Arab upheaval and European introversion leave Turkey in limbo

By Daniel Dombey in Istanbul

For years, the overarching question about Turkey was whether the country would become more at home in the Middle East or instead continue... The full article can be found at: http://www.ft.com/cms/s/0/74d0bdb6-2695-11e3-9dc0-00144feab7de.html

Διαβάστε περισσότερα...

Is Turkey Turning Away From the West?

ISTANBUL — A top adviser to Turkey’s Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan argued publicly that Turkey should stop aspiring to join the European Union and focus instead on carving out a leadership role of its own in the Middle East without paying heed to the West.

Writing in the country’s Star newspaper, Yiğit Bulut, a former journalist, argued on September 25 that “the West, or the imperial order” as he put it had in the past drawn a roadmap for Turks for its own benefit but that Turkey should “immediately get rid of the European Union scenarios”, since the country could instead take on the leadership of the “new world coming into being in the Middle East, Central Asia and Africa.”

Read more :http://www.voanews.com/content/is-turkey-turning-away-from-the-west/1757738.html

Διαβάστε περισσότερα...

The Caucasus and Russia's Syria Policy

The Caucasus and Russia's Syria Policy

Διαβάστε περισσότερα...

Can We Finally Start Talking About The Global Persecution Of Christians?

Wealthy Kenyans and Westerners bustled about Westgate Shopping Mall in Nairobi on Saturday. Families ate lunch in the food court. A radio station targeting Kenyan Asians was hosting a children’s event on the roof of the parking lot.

Around noon, armed gunmen stormed the mall and exploded grenades. Thousands of terrified people dropped to the floor, fled out of exits and hid in stores. The gunmen began lining people up and shooting some of the five dozen people they would slaughter and 240 people, ages 2 to 78, that they would wound.

Read more http://thefederalist.com/2013/09/25/can-we-finally-start-talking-about-the-global-persecution-of-christians/

Διαβάστε περισσότερα...

Talking Turkey

Last October, Turkish President Abdullah Gul met with Foreign Affairs Managing Editor Jonathan Tepperman in Ankara to discuss politics at home and throughout the region. This week, with Gul in New York to address the UN General Assembly, the two resumed the conversation. 

We last talked almost exactly a year ago. Let's start by reviewing some of what has happened to Turkey in the last 12 months. The summer was filled with protests, Turkey lost its bid for the 2020 Olympics, the Kurdistan Workers’ Party (PKK) recently announced that it's halting its withdrawal of fighters, and the economy is slowing. Are you are as optimistic today about Turkey's future as you were a year ago?

Read more http://www.foreignaffairs.com/discussions/interviews/talking-turkey

Διαβάστε περισσότερα...

Turkish company produces Ottoman keyboard

Tech department of a Turkish company in Isparta has introduced a keyboard with Ottoman letters as a result of its R&D efforts 

World Bulletin/News Desk

The technological department of a Turkish company that produces holy Quran in Turkey's Isparta city has introduced a keyboard with Ottoman and Latin letters to enable writing in Ottoman, as a result of its research and development (R&D) efforts.

Speaking to Anadolu Agency in an exclusive, owner of the company Ali Yildiz remarked the "Ottoman alphabet" was developed in the past to integrate Turkish language with Islam.

Stating that the Ottoman language was used by Turks for ages, Yildiz stressed that Ottoman was not much different from the Turkish languge used today, except from the change of the alphabet from Quran letters to Latin ones.

"Despite Turkey's rich archives in Ottoman, most of the Turkish people today are unable to read them. There is no other nation in the world that cannot read one piece from the works of their ancestors in a library," he said.

Highlighting the rising demand for learning Ottoman as the Turkish nation has recently become aware of the rich archives, Yildiz noted that they published the first ever Ottoman journal in Turkey after 85 years, which was welcomed with great attention by the Turkish community.

He also mentioned they developed an online a software for those who wished to write in Ottoman, and said it was downloaded by more than 50 thousand people so far.

Considering the impossibility of writing in Ottoman with Latin-letter keyboard, Yildiz said they decided to develop an Ottoman keyboard when they, after researches, found out that there was a draft by Turkish Standards Institution (TSE) dated 2006 on how an Ottoman keyboard should be.

"Noone did anything to fulfill the need, so our high-tech department within the company developed a keyboard with Ottoman letters on it to fill the gap in the market. The keyboard has both Latin and Ottoman letters on it. We have prepared a user-friendly keyboard in both Q and F formats along with an installation CD," he added.

Yildiz argued that the keyboard in Ottoman was a first in the world, adding that it was sold online.

Διαβάστε περισσότερα...

US-sanctioned Chinese firm wins Turkey missile defense system tender

NATO member Turkey has chosen a Chinese defense firm that has been sanctioned by Washington to co-produce a $4 billion long-range air and missile defense system, rejecting rival bids from Russian, United States, French and Italian firms.

With the decision, announced today following a meeting of the Undersecretariat for Defense Industries' executive council, which is headed by Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan, Ankara approved the lowest offer despite worries about the Chinese system’s ultimate compatibility with NATO-owned early warning assets.

CPMIEC (China Precision Machinery Export-Import Corp.) submitted an offer for its HQ-9 that included co-production solutions – which was requested by Turkish authorities – at a reported $3 billion.

Read more http://www.hurriyetdailynews.com/turkey-dismisses-nato-allies-bids-selects-chinese-firm-for-air-defense-system-tender.aspx?pageID=238&nid=55234

Διαβάστε περισσότερα...

Iran-Iraq War 1980-1988

Iran-Iraq War, 1980 - 1988

Iraqi president Saddam Hussein ordered the invasion of Iran on 22 september 1980

The Iran-Iraq War permanently altered the course of Iraqi history. It strained Iraqi political and social life, and led to severe economic dislocations. Viewed from a historical perspective, the outbreak of hostilities in 1980 was, in part, just another phase of the ancient Persian-Arab conflict that had been fueled by twentieth-century border disputes. Many observers, however, believe that Saddam Hussein's decision to invade Iran was a personal miscalculation based on ambition and a sense of vulnerability. Saddam Hussein, despite having made significant strides in forging an Iraqi nation-state, feared that Iran's new revolutionary leadership would threaten Iraq's delicate Sunni-Shia balance and would exploit Iraq's geostrategic vulnerabilities--Iraq's minimal access to the Persian Gulf, for example. In this respect, Saddam Hussein's decision to invade Iran has historical precedent; the ancient rulers of Mesopotamia, fearing internal strife and foreign conquest, also engaged in frequent battles with the peoples of the highlands. - See more at: 

http://www.iranchamber.com/history/iran_iraq_war/iran_iraq_war1.php

Διαβάστε περισσότερα...

Διάλεξη για την «Αραβική Άνοιξη»

Το Cyprus International Institute of Management (CIIM), το Κυπριακό Κέντρο Μελετών (ΚΥΚΕΜ) και o Σύνδεσμος Αποφοίτων του CIIM διοργάνωσαν την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου ανοικτή διάλεξη με θέμα «Η δυναμική της Αραβικής Άνοιξης για τη Μέση Ανατολή και το Διεθνές Σύστημα» με ομιλητή τον Διευθυντή του ΚΥΚΕΜ Χρήστο Ιακώβου. Η διάλεξη προσέλκυσε πολλούς ενδιαφερομένους, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία σε βάθος ανάλυση των αιτιών που οδήγησαν στην Αραβική Άνοιξη πριν από τρία χρόνια καθώς επίσης και τις συνέπειες που είχε και έχει για την πολιτική ανάπτυξη της περιοχής και τις σχέσεις της με το διεθνές σύστημα.

Σύμφωνα με τον κύριο Ιακώβου ο όρος «Αραβική Άνοιξη» είναι λανθασμένος γιατί αποτελεί υπαινιγμό προς την «Άνοιξη των Λαών», σχετικά με τις επαναστάσεις στην Ευρώπη το 1848 και ως δυτικό κατασκεύασμα αποτελεί μία από τις πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες χρησιμοποιείται αδόκιμα ένας όρος με ευρωπαϊκές ιστορικές παραστάσεις και εμπειρίες. Μέσα από το ίδιο πρίσμα, διάφοροι αναλυτές είδαν τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο ως το ιστορικά ισοδύναμο της κατάρρευσης του κομουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη το 1989, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι στην Ανατολική Ευρώπη ήταν καθολικό το αίτημα να υιοθετήσουν οι κοινωνίες τις δημοκρατικές δομές της δυτικής Ευρώπης.

Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια έκτοτε και οι εξελίξεις καταδεικνύουν ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια μπορεί να ανοίγει το δρόμο προς ανατρεπτικές διαδικασίες, δεν μπορεί όμως να οδηγήσει κατ' ανάγκη σε δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης. Σύμφωνα με τον κύριο Ιακώβου, οι εξεγέρσεις δεν σημαίνει ότι οδηγούν κατ’ ανάγκην σε επαναστάσεις, οι επαναστάσεις δεν οδηγούν πάντοτε σε δημοκρατία και οι δημοκρατίες δεν είναι πάντοτε φιλελεύθερες.

