Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ - Αξιούμεν Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα

΄Ηταν 1η Απριλίου (1955) της ΕΟΚΑ η αρχή που ακούστηκε στην Κύπρο η φωνή του Διγενή.
Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ' ένας αέρας
Στούν τον τόπον πων καμένος τζι' έθ θωρρεί ποττέ δροσιάν,
Για να φέξη καρτερούμεν το φώς τζιείνης της μέρας
Πων να φέρη στον καθέναν τζιαί χαράν τζιαί ποσπασιάν.
Την μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν,
Για να μας σφιχταγκαλιάση τζιαί να νεκραναστηθούμεν..
(Ολόκληρο το ποίημα δημοσιεύθηκε στο βιβλίο μου «Από την ΄Ενωση στην Κατοχή»).
Από το ποίημα του Δημήτρη Λιπέρτη χαρισμένον εις τον πατριώτην Δήμαρχον της Λευκωσίας Γεώργιον Α. Μαρκίδην, τον Μάρτιο του 1928. Το οποίο γράφτηκε για την ΄Ενωση της Κύπρου με την Ελλάδα και όχι για τουρκο-βρετανικές διζωνικές δικοινοτικές ομοσπονδίες ή σχέδια εκτρώματα 'Ανάν'.
Πριν 50 χρόνια σαν σήμερα αυτός ο τόπος έγραψε μια ιστορία ανεπανάληπτη στα ένοπλα απελευθερωτικά κινήματα. Τα νιάτα αυτού τού τόπου συστρατεύθηκαν με ένα πρωτοφανή και αφάνταστο ενθουσιασμό για να προσφέρουν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας τους από τον αποικιακό ζυγό. Θυσιάζονταν ο ένας μετά τον άλλο τραγουδώντας τον Ελληνικό Εθνικό ΄Υμνο και υμνώντας την Ελλάδα στις κεντρικές φυλακές του δυνάστη Βρετανού αποικιοκράτη. Με την αθώα τους ψυχή να παραδίδεται πιστεύοντας ότι έτσι πρόσφεραν γη και ύδωρ στο στόχο της Ενώσεως με την Ελλάδα για τον οποίο είχαν ορκιστεί.

΄Ολη η Ελλάδα, όλος ο Ελληνισμός ανα την υφήλιο βρισκόταν στο πλευρό τους. Μια εκστρατεία που είχε κλονίσει την αδίστακτη βρετανική αποικιοκρατία η οποία στις 14.2.1957 έγραψε χαρακτηριστικά: "΄Εστω και αν είχαμε περισσότερα λεφτά στη διάθεσή μας για προπαγάνδα στο θέμα της Κύπρου, είναι ολοφάνερο πως δεν θα μπορούσαμε να ανταγωνιστούμε τους ΄Ελληνες. Δεν μπορούμε π.χ. να διανέμουμε διαφωτιστικά φυλλάδια στα αεροδρόμια του Λονδίνου, ή να τυπώσουμε ειδικά γραμματόσημα. Σε πολλές χώρες η ελληνική προσέγγιση είχε θετικά αποτελέσματα για τους ΄Ελληνες. (΄Οπως οι ΗΠΑ και ορισμένες ευρωπαικές χώρες). Και δεν πρέπει να κοροιδευόμαστε και να πιστεύουμε πως οι μέθοδοι αυτές των Ελλήνων δεν έχουν πετύχει. Ακόμη περισσότερο, οι Έλληνες δεν έχουν αγνοήσει τα κέντρα αποφάσεων και τους Ακαδημαικούς."
Το 1954 τα ελληνικά ταχυδρομεία κυκλοφόρησαν ένα γραμματόσημο με δηλώσεις Βρετανών βουλευτών υπέρ των ελληνικών θέσεων. Ο σχεδιαστής της διχοτόμησης της Κύπρου και σαδιστής σκηνοθέτης της 'Τριμερούς' τον Αύγουστο του 1955 Σερ Άιβορ Κιρκπάτρικ ζήτησε την άμεση απόσυρσή του. Αλλά, οι αρχές των βρετανικών ταχυδρομείων αποφάνθηκαν πως δεν είχαν επαρκή υπόθεση για να αποταθούν στη Διεθνή ΄Ενωση Ταχυδρομείων.
