Tου ανταποκριτή στη Μοσχα Aχιλλεα Πατσουκα
Είκοσι χρόνια συμπληρώθηκαν πριν από λίγες ημέρες από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Υπό άλλες συνθήκες η επέτειος αυτή θα τύχαινε μεγαλύτερης προβολής, το τρομοκρατικό όμως χτύπημα στο αεροδρόμιο της Μόσχας με τους 36 νεκρούς, καθώς και οι δραματικές εξελίξεις στην Τυνησία, αλλά κυρίως στην Αίγυπτο την επισκίασαν.
Η βαριά αυτή σκιά δεν στάθηκε ικανή να καλύψει τις πληγές που είκοσι έτη μετά τη διάλυση εξακολουθούν να αιμορραγούν, χωρίς να έχει βρεθεί το φάρμακο που θα τις επουλώσει.
Αν και οι περισσότερες αναλύσεις μιλούν για το ενδεχόμενο το παράδειγμα των Αιγυπτίων να βρει μιμητές από άλλες χώρες της περιοχής, ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν αναρωτηθεί πόσο ορατός είναι ο κίνδυνος να δούμε ίδιες και ενδεχομένως σκληρότερες εικόνες σε κράτη των πρώην Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ενωσης.
Με τις βασικές αιτιολογίες που οδήγησαν στη διάλυση της ΕΣΣΔ να ήταν αυτές που αφορούσαν τις μεταρρυθμίσεις στους δημοκρατικούς θεσμούς και την οικονομική ανάπτυξη κατά τα δυτικά πρότυπα, βλέποντας σήμερα την εικόνα που υπάρχει σε όλες τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες διακρίνουμε διά γυμνού οφθαλμού το φιάσκο. Πέφτοντας η αυλαία της Ενωσης οι πολίτες των Δημοκρατιών πίστεψαν πως ο τρόπος διακυβέρνησης του Στάλιν και των διαδόχων του θα αποτελούσε έναν εφιάλτη που είχε τελειώσει. Δυστυχώς, η μοίρα μέχρι σήμερα τους «χάρισε» ηγέτες που γαλουχήθηκαν κατά τα πρότυπα του Στάλιν με αποτέλεσμα στα μάτια των κατοίκων του Αζερμπαϊτζάν, του Ουζμπεκιστάν, του Καζαχστάν, του Τουρκμενιστάν, του Τατζικιστάν, του Κιργιστάν ο Χόσνι Μουμπάρακ να φαντάζει σαν τον Ούλοφ Πάλμε μπροστά στις δικές τους περιπτώσεις ηγετών. Στις υπόλοιπες Δημοκρατίες της ΚΑΚ, όπως η Ρωσία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Μολδαβία και η Γεωργία, οι δημοκρατικοί θεσμοί είναι περισσότερο εξελιγμένοι και εδραιωμένοι από ό,τι στις χώρες της Κεντρικής Ασίας, ωστόσο, ακόμα έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν. Ενδεικτικό του πόσο διάτρητες είναι οι δημοκρατικές αξίες, αποτελεί το παράδειγμα των κρατών της Βαλτικής που αν και μέλη της Ε.Ε. εδώ και χρόνια, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καθημερινά βιώνει ο ρωσόφωνος πληθυσμός προσβάλλει με τον χειρότερο τρόπο κάθε πολιτισμένο άνθρωπο. Ερχόμενοι στο δεύτερο σκέλος, στο οικονομικό, το γεγονός πως ύστερα από είκοσι χρόνια οι πολίτες των περισσότερων πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών εξακολουθούν να αναζητούν μια καλύτερη μοίρα εκτός των συνόρων τους, μαρτυρά την αλήθεια. Με πολλά κράτη να έχουν ήδη δεχθεί τη βοήθεια του ΔΝΤ και άλλα να βρίσκονται στο κατώφλι του, η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο δυσβάσταχτη. Ως παράδειγμα μόνο, αναφέρουμε πως η τιμή του μαρουλιού σε μια πλούσια σε παραγωγή λαχανικών χώρα, όπως το Ουζμπεκιστάν, φτάνει τα 5 ευρώ όταν ο μέσος μηνιαίος μισθός μετά βίας ξεπερνά τα 100 ευρώ.
Δημοκρατίες όπου αν και διαθέτουν πλούτο φυσικών πόρων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), τα κέρδη και η ευδαιμονία δυστυχώς δεν μοιράζονται δίκαια, αλλά πηγαίνουν σε ελάχιστα χέρια, χωρίς ουδείς να διανοείται να διαμαρτυρηθεί. Σε σαφώς καλύτερη οικονομική μοίρα βρίσκεται η Ρωσία και για να ακριβολογούμε η Μόσχα, καθώς για ένα μεγάλο μέρος της χώρας η παγκόσμια οικονομική κρίση οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην ανεργία.
Βέβαιο διαφαίνεται πως κάποια στιγμή οι κάτοικοι των χωρών της Κεντρικής Ασίας θα θελήσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Αιγυπτίων.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_05/02/2011_431491
(05/02/2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.