Τέλος ο διευθυντής του ΚΥΚΕΜ τόνισε ότι αυτό το πρωτόγνωρο για την περιοχή φαινόμενο, έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό τοπίο διαφορετικό από τις αρχικές του προσδοκίες και ενέπλεξε το ηγεμονικό ενδιαφέρον των ΗΠΑ και της Ρωσίας, για πρώτη φορά σε τόση ένταση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Διαβάστε περισσότερα...

Ρωσία: Έτοιμη να βοηθήσει στη φύλαξη των εγκαταστάσεων των συριακών χημικών όπλων

Η Ρωσία είναι έτοιμη να βοηθήσει στη φύλαξη των εγκαταστάσεων χημικών όπλων της Συρίας όταν αρχίσει η διαδικασία καταστροφής των όπλων αυτών και των εργοστασίων τους, δήλωσε σήμερα ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ σύμφωνα με τα ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία. «Είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε στη φύλαξη των εγκαταστάσεων αυτών όσο θα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία», τόνισε ο Ριαμπκόφ σε έκθεση όπλων, σύμφωνα με το Ιντερφάξ. Οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ρωσίας Τζον Κέρι και Σεργκέι Λαβρόφ κατέληξαν στις αρχές του μήνα σε συμφωνία βάσει της οποίας ο 'Ασαντ θα πρέπει να υποβάλει μια πλήρη καταγραφή των αποθεμάτων των χημικών όπλων και ότι θα επιτρέψει την καταστροφή τους ως τα μέσα του 2014. Τη δήλωση αυτή έκανε ο Ριαμπκόφ καθώς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προσπαθεί να καταλήξει σε μια συμφωνία για την έκδοση απόφασης για τα χημικά όπλα, η οποία θα είναι αποδεκτή από τη Ρωσία και από τις δυτικές χώρες. Σύμφωνα με διπλωμάτη, οι μεγάλες δυνάμεις που συνήλθαν χθες στη Νέα Υόρκη, σημείωσαν πρόοδο προς την κατεύθυνση αυτή. Οι υπουργοί Εξωτερικών των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Ρωσία και Κίνα) κατέληξαν σε συμφωνία «στα κύρια σημεία» μιας απόφασης του ΟΗΕ για το συριακό χημικό αφοπλισμό. «Σημαντική πρόοδος επετεύχθη σε ορισμένα σημεία, ωστόσο παραμένουν διαφωνίες και θα χρειαστεί να συνεχιστούν οι συνομιλίες», δήλωσε άλλος διπλωμάτης. Δυτικοί και Ρώσοι διαφωνούν εδώ και ημέρες για τον τρόπο με τον οποίο θα πεισθεί η Συρία να εφαρμόσει το πρόγραμμα εξάλειψης των χημικών της όπλων που ανακοινώθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου στη Γενεύη. Την Τρίτη, ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας μια «αυστηρή» απόφαση, με «επιπτώσεις» για το καθεστώς 'Ασαντ στην περίπτωση που δεν τηρήσει την υπόσχεσή του να καταστρέψει τα χημικά όπλα. Στη Δαμασκό, η ομάδα των εμπειρογνωμόνων υπό τον 'Αακε Σέλστρομ επέστρεψε για να ερευνήσει καταγγελίες των δύο πλευρών για χρήση χημικών όπλων στις συγκρούσεις σ' ολόκληρη τη χώρα. Κατά τη σύνοδο στην έδρα του ΟΗΕ, ο γενικός γραμματέας του διεθνούς οργανισμού Μπαν Κι-μουν και οι υπουργοί υπογράμμισαν εξάλλου «ότι είναι σημαντικό να αυξηθούν οι προσπάθειες για την επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης στη Συρία και στις γειτονικές χώρες», σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΟΗΕ Μάρτιν Νεζίρκι. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από δυο εκατομμύρια Σύροι έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες και περίπου έξι εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας. Το μεγαλύτερο αριθμό των σύρων προσφύγων έχει δεχθεί ο Λίβανος, οι αρχές του οποίου τούς υπολογίζουν σε πάνω από 1,2 εκ. Η πρώτη σύνοδος της διεθνούς ομάδας υποστήριξης προς το Λίβανο, η οποία περιλαμβάνει κυρίως τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, πραγματοποιήθηκε αργά χθες στον ΟΗΕ. Η Βρετανία ανακοίνωσε χθες τη χορήγηση επιπλέον βοήθειας ύψους 160 εκατομμυρίων δολαρίων για τους Σύρους πρόσφυγες, αυξάνοντας σε πάνω από 800 εκατομμύρια δολάρια τη συνολική βρετανική βοήθεια. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Ράσμουσεν: Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο θα συνεχιστεί

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν δήλωσε ότι οι διεθνείς δυνάμεις της Συμμαχίας στο Κόσοβο θα βοηθήσουν στην εφαρμογή της συμφωνίας Βελιγραδίου - Πρίστινας για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο πλευρών και ότι η αποστολή της Συμμαχίας θα είναι παρούσα στο Κόσοβο για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί. Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, στο περιθώριο της 68ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, δήλωσε στη «Φωνή της Αμερικής» (Voice of America) ότι η αποστολή του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο είναι «ιστορία επιτυχίας» και ότι όλες οι πλευρές στην περιοχή θεωρούν την ειρηνευτική δύναμη στο Κόσοβο (KFOR) αμερόληπτο εγγυητή της ειρήνης και της ασφάλειας. «Αρχίσαμε πριν από πολλά χρόνια με 50.000 στρατιώτες, τώρα έχουμε 5.000, κάτι που αντανακλά τη σημαντική βελτίωση της κατάστασης ασφάλειας. Θα συνεχίσουμε να είμαστε παρόντες όσο είναι αναγκαίο» ανέφερε ο κ. Ράσμουσεν. «Πρόσφατα, η Πρίστινα και το Βελιγράδι κατέληξαν σε συμφωνία, τώρα έχει σειρά η πλήρης εφαρμογής της συμφωνίας και εμείς θα βοηθήσουμε σε αυτό», υπογράμμισε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Ετοιμο για διάλογο με τη Δύση το Ιράν

Ρίχνει τους τόνους της αντιπαράθεσης με το Ισραήλ ο Ροχανί

AFP, PRESS TV

Λίγες ώρες μετά το διπλωματικό άνοιγμα του Μπαράκ Ομπάμα προς το Ιράν από το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο νέος πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Χασάν Ροχανί, επιβεβαίωσε τη θέλησή του να δρομολογήσει την εξομάλυνση των σχέσεων της χώρας του με τη Δύση και την επίτευξη συμβιβασμού στο επίμαχο θέμα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.

Στην παρθενική του εμφάνιση στη διεθνή σκηνή, ο πραγματιστής ηγέτης υιοθέτησε ένα πολύ μετριοπαθέστερο προφίλ σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, αποφεύγοντας εμπρηστικές δηλώσεις εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ιρανός πρόεδρος τελείωσε την ομιλία του με αναφορές όχι μόνο στο Κοράνι, αλλά και στη Βίβλο και την Τορά. Λίγο αργότερα, με συνέντευξή του στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, ο Ροχανί δήλωσε ότι «το έγκλημα των ναζί εναντίον των Εβραίων είναι κατακριτέο», σε σαφή αντίθεση με προηγούμενες δηλώσεις του Αχμεντινετζάντ, που αμφισβητούσε το Ολοκαύτωμα.

«Το Ιράν δεν αντιπροσωπεύει απολύτως καμία απειλή για τον κόσμο ή την περιοχή μας», δήλωσε ο νέος πρόεδρος, διαβεβαιώνοντας ότι «τα πυρηνικά όπλα και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής δεν έχουν θέση στο αμυντικό δόγμα» της χώρας του. Αφού τόνισε ότι οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στο Ιράν είναι «βίαιες», καθώς «δεν θίγουν τις πολιτικές ελίτ αλλά τους απλούς ανθρώπους», δήλωσε ότι η Τεχεράνη είναι έτοιμη να προσέλθει άμεσα «σε συνομιλίες που θα έχουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και θα καταλήξουν σε ουσιώδη αποτελέσματα» σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα.

Προηγουμένως, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε διαβεβαιώσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιδιώκουν αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, παρά μόνο να διασφαλίσουν ότι το ισλαμικό καθεστώς δεν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Ωστόσο, τις ελπίδες για εξομάλυνση που δημιούργησαν οι τοποθετήσεις των δύο προέδρων ήρθε να μετριάσει η διάψευση των εικασιών περί πιθανής συνάντησής τους ή έστω και μιας συμβολικής χειραψίας, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Η αρχική ευφορία εξατμίστηκε όταν ο Ροχανί απέφυγε να παρουσιαστεί στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, στη διάρκεια του οποίου εθεωρείτο πιθανό ένα ιστορικό τετ α τετ Ομπάμα-Ροχανί. Ιρανικά μέσα ενημέρωσης επικαλέστηκαν το γεγονός ότι στο γεύμα προσφέρθηκαν οινοπνευματώδη, πράγμα που αντιβαίνει τη μουσουλμανική θρησκεία. Αμερικανοί αξιωματούχοι, ωστόσο, απέδιδαν την απουσία του Ροχανί στις αντιδράσεις που θα προκαλούσε σε κύκλους του ισλαμικού καθεστώτος ενδεχόμενη συνάντηση. Πάντως, ο Ροχανί είχε σύντομη συνάντηση με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος τόνισε την ανάγκη να συνοδευτούν οι διακηρύξεις της νέας πολιτικής ηγεσίας του Ιράν από χειροπιαστά βήματα στο θέμα του πυρηνικού προγράμματος.

