Το Σαββατοκύριακο διχάζει το Ισραήλ

Σε ρυθμούς Σαββατοκύριακου κινείται τις τελευταίες εβδομάδες το Ισραήλ, όχι όμως λόγω καλοκαιριού, αλλά σε μία προσπάθεια να καθιερωθεί ως αργία από την εργασία.

Το Σαββατοκύριακο είναι η καθιερωμένη και συνηθισμένη αργία ξεκούρασης για τους σκληρά εργαζόμενους στις χώρες του δυτικού κόσμου. Ωστόσο, δεν είναι η συνήθης πρακτική στις υπόλοιπες περιοχές του πλανήτη. Το Ισραήλ συμπεριλαμβάνεται σε αυτή την «πλανητική» μας εξαίρεση. Η μικρή αυτή χώρα της Μέσης Ανατολής αναγνωρίζει ως μόνη αργία το Σάββατο, βασικά το εβραϊκό Σάββατο, κάτι που ενοχλεί όλους τους ενήλικες εκεί.

Το Ισραήλ έχει καθιερώσει ένα μικρό «Σαββατοκύριακό», που ξεκινάει την Παρασκευή το μεσημέρι και ολοκληρώνεται το βράδυ του Σαββάτου. Στη συνέχεια όλοι οφείλουν να επιστρέψουν στις εργασίες του στην Κυριακή, η οποία είναι η πρώτη μέρα της εργασιακής εβδομάδας. Τουλάχιστον, αυτό ισχύει προς το παρόν.

Όλα αυτά όμως επιθυμεί να τα αλλάξει ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Σίλβαν Σαλόμ και να αναδιοργανώσει την εργασιακή εβδομάδα, δίνοντας «ρεπό» σε όλους για το Σάββατο και την Κυριακή, ενώ η Παρασκευή θα παραμείνει «ημιαργία».

Θεωρητικά ο όγκος δουλειά θα πρέπει να διεκπεραιωθεί σε λιγότερες εργάσιμές μέρες. Ωστόσο, ο κ. Σαλόμ επιμένει στην πρότασή του, υποστηρίζοντας ότι θα επιτρέψει στο Ισραήλ να συντονιστεί με το εργασιακό ημερολόγιο της Ευρώπης και της Β. Αμερικής. Έτσι, ένας εργαζόμενος στο Τελ Αβίβ δεν θα βρίσκεται την Κυριακή στο γραφείο ψάχνοντας αδίκως τους πελάτες του στο Λονδίνο ή το Σικάγο στο τηλέφωνο.

Μέτρο για την αύξηση της τουριστικής και αγοραστικής κίνησης

Ο κ. Σαλόμ πιστεύει ότι με την καθιέρωση του Σαββατοκύριακού θα αυξηθεί ραγδαία η τουριστική κίνηση. Με το σχέδιο το όφελος θα είναι διπλός, καθώς θα βοηθήσει την οικονομία να αυξηθεί περεταίρω, ενώ θα βοηθήσει και τους Ισραηλινούς που βρίσκονται υπό πίεση.

Για ορισμένους η πρόταση της ισραηλινής κυβέρνησης μπορεί να θεωρηθεί ως μία κίνηση λαϊκισμού. Δεν είναι και λίγο να λες στους ψηφοφόρους σου ότι θα έχουν μια επιπλέον ημέρα ελεύθερη και μάλιστα χωρίς κανένα κόστος. Ακούγεται σε μία βέβαιη ψήφος.

Από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές είναι οι θρησκευόμενοι Εβραίοι. Υπό το παρόν καθεστώς, αναγκάζονται την ημιαργία της Παρασκευής να την αχρηστεύουν καθαρίζοντας και μαγειρεύοντας ενώ προετοιμάζονται για το Σάββατο, την ιερή ημέρα των Εβραίων. Στη συνέχεια, μετά τη δύση του ηλίου την Παρασκευή και για 24 ώρες, αποφεύγουν κάθε είδους εργασία, ταξίδια και ο,τιδήποτε έχει να κάνει με τη χρήση του ηλεκτρικού.

Την Κυριακή επιστρέφουν όμως κανονικά στη δουλειά τους και πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν έχουν μία πραγματικά ελεύθερη ημέρα για να ξεκουραστούν, καθώς το Σάββατο είναι αφιερωμένο στις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις.

Η ισραηλινή κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η καθιέρωση του Σαββατοκύριακου θα τους δώσει την ελευθερία την Κυριακή να ψωνίζουν και να βγαίνουν για φαγητό σε εστιατόρια, δίνοντας ώθηση στον τομέα των υπηρεσιών, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη.

Από την άλλη πλευρά είναι και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η εφαρμογή του μέτρου θα είχε αρνητικό αντίκτυπο για τη χώρα. Κύριο επιχείρημά τους είναι πως το Ισραήλ είναι ένα καινούργιο κράτος και πρέπει να φτιαχτούν πολλά ακόμη. Εάν όμως εφαρμοστεί το Σαββατοκύριακό τότε η χώρα θα μείνει πίσω.

Η άρνηση των μουσουλμάνων

Η αντίδραση για το Σαββατοκύριακο δεν έχει μόνο οικονομικό υπόβαθρο, αλλά και θρησκευτικές προεκτάσεις. Το ένα πέμπτο του πληθυσμού του Ισραήλ είναι Άραβες, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι, για τους οποίους η πρόταση της κυβέρνησης έχει απώτερο σκοπό, από την απλή αναδιάρθρωση της εργασιακής εβδομάδας.

Όπως τονίζουν, η ισραηλινή κυβέρνηση θα μπορούσε να συμπεριλάβει στη διήμερη αργία την Παρασκευή, που είναι η ημέρα προσευχής των Μουσουλμάνων, αντί της Κυριακής που είναι η ημέρα ανάπαυσης των Χριστιανών.

Ο Άραβας βουλευτής, Αχμάντι Τίμπι θεωρεί ότι η πρόταση δεν έχει να κάνει με το συγχρονισμό του ισραηλινού χρηματιστηρίου με αυτό του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης ή με την αύξηση των λιανικών πωλήσεων. Ο κ. Τίμπι υποστηρίζει ότι η πρόταση αντικατοπτρίζει για το πώς βλέπουν οι Ισραηλινοί ηγέτες τους εαυτούς τους και πως βλέπουν τους Μουσουλμάνους υπηκόους τους. «Θέλουν να γίνουν Ευρωπαίοι και ζουν σαν να βρίσκονται σε συνεχή άρνηση για την προυσία τους στη Μέση Ανατολή. Αρνούνται για την παρουσία του ενός πέμπτου του πληθυσμού, αγνοώντας την Παρασκευή και τους Μουσουλμάνους. Ίσως να είναι μία έμμεση εφαρμογή της ιδέας ενός Ισραήλ ως εβραϊκού κράτους, κάτι στο οποίο αντιτίθεμαι».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC