ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ «Νεο-οθωμανικός ηγεμονισμός, Ελληνοτουρκικές σχέσεις και Κυπριακό»

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Συλλήψεις κατασκόπων στις Ηνωμένες Πολιτείες

Δέκα άτομα συνελήφθησαν για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας.

Στη σύλληψη δέκα ατόμων προχώρησαν οι αμερικανικές αρχές για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας τα τελευταία 20 χρόνια.

Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών οι συλλήψεις έγιναν το Σαββατοκύριακο στο Μονκλέρ, στο Νιου Τζέρσεϊ, στο Γιόνκερς της Νέας Υόρκης, στη Βιρτζίνια, στη Βοστώνη και στη Νέα Υόρκη.

Οι συλληφθέντες αντιμετωπίζουν ποινή πενταετούς φυλάκισης για παράνομη δράση ως πράκτορες και κάθειρξη 20 ετών για ξέπλυμα χρήματος.


Η Ρωσία ελπίζει πως δεν θα υπάρχουν αρνητικές συνέπειες

Την ελπίδα ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις μετά τη σύλληψη δέκα ατόμων στις ΗΠΑ για κατασκοπεία υπέρ της ρωσικής κυβέρνησης, εξέφρασε σήμερα το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

«Ελπίζουμε ότι το επεισόδιο με τη σύλληψη στις ΗΠΑ μιας ομάδας ανθρώπων υπόπτων για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας δεν θα έχει αρνητικές συνέπειες στις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις», δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου.

«Έχουμε σημειώσει σημαντική πρόοδο εδώ και ενάμιση χρόνο. Δεν πιστεύω ότι αυτό θα επηρεάσει τις σχέσεις μας», τόνισε ο εκπρόσωπος.

Μία ακόμα σύλληψη στην Κύπρο

Στο επίκεντρο υπόθεσης κατασκοπείας μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας βρέθηκε η Κύπρος, με τη σύλληψη, χθες το πρωί στο διεθνές αεροδρόμιο Λάρνακας, του Καναδού Ρόμπερτ Κρίστοφερ Μέτσος (Robert Christopher Μetsos).

Ο Ρόμπερτ Κρίστοφερ, 54 ετών, κάτοχος αμερικανικού διαβατηρίου, συνελήφθη ενώ ήταν έτοιμος να αναχωρήσει για τη Βουδαπέστη.

Στον έλεγχο διαβατηρίων του αεροδρομίου Λάρνακας οι αστυνομικοί διαπίστωσαν ότι το όνομα του βρισκόταν στον κατάλογο των ατόμων που απαγορευόταν η έξοδός τους από το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Ιντερπόλ απέστειλε στην Κυπριακή Δημοκρατία το Σάββατο διεθνές ένταλμα σύλληψης του Κρίστοφερ, ύστερα από αίτηση των ΗΠΑ, οι οποίες καταζητούν τον φυγόδικο για να δικαστεί στη νότια περιοχή της Νέας Υόρκης, για κατασκοπεία προς όφελος της Ρωσίας και για ξέπλυμα «βρώμικου» χρήματος, περίπου 40 χιλιάδων αμερικανικών δολαρίων.

Ο καταζητούμενος οδηγήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας και η αρμόδια δικηγόρος της Δημοκρατίας ζήτησε την κράτησή του για 30 μέρες, μέχρις ότου φτάσουν στην Κύπρο τα επίσημα έγγραφα από την Ουάσιγκτον, με τα οποία ο υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης θα καταθέσει εξουσιοδότηση για έναρξη της διαδικασίας έκδοσης του Κρίστοφερ στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Ο δικηγόρος του Κρίστοφερ έφερε ένσταση στην κράτηση του πελάτη του και ζήτησε από το Δικαστήριο να αφεθεί ελεύθερος, με εγγύηση 20 χιλιάδες ευρώ, να παρουσιάζεται καθημερινά στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λάρνακας και να παραδώσει τα ταξιδιωτικά του έγγραφα.

Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας έκρινε ότι οι υποθέσεις που αντιμετωπίζει ο Κρίστοφερ είναι πολύ σοβαρές και όρισε την 29 Ιουλίου ως ημέρα έναρξης της διαδικασίας έκδοσης του φυγόδικου στις ΗΠΑ. Το Δικαστήριο αποφάσισε να αφεθεί ελεύθερος ο Καναδός μέχρι την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης του με τους περιοριστικούς όρους, που έθεσε ο συνήγορος του.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκικό κέρδος, Ιρανικό κόστος

Των Elliot Hen-Tov και Bernard Heykel
The New York Times

Από την ημέρα της αιματηρής επιδρομής των Ισραηλινών στην τουρκική νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, άπαντες υπέθεταν ότι το Ιράν θα απολάμβανε τα μεγαλύτερα οφέλη από την παγκόσμια κατακραυγή κατά του εβραϊκού κράτους. Τα πράγματα εξελίχθηκαν, εν τέλει, διαφορετικά: παραδόξως, το Ιράν βλέπει την περιφερειακή του επιρροή να μειώνεται, καθώς η Τουρκία αντιτίθεται στην πολιτική του Ισραήλ και των ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση των ισλαμιστών της Τουρκίας έχει κυριολεκτικά διυλίσει και την τελευταία σταγόνα από τα πολιτικά οφέλη της κρίσης που πυροδότησε η επέμβαση των Ισραηλινών καταδρομέων. Η χαλάρωση του αποκλεισμού της Γάζας παρουσιάζεται ήδη ως νίκη της Τουρκίας για λογαριασμό των Παλαιστινίων. Έτσι, η οργισμένη ρητορική του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν γοητεύει, όχι μόνο τους ψηφοφόρους στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και το σύνολο του ισλαμικού κόσμου.


Τη στιγμή που οι περισσότεροι στη Δύση μοιάζουν να αγνοούν τη δυναμική που αναπτύσσει η Τουρκία, το ίδιο δεν ισχύει για την Τεχεράνη. Ο πρόεδρος του Ιράν, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, έκανε μια εμπρηστική ομιλία κατά του Ισραήλ στους συμμετέχοντες στο πρόσφατο συνέδριο για την ασφάλεια στην κεντρική Ασία στην Κωνσταντινούπολη, πλην όμως, αυτή πέρασε σχεδόν απαρατήρητη εν μέσω της διεθνούς κατακραυγής για την επιδρομή στη νηοπομπή. Στις 12 Ιουνίου, το Ιράν εμφανίστηκε έτοιμο να αποστείλει τη δική του ανθρωπιστική νηοπομπή προς τη Γάζα, η οποία θα συνοδευόταν από πολεμικά πλοία των Φρουρών της Επανάστασης. Παρ’ όλα αυτά, η Χαμάς απέρριψε δημόσια την ιρανική προσφορά, ενώ νέα δημοσκόπηση έδειξε ότι το 43% των Παλαιστινίων θεωρεί πλέον την Τουρκία ως μεγαλύτερο υποστηρικτή τους.

Οι διανοούμενοι
Οι Άραβες διανοούμενοι αμφιταλαντεύονταν εδώ και χρόνια μεταξύ του σιιτικού Ιράν και των ουαχαμπιστών της Σαουδικής Αραβίας, θεωρώντας εαυτούς εγκλωβισμένους. Τώρα ελπίζουν ότι η φιλελεύθερη εκδοχή του τουρκικού, σουνιτικού Ισλάμ θα καταφέρει να οδηγήσει τον αραβικό κόσμο μακριά από το τέλμα. Διαβάζοντας τα κύρια άρθρα των φιλοκυβερνητικών αραβικών εφημερίδων, τα οποία κατηγορούν τον κ. Ερντογάν για στυγνή εκμετάλλευση των Παλαιστινίων προκειμένου να ανακόψει την πτωτική πορεία της δημοτικότητάς του, αντιλαμβάνεται κανείς τη γοητεία που ασκεί η Τουρκία στον μέσο Άραβα.

Η Άγκυρα αποκόμισε οφέλη και από την αποτυχημένη, από κοινού με τη Βραζιλία, προσπάθεια προώθησης μιας νέας συμφωνίας για την επίλυση της κρίσης γύρω από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Την ώρα που οι δρόμοι στην Τεχεράνη είναι άδειοι και ο κ. Αχμεντινετζάντ ανησυχεί για το ενδεχόμενο μιας νέας κοινωνικής έκρηξης, ο κ. Ερντογάν βλέπει τη δημοτικότητά του να αυξάνεται, διότι κατόρθωσε να μετατρέψει την Τουρκία σε βασικό διαμεσολαβητή μεταξύ του ισλαμικού κόσμου και της Δύσης. Ο Τούρκος πρωθυπουργός μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αραβικών μαζών, γιατί εκτός από πιστός σουνίτης είναι και ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός μιας σύγχρονης μουσουλμανικής χώρας που είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και της ομάδας των «20».

Καθώς η Τουρκία κλέβει τις καρδιές των Αράβων, το Ιράν θα δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο στην εφαρμογή του σχεδίου για την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής. Προς το παρόν, οι Αμερικανοί δυσκολεύονται να δουν τα θετικά αυτής της εξέλιξης.

Διαβάστε περισσότερα...

Το Ιράν κτυπά τους Κούρδους στο Ιράκ

Των Timothy Williams και Namo Abdulla
The New York Times

Το ορεινό χωριό Αλί Ρας, στη μεθόριο του Ιράκ με το Ιράν, έχει εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους του, οι οποίοι πήραν μαζί τους όσα μπορούσαν από τα υπάρχοντα και τα ζώα τους και κατέφυγαν σε καταυλισμό προσφύγων, προκειμένου να γλιτώσουν από τους βομβαρδισμούς του ιρανικού πυροβολικού. Το ίδιο συνέβη και με άλλους Κούρδους του Ιράκ που ζούσαν σε συνοριακά χωριά, καθώς το Ιράν παραβιάζει συστηματικά τους τελευταίους μήνες τα σύνορα και εισβάλλει στις περιοχές του με τεθωρακισμένα και στρατιώτες.
Η απάντηση της Βαγδάτης κινήθηκε σε ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους και περιορίστηκε σε «έκκληση προς τα γειτονικά κράτη να σεβαστούν τα σύνορα της ιρακινής επικράτειας».
Το Ιράν απάντησε ότι οι επιθέσεις του είναι επιβεβλημένες, ώστε να εξουδετερωθούν οι Κούρδοι που οργανώνουν επιθέσεις στην ιρανική επικράτεια και στη συνέχεια επιστρέφουν στο Ιράκ. Στις συμπλοκές αυτές έχει επιβεβαιωθεί μέχρι στιγμής μόνο ο θάνατος ενός 14χρονου κοριτσιού.


Εντούτοις, οι εισβολές αποτελούν κρίσιμη δοκιμασία για το Ιράκ, το οποίο δεν έχει καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση, τρεις μήνες μετά τις εκλογές και τρεις μήνες πριν αποχωρήσουν και οι τελευταίοι Αμερικανοί στρατιώτες πρώτης γραμμής από τη χώρα.
Βέβαια, οι αμερικανικές δυνάμεις συνεχίζουν να περιπολούν στα σύνορα του Ιράκ, αλλά στα ορεινά χωριά που δέχονται τις ιρανικές επιθέσεις δεν υπάρχουν ούτε Αμερικανοί, ούτε Ιρακινοί, ούτε Κούρδοι στρατιώτες και οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί αβοήθητοι. «Μας έχουν παρατήσει όλοι», λέει η 27χρονη Μπαχάρ Ιμπραχίμ, η οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό Αλί Ρας, ενώ βρίσκεται στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της.
Στόχος των πυρών είναι να εξουδετερωθούν οι αντάρτες του Κόμματος για την Ελεύθερη Ζωή του Κουρδιστάν (PJAK), το οποίο είναι αδελφό κόμμα του PKK.

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κάντε κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Ο πόλεμος φυσικού αερίου πλήττει την ΕΕ

Του Michael Schwirtz
The New York Times

Την περασμένη εβδομάδα, μία ημέρα αφότου ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, διέταξε να κλείσουν οι στρόφιγγες του ρωσικού φυσικού αερίου προς στην Ευρώπη -τμήμα του οποίου μεταφέρεται μέσω Λευκορωσίας-, η Ρωσία προχώρησε σε περαιτέρω περικοπή της παροχής του φυσικού αερίου προς τη Λευκορωσία, στο 60%. Η διαμάχη προκάλεσε ανησυχίες για τη δυνατότητα της Μόσχας να είναι αξιόπιστος προμηθευτής ενέργειας.

Η διαμάχη ξέσπασε όταν η Ρωσία άρχισε να παρακρατεί το φυσικό αέριο προς τη Λευκορωσία, στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει τα περισσότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια που το Μινσκ οφείλει στη Μόσχα για το ρωσικό αέριο. Ο Αλεξέι Μίλερ, επικεφαλής της ρωσικής κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου Gazprom, ανακοίνωσε περαιτέρω περικοπή της παροχής του φυσικού αερίου προς το Μινσκ. «Τα νέα είναι άσχημα», είπε ο κ. Μίλερ. «Η Λευκορωσία δεν έλαβε μέτρα για να αποπληρώσει το χρέος της για το ρωσικό φυσικό αέριο που έλαβε». Πρόσθεσε ότι παρά τις απειλές του προέδρου της Λευκορωσίας, η ροή του ρωσικού φυσικού αερίου, μέσω αγωγού που διέρχεται από τη Λευκορωσία, προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεχίζεται κανονικά.



Κλείνουν οι στρόφιγγες
Στη συνέχεια, ο κ. Λουκασένκο είχε διατάξει να κλείσουν οι στρόφιγγες των αγωγών της Λευκορωσίας, κατηγορώντας την Gazprom ότι δεν πλήρωσε 260 εκατομμύρια δολάρια για τη μεταφορά του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του αγωγού της Λευκορωσίας, προς την Ευρώπη. Προειδοποίησε επίσης ότι ετοιμάζεται «πόλεμος του φυσικού αερίου με τη Ρωσία». «Διέταξα την κυβέρνησή μου να σταματήσει τη μεταφορά του ρωσικού φυσικού αερίου όσο η Gazprom δεν πληρώνει για τη μεταφορά του», δήλωσε ο κ. Λουκασένκο σε συνάντησή του με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. «Δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα καπίκι εδώ και μισό χρόνο». «Αντί να αναζητεί χρήματα για να ξεπληρώσει το χρέος της, η Λευκορωσία αποφάσισε να παρακρατήσει το ρωσικό φυσικό αέριο», είπε από την πλευρά του ο κ. Σεργκέι Κουπριγιάνοφ, εκπρόσωπος της Gazprom. «Δεν ανήκει μόνο το φυσικό αέριο στην Gazprom, αλλά και ο αγωγός».

