Άρχισαν τα έργα υποδομής για τις έρευνες φυσικού αερίου στα Κατεχόμενα

Άρχισαν στο χωριό Σύγκραση στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου τα έργα υποδομής, όπου θα γίνει η γεώτρηση για φυσικό αέριο από την Τουρκική Ανώνυμη Εταιρία Πετρέλαιου (ΤΡΑΟ).

Σύμφωνα με τον τουρκοκυπριακό τύπο, το έργο προβλέπει περίφραξη του χώρου, έργα οδοποιίας και άνοιγμα τεσσάρων πηγαδιών, εκ των οποίων το ένα θα φθάσει σε βάθος 3000 μέτρων.

Η έναρξη των εργασιών των γεωτρήσεων θα γίνει στις 28 Φεβρουαρίου με εκδήλωση, στην οποία θα παρίσταται ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ, ενώ σύμφωνα με το δημοσίευμα δεν αποκλείεται και η παρουσία του ίδιου του Τούρκου πρωθυπουργού, Ταγίπ Ερντογάν.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Αίγυπτος: Απομάκρυνση στρατηγού αρμόδιου για τις σχέσεις με τα ΜΜΕ

Η στρατιωτική ηγεσία της Αιγύπτου έπαψε το στρατηγό, ο οποίος είναι αρμόδιος για τις σχέσεις με τα ΜΜΕ, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η εικόνα του στρατού που έχει αμαυρωθεί από την αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων και τις κατηγορίες ότι οι ένστολοι υπονομεύουν τη δημοκρατική επανάσταση της Αιγύπτου.

Η αλλαγή αυτή είναι η πρώτη στους κόλπους του στρατιωτικού συμβουλίου από τότε που οι στρατηγοί ανέλαβαν την εξουσία μετά την εκδίωξη του Μουμπάρακ.

Παρόλο που απέτρεψε μια βίαιη αντιπαράθεση εκδιώκοντας τον Μουμπάρακ, ο στρατός προσπάθησε να καταπνίξει το κίνημα διαμαρτυρίας σκοτώνοντας δεκάδες διαδηλωτές, συμφώνησε απρόθυμα να παραδώσει τον Ιούνιο την εξουσία σε έναν πρόεδρο, ο οποίος δεν θα είναι στρατιωτικός και προσπάθησε να διατηρήσει τα προνόμιά του.

Ο ηλικίας 60 ετών στρατηγός Ισμαΐλ Ετμάν «εξαιρέθηκε από την υπηρεσία και αντικαταστάθηκε από τον αντιστράτηγο 'Αχμεντ Αμπού Ελ-Νταχάμπ, επικεφαλής της μεραρχίας πυροβολικού», δήλωσε πηγή του υπουργείου 'Αμυνας.

Από τον πόλεμο με το Ισραήλ το 1973, ο αιγυπτιακός στρατός θεωρείτο αξιοσέβαστος θεσμός, αλλά η άμεση ανάμιξή του με την πολιτική τον εξέθεσε στα βλέμματα της κοινής γνώμης.

Πολλοί νέοι δημοκρατικοί ακτιβιστές δεν εμπιστεύονται τους στρατηγούς, για τους οποίους έχουν υποψίες ότι θέλουν να περιορίσουν την πολιτική εξουσία εκμεταλλευόμενοι την εύθραυστη κατάσταση ασφαλείας.

Δεκάδες έχουν σκοτωθεί από τότε που ο στρατός επεχείρησε να καταστείλει τις διαδηλώσεις στους δρόμους του Καΐρου το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο και βίντεο που δείχνουν στρατιώτες να κακομεταχειρίζονται τραυματισμένους διαδηλωτές έχουν προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης.

Ο στρατός τονίζει ότι έχουν σκοτωθεί και στρατιώτες και κατηγορεί για τη βία «αόρατα χέρια» που θέλουν να βυθίσουν τη χώρα στο χάος και να υπονομεύσουν τα επιτεύγματα της εξέγερσης κατά του Μουμπάρακ.

Πηγή προσκείμενη στο στρατιωτικό συμβούλιο δήλωσε ότι ο στρατός ανησυχεί για την αμαύρωση της δημόσιας εικόνας του.

«Το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων εκτιμά ότι η εικόνα του στρατού στα ΜΜΕ επλήγη τον περασμένο χρόνο υπό την ηγεσία του Ετμάν», τόνισε η ίδια πηγή, η οποία υπογράμμισε ότι την απόφαση για την αποπομπή του στρατηγού και την αποκατάσταση της δημόσιας εικόνας του στρατού, έλαβε ο επικεφαλής του στρατιωτικού συμβουλίου στρατάρχης Χουσέιν Μοχάμεντ Ταντάουι.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Καταγγελία για «ατιμωρησία» των μυστικών υπηρεσιών στο Πακιστάν

Η μη κυβερνητική οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch (Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, HRW) κατήγγειλε σήμερα την ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της υπόθεσης της δολοφονίας ενός δημοσιογράφου, ενώ ταυτόχρονα κάλεσε την κυβέρνηση να εντείνει τις προσπάθειες οι δράστες να προσαχθούν στην δικαιοσύνη.