Ασυγκίνητο από την «επίθεση φιλίας» του νέου Ιρανού προέδρου έμεινε το Ισραήλ. Ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου χαρακτήρισε την ομιλία Ροχανί «κυνική και υποκριτική», υποστηρίζοντας ότι «δεν υπάρχει καμία πρακτική πρόταση η οποία να υπονοεί συμμόρφωση προς τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας». Από την πλευρά του, ο Ισραηλινός υπουργός Στρατηγικών Υποθέσεων, Γιουβάλ Στάινιτς, δήλωσε ότι «ο Ροχανί ήρθε σήμερα εδώ (στη Νέα Υόρκη) για να εξαπατήσει τον κόσμο».

Διαβάστε περισσότερα...

Η Αλ Σαμπάμπ κατηγορεί την Κένυα για τα θύματα

Reuters, A.P.

ΝΑΪΡΟΜΠΙ. Η Αλ Σαμπάμπ ισχυρίστηκε χθες ότι οι δυνάμεις ασφαλείας της Κένυας έκαναν χρήση χημικών όπλων προκειμένου να εισέλθουν στο εμπορικό κέντρο Ουέστγκεϊτ και ότι εν συνεχεία προχώρησαν σε «κατεδάφιση» προκειμένου να καλύψουν τις ενδείξεις, θάβοντας έτσι 137 ομήρους. Η κυβέρνηση αρνήθηκε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς τονίζοντας ότι δεν έγινε χρήση χημικών όπλων και ότι ο επίσημος απολογισμός των αμάχων θυμάτων παραμένει στους 61 νεκρούς.

Σε αναρτήσεις στο twitter, η Αλ Σαμπάμπ ισχυρίστηκε ότι «αφού απέτυχε να νικήσει τους μουτζαχεντίν μέσα στο εμπορικό κέντρο, η κυβέρνηση της Κένυας εξαπέλυσε χημικά αέρια ώστε να λήξει η πολιορκία. Για να καλύψει το έγκλημά της, η κυβέρνηση κατεδάφισε το κτίριο, θάβοντας τα αποδεικτικά στοιχεία και όλους τους ομήρους στα ερείπια».

Ο εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης, Μανοάχ Εσιπίσου, διέψευσε κατηγορηματικά. «Η Αλ Σαμπάμπ είναι γνωστή για τις τερατολογίες που διαδίδει και δεν υπάρχει απολύτως κανένα ψήγμα αλήθειας στα όσα λέει», δήλωσε. Ο Εσιπίσου είπε ότι η κατάρρευση ορόφων του κτιρίου προκλήθηκε από την αποδυνάμωση του φέροντος οργανισμού ύστερα από φωτιά που άναψαν οι ένοπλοι της Αλ Σαμπάμπ. Σύμφωνα με τον Εσιπίσου, στα ερείπια υπάρχουν οκτώ άμαχοι, οι οποίοι περιλαμβάνονται στον απολογισμό νεκρών που έχει ανακοινωθεί επισήμως. Προσέθεσε ότι μαζί τους μπορεί να έχουν θαφτεί και αρκετοί τρομοκράτες.

Χθες το πρωί στους χώρους του εμπορικού κέντρου ακούγονταν σποραδικά πυρά των δυνάμεων ασφαλείας που προχωρούσαν σταδιακά από αίθουσα σε αίθουσα. «Στη διάρκεια της εκκαθάρισης, όταν πηγαίνουν σε χώρο για πρώτη φορά, πρώτα πυροβολούν ώστε να βεβαιωθούν ότι δεν πρόκειται για ενέδρα», είπε ο πρόεδρος Ουχούρου Κενιάτα το βράδυ της Τετάρτης, όταν ανακοίνωσε τη λήξη της πολιορκίας. «Αλλά δεν έχουν ακουστεί πυροβολισμοί από τους τρομοκράτες εδώ και 36 ώρες».

Η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ» έγραψε χθες ότι 35χρονος Βρετανός σομαλικής καταγωγής συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι καθώς επιχειρούσε να φύγει από τη χώρα με πτήση των τουρκικών αερογραμμών. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο άνδρας προσείλκυσε την προσοχή των ανδρών επειδή είχε μελανιές στο πρόσωπό του, φορούσε μαύρα γυαλιά και επεδείκνυε ύποπτη συμπεριφορά. Στη διάρκεια της ανάκρισης ο άνδρας δήλωσε ότι τραυματίσθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Σομαλία.

Περίπου 15 βαριά οπλισμένοι άνδρες επιτέθηκαν στο πολυτελές εμπορικό κέντρο στην καρδιά της κενυατικής πρωτεύουσας το Σάββατο το μεσημέρι. Η σομαλική Αλ Σαμπάμπ είχε απειλήσει την Κένυα με αντίποινα από το 2011, όταν Κενυάτες στρατιώτες έλαβαν μέρος στην αφρικανική δύναμη που εξεδίωξε τους ισλαμιστές από τη σομαλική πρωτεύουσα Μογκαντίσου. Η επέμβαση των στρατιωτικών δυνάμεων της Αφρικανικής Ενωσης στη Σομαλία έχει αποδυναμώσει την Αλ Σαμπάμπ αλλά δεν την έχει εξολοθρεύσει, καθώς οι ισλαμιστές έχουν αποφύγει τις μάχες εξαπολύοντας αντάρτικο.

Διαβάστε περισσότερα...

Soap Boycott Adds to Trade Slump as Egypt Punishes Turkey

Laila Said loved Turkish soap operas so much she named her baby boy Mohannad after the main character in her favorite program. For the past two months, she’s stopped watching.

“I was addicted to Turkish television series and was so emotionally involved with the characters, the scenes and the culture that I wouldn’t miss a single episode,” Said, 31, said in a central Cairo salon where she works as a hair stylist. “Now, I just hate everything related to Turkey.”

Read more http://www.bloomberg.com/news/2013-09-24/soap-boycott-adds-to-trade-slump-as-egypt-punishes-turkey.html

Διαβάστε περισσότερα...

Geopolitical Journey: The U.S.-European Relationship, Then and Now

Geopolitical Journey: The U.S.-European Relationship, Then and Now

Διαβάστε περισσότερα...

Το Σιωνιστικό Κίνημα και η Κύπρος

Χρήστος Ιακώβου

Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Στα τέλη του 19^ου αιώνα αναδύθηκε στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη το Εβραϊκό εθνικό κίνημα το οποίο διασυνδέθηκε από την αρχή με το σκοπό της δημιουργίας εβραϊκής εθνικής εστίας στην Παλαιστίνη, ως μόνιμη λύση στο «Εβραϊκό Πρόβλημα» στην Ευρώπη, και το οποίο έγινε ευρέως γνωστό με το όνομα «Σιωνιστικό Κίνημα». Το όνομα αυτό προέρχεται από την εβραϊκή λέξη «Σιών», η οποία αποτελεί την ονομασία ενός βουνού πλησίον των Ιεροσολύμων και σταδιακώς η λέξη ταυτίστηκε με την ίδια την πόλη. Στην εβραϊκή ιστορία η λέξη έλαβε συμβολικό χαρακτήρα δηλώνοντας τον πόθο των εβραίων να επιστρέψουν στην προγονική γη, κάθε φορά που εξαναγκάζοντο σε εξορία από τα εδάφη τους.

Το κίνημα αυτό θεσμοθετήθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας, όπου πραγματοποιήθηκε το πρώτο συνέδριο το 1897 και ιδρύθηκε η Διεθνής Σιωνιστική Οργάνωση. Εμπνευστής και αργότερα ηγετική μορφή του κινήματος υπήρξε ο Αυστρο-Ουγγρικής καταγωγής Θήοντορ Χερτζλ (1860-1904), ο οποίος εξελέγη πρώτος πρόεδρος Οργανισμού. Η δράση του υπήρξε καταλυτική για τη μετέπειτα δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Το όραμά του το περιέγραψε στο βιβλίο «Το Εβραϊκό Κράτος» το οποίο εξεδόθη το 1896.