Η Μαρλίν Χόλτσνερ, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσε ότι δεν υπήρχε ένδειξη πως η Λευκορωσία είχε όντως αναστείλει τη ροή του ρωσικού φυσικού αερίου και πρόσθεσε ότι ήταν απίθανο η Ευρώπη να επηρεαστεί από ανάλογες κινήσεις εξαιτίας της χαμηλής ζήτησης ενέργειας κατά τη διάρκεια του θέρους.

Ωστόσο, η διαμάχη μεταξύ Λευκορωσίας και Ρωσίας εγείρει περαιτέρω ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον μπορεί να βασίζεται η Ευρώπη στα ενεργειακά αποθέματα της Ρωσίας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της. Στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν διαμάχες της Ρωσίας με άλλες χώρες για ενεργειακά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης και της διένεξης, τον περασμένο χρόνο, της Gazprom με την Ουκρανία, γειτονική της Λευκορωσίας χώρα, η οποία είχε ως συνέπεια να μείνουν εκατομμύρια σπίτια στην Ευρώπη χωρίς θέρμανση.

Ο κ. Κουπριγιάνοφ διαβεβαίωσε την Ευρώπη ότι η ροή του ρωσικού φυσικού αερίου θα συνεχιστεί κανονικά, τονίζοντας ότι η Ουκρανία συμφώνησε να μεταφέρει επιπλέον αποθέματα μέσω των αγωγών της, από τους οποίους μεταφέρεται κυρίως το ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη.

Εντείνεται η διαμάχη
Ας σημειωθεί ότι η διαμάχη μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας σημειώνεται σε μια περίοδο που η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών αυξάνεται. Ο κ. Λουκασένκο, ο οποίος στο παρελθόν συντασσόταν απολύτως με τη γραμμή της Ρωσίας, έχει αρχίσει το τελευταίο διάστημα να παίρνει αποστάσεις, αρνούμενος να συμφωνήσει με πρωτοβουλίες του Κρεμλίνου, ανάμεσα στις οποίες και η τελωνειακή ένωση μεταξύ Ρωσίας, Καζακστάν και Λευκορωσίας, την οποία σχεδίαζε η Ρωσία. Ο κ. Λουκασένκο προκάλεσε, επίσης, τη Μόσχα, επειδή προστάτευσε τον Μπακίγεφ, πρώην πρόεδρο του Κιργιζιστάν, ο οποίος ανετράπη κατά τη διάρκεια εξέγερσης, την οποία φαίνεται ότι ενεθάρρυνε η Ρωσία.

Ακολούθως, η Ρωσία ανακοίνωσε ότι ξανάρχισε την παροχή φυσικού αερίου προς τη Λευκορωσία αφού προηγουμένως κατέβαλε στο Μινσκ, το ποσό που όφειλε, για τη μεταφορά του αερίου. Η κίνηση της Μόσχας εγγράφεται στο πλαίσιο των προσπαθειών της να διασκεδάσει τους φόβους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι θα δεχθεί ενδεχομένως πλήγμα από την αναστολή της ροής του ρωσικού φυσικού αερίου προς τη Γηραιά Ήπειρο.

Ούτε η Μόσχα ούτε το Μινσκ έδωσαν περαιτέρω εξηγήσεις γιατί η μεταξύ τους διαμάχη έλαβε τέτοιες διαστάσεις. Αναλυτές ωστόσο τονίζουν ότι παρά τις προσπάθειες για εκτόνωση της κρίσης, η κόντρα μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας για το φυσικό αέριο ενδέχεται να καταφέρει πλήγμα στο κύρος της Ρωσίας ως αξιόπιστου ενεργειακού εταίρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διαβάστε περισσότερα...

Διάλεξη για τη Διώρυγα του Σουέζ στη ναυτική εβδομάδα

Η διοίκηση ναυτικού οργάνωσε τη, θεσμοθετημένη πλέον ανά διετία, ναυτική εβδομάδα από τις 21 μέχρι τις 25 Ιουνίου. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν το Σάββατο το απόγευμα με την απονομή τιμητικών βραβείων σε διαγωνισμούς που προκήρυξε η διοίκηση ναυτικού και με την ενδιαφέρουσα διάλεξη του διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ), Χρήστου Ιακώβου, με θέμα: «Η σημασία των θαλασσίων οδών στην Γεωπολιτική: Η περίπτωση της Διώρυγας του Σουέζ». Αναλύοντας τη γεωπολιτική σημασία της Διώρυγας του Σουέζ ο κος Ιακώβου ανέφερε ότι η Διώρυγα, μήκους περίπου 160 χιλιομέτρων και η οποία ολοκληρώθηκε το 1869, επιφέρει τις ακόλουθες μειώσεις αποστάσεων: 1. Η απόσταση Περσικού ή Αραβικού Κ. - Μεσογείου (μέσω Ακρωτηρίου Αφρικής) είναι 10.800 μίλια και Ευρώπης 11.100 μίλια. Μέσω Σουέζ η πρώτη είναι 4.700 μίλια και η δεύτερη 6.400 μίλια. 2. Η απόσταση Μεσογείου - δυτικών ακτών Αμερικής είναι 12.000 μίλια, ενώ με χρήση της διώρυγας Σουέζ μειώνονται στα 8.300 μίλια. Στη συνέχεια ο κύριος Ιακώβου αναφέρθηκε την γνωστή κτίση του Σουέζ το 1956, που προέκυψε εξαιτίας της εθνικοποίησης της Διώρυγας από τον πρόεδρο της Αιγύπτου, Γκαμαέλ Άμντελ Νάσσερ και της συνεπακόλουθης επίθεσης που εξαπέλυσαν από κοινού το Ισραήλ, η Βρετανία και η Γαλλία. Το γεγονός εκείνο, σύμφωνα με τον κον Ιακώβου, κατέδειξε τη γεωστρατηγική σημασία αυτού του θαλάσσιου περάσματος καθώς επίσης υπήρξε ένα από τα πλέον καθοριστικά σημεία του Ψυχρού Πολέμου. Επέφερε το τέλος της Βρετανίας ως παγκόσμιας υπερδύναμης, την άνοδο των ΗΠΑ ως της κυρίαρχης υπερδύναμης στη Δύση και την ανάδειξη του Νάσσερ σε ηγετική φυσιογνωμία στον Αραβικό κόσμο.



Διαβάστε περισσότερα...

Η Βόρεια Κορέα επιμένει... πυρηνικά

Διεμήνυσε χθες ότι θα ενισχύσει την αποτρεπτική της ικανότητα εξαιτίας της επιθετικότητας των ΗΠΑ

AFP, A.P., Reuters

ΣΕΟΥΛ. Η Βόρεια Κορέα διεμήνυσε χθες ότι θα ενισχύσει την πυρηνική αποτρεπτική της ικανότητα εξαιτίας «της συνεχιζόμενης επιθετικότητας που επιδεικνύουν οι Ηνωμένες Πολιτείες». Η σχετική ανακοίνωση εκδόθηκε από το βορειοκορεατικό υπουργείο Εξωτερικών, στον απόηχο της πρόσφατης αποκάλυψης ότι η Ουάσιγκτον είχε μελετήσει σοβαρά το ενδεχόμενο να βομβαρδίσει με πυρηνικά τη χώρα, μετά την κατάρριψη αμερικανικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους, το 1969. «Τα ιστορικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας είχε δίκιο όταν αποφάσισε να αναπτύξει πυρηνική αποτρεπτική δυνατότητα για να αμυνθεί», σχολίασε χθες η Πιονγιάνγκ. Σύμφωνα με αμυντικούς αναλυτές, το απολυταρχικό καθεστώς του Βορρά συνεχίζει να εμπλουτίζει ουράνιο για την κατασκευή επιπλέον πυρηνικών όπλων και διαθέτει αρκετό σχάσιμο υλικό (ουράνιο και πλουτώνιο) για τουλάχιστον έξι βόμβες. Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν διαθέτει αποτελεσματικά μέσα εκτόξευσης, αφού οι δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων που έχει πραγματοποιήσει έως σήμερα υπήρξαν αποτυχημένες.


Πάντως, η Βόρεια Κορέα έχει υψώσει τους τόνους της ρητορικής της εναντίον των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας, από τη στιγμή που κατηγορήθηκε για τον τορπιλισμό νοτιοκορεατικής κορβέτας, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 46 ναύτες. Απειλεί, μάλιστα, με στρατιωτικά αντίποινα σε περίπτωση που της επιβληθούν νέες κυρώσεις από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ χθες απείλησε ότι θα κινηθεί και εναντίον του χωριού Πανμουνγιόμ, στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας, διότι η Αμερική «μεταφέρει εκεί βαρύ οπλισμό, παραβιάζοντας τους κανόνες της εκεχειρίας». Το Πεντάγωνο δεν είχε σχολιάσει μέχρι χθες την εν λόγω κατηγορία, με τον εκπρόσωπο Τύπου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων να δηλώνει απλώς ότι θα διερευνήσει περί τίνος πρόκειται.

Η ένταση των τελευταίων μηνών στην κορεατική χερσόνησο συμπίπτει χρονικά με την έναρξη των διαδικασιών διαδοχής του Βορειοκορεάτη δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Ιλ. Επικρατέστερος διάδοχός του θεωρείται ο νεότερος γιος του, Κιμ Γιονγκ Ουν, αν και δεν αποκλείεται να μεσολαβήσει κάποιος μεταβατικός διάδοχος, επειδή το «εκλεκτό» τέκνο του δικτάτορα είναι μόλις 26 ετών. Πάντως, από τη στιγμή που επιδεινώθηκε η υγεία του Κιμ Γιονγκ Ιλ, επισπεύστηκαν οι προσπάθειες «ηρωοποίησης» του Κιμ Γιονγκ Ουν από το καθεστώς, ενώ ήδη στα σχολεία της χώρας απαγγέλλονται από τους μικρούς μαθητές ποιήματα που εξυμνούν τον χαρακτήρα και το θάρρος του. Παράλληλα, ο νεότερος Κιμ κατέλαβε σημαντική θέση στην κεντρική επιτροπή του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος. Μολονότι ελάχιστα είναι γνωστά για το ποιόν του, οι νοτιοκορεατικές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι είναι εξίσου σκληρός με τον πατέρα του, η κατάσταση της υγείας του οποίου επιδεινώνεται συνεχώς. Ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι παιδί ερωμένης και όχι νόμιμης συζύγου του Κιμ Γιονγκ Ιλ, ενώ ορισμένοι αναλυτές δεν αποκλείουν να ξεσπάσει διαμάχη μεταξύ του στρατιωτικού κατεστημένου της χώρας, το οποίο είναι πιθανόν να αμφισβητήσει την επιλογή του ηγέτη του. Το βέβαιο είναι ότι ο διάδοχος του Κιμ Γιονγκ Ιλ, όποιος και αν είναι, θα βρεθεί αντιμέτωπος με ακόμη πιο σκληρή διεθνή απομόνωση, καθώς η συμπεριφορά της Βόρειας Κορέας έχει αποξενώσει ακόμη και τον μοναδικό της σύμμαχο, την Κίνα.

Διαβάστε περισσότερα...

Eκατό νεκροί στο Αφγανιστάν

AFP, A.P., Reuters

ΚΑΜΠΟΥΛ. Ο συνολικός αριθμός των απωλειών του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν πλησίασε χθες το ψυχολογικό όριο των 100 νεκρών από την αρχή του τρέχοντος μήνα, του πλέον αιματηρού από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος με τους Ταλιμπάν, το 2001. Οπως ανακοίνωσε χθες το συμμαχικό αρχηγείο, ένας Βρετανός στρατιώτης έχασε τη ζωή του στην επαρχία Χελμάντ, ενώ την Κυριακή είχαν σκοτωθεί τέσσερις Νορβηγοί από έκρηξη αυτοσχέδιας νάρκης σε δρόμο της επαρχίας Φαριάμπ. Σύμφωνα με την καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, οι νεκροί της Συμμαχίας αυτόν τον μήνα έφτασαν έτσι τους 99 στρατιώτες.


Το ΝΑΤΟ αποδίδει τις δραματικά αυξημένες απώλειες στην αποστολή ενισχύσεων από τις ΗΠΑ και την επακόλουθη κλιμάκωση των επιχειρήσεων εναντίον των φανατικών ισλαμιστών. Εντούτοις, η κοινή γνώμη στις δυτικές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Αμερικής) αντιδρά όλο και πιο έντονα στον πόλεμο, καθώς όλες οι προσπάθειες να ηττηθούν στρατιωτικά οι Ταλιμπάν έχουν ώς τώρα αποτύχει. Εξίσου έντονες είναι και οι αντιδράσεις του ντόπιου πληθυσμού του Αφγανιστάν, ο οποίος βρίσκεται συχνά εν μέσω διασταυρούμενων πυρών και θρηνεί θύματα λόγω των ενεργειών και των δύο πλευρών. Οκτώ άμαχοι βρήκαν χθες τον θάνατο σε επίθεση αυτοκτονίας των Ταλιμπάν στην επαρχία Γκάζνι. Λίγες ώρες νωρίτερα, βομβαρδισμός του ΝΑΤΟ στην επαρχία Κανταχάρ είχε ως συνέπεια να σκοτωθούν άλλα οκτώ άτομα. Η Συμμαχία υποστηρίζει ότι επρόκειτο για αντάρτες, μεταξύ των οποίων και ένας οπλαρχηγός των Ταλιμπάν. Ωστόσο οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και η τοπική αστυνομία, υποστηρίζουν ότι τα θύματα ήταν χωρικοί που κοιμούνταν στις στέγες των σπιτιών τους λόγω της ζέστης του καλοκαιριού.

