Ισχυρό πλήγμα στον Σύρο πρόεδρο από τη βόμβα που ξεκλήρισε το Συμβούλιο Ασφαλείας
The Economist
Ακόμα και για τα δεδομένα της κρατικής τηλεόρασης της Συρίας, το χάσμα μεταξύ πραγματικότητας και μύθου ήταν ασυνήθιστα μεγάλο την 15η Ιουλίου. Καθώς οι μάχες μαίνονταν για πρώτη φορά από την έναρξη της εξέγερσης στους δρόμους της Δαμασκού, ένα τηλεοπτικό συνεργείο αναζητούσε απεγνωσμένα ένα καθησυχαστικό πλάνο. «Παντού επικρατεί ησυχία», φώναξαν τρεις γυναίκες στο μικρόφωνο από το παράθυρο τού πίσω καθίσματος ενός διερχόμενου αυτοκινήτου. «Δεν συμβαίνει τίποτα απολύτως», επέμειναν την ώρα που ο κρότος των πυροβόλων όπλων αντηχούσε στα γύρω κτίρια. «Ολα, λοιπόν, είναι απολύτως φυσιολογικά», αναφώνησαν τα μέλη του συνεργείου ενόσω το αυτοκίνητο απομακρυνόταν με μεγάλη ταχύτητα.
Τρία εικοσιτετράωρα αργότερα, ωστόσο, το συριακό καθεστώς αποφάσιζε να διακόψει την υποκρισία. Και αυτό διότι ακόμα και όσοι έκαναν πως δεν έβλεπαν τα ελικόπτερα να βάλουν εναντίον κατοικημένων περιοχών βορειοανατολικά της πρωτεύουσας ή εκείνων που έκαναν πως δεν ακούν τον ήχο των τεθωρακισμένων στους δρόμους δεν μπορούσαν να αγνοήσουν τη μεγάλη είδηση της 18ης Ιουλίου: Ο πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ Ασαντ είχε δεχθεί το μεγαλύτερο πλήγμα από την έναρξη της εξέγερσης πριν από 17 μήνες. Το πρωινό της περασμένης Τετάρτης, λοιπόν, μια ισχυρή βόμβα εκρήγνυτο εν μέσω της συνεδρίασης του δεκατετραμελούς συμβουλίου ασφαλείας του καθεστώτος. Στους νεκρούς συγκαταλέγονταν ο υπουργός Αμυνας, Νταούντ Ρατζίχα, ο υφυπουργός Αμυνας και κουνιάδος του προέδρου Ασαντ, Ασέφ Σαουκάτ, καθώς και ο εκ των πλέον έμπειρων συμβούλων της κυβέρνησης, Χασάν Τουρκμανί. Αρκετοί, ακόμα, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του καθεστώτος τραυματίστηκαν σοβαρά, μεταξύ αυτών, ο υπουργός Εσωτερικών, Χαφέζ Μαχλούρ.
17.000 νεκροί
Σαν να μην έφτανε το ξεκλήρισμα της ομάδας διαχείρισης της κρίσης, οι αντάρτες έσπευσαν να ανακοινώσουν ότι ο εκρηκτικός μηχανισμός τοποθετήθηκε στην αίθουσα της συνεδρίασης από τον φρουρό ασφαλείας ενός εκ των ανδρών, ο οποίος είχε μάλιστα ως συνεργούς άλλα μέλη της «νιτζάμ», όπως είναι γνωστός ο στενός κύκλος του προέδρου Ασαντ. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, ωστόσο, επέμεναν ότι η ισχυρότατη έκρηξη προκλήθηκε από βομβιστή αυτοκτονίας και πως επρόκειτο για τρομοκρατική ενέργεια μελών τζιχάντ. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των Σύρων θα αισθανθεί ανακούφιση αν η θανατηφόρα έκρηξη της 18ης Ιουλίου και οι σφοδρές μάχες στη Δαμασκό αποδειχθούν η αρχή του τέλους για το καθεστώς Ασαντ. Την ώρα που ο αριθμός των νεκρών από την έναρξη της εξέγερσης έχει ξεπεράσει τους 17.000, η διένεξη προσλαμβάνει ολοένα και περισσότερα χαρακτηριστικά εμφυλίου πολέμου και οι ενδείξεις για «καθάρσεις» περιοχών με θρησκευτικά κριτήρια πληθαίνουν.
Η πλάστιγγα, σε στρατιωτικό τουλάχιστον επίπεδο, μοιάζει να γέρνει υπέρ των ανταρτών, αλλά η διεθνής διπλωματία φαντάζει πιο ανεπίκαιρη από ποτέ. Απαντες, πλην των πλέον φανατικών υποστηρικτών του καθεστώτος και ελάχιστα στελέχη της αντιπολίτευσης, θεωρούν καταδικασμένες τις πρωτοβουλίες του διαμεσολαβητή του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου, Κόφι Ανάν. Φαντάζει πια ανέφικτο να αναλάβουν οι άνθρωποι του ΟΗΕ κάποιο ουσιαστικό ρόλο επί συριακού εδάφους. Παράλληλα, οι Ρώσοι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η παροχή στήριξης στον πρόεδρο Ασαντ είναι αυτοκαταστροφική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.