Aν τα τηλεγραφήματα ήταν κινέζικα...

The New York Times

Καθώς τα μυστικά από το WikiLeaks διαχέονται στις αμερικανικές εφημερίδες, δεν μπορούσα παρά να αναρωτηθώ τι θα συνέβαινε αν η Κίνα είχε τον δικό της Τζούλιαν Aσαντζ και ήμασταν εμείς σε θέση να μάθουμε όλα όσα αναφέρει η κινεζική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον για όλα όσα συμβαίνουν στην Αμερική. Φαντάζομαι ότι η διαρροή θα ήταν κάπως έτσι: «Τα πράγματα βαίνουν καλώς ως προς τα συμφέροντα της Κίνας. Οι ΗΠΑ παραμένουν μια βαθιά διαιρεμένη χώρα σε πολιτικό επίπεδο, κάτι που ενισχύει την προσπάθειά μας, προκειμένου να είμαστε σύντομα εμείς η ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη.

Η αισιοδοξία μας αυξάνεται δε από το γεγονός ότι οι Αμερικανοί διαφωνούν μεταξύ τους για τα λάθος πράγματα. Η χώρα αυτή διακατέχεται τελευταία από τάσεις αυτοκαταστροφής και συμπεριφέρεται λες και έχει την πολυτέλεια του χρόνου για να αναλώνεται σε μικροπολιτικές διενέξεις. Οι Αμερικανοί τσακώνονται για πράγματα όπως –και δεν το βγάζουμε αυτό από το μυαλό μας– πώς και πού μπορεί να εξετάσει τον επιβάτη ένας αξιωματικός της υπηρεσίας ασφαλείας ενός αεροδρομίου. Διαπληκτίζονται –αναφέρουμε με ιδιαίτερη χαρά– και σχετικά με τη νέα συνθήκη για τη μείωση των πυρηνικών με τη Ρωσία. Καθώς οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Μόσχας μπορεί να οδηγήσει στη διπλωματική μας απομόνωση, πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Τζον Κιλ από την Αριζόνα διότι έβαλε το εθνικό μας συμφέρον πάνω απ’ αυτό της Αμερικής, “παγώνοντας” την επικύρωση της “νέας START”.

Οι Αμερικανοί είχαν πρόσφατα κάτι που αποκαλούν “εκλογές”. Στην πραγματικότητα ήταν ένας αγώνας μεταξύ των υποψηφίων για το Κογκρέσο, για το ποιος θα συγκεντρώσει τις περισσότερες χορηγίες προκειμένου να “αγοράσει” τον μέγιστο τηλεοπτικό χρόνο και να πει ακόμη μεγαλύτερα ψέματα. Αυτό και μόνο μάς ανακούφισε. Σημαίνει ότι η Αμερική δεν θα κάνει τίποτε για να διορθώσει τα θεμελιώδη της προβλήματα, όπως το τεράστιο έλλειμμα, οι υποβαθμισμένες της εθνικές υποδομές και η κατακόρυφη πτώση του επιπέδου των εκπαιδευτικών της ιδρυμάτων.

Ο πρέσβης μας ταξίδεψε πρόσφατα από την Ουάσιγκτον στη Νέα Υόρκη μ’ αυτό που οι Αμερικανοί αποτελούν “γρήγορο τρένο” – το Acela. Η δική μας υπερταχεία κάνει το δρομολόγιο από το Πεκίνο στην Τιαντζίν σε 90 λεπτά. Το Αcela διήνυσε μια παρόμοια απόσταση σε 3 ολόκληρες ώρες. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ο πρέσβης επιχείρησε ανεπιτυχώς να συνεννοηθεί μέσω κινητού τηλεφώνου με το προσωπικό της πρεσβείας μας. Οι κλήσεις του διεκόπησαν δώδεκα φορές σε μία, μόλις, ώρα. Και πάλι δεν το βγάζουμε αυτό από το μυαλό μας, αλλά πρόκειται για πραγματικό περιστατικό. Εχουμε, μάλιστα, το δικό μας ανέκδοτο στην πρεσβεία αναφορικά με την αμερικανική τηλεφωνία: “Οταν κάποιος καλεί από την Κίνα στην Αμερική ακούγεται λες και βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο, αλλά όταν κάποιος σου τηλεφωνεί από το διπλανό δωμάτιο, τότε ακούγεται λες και βρίσκεται στην Κίνα”. Οσοι από εμάς έχουν εργαστεί στην πρεσβεία της Κίνας στη Ζάμπια, πολλές φορές καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην αφρικανική ήπειρο είναι καλύτερες απ’ αυτές στις ΗΠΑ.

Στην εξωτερική πολιτική

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ο Ομπάμα δύσκολα θα διατάξει την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, καθώς φοβάται ότι οι Ρεπουμπλικανοί θα τον αποκαλέσουν δειλό. Ετσι δεν θα είναι ποτέ σε θέση να μας προκαλέσουν σε καμία περιοχή του πλανήτη και ιδιαίτερα στη Βόρεια Κορέα. Οταν, εν τέλει, οι Αμερικανοί αποχωρήσουν από το Αφγανιστάν, οι ντόπιοι θα τους μισούν τόσο, που θα μας πουλήσουν περιχαρείς τα ορυχεία τους.

Τέλος, ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί μαθητές μαθαίνουν κινέζικα. Ετσι, όταν αξιοποιήσουμε τα αποθεματικά μας προκειμένου να εξαγοράσουμε τις βιομηχανίες των ΗΠΑ, θα έχουμε φτηνά εργατικά χέρια που θα μιλάνε τη γλώσσα μας.

Ολα πάνε καλά για μας στην Αμερική, και ευτυχώς οι Αμερικανοί δεν μπορούν να διαβάσουν τις απόρρητες αναφορές μας».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_03/12/2010_424565
(03/12/2010)