Η Κύπρος, λόγω της γειτνίασης με την Παλαιστίνη, άρχισε να μπαίνει στους σιωνιστικούς σχεδιασμούς πρώτα ως βρετανική περιοχή που θα μπορούσε να ανταλλαγεί με την υπό οθωμανική κατοχή τότε Παλαιστίνη και αργότερα ως ασφαλής προορισμός εποικισμού από Εβραίους, προτού μετακινηθούν στον τελικό προορισμό που ήταν η Παλαιστίνη. Εις αμφότερες τις περιπτώσεις οι σχεδιασμοί προσέκρουσαν στην κατηγορητική άρνηση των Βρετανών, οι οποίοι ιεραρχούσαν το νησί ψηλά στο γεωστρατηγικό τους σχεδιασμό στην περιοχή, λόγω του δόγματος συγκράτησης της Ρωσίας μακριά από τα θερμά ύδατα της Μεσόγείο και λόγω της εγγύτητας της Κύπρου προς τη Διώρυγα του Σουέζ. Ένας άλλος λόγος που αποδυνάμωνε αυτή την ιδέα ήταν η έλλειψη υποστήριξης της από την πλειοψηφία των Εβραίων που συμμετείχαν στα σιωνιστικά συνέδρια, με αποτέλεσμα τόσο η ιδέα όσο και εγχείρημα εποικισμού της Κύπρου να περιοριστούν σε ένα μικρό κύκλο εβραίων σιωνιστών και να μην τύχουν ευρείας αποδοχής και υποστήριξης.

Το πιο ενδιαφέρον όμως σχέδιο ήταν αυτό που συνέλαβε ο Γερμανοεβραίος Ντέιβις Τράις (1870-1935) και το οποίο προσπάθησε ανεπιτυχώς να προωθήσει. Από την αρχή της ίδρυσης του Σιωνιστικού Κινήματος υποστήριξε ότι η Κύπρος εκτός από ασφαλής προορισμός για τους Εβραίους έπρεπε να αποτελέσει, μαζί με τη χερσόνησο του Σινά, μέρος του υπό ίδρυση κράτους του Ισραήλ.

Την ιδέα αυτή την έθεσε επισήμως στο δεύτερο σιωνιστικό συνέδριο το 1898.αφού την συζήτησε επανειλημμένως με τον Χερζλ. Η ιδέα αυτή δεν έτυχε θερμής αποδοχής από τους ευρύτερους σιωνιστικούς κύκλους για δύο λόγους. Πρώτος, λόγω του ότι η Κύπρος ήταν κάτω από Βρετανικό έλεγχο, δεν ήθελαν το θέμα αυτό να προκαλέσει τριβές με τη Βρετανία και να έχαναν την όποια βρετανική υποστήριξη προς το σιωνιστικό σκοπό που ήταν η δημιουργία εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Ο δεύτερος λόγος αφορά την απουσία στενής ιστορικής σχέσης των εβραίων με την Κύπρο γεγονός που το νησί δεν προκαλούσε το ενδιαφέρον αφού ως εδαφικός χώρος ήταν εκτός της σιωνιστικής ιδεολογίας, η οποία ήταν στενά συνδεμένη με την Παλαιστίνη.

Ο Τράις επεσκέφθη το νησί για διερευνητικές επαφές το Νοέμβριο του 1899. Σε συνάντησή του με τον Βρετανό κυβερνήτη της Κύπρου σερ Χέϋνς Σμιθ υπέβαλε συγκεκριμένο σχέδιο εποικισμού της Κύπρου από Εβραίους με σκοπό να το προωθήσει ο κυβερνήτης προς τη Βρετανική κυβέρνηση. Το σχέδιο αποτελεί ένα μεσοπρόθεσμο πλάνο για ενίσχυση της Εβραϊκής παρουσίας στην Κύπρο, αποτελούμενο από εννέα σημεία και με πιο ισχυρό επιχείρημα για να πείσει τους Βρετανούς το ότι η παρουσία των Εβραίων στην Κύπρο θα αποδυνάμωνε το αίτημα των Ελλήνων για Ένωση με την Ελλάδα και αυτό θα έλυε το πιο σοβαρό και εν εξελίξει πολιτικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι Βρετανοί τότε στην Κύπρο. Από τα εννέα σημεία του σχεδίου ξεχωρίζουν η απαίτηση να παραχωρηθεί γη στους εβραίους από την αποικιακή διοίκηση καθώς επίσης, πέραν της διευκόλυνσης εγκατάστασης Εβραίων από τη Ρωσία και την Πολωνία, να διευκολυνθεί η παραχώρηση υπηκοότητας σε Εβραίους που θα έφθαναν στην Κύπρο. Το σχέδιο αυτό, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έτυχε της αποδοχής των Βρετανών. Μάλλον το είδαν ως απειλή.

Ο Τράις, μετά από πείσμονες προσπάθειες, έπεισε τον Χερζλ να θέσει το θέμα της Κύπρου κατά τη συνάντηση του με τον Βρετανό υπουργό αποικιών Τζόζεφ Τσάμπερλαιν (1836-1914) στις 23 Οκτωβρίου 1902. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Χερτζλ («Ημερολόγιο») φέρεται ο πρόεδρος του Σιωνιστικού Συνεδρίου να είπε μεταξύ άλλων στον Τσάμπερλαιν: «οι Μουσουλμάνοι μπορούν εύκολα να μετακινηθούν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Έλληνες θα πωλήσουν ευχαρίστως τη γη τους σε καλή τιμή και να μεταναστεύσουν στην Αθήνα ή την Κρήτη». Ο Τσάμπερλαιν απορρίπτοντας την πρόταση απάντησε, σύμφωνα με τον Χερτζλ: «Η Βρετανία έχει συμβατικές υποχρεώσεις έναντι των κατοίκων της Κύπρου και οφείλει να τις εφαρμόσει» και συνεχίζοντας είπε: «θα υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες εάν οι Έλληνες του νησιού αντισταθούν και αυτό μπορεί να προκαλέσει την εμπλοκή της Ελλάδας και της Ρωσίας».

Η άρνηση των Βρετανών υπήρξε οριακό σημείο στις σιωνιστικές προσπάθειες του Χερτζλ και του Τράις. Λίγο μετά την συνάντηση εκείνη ο Χερτζλ πέθανε και στο έκτο σιωνιστικό συνέδριο το 1903 αποφασίστηκε ότι ο μόνος γεωγραφικός στόχος για την ίδρυση εβραϊκού κράτους ήταν η Παλαιστίνη. Παρά τις προσπάθειες του Τράϊς να αναβιώσει τη σιωνιστική ιδέα για την Κύπρο μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ουδέποτε αυτή η ιδέα έτυχε αποδοχής και παρέμεινε περισσότερο μία περιθωριακή ατομική προσπάθεια ενός πείσμονα Γερμανοεβραίου εθνικιστή.

www.geopolitics-gr.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση

            

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Κυπριακό Ίδρυμα Μελετών και Ερευνών (ΚΙ.ΜΕ.) σας προσκαλεί στη διάλεξη/ανοικτή συζήτηση με θέμα:

“Οι Γεωστρατηγικές Συνέπειες της Αραβικής Άνοιξης για τη Μέση Ανατολή”

Εισηγητές:                        • Μάριος Ευριβιάδης

                                              Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας

                                            • Χρίστος Ιακώβου

                                              Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥ.ΚΕ.Μ.)

Χώρος:                                Ξενοδοχείο Holiday Inn Λευκωσία

Ημερομηνία/Ώρα:             ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 ΚΑΙ ΩΡΑ 19:30

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση

Διαβάστε περισσότερα...

