Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Η ώρα του ευρωπαϊκού Νότου


Οι περιπέτειες της Ισπανίας ενισχύουν τη διαπραγματευτική ισχύ της Ελλάδας και ευρύτερα των περιφερειακών χωρών έναντι της Γερμανίας. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο συγκλίνουν έγκυροι οικονομολόγοι και διεθνείς αναλυτές, αντικρούοντας τις προειδοποιήσεις του Βερολίνου και των συμμάχων του για εξώθηση της Ελλάδας εκτός Ευρωζώνης σε περίπτωση ακύρωσης του Μνημονίου από την επόμενη κυβέρνηση.
«Η βιασύνη με την οποία η Ισπανία πιέστηκε να αποδεχθεί ένα πρόγραμμα διάσωσης», έγραφε στη Washington Post ο Μάικλ Μπέρνμπαουμ, «διαμηνύει τη διαρκή ανησυχία Ευρωπαίων ηγετών ότι οι αντιμνημονιακοί της Ελλάδας μπορεί να έχουν δίκιο: η χώρα τους είναι πολύ σημαντική για να την ξεγράψουν». Ο ανταποκριτής της αμερικανικής εφημερίδας σημείωνε ότι η πολιτική αναταραχή στην Ελλάδα κινδυνεύει να επιδεινώσει την κρίση της Ισπανίας και της Ιταλίας, δύο χωρών που αθροιστικά ξεπερνούν τα μεγέθη και αυτής της κραταιάς Γερμανίας, με αποτέλεσμα να τεθεί σε άμεσο κίνδυνο η ίδια η ύπαρξη του ευρώ.
«Σκιώδης CIA»
«Σε πείσμα των ψευτοπαλικαρισμών της Γερμανίας περί αποβολής χωρών από την Ευρωζώνη, η διατήρηση ή και η επέκταση του υπάρχοντος συστήματος ανταποκρίνεται στα θεμελιώδη γερμανικά συμφέροντα», σχολίαζε από την πλευρά του ο Τζορτζ Φρίντμαν, επικεφαλής της εταιρείας διεθνών αναλύσεων Stratfor, η οποία έχει χαρακτηριστεί από ξένα έντυπα «σκιώδης CIA». Από την πλευρά του, ο γνωστός μας Νουριέλ Ρουμπινί προειδοποίησε, μιλώντας στη γερμανική Bild, ότι αν η Ελλάδα εξωθηθεί εκτός ευρώ, οι επενδυτές θα φοβηθούν και στη συνέχεια «Πορτογάλοι, Ισπανοί και Ιταλοί θα τρέξουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες».
Με άλλα λόγια, «όποιος τραβήξει την πρίζα στους Ελληνες, θα προκαλέσει την ολική διάλυση της Ευρωζώνης». Ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος συμπλήρωσε ότι χωρίς το ευρώ και τους εταίρους της η Γερμανία, ως εξαγωγική χώρα, «θα ήταν οικονομικός και πολιτικός νάνος απέναντι στις ΗΠΑ και στην Κίνα».
Αναθεωρήσεις
Στο μεταξύ, το «χαλαρό Μνημόνιο», όπως χαρακτηρίστηκε το πρόγραμμα διάσωσης των ισπανικών τραπεζών, εντείνει τις διαθέσεις αναθεώρησης των «σκληρών» μνημονίων στις χώρες που τα έχουν ήδη υποστεί. Ηδη την περασμένη Δευτέρα η γαλλική Figaro αποκάλυψε ότι η Ιρλανδία κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ αντίστοιχες εκτιμήσεις δημοσιεύτηκαν στη βρετανική Guardian για την Πορτογαλία.
Γερμανικά διλήμματα για τη διάσωση
«Το τέλος των γερμανικών αυταπατών» ήταν ο τίτλος πρόσφατου άρθρου του Στέφαν Κάιζερ στην ιστοσελίδα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel. Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η κρίση των περιφερειακών χωρών αρχίζει να πλήττει και τον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας: Για πρώτη φορά τον Μάιο οι γερμανικές εξαγωγές υποχώρησαν κατά 1,7%, κυρίως λόγω της ύφεσης στις χώρες της Ευρωζώνης, όπου η πτώση ήταν ακόμη μεγαλύτερη, στο ύψος του 3,6%. Μέσα σε ένα δεκαήμερο, ο δείκτης DAX του γερμανικού χρηματιστηρίου σημείωσε πτώση κατά 16%.
Ωστόσο, ο οικονομικός αναλυτής της Washington Post Ρόμπερτ Σάμιουελσον αμφιβάλλει ζωηρά κατά πόσον η Γερμανία έχει τη δυνατότητα να διασώσει την Ευρωζώνη. Παραθέτει εκτιμήσεις επενδυτικών εταιρειών, σύμφωνα με τις οποίες το κόστος της καθιέρωσης ευρωομολόγων για τη Γερμανία θα ανέβει στα 500 δισεκατομμύρια ευρώ, κάτι που θα εκτοξεύσει το γερμανικό χρέος από το 81% στο 103% του ΑΕΠ. Αλλά το κυριότερο εμπόδιο, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, είναι πολιτικής φύσης, καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειονότητα των Γερμανών πολιτών δεν είναι καθόλου πρόθυμη να επωμιστεί το βάρος της κοινοτικοποίησης του χρέους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.