Η δύση προετοιμάζει το έδαφος για διχοτόμηση του Κοσσυφοπεδίου;

ΣΕΡΒΙΑ.

ΜΟΣΧΑ: ΠΑΝΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ.


Στα πρόθυρα του προγραμματισμένου γι τις τελευταίες ημέρες του Μαρτίου δεύτερου γύρου των συνομιλιών ανάμεσα στο Βελιγράδι και την Πρίστινα υπό την αιγίδα της Ε. Ε και των Η. Π. Α, η διεθνής Ομάδα Κρίσεων ( ICG ) που αντανακλά τις διαθέσεις του Αμερικάνικου κατεστημένου, κάλεσε τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου να εγκαταλείψουν τις προσπάθειες επιβολής ελέγχου στο βόρειο τμήμα του που είναι κατοικημένο από Σέρβους.


Σε σχέση με την ηεμρήσια διάταξη των διαπραγματεύσεων γίνεται ουσιαστικά λόγος δημόσια και εμμέσως σε διαπίστωση της δυνατότης διχοτόμησης του Κοσσυφοπεδίου. Σύμφωνα με Ρώσους σχολιαστές η κεντρική έκθεση της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων που αποτελείται από 31 σελίδες καταγράφονται οι δυνατότητας και οι τρόποι επίλυσης του προβλήματος με διχοτόμηση του. Σκοπός της Ομάδας όπως αναφέρει η έκθεση είναι να αποτρέψει την επέκταση της βίας και της αντίδρασης στην αλλαγή των συνόρων της περιοχής και στη μετατροπή της σύγκρουσης στο Κοσσυφοπέδιο σε εκκρεμή. Αυτοί οι τρείς στόχοι είχαν επιβεβαιωθεί τον Δεκέμβριο του 2010 από τον απεσταλμένο της Ε. Ε στην Πρίστινα Πίτερ Φέιθ. Τώρα όμως αυτές οι απόψεις παίρνουν σάρκα και οστά με την έκθεση της Ομάδας Κρίσεων που ανακήρυξε την μη « δυνατότητα επίτευξης των τριών στόχων ταυτόχρονα» Κατά την γνώμη των μελών της Ομάδας το πρόβλημα των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου «δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς τη χρήση δύναμης είτε χωρίς την αλλαγή των συνόρων» Εξάλλου για τους συντάκτες της έκθεσης η τελευταία θέση είναι το «μικρότερο κακό» Η αναγνώριση όχι μόνο της δυνατότητας αλλά και της επιτακτικής ανάγκης της διχοτόμησης του Κοσσυφοπεδίου και μπορεί να γίνει απόδειξη της «βολιδοσκόπησης του εδάφους» από τη Δύση, μάλιστα με προορισμό τόσο την Πρίστινα και το Βελιγράδι αλλά και τη Μόσχα. Πραγματικά το πρόβλημα των Σέρβων που κατοικούν στην περιοχή της πόλης Κόσοβσκα Μιτροβίτσα είναι πολύ σοβαρό για να μπορεί να αγνοείται όπως και προηγούμενα δήλωσε ο Αλεξάντερ Καρασιόφ εμπειρογνώμονας του Ινστιτούτου Σλοβολογίας των Ρώσικης Ακαδημίας Επιστημών. Είπε ότι η Κόσοβσκα Μιτροβίτσα και τα περίχωρα της είναι ο μοναδικός σημαντικός Σέρβικος πληθυσμός του Κοσσυφοπεδίου καθώς εκεί κατοικούν σχεδόν 90 χιλιάδες Σέρβοι. Εξάλλου ο συνολικός αριθμός των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο όπως προκύπτει από διάφορες πληροφορίες ανέρχεται στις 120 χιλιάδες και έξω από τις Σέρβικες κοινότητες στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν μόνο μικροί απομονωμένοι οικισμοί Σέρβων και η ενσωμάτωση τους στην κοινωνία του