Έναντι της Ε.Ε. το ΝΑΤΟ;

Sabah (23/11/2008)

Του Muharrem Sarıkaya

Άραγε, η Κύπρος όντως βρίσκεται κοντά σε μια λύση, όπως μας εμφανίζουν; Οι δύο ηγέτες της Κύπρου, οι οποίοι προέρχονται και οι δύο από την Αριστερά, στο θέμα μιας φόρμουλας επίλυσης έχουν την ίδια άποψη; Σύμφωνα με την αντίληψη που έχουμε αποκομίσει, ακούγοντας στην Άγκυρα τον Ταλάτ, δεν μας επιτρέπεται να απαντήσουμε θετικά στα ερωτήματα αυτά.

Αν και ο Χριστόφιας στη διεθνή κοινότητα δίνει την εντύπωση ότι «συμφωνεί» με τον Ταλάτ, εντούτοις γίνεται φανερό ότι, σύμφωνα με την πραγματική εξέλιξη των πραγμάτων, δεν είναι διόλου έτσι. Μάλιστα, μπορούμε να συναγάγουμε ότι η διαδικασία των συνομιλιών έχει επιστρέψει στην εποχή του Παπαδόπουλου.

Ο λόγος για το συμπέρασμα αυτό ήταν η ομιλία του Ταλάτ στο TEPAV, στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και οι δηλώσεις του άμα τη επιστροφή του στο νησί… Ο Ταλάτ είναι δυσαρεστημένος από τη μετάβαση του Χριστόφια στη Μόσχα και την υπογραφή μνημονίου με το Ρώσο Πρόεδρο, πράγμα που αποτελεί εμπόδιο στη λύση.

Όμως, η ε/κ πλευρά το παιχνίδι αυτό, το είχε παίξει και στο παρελθόν. Είχε καταφέρει να δείχνει ότι είναι υπέρ μιας λύσης και ακολούθως να οδηγεί την υπόθεση στο ανεπίλυτο. Ωστόσο, το αντίκρισμα του παιχνιδιού αυτού δεν ήταν κάποια κύρωση προς την ε/κ πλευρά. Απεναντίας, αυτή επιβραβεύτηκε.

Στην κατάσταση αυτή, πώς θα εξασφαλισθεί μια μόνιμη συμφωνία στο νησί; Θα μπορέσει να βρεθεί μια τρίτη λύση; Είναι πολύ δύσκολο, στο μέτρο που όλοι παίζουν για το θεαθήναι και καταβάλλουν προσπάθειες, προκειμένου να βρεθούν ένα βήμα μπροστά στην επόμενη περίοδο. Διότι στους στόχους και των δύο πλευρών υπάρχει η περίοδος του Δεκεμβρίου 2009.

Την ημερομηνία αυτή, η Ε.Ε. θα εξετάσει εάν η Τουρκία έχει φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Κύπρο. Αν έως τότε δεν έχει εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της, οι οποίες απορρέουν από το Συμπληρωματικό Πρωτόκολλο της Τελωνειακής Ένωσης και δεν έχει ανοίξει τους λιμένες και αερολιμένες της στα πλοία και στα αεροσκάφη με κυπριακή σημαία, και αν δεν έχει ομαλοποιήσει τις σχέσεις της [με την Κύπρο], τότε στην Έκθεση Προόδου της Ε.Ε. η θέση της Τουρκίας, όσον αφορά την ένταξη, θα επανεξετασθεί.

Εξάλλου, η Γαλλία έχει μπλοκάρει πέντε διαπραγματευτικά κεφάλαια και οι Ε/κ άλλα οκτώ, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι ενταξιακές συνομιλίες θα έχουν λήξει οριστικά. Όσο και αν διαφαίνεται ότι η Ε.Ε. δεν επιθυμεί τα πράγματα να οδεύσουν προς την κατάσταση αυτή, εντούτοις οι εξελίξεις που θα προκύψουν, θεωρείται βέβαιο ότι εκεί θα τα οδηγήσουν.

Πάντως, απέναντι σε αυτό, η Τουρκία δεν είναι εντελώς αδύναμη. Υπάρχει το ατού του ΝΑΤΟ… Διότι τον επόμενο χρόνο το ΝΑΤΟ θα εορτάσει τα 60 χρόνια της ίδρυσής του και θα λάβει σοβαρές αποφάσεις όσον αφορά το θέμα της «διεύρυνσης και του στρατηγικού του οράματος».

Στο πλαίσιο αυτό συζητείται η ένταξη της Κύπρου στην Ατλαντική Συμμαχία και η μεταβίβαση των δικαιωμάτων εγγύησης της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Αγγλίας στο ΝΑΤΟ. Εάν η ‘’ε/κ διοίκηση’’ μπλοκάρει το χρονοδιάγραμμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε και δεν κάνει ένα βήμα για την επίλυση του Κυπριακού, τότε και η Άγκυρα θα προβάλει βέτο στην ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Η Ρωσία ίσως ενθαρρύνει τους Ε/κ, επειδή βλέπει το ενδεχόμενο αυτό. Όμως, αυτό πρέπει να το δουν, όχι μόνο η Ε.Ε., αλλά και οι σύμμαχοι της Τουρκίας.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά και ο Μουμτάζ Σοϊσάλ (παλιός σύμβουλος του Ντενκτάς), η διεθνής κοινότητα πρέπει να ασκήσει πιέσεις στην ε/κ πλευρά λέγοντας: «Αν και αυτή τη φορά χαλάσεις τα πράγματα, τότε θα αναγνωρίσω την ΤΔΒΚ». Μάλιστα πρέπει να κάνει και συγκεκριμένα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Ο ίδιος αναφέρει ακόμη ότι η καλύτερη λύση θα βρεθεί με την εξής φόρμουλα: «Στο νησί πρέπει να δημιουργηθούν δυο κράτη, τα οποία θα αναγνωρίσουν άμεσα το ένα το άλλο, και να υπογραφούν συμφωνίες συνεργασίας σε διάφορους τομείς, όπως της μη επίθεσης, της μετεωρολογίας και της εναέριας κίνησης. Είναι πιο εύκολο η λύση αυτή να γίνει αποδεκτή από όλο τον κόσμο…»

Εμείς νομίζουμε ότι τα πράγματα οδεύουν με ταχύτητα προς τη φόρμουλα αυτή, την οποία υποστηρίζει εδώ και χρόνια ο Σοϊσάλ…