Ο αποπεμφθείς διοικητής των αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, στρατηγός Στάνλεϊ Μακρίσταλ, είχε καταφέρει να μειώσει σημαντικά τις παράπλευρες απώλειες μεταξύ του άμαχου πληθυσμού, �E�ιατάζοντας τις δυνάμεις του να προτιμούν την υποχώρηση από την εμπλοκή σε περιοχές όπου βρίσκονταν πολίτες. Τα στρατεύματα όμως δεν έκρυψαν τη δυσφορία τους για τους νέους κανόνες εμπλοκής, στους οποίους απέδιδαν τις αυξανόμενες απώλειες στις τάξεις τους.

http3A//news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Κλειστοί αιθέρες της Τουρκίας για το Ισραήλ

Απαγόρευσε τη διέλευση αεροπλάνου

AFP, Reuters

ΑΓΚΥΡΑ. Την απαγόρευση της διέλευσης των αεροσκαφών της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας από τον τουρκικό εναέριο χώρο φέρεται να έχει διατάξει ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας, Ταγίπ Ερντογάν. Προχθές, μάλιστα, ανώτατος αξιωματούχος της κυβέρνησης Ερντογάν επιβεβαίωσε ότι δεν επετράπη η είσοδος στο τουρκικό FIR σε μεταγωγικό αεροσκάφος που μετέφερε αξιωματικούς του ισραηλινού στρατού στην Πολωνία. Η ίδια πηγή, πάντως, απέφυγε να διευκρινίσει αν επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό ή αν υπάρχει επίσημη κυβερνητική απόφαση για τη μη χρήση του τουρκικού εναέριου χώρου από αεροσκάφη της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας.



Νωρίτερα, το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anatolia είχε μεταφέρει ανεπίσημη δήλωση του κ. Ερντογάν, ο οποίος βρισκόταν στο Τορόντο του Καναδά, ότι το FIR της χώρας έκλεισε για τα ισραηλινά μαχητικά μετά την αιματηρή επιδρομή στη νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας. Η Τουρκία έχει καταστήσει σαφές ότι θα προχωρήσει σε σταδιακή υποβάθμιση των σχέσεων με το Ισραήλ εφόσον το τελευταίο δεν ζητήσει συγγνώμη για την επιδρομή και δεν αποδεχτεί τη σύσταση διεθνούς επιτροπής για τη διαλεύκανση του τραγικού περιστατικού της 1ης Ιουνίου.

«Απαιτείται ειδική άδεια για τη χρήση του εναέριου χώρου της Τουρκίας από τα πολεμικά αεροσκάφη τρίτης χώρας», δήλωσε χθες στέλεχος της κυβέρνησης Ερντογάν, υπό τον όρο της ανωνυμίας του. «Είναι γεγονός ότι λίγες ημέρες μετά την επιδρομή στη νηοπομπή αρνηθήκαμε μια τέτοια άδεια σε αεροσκάφος της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας», αποκάλυψε ο ίδιος, ο οποίος έσπευσε ωστόσο να ξεκαθαρίσει ότι δεν τίθεται ζήτημα περιορισμών όσον αφορά τα επιβατικά αεροπλάνα. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ», επρόκειτο για μεταγωγικό αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν εκατό αξιωματούχοι του ισραηλινού στρατού. Η ισραηλινή εφημερίδα υποστηρίζει ότι τελικός προορισμός του αεροσκάφους ήταν το Αουσβιτς, όπου οι αξιωματικοί συμμετείχαν σε τελετή προς τιμήν των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.

Στο μεταξύ, ο επικεφαλής της ισραηλινής δημόσιας επιτροπής για τη διαλεύκανση της επιδρομής στη νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, Ιακόμπ Τούρκελ, εξέφρασε χθες πρόθεση να εξετάσει τον πρωθυπουργό της χώρας, Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ο πρώην δικαστικός του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ισραήλ αποκάλυψε ακόμα ότι εκτός του κ. Νετανιάχου προτίθεται να εξετάσει τόσο τον υπουργό Αμυνας, Εχούντ Μπάρακ, όσο και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων. Υπενθυμίζεται ότι εννέα Τούρκοι ακτιβιστές που επέβαιναν στο «Μάβι Μαρμαρά» σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια επέμβασης Ισραηλινών καταδρομέων.

Στη Λωρίδα της Γάζας, τέλος, ομάδα ενόπλων πυρπόλησε καλοκαιρινή κατασκήνωση του ΟΗΕ. H επίθεση αποτελεί έργο εξτρεμιστών, οι οποίοι θεωρούν τις κατασκηνώσεις του ΟΗΕ στην περιοχή «εστία παρακμής» διότι επιτρέπουν στα κορίτσια να αναμειγνύονται με τα αγόρια. Την επίθεση, πάντως, έσπευσε να καταδικάσει η Χαμάς.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Μεντβέντεφ: «Ανησυχητικές» οι πληροφορίες της CIA για τα πυρηνικά του Ιράν

Οι πληροφορίες της CIA για τις πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν είναι ανησυχητικές, λέει ο πρόεδρος Μεντβέντεφ.

Οι πληροφορίες της CIA για τη δυνατότητα του Ιράν να κατασκευάσει δύο πυρηνικές βόμβες είναι «ανησυχητικές», δήλωσε σήμερα στο Τορόντο του Καναδά ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ.

«Οι πληροφορίες αυτές πρέπει να εξακριβωθούν, όμως τέτοιες πληροφορίες είναι πάντα ανησυχητικές, πολύ περισσότερο που η διεθνής κοινότητα δεν αναγνωρίζει ότι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα είναι διαφανές», δήλωσε ο Μεντβέντεφ στους δημοσιογράφους στο τέλος της συνόδου κορυφής των ηγετών της G20.

Ο επικεφαλής της CIA Λίον Πανέτα δήλωσε χθες Κυριακή στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC πως το Ιράν διαθέτει αρκετό ουράνιο χαμηλού βαθμού εμπλουτισμού «για να κατασκευάσει δύο (πυρηνικά) όπλα» και πρόσθεσε ότι η χώρα αυτή μπορεί να τελειοποιήσει ένα πυρηνικό μηχανισμό μέσα σε δύο χρόνια, αν το θελήσει.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Οξύνεται ο «πόλεμος των συμμοριών» στη Δανία

Η αστυνομία διαψεύδει ότι ο «πόλεμος των συμμοριών» στη Δανία ενορχηστρώνεται στο εξωτερικό.

Ο πόλεμος των συμμοριών στη Δανία, μεταξύ των «Αγγέλων της Κόλασης» και ομάδων μεταναστών, δεν ενορχηστρώνεται στο εξωτερικό, υποστήριξε σήμερα η αστυνομία της χώρας, απορρίπτοντας τη «μαρτυρία» ενός μεταμελημένου εμπόρου ναρκωτικών ο οποίος είχε ισχυριστεί ότι οι συγκρούσεις οργανώνονται στη νότια Ισπανία.

«Δεν πιστεύουμε ότι ο πόλεμος μεταξύ των συμμοριών ενορχηστρώνεται στην Ισπανία ή αλλού. Τίποτα δεν ενισχύει αυτή τη θέση. Για εμάς, η σύγκρουση γίνεται στη Δανία με αντικείμενο τον έλεγχο του εμπορίου ναρκωτικών», δήλωσε ο Κιμ Κλίφερ, υπεύθυνος του εθνικού κέντρου ερευνών για το οργανωμένο έγκλημα.


Σύμφωνα με την εφημερίδα Berlingske Tidende ο μεταμελημένος έμπορος ναρκωτικών Κάσπερ Φέτερ συμμετείχε τον Μάρτιο του 2009, στη Μάλαγα, σε μια σειρά από συναντήσεις μεταξύ δύο «βαρόνων» του δανέζικου εμπορίου ναρκωτικών οι οποίοι χρηματοδοτούσαν ο καθένας τους και ένα «αντίπαλο» στρατόπεδο: από τη μία πλευρά τους «Άγγελους της Κόλασης», μια συμμορία μοτοσικλετιστών, και από την άλλη μια ανερχόμενη ομάδα που στρατολογεί τα μέλη της μεταξύ των μεταναστών.

Ο Φέτερ φέρεται να άκουσε έναν από τους «προμηθευτές» των μοτοσικλετιστών να διαμαρτύρεται σε έναν εκπρόσωπό τους για τον αυξανόμενο ανταγωνισμό, για τις χαμηλές τιμές και για το γεγονός ότι «οι δρόμοι της Κοπεγχάγης είναι πολύ ήσυχοι».

Λίγες εβδομάδες αργότερα, γράφει η εφημερίδα, σημειώθηκαν πολλά επεισόδια με ανταλλαγή πυροβολισμών στο Νέρεμπρο, μια συνοικία της δανέζικης πρωτεύουσας όπου κατοικούν πολλοί μετανάστες.

«Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με μεγάλη περίσκεψη τη μαρτυρία ενός και μόνο ατόμου και να μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα», αντέτεινε ο Κλίφερ.

Τα τελευταία δύο χρόνια επτά άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και άλλοι εξήντα τραυματίστηκαν στον «πόλεμο» μεταξύ μεταναστών και Αγγέλων της Κόλασης. Οι συγκρούσεις ξανάρχισαν την περασμένη εβδομάδα με ανταλλαγή πυροβολισμών, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ένα άτομο. Την Τετάρτη, ένας αλλοδαπός πυροβόλησε εναντίον τριών ανδρών γιατί τους πέρασε για μέλη της ΑΚ81, μιας ομάδας που στηρίζει τους Αγγέλους της Κόλασης. Το Σάββατο, άγνωστοι γάζωσαν ένα αυτοκίνητο, το οποίο οδηγούσε ένα μέλος της ΑΚ81, τραυματίζοντας μια 19χρονη η οποία επέβαινε σε αυτό.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

«Συγγνώμη» απαιτεί από το Ισραήλ ο Ρ. Τ. Ερντογάν

Ο Ρ. Τ. Ερντογάν επανέλαβε από το Τορόντο τις αξιώσεις της Τουρκίας να της ζητήσει συγγνώμη το Ισραήλ για την επίθεση στον στολίσκο της Γάζας.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άδραξε ξανά την ευκαιρία από το Τορόντο για να ζητήσει από το Ισραήλ να ζητήσει επισήμως συγγνώμη για την επιχείρησή του εναντίον του στολίσκου για τη Γάζα, κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους οκτώ Τούρκοι και ένας Τουρκοαμερικανός.

Ο Ερντογάν επανέλαβε στους δημοσιογράφους τις τρεις απαιτήσεις της Άγκυρας: συγγνώμη, σύσταση διεθνούς επιτροπής που θα αξιολογήσει και θα επιτύχει αποζημιώσεις για τις ζημίες, μεταξύ αυτών και στα κατασχεθέντα πλοία υπό τουρκική σημαία και τέλος την πλήρη άρση του εμπάργκο κατά των Παλαιστινιακών Εδαφών.


«Θα επιθυμούσαμε μία συγγνώμη», τόνισε ο Ερντογάν, ο οποίος τόνισε ότι ευελπιστεί πως κατά την προσεχή τους συνάντηση, στις αρχές Ιουλίου, ο Ισραηλινός ομόλογός του Μπένγιαμιν Νετανιάχου ενδέχεται να τηρήσει μία στάση «θετική» ως προς τις τουρκικές θέσεις.

Ο ίδιος, που είχε συνάντηση για πάνω από μία ώρας με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στα περιθώρια της Συνόδου της G20, επέμεινε ιδιαίτερα στην άρση του εμπάργκο, επικαλούμενος τις αναφορές του ΟΗΕ για την σπάνιων τροφίμων αγαθών, φαρμάκων και κατασκευαστικών υλικών στη Γάζα. «Οι άνθρωποι εκεί υποφέρουν», τόνισε.

Ο Ερντογάν υπενθύμισε επίσης πως η ισραηλινή επιχείρηση εκδιπλώθηκε στα διεθνή ύδατα: «ουδείς μπορεί να μιλήσει για επίθεση κατά του Ισραήλ. Εάν ένα και μόνο όπλο βρισκόταν στα πλοία, αυτό θα ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για το Ισραήλ. Όμως όπλα δεν υπήρχαν», τόνισε.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Διπλασιάστηκαν οι απώλειες του ΝΑΤΟ το α΄εξάμηνο του 2010

Ο μήνας Ιούνιος ήταν ο πιο φονικός για τους στρατιώτες του ΝΑΤΟ μετά τη διεθνή στρατιωτική επέμβαση στο Αφγανιστάν το 2001, με 98 στρατιώτες πλέον νεκρούς.

Η ιστοσελίδα ICasualtires.org. αναφέρει σήμερα ότι τουλάχιστον 318 στρατιώτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σκοτώθηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2010 στο Αφγανιστάν σε σχέση με 157 που σκοτώθηκαν τον Ιούνιο του 2009.

Τέσσερις Νορβηγοί, δύο Αμερικανοί, ένας Βρετανός και τρεις στρατιώτες του ΝΑΤΟ σκοτώθηκαν σε χωριστές επιθέσεις χθες Κυριακή, σύμφωνα με το στρατό.

Η αύξηση κατά 94% των απωλειών στις στρατιωτικές δυνάμεις το πρώτο τετράμηνο του 2010 σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2009, οφείλεται στην κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων και στη ευρεία χρήση βομβών τοποθετημένων στην άκρη δρόμων από τους Ταλιμπάν, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.


Συνολικά 1.883 ξένοι στρατιώτες, μεταξύ τους 1.139 Αμερικανοί και 308 Βρετανοί έχουν σκοτωθεί στο Αφγανιστάν από το 2001.

Στο Αφγανιστάν η υπ. Άμυνας της Νορβηγίας

Η υπουργός Άμυνας της Νορβηγίας Γκρέτε Φαρέμο ανακοίνωσε σήμερα ότι θα μεταβεί στο Αφγανιστάν για να συνοδεύσει τις σορούς των τεσσάρων στρατιωτών, οι οποίοι σκοτώθηκαν χθες σε έκρηξη βόμβας κατά τη διέλευση του θωρακισμένου οχήματος στο οποίο επέβαιναν.

«Θα συνοδεύσω τις σορούς στο δρόμο της επιστροφής», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου η Φαρέμο που είπε πως θέλει να αναχωρήσει για το Αφγανιστάν «το συντομότερο δυνατό».

Ο πρωθυπουργός Γενς Στόλτενμπεργκ υπενθύμισε στην ίδια συνέντευξη Τύπου τους ανάλογους κινδύνους που διατρέχει η στρατιωτική αποστολή στο Αφγανιστάν.

«Ακόμη κι αν κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να εγγυηθούμε την ασφάλεια και τη ζωή των στρατιωτών μας, δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι ότι θα αποφύγουμε απώλειες όπως αυτές που είχαμε χθες (Κυριακή)», είπε.

«Ξέρουμε ότι οι νορβηγικές δυνάμεις συναντούν όλο και πιο ισχυρή αντίσταση στο Αφγανιστάν. Ξέρουμε όμως επίσης ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν εμπόδισε την αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις να χρησιμοποιούν τη χώρα αυτή ως βάση για να προετοιμάζουν επιθέσεις εναντίον άλλων χωρών», πρόσθεσε ο Στόλτενμπεργκ.

Από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά ουδέποτε η Νορβηγία είχε υποστεί τόσες απώλειες ξαφνικά. Ο αριθμός των Νορβηγών στρατιωτών που έχουν σκοτωθεί στο Αφγανιστάν αυξήθηκε μονομιάς από πέντε σε εννέα.

Τα θύματα, μέλη επίλεκτης μονάδας και ηλικίας 21 έως 41 ετών, επέβαιναν στο θωρακισμένο όχημα όταν κατά τη διέλευσή του εξερράγη εκρηκτικός μηχανισμός που ήταν τοποθετημένος σε δρόμο του χωριού Αλμαρ της βόρειας επαρχίας Φαριάμπ.

Η Νορβηγία διατηρεί σχεδόν 500 άνδρες κυρίως στην Καμπούλ και στις βόρειες περιοχές.

Ο τελευταίος θάνατος Νορβηγού στρατιώτη σε επιχείρηση στο Αφγανιστάν ήταν τον Ιανουάριο, επίσης σε επίθεση με βόμβα που ήταν τοποθετημένη στην άκρη δρόμου.


www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Περιορίζει τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ η Τουρκία

Η Άγκυρα περιορίζει περαιτέρω τη συνεργασία της με την ισραηλινή πολεμική αεροπορία.

Η πρόσφατη απόφαση της Τουρκίας να απαγορεύσει σε ένα ισραηλινό στρατιωτικό αεροσκάφος να διασχίσει τον εναέριο χώρο της αποτελεί μέρος μίας κίνησης για τον περιορισμό της συνεργασίας της με την ισραηλινή πολεμική αεροπορία, ανέφερε σήμερα Τούρκος κυβερνητικός αξιωματούχος.

«Θα θεωρούσα ότι αντικατοπτρίζει έναν τρόπο σκέψης, μίας μεθοδολογίας», τόνισε προς το Γερμανικό Πρακτορείο ο αξιωματούχος που δεν θέλησε να αναφερθεί το όνομά του. «Υπάρχει μία αλλαγή», πρόσθεσε.

Ισραηλινά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν χθες ότι δεν επετράπη σε ένα ισραηλινό πολεμικό αεροσκάφος, που μετέφερε ένα μεγάλο αριθμό αξιωματούχων προς την Πολωνία για μία επίσκεψη, να πετάξει πάνω από την Τουρκία και αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία.


Η Τουρκία δεν επέτρεψε επίσης σε ισραηλινούς πιλότους να λάβουν μέρος σε μία πολυεθνή στρατιωτική άσκηση τον περασμένο χρόνο με αποτέλεσμα αυτή να ακυρωθεί.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι η στρατιωτική συνεργασία ή οι σχέσεις με το Ισραήλ έχουν τελειώσει» επισήμανε ο αξιωματούχος.

Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, που κάποτε ήταν στενές, άρχισαν να επιδεινώνονται μετά την ισραηλινή εισβολή στην Γάζα το 2009 και εντάθηκαν περαιτέρω ύστερα από την ισραηλινή επίθεση στον στολίσκο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα που είχε αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους εννέα άνθρωποι.

Η Άγκυρα έχει ζητήσει να ζητήσει επίσημα συγγνώμη το Ισραήλ και να αποζημιώσει τα θύματα καθώς και να συμφωνήσει στην διενέργεια διεθνούς έρευνας για το συμβάν πριν οι διμερείς σχέσεις εξομαλυνθούν.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Άγκυρα

Τη θέση του Τζ. Τζέφρι θα πάρει ο Φρ. Ρικιαρντόνε.

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Τζέιμς Τζέφρι (James Jeffrey), διορίστηκε από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα ως ο επόμενος επικεφαλής της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη του Ιράκ.

Ο διορισμός του κ. Τζέφρι πρέπει βεβαίως να επιβεβαιωθεί από το Κογκρέσο, υπενθύμισαν αμερικανικές πηγές στην Κωνσταντινούπολη.

Τον κ. Τζέφρι θα αντικαταστήσει ο κ. Φράνσις Ρικιαρντόνε (Francis Ricciardone), ένας διπλωμάτης ιδιαίτερα εξοικειωμένος με την Τουρκία.


www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

The Ghosts of Martyrs Square

Michael Young
The Ghosts of Martyrs Square
Simon and Schuster Adult, 2010


Του Adam LeBor
The New York Times Book Review

Υπάρχουν πολλά φαντάσματα στην πλατεία Μαρτύρων της Βηρυτού, μεταξύ των οποίων πολλοί θαρραλέοι δημοσιογράφοι του Λιβάνου. Ο πολιτικός συντάκτης, Samir Kassir, ο οποίος όποτε έβρισκε ευκαιρία εξέφραζε την αγανάκτηση του με την κατοχή του Λιβάνου από τη Συρία, δολοφονήθηκε με βόμβα στο αυτοκίνητο του τον Ιούνιο του 2005. Ένα χρόνο νωρίτερα, είχε συνοψίσει τη κατάσταση στον Λίβανο σε μια συνέντευξη που έδωσε στον Michael Young: «Ναι, ήμασταν εργοστάσιο παραγωγής βίας, αλλά ήμασταν επίσης και εργοστάσιο παραγωγής μοντερνισμού και, κατά κάποιο τρόπο, εξακολουθούμε να ήμαστε», είχε πει.

Στο βιβλίο του, «The Ghosts of Martyrs Square», ο Young εξετάζει τις δύο αυτές αντιφατικές πτυχές, διεισδύοντας στην πιο κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του Λιβάνου, 2005 - 2009. Το 2005, μια βαρυσήμαντη χρονιά για τη χώρα, ο τότε πρωθυπουργός, Ραφίκ Χαρίρι, δολοφονήθηκε με βόμβα στο αυτοκίνητο του. Ο θάνατος του προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και εβδομάδες διαδηλώσεων στους δρόμους. Αυτό οδήγησε τη Συρία, η οποία κατηγορήθηκε για τη δολοφονία, αλλά αρνήθηκε την ευθύνη, στο να αποσύρει τα στρατεύματά της από τη χώρα, μετά από δεκαετίες κατοχής.


Ο Young, ο οποίος είναι συντάκτης της εφημερίδας Daily Star του Λιβάνου, μπάζει τον αναγνώστη στην πολύπλοκη και αμφιλεγόμενη ιστορία του Λιβάνου. Κατέχει πληροφορίες που, μέχρι σήμερα, δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες από Λιβανέζα μητέρα και Αμερικανό πατέρα, έζησε στον Λίβανο από την ηλικία των 7 ετών. Ο Young αντλεί από τους πολιτισμούς της Ανατολής και Δύσης, παρουσιάζοντας από μια διαφορετική οπτική γωνία την κατάσταση στην πατρίδα του. Ο συγγραφέας μεγάλωσε στη Βηρυτό. Εκεί, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να συνομιλήσει με πολλούς πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες της χώρας. Ακόμα και ως έφηβος, ο Young είχε το «μικρόβιο» του δημοσιογράφου και σκάλιζε συνέχεια διάφορες καταστάσεις, ψάχνοντας για τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Αυτό που λέει πως θα θυμάται για χρόνια και το οποίο αφηγείται λεπτομερώς στο βιβλίο του είναι μια συνάντηση που είχε το 1977 με τον Χριστιανό ηγέτη, Bashir Gemayel, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1982. «Τα δώρα που μου έδωσε όταν συναντηθήκαμε», γράφει ο Young, «ήταν μια υπογεγραμμένη φωτογραφία και ένα 120mm κέλυφος κονιάματος με εβραϊκή επιγραφή πάνω – ένα κάπως παράξενο αντικείμενο για να δώσει κάποιος σε ένα 14χρονο παιδί. Και δεν ήταν ότι ευκολότερο να καταφέρει κάποιος να το περάσει λαθραία σε μια γειτονιά με μουσουλμανική πλειοψηφία, η οποία ελεγχόταν από τους εχθρούς του Bashir».

Επιπλέον, ο Young ασκεί κρητική στην Χεζμπολάχ, τη σιιτική οργάνωση που ελέγχει μεγάλο μέρος του Νοτίου Λιβάνου, καθώς και στον αινιγματικό ηγέτη της, σεΐχη Χασάν Νασράλα. Ο πόλεμος του 2006 μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ «ήταν μια έκπληξη για όλους», λέει ο Young. «Ήταν ένας πόλεμος αυτοσχεδιασμού... ένας πόλεμος χωρίς στρατηγική και με μπόλικη αγριότητα», προσθέτει ο συγγραφέας. Όταν ισραηλινά αεροπλάνα βομβάρδιζαν το προπύργιο της Χεζμπολάχ στο νότιο τμήμα της Βηρυτού, ο Young και οι φίλοι του συγκεντρώθηκαν στο Chase, ένα καφεστιατόριο στο κέντρο της πόλης. Οι σερβιτόροι καυχήθηκαν στον Young και τη παρέα του ότι το εν λόγω μαγαζί δεν έκλεισε ποτέ, ακόμα και όταν βόμβες έπεφταν στη γύρω περιοχή. Στο «The Ghosts of Martyrs Square» υπάρχουν πολλά τέτοιου είδους ανέκδοτα, όπως το πιο πάνω, τα οποία έχουν ενσωματωθεί στην αφήγηση του Young.

Διαβάστε περισσότερα...

Τι πράγματι κρύβεται πίσω από την Ισραηλινή επίθεση

Λεωνίδας Λεωνίδου
Συγγραφέας – ερευνητής
Λονδίνο


Οι απόψεις των Βασίλη Φούσκα και Bulent Gokay όπως εκφράζονται σε ένα άρθρο τους που δημοσιεύτηκε τελευταία υπό τον τίτλο “Τι πράγματι κρύβεται πίσω από την Ισραηλινή Επίθεση: Αυταπάτες του Νεοναζισμού και Παρατράβηγμα του Νεοσυντηρητισμού” στην ιστοσελίδα Axis of Logic (και στη συνέχεια ένα άρθρο με τίτλο Τι οφείλουμε στον Ερντογάν ΠΟΛΙΤΗΣ - 20/06/2010, από τον Βασίλη Κ. Φούσκα, http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=953280&-V=articles) αποτελούν μια μονόπλευρη και πολωμένη προσπάθεια να εξηγήσουν την αντίδραση του Ισραήλ στην περίπτωση του πλοιαρίου Μαβί Μαρμαρά και την πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, γιατί αποκρύβουν από τον αναγνώστη τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας.



Χαρακτηρίζουν τη νεο-οθωμανική στρατηγική της Τουρκίας να παίξει ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή και τον Μουσουλμανικό κόσμο απλά ως μια πορεία που «η Τουρκία ανακτά την κυριαρχία της»! Μάλλον εσκεμμένα υποβαθμίζουν σοβαρά σημαντικά στοιχεία: Πίσω από το τουρκικό πλοιάριο «Mavi Marmara», κρύβεται ένα μακροπρόθεσμο νέο-οθωμανικό σχέδιο επικράτησης των Τούρκων στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία στοχεύει στο να καταστεί ηγετική υπερδύναμη των αραβικών κρατών και των μωαμεθανικών πληθυσμών της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Για να πετύχει αυτό αποφάσισε ότι θα παίζει πιο δυναμικό και δραστήριο ρόλο στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής. Ιδιαίτερα στο παλαιστινιακό ζήτημα θα σταθεί αντιμέτωπη με το Ισραήλ, τη μέχρι τώρα ισχυρή δύναμη της ευρύτερης περιοχής. Παίρνοντας αυτή τη στάση η Τουρκία θέλει να φανεί ως ο προασπιστής των Παλαιστινίων και η υπόθεση του «Mavi Marmara» φαίνεται να αποτελεί την απαρχή μιας σειράς καλά οργανωμένων επεισοδίων τα οποία η Τουρκία σχεδιάζει να προκαλέσει για να πείσει τις μωαμεθανικές χώρες ότι από τώρα και στο εξής είναι η νέα προστάτιδα των συμφερόντων τους.

Αυτή η νέα στρατηγική της Τουρκίας που εγκαινιάστηκε με την άνοδο στην εξουσία του Ισλαμικού κόμματος του Ταγίπ Ερτογάν το 2002, μπαίνει τώρα σε πλήρη εφαρμογή με τις αποφάσεις και τις ενέργειες των Ερτογάν και Νταβίτογλου. Οι πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες: να εφαρμόσουν την επεκτατική πολιτική τους, υπό οποιαδήποτε μορφή. Αυτή η στρατηγική που αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά εκείνης της οθωμανικής αυτοκρατορίας για πολλούς αιώνες, επαναφέρεται τώρα στο προσκήνιο από τους νεο-οθωμανούς της Τουρκίας. Για την εφαρμογή της, οι Τούρκοι θα χρησιμοποιήσουν διάφορες τακτικές. Θα αμφισβητήσουν τη δύναμη του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή και την επιρροή και τις συμμαχίες του με άλλες χώρες, ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Κάνοντας αυτό η Τουρκία προσβλέπει στο να καταστεί η ηγέτιδα χώρα μεταξύ των Αραβικών κρατών και του Μωαμεθανικού κόσμου στην ευρύτερη περιοχή κατά την επόμενη δεκαετία. Η υπόθεση του «Mavi Marmara» αποτελεί την απαρχή μιας σειράς καλά σχεδιασμένων από την πολιτικοστρατιωτική μηχανή της Τουρκίας επεισοδίων για την προώθηση των αντικειμενικών τους στόχων.

