Σημαντική προειδοποίηση προς τους κοσμικούς

Περιδικό Kriter (Δεκεμβρίου) της εφημερίδας Radical

Του Mehmet Ali Birand


Δεν αναφέρομαι σε αυτούς, οι οποίοι υποστηρίζουν τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους. Αλλά στους «κοσμικούς», δηλαδή σε αυτούς, οι οποίοι έχουν αναγάγει την κοσμικότητα σε πάθος και σε θρησκεία. Ένα μεγάλο τμήμα αυτών το αποτελούν οι εθνικιστές. Αν και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τι εστί εθνικισμός, εντούτοις εν συντομία ας πούμε για τους εθνικιστές το εξής: Πρόκειται για αυτούς, οι οποίοι επιζητούν να κλειστεί η Τουρκία στον εαυτό της και να μείνει έξω από την παγκόσμια οικονομία και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, δηλαδή επιζητούν ένα είδος διοίκησης που να θυμίζει την παλιά Αλβανία.

Κατά την άποψή τους, η Τουρκία σήμερα δεν είναι ανεξάρτητη και συνεχώς απομυζάται από τη Δύση. Επιπλέον, επειδή είναι και στυγνοί κοσμικοί, αντιτίθενται ακόμη και στο να καταστεί μέλος του CHP μια γυναίκα με ισλαμικό τσαντόρ. Έχουν κατασκευάσει έναν δικό τους κόσμο και μάχονται με όλες τους τις δυνάμεις τους πάντες και τα πάντα.

Τους κοσμικούς τους αναμένει κι ένας κίνδυνος, τον οποίο αυτοί, όμως, δεν αντιλαμβάνονται. Αναφέρομαι στην Ε.Ε.. Κοιτάξτε, το τελευταίο χρονικό διάστημα δημοσιεύθηκε μια έκθεση, η οποία επιβεβαιώνει και μια δική μας ένδειξη. Στην Αμερική, το Συμβούλιο Εθνικής Πληροφόρησης [NIC] κάθε χρόνο εκδίδει ένα ειδικό δελτίο, που ονομάζεται «Παγκόσμιες Τάσεις: 2025».

Η έκθεση αυτή συνεχώς ανανεώνεται και περιλαμβάνει προβλέψεις για το τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια. Ας προσέξουμε, δεν είναι μια έκθεση, η οποία γράφεται από ομφαλοσκόπους ή από όσους εξυφαίνουν σενάρια συνομωσίας. Απεναντίας, αποτελεί την αξιολόγηση μιας κατάστασης, η οποία προκύπτει μέσα από τις εκθέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, από όλες τις δεξαμενές σκέψης της Ουάσινγκτον, αλλά και από στοιχεία που καταφθάνουν από διάφορες πρωτεύουσες του κόσμου. Δηλαδή, αποτελεί μια έκθεση, η οποία λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και την οποία παρακολουθούν όλοι όσοι μετέχουν στο πολιτικο-στρατιωτικό, καθώς και στο οικονομικό, decision making system.

Δημοσιεύθηκε η έκδοση του 2008. Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι προβλέψεις της για την Τουρκία: «Η Τουρκία τα επόμενα 15 χρόνια θα ακολουθήσει μια πορεία σύγκλισης της ισλαμιστικής με την εθνικιστική πολιτική… Οι τάσεις αυτές θα ενισχυθούν έτι περαιτέρω…Αυξάνει όλο και περισσότερο η απαισιοδοξία για την πλήρη ένταξη της χώρας στην Ε.Ε… Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα ενισχυθούν ακόμη περισσότερο οι ισλαμιστικές και εθνικιστικές τάσεις…».

Είναι μια άκρως ορθή αξιολόγηση. Η Ε.Ε. αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο ενώπιον του ολοένα αυξανόμενου ισλαμιστικού και εθνικιστικού κύματος. Ας το πούμε καλύτερα: Τα επόμενα 10 χρόνια δεν πρέπει να αναμένουμε να ανέλθει στην εξουσία άλλο κόμμα πλην του ΑΚP. Αλλά και αν ακόμη υποθέσουμε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, το άλλο κόμμα ενδέχεται να είναι περισσότερο συντηρητικό και θρησκόληπτο από το ΑΚΡ. Μπορεί ακόμη να έχουμε και έναν συνασπισμό δύο κομμάτων με θρησκόληπτη τάση.

Φαίνεται, ακόμη, ότι έχουν τελειώσει και οι περίοδοι εξουσίας του ΑΝΑΡ και του DP. Με ένα τέτοιο πολιτικό σκηνικό, η Τουρκία θα αναπόφευκτα θα αιχμαλωτισθεί σε μια δαγκάνα ισλαμική και εθνικιστική. Αυτός, ακριβώς, είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος απέναντι στο κοσμικό σύστημα. Είναι σημαντικό ότι η Ουάσινγκτον εφιστά την προσοχή στον κίνδυνο αυτό.

