The New York Times
Ούτε ο σεισμός της περασμένης εβδομάδας ούτε το τσουνάμι που ήρθε μετά ούτε η πολυήμερη διαβίωση χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, νερό ή θέρμανση, θα μπορούσαν να διώξουν τη Σαντάκο Σίγκα, 70 χρόνων, από το σπίτι της. Εκείνο που τελικά την ανάγκασε να πάρει τους δρόμους ήταν κάτι αόρατο, αλλά στο μυαλό της πολύ πιο δυσοίωνο: ραδιενέργεια.
Καθώς οι εκρήξεις και οι φλόγες κατέτρωγαν το πυρηνικό εργοστάσιο 18 μίλια από το σπίτι της στη βορειοανατολική περιφέρεια Φουκουσίμα, η Σαντάγκο Σίγκα και η οικογένειά της φόρτωσαν το αυτοκίνητό τους με κουβέρτες, νερό και τροφή και έφυγαν για το βουνό. «Τρέχαμε για να σωθούμε», είπε. Είναι και αυτοί μέσα στο ολοένα διογκούμενο κύμα προσφύγων, που πυροδότησε εν μέρει η αμφιβολία για το αν η κυβέρνηση λέει την αλήθεια για τα πυρηνικά ατυχήματα και το εύρος των επιπτώσεών τους. Ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε μέρα.
Σύμφωνα με ανακοινώσεις τοπικών αξιωματούχων, 80.000 άτομα καλύπτονται από τη «σύσταση» εκκένωσης της ιαπωνικής κυβέρνησης -ένα βήμα πριν από την εντολή εκκένωσης- σε μια ακτίνα 12 μιλίων γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο Φουκουσίμα Ντάι ίτσι και έξι μιλίων γύρω από το εργοστάσιο Φουκουσίμα Ντάι νι. Πολλοί όμως, σαν την κ. Σίγκα, η οποία ζούσε έξω από αυτήν τη ζώνη, αποφάσισαν μόνοι τους ότι ήρθε η ώρα να φύγουν. Και καθώς φεύγουν, άλλοι τους ακολουθούν. Αυτοί «οι πυρηνικοί πρόσφυγες», όπως τους αποκαλούν, αφηγούνται ιστορίες για επίπονα ταξίδια, για ελλείψεις, για βενζίνη που αναγκάστηκαν να κλέψουν, για περιπλανήσεις με μόνο φορτίο τα ρούχα τους. Πολλοί ήταν ήδη τραυματισμένοι από το τσουνάμι που παρέσυρε ολόκληρες πόλεις της βόρειας Ιαπωνίας.
Οπως και την κ. Σίγκα, τους ωθεί όχι μόνο η δυσπιστία έναντι της κυβέρνησης αλλά και ο έντονος φόβος για την ακτινοβολία σε ένα έθνος, όπου η λέξη παραπέμπει στην πυρηνική καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Καθώς δραπετεύουν, περνούν σε μια ζωή λήθης. Στριμωγμένοι σε αίθουσες γυμναστηρίων, δεν ξέρουν αν και πότε θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Κανείς τους δεν είπε ότι υποχρεώθηκε να ξεσπιτωθεί, ωστόσο μερικοί είδαν πίσω τους τις αρχές να στήνουν οδοφράγματα για να αποτρέψουν τον γυρισμό...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_19/03/2011_436312
Ούτε ο σεισμός της περασμένης εβδομάδας ούτε το τσουνάμι που ήρθε μετά ούτε η πολυήμερη διαβίωση χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, νερό ή θέρμανση, θα μπορούσαν να διώξουν τη Σαντάκο Σίγκα, 70 χρόνων, από το σπίτι της. Εκείνο που τελικά την ανάγκασε να πάρει τους δρόμους ήταν κάτι αόρατο, αλλά στο μυαλό της πολύ πιο δυσοίωνο: ραδιενέργεια.
Καθώς οι εκρήξεις και οι φλόγες κατέτρωγαν το πυρηνικό εργοστάσιο 18 μίλια από το σπίτι της στη βορειοανατολική περιφέρεια Φουκουσίμα, η Σαντάγκο Σίγκα και η οικογένειά της φόρτωσαν το αυτοκίνητό τους με κουβέρτες, νερό και τροφή και έφυγαν για το βουνό. «Τρέχαμε για να σωθούμε», είπε. Είναι και αυτοί μέσα στο ολοένα διογκούμενο κύμα προσφύγων, που πυροδότησε εν μέρει η αμφιβολία για το αν η κυβέρνηση λέει την αλήθεια για τα πυρηνικά ατυχήματα και το εύρος των επιπτώσεών τους. Ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε μέρα.
Σύμφωνα με ανακοινώσεις τοπικών αξιωματούχων, 80.000 άτομα καλύπτονται από τη «σύσταση» εκκένωσης της ιαπωνικής κυβέρνησης -ένα βήμα πριν από την εντολή εκκένωσης- σε μια ακτίνα 12 μιλίων γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο Φουκουσίμα Ντάι ίτσι και έξι μιλίων γύρω από το εργοστάσιο Φουκουσίμα Ντάι νι. Πολλοί όμως, σαν την κ. Σίγκα, η οποία ζούσε έξω από αυτήν τη ζώνη, αποφάσισαν μόνοι τους ότι ήρθε η ώρα να φύγουν. Και καθώς φεύγουν, άλλοι τους ακολουθούν. Αυτοί «οι πυρηνικοί πρόσφυγες», όπως τους αποκαλούν, αφηγούνται ιστορίες για επίπονα ταξίδια, για ελλείψεις, για βενζίνη που αναγκάστηκαν να κλέψουν, για περιπλανήσεις με μόνο φορτίο τα ρούχα τους. Πολλοί ήταν ήδη τραυματισμένοι από το τσουνάμι που παρέσυρε ολόκληρες πόλεις της βόρειας Ιαπωνίας.
Οπως και την κ. Σίγκα, τους ωθεί όχι μόνο η δυσπιστία έναντι της κυβέρνησης αλλά και ο έντονος φόβος για την ακτινοβολία σε ένα έθνος, όπου η λέξη παραπέμπει στην πυρηνική καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Καθώς δραπετεύουν, περνούν σε μια ζωή λήθης. Στριμωγμένοι σε αίθουσες γυμναστηρίων, δεν ξέρουν αν και πότε θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Κανείς τους δεν είπε ότι υποχρεώθηκε να ξεσπιτωθεί, ωστόσο μερικοί είδαν πίσω τους τις αρχές να στήνουν οδοφράγματα για να αποτρέψουν τον γυρισμό...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_19/03/2011_436312
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.