Βρόμικη πολιτική
Η βρετανική κυβέρνηση ομολογουμένως είχε παραδεχτεί την ικανότητα και αποτελεσματικότητα της τότε ελληνικής προπαγάνδας. Οι ΄Ελληνες είχαν πράγματι νικήσει μιαν ολόκληρη αυτοκρατορία - οι μόνοι που δεν το αναγνώριζαν δυστυχώς ήταν οι ίδιοι οι ηγέτες τους. Εκείνοι ακριβώς που όρκισαν την αδούλωτη αμούστακη νεολαία να θυσιαστεί για την ΄Ενωση με την Ελλάδα, αλλά την πρόδωσαν πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι του όρκου.
Οι Βρετανοί είχαν, παράλληλα με το ξεκίνημα της ΕΟΚΑ, ξεκινήσει και οι ίδιοι την γνωστή και βρώμικη πολιτική τους του «διαίρει και βασίλευε».
Πρώτον με την διευθέτηση όπως επαναφέρουν την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό σκηνοθετώντας και συνωμοτώντας με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Ε. Μεντερές για το πληρωμένο παγκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης αρχές του Σεπτέμβρη 1955.
Και δεύτερον με την διάβρωση της ελληνοκυπριακής κοινωνίας και δημιουργώντας την περιβόητη και διαβόητη έκτοτε ομάδων των επίλεκτων αγγλόφιλων συνεργατών τους των λεγόμενων 'μετριοπαθών' (σημερινούς λεγόμενους επαναπροσεγγιστές/Ανανικούς) και συστρατεύοντας ηγετικά στελέχη της ελλαδικής κοινωνίας φιλόαγγλους και φιλοαμερικανούς τους οποίους πέρασαν η Ιντέλλιγεντς Σέρβις και η ΣΙΑ στους καταλόγους των εμμίσθων τους. Με στόχο το θάψιμο της Ενώσεως και προώθησης διχοτομικής λύσης μέσω λεγόμενης Ανεξαρτησίας.
Οι. «τρομοκράτες»
Τα βρετανικά αρχεία του κράτους εδώ και χρόνια έχουν αποκαλύψει σημεία και τέρατα. Ουσιαστικά η σημερινή εχθρική βρετανική πολιτική του Λονδίνου και ο τρόπος που λειτουργεί υποσκάπτοντας το νόμιμο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας ουδόλως διαφέρει από την βρώμικη πολιτική κατά την διάρκεια του Ενωτικού Αγώνος της ΕΟΚΑ όπως δεν διαφέρουν και τα εκτρωματικά σχέδιά τους.Τότε είχαν συστρατεύσει τους Τουρκοκύπριους επικουρικούς εναντίον του Ελληνισμού στο νησί και την σύσταση της ΤΜΤ και Βολκάν σήμερα συστρατεύουν δικούς μας στα διάφορα ανθελληνικά λεγόμενα σεμινάριά τους.
Με την ευκαιρία της 50ης επετείου του απελευθερωτικού ενωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955 αναφέρω τα ακόλουθα γεγονότα που αποτελούν μέρος της ιστορικής παρακαταθήκης εκείνου του αγώνος μέσα από τα ίδια τα βρετανικά αποδεσμευθέντα επίσημα έγγραφα του βρετανικού κράτους. Και παραθέτω παράλληλα και το σκεπτικό αξιωματούχου του Φόρειν ΄Οφις για λύση - τον Απρίλιο του 1958.
Με την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου, 1955, οι αξιωματούχοι της τότε βρετανικής αποικιοκρατικής Συντηρητικής κυβέρνησης στο Λονδίνο δεν γνώριζαν πως ακριβώς να αποκαλούσαν τους αντάρτες της οργάνωσης. ΄Εκαναν πολλές σκέψεις για σχεδόν ένα χρόνο, όπως π.χ. «αντάρτες» «παράνομους| κ.α. Τελικά επεκράτησε η λέξη «τρομοκράτες», εισήγηση της τότε Συντηρητικής κυβέρνησης του Λονδίνου. Μια λέξη που ο κυβερνήτης Στρατάρχης Χάρτινγκ, ο οποίος δεν έδιδε και μεγάλη σημασία στις λέξεις, δέχθηκε δίχως δεύτερη σκέψη. ΄Εγραψε σε σχετικό τηλεγράφημα προς το Λονδίνο: ".δεν δίνω και μεγάλη σημασία στην εκλογή λέξεων. Ας τους ονομάσουμε «τρομοκράτες»."
Η ειρωνία της ιστορίας.
