Collision Course

Joseph A. McCartin
Collision Course
Oxford University Press, 2011


Του Bryan Burrοugh
The New York Times Book Review


Για 30 χρόνια, η «πάταξη» από τον Ρόναλντ Ρήγκαν της ομοσπονδιακής απεργίας ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας έχει χαρακτηριστεί κατά καιρούς ως κρίσιμη καμπή στην ιστορία των ΗΠΑ, η στιγμή όταν άρχισαν τα Εργατικά Συνδικάτα μια αδυσώπητη πτώση και όταν ενηλικιώθηκε ο πολιτικός συντηρητισμός.

Ο αρθρογράφος George Will γιόρτασε τη νικημένη απεργία ως σημάδι που τα έτη φιλελεύθερης ανεκτικότητας είχαν τελειώσει. «Από μία άποψη», έγραψε, «η δεκαετία του '60 τελείωσε στα τέλη του Αυγούστου 1981».

Ένα είδος μύθου έχει προκύψει - ότι η Διακυβέρνηση Ρήγκαν προγραμμάτισε όλη αυτή την κατάσταση, ότι δελέασε την επαγγελματική οργάνωση ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, ή Patco, σε μια προσπάθεια-παγίδα έτσι ώστε να μπορεί να πατάξει τις αντιδράσεις και την απεργία. Αλλά όπως ο Joseph A. McCartin γράφει στην άριστη ιστορία του για την απεργία με τον τίτλο «Collision Course: Ronald Reagan, the traffic air controllers and the Strike that Changed America» (Oxford University Press), τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι περαιτέρω από την αλήθεια.

Το βιβλίο λέει ότι ο Ρήγκαν στις αρχές του 1981 δεν ήταν κατά των ενέσεων και των οργανώσεων και ότι πλησίαζε τις διάφορες παρατάξεις για υποστήριξη και, στην περίπτωση του Patco, συμφώνησε για να κάνει παραχωρήσεις. Παραχωρήσεις πολύ πιο μεγάλες από οποιεσδήποτε έγιναν ποτέ σε δημόσιο υπάλληλο της ένωσης από έναν αμερικανικό Πρόεδρο. Ήταν η αχαριστία της Patco, υποστηρίζει ο κ. McCartin, αναπληρωτής καθηγητής της ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Τζωρτζτάουν, η οποία οδήγησε στις πράξεις του Ρήγκαν και οδήγησε στην κατάρρευση της ένωσης, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο.

Το βιβλίο περιγράφει την άνοδο της Patco και άλλων δημόσιου τομέα ενώσεων κατά τη διάρκεια 20 ετών, από τη στιγμή που ο Πρόεδρος John F. Kennedy επέτρεψε στους κυβερνητικούς εργαζομένους να διαπραγματεύονται συλλογικά. Αυτή η δύναμη, εντούτοις, ήρθε με περιορισμούς. Στις ενώσεις, όπως η Patco, δεν επιτράπηκε να διαμαρτυρηθούν και να διαπραγματευτούν για υψηλότερες αμοιβές. Οι διαπραγματεύσεις τους με την κυβέρνηση περιστράφηκαν χαρακτηριστικά γύρω από τις συνθήκες εργασίας.

Ο κ. McCartin είναι ιδιαίτερα καλός στην παρουσίαση των στοιχείων ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το γιατί οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας γρήγορα προέκυψαν ως ίσως η πιο στρατευμένη ομάδα κυβερνητικών εργαζομένων. Δεδομένου ότι το αεροπορικό ταξίδι ξεχύθηκε σαν θάλασσα στη δεκαετία του '60 και τη δεκαετία του '70, οι όροι στους αμερικανικούς πύργους ελέγχου δεν κράτησαν το ρυθμό. Οι ελεγκτές απασχολούνταν τις πιο πολλές ώρες με τον ξεπερασμένο εξοπλισμό που είχαν στη διάθεσή τους. Οι επόπτες στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έτειναν να συμπεριφέρονται στους ελεγκτές ως κηφήνες.

Η ιστορία του σχηματισμού της Patco προς το τέλος της δεκαετίας του '60 είναι μια μικρή βελονιά στην ιστορία των ΗΠΑ. Οι δυνάμει ενωτικοί μίσθωσαν τον πεινασμένο για δημοσιότητα δικηγόρο Lee Bailey για να υποστηρίξει τη δημιουργία της ένωσης. Με την επικοινωνία μεταξύ των ελεγκτών, πήρε την τηλεγράφηση των σημαντικών κινήσεων, συμπεριλαμβανομένης μιας επιβράδυνσης εργασίας του 1968, κατά τη διάρκεια των εμφανίσεων στο σόου «The Tonight Show». Η πορεία σύγκρουσης που ο κ. McCartin προκάλεσε πήρε τη μορφή της στη δεκαετία του '70, όπως η αυξανόμενη μαχητικότητα της Patco φάνηκε από την αρχή σε ένα φορολογικά τεντωμένο έθνος στο οποίο οι πόλεις όπως η Νέα Υόρκη ταλαντεύονταν στην άκρη της πτώχευσης. Η Patco άρχισε μια σειρά επιβραδύνσεων εργασίας και sickouts, κάτι που το F.A.A. ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος ικανό να καταστείλει με λίγη πραγματική βελτίωση στις συνθήκες εργασίας.