Γερμανικές εκλογές: Θρίαμβος Μέρκελ, θρίλερ μετεκλογικής συνεργασίας

Μικρές αλλαγές στα ποσοστά και στην κατανομή των εδρών δείχνουν τα τελευταία προγνωστικά της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, με τους Χριστιανοδημοκράτες να πέφτουν στο 41,7% και στις 295 έδρες, τους Σοσιαλδημοκράτες να βρίσκονται στο 25,6% με 182 έδρες, την Αριστερά στο 8,6% με 61 έδρες και τους Πράσινους στο 8,4% και 60 έδρες. Η Εναλλακτική για την Γερμανία απομακρύνεται από το όριο εισόδου στην Βουλή, με 4,8%, όπως και οι Φιλελεύθεροι που περιορίζονται στο 4,7%. Σύμφωνα με αυτή την πρόγνωση, η Άγγελα Μέρκελ δεν εξασφαλίζει αυτοδυναμία, αλλά οι αναλυτές τονίζουν ότι οι διαφορές είναι πολύ μικρές για να μπορεί κανείς να προβλέψει με ασφάλεια. Τόσο η Μέρκελ, όσο και το SPD απέφυγαν να κάνουν σαφείς από τώρα τις προθέσεις τους για τις επόμενες κινήσεις τους, καθώς περιμένουν το τελικό αποτέλεσμα, που ενδέχεται να μην ξεκαθαρίσει πριν από τα μεσάνυχτα τοπική ώρα (01:00 ώρα Ελλάδας). Ο Πέερ Στάινμπρουγκ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας, όχι όμως με την Αριστερά. Ο αρχηγός του κόμματος των Πράσινων τόνισε ότι δεν θα συνεργαστεί με το κόμμα της Μέρκελ. Η Χανελόρε Κραφτ, ηγετικό στέλεχος των Σοσιαλδημοκρατών, είπε σε δηλώσεις της στο ARD ότι «αυτή τη στιγμή, φαίνεται σαν η Μέρκελ να μπορεί να κυβερνήσει ακόμη και μόνη της». Ο Φόλκερ Κάουντερ, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της CDU, επισήμανε μιλώντας στο ίδιο τηλεοπτικό κανάλι ότι «λάβαμε μια σαφή εντολή από τους ψηφοφόρους να σχηματίσουμε κυβέρνηση», τονίζοντας ότι το αποτέλεσμα δείχνει ξεκάθαρα ότι οι εκλογείς θέλουν η Μέρκελ να παραμείνει καγκελάριος. Ο Μπερντ Λούκε, ο ηγέτης της AfD, χαιρέτισε το «πολύ ισχυρό αποτέλεσμα» του κόμματός του, που ιδρύθηκε μόλις στις αρχές του έτους. «Εμπλουτίσαμε την δημοκρατία στη Γερμανία», είπε ο Λούκε, το κόμμα του οποίου τάσσεται υπέρ μιας εύτακτης διάλυσης της ευρωζώνης και της δημιουργίας μιας νέας με τη συμμετοχή κρατών που τηρούν αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια ή την επάνοδο της Γερμανίας στο εθνικό της νόμισμα, το μάρκο. Η συμμετοχή στις ομοσπονδιακές βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία ανήλθε στο 73% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, αυξανόμενη από το 70,8% το οποίο είχε καταγραφεί πριν από τέσσερα χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που το ποσοστό συμμετοχής των πολιτών στην εκλογική διαδικασία αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές του 2005 —όταν η Άγγελα Μέρκελ είχε γίνει για πρώτη φορά ομοσπονδιακή καγκελάριος— είχε φθάσει το 77,7%. Το 2002, όταν είχαν κερδίσει οι Σοσιαλδημοκράτες του Γκέρχαρντ Σρέντερ, είχε φτάσει το 79,1%. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το ενδιαφέρον μεταξύ των πολιτών για τις ομοσπονδιακές εκλογές μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990 είναι χαμηλότερο στην ανατολική Γερμανία —την πρώην Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας— εν σχέσει με την πλουσιότερη δυτική, την άλλοτε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Η πολιτική εικόνα λίγο μετά τα πρώτα exit polls Τα δύο μικρά κόμματα «ρυθμιστές», σύμφωνα με τα έξιτ πολ, διαμορφώνουν ένα νέο κοινοβουλευτικό σκηνικό. Το νεοϊδρυθέν κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» πιάνει σύμφωνα με ορισμένους δημοσκόπους το 5%, που του επιτρέπει να μπει στη βουλή, το πρώτο κανάλι ωστόσο (ARD) δίνει ένα οριακά μικρότερο ποσοστό 4,9%. Οι Φιλελεύθεροι ξεπερνούν το 4%, φτάνουν κατά το ARD, το 4,7%, που σημαίνει ότι αποχαιρετούν την Μπούντεσταγκ και τους υπουργικούς θώκους. Τα ποσοστά των υπόλοιπων κομμάτων δεν προκαλούν μεγάλη έκπληξη. Οι Linke κυμαίνονται μεταξύ 8 και 9%, με πιθανότερο το 8,3%. Οι Πράσινοι, έχοντας χάσει αρκετό ποσοστό των ψηφοφόρων της από το 2009, συγκεντρώνουν 8,1%. Το κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ έχει σκαρφαλώσει στο 42% και οι Σοσιαλδημοκράτες στο 26%. Στις τοπικές εκλογές στο κρατίδιο της Έσσης, τα αποτελέσματα δεν απέχουν πολύ. Τα δύο κόμματα, μένουν εκτός του κοινοβουλίου: οι Φιλελεύθεροι συγκεντρώνουν μόλις 4,8% και η Εναλλακτική Γερμανία 4,0%. Οι Χριστιανοδημοκράτες εδώ πιάνουν 39%, οι Σοσιαλδημοκράτες 31%, οι Πράσινοι 10,5%, η Αριστερά 6,0% και οι Πειρατές 2%. Απόλυτη πλειοψηφία δίνουν —με μεγάλη επιφύλαξη— στο κόμμα της Άγγελας Μέρκελ τα τελευταία προγνωστικά του δημόσιου τηλεοπτικού δικτύου ARD, σύμφωνα με τα οποία το CDU/CSU συγκεντρώνει 42,5% και 302 έδρες στην Μπούντεσταγκ. Σύμφωνα με τα ίδια προγνωστικά, οι Σοσιαλδημοκράτες βρίσκονται στο 25,6% με 182 έδρες, ενώ ακολουθούν τα κόμματα Η Αριστερά και Πράσινοι με ποσοστό 8% έκαστο και από 57 έδρες. Οι Φιλελεύθεροι πέφτουν στο 4,6% και η Εναλλακτική για την Γερμανία παραμένει στο όριο εισόδου στην Βουλή, με 4,9%. Το φαινόμενο της ευρωσκεπτικιστικής «Εναλλακτικής Γερμανίας" Το φαινόμενο της ευρωσκεπτικιστικής «Εναλλακτικής Γερμανίας» προσπαθούν να ερμηνεύσουν οι δημοσκόποι. Από πού προέρχονται οι οπαδοί του κόμματος, που ιδρύθηκε μόλις τον Απρίλιο, από έναν καθηγητή Μακροοικονομίας στο Αμβούργο, επί δεκαετίες μέλος της CDU; Σύμφωνα με το ΑRD, οι περισσότεροι ψηφοφόροι είναι απογοητευμένοι Φιλελεύθεροι (440.000), άλλοι προέρχονται από την Αριστερά (360.000) και 300.000 από τους Σοσιαλδημοκράτες, ενώ οι Ευρωσκεπτικιστές κέρδισαν μεγάλο μέρος των αναποφάσιστων. Ερωτώμενοι κάποιοι οπαδοί απαντούν αφοπλιστικά ότι τους έδωσε την εναλλακτική που τους είχαν στερήσει τα παραδοσιακά κόμματα. Επισημαίνεται ότι το δυνατό χαρτί της AfD ήταν το γεγονός ότι σχηματίστηκε από καθηγητές Πανεπιστημίου, που δεν ήταν «επαγγελματίες» πολιτικοί. Υπενθυμίζουμε ότι η συμμετοχή των Γερμανών στις εκλογές ξεπέρασε εκείνη του 2009, φτάνοντας το 73% του εκλογικού σώματος. Φαίνεται, ότι η καμπάνια που προηγήθηκε προκειμένου να πάνε στις κάλπες, «έπιασε» τόπο, παρά το γεγονός ότι η αποχή από τις εκλογές είχε γίνει το νέο «τρεντ» στη Γερμανία. Πολλοί επώνυμοι, διανοούμενοι και καλλιτέχνες δήλωναν σε όλη την προεκλογική περίοδο ότι δε θα ψηφίσουν, ορισμένοι εξ αυτών συνασπίστηκαν με τους « Nicht Wähler» στην Κολωνία. - Σύμφωνα με την πολιτική Ιστορία της Γερμανίας, απόλυτη πλειοψηφία είχε κατορθώσει το CDU μόνο το 1957 επί Αντενάουερ.

Διαβάστε περισσότερα...

Σε κίνδυνο η γεωπολιτική σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής

Δρ. Ευάγγελος Βενέτης

Πέραν της στρατιωτικής και πολιτικής πλευράς του συριακού εμφυλίου, υπάρχει το διαρκώς ογκούμενο πρόβλημα των Συρίων προσφύγων. Στα δυόμισι χρόνια του εμφυλίου δύο εκατομμύρια άνθρωποι, και από τις δύο εμπόλεμες παρατάξεις, έχουν αφήσει τις εστίες τους προς αναζήτηση ασφάλειας εντός Συρίας, στις όμορες αυτής χώρες και πιο μακριά. Η ανθρωπιστική κρίση αφορά τόσο στη Συρία όσο και στις χώρες που φιλοξενούν τους πρόσφυγες. Οι αριθμοί είναι ιλιγγιώδεις. Πέρυσι οι Σύριοι πρόσφυγες εκτός Συρίας ανήλθαν σε ένα εκατομμύριο ενώ το 2013 διπλασιάσθηκαν. Στο Λίβανο υπάρχουν 600.000, στην Ιορδανία 500.000, στην Τουρκία 400.000, στο Ιράκ 200.000, στην Αίγυπτο 100.000, στην Αλγερία 25.000, στην Ελλάδα 20.000 και στην Αρμενία 3.500. Πρόκειται για μετανάστευση ως αποτέλεσμα πολέμου, όμοια με αυτή των Παλαιστινίων μεταπολεμικά αλλά και των Αφγανών τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Στο Ιράκ η παρουσία Κούρδων προσφύγων από την Συρία, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη έξοδο τους αναμένεται να επηρεάσει το Κουρδικό ζήτημα επιταχύνοντας τις διαδικασίες χαλαρής σύνδεσης του συριακού με το ιρακινό Κουρδιστάν. Στην Ιορδανία και το Λίβανο η συνύπαρξη Σύριων και Παλαιστινίων προσφύγων αναμένεται να προκαλέσει κοινωνική και πολιτική ασφυξία στο Αμμάν το οποίο ήδη αντιμετωπίζει προβλήματα με τους Σουνίτες Ουαχαβίτες. Για την Τουρκία οι πρόσφυγες είναι διαχειρίσιμοι και αποτελούν χαρτί γεωπολιτικής επιρροής στην Συρία εφόσον παραμείνουν στην τουρκο-συριακή μεθόριο με προοπτική επανόδου. Η υποδοχή και εγκατάσταση από το αρμενικό κράτος μερικών εκατοντάδων Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και η πρόθεση της Αρμενίας να κατασκευάσει 200 οικίες καθώς και δρόμους που θα συνδέουν το κατεχόμενο για το Αζερμπαϊτζάν Ναγκόρνο Καραμπάχ και τα παρακείμενα αζερικά εδάφη έχει προκαλέσει την άμεση αρνητική αντίδραση του Μπακού. Το Μπακού εκλαμβάνει την εν λόγω πράξη ως παραβίαση του σχετικού ψηφίσματος του ΟΗΕ στo Ναγκόρνο Καραμπάχ, των Συμβάσεων της Γενεύης καθώς και των αρχών και κανόνων που διέπουν το διεθνές δίκαιο. Σύμφωνα με το Μπακού, η εν λόγω κίνηση εκφράζει την πρόθεση του Ερεβάν να συνδυάσει την ανθρωπιστική καταστροφή στη Συρία με την ενίσχυση της κατοχής αζερικών εδαφών. Η εγκατάσταση Αρμενίων προσφύγων από την Συρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι πιθανόν να επιδεινώσει τις συνθήκες γεωπολιτικής ασφάλειας στην περιοχή και παραπέρα. Προφανώς η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα η οποία καλείται να σηκώσει το βάρος της φιλοξενίας τόσων, μουσουλμάνων κυρίως, Σύριων μεταναστών. Ο μεγάλος για τα δεδομένα της Ελλάδας αριθμός σχετίζεται με το γεγονός ότι οι Σύριοι πρόσφυγες κινούνται με ευκολία στην τουρκική επικράτεια και είναι σε θέση να φθάσουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο γρήγορα και ανεμπόδιστα. Παράλληλα η ελληνική πολιτεία χρειάζεται να επικεντρώσει την προσοχή της και στο ζήτημα της ασφάλειας των Ελληνόφωνων της Συρίας είτε Χριστιανών είτε των λεγόμενων «Τουρκοκρητικών», οι οποίοι αποτελούν δυσαναπλήρωτο πολιτιστικό κεφάλαιο και δεσμό μεταξύ της Ελλάδας και της Συρίας. Η δυναμική της μετανάστευσης της Συρίας είναι αυξητική. Η παρατεταμένη διάρκεια του συριακού εμφυλίου και το μη ορατό τέλος του στο εγγύς μέλλον καθιστούν την ανθρωπιστική κρίση των προσφύγων μείζον πρόβλημα κοινωνικής και γεωπολιτικής ασφάλειας όχι μόνο στη Συρία αλλά και την ευρύτερη περιοχή, καθιστώντας ζητούμενο την πιστή εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προς όφελος των προσφύγων. Απαραίτητος και άμεσος είναι ο σχεδιασμός και η προετοιμασία όλων των κρατών, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, σε εθνικό και διακρατικό περιφερειακό επίπεδο για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Διαβάστε περισσότερα...

Ναϊρόμπι: Ανακρίνονται δέκα άτομα για την επίθεση στο εμπορικό-Νεκρός και τρίτος τρομοκράτης

Οι αρχές δήλωσαν πως έχουν τον έλεγχο της κατάστασης. Νεκροί τρεις από τους τρομοκράτες του εμπορικού. «Οι ΗΠΑ θα προσφέρουν κάθε δυνατή υποστήριξη στην Κένυα», δήλωσε ο Ομπάμα.

Δέκα άνθρωποι κρατούνται και ανακρίνονται στο πλαίσιο της έρευνας για την επίθεση στο εμπορικό κέντρο Ουέστγκεϊτ στο Ναϊρόμπι, όπου 62 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και τουλάχιστον 175 έχουν τραυματιστεί, όπως ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Εσωτερικών της Κένυας. Το υπουργείο επιβεβαίωσε εξάλλου τον θάνατο τριών εκ των 10 ως 18 επιτιθέμενων που κρατούν ομήρους από το Σάββατο στο εμπορικό αυτό κέντρο στο οποίο τα Σαββατοκύριακα συχνάζουν πολλοί ξένοι. «Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 3 τρομοκράτες, μερικοί άλλοι έχουν τραυματιστεί», αναφέρει το υπουργείο στον λογαριασμό του στο Twitter. Από νωρίς σήμερα το βράδυ η αστυνομία της Κένυας έχει ανακοινώσει ότι σε συνεργασία με τον στρατό της χώρας έχει θέσει υπό τον έλεγχό της τους τέσσερις ορόφους του εμπορικού κέντρου. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Κένυας ξεκίνησαν σήμερα μια επιχείρηση για να εκδιώξουν τους εναπομείναντες ενόπλους της σομαλικής ισλαμιστικής οργάνωσης αλ Σεμπάμπ, που έχει στενές σχέσεις με την αλ Κάιντα, και έχει αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση στο Ουέστγκεϊτ. Δυνατές εκρήξεις και πυρά ακούστηκαν αρκετές φορές στη διάρκεια της ημέρας από το εμπορικό κέντρο, ενώ μαύρος καπνός εξακολουθούσε να βγαίνει από το κτίριο μέχρι το βράδυ, καθώς οι ένοπλοι έβαλαν φωτιά σε στρώματα σε ένα σουπερμάρκετ για λόγους αντιπερισπασμού. Η πυρκαγιά έχει τεθεί υπό έλεγχο από τους πυροσβέστες, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών. Έντεκα στρατιώτες τραυματίστηκαν στην τελευταία επίθεση εναντίον των ενόπλων. «Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι σχεδόν όλοι οι όμηροι έχουν απελευθερωθεί», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας Όλε Λένκου, όμως αρνήθηκε να δώσει συγκεκριμένους αριθμούς. Ο μέχρι τώρα απολογισμός των θυμάτων κάνει λόγο για 62 νεκρούς, όμως ο αριθμός αυτός ενδέχεται να αυξηθεί, όπως προειδοποιούν αξιωματούχοι. Περισσότεροι από 200 πολίτες έχουν διασωθεί, ενώ 65 νοσηλεύονται σε διάφορα νοσοκομεία του Ναϊρόμπι, σύμφωνα με το υπουργείο. Εξάλλου ο Ερυθρός Σταυρός έχει ακόμη καταγεγραμμένους 63 ανθρώπους ως αγνοούμενους. Οι κυβερνήσεις του Καναδά, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Νότιας Αφρικής, της Ολλανδίας και των ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει ότι κάποιοι πολίτες τους έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί στην επίθεση. Οι γιατροί της Κένυας απηύθυναν έκκληση για αιμοδοσία, ενώ πολλοί εθελοντές αιμοδότες συρρέουν σε πολλά σημεία του Ναϊρόμπι. Μέχρι στιγμής οι Κενυάτες έχουν συγκεντρώσει 70.000 δολάρια για να βοηθήσουν τα θύματα της επίθεσης. Τέλος, το Twitter ανακοίνωσε σήμερα ότι αναστέλλει τους λογαριασμούς που έχουν δημιουργήσει οι ισλαμιστές Σεμπάμπ. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι λογαριασμοί @hsm_press, @HSMPress1, @HSMPres και @HSM_presoffice2. Ομπάμα: Οι ΗΠΑ θα προσφέρουν κάθε δυνατή υποστήριξη στην Κένυα Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα χαρακτήρισε σήμερα «φοβερή τραγωδία» την επίθεση στο εμπορικό κέντρο Ουέστγκεϊτ στο Ναϊρόμπι από τους ισλαμιστές αλ Σεμπάμπ, ενώ πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ θα προσφέρουν κάθε δυνατή υποστήριξη στην Κένυα. «Τους στηρίζουμε σε αυτή τη φοβερή τραγωδία που συνέβη», δήλωσε ο Ομπάμα στη διάρκεια συνάντησής του με τον νιγηριανό πρόεδρο Γκούντλακ Τζόναθαν. Οι δύο ηγέτες, που βρίσκονται στη Νέα Υόρκη για να συμμετάσχουν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους στον πρόεδρο της Κένυας Ουχούρου Κενυάτα. «Νιώθω τον πόνο του προέδρου Κενυάτα η τρομοκρατία οπουδήποτε είναι τρομοκρατία εναντίον όλων μας», δήλωσε ο Τζόναθαν. Εξάλλου νωρίτερα ο αναπληρωτής σύμβουλος για θέματα ασφαλείας του Λευκού Οίκου Μπεν Ρόουντς είχε δηλώσει ότι οι αμερικανοί αξιωματούχοι παρακολουθούν στενά τις προσπάθειες της σομαλικής οργάνωσης αλ Σεμπάμπ να στρατολογήσουν στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν άμεσες πληροφορίες ότι Αμερικανοί εμπλέκονται στην επίθεση στο Ουέστγκεϊτ. «Παρακολουθούμε πολύ στενά και εδώ και λίγο καιρό ανησυχούμε για τις προσπάθειες των αλ Σεμπάμπ να στρατολογήσουν Αμερικανούς ή αμερικανούς πολίτες», δήλωσε ο Ρόουντς. Πηγή: AMΠE

Διαβάστε περισσότερα...