Ο 40χρονος δημοσιογράφος Σαλίμ Σεχζάντ είχε απαχθεί τον Μάιο του 2011 στο Ισλαμαμπάντ και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Η σορός του ανακαλύφθηκε, με εμφανή σημάδια βασανιστηρίων, μερικές ημέρες αργότερα. Ο δημοσιογράφος, που εργαζόταν για ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο της Ιταλίας, το Adnkronos, και μια εφημερίδα του Χονγκ Κονγκ, την Asia Times Online, είχε αποκαλύψει σε άρθρα του ότι η αλ-Κάιντα είχε διεισδύσει στον πακιστανικό στρατό και στις υπηρεσίες πληροφοριών.

Μια κυβερνητική επιτροπή έρευνας, η οποία ανέλαβε να ερευνήσει το θάνατό του, ανακοίνωσε στα μέσα Ιανουαρίου ότι δεν είναι σε θέση να κατονομάσει ποιοι ευθύνονται για την δολοφονία του, «παρά τις ισχυρές ενδείξεις που καταδεικνύουν ανάμιξη της ISI» (της υπηρεσίας πληροφοριών του στρατού), καταγγέλλει το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

«Η αποτυχία της επιτροπής να ρίξει φως στην υπόθεση της δολοφονίας του Σεχζάντ αντανακλά την ικανότητα της ISI να παραμένει εκτός των ορίων που μπορεί να φθάσει το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης στο Πακιστάν», σημείωσε ο Μπραντ Άνταμς, διευθυντής του τμήματος του Παρατηρητηρίου για την Ασία.

Η επιτροπή έρευνας «μοιάζει να φοβάται να έρθει αντιμέτωπη με την ISI σε ό,τι αφορά το φόνο του Σεχζάντ», υπογράμμισε ο Άνταμς. «Η κυβέρνηση έχει ευθύνη να εντοπιστούν οι δολοφόνοι», προσθέτει το HRW, καλώντας τις αρχές να «διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους» για να τους προσαγάγουν στην δικαιοσύνη.

Μερικές ημέρες πριν από την εξαφάνισή του ο Σαλίμ Σεχζάντ είχε προειδοποιήσει το Παρατηρητήριο ότι είχε δεχθεί απειλές από την ISI εξαιτίας των άρθρων του. Η υπηρεσία πληροφοριών απέρριψε τις κατηγορίες, χαρακτηρίζοντάς τις «αβάσιμες».

Τον Ιούλιο ο αρχηγός των ένοπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, ο ναύαρχος Μάικ Μάλεν, είχε δηλώσει ότι οι αρχές στο Πακιστάν είναι πιθανό να είχαν δώσει την έγκρισή τους για την δολοφονία του δημοσιογράφου.

«Η ISI έχει ένα μακρύ ιστορικό καλώς τεκμηριωμένων απαγωγών, βασανισμών, εξωδικαστικών εκτελέσεων επικριτών του στρατού και άλλων», περιλαμβανομένων πολλών δημοσιογράφων.

«Η ISI οφείλει να σταματήσει να ενεργεί ως κράτος εν κράτει. Οι καταχρήσεις της δεν θα σταματήσουν εάν [η υπηρεσία] δεν υποχρεωθεί να εφαρμόζει το νόμο», και «είναι η κυβέρνηση που πρέπει να επιμείνει στην υποχρέωσή της αυτή», ανέφερε ο Άνταμς.

Το Παρατηρητήριο καταγγέλλει ακόμα το ότι η υπηρεσία τοποθετεί πράκτορές της στα μέσα ενημέρωσης και μεταχειρίζεται ευνοϊκά μόνο τους δημοσιογράφους που συμφωνούν να συνεργάζονται μαζί της.

Σύμφωνα με την διεθνή οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF), το Πακιστάν είναι η χώρα όπου σημειώθηκαν οι περισσότερες δολοφονίες δημοσιογράφων παγκοσμίως--τουλάχιστον οκτώ. Το Παρατηρητήριο κάνει λόγο από την πλευρά του για έξι δολοφονίες.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Ρώσος δημοσιογράφος που είχε εξαφανιστεί στη Συρία, βρέθηκε στην Τουρκία

Ο Ρώσος δημοσιογράφος Αλεξάντερ Ρίμπιν που βρισκόταν στη Συρία και εδώ και πολλές ημέρες είχε εξαφανιστεί, βρίσκεται στην Τουρκία, ανακοίνωσε ο αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας ρωσόφωνης έκδοσης στην οποία εργάζεται στο Τατζικιστάν.

