Η καραμέλα των βρετανικών βάσεων

04/09/2013 | Σημερινή

Όταν ένας βουλευτής μιλά στη Βουλή των Αντιπροσώπων, θα πρέπει πρωτίστως να εκπροσωπεί και τις επιθυμίες των ψηφοφόρων του και όχι του κόμματός του

Ξανακτύπησε το... ξυπνητήρι εναντίον των βρετανικών βάσεων και ξανά προς τη... δόξα τραβά! Το ίδιο παραμύθι εδώ και μισόν αιώνα, κάθε φορά που είτε θα δημοσιευθεί κάποια μελέτη στο Λονδίνο για τις βάσεις, κανένα δημοσίευμα στον βρετανικό Τύπο για περικοπές στους προϋπολογισμούς, κάποια επίσκεψη στις βάσεις, και τώρα η... επίθεση κατά της Συρίας. Και όλα αυτά, καθώς η βρετανική Βουλή, διά ψηφοφορίας, απέρριψε την πρόταση του ΠρωθυπουργούΝτέιβιντ Κάμερον και της κυβέρνησής του, για οποιαδήποτε στρατιωτική ανάμιξη της Βρετανίας εναντίον της Συρίας. Συγκεκριμένα, παράλληλα με τη συζήτηση του θέματος στη Βουλή των Κοινοτήτων, το ίδιο θέμα συζητούσαν και στη Βουλή των Λόρδων το βράδυ της ψηφοφορίας, όπου η απόφαση ήταν και εκεί αρνητική.

Η βρετανική κυβέρνηση το έκανε ξεκάθαρο, πλέον, ότι η Βρετανία δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε καμία στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Συρίας και το ξεκαθάρισε και στους συμμάχους της (Αμερικανούς, Γάλλους και άλλους), εκτός του ότι για κάτι τέτοιο πρέπει, όπως τόνισαν, να παρθεί απόφαση από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι το Σ.Α. παίρνει σε κάποια στιγμή απόφαση για στρατιωτική επίθεση κατά της Συρίας, τι θα κάνει η Κύπρος, θα φωνάζει εναντίον των βάσεων και πάλιν, αλλά όχι εναντίον του Σ.Α; Ας συζητήσει επιτέλους το θέμα και η Βουλή των Αντιπροσώπων, όπως έκαναν στο Λονδίνο, όπως θα κάνουν τώρα στις 9 τρέχοντος και στην Ουάσιγκτον, όπως απαιτούν και οι Γάλλοι πολίτες στη Γαλλία (ακολουθώντας τους Βρετανούς βουλευτές) και ας πάρουν και εκείνοι κάποιαν απόφαση.

Οι βουλευτές στην Αγγλία
Οι βουλευτές στην Αγγλία μίλησαν εκπροσωπώντας τους ψηφοφόρους τους και απέρριψαν την πρόταση του Πρωθυπουργού τους και όχι μόνο οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Για πρώτη φορά, μετά από δύο σχεδόν αιώνες, όπως λέχθηκε, οι βουλευτές καθόρισαν εξωτερική πολιτική, ενώ η εξωτερική πολιτική δεν είναι της αρμοδιότητάς τους, αλλά του Υπ. Εξωτερικών και των παρασκηνιακών σχεδιαστών. Μπορούν και οι Κύπριοι βουλευτές να μιλήσουν, έστω και για πρώτη φορά και εκείνοι ελεύθερα, εκ μέρους των ψηφοφόρων των περιοχών που αντιπροσωπεύουν, αν ξέρουν τι υποστηρίζουν οι ψηφοφόροι τους, και όχι των κομματικών ηγεσιών τους; Γιατί το βουλευτιλίκι, πιστεύω, έχει παρεξηγηθεί εδώ και χρόνια στην Κύπρο. Όταν ένας βουλευτής μιλά στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα πρέπει πρωτίστως να εκπροσωπεί και τις επιθυμίες των ψηφοφόρων του και όχι του κόμματός του.

Και να συζητήσουν ανοικτά τις υποχρεώσεις που απορρέουν (από αμφότερες τις πλευρές -Βρετανών και Κυπριακής Δημοκρατίας) από τις συνθήκες του 1960, σε σχέση με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Βρετανών. Έχοντας υπόψη πάντοτε, όμως, ότι οι Βρετανοί ενημερώνουν εγκαίρως και πλήρως την κυπριακή κυβέρνηση για τέτοιες ενέργειες. Όπως δήλωσαν στη διακήρυξή τους το 1960, οι κύριοι στόχοι τους ήσαν: α) η αποτελεσματική χρήση των κυριάρχων βρετανικών τους βάσεων ως στρατιωτικές βάσεις β) η πλήρης συνεργασία με τη Δημοκρατία της Κύπρου και γ) η προστασία των συμφερόντων των κατοίκων και εργαζομένων στις βάσεις αυτές. Ας αφήσουν λοιπόν την καραμέλα των βάσεων για εσωτερική κατανάλωση, εκεί που δεν υπάρχει θέμα. Η Βουλή των Κοινοτήτων αποφάσισε, ο Πρωθυπουργός δέχθηκε το αποτέλεσμα, δήλωσε ότι πήρε το μήνυμα, και θα πράξει ανάλογα, συμφώνως της απόφασης της Βουλής. 

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια, συγγραφέας