Η αντίδραση του Ισραήλ στην περίπτωση του πλοίου Mavi Marmara σόκαρε το παγκόσμιο και είναι ασφαλώς καταδικαστέα. Αλλά, η συμπεριφορά των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη στην ηγεσία των Τούρκων. Η μεταχείριση των μειονοτήτων και των Ελλήνων της Κύπρου από τον Τουρκικό στρατό κατά τις τελευταίες δεκαετίες ήταν κατά πολύ πιο συνταρακτική, απάνθρωπη και εγκληματική. Ούτε αυτή η συμπεριφορά ούτε οι καθημερινές παραβιάσεις του θαλασσίου και εναερίου χώρου της Ελλάδας αλλά και η συνεχιζόμενη κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου συνάδουν με το χαρακτηρισμό που οι συγγραφείς του άρθρου εκείνου επιχειρούν να δώσουν στην επίσημη εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ότι δήθεν αυτή είναι: να έχει καλές σχέσεις με τους γείτονές της.

Διαβάστε περισσότερα...

Ρωσική επιχείρηση κατά ανταρτών

Οι ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας σκότωσαν τον αρχηγό μίας ομάδας ανταρτών στο Νταγκεστάν. Δύο νεκροί σε διαφορετικές επιθέσεις στο Νταγκεστάν και την Ινγκουσετία.

Οι δυνάμεις ασφαλείας της Ρωσίας ανακοίνωσαν σήμερα ότι σκότωσαν τον αρχηγό μίας ομάδας ανταρτών στο Νταγκεστάν, την ώρα που ένας αστυνομικός και ένας επιχειρηματίας σκοτώθηκαν σε διαφορετικές εκρήξεις στο Νταγκεστάν και την Ινγκουσετία.

Ο Ντζαμαλουντίν Ντζαβάτοφ, αρχηγός μίας αντάρτικης ομάδας που δρα στο Νταγκεστάν, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μίας ειδικής επιχείρησης των δυνάμεων ασφαλείας, δήλωσε ο υφυπουργός Εσωτερικών του Νταγκεστάν Μαγκομέντ Ισμαΐλοφ, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Ria Novosti.


Ο Ντζαβάτοφ κατηγορούνταν για πολλές επιθέσεις κατά των τοπικών αρχών, πρόσθεσε.

Εντωμεταξύ, δύο εκρήξεις προκάλεσαν το θάνατο δύο ανθρώπων στο Νταγκεστάν και την Ινγκουσετία, μετέδωσαν τα ρωσικά πρακτορεία.

Ένας αστυνομικός σκοτώθηκε από μία έκρηξη που σημειώθηκε στο αυτοκίνητό του την ώρα που έφευγε από το σπίτι του στην πόλη Μαλγκομπέν της Ινγκουσετίας, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές.

Ενώ και ένας επιχειρηματίας σκοτώθηκε με τον ίδιο τρόπο στο χωριό Τσοντούλ στο Νταγκεστάν, όπως δήλωσε το υπουργείο Εσωτερικών της δημοκρατίας αυτής του Καυκάσου και μετέδωσε το πρακτορείο Interfax.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Διεθνές σεμινάριο από τη Διοίκηση Ναυτικού

Η Διοίκηση Ναυτικού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς διοργάνωσε με επιτυχία διεθνές σεμινάριο στη Λεμεσό από τις 21 μέχρι τις 25 Ιουνίου με θέμα: «Σύγχρονες Επιχειρήσεις και Ειρηνευτικές αποστολές: Προκλήσεις και Αδυναμίες». Το σεμινάριο διοργανώθηκε μέσα στα πλαίσια του Φόρουμ των Αρχηγών του Ναυτικού και το παρακολούθησαν νέοι αξιωματικοί του ναυτικού από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο σεμινάριο, μεταξύ άλλων, μίλησαν αξιωματικοί του κυπριακού ναυτικού για τις επιχειρήσεις και στρατιωτικές ασκήσεις, οι κύριοι Γιώργος Πούρος και Παναγιώτης Αγαθοκλέους για την ασφάλεια του Λιμανιού της Λεμεσού και ο διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ), Χρήστος Ιακώβου, για την πολιτική κατάσταση και τις διάφορες κρίσεις στο Λίβανο. Μέσα από το σεμινάριο προβλήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω της συμμετοχής και αρωγής της σε διάφορες ειρηνευτικές επιχειρήσεις και αποστολές.

Διαβάστε περισσότερα...

Κίνηση - ματ με Πετρέους στον γρίφο του Αφγανιστάν

Τι σηματοδοτεί η αποπομπή του στρατηγού Στάνλεϊ Μακρίσταλ από τον Μπαράκ Ομπάμα

The Economist

«Αυτό που έγινε ήταν αλλαγή προσώπων, όχι αλλαγή στρατηγικής». Με αυτά τα λόγια, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, προσπάθησε να εξηγήσει, την Τετάρτη, μία από τις πιο ριψοκίνδυνες αποφάσεις τής έως τώρα θητείας του, δηλαδή την αποπομπή του στρατηγού Στάνλεϊ Μακρίσταλ και την αντικατάστασή του με τον Ντέιβιντ Πετρέους, στην ηγεσία των αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν. Από την προηγούμενη Δευτέρα, που αποκαλύφθηκε ότι ο Μακρίσταλ και οι συνεργάτες του καταφέρθηκαν με ειρωνικά σχόλια εναντίον του κ. Ομπάμα και των επιτελών του, στο περιοδικό Rolling Stone, ο πρόεδρος δέχθηκε πιέσεις, τόσο από την Αριστερά όσο και από τη Δεξιά, ώστε να τον απαλλάξει από καθήκοντά του και να αποκαταστήσει τις σχέσεις μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας, στη σωστή τους βάση.


Τέλεια ευκαιρία

Για ορισμένους στην Αριστερά, η υπόθεση του Μακρίσταλ ήταν η τέλεια ευκαιρία, προκειμένου να απεμπλακεί ο κ. Ομπάμα από την πολιτική κλιμάκωσης που αποφάσισε για το Αφγανιστάν, τον περασμένο χρόνο. Οι επικριτές του προέδρου άλλωστε σημειώνουν ότι οι σημαντικές ενισχύσεις που έστειλε τους τελευταίους μήνες δεν άλλαξαν σημαντικά την εικόνα που επικρατεί στο μέτωπο. Ο κ. Ομπάμα όμως ξεκαθάρισε, όπως είδαμε στην αρχή, ότι δεν αλλάζει στρατηγική και ότι παραμένει αποφασισμένος να κάμψει την αντίσταση των Ταλιμπάν και να ενισχύσει την κυβέρνηση της Καμπούλ. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι δεν υποβάθμισε τις προοπτικές της αμερικανικής αποστολής στο Αφγανιστάν, διαλέγοντας έναν στρατηγό χαμηλότερης στάθμης από τον Μακρίσταλ, ο οποίος εξάλλου ήταν η δική του πρώτη επιλογή. Αντιθέτως, επέλεξε να δώσει νέα πνοή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, επιλέγοντας στη θέση του Μακρίσταλ τον πραγματικό ροκ σταρ των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Και μολονότι δεν είναι βέβαιο ότι το χάρισμα του στρατηγού Πετρέους θα αποδειχθεί τόσο αποτελεσματικό στο Αφγανιστάν, όσο ήταν και στο Ιράκ, και μόνον ο ορισμός του αρκεί για να αλλάξει την επικοινωνιακή εικόνα του πολέμου.

Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε και την πολιτική διάσταση της επιλογής. Τοποθετώντας ένα τόσο γνωστό πρόσωπο στην ηγεσία των δυνάμεων στο Αφγανιστάν, ο κ. Ομπάμα προσπάθησε να δείξει ότι ο πόλεμος δεν είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση. Οπως το έθεσε και ένας Αμερικανός αρθρογράφος, «ο Πετρέους ανέλαβε για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια να διασώσει έναν πρόεδρο». Μέχρι τώρα λέγαμε ότι το Αφγανιστάν ήταν ο πόλεμος του Μακρίσταλ. Τώρα είναι ο πόλεμος του Πετρέους. Βέβαια, ο κ. Ομπάμα έχει την τελική ευθύνη για το αποτέλεσμα, αλλά θα κριθεί μαζί με τον στρατηγό Πετρέους. Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι πολλοί από τους σφοδρούς επικριτές του προέδρου είναι υποστηρικτές του Πετρέους. Αρα, με την επιλογή του, ο κ. Ομπάμα ενέπλεξε στην επιχείρηση έναν δυνάμει πολιτικό του αντίπαλο. Οι φήμες στην Ουάσιγκτον έλεγαν ότι ο Πετρέους σχεδίαζε να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του 2012. Με την τοποθέτησή του στο Αφγανιστάν, το ενδεχόμενο αυτό απομακρύνεται. Οπως σχολίασε σκωπτικά και η ιστοσελίδα Slate, «ο Πετρέους σίγουρα θα γίνει πρόεδρος τώρα. Πρόεδρος όμως του Αφγανιστάν».

Αβέβαιη η νίκη

Ωστόσο, όσο έξυπνες και αν ήταν οι τακτικές κινήσεις του Ομπάμα, δεν αλλάζουν τη ζοφερή εικόνα που επικρατεί στα πεδία των μαχών, όπου η φονική αποφασιστικότητα των ανταρτών και η ανικανότητα της κυβέρνησης της Καμπούλ καθιστούν την προοπτική της νίκης (όπως και αν την ορίσει κανείς) τουλάχιστον αβέβαιη. Ούτε φυσικά αλλάζει και το γεγονός ότι η ομάδα από το επιτελείο του κ. Ομπάμα που έχει επιφορτιστεί με τη διαχείριση του πολέμου είναι δυσλειτουργική. Και, τέλος, τώρα που ο Πετρέους μετακινήθηκε 1.500 μίλια ανατολικά, τι θα απογίνει το Ιράκ; Με άλλα λόγια, με την απόλυση Μακρίσταλ, ο κ. Ομπάμα απέδειξε ποιος είναι ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων. Η δουλειά του όμως δεν έγινε πιο εύκολη.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Στρατηγός για όλες τις δουλειές

Tου David Ignatius Aρθρογράφου της Washington Post

Ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους δεν ανέλαβε τη διοίκηση των στρατευμάτων στο Αφγανιστάν γιατί περιμένει να αποτύχει. Αυτή είναι η πιο τολμηρή έκφανση της απόφασης του προέδρου Ομπάμα: Παρέδωσε την προβληματική εκστρατεία στο Αφγανιστάν στην αρμοδιότητα ενός ανδρός, που είχε την ικανότητα να μετατρέψει μια εμφανή ήττα στο Ιράκ σε σχετική επιτυχία. Ο Ομπάμα «ποντάρισε όλα τα λεφτά του» στον Πετρέους, όπως είχε κάνει και ο πρόεδρος Μπους με τη ριψοκίνδυνη ενίσχυση δυνάμεων στο Ιράκ υπό τη διοίκηση του στρατηγού Πετρέους.

Ενας απλός τρόπος να ερμηνεύσουμε την αλλαγή διοίκησης στο Αφγανιστάν είναι ο εξής: Αν οι Ταλιμπάν πουλούσαν μετοχές, η τιμή τους θα είχε σίγουρα υποχωρήσει μετά την ανακοίνωση της Τετάρτης για αλλαγή διοικητή. Είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα μπορέσει ο Πετρέους να επαναφέρει την κατάσταση, αν και όπως τον έχω ακούσει να λέει: «Το θέμα με τους νικητές είναι ότι γνωρίζουν πώς να νικούν».


Ο Πετρέους είναι, μεταξύ άλλων, ο πιο ικανός ένστολος πολιτικός άνδρας που έχω δει. Μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προέδρου Ομπάμα, παρά τη στενή σχέση που είχε αποκτήσει με τον Ρεπουμπλικανό προκάτοχό του Τζορτζ Μπους. Πέτυχε μάλιστα τη μετάβαση αυτή πραγματοποιώντας περίτεχνο πολιτικό χορό, χωρίς ωστόσο να ξεχάσει ότι θα μπορούσε να έχει αναδειχθεί σε πραγματικό ροκ σταρ του αμερικανικού στρατού και πόσο φθόνο και τι αισθήματα αδικίας αυτό προκάλεσε μεταξύ των συναδέλφων του. Παρά ταύτα, ο στρατηγός Πετρέους επέλεξε συνειδητά να υπηρετήσει την πολιτική ηγεσία και τον έναν πρόεδρο μετά τον άλλο.

Αν ήμουν ο Πετρέους, θα είχα εξασφαλίσει μια παραχώρηση πριν αναλάβω τη θέση του στρατηγού Μακρίσταλ, ως επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν: ικανό χρόνο για να πετύχω τον στόχο μου. Αυτό σημαίνει μια εύκαμπτη και υπό όρους ερμηνεία του χρονοδιαγράμματος του προέδρου Ομπάμα για σταδιακή απεμπλοκή των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, από τον Ιούλιο του 2011.

Ο Πετρέους προσέφερε προσεκτικά διατυπωμένη και εσκεμμένα ασαφή δήλωση όταν ρωτήθηκε από την Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων του Κογκρέσου την περασμένη εβδομάδα: «Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τον Ιούλιο του 2011 γι’ αυτό που πραγματικά είναι, η ημερομηνία στην οποία μια διαδικασία ξεκινά, εφόσον έχουν εκπληρωθεί συγκεκριμένοι όροι και όχι η ημερομηνία αποχώρησης αμερικανικών στρατευμάτων». Η κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον συνεχίζει να εμφανίζεται διχασμένη σχετικά με την έννοια της ημερομηνίας αυτής, ενώ αυτό μπορεί να καταστεί το μεγαλύτερο πρόβλημα του Πετρέους.

