International Media Regurgitating Syrian Rebel Propaganda
Διαβάστε περισσότερα...
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Ο αυταρχισμός των τουρκο-ισλαμικών μηχανισμών της Άγκυρας
 | Τα τελευταία χρόνια η αντιπολίτευση βιώνει μια πολύ βαθειά κρίση και παρά την αυταρχική και αλαζονική συμπεριφορά του Ερντογάν προς όλους τους επικριτές του, αυτή δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανακάμψει. Συνακόλουθα δε, η πτώση των περισσότερων προπυργίων του κεμαλικού καθεστώτος είχε σαν αποτέλεσμα την αδυναμία δημιουργίας ενός νέου κόμματος με προοπτική ανάληψης της εξουσίας της χώρας. Τούτο οφείλεται σε δύο λόγους: πρώτον, στην | |
αναποτελεσματικότητα αντιμετώπισης του κουρδικού προβλήματος λόγω των εθνικιστικών, στρατιωτικών και κρατικιστικών αντιλήψεων και δεύτερον, στη μεγάλη δημοτικότητα του επικοινωνιακού πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος με τις αναφορές του στο Ισλάμ και την οθωμανική κληρονομιά ενεργοποίησε τις θρησκευτικές, εθνικιστικές και επεκτατικές ευαισθησίες των Τούρκων πολιτών. Εν τω μεταξύ, ο Τούρκος πρωθυπουργός, προκειμένου να δικαιολογήσει την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική πόλωση που δημιουργήθηκε από την αυταρχική συμπεριφορά του, επικαλείται τη δράση του βαθέως κράτους που προσπαθεί να φέρει τους κρατικούς φορείς απέναντι στο έθνος.....
 | ||
Χρήστος Μηνάγιας
| ||
Official: Turkey talking to jailed Kurdish leader
By SUZAN FRASER
Associated Press / Deceber 30, 2012
ANKARA, Turkey (AP) —
Turkey is holding talks with the Kurdish rebels’ jailed leader to press the
autonomy-seeking guerrilla group to relinquish arms and end its decades-long
conflict, a senior official was quoted as saying on Sunday.
Prime Minister Recep Tayyip
Erdogan’s chief adviser, Yalcin Akdogan, insisted in an interview with Taraf
newspaper that the discussions were aimed at convincing the Kurdistan Workers’
Party, or PKK, to lay down its arms for good. He said Turkey was not seeking
any kind of a temporary truce, similar to those the PKK has declared in the
past and which critics say allow the group to recoup before resuming attacks on
Turkish military targets.
‘‘The basic aim of
the meetings is not a temporary ceasefire but to push the organization to put
down its arms,’’ Taraf quoted Akdogan as saying.
Akdogan’s comments
came days after Erdogan also said Turkey’s intelligence agency has resumed
discussions with rebel leader Abdullah Ocalan, who is serving a life term on a
prison island off Istanbul. ‘‘As long as we see a light we'll continue to talk.
If there is no light, we'll stop there,’’ Erdogan said, without providing
details on the discussions.
Turkey — which has
been torn between a desire for reconciliation with Kurds and its stated aim of
battling a group it regards as terrorists — has admitted holding secret
discussions with Ocalan and other PKK members in recent years. Officials have
said those talks failed.
The conflict has
claimed tens of thousands of lives since the rebels — who are seeking self-rule
for Kurds in southeast Turkey — took up arms in 1984. Turkey’s Western allies
also label the group a terrorist organization. The Kurdish minority comprises
more than 20 percent of Turkey’s 75 million people.
The resumption of
talks with Ocalan comes amid a surge in violence this year which has killed
hundreds of PKK rebels, Turkish security force members and civilians.
Ocalan, imprisoned
since 1999, is believed to still hold sway over the PKK. Last month, at
Ocalan’s request, hundreds of Kurdish prisoners ended a hunger strike they had
started to demand more rights for Kurds and improved jail conditions.
Erdogan’s government
has granted unprecedented rights to Kurds since coming to power in 2002,
including opening a Kurdish-language television station and allowing optional
Kurdish language courses in schools. But prospects of a solution appear remote
due to Turkish public opposition to granting greater concessions, including
political autonomy, to the Kurds.
The recent increase in
violence follows the arrests of thousands of Kurdish activists, including
elected mayors and journalists, who are accused of membership in an umbrella
organization prosecutors say is linked to the PKK. Many Kurds also are angered
that no one has been held to account for military air strikes last year that
killed 34 Kurdish civilians, many of them youngsters, who were mistaken for PKK
fighters.
Γιατί η Ρωσία διεκδικεί τους Αγίους Τόπους;
Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κένρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)
Με τον όρο Άγιοι Τόποι ή Αγιοταφικά Προσκυνήματα
προσδιορίζουμε τους χώρους και τα αρχαία μνημεία που ευρίσκονται στο Ισραήλ και
στις Παλαιστινιακές περιοχές, οι οποίοι έχουν ιδιαίτερη θρησκευτική αξία για τη
Χριστιανική θρησκεία και η πλειοψηφία των οποίων συνδέεται με γεγονότα που
αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη και πιο ειδικά με τη ζωή και τη δράση του Ιησού.
Τα γνωστότερα εξ αυτών είναι ο Πανάγιος Τάφος και η Οδός του Μαρτυρίου στην
Ιερουσαλήμ και το Σπήλαιο και η Φάτνη της Γεννήσεως στο Ναό της Γεννήσεως στη
Βηθλεέμ.
Οι Άγιοι Τόποι πέραν του θρησκευτικού χαρακτήρα που έχουν
για το Χριστιανισμό, ο έλεγχος και η διαχείρισή τους αποτελούν ταυτοχρόνως
σύμβολα εκκλησιαστικού κύρους και, στο πέρασμα της ιστορίας, μέσα προς άσκηση
πολιτικής επιρροής.
Το 638, μετά δηλαδή που Άγιοι Τόποι περιήλθαν υπό τον έλεγχο
των Μουσουλμάνων, ο Χαλίφης Ομάρ αλ Χατάμπ, απέστειλε επιστολή (Αχτναμές)
σύμφωνα με την οποία αναγνώριζε τα προνόμια του πρεσβυγενούς Πατριαρχείου
Ιεροσολύμων επί των Αγίων Τόπων. Η απόφαση αυτή έγινε σεβαστή και από τους
Οθωμανούς που αργότερα κατέλαβαν τους Αγίους Τόπους (1517-1918).
Η πορεία συρρίκνωσης και παρακμής της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα αύξησε το
ενδιαφέρον και κατ' επέκταση τον ανταγωνισμό των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων
της εποχής να αποκομίσουν γεωπολιτικά πλεονεκτήματα και να αυξήσουν την επιρροή
τους μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η αυτοκρατορική Ρωσία υπήρξε από την
αρχή ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές σε αυτόν τον ανταγωνισμό.
Μία από τις σημαντικές διόδους που εξασφάλιζε αύξηση της
τσαρικής επιρροής μέσα στην οθωμανική επικράτεια ήταν η πολιτική της Ρωσίας
τόσο να προστατεύσει τους ορθοδόξους λαούς της αυτοκρατορίας στην περιοχή των
Βαλκανίων όσο και να καταστεί ο μοναδικός προστάτης των Αγίων Τόπων στη Μέση
Ανατολή. Η δεύτερη Ρωσική επιδίωξη, δηλαδή η προστασία των Αγίων Τόπων, οδήγησε
στην αντιπαράθεση με τη Γαλλία με αποτέλεσμα την έκρηξη του Κριμαϊκού πολέμου
(1854-56).
Η χρήση της ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για πολιτικούς λόγους
από την τσαρική εξωτερική πολιτική υπήρξε έκφανση των αλλαγών που δημιούργησε
κατά τις αρχές του 18ου αιώνα ο Τσάρος Μέγας Πέτρος. Οι αλλαγές που
εισήγαγε εγκαινίασαν ένα νέο σύστημα εκκλησιαστικής διακυβέρνησης που
συνεχίστηκε μέχρι το 1917. Ήταν η εποχή όπου η Ρωσική Ορθόδοξος εκκλησία
υποτάχθηκε στο κράτος και συνεπώς οποιαδήποτε σημαντική εκκλησιαστική ενέργεια,
ιδιαίτερα στο εξωτερικό, θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως εργαλείο άσκησης της
εξωτερικής πολιτικής της αυτοκρατορικής Ρωσίας.
Κατά τον 19ο αιώνα, αυξήθηκε η ετήσια εισροή των
Ρώσων για το σημαντικό θρησκευτικό προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Κατά καιρούς
αυτοί που έμεναν εκεί ταυτόχρονα ξεπερνούσαν τους δέκα χιλιάδες. Το μεγαλύτερο
μέρος αποτελείτο από ηλικιωμένους χωρικούς, για τους οποίους το προσκύνημα ήταν
το σημαντικότερο γεγονός της ζωής τους: μετά από ένα περπάτημα χιλιάδων μιλίων
στη Ρωσία, έπαιρναν το πλοίο από την Κριμαία και, αφού υπέμεναν καρτερικά ένα
πολύ δύσκολο ταξίδι έφθαναν στους Αγίους Τόπους. Αυτό οδήγησε το ρωσικό υπουργείο
εξωτερικών να οργανώσει από το 1842, υπό την ηγεσία του Αρχιμανδρίτη Πορφύρι
Ουσπένσκι, την Ρωσική Εκκλησιαστική
Αποστολή στην Παλαιστίνη προκειμένου να φροντίζει το μεγάλο αριθμό των Ρώσων
προσκυνητών.
Από την αρχή, η Ρωσική Εκκλησιαστική Αποστολή έγινε όργανο
των Ρωσικών φιλοδοξιών στην Παλαιστίνη. Το βασικό της εμπόδιο, όμως, αποτελούσε
το γεγονός ότι δεν είχε δικαιώματα πάνω στους ιερούς χώρους της χριστιανοσύνης,
αφού αυτά τα μονοπωλούσε το πατριαρχείο των Ιεροσολύμων που βρισκόταν στον
έλεγχο των Ελλήνων (Αγιοταφικής Αδελφότητος). Έτσι αρχίζει μία μακρά
ανταγωνιστική σχέση μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων για τον έλεγχο των Αγίων Τόπων που
τερματίστηκε αρχικά το 1917 με την επανάσταση των Μπολσεβίκων και
επανεμφανίστηκε αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την αύξηση
των Ρώσων προσκυνητών.
Κομβικής σημασίας για την επίτευξη των ρωσικών στόχων ήταν ο
προσεταιρισμός του αραβικού ποιμνίου το οποίο εξέφραζε δυσφορία για την
διαφθορά του ελληνικού κλήρου και την έλλειψη επαρκούς κοινωνικής προσφοράς από
μέρους του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Οι Ρωσική Εκκλησιαστική Αποστολή θέλοντας
να καλύψει αυτό το κενό άρχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητες, και στους
Άραβες χριστιανούς της Ιερουσαλήμ και της Βηθλεέμ, με το χτίσιμο σχολείων,
νοσοκομείων και εκκλησιών.
Η πολιτική αυτή ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο με την ίδρυση
από το ρωσικό υπουργείο εξωτερικών της «Αυτοκρατορικής Ορθοδόξου Εταιρείας της
Παλαιστίνης» το Μάιο του 1882, στην Αγία Πετρούπολη. Η Εταιρεία είχε σαν σκοπό
να προωθήσει τα ρωσικά αυτοκρατορικά συμφέροντα στους Αγίους Τόπους με το να
καταστεί ο κύριος προστάτης του αραβικού ποιμνίου και να το στρέψει εναντίον
των ελληνικών προνομίων επί των Αγίων Τόπων. Παρά την ισχυρή επίδραση που είχε
η Εταιρεία, οι Ρώσοι δεν μπόρεσαν να εκτοπίσουν τους Έλληνες από το Πατριαρχείο
των Ιεροσολύμων λόγω της άρνησης των Οθωμανικών αρχών, που κατείχαν τότε την
περιοχή της Παλαιστίνης, να δεχθούν αλλαγή του καθεστώτος του πατριαρχείου και
να επιτρέψουν στους Ρώσους να υποκάψουν την ήδη παρακμάζουσα Οθωμανική
αυτοκρατορία ακόμη περισσότερο.
Η επανάσταση του 1917 σηματοδότησε και το τέλος της
Εταιρείας αφού οι κομμουνιστές δεν ήσαν πλέον πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τη
θρησκεία για να προωθήσουν τις επιδιώξεις της εξωτερικής τους πολιτικής στην
περιοχή. Το προηγούμενο όμως που συσσώρευσε η υποκίνηση του Αραβικού ποιμνίου
εναντίον του Ελληνικού κλήρου άνοιξε ένα νέο συγκρουσιακό κεφάλαιο σχετικά με
τον έλεγχο των Αγίων Τόπων.
Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού συστήματος, η
Ορθόδοξη Εκκλησία άρχισε πάλι να αυξάνει την επιρροή της στην κοινωνική και
πολιτική ζωή της Ρωσίας και κατ΄ επέκταση παλιές φιλοδοξίες ήρθαν εκ νέου στην
επιφάνεια μεταξύ των οποίων και ο έλεγχος των Αγίων Τόπων, μέσω της εκτόπισης
του ελληνικού κλήρου της Αγιοταφικής Αδελφότητας, οι οποίες συνδυάζονται με την
αναθεωρητική ρωσική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή.
Ισραήλ: Πτώση του Λικούντ και του Εργατικού Κόμματος
|
Σε λειτουργία το κινεζικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης, Beidou
| Η Κίνα ξεκίνησε να προσφέρει για εμπορική και δημόσια χρήση σε όλη την περιοχή Ασίας - Ειρηνικού τη δική της εκδοχή για τα δίκτυα δορυφορικής πλοήγησης. Το σύστημα δημιουργήθηκε για να ανταγωνιστεί το ανάλογο αμερικανικό σύστημα εντοπισμού (Global Positioning System) που φαίνεται σήμερα να έχει παγιωθεί σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος για το σύστημα με την ονομασία Beidou που άρχισε να παρέχει υπηρεσίες στους πολίτες της περιοχής της Ασίας την Πέμπτη και αναμένεται να έχει δυνατότητα παγκόσμιας κάλυψης έως το 2020, όπως τουλάχιστον μετέδωσαν κινεζικά ΜΜΕ. Το σύστημα περιλαμβάνει 16 δορυφόρους και τέσσερις πειραματικούς δορυφόρους, ανέφερε η κινεζική εφημερίδα, ενώ το Πεκίνο δεν κρύβει ότι επιδιώκει να καταστεί το «αντίπαλον δέος» του GPS. www.kathimerini.gr |
Αεροπορικές επιδρομές κοντά στη Δαμασκό
| 28 Δεκεμβρίου 2012 |
| Μάχες τη νύχτα στην πρωτεύουσα. |
| Η συριακή αεροπορία πραγματοποίησε σήμερα επιδρομές πάνω από την επαρχία της Δαμασκού, ύστερα από μια νύχτα βομβαρδισμών και μαχών που έπληξαν πολλές συνοικίες της πρωτεύουσας, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. "Η αεροπορία βομβάρδισε για πρώτη φορά την τοποθεσία Ασάλ αλ-Ουάρντ, στην περιοχή Καλαμούν, σκοτώνοντας έναν πολίτη, τραυματίζοντας δεκάδες άλλους και καταστρέφοντας πολλά σπίτια», διευκρίνισε το Παρατηρητήριο, μια μη κυβερνητική οργάνωση που εδρεύει στη Βρετανία και στηρίζεται σε ένα δίκτυο ακτιβιστών και γιατρών. Ο στρατός αποχώρησε από αρκετές τοποθεσίες στην περιφέρεια της πρωτεύουσας μετά τις επιθέσεις ανταρτών σε οδοφράγματα του στρατού, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο που εκφράζει φόβους για νέους αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Στη διάρκεια της νύχτας, μάχες και βομβαρδισμοί σημειώθηκαν σε αρκετές συνοικίες της Δαμασκού. Πολλές ρουκέτες έπληξαν τη βορειοανατολική συνοικία Καμπούν, ενώ στρατιώτες και αντάρτες συγκρούστηκαν στη νότια συνοικία Καντάμ, που βομβαρδίστηκε από το στρατό. Βομβαρδισμοί και μάχες σημειώθηκαν εκ νέου στα προάστια, στη νοτιοδυτική συνοικία Νταράγια, όπου ο στρατός τείνει να ανακτήσει τον πλήρη έλεγχο, στη Γιάλντα (νότια) και στη Ντούμα (βορειοανατολικά ), καθώς και σε μια στρατιωτική θέση ανάμεσα στις τοποθεσίες Ερμπίν και Χαράστα (βορειοανατολικά), σύμφωνα με την ίδια πηγή. Σε άλλες περιοχές της χώρας, ένας άνδρας σκοτώθηκε από πυρά ελεύθερου σκοπευτή στον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό της Ντεράα (νότια), ενώ μάχες και βομβαρδισμοί σημειώθηκαν σε περιοχές κοντά στην ιορδανική μεθόριο, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο. Μάχες ξέσπασαν σε αρκετές συνοικίες του Χαλεπίου στο βορρά, ενώ συνοικίες στο Ντέιρ Εζόρ (ανατολικά) και στις επαρχίες Χομς και Χάμα της κεντρικής Συρίας αποτέλεσαν στόχο βομβαρδισμών τη νύχτα, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Χθες Πέμπτη στα βίαια επεισόδια τουλάχιστον 142 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε όλη τη χώρα --55 πολίτες, 45 αντάρτες και 42 στρατιώτες-- σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό του Παρατηρητηρίου. Στη Συρία μαίνεται από το Μάρτιο του 2011 μια λαϊκή εξέγερση, η αιματηρή καταστολή της οποίας τη μετέτρεψε σε ένοπλη σύγκρουση. Τους 21 τελευταίους μήνες τουλάχιστον 45.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Διπλωματία για τη μετά-Άσαντ εποχή
Κορυφώνεται ο πυρετός των διπλωματικών διαβουλεύσεων στον
άξονα Δαμασκού - Μόσχας για τον τερματισμό του συριακού εμφύλιου πολέμου. Στο
κέντρο των συζητήσεων βρίσκεται το ειρηνευτικό σχέδιο του Λακντάρ Μπραχίμι, ειδικού
απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών και του Αραβικού Συνδέσμου. Στις πρωτεύουσες
μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, η αποστολή Μπραχίμι θεωρείται η τελευταία ελπίδα
για την ειρηνική επίλυση μιας κρίσης που έχει στοιχίσει μέχρι στιγμής τη ζωή
45.000 ανθρώπων.
Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Δαμασκό, ο Μπραχίμι
δήλωσε την Πέμπτη ότι «ο συριακός λαός έχει ανάγκη και ζητεί μια πραγματική
αλλαγή» και όχι αλλαγές διακοσμητικού χαρακτήρα. Ο έμπειρος διπλωμάτης, ο
οποίος συναντήθηκε την περασμένη Δευτέρα με τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ,
τάχθηκε υπέρ του σχηματισμού μεταβατικής κυβέρνησης, «η οποία θα έχει πλήρεις
εξουσίες» μέχρις ότου διεξαχθούν εκλογές. Ο διεθνής απεσταλμένος αρνήθηκε να
τοποθετηθεί για το μέλλον του Άσαντ, σημειώνοντας μόνο ότι η μεταβατική περίοδος
«δεν πρέπει να οδηγήσει στην κατάρρευση του κράτους και των θεσμών του».
Επίσης, άφησε ανοιχτό το ερώτημα αν στο τέλος της μεταβατικής περιόδου
προκηρυχθούν προεδρικές ή βουλευτικές εκλογές, εξαρτώντας την απάντηση από τις
αποφάσεις των ίδιων των Σύρων για τη μορφή του μελλοντικού τους πολιτεύματος.
Προειδοποίησε ωστόσο πως, εάν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ συριακής κυβέρνησης
και αντιπολίτευσης, «ως τελευταία λύση απομένει να πάμε στο Συμβούλιο
Ασφαλείας, το οποίο θα λάβει υποχρεωτική απόφαση».
Εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε την
Πέμπτη ότι ο Άσαντ, «ο οποίος συνεχίζει μια όλο και πιο άγρια καταστολή
εναντίον του λαού του και φέρει την ευθύνη για τα 45.000 θύματα της σύγκρουσης
αυτής, δεν μπορεί να μετάσχει στην πολιτική μετάβαση».
Την έκκληση Μπραχίμι για διπλωματική επίλυση του συριακού
προβλήματος προσυπέγραψε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος
συναντήθηκε χθες με τον Σύρο υφυπουργό Εξωτερικών, Φαϊζάλ Μαχντάντ, στη Μόσχα.
Το Σάββατο, η Μόσχα φιλοξένησε τον Μπραχίμι, ο οποίος συζήτησε με ανώτατους Ρώσους αξιωματούχους το
ειρηνευτικό του σχέδιο. Η Ρωσία αποτελεί τον ισχυρότερο στρατιωτικό και
πολιτικό σύμμαχο της Συρίας, αλλά τους τελευταίους μήνες έχει πάρει αποστάσεις
από το καθεστώς Άσαντ, διεκδικώντας ρόλο μεσολαβητή μεταξύ κυβέρνησης και
αντιπολίτευσης. Πάντως, ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών,
Αλεξάντερ Λουκασέβιτς, επέμεινε αυτή την εβδομάδα ότι η απομάκρυνση του Άσαντ
από την εξουσία δεν μπορεί να αποτελεί προαπαιτούμενο των ειρηνευτικών
διαπραγματεύσεων, όπως υποστηρίζει η Δύση, αλλά αποτέλεσμα της αίσιας έκβασής
τους.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ προειδοποίησε
πριν από λίγες μέρες τη διεθνή κοινότητα ότι θα υπάρξει ένα «αιματηρό χάος» αν
δεν επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων μια λύση της σύγκρουσης στη Συρία.
«Η άλλη επιλογή, εκτός από μια ειρηνική λύση, είναι ένα
αιματηρό χάος. Όσο περισσότερο συνεχιστεί, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το εύρος
του, ενώ θα επιδεινωθεί και πιο πολύ η κατάσταση για όλους», δήλωσε σε
συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax.
«Οι πιθανότητες φθίνουν για να καταλήξουμε σε μια απόφαση
στην βάση του ανακοινωθέντος της συνόδου της ομάδας δράσης για τη Συρία, της
30ής Ιουνίου του τρέχοντος έτους στη Γενεύη», δήλωσε.
«Όμως εξακολουθούν να υπάρχουν (οι πιθανότητες) και θα
πρέπει να αγωνιστούμε για αυτό», τόνισε. Το κείμενο αυτό προβλέπει το
σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης, χωρίς να αποφαίνεται για την τύχη του
προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Στο μεταξύ, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν
Νετανιάχου συναντήθηκε στο Αμμάν με τον Ιορδανό βασιλιά Αμπντάλα με αντικείμενο
τη συριακή κρίση, όπως αποκάλυψαν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, χωρίς να
αναφερθούν στην ακριβή ημερομηνία της συνάντησης. Σύμφωνα με τα σχετικά
ρεπορτάζ, οι επικεφαλής των δύο γειτόνων της Συρίας συζήτησαν κυρίως τους
κινδύνους που συνδέονται με το συριακό οπλοστάσιο χημικών και βιολογικών όπλων,
στην προοπτική κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν
χαρακτηρίσει «κόκκινη γραμμή» το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν χημικά όπλα
εναντίον των Σύρων αντικαθεστωτικών ή να πέσουν στα χέρια τρομοκρατικών
οργανώσεων όπως η Αλ Κάιντα.
ΠΗΓΗ: REUTERS
Συρία: Έτοιμη για πολιτική μετάβαση χωρίς τον Άσαντ η αντιπολίτευση
| 27 Δεκεμβρίου 2012 |
| Ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης λέει πως είναι έτοιμος για μια πολιτική μετάβαση, χωρίς τον Μπασάρ αλ Άσαντ. |
| Ο κύριος συνασπισμός της συριακής αντιπολίτευσης δήλωσε σήμερα ότι είναι ανοιχτός σε οποιαδήποτε διαδικασία πολιτικής μετάβασης στη Συρία, υπό τον όρο ότι ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ και η οικογένειά του δεν θα συμμετέχουν. "Θα δεχτούμε οποιαδήποτε πολιτική λύση που δεν θα περιλαμβάνει την οικογένεια Άσαντ και όσους έχουν βλάψει το λαό της Συρίας. Εκτός από αυτό, όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι», δήλωσε ο Ουάλιντ αλ Μπούνι, εκπρόσωπος του Συριακού Εθνικού Συνασπισμού. "Ο πρώτος μας όρος γι αυτούς (η οικογένεια Άσαντ και ανώτεροι αξιωματούχοι του καθεστώτος) είναι να εγκαταλείψουν τη χώρα», δήλωσε ο αλ Μπούνι, σύμφωνα με την μετάφραση από τα αραβικά στα αγγλικά των δηλώσεων του σε συνέντευξη τύπου στην Κωνσταντινούπολη. Ο διεθνής απεσταλμένος Λάκνταρ Μπραχίμι κάλεσε νωρίτερα σήμερα για τον σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης στη Συρία πριν από την πραγματοποίηση των εκλογών, τονίζοντας ότι η αλλαγή πρέπει να είναι «πραγματική». Ωστόσο, ο ίδιος δεν αναφέρθηκε ξεκάθαρα στην τύχη που θα έχει ο Μπασάρ αλ Άσαντ, σε μια στιγμή που η Ρωσία διαψεύδει την ύπαρξη μιας συμφωνίας με τις ΗΠΑ για την παραμονή του στην εξουσία μέχρι τη λήξη της θητείας του το 2014, χωρίς όμως να έχει τη δυνατότητα να υποβάλει και πάλι υποψηφιότητα στις εκλογές. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Ινφογνώμων Πολιτικά: Συρία: οι τελευταίες διπλωματικές κινήσεις του ΟΗΕ. Ο Άσαντ μέχρι το 2014; Η ειρωνεία του Λαβρόφ και τα μηνύματα του Βενέδικτου ΙΣΤ'
Ποιος κατασκοπεύει τον Ερντογάν;
| Η ανακάλυψη των κοριών στο πρωθυπουργικό γραφείο δεν είναι μια νέα υπόθεση. | ||||
| Του Νίκου Στέλγια | ||||
| ||||
Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, ο Πρωθυπουργός της γειτονικής Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν πραγματοποίησε μια ιστορική δήλωση.
Μιλώντας στο ειδησεογραφικό δίκτυο «NTV», ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το προηγούμενο διάστημα, στο πρωθυπουργικό γραφείο εντοπίστηκαν κοριοί.
Η «www.kathimerini.com.cy» έχει εξασφαλίσει πρόσβαση στις λεπτομέρειες της όλης υπόθεσης, η οποία έρχεται να περάσει στην σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από τους κύκλους της τουρκικής πρωθυπουργίας, η ανακάλυψη των κοριών στο πρωθυπουργικό γραφείο δεν είναι μια νέα υπόθεση.
Δημοσιογραφικοί κύκλοι, οι οποίοι παρακολουθούν από κοντά τις κινήσεις και το πρόγραμμα του Τούρκου Πρωθυπουργού, πιστεύουν ότι η ανακάλυψη των κοριών πραγματοποιήθηκε πριν από πολύ καιρό, πιθανόν τουλάχιστον πριν από ένα εξάμηνο. Εξαιτίας των κρίσιμων εξελίξεων στο Κουρδικό Ζήτημα και στο «μέτωπο» της Συρίας, η πρωθυπουργία δεν έδωσε στην δημοσιότητα την όλη υπόθεση.
Χθες κάποια τουρκικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν την πληροφορία ότι οι κοριοί ήταν προηγμένης τεχνολογίας και ότι ήταν τοποθετημένοι σε ένα πολύπριζο του πρωθυπουργικού γραφείου. Οι κοριοί τέθηκαν σε λειτουργία σε συνδυασμό με ένα βαν, το οποίο ενδεχομένως «παρακολουθούσε» το πρωθυπουργικό γραφείο σε «απόσταση αναπνοής» από τον κ. Ερντογάν.
