Του Michael Slackman
The New York Times
Η εκλογική νίκη του συνασπισμού που υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ στις εκλογές του Λιβάνου οφείλεται σε πολλές αιτίες εσωτερικής πολιτικής - όμως οι πολιτικοί αναλυτές την αποδίδουν εν μέρει και στην εκστρατεία του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα να ρίξει γέφυρες προς τον αραβομουσουλμανικό κόσμο.
Οι περισσότερες προβλέψεις έκαναν λόγο για νίκη του συνασπισμού του οποίου ηγείται η Χιζμπολλάχ, εξαιτίας της υποστήριξής της από τον σιιτικό πληθυσμό, που πλειοψηφεί στον Λίβανο. Στο τέλος, όμως, ο συνασπισμός που ευθυγραμμίζεται με τις ΗΠΑ κέρδισε 71 έδρες, ενώ η Χιζμπολλάχ, που ευθυγραμμίζεται με τη Συρία και το Ιράν, κέρδισε μόλις 57.
Είναι δύσκολο να βγάλει κανείς συμπεράσματα από μία μόνο εκλογική αναμέτρηση. Όμως, φαίνεται ότι για πρώτη φορά έπειτα από πολύ καιρό, η συμμαχία με τις ΗΠΑ δεν οδήγησε απευθείας στην εκλογική ήττα στη Μέση Ανατολή. Και αφού ο Λίβανος ήταν ανέκαθεν πεδίο δοκιμών, πιθανώς να βρισκόμαστε ενώπιον μιας σημαντικής πολιτικής μεταστροφής, ενόψει και πιθανών αλλαγών που θα προκύψουν από τις εκλογές στο Ιράν.
Η Ουάσιγκτον έχει πάψει να ζητάει την αντιπαράθεση με το Ιράν και τη Συρία και προτείνει συνομιλίες μαζί τους - μια κίνηση που υποσκάπτει τις προσπάθειες της Χιζμπολλάχ να δαιμονοποιήσει τις ΗΠΑ. Επίσης, οι ΗΠΑ δεν πιέζουν πλέον τους Λιβανέζους συμμάχους τους να προσπαθήσουν να αφοπλίσουν τη Χιζμπολλάχ, κάτι που με δεδομένη τη συνεχιζόμενη απήχηση της Χιζμπολλάχ θα είχε προξενήσει κρίση.
«Οι εξτρεμιστές δεν μπορούν πια να παίζουν το χαρτί του αντιαμερικανισμού. Οι ΗΠΑ φαίνεται να μετακινούνται προς νέες θέσεις» λέει ο Οσάμα Σάφα, διευθυντής του Λιβανέζικου Κέντρου Πολιτικών Μελετών.
Κάποιοι αναλυτές θεωρούν ότι μπορεί κάτι ανάλογο να συμβεί και στο Ιράν, όπου αναμετράται ο σκληροπυρηνικός αντιαμερικανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ με τον κύριο μετριοπαθή αντίπαλό του τον Μιρ Χουσεΐν Μουσαβί.
Η δημοτικότητα του Αχμεντινετζάντ έχει πέσει για πολλούς λόγους, περιλαμβανομένης και της προβληματικής διαχείρισης της οικονομίας, όμως οι πολιτικοί αναλυτές λένε ότι ο Ομπάμα έχει στερήσει από τον Αχμεντινετζάντ τα επιχειρήματα της σύγκρουσης με τη Δύση. Τα αποτελέσματα στον Λίβανο επηρεάζουν και το Ισραήλ, το οποίο θα δυσκολευτεί πλέον να επικαλεστεί τον φόβο της Χιζμπολλάχ για να εκτροχιάσει την ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστινίους.
O Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, o ανώτατος ηγέτης του Ιράν ο οποίος καθορίζει την κατεύθυνση της χώρας. Ο άνθρωπος αυτός είναι ένα μυστήριο.Η λύση αυτού του μυστηρίου βρίσκεται στην καρδιά της πρόκλησης την οποία αντιμετωπίζει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, διότι αν και η εξουσία του Χαμενεΐ δεν είναι απόλυτη, η δύναμη που έχει το βέτο του είναι. Δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατήστε το σε μια άκρη του μυαλού σας, Αχμεντινετζάντ και Μιρ Χουσεΐν Μουσαβί είναι απλά εκτελεστικά Οργανα.
Το αν η Hezbollah έχει ηττηθεί είναι κάτι το οποίο έχει "πανυγηρικά" διαψευθεί. Αυτό που κανένας δεν αναφέρει είναι ότι η οργάνωση και οι δυνάμεις που την στήριζαν έχουν πάρει το 100% των εδρών που τους αναλογούσαν, με βάση το σύνταγμα του Λιβάνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Αμερικάνοι τείνουν να δαιμονοποιούν τους Ιρανούς και τις οργανώσεις που υποστηρίζουν (Σιίτες) και "ξεχνούν" ότι τα πραγματικά προβλήματα πηγάζουν από την Σαουδική Αραβία και τους δικούς της (Σουνίτες)