Παρά τους κινδύνους, οι ενεργοβόρες οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ασίας εξερευνούν τις δυνατότητες κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων σε μία προσπάθεια να καλυφθούν οι μεγάλες ενεργειακές ανάγκες της περιοχής.
Το Βιετνάμ σχεδιάζει να έχει αποκτήσει το πρώτο του πυρηνικό εργοστάσιο σε μία δεκαετία από σήμερα, ενώ Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Ινδονησία και Ταϊλάνδη προχωρούν σε μελέτες βιωσιμότητας για τέτοιες εγκαταστάσεις. «Όλοι θέλουν κλιματισμό, όλοι θέλουν τις τελευταίες ηλεκτρικές συσκευές και όλα αυτά μεταφράζονται σε αυξημένη ενεργειακή ζήτηση», λέει ο Αντονι Τζαντ επικεφαλής της διεύθυνσης ενέργειας στην Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης με έδρα τη Μανίλα.
Οι επικριτές του προγράμματος κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων επισημαίνουν την έλλειψη εμπειρίας στη ΝΑ Ασία με τέτοια έργα, αλλά και την αυξημένη σεισμικότητα της περιοχής. Αν και οι Φιλιππίνες κατασκεύασαν πυρηνικό εργοστάσιο τη δεκαετία του 1970, οι εγκαταστάσεις δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ για την παραγωγή ρεύματος για εμπορικούς σκοπούς εξαιτίας ανησυχιών για τα μέτρα ασφάλειας και κατασκευαστικών σφαλμάτων.
«Δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζει κανείς ότι τα πυρηνικά εργοστάσια στη ΝΑ Ασία θα είναι λιγότερο ασφαλή από άλλα στον κόσμο», λέει η Μαρτίν Λετς επικεφαλής του ινστιτούτου διεθνών σχέσεων Lowy της Αυστραλίας, που επισημαίνει ότι διεθνείς οργανισμοί όπως η Ενωση Διαχειριστών Πυρηνικών Εγκαταστάσεων (ANO) μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη της ΝΑ Ασίας να επιταχύνουν την επιβολή αξιόπιστων μέτρων ασφάλειας.
Η περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace εκτιμά ότι η περιοχή θα μπορούσε να αναπτύξει την παραγωγή ενέργειας από εναλλακτικές ανανεώσιμες πηγές, όπως τη γεωθερμία και την ηλιακή ενέργεια. «Ποιος ο λόγος ύπαρξης πυρηνικών εργοστασίων όταν η περιοχή διαθέτει τόσες δυνατότητες από εναλλακτικές πηγές;» αναρωτιέται εκπρόσωπος της οργάνωσης στη Τζακάρτα.
Η ενεργειακή ζήτηση είναι, όμως, ισχυρή όπως εξηγεί και ο κ. Τζαντ που κάνει λόγο για αύξηση της ζήτησης κατά 2,4% το χρόνο μέχρι το 2030, κατά πολύ υψηλότερο από τον παγκόσμιο ετήσιο μέσο όρο αύξησης που βρίσκεται στο 1,1%. Ο κ. Τζαντ χρησιμοποιεί το Βιετνάμ ως παράδειγμα προς μίμηση, με τι αρχές να έχουν ξεκινήσει τον προγραμματισμό και τις μελέτες βιωσιμότητας εδώ και δέκα τουλάχιστον χρόνια. Οι νομοθέτες στο Ανόι ενέκριναν μάλιστα τον περασμένο Νοέμβριο την κατασκευή των πρώτων πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ρεύματος με συνολική ισχύ 4.000 μεγαβάτ. Ειδικοί εκτιμούν ότι τα εργοστάσια αυτά έχουν κόστος 11 με 18 δισ. δολάρια, ενώ το πρώτο θα τεθεί σε λειτουργία το 2020.
Η Μαλαισία παρουσίασε σχέδια κατασκευής του πρώτου της πυρηνικού εργοστασίου μέχρι το 2021, ενώ η Σιγκαπούρη έδωσε εντολή για τη διενέργεια μελέτης βιωσιμότητας. Ινδονησία και Ταϊλάνδη εξετάζουν και αυτές την κατασκευή τέτοιων εγκαταστάσεων, παρά τις έντονες λαϊκές αντιδράσεις.
Η συνολική παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στη μη-βιομηχανικές χώρες της Ασίας (εξαιρούνται Κίνα και Ινδία) αναμένεται να διπλασιαστεί από 976 δισ. κιλοβατώρες το 2007 στα 2,06 τρισ. κιλοβατώρες το 2030. Η Κίνα διαθέτει σήμερα 11 πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ κατασκευάζει άλλα 23. Από τη μεριά της, η Ινδία ελπίζει σύντομα να αποκτήσει πρόσβαση σε αμερικανική πυρηνική τεχνογνωσία, σύμφωνα με την ιστορική ενεργειακή συμφωνία που υπέγραψαν πρόσφατα οι δύο χώρες.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από AFP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.