Tου David Ignatius - Aρθρογράφου της Washington Post
Πώς τελειώνουν οι πόλεμοι στην κοινωνία του Αφγανιστάν, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη πολλών φυλών; Ιδού ένα από τα ενδιαφέροντα ερωτήματα που έθεσε η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, στην Ουάσιγκτον. Κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου στον Λευκό Οίκο, αμφότεροι, ο Καρζάι και ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα, δήλωσαν ότι τάσσονται υπέρ μιας διαδικασίας με στόχο την προσέγγιση των Ταλιμπάν. Και οι δύο πρόεδροι στήριξαν, ως αρχή αυτής της διαδικασίας, την «τζίργκα της ειρήνης», την ειρηνευτική συνέλευση που ο Καρζάι θα φιλοξενήσει στην Καμπούλ έπειτα από μερικές εβδομάδες.
Ο Ομπάμα περιέγραψε το πλαίσιο αυτής της ειρηνευτικής διαδικασίας. Είπε ότι επικεφαλής της θα πρέπει να είναι οι Αφγανοί και ότι η διαδικασία «θα πρέπει να ανοίξει την πόρτα στους Ταλιμπάν που αποκόπτονται από την Αλ Κάιντα, που αποκηρύσσουν τη βία και που αποδέχονται το Σύνταγμα του Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Αυτές, ωστόσο, οι δημόσιες δηλώσεις παραβλέπουν τα δύσκολα ερωτήματα για τη συμφιλίωση στο Αφγανιστάν. Ανάμεσα στους 1.400 Αφγανούς που αναμένεται να προσκληθούν για την ειρηνευτική συνέλευση, θα υπάρχουν ηγέτες των Ταλιμπάν που θα μπορούν να προχωρήσουν σε συμφωνία; Τι ρόλο θα διαδραματίσει το Πακιστάν, φέρνοντας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, την ηγεσία των Ταλιμπάν, στη δημιουργία της οποίας συνέβαλε και την οποία στήριξε; Και πόσο σύντομα θεωρούν, ο Καρζάι και ο Ομπάμα, ότι αυτή η διαδικασία θα εξελιχθεί σε πραγματικές διαπραγματεύσεις; Σύμφωνα με ανώτατο Αμερικανό αξιωματούχο, οι κατ’ ιδίαν συνομιλίες του Καρζάι με τον Ομπάμα υπήρξαν διαφωτιστικές ως προς αυτά τα ζητήματα.
Η ειρηνευτική συνέλευση θα είναι ένα ταπεινό πρώτο βήμα, το οποίο θα ορίσει το πλαίσιο για περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Ο ηγέτης του Αφγανιστάν οραματίζεται διάλογο με τους Ταλιμπάν, στον οποίο θα συμμετέχει και η «Κουέτα Σούρα», το ανώτατο συμβούλιο των Ταλιμπάν, του οποίου προΐσταται ο Μοχάμεντ Ομάρ αλλά και η ομάδα της οποίας ηγείται ο Γκουλμπουντίν Χεκματιάρ. Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, θεωρούν το Πακιστάν τον βασικό ενδιάμεσο σε μελλοντικό διάλογο με το δίκτυο του οποίου ηγείται ο Σιραχουντίν Χακάνι.
«Είναι σαφές ότι οποιαδήποτε διαπραγμάτευση θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν τα συμφέροντα του Πακιστάν με εποικοδομητικό τρόπο», λέει ο ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος. «Οι Πακιστανοί μάς λένε ότι θέλουν να συμμετάσχουν και ότι περιμένουν το σχέδιο του Καρζάι».
Στο ερώτημα «πόσο σύντομα» θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις, ο Ομπάμα υιοθετεί την άποψη των στρατιωτικών διοικητών του, σύμφωνα με την οποία, η αποτελεσματικότητα της διαπραγμάτευσης με τους Ταλιμπάν εξαρτάται από το πότε θα καταφέρουμε σοβαρό στρατιωτικό πλήγμα στη δυναμική τους. «Θέλουμε να είμαστε σε καλύτερη θέση για να επιτύχουμε συμφωνία», λέει ο αξιωματούχος. Αυτό σημαίνει ότι σοβαρές συνομιλίες με ηγέτες των Ταλιμπάν δεν θα διεξαχθούν μέχρι πριν από τον επόμενο χρόνο.
Καθώς ο Λευκός Οίκος σχεδιάζει τη στρατηγική του για τη συμφιλίωση στο Αφγανιστάν, θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν την κουλτούρα των Παστούν, που γέννησε την εξέγερση των Ταλιμπάν. Οι ΗΠΑ συχνά δεν αντιλαμβάνονται τις πολιτισμικές διαφορές, γεγονός για το οποίο κάναμε τόσα λάθη στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Είναι σαφές ότι δεν σημειώνουμε πρόοδο με τους ηγέτες των Παστούν αν καταφερόμαστε εναντίον τους δημοσίως. Η κουλτούρα των Παστούν τιμά την αξιοπρέπεια και απεχθάνεται την ταπείνωση. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα είναι ο ίδιος ο Καρζάι. Ο Αφγανός πρόεδρος αντέδρασε στη δημόσια κριτική του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, στρατηγού Τζιμ Τζόουνς, καταγγέλλοντας τη Δύση. Η επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο την περασμένη εβδομάδα ήταν, ώς ένα βαθμό, μια παράσταση με στόχο να αποκατασταθούν οι ζημίες που είχαν προκληθεί από τη δημόσια κριτική εναντίον του.
Οι Παστούν έχουν μια ιεροτελεστία για τη διευθέτηση των συγκρούσεων, όπως ταιριάζει σ’ ένα λαό που εμπλέκεται διαρκώς σε συγκρούσεις. Οι συγκρούσεις αρχίζουν με την προσβολή στην τιμή κάποιας φυλής, προσβολή η οποία απαιτεί διαδικασία εκδίκησης.
Ωστόσο ο μηχανισμός της διευθέτησης της σύγκρουσης είναι ενδιαφέρων για την αμερικανική στρατηγική. Για τους Παστούν, η συμφιλίωση αρχίζει με μια διαδικασία μετανοίας, στην οποία, η μετανοούσα πλευρά ζητεί άσυλο στην αντίπαλη πλευρά. Αφ’ ης στιγμής, λοιπόν, η επιθυμία για πρόσκαιρη ειρήνη καταστεί σαφής, οι αρχηγοί της φυλής συγκεντρώνονται και αποφασίζουν προσωρινή ανακωχή. Οι αντίπαλες πλευρές συγκεντρώνονται, συμφωνούν να καταβάλουν αποζημιώσεις και κατόπιν αρχίζει η μνημειώδης φιλοξενία, την οποία προτάσσει ο κώδικας των Παστούν. Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος Ομπάμα ανέφερε αρκετές φορές ότι δεν επιζητεί μια στρατιωτική νίκη στο Αφγανιστάν, αλλά μια πολιτική συμφωνία. Προκειμένου να επιτευχθεί τέτοια συμφωνία, αμφότερες οι πλευρές θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι έχει υπάρξει εκδίκηση για τις ύβρεις και ότι η τιμή έχει αποκατασταθεί. Διαφορετικά, σε αυτήν την περιοχή του κόσμου, θα εξακολουθήσουν οι συγκρούσεις.
http://news.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.