Η συγκεκριμένη λεπτομέρεια δημιουργεί πολλά και άκρως ανησυχητικά ερωτήματα για τον κ. Ερντογάν και τους συνεργάτες του; Ποια δύναμη ή ποιες δυνάμεις κρύβονται πίσω από την καλοστημένη «επιχείρηση» παρακολουθούσης της πρωθυπουργίας; Με ποιον τρόπο και από ποιος μεταφέρθηκαν οι κοριοί στο γραφείο του κ. Ερντογάν; Για ποιο λόγο δεν εντοπίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα; Και τέλος, ίσως το πιο σημαντικό ερώτημα, το οποίο αφορά την προσωπική ασφάλεια του ίδιου του Πρωθυπουργού: Πως εξηγείται η αναποτελεσματικότητα της προσωπικής φρουράς του κ. Ερντογάν, των τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών (ΜΙΤ) και της τουρκικής αστυνομίας;
Το τελευταίο ερώτημα φαίνεται πως προβληματίζει τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και τον στενό κύκλο των συνεργατών του.
Πηγές της «www.kathimerini.com.cy» από την τουρκική πρωτεύουσα υπενθυμίζουν ότι μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, ο κ. Ερντογάν προχώρησε στην αλλαγή της προσωπικής φρουράς τους. Έμπειροι πράκτορες και αστυνομικοί απομακρύνθηκαν από την πρωθυπουργία και την προσωπική φρουρά ύστερα από μια αιφνιδιαστική απόφαση της πρωθυπουργίας.
Η ανακάλυψη των κοριών στο γραφείο του κ. Ερντογάν έχει προκαλέσει «πολιτική τρικυμία» στην Άγκυρα. Πληροφορίες της «Κ» δείχνουν ότι ήδη εντός του τουρκικού κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) τα βέλη στρέφονται κατά του πανίσχυρου κινήματος – τάγματος Φετχουλλάχ Γκιουλέν, το οποίο υποστηρίζεται από διάφορες «υπηρεσίες» των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, μια μερίδα εντός του ΑΚΡ πιστεύει ότι το κίνημα, το οποίο «ελέγχει» τις μυστικές υπηρεσίες της τουρκικής αστυνομίας, ενδέχεται να βρίσκεται πίσω από το νέο σκάνδαλο. Χθες, η εφημερίδα «Ζαμάν», η οποία ανήκει στο «συγκρότημα» Γκιουλέν, αισθάνθηκε την ανάγκη να διαψεύσει δημοσίως τον συγκεκριμένο ισχυρισμό. Στην Άγκυρα, οι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί κύκλοι υπενθυμίζουν ότι ο εντοπισμός του συστήματος παρακολούθησης του τουρκικού πρωθυπουργικού γραφείου έρχεται σε μια περίοδο που η ΜΙΤ βρίσκεται σε κατάσταση «ψυχρού πολέμου» με ισχυρές μυστικές δυνάμεις διάφορων γειτονικών χωρών, όπως αυτές του Ιράν, της Συρίας και του Ισραήλ. *Ο Νίκος Στέλγιας είναι ανταποκριτής της «Κ» στην Κωνσταντινούπολη | ||||
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
"Πολιτική υποκρισία η υποστήριξη της διζωνικής"
Αναφέρομαι στη συνέντευξη του κ. Νίκου Κουτσού στον Φιλελεύθερο σελ. 5 16.12.2012 και την δήλωσή του ότι : «. Ο Γιώργος Λιλλήκας χρόνια τώρα έχει ταχθεί στο πλευρό του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου και έχει υποστηρίξει λύση του Κυπριακού όπως την οραματιστήκαμε στο ΕΥΡΩΚΟ χρόνια τώρα. Ο άλλος υποψήφιος ουδέποτε τάχθηκε εναντίον της διζωνικής δικοινοτικής λύσης που διατυπώνεται».
Ο κ. Κουτσού στην συνέχεια
κάλεσε τον κ. Ν. Αναστασιάδη να αποκηρύξει την
ΔΔΟ. ΄Ομως εδώ δημιουργείται διγλωσσία εφόσον ούτε
ο μ. Τ. Παπαδόπουλος με τον οποίο ο κ. Κουτσού ταυτίζει την πολιτική του κ. Γ. Λιλλήκα, δεν αποκήρυξε την ΔΔΟ πριν πεθάνει. Τουναντίον
την επανέφερε με την περιβόητη συμφωνία με τον Μ. Α. Ταλάτ
στις 8 Ιουλίου 2006, δύο χρόνια μετά το δημοψήφισμα, όταν ο λαός την είχε
αποκηρύξει από μόνος του με το ΟΧΙ του εξού και οι
έντονες επικρίσεις εναντίον του (βλέπε κυπριακό Τύπο). ΄Ένα ΟΧΙ που δημοσκόπηση
στην Σημερινή ημερ. 5 Απριλίου 2004 το μετρούσε
στο 84%. Η πρώτη παράγραφος της οποίας λέει:
«1. Δέσμευση για
επανένωση της Κύπρου στη βάση μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και
πολιτικής ισότητας, όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του Σ.Α.».
Επιπλέον σε ομιλία του
Εκλογικού του Επιτελείου, στις 16.8.2012, ως ανεξάρτητος υποψήφιος ο Γ. Λιλλήκας, μέχρι και το ανύπαρκτο «σωστό περιεχόμενο» που
πλασαρίστηκε για να δικαιολογήσει την 8η
Ιουλίου 2006, θεωρεί ανέφικτο.
«Είμαι, όμως,
σίγουρος πως η Διζωνική (τουλάχιστον με το σωστό περιεχόμενο, όπως έλεγε και ο
αείμνηστος Τάσσος
Παπαδόπουλος) είναι ανέφικτη. Αυτό απέδειξαν 35 χρόνια διακοινοτικών
συνομιλιών. Τριάντα πέντε χρόνια διολισθήσεων και εξευτελιστικών υποχωρήσεων.
Είμαι, ακόμα, σίγουρος ότι ο στόχος για μια πατρίδα Ελεύθερη είναι ο μόνος ιστορικά
νομιμοποιημένος στόχος. Ο μόνος δίκαιος στόχος.»¨
Επομένως η συστηματική
προσπάθεια ταύτισης της αντιδιζωνικής πολιτικής
που εξέφρασε ο κ. Γ. Λιλλήκας με την πολιτική του
Τ. Παπαδόπουλου, αποτελεί διγλωσσία προς το λαό και επιζήμια για τον ίδιο και
όσοι τον υποστηρίζουν ας προσέξουν πως εξηγούν την πολιτική του.
Η πολιτική του σε
σχέση με την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία για να γίνει σεβαστεί πλήρως ως
ανεξάρτητη και να εκτιμηθεί ως έχει, και αν πράγματι το εννοεί όταν δηλώνει
«υποστήριξη της διζωνικής είναι πολιτική υποκρισία» (δηλώσεις 7.12.2012
Αδελφότητα Λονδίνου) που θέλω να πιστεύω ότι το εννοεί, θα ΠΡΕΠΕΙ να αποτελεί
συνέχεια της λαικής
ετυμηγορίας στο δημοψήφισμα 2004. Και όχι εξαρτημένη και εγκλωβισμένη σε εκείνη
του Τάσσου
Παπαδόπουλου. Την διζωνική λύση ο λαός την απέρριψε με το 76%. Η αντι-διζωνική του θέση καμία
σχέση δεν πρέπει να έχει με την 8η Ιουλίου
2006. Συνεπάγεται ούτε και με την διακήρυξη του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου
εφόσον και εκείνη προσφέρει «πίστη και αφοσίωση» στην διζωνική. Και διζωνική
μόνο μία υπάρχει, όπως την εξέφρασαν οι πάτρονές
της Τούρκοι και Βρετανοί και όχι η οποιαδήποτε κατά φαντασίαν άλλη για
αποπροσανατολισμό.