Άσαντ: «Δεν ανησυχώ για το προσχέδιο απόφασης στον ΟΗΕ»

Ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ δήλωσε ότι «δεν ανησυχεί» για το προσχέδιο απόφασης που κατέθεσαν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ, μετέδωσαν σήμερα τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης. "Δεν ανησυχώ. Μετά την ανεξαρτησία της, η Συρία έχει τηρήσει όλες τις συνθήκες που έχει υπογράψει», είπε ο Άσαντ μιλώντας στο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι China Central Television (CCTV). «Θα τιμήσουμε όλα όσα συμφωνήσαμε», πρόσθεσε, αναφερόμενος προφανώς στην απόφαση της κυβέρνησής του να θέσει το χημικό οπλοστάσιο της χώρας υπό την επίβλεψη της διεθνούς κοινότητας. Ο Σύρος πρόεδρος χαρακτήρισε «θετικό» το ρόλο που διαδραματίζουν στο ΣΑ του ΟΗΕ η Κίνα και η Ρωσία καθώς, όπως είπε, «διασφαλίζουν ότι δεν θα βρει βάση οποιαδήποτε δικαιολογία για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον της Συρίας». "Καταθέτοντας αυτό το προσχέδιο στο Συμβούλιο Ασφαλείας ή καλώντας τις ΗΠΑ και τη Ρωσία να καταλήξουν σε συμφωνία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία προσπαθούν απλώς να εμφανιστούν νικήτριες σε έναν πόλεμο κατά της Συρίας, του φανταστικού εχθρού τους. Για αυτό η Συρία δεν θα πρέπει να ανησυχεί από αυτό το προσχέδιο ψηφίσματος», κατέληξε. Η Ρωσία και η Κίνα είναι οι δύο χώρες που στηρίζουν σταθερά τη Συρία και έχουν ασκήσει βέτο τρεις φορές σε αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Δαμασκό αφότου ξέσπασε η κρίση, τον Μάρτιο του 2011. Πηγή: AMΠE

Διαβάστε περισσότερα...

Re-Examining the Arab Spring

Re-Examining the Arab Spring

Διαβάστε περισσότερα...

The Next Phase of the Arab Spring

The Next Phase of the Arab Spring

Διαβάστε περισσότερα...

INSIGHT: The Arab Spring, Two Years Later | Middle East Voices

INSIGHT: The Arab Spring, Two Years Later | Middle East Voices

Διαβάστε περισσότερα...

Secret Recordings Reveal Mubarak’s Frank Views on a Range of Subjects

Ahmed El-Malky/Agence France-Presse — Getty Images

Hosni Mubarak with his sons, Alaa, right, and Gamal, during an appearance in court this month. Despite reports that Mr. Mubarak, 85, is in failing health, he sounds high-spirited in the recordings.

By DAVID D. KIRKPATRICK

CAIRO — Hosni Mubarak looked like a stalwart American ally but worried for years that Washington was trying to oust him as president of Egypt, he confided to a doctor recently in surreptitiously recorded conversations that came to light here last week.

http://www.nytimes.com/2013/09/23/world/middleeast/secret-recordings-reveal-mubaraks-frank-views-on-a-range-of-subjects.html?pagewanted=all&_r=0

Διαβάστε περισσότερα...

Egypt: The Misunderstood Agony by Yasmine El Rashidi | The New York Review of Books

Egypt: The Misunderstood Agony by Yasmine El Rashidi | The New York Review of Books

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Νάσερ και η αγγλική βάση του Σουέζ