Κοσσυφοπεδίου εκτιμάται ότι είναι μόνο ζήτημα χρόνου. Οι Σέρβοι της Κοσοβσκα Μιτροβιτσα έχουν τα δικά τους όργανα εξουσίας τα οποία είχαν σχηματιστεί το 2008 σύμφωνα με την νομοθεσία της Σερβίας. Παρ’ όλα αυτά μπορούμε να υποθέσουμε, συνεχίζει ο αναλυτής μάλιστα πολύ δικαιολογημένα, ότι οι αρχές της Πρίστινα θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τόσο τη διχοτόμηση του Κοσσυφοπεδίου όσο και την παραχώρηση πλατιάς αυτονομίας στις βόρειες επαρχίες του γιατί εκεί ακριβώς βρίσκονται οι βασικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις και η επιχείρηση έγχρωμης μεταλλουργίας οι οποίες όπως πιστεύουν στην Πρίστινα καλούνται να αποτελέσουν την οικονομική βάση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Εκτός από αυτό αναφέρει ο αναλυτής, ι πιθανή διχοτόμηση του, μάλιστα με έγκριση των Η. Π. Α και της Ε. Ε ακόμα, θα αλλάξει αναπόφευκτα τη διάταξη των δυνάμεων και στις άλλες παρόμοιες συγκρούσεις. Θα δυσκολευτεί ακόμα περισσότερο η διεθνής κοινότητα να επιλύσει να επιλύσει το πρόβλημα της διχοτομημένης Κύπρου. Ακόμα και για την ενότητα της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης και της Π.Γ.Δ.Μ (Σκόπια) η δοσμένη τροπή εξελίξεων δεν υπόσχεται τίποτε καλό κατέληξε η ο Ρώσος εμπειρογνώμονας.
Κάτω από το βάρος αυτών των εκτιμήσεων άρχισε η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ρωσίας Βλαδιμιρ Πούτιν στα Βαλκάνια όπου οι Σέρβοι των υποδέχτηκαν ως σωτήρα σε μαζικές συγκεντρώσεις στη χώρα. Εκτός από τις διμερείς σχέσεις ο Ρώσος πρωθυπουργός τόσο στη Σερβία όσο και στη Σλοβενία θα συζητήσει πολύ σημαντικά θέματα μετά τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική και τη Μ Ανατολή αφού προφανώς η αγορά πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν θα επιστρέψει στην προηγούμενη της κατάσταση και τα προβλήματα των Ιαπωνικών των ατομικών σταθμών ( Α.Η.Σ) έχουν πλήξει τις προοπτικές της ατομικής ενέργειας. Ωε συνέπεια για την Ευρώπη δεν αποκλείεται να αυξηθεί η ελκυστικότητα των υπερβαλκανικών διαδρομών του φυσικού αερίου συμπεριλαμβανομένου και του αγωγού «Νότιου Ρεύματος» της Ρωσίας. Αν κοιτάξει κάποιος στο χάρτη τις εν δυνάμει διαδρομές φυσικού αερίου στις χώρες τις Ε. Ε θα καταστεί κατανοητή η σημασία ακριβώς της Σλοβενίας και της Σερβίας. Η πρώτη γειτονεύει με άμεσα με την Αυστρία και τους μεγάλους πανευρωπαϊκούς της σταθμούς φυσικού αεριού ενώ η Σερβία χάρη στη θέση της στα Βαλκάνια μπορεί να καταστεί σταυροδρόμι ολόκληρης σειράς διαδρομών, που θα μεταφέρουν καύσιμο από τους τερματικούς σταθμούς της Μαύρης θάλασσας όχι μόνο στην Αυστρία, αλλά και μέσω της Αλβανίας ή της Βοσνίας και της Ερζεγοβίνης στην Αδριατική θάλασσα και στην Ιταλία. Η Ρωσία και η Σερβία έχουν ήδη υπογράψει σχετικά έγγραφα συνεργασίας στον τομέα της ενέργεια από το 2008.