Φανούλα
Αργυρού - Λονδίνο 25.12.2012
Ισραήλ: Νέος, ασφαλέστερος φράχτης προστασίας στα σύνορα με Συρία
| Το Ισραήλ οικοδομεί ένα νέο και καλύτερο φράχτη κατά μήκος των συνόρων του με τη Συρία, για την προετοιμασία μιας πιθανής αστάθειας μετά την αναμενόμενη πτώση του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ, δήλωσε στρατιωτική πηγή στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων, την Τετάρτη. Το νέο τεχνητό εμπόδιο αποσκοπεί στην ενίσχυση του υπάρχοντος φράγματος κατά μήκος των 90 χιλιομέτρων της γραμμής ανακωχής μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας του ελεγχόμενου τμήματος των Υψωμάτων του Γκολάν, είπε ο ταγματάρχης Άριε Σάλικαρ. Το προστατευτικό φράγμα θα περιλαμβάνει κάμερες και χαρακώματα. Η κατασκευή του νέου φράχτη άρχισε περίπου πριν από ένα χρόνο και σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε το Κανάλι 2 του Ισραήλ, χτίζεται με ασυνήθιστα ταχύ ρυθμό, με στόχο να ολοκληρωθεί μέσα σε λίγους μήνες. Ο εμφύλιος στη Συρία είναι ο κύριος λόγος για την κατασκευή του νέου φράχτη ασφαλείας, αλλά επίσης οι αιματηρές συμπλοκές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2011, έπαιξαν ρόλο στην επιτάχυνση της κατασκευής. Τότε εκατοντάδες Σύροι και Παλαιστίνιοι είχαν κάνει έφοδο στα σύνορα για να σηματοδοτήσουν την «Νάκσα» (Οπισθοχώρηση) και «Νάκμπα» (καταστροφή). Οι όροι αυτοί αναφέρονται στη νίκη του Ισραήλ το 1967 στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, όταν ο ισραηλινός στρατός κατέλαβε τη Γάζα από την Αίγυπτο, τη Δυτική Όχθη από την Ιορδανία και τα Υψίπεδα του Γκολάν από τη Συρία. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Ισραήλ: Ο στρατός αναπτύσσει νέα ταξιαρχία κοντά στο Εϊλάτ
| Ο ισραηλινός στρατός ανέπτυξε μια νέα ταξιαρχία απέναντι από την αιγυπτιακή έρημο του Σινά στον τομέα του παραθαλάσσιου θέρετρου Εϊλάτ, στα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας, σύμφωνα με ανακοίνωσή του. «Αυτή η περιφερειακή ταξιαρχία εγκαταστάθηκε επισήμως την Τετάρτη για την ενίσχυση της ασφάλειας γύρω από το Εϊλάτ και θα υποστηρίζει τις ταξιαρχίες Σαγκί και Αράβα». Όλες μαζί συγκροτούν το τάγμα «Αντομ» που πραγματοποιεί επιχειρήσεις κατά μήκος των 250 χλμ. της μεθορίου μεταξύ του Ισραήλ και της Αιγύπτου, διευκρίνισε ο στρατός. «Ζούμε μια περίοδο αλλαγών και αναταραχών. Η απειλή που προέρχεται από το Σινά είναι στο εξής μεγάλη», δήλωσε ο στρατηγός Ταλ Ρούσο, ο διοικητής του στρατιωτικού τομέα του νότου Ισραήλ, στη διάρκεια τελετής κατά την εγκατάσταση της νέας περιφερειακής ταξιαρχίας στο Εϊλάτ. Το Ισραήλ ουσιαστικά ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός μεγάλου τείχους ασφαλείας κατά μήκος των συνόρων του με την Αίγυπτο. Ωστόσο ένα τμήμα μήκους 15 χλμ. του έργου αυτού μένει να ανεγερθεί στους επόμενους έξι μήνες στην ορεινή περιοχή κοντά στο Εϊλάτ. Μετά την πτώση του καθεστώτος του Χόσνι Μουμπάρακ στις 11 Φεβρουαρίου 2011 υπό την πίεση των μεγάλων διαδηλώσεων, οι απειλές για επιθέσεις και οι επιθέσεις έχουν πολλαπλασιαστεί στα σύνορα Ισραήλ-Αιγύπτου. Σύμφωνα με την ισραηλινο-αιγυπτιακή ειρηνευτική συνθήκη του 1979, το Σινά είναι αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και, επί 30 χρόνια, αυτή η μεθοριακή περιοχή θεωρείτο η πιο ήσυχη του Ισραήλ. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου εξέφρασε την ικανοποίησή του ότι το τείχος ασφαλείας κατά μήκος του Σινά επέτρεψε να σταματήσει το ρεύμα δεκάδων χιλιάδων αφρικανών λαθρομεταναστών. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Turkey Will Pay a High Price After Assad
Syrian children from the northern Syrian town of Ras al-Ain are pictured near the Turkish border fence as gunfire is heard between the Free Syrian Army and the armed Kurds of the Kurdish Democratic Union Party (PYD) in the northern Syrian town of Ceylanpinar, Nov. 25, 2012. (photo by REUTERS/Amr Abdallah Dalsh)
Read more: http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2012/al-monitor/turkey-syria-muslim-brother.html#ixzz2GHfrobJE
Ankara Drops Its Objections To NATO-Israel Cooperation
Israel's Prime Minister Benjamin Netanyahu (R) shakes hands with NATO Secretary-General Anders Fogh Rasmussen during joint statements in Jerusalem Feb. 9, 2011. (photo by REUTERS/Uriel Sinai)
Read more: http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2012/al-monitor/turkey-israel-nato.html#ixzz2GHfhqss3
So much for a “principled policy” for Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdogan’s stand against the Jewish state! Ankara decided on Friday, Dec. 21 to step back from its opposition to cooperation between NATO and Israel.
Read more: http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2012/al-monitor/turkey-israel-nato.html#ixzz2GHfjiMj3
Νέα αγορά πυραύλων αέρος αέρος από την Τουρκία
|
Παραίτηση του υπουργού Συγκοινωνιών της Αιγύπτου
| Παραιτήθηκε και ο υπουργός Συγκοινωνιών, μετά από τον αντιπρόεδρο της υπό ισλαμικό έλεγχο κυβέρνησης. |
| Την παραίτηση του υπέβαλε ο Αιγύπτιος υπουργός Συγκοινωνιών, Χάνι Μαχμούντ, σύμφωνα με το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο MENA. «Δεν είμαι σε θέση να προσαρμοστώ στην κουλτούρα του κυβερνητικού έργου, ιδίως στο πλαίσιο της τρέχουσας κατάστασης της χώρας. Γι 'αυτό και υπέβαλα την παραίτησή μου. Θα συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντά μου για ένα μήνα, μέχρι να επιλεγεί ο νέος υπουργός » ανέφερε ο πρώην υπουργός και μετέδωσε το πρακτορείο, το οποίο επικαλείται τον λογαριασμό του στο Twitter. «Δεν μετανιώνω που δέχθηκα το υπουργείο. (...) Δέχτηκα τη θέση για την Αίγυπτο και φεύγω για την Αίγυπτο», πρόσθεσε. Ο Μαχμούντ δεν έχει δώσει λεπτομέρειες σχετικά με τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την ενέργεια, αλλά η ημερομηνία της παραίτησής του φαίνεται να σχετίζεται με την ανακοίνωση, στις 22 Νοεμβρίου του διατάγματος για τη χορήγηση επιπλέον εξουσιών στον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος απέσυρε το διάταγμα του, αλλά η βαθιά πολιτική κρίση που ακολούθησε συνεχίζει να διχάζει τη χώρα. Η παραίτηση έρχεται μετά από εκείνη του αντιπροέδρου Μαχμούντ Μέκι, το προηγούμενο Σάββατο την στιγμή που οι Αιγύπτιοι ψήφιζαν για το αμφιλεγόμενο σχέδιο Συντάγματος. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Ρωσία: Εγκρίθηκε νομοσχέδιο που απαγορεύει την υιοθεσία παιδιών από Αμερικανούς
| Η άνω βουλή ενέκρινε νομοσχέδιο που απαγορεύει την υιοθεσία παιδιών από πολίτες των ΗΠΑ, σε αντίποινα για τη «λίστα Μαγκνίτσκι». |
| Το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, η άνω βουλή της Ρωσίας, ενέκρινε σήμερα νομοσχέδιο, το οποίο απαγορεύει στους Αμερικανούς να υιοθετούν παιδιά από τη Ρωσία και επιβάλλει και άλλα μέτρα σε αντίποινα για την λεγόμενη «λίστα Μαγκνίτσκι» των ΗΠΑ, με την οποία επιβάλλονται κυρώσεις στους Ρώσους που κατηγορούνται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το νομοσχέδιο, το οποίο ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα επικυρώσει, θέτει επίσης εκτός νόμου ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ και επιβάλλει απαγορεύσεις στην έκδοση βίζας και πάγωμα περιουσιακών στοιχείων στους Αμερικανούς που κατηγορούνται ότι παραβιάζουν τα δικαιώματα Ρώσων στο εξωτερικό. Το νομοσχέδιο αυτό -το οποίο είχε υιοθετηθεί από την Δούμα (κάτω βουλή του ρωσικού κοινοβουλίου) την περασμένη εβδομάδα και έχει στόχο να δώσει μια απάντηση στον «νόμο Μαγκνίτσκι» που υιοθετήθηκε στις ΗΠΑ για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ρωσία- εγκρίθηκε στην άνω βουλή από συνολικά 143 ψήφους. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Οι ισλαμιστές κέρδισαν πάλι τη μάχη
Αποχή και πόλωση σκιάζουν την επικράτηση του «ναι» στο δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα
A.P., Reuters
Πρώτα ήρθε το δημοψήφισμα για αναθεώρηση του Συντάγματος, το 2011. Ακολούθησαν οι βουλευτικές εκλογές, στα τέλη του ίδιου χρόνου. Υστερα ήρθαν οι προεδρικές εκλογές του Μαΐου του 2012. Κάθε φορά που οι Αιγύπτιοι προσέρχονταν στις κάλπες, μετά την ανατροπή του απολυταρχικού καθεστώτος Μουμπάρακ, οι ισλαμιστές κέρδιζαν, εύκολα ή δύσκολα, την αναμέτρηση. Ο κανόνας επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά με το δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα, που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο, αφού προηγουμένως έφερε την Αίγυπτο στο χείλος της εμφύλιας σύρραξης.