Ο Πετρέους παρακολούθησε τα προβλήματα του στρατηγού Μακρίσταλ με ανησυχία. Για κάποιον με τόσο οξυμένο πολιτικό αισθητήριο, όπως ο Πετρέους, η θέα του Μακρίσταλ να σκοντάφτει στις δημόσιες δηλώσεις του και να αφήνει τους υφισταμένους του να μιλούν στον δημοσιογράφο του Rolling Stone με λόγια που θα μπορούσαν να θεωρηθούν «στασιαστικά», αποτέλεσε πραγματικό σοκ. Ο Πετρέους, που είναι σαφώς ο πιο προσεκτικός διοικητής σε ό,τι αφορά τα ΜΜΕ, δεν πρόκειται να επαναλάβει το σφάλμα του προκατόχου του.

Ταξίδεψα συχνά με τον Πετρέους τα τελευταία έξι χρόνια σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Αυτό που με εντυπωσίασε, εκτός από τη μεγάλη του φιλοδοξία και αποφασιστικότητα, είναι η προθυμία του να πειραματιστεί, ιδιαίτερα όταν τα πράγματα είναι δύσκολα. Για να εκπονήσει τη στρατηγική ενίσχυσης δυνάμεων, ο Πετρέους συγκέντρωσε ομάδα ριζοσπαστών αξιωματικών που συνηθίζουν να σκέφτονται εκτός των συμβάσεων.

Η δημιουργικότητα θα είναι κρίσιμη στην εξέλιξη του πολέμου στο Αφγανιστάν, όπου η στρατηγική του Μακρίσταλ έχει εμφανίσει αδυναμίες. Θα στοιχημάτιζα ότι ο Πετρέους θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα πειράματα από τη βάση. Ο στρατηγός είναι ιδιαίτερα ικανός στην επικοινωνία και με τις «δύο όχθες», καθησυχάζοντας προέδρους και πρωθυπουργούς, ενώ την ίδια ώρα συναλλάσσεται με φυλάρχους και τοπικούς πολέμαρχους.

Ο Πετρέους είναι επίσης ταλαντούχος διαπραγματευτής, έτοιμος να χρησιμοποιήσει «υπόγειες οδούς» και αφανείς απεσταλμένους για να διατηρεί την επικοινωνία με μεγάλη γκάμα «παικτών». Ενα τέτοιο στρατηγικό πλεονέκτημα λείπει από την πολιτική των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, ενώ το πλεονέκτημα αυτό θα καταστεί αναγκαίο του χρόνου, όταν οι ΗΠΑ εισέλθουν στο στάδιο των συνομιλιών με τους Ταλιμπάν και τους συμμάχους τους, αναζητώντας συμβιβαστική λύση.

Ο Πετρέους καλείται τώρα να βάλει τάξη μεταξύ των αντικρουόμενων συμφερόντων και προσωπικοτήτων της ομάδας του προέδρου Ομπάμα για το Αφγανιστάν. Ο νέος διοικητής αντιλαμβάνεται επίσης ότι η στρατηγική αυτή πρέπει να συμπεριλαμβάνει και το Πακιστάν, μόνο ικανό να σταματήσει τον ανεφοδιασμό των ανταρτών του Αφγανιστάν στις φυλετικές του περιοχές. Ο στρατηγός διαθέτει, όμως, και ξεκάθαρες επιδιώξεις για το πώς πρέπει να συνεχιστούν οι επιχειρήσεις στην Κανταχάρ, με δυνάμεις των ΗΠΑ και του αφγανικού στρατού να συνεργάζονται σε «κοινούς σταθμούς ασφάλειας» σε όλη την πόλη, όπως έγινε και στη Βαγδάτη την περίοδο της ενίσχυσης δυνάμεων.

Ταξιδεύοντας με τον Πετρέους στο Αφγανιστάν τον περασμένο Οκτώβριο, παρακολούθησα πώς μετέτρεψε μια τυπική επίσκεψη στο χωριό Μπαρακί Μπαράκ σε ουσιαστικό και λεπτομερές μάθημα αντιμετώπισης εξεγέρσεων. Ηπιε το ένα ποτήρι τσάι μετά το άλλο σε βρώμικο κύπελλο, καταβρόχθισε καρβέλια άζυμου ψωμιού και έδωσε στους κατοίκους την απτή αίσθηση ότι ο αμερικανικός στρατός είναι δίπλα τους. Αυτόν τον δημιουργικό, πονηρό και άριστο χειριστή των ΜΜΕ επέλεξε ο Ομπάμα για διοικητή του στο Αφγανιστάν.

http://news.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τα τρομοεμβάσματα και το «μπλακ άουτ» της CIA

Από την 1η Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση
στο σύστημα Swift

Του απεσταλμένου μας στην Ουασιγκτον Τασου Tελλογλου

O Φαϊζάλ Σαχζάντ προσπάθησε τον Μάιο να ανατινάξει ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο στην Times Square της Νέας Υόρκης. Ο μηχανισμός δεν λειτούργησε και ο δράστης που είχε εκπαιδευθεί από τους Ταλιμπάν στο Πακιστάν ομολόγησε στο δικαστήριο την πράξη του την περασμένη εβδομάδα. Αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι πως το δίκτυο των Πακιστανών χρηματοδότησε την επιχείρηση, καθώς 4.000 δολάρια έφερε μαζί του ο δράστης αεροπορικώς, ενώ 12.000 δολάρια εστάλησαν σε αυτόν με τραπεζικά εμβάσματα, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.

Το μόνο πρόβλημα είναι πως οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υπηρεσίες τους δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν την κίνηση των εμβασμάτων από την 1η Ιανουαρίου του 2010, οπότε η εταιρεία Swift, που ελέγχει το 80% του συνόλου της κίνησης στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, στέρησε από την αμερικανική κυβέρνηση τη δυνατότητα να λαμβάνει αντίγραφα από τον server της, μετακινώντας τον από τις ΗΠΑ στην Ελβετία. «Είμαστε επί ένα εξάμηνο χωρίς επίκαιρη πληροφόρηση, βρισκόμαστε σ' ένα κενό ασφαλείας...» τόνισε στην «Κ» -και σε λίγες ακόμα ευρωπαϊκές εφημερίδες- κυβερνητικός αξιωματούχος στην Ουάσιγκτον, πριν από λίγα 24ωρα.


Μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους, η CIA μέσω του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών (Department of Tresury) απέκτησε πρόσβαση στις κινήσεις ύψους 6 τρισ. δολαρίων που καταγράφονται ανάμεσα στις 7.800 τράπεζες «πελάτες» του Swift κάθε χρόνο. Μέσα από τη διαδικασία επεξεργασίας τους, οι αμερικανικές υπηρεσίες, παραδέχεται ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα, «άντλησαν χρήσιμες πληροφορίες για τις επιθέσεις στο Μπαλί το 2002, τις επιθέσεις στο Λονδίνο, τον σιδηροδρομικό σταθμό Ατοσα της Μαδρίτης, στη Βομβάη το 2008, τα ξενοδοχεία της Τζακάρτα αλλά και δύο σχεδιαζόμενες επιθέσεις στη Γερμανία». Τον Ιούνιο του 2006, οι «Τάιμς της Ν. Υόρκης» που είχαν τις πληροφορίες για τη χρήση του συστήματος από τις αμερικάνικες υπηρεσίες, αποφάσισαν να μη συμμορφωθούν στις εκκλήσεις της κυβέρνησης Μπους και να δημοσιοποιήσουν τη συνεργασία της εταιρείας Swift και της αμερικανικής κυβέρνησης. Στο ερώτημα, αφού οι τρομοκράτες γνωρίζουν την ύπαρξη της συνεργασίας γιατί συνεχίζουν να στέλνουν χρήματα μέσω του τραπεζικού συστήματος, ένας αξιωματούχος δήλωσε στην Ουάσιγκτον την εβδομάδα που μας πέρασε: «Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Χρησιμοποιούν τη Western Union και τις τράπεζες διότι απλά το έχουν συνηθίσει, όπως συμβαίνει με τα κινητά στα οποία εξακολουθούν να μιλάνε αν και ξέρουν ότι τους ακούμε...».

Το σύστημα του Swift δεν ήταν σε θέση να μεταδώσει πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο, όταν άρχισε η συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά και τώρα, Ευρωκοινοβούλιο και Αμερικανοί διαπραγματεύονται για το κατά πόσον οι Ευρωπαίοι υπάλληλοι που θα εποπτεύουν την παράδοση των στοιχείων στους Αμερικανούς θα είναι σε θέση να το κάνουν σε πραγματικό χρόνο. Το Ευρωκοινοβούλιο είχε απορρίψει τον Φεβρουάριο τη συμφωνία Ε.Ε. - ΗΠΑ για την παράδοση των στοιχείων του Swift στους Αμερικανούς, θεωρώντας την επεξεργασία εκατομμυρίων δεδομένων από τη βάση της Swift αντίθετη στην αρχή της αναλογικότητας αλλά και της ανάγκης κάθε πληροφορία να γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας για ένα συγκεκριμένο σκοπό.

Στις ΗΠΑ νομολογία και πλαίσιο νόμων έδιναν από τη δεκαετία του '70 στις αρχές τη δυνατότητα με εισαγγελική παραγγελία να καταγράφουν κινήσεις λογαριασμών με σχετική ευκολία. Αλλά μετά τις 11 Σεπτεμβρίου 2001, οι υπηρεσίες αρκούνταν στη λήψη μιας διοικητικής παραγγελίας για την επεξεργασία ενός πολύ μεγαλύτερου αριθμού στοιχείων όχι από ένα λογαριασμό, αλλά από ολόκληρο το σύστημα Swift. Παρ' όλα αυτά μετά την αποκάλυψη του 2006 από τους «Τάιμς», η εταιρεία επέβαλε στην αμερικανική κυβέρνηση την παρουσία υπαλλήλων της κατά την επεξεργασία των στοιχείων, ενώ ταυτόχρονα αποκλείστηκε η χρήση της επεξεργασίας των στοιχείων για απάτη ή διακίνηση ναρκωτικών. Επίσης απαγορεύτηκε στην αμερικανική φορολογική αστυνομία (IRS) να έχει οποιαδήποτε πρόσβαση στα στοιχεία αυτά.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η πρόκληση συνεργασίας Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Οι Ελληνοισραηλινές σχέσεις έχουν αρχίσει να μπαίνουν στο μικροσκόπιο μετά το σπάσιμο του πάγου που επικρατούσε για δεκαετίες στις σχέσεις των δύο κρατών (σημειωτέον ότι Ελλάδα και Κύπρος υπήρξαν οι τελευταίες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναγνώρισαν de jure το Ισραήλ). Οι νέες γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές πραγματικότητες που δημιούργησε ο πόλεμος στο Ιράκ το 2003, λόγω της ανατροπής του καθεστώτος Σαντάμ Χουσείν σε συνδυασμό με την άρνηση της Τουρκίας να ευθυγραμμιστεί τόσο με τις πολεμικές όσο και με τις μεταπολεμικές επιλογές των ΗΠΑ και του Ισραήλ καθώς επίσης και οι νέοι προσανατολισμοί της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή, που στοχεύουν στη διεύρυνση του πεδίου πολιτικής και διπλωματικής δράσης στο μουσουλμανικό κόσμο, αναγκάζουν το Ισραήλ να επανεξετάσει τις μεταψυχροπολεμικές του συμμαχίες στην περιοχή.


Ο τουρκοισραηλινός άξονας, ο οποίος θεωρείτο μέχρι προσφάτως, από αμφοτέρους, μείζονος στρατηγικής σημασίας, εδραίωνε τα δύο κράτη ως ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις, με ιδιαίτερα αναβαθμισμένο ρόλο στον αμερικανικό στρατηγικό σχεδιασμό για τη μεταψυχροπολεμική Μέση Ανατολή. Η αβεβαιότητα για το πολιτικό μέλλον στην Τουρκία, λόγω της παρατεταμένης αντιπαράθεσης ισχύος κεμαλικών – ισλαμιστών, έθεσε ήδη όρια στην τουρκοισραηλινή συνεργασία. Επίσης, η εμφανής τάση της Τουρκίας να καταστεί πυρηνική δύναμη και η νέο-οθωμανική στρατηγική υπερεξάπλωση της κυβέρνησης Ερντογάν δεν μπορούν να ταυτιστούν είτε μεσοπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα με τα στρατηγικά συμφέροντα του Ισραήλ. Για ένα κράτος με εδραιωμένη υψηλή στρατηγική, όπως το Ισραήλ, οι εναλλακτικές λύσεις είναι μέρος του μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού και όχι αποσπασματικών αποφάσεων.

Το άνοιγμα που επιχειρεί σήμερα το Ισραήλ προς Ελλάδα και Κύπρο, μετά τη χειροτέρευση των Τουρκοϊσραηλινών σχέσεων αποτελεί επιλογή ανάγκης λόγω των αδιεξόδων που του δημιούργησε η Τουρκία. Κομβικής σημασίας για την κατανόηση του ανοίγματος του Ισραήλ είναι η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι Ισραηλινές κυβερνήσεις εκλαμβάνουν τον παράγοντα ασφάλεια στη διαμόρφωση της διπλωματίας. Από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (1948) η εθνική ασφάλεια είχε ως αφετηρία την αντίληψη ότι το εβραϊκό κράτος βρίσκεται υπό μόνιμη απειλή και δεν έχει άλλη διέξοδο από το να διεξάγει μόνιμο αγώνα για την επιβίωσή του. Η μεγιστοποίηση της προτεραιότητας της εθνικής ασφάλειας είχε σαν αποτέλεσμα την αλληλεξάρτηση πλείστων των πολιτικών και διπλωματικών αποφάσεων. Μέσα σε αυτή τη σχέση, η διπλωματία υποτάχθηκε ευθύς εξ αρχής στην στρατηγική αντί το αντίθετο όπως συμβαίνει στον δυτικό κόσμο. Η αντίληψη ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε μόνιμο καθεστώς ‘λανθάνοντος πολέμου’ και όταν ακόμη δεν υπάρχουν εχθροπραξίες έδιδε και συνεχίζει να δίδει μεγαλύτερη προτεραιότητα στην εθνική επιβίωση και την καθιστά τον κεντρικό σκοπό τόσο της στρατιωτικής στρατηγικής όσο και της διπλωματίας.