«Ο δημοσιογράφος Αλεξάντερ Ρίμπιν, 29 ετών, επικοινώνησε με την σύνταξη το πρωί της Δευτέρας», διευκρίνισε ο Ντζαμσέντ Ουλμάσοφ και πρόσθεσε πως ο δημοσιογράφος βρίσκεται στην Τουρκία.

Ο Ρίμπιν βρισκόταν στη Συρία περίπου δέκα ημέρες για μια σειρά ρεπορτάζ.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τα μέσα του περασμένου Μαρτίου στη Συρία. Η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νάβι Πιλάι ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα πως δεν είναι δυνατόν πλέον να καταμετρηθούν τα θύματα της αιματηρής καταστολής των συριακών δυνάμεων.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Οραμα Πούτιν για τη ρωσική οικονομία

Reuters

ΜΟΣΧΑ. Το όραμά του για τη «νέα ανταγωνιστική οικονομία» της Ρωσίας ανέλυσε, χθες, πέντε εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο Ρώσος πρωθυπουργός, Βλαντιμίρ Πούτιν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο ίδιος παραμένει η καλύτερη «εγγύηση» για το μέλλον, αν και αναγνώρισε ότι η χώρα αντιμετωπίζει προβλήματα που δεν έχουν ακόμη λυθεί, όπως η συστημική διαφθορά, το «μη ικανοποιητικό» κλίμα στις επιχειρήσεις και η «απαράδεκτη» εξάρτηση από τις εξαγωγές ενέργειας. Με εκτενές άρθρο του στην καθημερινή οικονομική εφημερίδα Vedomosti, παρουσίασε το οικονομικό του πρόγραμμα, που προβάλλει τον κρατικό καπιταλισμό ως βασικό άξονα στην προσπάθεια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της Ρωσίας.

«Χρειαζόμαστε μια οικονομία με ανταγωνιστική βιομηχανία και υποδομή, με αποτελεσματική αγροτική πολιτική», επισήμανε. «Μια οικονομία που δεν εγγυάται τη σταθερότητα, την κυριαρχία ή την ευημερία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή στη Ρωσία». Αναφερόμενος σε κρίσεις, που, όπως είπε, μαστίζουν άλλες «έως πρότινος άτρωτες» χώρες, σημείωσε: «Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε τη σταθερή και σταδιακή ανάπτυξη της οικονομίας μας και να προστατεύσουμε κατά το δυνατόν τους πολίτες μας από πλήγματα, ενώ θα ανανεώνουμε όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής». Μικρή αναφορά περιέλαβε το άρθρο, όπως σχολίασε το Reuters, στην ανάγκη αναδιάρθρωσης της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου Gazprom, που επικρίνεται από επενδυτές για υψηλό κόστος και αναποτελεσματικότητα.

Σχετικά με τη διαφθορά, ωστόσο, ο κ. Πούτιν παραδέχτηκε ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό και πως οι έως τώρα προσπάθειες του προέδρου Μεντβέντεφ δεν έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα... «Το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη διαφάνειας και το απυρόβλητο των κρατικών αξιωματούχων», έγραψε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. «Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πρόκειται για συστημική διαφθορά. Θεμελιώδης στόχος είναι να ανοίξουμε τον δρόμο στις επιχειρήσεις που είναι έτοιμες να κερδίσουν σε έναν δίκαιο ανταγωνισμό. Πρέπει να αλλάξουμε το ίδιο το κράτος - την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία».

H λέξη «πρέπει» χρησιμοποιείται 32 φορές στο κείμενο, η λέξη «θα» 19 φορές, το «απαιτείται» 17 φορές και το «είναι αναγκαίο» άλλες 11 φορές, όπως σημείωσε η εφημερίδα Vedomosti, προβάλλοντας το ερώτημα: «Αλλά ποιος είναι αυτός που πρέπει να δράσει;» Ο Βλαντιμίρ Πούτιν πρέπει να βρει τρόπο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του, λένε οι οικονομολόγοι, καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης της ρωσικής οικονομίας έχει επιβραδυνθεί στο 4-5%, σε σύγκριση με το 6 έως 7%, που καταγράφηκε πριν από το 2008. Το πρόβλημα βρίσκεται πάντα στην εφαρμογή, σχολίασε ο επικεφαλής οικονομολόγος της επενδυτικής τράπεζας Renaissance Capital, Ιβάν Τσακάροφ, ο οποίος προειδοποίησε ότι χωρίς μεταρρύθμιση η Ρωσία κινδυνεύει να διολισθήσει σε «διπλό» έλλειμμα, του προϋπολογισμού και του εμπορικού ισοζυγίου.