Σύμφωνα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, τη μεγαλύτερη πολιτική οργάνωση της χώρας, από την οποία προέρχεται ο πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι, το «ναι» επικράτησε στο δημοψήφισμα της 15ης και της 22ας Δεκεμβρίου με ποσοστό 64%. Μετά την ανακοίνωση των επίσημων αποτελεσμάτων, που αναμενόταν χθες βράδυ, ο Μόρσι επρόκειτο να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές, οι οποίες προβλέπεται να πραγματοποιηθούν μέσα στους δύο πρώτους μήνες του 2013. Εάν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι σκληροπυρηνικοί «σαλαφιστές» σύμμαχοί τους επιβεβαιώσουν και πάλι την οργανωτική τους υπεροχή έναντι της κοσμικής αντιπολίτευσης, η περιπετειώδης μεταπολίτευση, που διαρκεί ήδη δύο χρόνια, θα κλείσει, αναδεικνύοντας το πολιτικό Ισλάμ σε ηγεμονική δύναμη της νέας Αιγύπτου. Πρόκειται, ωστόσο, για ένα πολύ μεγάλο «αν». Η μάχη του δημοψηφίσματος κερδήθηκε με μεγάλες απώλειες για τον Μόρσι και το κόμμα του. Η προσέλευση στις κάλπες περιορίστηκε στο εντυπωσιακά μικρό ποσοστό του 34%, που σημαίνει ότι μόνο ένας στους πέντε Αιγυπτίους υποστήριξε ενεργητικά το νέο Σύνταγμα, το οποίο χαρακτηρίζεται από την αντιπολίτευση ως βήμα προς τον εξισλαμισμό της χώρας. Στελέχη της αντιπολίτευσης διατύπωσαν καταγγελίες για παρατυπίες και νοθεία - καταγγελίες τις οποίες εξέταζαν χθες το απόγευμα όργανα της Δικαιοσύνης, που έχουν έρθει σε μετωπική σύγκρουση με τον Μόρσι το τελευταίο διάστημα.
Το κυριότερο, μέσα από τη μάχη του δημοψηφίσματος, που πυροδότησε μεγάλες διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις στους δρόμους όλων των μεγάλων πόλεων, η μέχρι πρότινος διασπασμένη αντιπολίτευση κατόρθωσε για πρώτη φορά να συσπειρωθεί στο νεοπαγές Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας. Την Κυριακή, το Μέτωπο της αντιπολίτευσης ανακοίνωσε ότι θα μετεξελιχθεί σε ενιαίο πολιτικό κόμμα, κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει τη δυναμική των επικείμενων βουλευτικών εκλογών.
«Το δημοψήφισμα δεν ήταν το τέλος της παρτίδας. Ηταν μόνο μια μάχη στον μακρύ αγώνα για το μέλλον της Αιγύπτου», αναφέρεται σε ανακοίνωση του Μετώπου, μετά τη δημοσιοποίηση των ανεπίσημων αποτελεσμάτων. «Δεν θα επιτρέψουμε να αλλάξει η ταυτότητα της Αιγύπτου, ούτε να πάμε πίσω, στην εποχή της τυραννίας», προσθέτουν οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, στους κόλπους της οποίας συσπειρώνονται φιλελεύθεροι, αριστεροί, νασεριστές και το σύνολο της ισχυρής χριστιανικής μειονότητας.
Η κατάσταση περιπλέκεται από την κακή πορεία της αιγυπτιακής οικονομίας, η οποία υφίσταται τις συνέπειες από την πολιτική αναταραχή της τελευταίας διετίας. Ο τουρισμός συρρικνώθηκε και τα συναλλαγματικά αποθέματα υποδιπλασιάστηκαν, αναγκάζοντας τον Μόρσι να αυξήσει τους φόρους και να ζητήσει δανειακή βοήθεια 4,8 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ. Για να την εξασφαλίσει, θα χρειαστεί να λάβει επώδυνα για τα λαϊκά στρώματα μέτρα, όπως η κατάργηση των επιδοτήσεων σε βασικά είδη, κάτι που απειλεί να εξασθενίσει την κοινωνική βάση των ισλαμιστών και να κατεβάσει και πάλι τον κόσμο στους δρόμους. Ολα δείχνουν ότι το 2013 θα είναι για την Αίγυπτο όχι λιγότερο περιπετειώδες από το 2012.
Στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ αναμένεται στην Αφρική
A.P.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Σημαντική στρατιωτική παρουσία αναμένεται να αποκτήσουν οι ΗΠΑ στην αφρικανική ήπειρο, με μικρές αρχικά μονάδες να μεταβαίνουν σε 35 κράτη της Αφρικής στις αρχές του επόμενου έτους.
Η στρατηγική αυτή μετατόπιση αποτελεί μέρος προσπάθειας του Πενταγώνου να εκπαιδεύσει τοπικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση της έξαρσης της τρομοκρατίας. Οι ομάδες των Αμερικανών κομάντος θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό τοπικών δυνάμεων και δεν θα έχουν τη δυνατότητα να επιχειρούν οι ίδιες χωρίς συγκεκριμένη άδεια του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Η ανανεωμένη προσοχή που αφιερώνει η Ουάσιγκτον στην Αφρική ακολουθεί την έξαρση θρησκευτικής βίας στη βόρεια Αφρική, με τον ΟΗΕ να συζητεί το ενδεχόμενο αποστολής ειρηνευτικών δυνάμεων στο Μάλι. Την ίδια στιγμή, η ενίσχυση της υποστηριζόμενης από την Αλ Κάιντα ισλαμικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία οξύνει τις αμερικανικές ανησυχίες για πολιτειακή εκτροπή σε πολλά κράτη της δυτικής Αφρικής.
Η αποστολή, που θα στελεχωθεί από επίλεκτους άνδρες της ιστορικής 1ης μεραρχίας του αμερικανικού στρατού, θα στοχεύει χώρες όπως η Λιβύη, το Σουδάν, η Αλγερία και ο Νίγηρας, όπου ομάδες ιδεολογικά συγγενικές με την Αλ Κάιντα έχουν επιβάλει την παρουσία τους. Οι Αμερικανοί κομάντος σχεδιάζουν επίσης να προσφέρουν τη βοήθειά τους στις ειδικές δυνάμεις κρατών όπως η Κένυα και η Ουγκάντα, που πολεμούν στις πρώτες γραμμές του εμφυλίου στη Σομαλία εναντίον των ισλαμιστών της οργάνωσης Αλ Σαμπάμπ.
Ο επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων στην Αφρική, στρατηγός Κάρτερ Χαμ, υπογράμμισε χθες ότι η ταξιαρχία θα διαθέτει και μικρό στόλο μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Ο αμερικανικός στρατός έχει επινοήσει ήδη περισσότερες από 100 αντιτρομοκρατικές ασκήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Το φιλόδοξο πρόγραμμα αντιμετωπίζει, όμως, σημαντικά πολιτισμικά και γλωσσικά προσκόμματα. Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες αυτές, ο στρατός των ΗΠΑ αναζητεί στελέχη του με εμπειρία σε αφρικανικές χώρες.
«Δεν είμαι σίγουρος ότι η χρήση μιας μάχιμης ταξιαρχίας είναι η σωστή λύση για τα προβλήματα της Αφρικής. Δεν είμαι, όμως, βέβαιος ότι υπάρχει σωστή απάντηση. Οι προκλήσεις είναι τόσο διαφορετικές σε κάθε χώρα, που δεν θεωρώ ότι η εκπόνηση συνολικού πακέτου για όλη την ήπειρο είναι καλή ιδέα», λέει ο καθηγητής στρατηγικών θεμάτων Τόμας Ντέμπσεϊ.
Οι μέχρι στιγμής προσπάθειες του Πενταγώνου στην Αφρική υπήρξαν ιδιαίτερα προσεκτικές, αρκούμενες στη σύσταση της Διοίκησης Αφρικής το 2007. Ο αμερικανικός δισταγμός οφείλεται στις αντιρρήσεις πολλών αφρικανικών κρατών να καταστούν προκεχωρημένη βάση του στρατού των ΗΠΑ. Η αποστολή της «Ταξιαρχίας Στιλέτο», όπως ονομάσθηκε το σώμα, θα ξεκινήσει την άνοιξη του 2013, ενώ ο διοικητής της, συνταγματάρχης Τζεφ Μπροντουότερ, υπογράμμισε ότι το δυσκολότερο κομμάτι της εκπαίδευσης των ανδρών, η εκμάθηση γλωσσών και η πολιτιστική ενημέρωση, προχωρεί με ικανοποιητικούς ρυθμούς.