Ενας συνδυασμός παραγόντων στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου συνέβαλε στην αποχώρηση των Βρετανών από την Αίγυπτο 59 χρόνια πρινΤου Γιαννη Σακκα* Η Βρετανία έκανε αισθητή για πρώτη φορά την παρουσία της στην Αίγυπτο επί βασιλείας του Ισμαήλ πασά (1863-79), όταν το 1875 αγόρασε αιγυπτιακές μετοχές της Εταιρείας της Διώρυγας του Σουέζ, τις οποίες το αιγυπτιακό κράτος αναγκάστηκε να εκποιήσει για να καλύψει τους τόκους των δανείων που είχε συνάψει κυρίως με γαλλικές τράπεζες. Την ίδια περίοδο η Βρετανία ανέλαβε τον έλεγχο του νεοσυσταθέντος Ταμείου Δημοσίου Χρέους και διόρισε ελεγκτή για να εποπτεύει τα έσοδα και τα έξοδα της αιγυπτιακής κυβέρνησης. Τον Σεπτέμβριο του 1882 επενέβη στρατιωτικά για να καταστείλει μια εθνικιστική και αντιμοναρχική εξέγερση, κατέλαβε τη χώρα και το 1914 τη μετέτρεψε σε προτεκτοράτο, που διατηρήθηκε ώς το 1922. Η κατάργηση του ισχύοντος καθεστώτος το 1922 δεν σήμανε και το τέλος της βρετανικής επιρροής. Οι Βρετανοί διατήρησαν το δικαίωμα να χειρίζονται κατά την απόλυτη κρίση τους και μέχρι την επίτευξη σχετικής συμφωνίας τα ακόλουθα ζητήματα: τη διώρυγα του Σουέζ, την εθνική άμυνα, την προστασία των ξένων συμφερόντων και των μειονοτήτων και τον έλεγχο του Σουδάν. Κύριος στόχος τους ήταν να διασφαλίσουν έναν ειδικό πολιτικό ρόλο στην Αίγυπτο, που θα τους επέτρεπε να εξυπηρετήσουν άμεσα τα στρατηγικά τους συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Τον Αύγουστο του 1936, αντιμέτωποι με την αυξανόμενη απειλή από τις δυνάμεις του Αξονα στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και στη Βορειοανατολική Αφρική, υπέγραψαν εσπευσμένα με την Αίγυπτο συμφωνία, η οποία, ανάμεσα στα άλλα, προέβλεπε τη στάθμευση βρετανικών στρατευμάτων στη ζώνη της διώρυγας του Σουέζ για την προάσπιση του συγκοινωνιακού δικτύου της αυτοκρατορίας. Από την πλευρά της, η αιγυπτιακή κυβέρνηση επανέκτησε τον πλήρη διοικητικό έλεγχο των στρατιωτικών της δυνάμεων και το επόμενο έτος ενίσχυσε την ανεξαρτησία της με την κατάργηση του καθεστώτος των διομολογήσεων και την ένταξή της στην Κοινωνία των Εθνών. Τα βρετανικά συμφέροντα, η διώρυγα και η Αίγυπτος Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αιγύπτιοι επανέφεραν στο διπλωματικό προσκήνιο το θέμα της αναθεώρησης της αγγλοαιγυπτιακής συνθήκης του 1936. Ακολούθησαν εντατικές διαπραγματεύσεις, το θέμα συζητήθηκε στον ΟΗΕ, οι Βρετανοί αποχώρησαν από το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια αλλά παρέμειναν στη ζώνη της διώρυγας του Σουέζ. Η διώρυγα του Σουέζ βρισκόταν στον πυρήνα του αμυντικού συστήματος της Βρετανίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Μετά την απώλεια της Παλαιστίνης, το 1948, καθώς οι σχέσεις της Δύσης με τη Σοβιετική Ενωση επιδεινώνονταν ραγδαία, η γεωπολιτική της σημασία για τη Βρετανία αυξήθηκε. Από τη στιγμή που οι Αμερικανοί δεν είχαν ακόμα δεσμευτεί να εμπλακούν ενεργά στα μεσανατολικά θέματα, οι βρετανικές βάσεις στο Σουέζ έπρεπε να διατηρηθούν πάση θυσία ως ανάχωμα στη σοβιετική επιρροή σε καιρό ειρήνης και ως εφαλτήριο για αντεπίθεση σε καιρό πολέμου. O Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Αντονι Ιντεν τόνισε τη σημασία της Μέσης Ανατολής και του Σουέζ για τη χώρα του, σε υπόμνημά του προς το υπουργικό συμβούλιο τον Απρίλιο του 1945: «Η Μέση Ανατολή είναι περιοχή συνάντησης δύο ηπείρων και αν προστεθεί η Τουρκία, τριών ηπείρων. Είναι λοιπόν μία από τις πιο σημαντικές στρατηγικές περιοχές του κόσμου... ζήτημα ζωής ή θανάτου για τη βρετανική αυτοκρατορία... Συνεπώς, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε στη Μέση Ανατολή μια άκρως υψηλή προτεραιότητα... δεν μπορούμε να απορρίψουμε την ιδιάζουσα θέση μας στην περιοχή... Δεύτερον, η Μέση Ανατολή είναι η μοναδική μεγάλη πηγή πετρελαίου έξω από την Αμερική, που μας είναι διαθέσιμη. Πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν ότι σε δέκα χρόνια ούτε η βρετανική αυτοκρατορία ούτε καν οι ΗΠΑ θα είναι ικανές να εμπλακούν σε πόλεμο χωρίς όλες τις προμήθειες πετρελαίου του Περσικού Κόλπου... Η θέση των ΗΠΑ στη διώρυγα του Παναμά είναι παρόμοια με τη δική μας στο Σουέζ και με τη θέση της Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη... Εκφράζω λοιπόν την άποψη στους συναδέλφους μου ότι η κυβέρνηση της Μεγαλειοτάτης πρέπει να εξασφαλίσει τα ζωτικά συμφέροντα της βρετανικής αυτοκρατορίας και Κοινοπολιτείας στη Μέση Ανατολή με τα δικά της μέσα». Αρχικά οι Βρετανοί επιδίωκαν να εντάξουν την Αίγυπτο σ’ ένα παναραβικό σύστημα ασφάλειας στη Μέση Ανατολή που θα λειτουργούσε ως ανάχωμα στη Σοβιετική Ενωση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 συγκρότησαν πρώτα τη Διοίκηση Μέσης Ανατολής και έπειτα τον Οργανισμό Αμυνας Μέσης Ανατολής. Ομως, όταν τον Μάιο του 1953 ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες περιόδευσε στη Μέση Ανατολή, διαπίστωσε ότι οι Αραβες δεν θεωρούσαν μείζον πρόβλημά τους τη σοβιετική απειλή αλλά την κατοχύρωση της ανεξαρτησίας τους και την αντιμετώπιση του Ισραήλ. Ο Ντάλες έκρινε ότι η πιο ευνοϊκή για τα δυτικά συμφέροντα λύση ήταν η συγκρότηση της λεγόμενης «βόρειας διάταξης του ΝΑΤΟ» (northern tier) από την Τουρκία ώς το Πακιστάν, με την υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων. Tον Απρίλιο του 1954 η Τουρκία σύναψε αμυντική συμφωνία με το Πακιστάν και τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους με το υπό βρετανική κηδεμονία Ιράκ. Λίγο αργότερα η Βρετανία προχώρησε στην ίδρυση του Συμφώνου της Βαγδάτης με τη συμμετοχή του Ιράκ και τριών μη αραβικών χωρών, της Τουρκίας, του Ιράν και του Πακιστάν. Η αγγλοαιγυπτιακή συμφωνία του 1954 Ενας από τους κυριότερους στόχους των Ελεύθερων Αξιωματικών, που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία στην Αίγυπτο τον Ιούλιο του 1952, ήταν η απομάκρυνση των βρετανικών δυνάμεων από τη χώρα, χωρίς όμως να διαρρήξουν τις σχέσεις τους με τη Δύση, από την οποία ήλπιζαν να λάβουν μεγάλη οικονομική και στρατιωτική βοήθεια. Η αταλάντευτη θέση τους ήταν ότι η Αίγυπτος δεν έπρεπε να ενταχθεί σ’ ένα αμυντικό σύμφωνο για τη Μέση Ανατολή στο οποίο θα συμμετείχαν οι ΗΠΑ ή η Βρετανία, αφού στην αραβική κοινή γνώμη αυτό θα φαινόταν ως διαιώνιση της δυτικής κυριαρχίας. Η συνεργασία των Αράβων με τη Δύση ήταν αναγκαία για την αντιμετώπιση του κομμουνισμού, αλλά οι ίδιοι οι Αραβες θα καθόριζαν τον χρόνο και τον χαρακτήρα αυτής της συνεργασίας. Μάλιστα ο ηγέτης της αιγυπτιακής επανάστασης, Τζαμάλ Αμπντ αλ Νάσερ, σχεδίαζε να συγκροτήσει ένα αμυντικό σύστημα που θα βασιζόταν στο Αραβικό Σύμφωνο Συλλογικής Ασφάλειας του 1950. Σ’ ένα τέτοιο σύστημα προσδοκούσε να εξασφαλίσει δυτική στρατιωτική βοήθεια και την ηγεσία στον αραβικό κόσμο χωρίς να κατηγορηθεί για συνεργασία με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Τον Οκτώβριο του 1954 η νέα ηγεσία της Αιγύπτου, ύστερα από μακρές συνομιλίες με τους Βρετανούς, υπέγραψε συμφωνία που προέβλεπε την ακύρωση της αγγλοαιγυπτιακής συνθήκης του 1936, την απομάκρυνση των βρετανικών στρατευμάτων εντός είκοσι μηνών και την εκχώρηση στη Βρετανία του δικαιώματος να επέμβει στρατιωτικά στην περίπτωση που εκδηλωνόταν επίθεση από ξένες δυνάμεις (ουσιαστικά από τη Σοβιετική Ενωση) εναντίον κράτους-μέλους του Αραβικού Συνδέσμου ή της Τουρκίας. Με την ίδια συμφωνία, επικυρώθηκε η σύμβαση του 1888 που διασφάλιζε την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στη διώρυγα του Σουέζ και αναγνωρίστηκε η θαλάσσια αυτή οδός ως αναπόσπαστο τμήμα της Αιγύπτου. Η αποχώρηση της Βρετανίας από την Αίγυπτο εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων. Η άμυνα της Μέσης Ανατολής είχε ενισχυθεί μετά την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, το 1952, και τη δημιουργία δυτικού αμυντικού μετώπου ώς το Πακιστάν. Επιπλέον, η άλλοτε αυτοκρατορική υπερδύναμη αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά προβλήματα στο εσωτερικό της, ενώ υπήρχε ανάγκη να μεταφέρει δυνάμεις σε πιο «ταραχώδεις» περιοχές (Μαλαισία, Κορέα, Κένυα, Κύπρο – το στρατηγείο της για τη Μέση Ανατολή μεταφέρθηκε από το Κάιρο στη Μεγαλόνησο). Η αποχώρησή της οφειλόταν κυρίως στη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι στη νέα θερμοπυρηνική εποχή συγκεντρώσεις στρατευμάτων σε μια περιοχή, όπως στο Σουέζ, ήταν ιδιαίτερα ευάλωτες. Για τον Νάσερ η απομάκρυνση των βρετανικών στρατευμάτων από το Σουέζ αποτέλεσε την πρώτη διπλωματική του επιτυχία. Η Αίγυπτος φαινόταν να ξεφεύγει από τα δεσμά του βρετανικού ιμπεριαλισμού χωρίς παράλληλα να αποκόπτεται από τη στρατηγική πολιτική της Δύσης, καθώς η ασφάλειά της συνδεόταν με την ασφάλεια της Τουρκίας. Σύντομα όμως αυτή η διπλωματική εξισορρόπηση θα αποδειχθεί επισφαλής καθώς οι μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης, η Βρετανία και η Γαλλία, δεν ήταν διατεθειμένες να ανεχθούν την ισχυροποίηση του Νάσερ στη Μέση Ανατολή και τα ανοίγματά του τόσο προς το Κίνημα των Αδεσμεύτων όσο και προς τις σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Η τελική αναμέτρηση της Δύσης με τον δυναμικό και φιλόδοξο Αιγύπτιο ηγέτη ήταν πια ζήτημα χρόνου. * Ο κ. Γιάννης Σακκάς είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Διαβάστε περισσότερα...

Espionage Arrest Puts Further Pressure on Strained Egyptian-Turkish Relationship

There are credible arguments to be made that Turkish-Egyptian relations have literally never been worse since the two countries took shape as modern states. The two countries had exchanged ambassadors soon after WWII, signed a free trade agreement in 2005, and been declared by Ankara to be part of an “axis of democracy” as recently as 2011.

Since Egyptian military ousted the country’s former president Mohammed Morsi amid mass protests demanding his resignation, things have taken a turn. Both countries have recalled their ambassadors, though there has since then been a partial restoration. On the economic front, Turkey this week froze a credit line that Ankara had offered to Cairo during Morsi’s tenure.

Read more http://www.thetower.org/egypt-turkey-espionage-arrest/

Διαβάστε περισσότερα...

Why Iran seeks constructive engagement

Hassan Rouhani is president of Iran.

Three months ago, my platform of “prudence and hope” gained a broad, popular mandate. Iranians embraced my approach to domestic and international affairs because they saw it as long overdue. I’m committed to fulfilling my promises to my people, including my pledge to engage in constructive interaction with the world.

The world has changed. International politics is no longer a zero-sum game but a multi-dimensional arena where cooperation and competition often occur simultaneously. Gone is the age of blood feuds. World leaders are expected to lead in turning threats into opportunities.

Read more http://www.washingtonpost.com/opinions/president-of-iran-hassan-rouhani-time-to-engage/2013/09/19/4d2da564-213e-11e3-966c-9c4293c47ebe_story.html

Διαβάστε περισσότερα...