Η ιστορία όμως έχει τον τρόπο της να ειρωνεύεται εκείνους που την περιφρονούν. 50 χρόνια μετά τον ένδοξο εκείνο αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού για ΄Ενωση της Κύπρου με την Ελλάδα, 50 χρόνια μετά την ηρωική εκείνη «Ιντεφάντα» της μαθητιώσας νεολαίας της Κύπρου όπως μαρτυρούν οι μαυρόασπρες ταινίες των ξένων πρακτορείων, η ιστορία μάς φανερώνει ότι εκείνοι που πρότειναν την λέξη «τρομοκράτες» ήσαν οι ίδιοι αρχικά «αντάρτες» εναντίον των Άγγλων!
Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια του Hutchinson «Η Βρετανική Ιστορία», το Κόμμα των Τόρηδων ιδρύθηκε το 1680 και διήρκεσε μέχρι το 1830 όταν και μετανομάστηκε σε Συντηρητικό Κόμμα. ' Οι Τόρηδες αρχικά ήσαν Ιρλανδοί αντάρτες (guerrillas) οι οποίοι επετίθοντο κατά των ΄Αγγλων.'!!!
Δηλαδή, οι απόγονοι των πρώην Ιρλανδών «αντάρτών» εναντίον των ΄Αγγλων, ονόμασαν τους ΄Ελληνες αντάρτες της ΕΟΚΑ «τρομοκράτες»!
Οι εξορίες των αγωνιστών
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου τριμήνου του 1957 ο Σερ Χιού Φούτ αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως αντικαταστάτη του Σερ Τζόν Χάρτινγκ, επισκέφθηκε το Λονδίνο και συζήτησε με τους ανώτερούς του σκέψεις για εξορία πέραν των 200 σκληροπυρηνικών στελεχών της ΕΟΚΑ που είχαν συλληφθεί και εκρατούντο στις φυλακές στην Κύπρο. Ο Φούτ ήθελε να εξορίσει 200 συλληφθέντες στην Κένυα. Μια άλλη πρόταση ήταν να προσφέρει στους πιο ηλικιωμένους εθελοντική εξορία στην Ελλάδα.
Οι νομικοί σύμβουλοι όμως του Υπ. Εξωτερικών και Γρ. Αποικιών δεν συμφώνησαν με τις απόψεις Φούτ και έτσι απερρίφθησαν. . Το Υπ. Εξωτερικών προέβλεψε ότι τυχόν πραγμάτωση των θέσεων Φούτ θα ήταν τρομερά δύσκολο να δικαιολογηθούν τόσο στη Βρετανία όσο και αλλού και ότι τυχόν μεταφορά Ελλήνων Κυπρίων στην Κένυα θα επηρέαζε σοβαρά τις προοπτικές διαπραγματεύσεων με τους Έλληνες. Οι οποίοι είχαν ήδη θέσει θέμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Τελικά η εξορία Ελληνοκυπρίων στην Κένυα ναυάγησε (αρχικά να σημειώσω ήταν ιδέα του Σερ Τζόν Χάρτινγκ) και αποφασίστηκε η μεταφορά μικρού αριθμού κρατουμένων «τρομοκρατών» στις βρετανικές φυλακές στο Ηνωμένο Βασίλειο. ΄Οπου ήδη 15 Ελληνοκύπριοι πολιτικοί βρισκόντουσαν στις φυλακές Wormwood Scrubs και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε άλλες φυλακές:
Γεώργιος Ιωάννου, Ρένος Κυριακίδης, Πέτρος Στυλιανού, Λοίζος Χατζηλοίζου, Γεώργιος Σκοτεινός, Δημήτριος Φυλιαστίδης (αυτοί μεταφέρθηκαν στις 28 Αυγούστου 1956).
Σωκράτης Λοιζίδης, Βίας Λιβαδάς, Επιφάνιος Παπαντωνίου, Ευάγγελος Παναγιώτου, Γρηγόρης Λουκά, Αθανάσιος Σοφοκλέους, Νικόλας Λοίζου, Φώτης Χριστοφή και Ανδρέας Σάββα (μεταφέρθηκαν στις 7 Φεβρουαρίου, 1957).
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1957 μεταφέρθηκε στις ίδιες φυλακές ο αγωνιστής Νίκος.... Για το ενδιαφέρον υπόλοιπο του αφιερώματος στον σύνδεσμο εδώ-
http://fanoulla.koukouvagia.com/?p=170