Υπό τον πρόεδρο Ομπάμα -και ίσως ουδείς μπορούσε να πράξει διαφορετικά- υποβαθμίσθηκε η ικανότητα και η επιθυμία των ΗΠΑ να ασκούν ηγετικό ρόλο. Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2009 έπληξε το κύρος των ΗΠΑ. Η κακή κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας, το μεγάλο χρέος και οι διαρκείς κομματικές αντιπαραθέσεις, έχουν επιπτώσεις στην οικονομική δυνατότητα και στην πολιτική προθυμία της χώρας να τείνει χείρα βοηθείας σε άλλες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν στάθηκαν ουσιαστικά στο πλευρό της Ευρώπης τώρα, που αντιμετωπίζει και αυτή κρίση χρέους. Η ευρωπαϊκή παραγωγή αντιστοιχεί στο 1/5 της παγκόσμιας και είναι περίπου ανάλογη με αυτήν των ΗΠΑ. Η Ευρώπη θα μπορούσε να αντισταθμίσει το κενό εξουσίας. Δεν το έπραξε. Αντιθέτως, ενέτεινε την παγκόσμια αστάθεια, καθώς αντιμετωπίζει τους δικούς της αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και τεράστια χρέη. Πριν ακόμη θέσει ο Παπανδρέου την ωρολογιακή βόμβα στα σπλάχνα της τελευταίας συμφωνίας για το χρέος της χώρας του -μιας συμφωνίας που είχε στόχο όχι μόνον να στηρίξει την Ελλάδα αλλά και να διασφαλίσει την Ισπανία και την Ιταλία από το ενδεχόμενο της πτώχευσης- η συμφωνία είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση, ως προς το ικανό των μεγεθών της.
Για να προστατευθεί η Ισπανία και η Ιταλία, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας (EFSF) έχει ανάγκη 2,5-3 τρισ. ευρώ, αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times ο επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup, Βίλεμ Μπούιτερ. Το υψηλότερο από τα προαναφερόμενα ποσά είναι σχεδόν επταπλάσιο των υπαρχόντων. Πού θα βρεθούν τα κεφάλαια; Μάλλον όχι στην Ευρώπη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.