Ανάλυση της γαλλικής στρατηγικής στην εφημερίδα Le Monde
A.P., Reuters, AFP
ΚΙΝΤΑΛ. Συνεχίζονται για τέταρτη εβδομάδα οι γαλλικοί βομβαρδισμοί στο βόρειο Μάλι με στόχο τις βάσεις ισλαμιστών εξτρεμιστών, ενώ στη Γαλλία διεξάγεται έντονη συζήτηση σχετικά με τους στόχους της εκστρατείας. Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς δήλωσε, χθες, ότι οι επιχειρήσεις στοχεύουν στο να αποκοπούν οι γραμμές ανεφοδιασμού των ανταρτών και κάλεσε την αφρικανική πολυεθνική δύναμη να αναλάβει τον έλεγχο του Τιμπουκτού το συντομότερο δυνατόν.
Τις ασάφειες της γαλλικής στρατηγικής επισημαίνει ο Ολιβιέ Ρουά, διευθυντής σπουδών του γαλλικού ινστιτούτου EHESS, σε ανάλυση με τίτλο «Μάταιη στρατηγική στο Μάλι», που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde.
«Κάτω από την επικεφαλίδα ισλαμική τρομοκρατία βάζουμε ό,τι να ’ναι. Την Αλ Κάιντα, βεβαίως, αλλά και κόμματα που είναι πάνω απ’ όλα εθνικιστικά, όπως η παλαιστινιακή Χαμάς, και τοπικά κινήματα που θέλουν να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο, όπως οι Αφγανοί Ταλιμπάν ή το Ανσάρ Εντίν στο Μάλι και οποιαδήποτε θρησκευτική κοινότητα μιλάει για σαρία. Αυτή η σύγχυση δεν επιτρέπει τη χάραξη μακροχρόνιας και σαφούς στρατηγικής, γιατί δεν επιτρέπει τον διαχωρισμό ανάμεσα σε θεμιτούς παίκτες, με τους οποίους μπορούμε και πρέπει να διαπραγματευθούμε, ακόμη και αν αντιτίθενται στη Δύση, και σε τρομοκράτες των οποίων ο μόνος στόχος είναι η σύγκρουση και οι οποίοι δεν έχουν καμία κοινωνική βάση».
«Η εδαφική ακεραιότητα του Μάλι (η διατήρησή της είναι άλλος ένας στόχος της γαλλικής επέμβασης) αμφισβητείται πάνω απ’ όλα από τα κινήματα των Τουαρέγκ που κατοικούν στα βόρεια της χώρας και οι οποίοι, δικαίως ή αδίκως, θεωρούν ότι δεν λαμβάνονται υπόψη από τις κυβερνήσεις του Μάλι», επισημαίνει ο Ρουά, τονίζοντας ότι το ζήτημα των Τουαρέγκ είναι εθνοτικό-εθνικιστικό και όχι ισλαμικό.
«Ενα πρόβλημα που υπερβαίνει κατά πολύ το Μάλι είναι η θρησκευτική ριζοσπαστικοποίηση κινημάτων που είναι πάνω απ’ όλα εθνικιστικά. Το κίνημα των Τουαρέγκ εκπροσωπούνταν από κοσμικές ομάδες όπως το Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση του Αζαουάντ (του βόρειου Μάλι), γνωστό ως MNLA, που ξεκίνησε την εξέγερση. Ομως, ξεπεράστηκε από σαλαφιστικά κινήματα, αποτελούμενα επίσης από Τουαρέγκ, όπως το Ανσάρ Εντίν, που εφαρμόζει τη σαρία και πρεσβεύει τη δημιουργία ισλαμικού εμιράτου, το οποίο όλως συμπτωματικώς περιλαμβάνει τις ζώνες που διεκδικούν τα εθνικιστικά κινήματα».
Σε ό,τι αφορά την Αλ Κάιντα (Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ, AQMI), ο Ρουά υποστηρίζει ότι λόγω της μεγάλης κινητικότητας των λιγοστών μελών της δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με κατοχή εδαφών ούτε με στρατιωτικά πλήγματα. «Η Αλ Κάιντα είναι ενοχλητική, αλλά δεν συνιστά στρατηγική απειλή. Για να της αφαιρεθεί ένα μεγάλο μέρος της δύναμής της, αρκεί οι τοπικοί προστάτες της να μην έχουν πια λόγους να την προστατεύουν. Οι Ταλιμπάν αρνήθηκαν να πάψουν να προστατεύουν την Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν το 2001, αλλά στη Βοσνία και στο Ιράκ οι τοπικοί μαχητές ήταν εκείνοι που τελικά έδιωξαν τους ξένους μαχητές της τζιχάντ», προσθέτει ο Ρουά και καταλήγει πως «αυτό μπορεί να συμβεί στην Υεμένη και στη Συρία και αυτό θα έπρεπε να συμβεί στο Μάλι αν διαπραγματευθούμε με τις τοπικές δυνάμεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.