Πρέπει, λοιπόν, να αντιληφθούμε ότι η Ε.Ε. αποτελεί το αντίδοτο σε αυτό. Επιπλέον, φέρνει στο προσκήνιο και τη σημασία των τουρκο-ευρωπαϊκών σχέσεων τόσο για τη χώρα μας, όσο και από την άποψη των ισορροπιών στην περιφέρειά μας. Αυτός ακριβώς είναι ο κίνδυνος που αναφέρουμε….

Η κατάσταση στην Τουρκία είναι πολύ άσχημη. Οι εθνικιστές του CHP αντιτίθενται στην Ε.Ε… Οι θρησκόληπτοι του ΑΚΡ είναι αδιάφοροι πλέον για τις σχέσεις μας με την Ευρώπη… Οι εθνικιστές του ΜΗΡ περιμένουν στη γωνία, όπου συναντήσουν την Ε.Ε., να την εξαφανίσουν… Ας δούμε όμως και το εξωτερικό: Όταν ρωτήσετε τους Ευρωπαίους, όλοι διαβεβαιώνουν ότι η πλήρης ένταξη της Τουρκίας είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης. Αμέσως μετά λένε «όμως» και αρχίζουν να απαριθμούν τις ελλείψεις της Τουρκίας. Σε κάποιο σημείο έχουν δίκιο. Η βραδυπορία, κυρίως του ΑΚΡ, αλλά και το γεγονός ότι το κόμμα αυτό έχει χάσει το ενδιαφέρον του για την ευρωπαϊκή προοπτική, αποτελούν και το μεγαλύτερο εμπόδιο. Η κατάσταση αυτή δίνει τη δυνατότητα σε μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, να επιμηκύνουν το χρονικό διάστημα διαπραγματεύσεων. Μάλιστα, όταν το πράττουν, δίνουν και την εντύπωση ότι συμπεριφέρονται δίκαια και ότι δεν τηρούν αντιτουρκική στάση. Δηλαδή, η Τουρκία, με την «πάσα» που δίνει, επιτρέπει στη Γερμανία και τη Γαλλία να κυκλοφορήσουν τη μπάλα όπως επιθυμούν. Πάντως, ποιος ξέρει; Ενδεχομένως το ΑΚΡ να το κάνει αυτό έχοντας πλήρη συνείδηση.

Την περασμένη εβδομάδα βρισκόμουν στο Βερολίνο, όπου είχα την ευκαιρία σε μια συνάντηση να συνομιλήσω επί μακρόν με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ. Αρχικά της είπα το εξής: «Εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, ούτε κι εσείς Καγκελάριος [υποθετικά]. Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου πείτε αν αντιλαμβάνεσθε ότι με το να παρεμποδίζετε την ένταξη της Τουρκίας, σε κάποιο σημείο θέτετε σε κίνδυνο και τον κοσμικό χαρακτήρα της; Μήπως αυτό το κάνετε συνειδητά»;

Υπό την προϋπόθεση «να μην γραφούν», μου ανέφερε τις σκέψεις της. Κατά συνέπεια, δεν μπορώ να τις αναφέρω, όπως μου τις μετέφερε. Όμως, μπορώ να μιλήσω για τη γενική της προσέγγιση. Η Γερμανία ως αρχή πιστεύει ότι η Τουρκία στο τέλος θα καταστεί μέλος της Ε.Ε.. Όμως, όχι αμέσως. Χρειάζεται χρόνος. Παράλληλα, είναι ευχαριστημένη διότι από την Τουρκία δεν προέρχεται κάποια πίεση. Αυτό διευκολύνει τη δουλειά τους [των Γερμανών].

Εάν συνοψίσουμε την κατάσταση, τότε βλέπουμε ότι όλα εξαρτώνται από την Τουρκία. Εάν η Τουρκία το θελήσει και κινητοποιηθεί, δεν μπορεί να την σταματήσουν ούτε η Γερμανία, ούτε η Γαλλία, ούτε κανένα άλλο κράτος… Το πρόβλημα πηγάζει από την Τουρκία. Το είπα εξαρχής, ούτε ο θρησκόληπτος, ούτε ο εθνικιστής, αλλά ούτε και ο εθνικόφρων… Κανείς τους δεν σκέπτεται μακροπρόθεσμα. Ή, μάλλον, σκέπτονται μεν μακροπρόθεσμα, όμως, όπως διευκρινίζεται και στην έκθεση της Ουάσινγκτον, με πλήρη συνείδηση κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, προκειμένου να ανακόψουν την πορεία της Τουρκίας προς την Ε.Ε.