Μαφία και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Tim Newark
Μαφία και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος 
Εκδόσεις Ιωλκός, 2008

Του Αναστάση Βιστωνίτη
ΤΟ ΒΗΜΑ

Η υπόθεση Β' Παγκόσμιος Πόλεμος παραμένει ανοιχτή, 63 χρόνια μετά τη λήξη του. Για καμιά άλλη περίοδο στη ζωή της ανθρωπότητας δεν είχαμε τόσα ιστορικά ντοκουμέντα, τόσες μελέτες και αναλύσεις, και όπως είναι φυσικό έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι συνεχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία που αποκαλύπτουν άγνωστες ή υποφωτισμένες πτυχές εκείνου που υπήρξε το μεγάλο δράμα του 20ού αιώνα. Η Κλειώ, η μούσα της ιστορίας, τον 20ό αιώνα υπήρξε το πλέον άσχημο και εκδικητικό πλάσμα που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί έναν αιώνα νωρίτερα. Αλλά η ανάλυση του πρόσφατου παρελθόντος συμβάλλει αποφασιστικά στην κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει. Γιατί ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν μας κληροδότησε μόνον ερείπια αλλά και τις συνέπειες της ηθικής κατάρρευσης ενός ολόκληρου συστήματος αξιών.

Ο Τιμ Νιούαρκ ανοίγει ένα πεδίο που είχε ως τώρα παραμείνει αφώτιστο: τη συνεργασία των Συμμάχων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με το οργανωμένο έγκλημα, και ειδικά με την αμερικανική και την ιταλική Μαφία. Ο Νιούαρκ δεν είναι μόνο γνωστός ιστορικός συγγραφέας αλλά και αρχισυντάκτης του περιοδικού Military Illustrated, δηλαδή από τους πλέον αρμόδιους να διαπραγματευθεί ένα τόσο περίπλοκο ζήτημα. Το θέμα έχει απασχολήσει τα τελευταία χρόνια τα διεθνή ΜΜΕ και μάλιστα έχουν γυριστεί κάποια ενδιαφέροντα ντοκυμαντέρ, αλλά για πρώτη φορά έχουμε ένα βιβλίο που αξιοποιεί το σύνολο σχεδόν των διαθέσιμων πηγών ιδιαίτερα μάλιστα τα αρχεία των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών που ως τώρα δεν ήταν διαθέσιμα στους μελετητές.

Συνήθως όταν αναφέρεται κανείς στη Μαφία τού έρχονται κατά νου οι χολιγουντιανές της εκδοχές. Το οργανωμένο έγκλημα λειτουργεί στο φαντασιακό πεδίο ως αφετηρία μυθοπλαστικών αφηγήσεων που στο τέλος δεν κομίζουν καμιά πραγματική γνώση. Εδώ όμως αποκαλύπτεται μια από τις πιο σκοτεινές του πτυχές. Όταν ολοκληρώσει κανείς την ανάγνωση του βιβλίου του Νιούαρκ αντιλαμβάνεται ότι η Μαφία όχι μόνο διέβρωσε - και στη συνέχεια διέλυσε - τα αμερικανικά εργατικά συνδικάτα αλλά κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρά λίγο να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο κράτος στη Σικελία που θα ήλεγχε τη Μεσόγειο και όλους τους δρόμους των ναρκωτικών, και όπου οι διάφορες εγκληματικές αποικίες των νονών της Μαφίας στις ΗΠΑ θα αποτελούσαν μέρος μιας οικονομικής γκανγκστερικής αυτοκρατορίας.

Χρησιμοποίησαν τη Μαφία στον πόλεμο εναντίον του Άξονα οι Αγγλοαμερικανοί; Και αν ναι, σε ποιον βαθμό και σε ποιο επίπεδο; Τα στοιχεία που παραθέτει ο Νιούαρκ είναι συντριπτικά. Ο αρχιμαφιόζος Λάκι Λουτσιάνο, φυλακισμένος από το 1936 στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης συνεργάστηκε με το Αμερικανικό Ναυτικό αναλαμβάνοντας την προστασία των αμερικανικών λιμανιών από ενδεχόμενες δολιοφθορές των δυνάμεων του Άξονα. Ο Λουτσιάνο, πιστός στην Αμερική, τη Μαφία και τη Σικελία κινητοποίησε και άλλους νονούς της Μαφίας για αυτόν τον σκοπό. Θρυλείται μάλιστα πως όταν οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Σικελία (που την ήλεγχε η Μαφία) όχι μόνο δεν συνάντησαν καμιά αντίσταση αλλά και τα οχήματά τους έφεραν σημαία όπου φιγουράριζε το γράμμα «Λ» (που παράπεμπε στο ονοματεπώνυμο του αρχιμαφιόζου).

Βοήθησε η Μαφία στη νίκη των Συμμάχων; Ασφαλώς και όχι. Οι Σύμμαχοι θα κέρδιζαν τον πόλεμο ούτως ή άλλως. Η συνεργασία όμως με το οργανωμένο έγκλημα εξηγεί εκείνο που αποτέλεσε βασικό γνώρισμα του Ψυχρού Πολέμου: της αντίληψης δηλαδή ότι όλα επιτρέπονται αν πρόκειται να κατατροπώσουμε έτσι γρηγορότερα τον αντίπαλο.