Ιράν: Θα πραγματοποιήσει ναυτικά γυμνάσια στα Στενά του Χορμούζ
25 Δεκεμβρίου 2012 | |||
Τα γυμνάσια αυτά θα πραγματοποιηθούν από την Παρασκευή ως την Τετάρτη σε περιοχή περίπου ενός εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων στα Στενά του Χορμούζ, τον Κόλπο του Ομάν και βόρεια τμήματα του Ινδικού Ωκεανού, διευκρίνισε ο Χαμπιμπολάχ Σαγιαρί, τις δηλώσεις του οποίου επικαλούνται τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης. Ιρανοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει επανειλημμένως ότι το Ιράν μπορεί να αποκλείσει τα Στενά του Χορμούζ, από όπου διέρχεται περίπου το 40% του πετρελαίου που διακινείται δια θαλάσσης παγκοσμίως, αν η χώρα τους δεχθεί στρατιωτική επίθεση εξαιτίας του αμφιλεγόμενου πυρηνικού της προγράμματος. Παρόμοια γυμνάσια δέκα ημερών είχε πραγματοποιήσει το Ιράν και τον περσινό Δεκέμβριο. ΠΗΓΗ:ΑΜΠΕ |
Οι Σύροι αντάρτες πήραν τον έλεγχο πόλης στην μεθόριο με την Τουρκία
| 25 Δεκεμβρίου 2012 |
| Σύρος αξιωματούχος διαψεύδει την χρήση ενός αερίου άγνωστης σύνθεσης κατά των ανταρτών. |
| Αντιπολιτευόμενη οργάνωση της Συρίας ανακοίνωσε σήμερα ότι οι αντάρτες πήραν τον έλεγχο μιας πόλης που βρίσκεται κατά μήκος της μεθορίου με την Τουρκία και αποτελούσε προπύργιο των δυνάμεων της κυβέρνησης και των πολιτοφυλακών της. "Οι αντάρτες κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο από τις πρώτες πρωϊνές ώρες όλης της περιοχής Χάρεμ, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγικού της κάστρου, η οποία αποτελούσε το τελευταίο προπύργιο των δυνάμεων της συριακής κυβέρνησης και των πολιτοφυλακών της», δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο ο Ράμι Αμπντέλ Ραχμάν, επικεφαλής του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ακτιβιστές δήλωσαν εξάλλου ότι περίπου 700 Σύροι διέσχισαν τα σύνορα και πέρασαν στην Τουρκία το τελευταίο 24ωρο. Υπάρχουν επίσης αναφορές για συγκρούσεις ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις και αυτές των ανταρτών σε περιοχές κοντά στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Δαμασκού, ενώ ακτιβιστές δήλωσαν ότι οι αντάρτες σκότωσαν έναν υψηλόβαθμο αξιωματικό των υπηρεσιών πληροφοριών στο προάστιο Τζαραμάνα αργά την Κυριακή. Την ίδια ώρα ο πρεσβευτής της Συρίας στη Ρωσία Ριάντ Χαντάντ διέψευσε κατηγορηματικά τις πληροφορίες ότι τα κυβερνητικά στρατεύματα έκαναν χρήση ενός αερίου άγνωστης σύνθεσης κατά των ανταρτών στην κεντρική επαρχία Χομς. Το Παρατηρητήριο είχε ανακοινώσει ότι ορισμένοι άνθρωποι πέθαναν λόγω ενός δηλητηριώδους αερίου που χρησιμοποίησε ο στρατός. "Οι πληροφορίες αυτές είναι εντελώς αναληθείς (...) Αυτό αποτελεί σαφώς μια πρόκληση και εντάσσεται στο πλαίσιο ενός σχεδίου για να ασκηθεί ψυχολογική πίεση στην συριακή κυβέρνηση», σημείωσε ο Χαντάντ από τη Μόσχα. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε χθες ότι η χρήση χημικών όπλων κατά της αντιπολίτευσης θα ήταν μια «πολιτική αυτοκτονία» για την κυβέρνηση του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ. Πηγή: ΑΜΠΕ |
Το GCC ζητεί να επιταχυνθεί η διαδικασία της πολιτικής μετάβασης στην Συρία
|
Turkey resumes NATO ties with Israel - a Netanyahu breakthrough
Turkey dropped its ban on cooperating with Israel as a third-nation NATO partner at the 28-member alliance meeting in Brussels on Dec. 4, in response to a reprimand from Secretary General Anders Fogh Rasmussen that the ban had "created a lack of confidence among the partners." The same meeting approved the deployment of Patriots on the Turkish border with Syria.
Turkey’s consent to effectively revive its strategic cooperation with Israel represents a major breakthrough for Binyamin Netanyahu. As he runs for reelection on Jan. 22, he is constantly accused by opposition leaders of bringing Israel into deep international isolation. Turkey and NATO have undercut that charge
President Barack Obama has strived hard to restore Turkish ties with Israel – and not only on Israel’s behalf, but as a prop for his burgeoning Sunni Muslim Middle East bloc, headed by Egypt, and a step on the path toward resuscitating the Israel-Palestinian peace process.
The two scenarios are part of a four-point understanding which President Obama and Netanyahu quietly concluded last fall when the US president was campaigning for reelection and which were made known to America’s European allies, as well as Moscow, Tehran and Ramallah.
President Barack Obama has strived hard to restore Turkish ties with Israel – and not only on Israel’s behalf, but as a prop for his burgeoning Sunni Muslim Middle East bloc, headed by Egypt, and a step on the path toward resuscitating the Israel-Palestinian peace process.
The two scenarios are part of a four-point understanding which President Obama and Netanyahu quietly concluded last fall when the US president was campaigning for reelection and which were made known to America’s European allies, as well as Moscow, Tehran and Ramallah.
DEBKAfile outlines those four points:
1. The Israeli Prime Minister promised last fall not to rock the boat of Obama’s reelection campaign by a unilateral attack on Iran’s nuclear program until his inauguration for a second term on Jan. 21, 2013 – the day before the Israeli general election. Netanyahu also agreed to let the direct US-Iranian negotiating track launched in Switzerland on Dec. 1, take its course for three months up to March 1.
2. President Obama counter-pledged that if at the end of those three months, Iran’s ruler Ayatollah Ali Khamenei had not delivered on the seven stipulations for curtailing on Iran’s nuclear program, which administration officials put before Iranian representatives in those secret talks, the military option would move to the top of America’s agenda for Iran.
This was not to say that America would go to war forthwith. However, if Iran approached break-out capacity in 2013, as predicted, the US would find it hard to avoid a preemptive operation.
DEBKAfile’s sources report that the direct US-Iran negotiations launched on Dec. 1 quickly deadlocked.
2. President Obama counter-pledged that if at the end of those three months, Iran’s ruler Ayatollah Ali Khamenei had not delivered on the seven stipulations for curtailing on Iran’s nuclear program, which administration officials put before Iranian representatives in those secret talks, the military option would move to the top of America’s agenda for Iran.
This was not to say that America would go to war forthwith. However, if Iran approached break-out capacity in 2013, as predicted, the US would find it hard to avoid a preemptive operation.
DEBKAfile’s sources report that the direct US-Iran negotiations launched on Dec. 1 quickly deadlocked.
Obama rewards Netanyahu
3. During Netanyahu’s critical three-month election campaign, Obama promised him a reprieve from outside pressures - on the understanding that Israel and the Palestinians would get together in March to resume peace negotiations under joint US-Muslim sponsorship.
4. The Moslem side of this sponsorship was projected to consist of Egypt, Turkey, Qatar and Jordan. i.e. the Sunni Muslim-led axis which the Obama administration has been working on with Israel ever since its anti-terrorist operation in the Gaza Strip in November.
Sunday, Dec. 23, it was revealed that Turkey had assumed its role in the new pro-US axis by dropping its two-year boycott of military cooperation with Israel within the framework of NATO. Ankara initially cut off ties of cooperation over the IDF raid of the Turkish Mavi Marmara ship which was on a mission to break Israel’s naval blockade of the Gaza Strip.
In recent months, Mossad chief Tamir Pardo and the Turkish MIT intelligence director Fidan Hakan maintained back-channel interchanges and laid the groundwork for the two governments to start working together. December saw the start of a process for healing relations between Ankara and Jerusalem, urged on both sides by the Obama administration. Israel’s input was deemed necessary for US efforts to extinguish the flames in Syria together with its Middle East allies, chiefly Egypt, and other ventures.
3. During Netanyahu’s critical three-month election campaign, Obama promised him a reprieve from outside pressures - on the understanding that Israel and the Palestinians would get together in March to resume peace negotiations under joint US-Muslim sponsorship.
4. The Moslem side of this sponsorship was projected to consist of Egypt, Turkey, Qatar and Jordan. i.e. the Sunni Muslim-led axis which the Obama administration has been working on with Israel ever since its anti-terrorist operation in the Gaza Strip in November.
Sunday, Dec. 23, it was revealed that Turkey had assumed its role in the new pro-US axis by dropping its two-year boycott of military cooperation with Israel within the framework of NATO. Ankara initially cut off ties of cooperation over the IDF raid of the Turkish Mavi Marmara ship which was on a mission to break Israel’s naval blockade of the Gaza Strip.
In recent months, Mossad chief Tamir Pardo and the Turkish MIT intelligence director Fidan Hakan maintained back-channel interchanges and laid the groundwork for the two governments to start working together. December saw the start of a process for healing relations between Ankara and Jerusalem, urged on both sides by the Obama administration. Israel’s input was deemed necessary for US efforts to extinguish the flames in Syria together with its Middle East allies, chiefly Egypt, and other ventures.
Sunday, Dec. 23, Netanyahu said that “far-reaching changes in the Syrian regime are close at hand with implications for the sensitive weaponry [chemical weapons] present there.”
He had obviously been authoritatively briefed on the state of play in the Syrian crisis.
He had obviously been authoritatively briefed on the state of play in the Syrian crisis.
The changing Washington landscape
Obama’s new regional grouping was given its first spurt in mid-November as a product of Israel’s Pillar of Defense operation in the Gaza Strip. DEBKAfile tracked this process from its outset. (See DEBKAfile Special Video of Nov. 28: Less a War than an anti-Iran coup).
It has evolved into the mainspring of the US president’s Middle East policy for his second term.
It has evolved into the mainspring of the US president’s Middle East policy for his second term.
Netanyahu has taken the four understandings he reached with Obama as the guidelines for his current and post-election policy. However, this week, certain changing circumstances evolving in Washington suggested that the new administration may again be veering away from US military action to curb Iran’s drive for a nuclear weapon.
One such circumstance was Senator John Kerry’s nomination as Hillary Clinton’s successor in the State Department; another, informed speculation that Chuck Hagel is the frontrunner for defense in place of Leon Panetta.
Hagel’s views on war against Iran - and Israel per se - approximate those of Panetta’s predecessor, Robert Gates. Both these appointments would indicate that the US president may be stepping back from - rather than forward to - a military operation against Iran.
