Δυτικώς του Λεβιάθαν

Γιάννης Σιδέρης
Η «ώρα μηδέν», όπου η Κυπριακή Δημοκρατία θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις στο «οικόπεδο 12», πλησίον του ισραηλινού κοιτάσματος Λεβιάθαν (του μεγαλύτερου κοιτάσματος φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε την τελευταία δεκαετία), πλησιάζει. Οι γεωτρήσεις θα αρχίσουν την 1η Οκτωβρίου και ελπίζεται ως τις αρχές της Άνοιξης να αρχίσει η άντληση φυσικού αερίου. Η Τουρκία, ευρισκόμενη προ απροόπτου μπροστά στην αποφασιστικότητα της λιλιπούτειας και πληγωμένης Δημοκρατίας, βρυχάται στεντορίως, αλλά μάλλον άνευ αποτελέσματος.

Η αποδυναμωμένη θέση της δεν οφείλεται φυσικά στους λεονταρισμούς του έλληνα υπουργού Αμυνας κου Μπεγλίτη, ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας! (ηχούν ως λεονταρισμοί όχι γιατί ο προσωπικός λόγος του κ. Μπεγλίτη δεν έχει αξιοπιστία, αλλά γιατί ο διεθνής λόγος της Ελλάδας έχει πλέον μηδαμινή αξία στην κατάσταση επαιτείας που βρίσκεται…) Η Κύπρος φρόντισε με μια αριστοτεχνική πολιτική διεθνών σχέσεων να εναρμονίσει τα δικά της συμφέροντα με τα συμφέροντα ισχυρών δυνάμεων, όπως του Ισραήλ, των ΗΠΑ και της Ρωσίας, αφού εταιρίες των δύο πρώτων εμπλέκονται στην εξόρυξη ενώ σε δεύτερη φάση θα υπάρξει μερίδιο και για εταιρίες της Τρίτη!

Οι Τουρκικοί βρυχηθμοί αποσκοπούν να οριοθετήσουν ένα είδος γκρίζας ζώνης κατά τα πρότυπα με την χώρα μας στο Αιγαίο, όπου δεν τολμούμε να οριοθετήσουμε την ελληνική ΑΟΖ. Στόχο έχει να ελέγξει όχι μόνο την συγκεκριμένη περιοχή της εξόρυξης αλλά ευρύτερα την νοτιοανατολική Μεσόγειο. . . Ο αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία αρκετά ψυχρά απάντησε στους γείτονες ότι δεν είναι δουλειά του να δίνει συμβουλές στις αμερικανικές εταιρείες, απαντώντας σε ερώτηση για την Noble Energy, την εταιρία που θα κάνει τις γεωτρήσεις. Στην συνέχεια η ρωσική κυβέρνηση εξέφρασε δημοσίως την άποψη ότι η Κύπρος έχει υπογράψει το Διεθνές Θαλάσσιο Δίκαιο, άρα δικαιούται αυτό που προβλέπει, ότι κάθε κράτος με θαλάσσιες ακτές κατέχει κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ του. Πέραν αυτού υπάρχει και απόφαση της Ε.Ε. ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πλήρη δικαιώματα ερευνών για την αξιοποίηση υδρογονανθράκων.

Ούτως ή άλλως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως ανεξάρτητο κράτος και κατά συνέπεια έχει όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους, μέλους του ΟΗΕ – κάτι που δεν έχουν οι Τουρκοκύπριοι, τα «δικαιώματα» των οποίων χρησιμοποιεί η Τουρκία ως πρόσχημα για να μπλοκάρει την εξόρυξη. Ισχυρίζεται ότι οι Τουρκοκύπριοι (τους εννοεί ως κρατική οντότητα, όχι ως πολίτες της κυπριακής Δημοκρατίας) έχουν δικαίωμα στον ορυκτό πλούτο της Κύπρου - άρα αν δεν λυθεί το κυπριακό οι κύπριοι …δεν δικαιούνται να εξορύξουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο! Η Τουρκία όμως έκανε το λάθος - ως συνήθης διεθνής παραβάτης - να μην υπογράψει την σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας - ως εκ τούτου οι δικές της απειλές προς την Κυπριακή Δημοκρατία κρίνονται παράνομες! Αλλωστε στο σημείο που θα γίνουν έρευνες η γείτων δεν έχει το παραμικρό δικαίωμα καθώς είναι οριοθετημένη κυπριακή ΑΟΖ, η οποία στο Νότο, σε κανένα σημείο δεν εφάπτεται με πιθανή Τουρκική ΑΟΖ.

Μάλλον ζούμε το τέλος μιας πτυχής στην διεθνοπολιτική ανάπτυξη της Τουρκίας. Προβάλλει μεν αναβαθμισμένη οικονομικά και γεωπολιτικά, αλλά απέχει πολύ από το να είναι η αδιαφιλονίκητη δύναμη στην περιοχή. Ο μανδύας με τον οποίο προσπάθησε να καλύψει τον διεθνή της περίγυρο, είναι διάτρητος! Οι σχέσεις με Ε.Ε. παραμένουν νεκρές, η ταραχή στις ανατολικές επαρχίες συνεχίζεται καθώς διαιωνίζονται οι θανατηφόρες εχθροπραξίες με τους κούρδους αντάρτες. Με την Συρία βρίσκεται στα πρόθυρα ρήξης, καθώς με τις δολοφονίες του Ασάντ χιλιάδες πρόσφυγες περνούν στο τουρκικό έδαφος. Με το Ισραήλ μετά την σφαγή των τούρκων ακτιβιστών του σκάφους «Μαβί Μαρμαρά» πέρυσι, οι οποίοι (μεταξύ τους ήταν και πράκτορες της τουρκικής ΜΙΤ)μετέφεραν εφόδια για τους παλαιστίνιους της Γάζας, είναι επίσης νεκρές. Με την Αρμενία διαιωνίζεται η εχθρότητα επειδή οι Τούρκοι παίρνουν το μέρος του Αζερμπαϊτζάν στην διένεξη για το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Με την Ελλάδα και Κύπρο τα γνωστά προβλήματα.

Βλέπουμε ότι η φιλοδοξία της Τουρκίας να αποτελέσει την περιφερειακή δύναμη στην περιοχή δοκιμάζεται, όπως δοκιμάζεται και το δόγμα Νταβούτογλου για «μηδενικά προβλήματα» με τους γείτονες. Για το λόγο αυτό εκτιμάται πως δεν θα καταφύγει σε δημιουργία θερμού επεισοδίου. Όχι γιατί ο κ. Μπεγλίτης διαβεβαίωσε ότι «η Κύπρος βρίσκεται πάντα στην καρδιά του ελληνικού αμυντικού δόγματος(….) αυτές τις αρχές θα τις υπερασπιστούμε όταν και αν υπάρξει ανάγκη (σ.σ. ηχεί παράταιρα να τα ακούς αυτά από έναν υπουργό του «διεθνιστή» και συναινετικού Παπανδρέου!).

Απλώς σε περίπτωση θερμού επεισοδίου οι συνέπειες θα είναι τεράστιες και θα την οδηγήσουν σε διεθνή απομόνωση, ενώ δεν είναι απίθανο και στο εσωτερικό της χώρας θα προκληθεί κρίση. Ο Ερντογάν ναι μεν έχει επιφέρει ισχυρά πλήγματα στο στρατιωτικό κατεστημένο, όμως ως γνωστόν, το παρακράτος, συνήθως από τις κρίσεις θρέφεται και στη διάρκεια τους σηκώνει κεφάλι...

http://www.skai.gr/news/opinions/article/178411/dutikos-tou-leviathan/