Η Κύπρος και η Ελλάδα μπορούν να προσφέρουν στο Ισραήλ διέξοδο από το μόνιμο μειονέκτημα που του επιβάλλει η έλλειψη στρατηγικού βάθους, αφού γεωγραφικά αποτελεί μία μικρή και στενή λωρίδα η οποία περιβάλλεται από αραβικά κράτη με στρατηγικό βάθος. Επιπλέον, η Ελλάδα και η Κύπρος προσφέρουν μακροπρόθεσμα στο Ισραήλ μία γέφυρα με τον ανεπτυγμένο και πολιτικά σταθερό χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το ερώτημα, όμως, που αφορά Κύπρο και Ελλάδα, είναι: τι μπορεί να προσφέρει το Ισραήλ στα δύο κράτη; Το Ισραήλ θα πρέπει, πρωτίστως, να πείσει την Ελληνική πλευρά για τις προθέσεις του, ότι δηλαδή πρόκειται για μία ουσιαστική και όχι κατ’ όνομα διμερή συνεργασία και ούτε εγγράφεται στη λογική εκβιασμού της Τουρκίας, όπου χρησιμοποιείται Ελλάδα και Κύπρος προκειμένου να εξαναγκαστεί η Άγκυρα να επανέλθει στην προηγούμενη τροχιά των σχέσεών της με το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, το Ισραήλ θα πρέπει να πείσει τα δύο κράτη ότι το κέρδος από μία τέτοια συνεργασία θα είναι μεγαλύτερο από το κόστος.

Το κέρδος για την Ελληνική πλευρά, από μία ελληνοισραηλινή συνεργασία, θα είναι η ενίσχυση των συντελεστών διπλωματικής ισχύος έναντι της Τουρκίας. Πρώτον, θα διαμορφωθεί ένας φιλοδυτικός άξονας στην περιοχή με σταθερές προοπτικές έναντι των νέων ισλαμικών και προφανώς αντιδυτικών αξόνων που επιχειρεί να κάνει η Τουρκία και δεύτερον θα εξασφαλιστούν προσβάσεις στο αμερικανοεβραϊκό λόμπυ, με όλες τις προεκτάσεις που αυτό συνεπάγεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.

Το πιθανό κόστος από μία τέτοια συνεργασία για την ελληνική πλευρά, ενδεχομένως να έρθει από πιθανές αντιδράσεις του αραβικού κόσμου. Εδώ όμως μπαίνει το δίλημμα: θα παραμείνει η ελληνική πλευρά προσηλωμένη στην παραδοσιακή, πλην όμως αδύνατη υποστήριξη των αράβων ή θα επιδιώξει διπλωματική ενίσχυση μέσω των αμερικανοεβραίων και του Ισραήλ. Με τα νέα ανοίγματα της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, είτε έτσι είτε αλλιώς ο αραβικός κόσμος θα αρχίσει να βλέπει με μεγαλύτερη κατανόηση τις τουρκικές θέσεις στο Κυπριακό.

Η ελληνοισραηλινή προσέγγιση είναι για την ελληνική πλευρά μία πρόσκληση και συνάμα μία πρόκληση που πρέπει να προσεγγισθεί μέσα στα πλαίσια υψηλής στρατηγικής και όχι μέσα από στερεότυπα και υπεραπλουστεύσεις.

www.geopolitics-gr.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα...

Δύσκολη αποστολή ξανά για τον Πετρέους

Στο Αφγανιστάν ο αρχιτέκτονας της στρατηγικής του Ιράκ

AFP, A.P.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Ενα δεύτερο «θαύμα» καλείται να επιτύχει ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους, ο οποίος αναλαμβάνει τη διοίκηση των αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, μετά την προχθεσινή αποπομπή του στρατηγού Στάνλεϊ Μακρίσταλ, λόγω των προσβλητικών σχολίων που έκανε ο τελευταίος για την πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ.

Ο Πετρέους θεωρείται ευρέως ως αρχιτέκτονας της επιτυχούς για την Αμερική έκβασης του πολέμου στο Ιράκ, τις τύχες του οποίου επίσης ανέλαβε όταν όλα θεωρούνταν χαμένα. Η αντιστροφή των συσχετισμών στο μέτωπο αποδίδεται κυρίως στην επιτυχημένη προσπάθειά του να μεταπείσει τους σουνίτες του Ιράκ να αποκηρύξουν την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα και να στραφούν εναντίον της.


Παρόμοιος είναι και ο στόχος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, με την κυβέρνηση της Καμπούλ να έχει ήδη απευθύνει κάλεσμα για εκεχειρία στους εξτρεμιστές. Εξάλλου, το σχετικό σχέδιο εκτελείτο μεν από τον Μακρίσταλ, αλλά πάντοτε σε συνεργασία με τον Πετρέους, ο οποίος είχε στο μεταξύ ανταμειφθεί για τη νίκη του στο Ιράκ με την προαγωγή του σε διοικητή όλων των αμερικανικών δυνάμεων στην Ασία και τη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, οι Ταλιμπάν διεμήνυσαν εκ νέου χθες ότι η επικείμενη έλευση του Πετρέους δεν αλλάζει σε τίποτα τη στάση τους απέναντι στην προοπτική κατάπαυσης του πυρός, η οποία παραμένει αρνητική. Επιπλέον και ο πρόεδρος του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, είχε προειδοποιήσει ότι η αλλαγή διοίκησης των αμερικανικών δυνάμεων σε μια τόσο κρίσιμη καμπή του πολέμου θα έθετε σε κίνδυνο την πορεία των επιχειρήσεων και μάλιστα την ώρα που διεξάγονται προετοιμασίες για προέλαση στην επαρχία Κανταχάρ, προπύργιο των Ταλιμπάν. Εντούτοις, ο Λευκός Οίκος δεν είχε περιθώρια να δείξει επιείκεια, από τη στιγμή που το περιοδικό Rolling Stone δημοσίευσε συνέντευξη του Μακρίσταλ και των επιτελών του, στην οποία εμφανίζονταν να ειρωνεύονται και να επικρίνουν σύσσωμο σχεδόν το επιτελείο του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, συμπεριλαμβανομένου του ιδίου, αλλά και του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν.

Εντέλει, ο κ. Καρζάι αναγκάστηκε χθες να ανακρούσει πρύμναν και εξέφρασε την πλήρη στήριξή του στον Πετρέους.

Σε ό,τι αφορά τις τακτικές που θα ακολουθηθούν στο μέτωπο, δεν αναμένεται να αλλάξουν πολλά. Αλλωστε, ο κ. Πετρέους δεν συμμετείχε μόνο στον σχεδιασμό της στρατηγικής Μακρίσταλ, αλλά είναι και ο συγγραφέας του νέου εγχειρίδιου ανορθόδοξου πολέμου που χρησιμοποιεί ο αμερικανικός στρατός στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Κατ’ ορισμένους, θεωρείται ο πλέον βαθύς γνώστης των τακτικών αντιμετώπισης του αντάρτικου, σε ολόκληρο τον κόσμο. Πάντως, ο ίδιος δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις αναφορές ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων, τα οποία επικαλούνται άτομα του περιβάλλοντός του.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Δημοψήφισμα στο Κιργιζιστάν παρά τα εμπόδια

Reuters, A.P., AFP

ΜΠΙΣΚΕΚ. Δύο οράματα, ένα αυστηρά εθνικιστικό και ένα πιο ανοικτό στις διάφορες εθνότητες που κατοικούν στο Κιργιζιστάν, συγκρούστηκαν αιματηρά στην κεντροασιατική χώρα την περασμένη εβδομάδα. Εμμεσος στόχος της μίνι εθνοκάθαρσης που επιχείρησαν Κιργίζιοι εναντίον Ουζμπέκων ήταν και η προσωρινή κυβέρνηση της χώρας, που ετοιμάζεται να παγιώσει την εξουσία της με το δημοψήφισμα της Κυριακής. Όμως, το δημοψήφισμα για την εκλογή νέας εθνοσυνέλευσης θα προχωρήσει κανονικά, παρόλο που τουλάχιστον ένα εκλογικό κέντρο, ένα σχολείο στην πόλη Ος, καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ πολλοί Κιργίζιοι ουζμπεκικής καταγωγής είδαν τις ταυτότητές τους να σκίζονται, προφανώς με στόχο να μην προσέλθουν στις κάλπες. Νέα απόπειρα αποσταθεροποίησης του δημοψηφίσματος έγινε χθες με τις απαγωγές εκλογικών αντιπροσώπων ουζμπεκικής καταγωγής.


Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση βρισκόταν χθες υπό έλεγχο και δεκάδες χιλιάδες Κιργίζιοι ουζμπεκικής καταγωγής, που είχαν καταφύγει στο γειτονικό Ουζμπεκιστάν, επέστρεφαν στις εστίες τους. Δεκάδες χιλιάδες άλλοι παρέμεναν εκτοπισμένοι. Θέατρο των συγκρούσεων, από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες άνθρωποι, ήταν η εύφορη κοιλάδα Φεργκάνα, σημαντικό πέρασμα του «δρόμου του μεταξιού». Ως οδός που συνέδεε από την αρχαιότητα τη Δύση με την Κίνα, είναι χωνευτήρι πολιτισμών και κατοικείται από συνονθύλευμα εθνοτήτων. Ενώ η αναλογία Ουζμπέκων στο σύνολο του πληθυσμού της Κιργιζίας δεν ξεπερνάει το 15%, στην κοιλάδα Φεργκάνα αποτελούν το 40%. Οι ταραχές χαρακτηρίστηκαν από πολλούς ως η «εκδίκηση του Μπακίγιεφ», του προέδρου που ανατράπηκε με αιματηρές διαδηλώσεις προ ολίγων μηνών. Ο Κουρμανμπέκ Μπακίγιεφ, οπαδός του δόγματος «Πρώτα οι Κιργίζιοι» διατηρεί ερείσματα στα σώματα ασφαλείας και στον στρατό, μονάδες των οποίων δραστηριοποιήθηκαν στο πογκρόμ κατά των Ουζμπέκων. Δεδομένων των προσπαθειών αποσταθεροποίησης του δημοψηφίσματος, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη ζήτησε την αποστολή στη χώρα διεθνούς αστυνομικής δύναμης.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Κλιμακώνεται η διαμάχη για το αέριο

Χθες η Μόσχα ανακοίνωσε περαιτέρω περικοπή της παροχής προς το Μινσκ, η οποία πέφτει στο 60%

ΜΟΣΧΑ. Κλιμακώνεται η διαμάχη της Ρωσίας με τη Λευκορωσία αναφορικά με το φυσικό αέριο. Χθες η Μόσχα ανακοίνωσε ότι προχωρεί σε περαιτέρω περικοπή της παροχής του φυσικού αερίου προς το Μινσκ, η οποία πέφτει πλέον στο 60%.

Τόνισε ωστόσο ότι η ροή του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη συνεχίζεται κανονικά, παρά τις απειλές του Μινσκ ότι θα κλείσει εντελώς τις στρόφιγγες των αγωγών που διέρχονται από τη Λευκορωσία. Ωστόσο, όπως ανακοίνωσε η επιχείρηση φυσικού αερίου της Λιθουανίας, η παροχή φυσικού αερίου μέσω Λευκορωσίας προς την Ουκρανία και τον ρωσικό θύλακο του Καλίνινγκραντ στη Βαλτική έχει μειωθεί κατά 40%.


Σημειωτέον ότι ο επίτροπος Ενέργειας Γκίντερ Ετινγκερ έχει ήδη προειδοποιήσει ότι η Ευρώπη «δεν πρέπει να γίνει όμηρος» στη διαμάχη Ρωσίας-Λευκορωσίας για το φυσικό αέριο.

Ο Aλεξέι Μίλερ, επικεφαλής της ρωσικής επιχείρησης φυσικού αερίου Gazprom, ανέφερε ότι έχει δύο νέα, ένα καλό και ένα κακό. Το καλό νέο, είπε, είναι ότι η μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Λευκορωσίας συνεχίζεται κανονικά και ότι οι πελάτες της Ρωσίας δεν έχουν λόγους να ανησυχούν. Το κακό νέο, πρόσθεσε, είναι ότι η Λευκορωσία δεν λαμβάνει μέτρα για να εξοφλήσει το χρέος της προς τη Ρωσία και συνεπώς η Ρωσία θέτει όριο στην παροχή φυσικού αερίου προς τη Λευκορωσία, στο 60%. Υπενθυμίζεται ότι η Ρωσία, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο, καλύπτει το 25% των αναγκών της Ευρώπης σε φυσικό αέριο. Τα τέσσερα πέμπτα αυτού του αερίου διέρχονται από την Ουκρανία και το ένα πέμπτο από τη Λευκορωσία.

Η Ουκρανία έχει ήδη υποσχεθεί να στείλει περισσότερο ρωσικό αέριο στην Ευρώπη για να βοηθήσει τη Μόσχα να καλύψει το ενδεχόμενο κενό που προκαλεί η παρακράτηση του ρωσικού φυσικού αερίου από τη Λευκορωσία, παρότι οι αναλυτές επισημαίνουν ότι δεν θα παρατηρηθεί μεγάλη έλλειψη, δεδομένης της χαμηλής κατανάλωσης στην Ευρώπη λόγω θέρους.

Οι σχέσεις Μόσχας-Μινσκ διέρχονται επίσης κρίση, καθώς ο Αλεξάντερ Λουκασένκο, ισόβιος πρόεδρος της Λευκορωσίας -από το 1994-, εκμεταλλεύεται την επιθυμία της Ρωσίας να διατηρήσει έναν σύμμαχο στα δυτικά της και ασκεί πιέσεις στο Κρεμλίνο για να μη διακόψει την οικονομική ενίσχυσή του προς το Μινσκ. Μεταξύ των πελατών της Ρωσίας, η Λευκορωσία καταβάλλει το χαμηλότερο αντίτιμο για το φυσικό αέριο και έχει διαμηνύσει ότι θα πρέπει να πληρώνει ακόμη λιγότερα τόσο για το ρωσικό φυσικό αέριο όσο και για το πετρέλαιο, αν η Μόσχα επιθυμεί να διατηρήσει τις στενές σχέσεις. Ο Λουκασένκο φλερτάρει τώρα με τη Δύση και αναζητεί εκεί πηγές ενέργειας.

Οι σχέσεις Ρωσίας-Λευκορωσίας επιδεινώθηκαν περαιτέρω μετά τη διαφωνία των δύο χωρών στο ζήτημα της υπό διαμόρφωση τελωνειακής ένωσης Ρωσίας, Καζακστάν και Λευκορωσίας, αλλά και γιατί ο Λουκασένκο έδωσε άσυλο στον ανατραπέντα πρόεδρο του Κιργιζιστάν, Κουρμπανπέκ Μπακίγεφ. Μετά την εξέγερση του Απριλίου και την ανατροπή Μπακίγεφ στο Κιργιζιστάν, η Μόσχα υποστηρίζει τη νέα ηγεσία στην πρώην σοβιετική δημοκρατία.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Το Κουρδικό επανέρχεται στο προσκήνιο

Ο Ερντογάν κατηγορεί τους Ευρωπαίους ότι δεν στηρίζουν τον αγώνα κατά του ΡΚΚ

Είκοσι επτά άτομα συνέλαβε και ανέκρινε η τουρκική αστυνομία σε σχέση με την προχθεσινή επίθεση της οργάνωσης «Γεράκια για την Απελευθέρωση του Κουρδιστάν» εναντίον στρατιωτικού λεωφορείου στο προάστιο Χαλκαλί της Πόλης. Την ίδια ώρα κατηγορίες εις βάρος ευρωπαϊκών χωρών, «που δεν στηρίζουν επαρκώς την Τουρκία στον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας και κάνουν τα στραβά μάτια στις δραστηριότητες και την προπαγάνδα εγκληματιών», εκτόξευσε χθες ο Ταγίπ Ερντογάν από το βήμα της συνόδου κορυφής χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης στην Κωνσταντινούπολη.

Μία ημέρα μετά την επίθεση στο Χαλκαλί, που κόστισε τη ζωή σε τέσσερις αξιωματικούς και στη 17χρονη κόρη στρατιωτικού, ο Τούρκος πρωθυπουργός ζήτησε από τους Ευρωπαίους συμμάχους «να διακόψουν τη χρηματοδότηση των Κούρδων αυτονομιστών και να απελάσουν υπόπτους για στρατευμένη δράση υπέρ του ΡΚΚ».


Ο κ. Ερντογάν συνόδευσε την επίθεσή του αυτή κατά Ευρωπαίων με αίτημα προς τη σύνοδο κορυφής για τη δημιουργία «κοινής αντιτρομοκρατικής πλατφόρμας», αίτημα το οποίο απαντήθηκε με διακήρυξη στην οποία η σύνοδος καταδικάζει «τη δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ» και καλεί τη διεθνή κοινότητα να υποστηρίξει την Τουρκία στον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας.

Η οργισμένη πικρία έναντι Ευρωπαίων του κ. Ερντογάν, για την «ανοχή τους προς τη δράση κουρδικών οργανώσεων και μέσων ενημέρωσης», εκφράστηκε αφού προηγουμένως εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ διέψευσε πληροφορίες τουρκικών εφημερίδων, σύμφωνα με τις οποίες οι ΗΠΑ διέκοψαν πρόσφατα την ανταλλαγή πληροφοριών για το ΡΚΚ με την Τουρκία, πρακτική που εφαρμόστηκε επί κυβερνήσεως Μπους βάσει συμφωνίας. «Δεν υπήρξε καμία αλλαγή, το ΡΚΚ παραμένει μια τρομοκρατική οργάνωση, που συνιστά απειλή για την Τουρκία, το Ιράκ και τις ΗΠΑ», δήλωσε ο Φίλιπ Κράουλι. Εμφαση έδωσε η φιλοκυβερνητική «Ζαμάν» στην τελική ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ υπέρ της απόφασης της αμερικανικής κυβέρνησης να απαγορεύσει σε Αμερικανούς πολίτες και οργανώσεις την παροχή «υλικής βοήθειας» προς τρομοκρατικές οργανώσεις. Στο κείμενο της απόφασης γίνεται ειδική μνεία στην Τουρκία, «χώρα σύμμαχο και μέλος του ΝΑΤΟ, σε διαρκή άμυνα έναντι της βίαιης εξέγερσης του ΡΚΚ».

Η διεθνοποίηση του κουρδικού ζητήματος από τον Τούρκο πρωθυπουργό δεν άμβλυνε την κριτική της αντιπολίτευσης για τους χειρισμούς του στο κουρδικό, μολονότι σε αυτοσυγκράτηση κάλεσε τον λαό ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μπασμπούγ. Η ουσία όμως είναι ότι, ενώ το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας μονοπωλούσαν η συνταγματική αναθεώρηση και η δίκη της Εργκένεκον, οι επιθέσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία, και προχθές στην Κωνσταντινούπολη, επαναφέρουν τους Κούρδους στο προσκήνιο. Υπενθυμίζεται ότι το περασμένο Σάββατο, 12 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν από Κούρδους σε φυλάκιο στο Σεμντινλί της επαρχίας Χάκαρι. Ανώτατοι στρατιωτικοί πληροφόρησαν τον κ. Ερντογάν ότι, δυόμισι ώρες πριν από την επίθεση στο φυλάκιο, ήταν γνωστή η παρουσία Κούρδων ανταρτών, αλλά ουδείς αντέδρασε. Εξ ου και στην Αγκυρα από ανώνυμες κυβερνητικές πηγές γίνεται λόγος για «υπονομευτικές ενέργειες». Ενδιαμέσως, η τουρκική αεροπορία πλήττει στόχους του ΡΚΚ στο βορειοϊρακινό έδαφος.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

H Τουρκία ευφραίνεται – Όχι όμως οι καταπιεσμένοι

Του Victor Sharpe*

Το 1974, ένας στολίσκος απέπλευσε από την Τουρκία. Δεν είχε όμως προορισμό την Γάζα και ούτε μετέφερε γκάγκστερ και «ιερούς μαχητές» οι οποίοι προσποιούνταν τους ακτιβιστές. Ο στολίσκος του ’74 αποτελείτο από πολεμικά σκάφη με προορισμό την Κύπρο, στο πλαίσιο μιας μεγάλης έκτασης εισβολής, και με την χρήση, παράνομα, αμερικανικών όπλων και εξοπλισμού.

Μετά την συντριβή της αντίστασης των Ελληνοκυπρίων στο βόρειο μέρος της νήσου, οι Τουρκικές δυνάμεις άρχισαν το εθνικό ξεκαθάρισμα. Αργότερα η Τουρκία απέστειλε πρόσθετους στολίσκους στο νησί: σκάφη με επιβάτες 150.000 Τούρκους, οι οποίοι εποίκισαν την περιοχή μετά την εκδίωξη και την προσφυγοποίηση 200.000 Ελλήνων.


Η πρωτεύουσα Λευκωσία, παραμένει μέχρι σήμερα μία διαιρεμένη πόλη, με συρματοπλέγματα να σηματοδοτούν το σύνορο. Τα ίδια έζησαν η Ιερουσαλήμ και οι Εβραίοι κάτοικοι της μεταξύ 1948 και 1967, όταν η πόλη βρισκόταν από Ιορδανική κατοχή. Με την διαίρεση της, ο ανατολικός τομέας και η βιβλική και προγονική πατρώα γη της Ιουδαίας και της Σαμάρειας, γνωστή σήμερα ως Λωρίδα της Γάζας, περιήλθαν στην κατοχή των Αράβων.

Το 1948, ο Αραβικός πληθυσμός της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ εκδιώχθηκε από την εξουσιάζουσα από τους Βρετανούς Ιορδανική Αραβική Λεγεώνα. Δεν ήταν παρά το 1967, οπότε το Ισραήλ αμυνόμενο πολέμησε εναντίον της Ιορδανίας, της Αιγύπτου και της Συρίας, όταν οι εκδιωχθέντες κατάφεραν να επανακτήσουν τα σπίτια τους στον ανατολικό τομέα της Ιεράς Πόλης και στον ερειπωμένο Εβραϊκό τομέα. 57 αρχαίες συναγωγές βεβηλώθηκαν από τους Άραβες και οι εβραϊκές ταφόπετρες στο Όρος των Ελαιών αφαιρέθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως τουαλέτες από την Αραβική Λεγεώνα.


Ιερουσαλήμ και Λευκωσία – Κοινά βιώματα
Όπως η Λευκωσία είναι σήμερα μοιρασμένη, έτσι ήταν και η Ιερουσαλήμ πριν από την απελευθέρωση και την επανένωση της. Κύπρος και Ισραήλ είναι θύματα της Τουρκικής επιθετικότητας. Η Τουρκία, με τους Ισλαμικούς παιάνες και την συμμαχία με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, έχει μετατραπεί σε εχθρό του Εβραϊκού κράτους, ενώ έχει σκληρύνει ακόμη περισσότερο την στάση της ως προς την επίτευξη ειρηνικής διευθέτησης με τους Έλληνες στην διαιρεμένη Κύπρο.

Είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι όπως η Βρετανία διατήρησε και καταχράστηκε τους όρους της «Παλαιστινιακής Εντολής», εισάγοντας συμφωνία εξπρές για την εγκαθίδρυση εντός των συνόρων της, της Εβραϊκής Εθνικής Γης, έτσι ακριβώς έπραξε και η Τουρκία με την κατοχή της Κύπρου. Η χρήση του όρου Ελληνοκύπριος και Τουρκοκύπριος θεωρείται μία κλασική τακτική του δόγματος «διαίρει και βασίλευε.»

Κατά την κυριαρχία τους, οι Οθωμανοί Τούρκοι κατέλαβαν τεράστιες εκτάσεις στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια, ως επίσης την Ελλάδα και την Κύπρο. Η αυτοκρατορία τους διήρκησε από το 1517 μέχρι το 1917, και σε αυτήν οι μη-Μουσουλμάνοι αντιμετωπίζονταν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, ενώ υπήρξαν θύματα φρικτών εγκλημάτων.

Στο Οθωμανικό κράτος, Χριστιανοί και Εβραίοι δεν δικαιούνταν να καταλαμβάνουν αξιώματα, υπόκειντο σε διακρίσεις και ήταν αναγκασμένοι ως «άπιστοι», να καταβάλλουν στις Μουσουλμανικές αρχές τον «τζίζια», τον απεχθή φόρο υποτελείας.


Κατά τον Μεσαίωνα, Εβραίοι οι οποίοι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο εκδίωξης ή υποταγής στην Ισπανία και την Πορτογαλία, αναγκάστηκαν να προσηλυτιστούν ώστε να παραμείνουν στην Ιβηρική χερσόνησο. Ωστόσο οι περισσότεροι διατήρησαν μυστικά την Εβραϊκή τους πίστη. Παρομοίως, αρκετοί Έλληνες Χριστιανοί στην Ελλάδα και την Κύπρο προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, ωστόσο μυστικά αυτοί οι «λινοβάμβακοι» συνέχιζαν να εκκλησιάζονται σε υπόγειες εκκλησίες και να διατηρούν ζωντανό τον ελληνικό πολιτισμό.

Το 1978, οι Τούρκοι πώλησαν την Κύπρο στους Άγγλους για να γεμίσουν τα άδεια τους ταμεία. Εκείνη την περίοδο η Τουρκία παρέπαιε ταχύτατα μετατρεπόμενη σε «ασθενή της Ευρώπης» ενώ στη συνέχεια θα συμμαχούσε με την Γερμανία στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, γεγονός που οδήγησε στην καταστροφή της Οθωμανικής Τουρκικής αυτοκρατορίας και στην απελευθέρωση τεράστιων εδαφών, περιλαμβανομένης το 1917, της Ιερουσαλήμ.

Το 1923, με την Συνθήκη της Λωζάννης, τερματίστηκε η όποια νόμιμη διεκδίκηση εκ μέρους της Τουρκίας στην Κύπρο. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αρκετές Βρετανικές περιοχές άρχισαν να ζητούν την ανεξαρτησία τους. Την απελευθέρωση τους απαίτησαν ως ήταν φυσικό και οι κάτοικοι της Κύπρου. Ωστόσο η Τουρκία αντέδρασε έντονα και ως αποτέλεσμα εκτυλίχθηκε στο νησί μία εκστρατεία βίας και παράνομης κατοχής εδαφών, με την έμπρακτη στήριξη και υποστήριξη της Άγκυρας. Τελικά το 1974, όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη – η Τουρκική εισβολή.


Στην Τουρκία ο στολίσκος
Σε έναν ηθικό κόσμο θα συνιστούσε πραγματική δικαιοσύνη ο κατάπλους στολίσκων στην Τουρκία με επιβάτες πραγματικούς ανθρωπιστές οι οποίοι να απαιτήσουν δημόσια τα ακόλουθα:
- αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου και πλήρη τερματισμό της Τουρκικής στρατιωτικής κατοχής,
- σεβασμό του δικαιώματος των Κούρδων για ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος,
- πλήρη παραδοχή για τα εγκλήματα εναντίον των Αρμενίων.
Επίσης η Τουρκία να συνετιστεί αποδεχόμενη το αναφαίρετο δικαίωμα του Εβραϊκού κράτους να αμύνεται από την Αραβική και Ισλαμική επιθετικότητα που εκπηγάζει από την Γάζα.

Ωστόσο μέχρι και σήμερα, η Τουρκία προωθεί την Ισλαμική της φιλοδοξία να αποκαταστήσει την μισητή Οθωμανική Αυτοκρατορία και το Χαλιφάτο, αντί να μετανοήσει για τις θηριωδίες έναντι των μη-Μουσουλμάνων υποτελών της. Ταυτόχρονα εξακολουθεί να αρνείται πεισματικά την όποια αναγνώριση ή ομολογία των εγκλημάτων που διέπραξε στο παρελθόν και στο παρόν εναντίον της ανθρωπότητας.

Και όλα αυτά, ενώ στο μεταξύ η κυβέρνηση Ομπάμα, τα Ηνωμένα Έθνη και ένας βαθιά ανήθικος κόσμος, παραμένουν σιωπηλοί στην είδηση ότι ακόμη ένας στολίσκος από ψέματα και βία προετοιμάζεται να αποπλεύσει από την Τουρκία και το Ιράν σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει έναν θαλάσσιο αγωγό σύγχρονων και ακόμη πιο δολοφονικών πυραύλων για την Χαμάς, που στόχο θα έχουν Ισραηλινούς αμάχους.

*Πολιτικός αναλυτής και συγγραφέας του δίτομου βιβλίου Politicide

Διαβάστε περισσότερα...