One such circumstance was Senator John Kerry’s nomination as Hillary Clinton’s successor in the State Department; another, informed speculation that Chuck Hagel is the frontrunner for defense in place of Leon Panetta.
Hagel’s views on war against Iran - and Israel per se - approximate those of Panetta’s predecessor, Robert Gates. Both these appointments would indicate that the US president may be stepping back from - rather than forward to - a military operation against Iran.
Thursday, Dec. 12, two letters addressed to the White House were released in Washington by a group organized by Ambassador Thomas Pickering, the State Department’s No. 3, of former high-ranking US diplomats and generals. One of those letters strongly recommended Hagel’s appointment to defense, while the other just as strongly opposed an American attack on Iran - or even the stiffening of sanctions:
“US military action [against Iran] would have grave consequences for the US and the region and, short of a full-scale occupation, would not stop Iran’s nuclear program,” said that missive.
“US military action [against Iran] would have grave consequences for the US and the region and, short of a full-scale occupation, would not stop Iran’s nuclear program,” said that missive.
Is the Obama-Netanyahu accord in jeopardy?
Although there are still more than three months to go before the understandings he reached with Obama on Iran are due to go into effect, Netanyahu is nonetheless getting the feeling that the factions in Washington most adamantly opposed to Jerusalem’s policies and an Israeli role in Obama’s plans are working hard to pull them apart.
Another party keen to sabotage those understandings is Palestinian Authority Chairman Mahmoud Abbas (Abu Mazen). He set out, with the encouragement of some European governments, Western media and Russia, on a campaign for turning up the heat around the Palestinian question. After the UN General Assembly approved his unilateral application for nonstate observer status, he threw out threats to prosecute Israel’s leaders and IDF officers as “war criminals,” gave free rein to Palestinian hotheads acting to destabilize West Bank security, and encouraged rumors that a “third intifada” was impending.
Abu Mazen took those steps to ramp up Palestinian leverage ahead of peace negotiations and give vent to his wounded pride at the decision by Washington, Jerusalem, Cairo and Ankara to exclude him from partnership in the rising Sunni-led bloc.
Netanyahu responded by expanding Jerusalem and settlement expansion. He was visibly unconcerned by the international outcry and by the Palestinian leader’s steps..
Another party keen to sabotage those understandings is Palestinian Authority Chairman Mahmoud Abbas (Abu Mazen). He set out, with the encouragement of some European governments, Western media and Russia, on a campaign for turning up the heat around the Palestinian question. After the UN General Assembly approved his unilateral application for nonstate observer status, he threw out threats to prosecute Israel’s leaders and IDF officers as “war criminals,” gave free rein to Palestinian hotheads acting to destabilize West Bank security, and encouraged rumors that a “third intifada” was impending.
Abu Mazen took those steps to ramp up Palestinian leverage ahead of peace negotiations and give vent to his wounded pride at the decision by Washington, Jerusalem, Cairo and Ankara to exclude him from partnership in the rising Sunni-led bloc.
Netanyahu responded by expanding Jerusalem and settlement expansion. He was visibly unconcerned by the international outcry and by the Palestinian leader’s steps..
Three major issues remain to be settled before the new axis can take off:
1. The Egyptian President Mohamed Morsi is by no means sure to weather the turmoil against his rule and be in a position to meet President Obama’s high expectations – even on the quiet. The US president had hoped Morsi would identify with his Middle East goals and take the lead in such pursuits as the Israeli-Palestinian peace process.
1. The Egyptian President Mohamed Morsi is by no means sure to weather the turmoil against his rule and be in a position to meet President Obama’s high expectations – even on the quiet. The US president had hoped Morsi would identify with his Middle East goals and take the lead in such pursuits as the Israeli-Palestinian peace process.
2. The Syrian conflict has an endless capacity for growing more savage. The approach of chemical and biological warfare on both sides – the government and the insurgents – may confront the US and Israel with the imperative need for strong intervention.
3. Al Qaeda and its affiliates are building up their assets in Syria, Jordan and Sinai with the solid support of local Muslim Brotherhood branches. Those assets are linking up into a ring of terror, which is coiled to strike at Jordan and Israel and resort to the usual al Qaeda atrocities for thwarting Obama’s designs.
3. Al Qaeda and its affiliates are building up their assets in Syria, Jordan and Sinai with the solid support of local Muslim Brotherhood branches. Those assets are linking up into a ring of terror, which is coiled to strike at Jordan and Israel and resort to the usual al Qaeda atrocities for thwarting Obama’s designs.
http://www.debka.com/article/22631/Turkey-resumes-NATO-ties-with-Israel---a-Netanyahu-breakthrough
Chechen Terrorists Sent to Syria via Britain, Turkey
| |||
The 39 terrorists were not the first group of Chechens sent to Syria. When armed rebellion against the Damascus government broke out, Chechen terrorists were among the first foreign troops sent to Syria through Turkey, Azerbaijan, Georgia and Britain.
All throughout the last century, Chechens who had always been treated like an enemy, or at least a second class citizen, both under Tsarist and Communist Russia mostly left their land for various world countries, specially in the Middle-East. Chechnya which is a part of Russian territory has declared autonomy despite the opposition of the government in Moscow. The officials of the region who are aware of Moscow's advocacy of the Damascus government now want to attract the attention and support of the western states which provide aid to the terrorists in Syria to topple President Bashar al-Assad's government by sending terrorists to the Arab country. Earlier, the Syrian Army forces fighting terrorists in Aleppo also said that most of the armed rebels who carry out terrorist operations against the Syrian people in the Arab country are Israeli, Qatari, Saudi, Afghan, Chechen and Libyan nationals. "During conflicts with a terrorist group, we witnessed that a considerable number of the group's members are mercenaries hired from Afghanistan, Chechnya and some other neighboring and regional countries like Qatar and Saudi Arabia," a Syrian soldier told FNA in Aleppo in October. Also another member of the Syrian Army told FNA in October that the terrorists have different nationalities and are from Afghanistan, Libya and Chechnya. The Al-Qaeda terrorist organization, backed by Turkey, the US and its regional Arab allies, is responsible for training and dispatching these terrorists to Syria. In September, sources disclosed that the terrorist organization has set up a new camp in Northern Waziristan in Pakistan to train Salafi and Jihadi terrorists and dispatches them to Syria via Turkish borders, sources said. "A new Al-Qaeda has been created in the region through the financial and logistical backup of Turkey, Saudi Arabia, Qatar and a number of western states, specially the US," the source told FNA. Ali Mahdian told FNA that the US and the British governments have been playing with the al-Qaeda through their Arab proxy regimes in the region in a bid to materialize their goals, specially in Syria. He said the Saudi and Qatari regimes serve as interlocutors to facilitate the CIA and MI6 plans in Syria through instigating terrorist operations by Salafi and Arab Jihadi groups, adding that the terrorists do not know that they actually exercise the US plans. "Turkey has also been misusing extremist Salafis and Al-Qaeda terrorists to intensify the crisis in Syria and it has recently augmented its efforts in this regard by helping the new Al-Qaeda branch set up a camp in Northern Waziristan in Pakistan to train Al-Qaeda and Taliban members as well as Turkish Salafis and Arab Jihadis who are later sent to Syria for terrorist operations," said the source. He said the camp in Waziristan is not just a training center, but a command center for terrorist operations against Syria. Yet, the source said the US and Britain are looking at the new Al-Qaeda force as an instrument to attain their goals and do not intend to support them to ascend to power, "because if Salafi elements in Syria ascend to power, they will create many problems for the US, the Western states and Turkey in future". "Thus, the US, Britain and Turkey are looking at the Al-Qaeda as a tactical instrument," he said, and warned of the regional and global repercussions of the US and Turkish aid to the Al-Qaeda and Salafi groups. "Unfortunately, these group of countries have just focused on the short-term benefits that the Salafis and the Al-Qaeda can provide for them and ignore the perils of this support in the long run," he said. "At present, the western countries, specially Britain which hosts and controls the Jihadi Salafi groups throughout the world are paving the ground for these extremists to leave their homes - mostly in Qatar, Saudi Arabia, Kuwait and the Untied Arab Emirates (UAE) as well as those who live in Europe and the US - for Waziristan," the source added. In relevant remarks, Syrian Prime Minister Wael al-Halqi last week blamed certain states, the Salafis and the Al-Qaeda for terrorist operations which have claimed the lives of thousands of people in his country, and said terrorist groups supported by certain foreign actors are misusing differences in his country to bring Syria into turmoil. Addressing the 16th heads-of-state summit of the Non-Aligned Movement (NAM) here in Tehran on Thursday, the Syrian premier noted terrorist attacks on his nation, and said the "terrorists are backed up by certain foreign states". "Many countries allege to be supporting peaceful solutions in Syria, but they oppose Annan's plan in practice," he said, and cautioned, "The responsibility for the failure of this plan lies on their shoulder as they strove to keep the Syrian crisis going and falsified events." "The world should know that the Syrian crisis, in fact, rises from foreign meddling. Certain well-known countries from inside and outside the region are seeking instability of Syria," the Syrian prime minister complained. Elaborating on the recent developments in Syria, al-Halqi said, "It has been proved that foreign-backed terrorist groups have been misusing events and killing the innocent people." "These terrorists include Salafis and Al-Qaeda Takfiri groups," he reiterated, and added, "Those states that support terrorism and oppose talks should be given moral and economic punishments as they are part of the problem in Syria." | |||
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)