MİT

Hürriyet (27/11/2008)

Του Oktay Ekşi
Προέδρου του Συμβουλίου Τύπου της Τουρκίας

Το γεγονός ότι η MİT [Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών] άρχισε να κατακερματίζεται, το γνωρίζαμε και εμείς, όπως άλλωστε κάθε Τούρκος, ο οποίος δεν βρίσκεται εν υπνώσει. Δεν αναμέναμε, όμως, η αλήθεια αυτή να παρουσιασθεί ενώπιον μας τόσο απότομα.

Χθες ήρθε στο φως της δημοσιότητας ένα έγγραφο, το οποίο έφερνε στην επιφάνεια τα χάλια της MİT. Ας το υπενθυμίσουμε: Στην εφημερίδα Sabah δημοσιεύθηκε έγγραφο, του οποίου η γνησιότητα επιβεβαιώθηκε αργότερα από την ίδια τη MİT.

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτό, το περίεργο εκείνο πλάσμα, που ακούει στο όνομα Tuncay Güney, έδωσε τις πληροφορίες για τη στοιχειοθέτηση της υπόθεσης Εργκενεκόν. Στην πραγματικότητα, είναι ένα άτομο, με το οποίο η MİT, κατά κάποιο τρόπο, είχε διασυνδέσεις.

Το άτομο αυτό αρχικά είχε εκδιωχθεί από τη ΜİT, αλλά αργότερα και επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ είχε προσληφθεί και πάλι στην Υπηρεσία και εργαζόταν για λογαριασμό του Mehmet Eymür, δίχως να γνωρίζει κανείς τι είδους υπηρεσίες προσέφερε και σε ποιον. Την ίδια περίοδο, εργάσθηκε και ως «δημοσιογράφος». Κάποια στιγμή και, όταν αναμίχθηκε σε κάποια βρόμική δουλειά, έπεσε στα χέρια της Αστυνομίας και με τον τρόπο αυτό αποκαλύφθηκε.

Η MİT τον ένοχο τι τον κάνει; Τον γλιτώνει αμέσως από τη Δικαιοσύνη.

Η MİT δεν ήταν αυτή, η οποία το διάσημο δολοφόνο της ΝΑ Ανατολίας, Mahmut Yıldırım, τον έσωσε από τα χέρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Άγκυρας και, αφού τον θεράπευσε από τις κακώσεις από τα βασανιστήρια που είχε υποστεί, μαζί με άλλα μέλη της MİT τον πέρασε από την αίθουσα VIP του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης και τον έστειλε στη Βηρυτό, με συνέπεια να χαθούν τα ίχνη του;

Η MİT δεν ήταν αυτή, η οποία τριγύριζε δίχως να κάνει απολύτως τίποτε, όταν η αρμενική τρομοκρατική οργάνωση ASALA από το 1973 έως το 1984, δηλαδή επί 11 χρόνια, δολοφονούσε περίπου 43 διπλωμάτες μας;

Αργότερα, άρχισε να συνεργάζεται με έναν παλιάνθρωπο, ονόματι Abdullah Çatlı, εν μέσω ισχυρισμών ότι «κάτι σκάρωναν μαζί στην Ευρώπη». Πάντως, ουδέποτε μάθαμε πόσο σωστά ήταν όλα αυτά.

Εξ όσων γνωρίζουμε, δουλειά της MİT δεν είναι να παρουσιάζει στην ηγεσία του κράτους, μια ώρα νωρίτερα, τις σημαντικές εκείνες πληροφορίες που πρέπει να πληροφορηθεί; Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά στο παρελθόν. Η Υπηρεσία αυτή ποτέ δεν πληροφόρησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον Π/Θ για μια απόπειρα πραξικοπήματος.

Επιπλέον… τα στοιχεία της σημερινής υπόθεσης Εργκενεκόν, η MİT τα είχε στα χέρια της από το 2001. Αυτά τα έκρυψε για μερικά χρόνια. Μετά, όταν ήρθε η καιρός να βγουν στο φως, τα έστειλε στην Πρωθυπουργία.

Είναι δυνατόν να υπάρξει μια τέτοια Υπηρεσία Πληροφοριών; Ίσως να νομίζετε ότι αυτό είναι έργο του τελευταίου καιρού ή ορισμένων διοικούντων της Υπηρεσίας.

Δεν έχει καμία σχέση. Την περίοδο, κατά την οποία δημοσιογραφούσα στην Άγκυρα [1952-74], η Υπηρεσία αυτή, της οποίας τα μέλη δεν πρέπει τάχατες να γνωρίζει κανείς, το 1959 απέναντι από το πάρκο Kurtuluş της Άγκυρας, έκτισε μια πολυκατοικία, όπου θα στέγαζε μόνο τα δικά της μέλη, επιπλέον ο θεμέλιος λίθος τέθηκε με τελετή, στην οποία σύσσωμα συμμετείχαν όλοι οι δημοσιογράφοι.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Λες και ήθελαν να γίνουν γνωστοί και όσοι θα έμπαιναν κρυφά μέσα στην πολυκατοικία αυτή, έπιασαν και νοίκιασαν στην περιοχή Kavaklıdere της Άγκυρας ένα άλλο κτήριο. Έβαλαν και μια πινακίδα στην είσοδο, που έγραφε «Διεύθυνση Αρχών της Πρωθυπουργίας» [Başbakanlık Prensipler Dairesi], θέλοντας με τον τρόπο αυτό να εκθέσουν τους εαυτούς τους και εκεί.

Το πρώτο, το οποίο πρέπει να γίνει σε μια τέτοια Υπηρεσία, είναι δίχως καθυστέρηση, ούτε μιας ημέρας, να καταργηθεί και στη θέση της να δημιουργηθεί μια νέα μονάδα, οργανωμένη όπως πρέπει.