια στο Ανώτατο Ισλαμικό Συμβούλιο του Ιράκ, ένα θρησκευτικό Σιητικό κόμμα. «Αρκετοί ανησυχούν έντονα από την αποχώρηση των Αμερικανών. Άλλοι εκτιμούν ότι θα είναι καλύτερα, επειδή μαζί τους, θα αποχωρήσουν και οι εχθροί τους, και η χώρα θα είναι πιο ασφαλής».
The New York Times Syndicate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.