Πηγή Διαβάστε περισσότερα...

Φόβοι για σφαγή νέων στη Συρία

Μάχες με αντάρτες
Φόβους για επικείμενες μαζικές εκτελέσεις νεαρών αντικαθεστωτικών στα ανατολικά προάστια της Δαμασκού, τα οποία ανακατέλαβαν οι κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας, εξέφραζαν χθες ανώτατα στελέχη της συριακής αντιπολίτευσης. Το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, μάλιστα, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να παρέμβει άμεσα, υποστηρίζοντας ότι οι καθεστωτικές δυνάμεις του Ασαντ έχουν συλλάβει εκατοντάδες νεαρούς, τους οποίους φέρονται να είχαν αργά χθες το βράδυ συγκεντρώσει στην κεντρική πλατεία του προαστίου της Ρανκούς, 40 χλμ. βόρεια της Δαμασκού. Περισσότεροι από ογδόντα άνθρωποι σκοτώθηκαν μόνο προχθές σε μάχες μεταξύ του συριακού στρατού και των ανταρτών στη Δαμασκό, στη Χομς και στην Ντεράα. Διαβάστε περισσότερα...

Το Ιράν κάλεσε τους ελεγκτές της ΙΑΕΑ να παρατείνουν την παραμονή τους

Reuters, AP

ΤΕΧΕΡΑΝΗ. Το Ιράν επανέλαβε την πρόθεσή του να διακόψει τις πωλήσεις πετρελαίου στην Ευρώπη, παρόλο που τα σχέδια για ψήφιση σχετικού νομοσχεδίου την Κυριακή δεν υλοποιήθηκαν.

Στη χώρα βρέθηκαν χθες για δεύτερη ημέρα ειδικοί της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), με στόχο να προλειάνουν το έδαφος για την επανέναρξη των συνομιλιών για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Επικεφαλής των επιθεωρητών είναι ο Βέλγος υποδιευθυντής της ΙΑΕΑ Χέρμαν Νέκερτς, ενώ στην ομάδα περιλαμβάνεται μία Αμερικανίδα αξιωματούχος της ΙΑΕΑ και δύο ειδικοί στα πυρηνικά όπλα. Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε ότι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα είναι ειρηνικό, εξέφρασε αισιοδοξία ότι όλες οι απορίες των ελεγκτών θα απαντηθούν και τους κάλεσε να παρατείνουν την παραμονή τους. Σε πιο σκληρό τόνο, ο πρόεδρος της ιρανικής Βουλής Αλί Λαριτζανί προειδοποίησε τους επιθεωρητές να δράσουν «με επαγγελματισμό και σοβαρότητα» και όχι «ως όργανα των ΗΠΑ».

Σε μια είδηση που απομένει να επιβεβαιωθεί, το ρωσικό πρακτορείο Ιντερφάξ μετέδωσε ότι οι ΗΠΑ αποστέλλουν τρίτο αεροπλανοφόρο στην ευρύτερη περιοχή του Ιράν. Επίσης, η Τεχεράνη ανακοίνωσε ότι δοκίμασε με επιτυχία «έξυπνα» βλήματα πυροβολικού, τα οποία έχουν βεληνεκές 20 χλμ. και αναπτύχθηκαν με εγχώρια τεχνολογία, ενώ χθες συνετρίβη στο Ισραήλ μη επανδρωμένο αεροσκάφος τύπου Heron. Το αεροσκάφος, που έχει το μέγεθος ενός μπόινγκ 737, θεωρείται από την ισραηλινή αεροπορία χρήσιμο σε περίπτωση πλήγματος κατά του Ιράν.

Εν μέσω αναβρασμού, η Ασία φαίνεται ότι αντιστέκεται στις κινήσεις για στενότερη περικύκλωση του Ιράν. Χθες η Ινδία ανακοίνωσε ότι δεν θα περιορίσει τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου, όπως ζητούν οι ΗΠΑ, επικαλούμενη τις «ανάγκες μιας ανερχόμενης οικονομίας». Η Νότια Κορέα, χωρίς να είναι ευθέως απορριπτική, τόνισε ότι οι σχετικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ σχετικά με τον περιορισμό εισαγωγών από το Ιράν «θα διαρκέσουν πολύ».

Η Ασία είναι η αγορά στην οποία σκοπεύει το Ιράν να διαθέσει το πετρέλαιο που δεν θα προμηθεύει στην Ευρώπη, σε περίπτωση που η αντιπαράθεση με την Ευρώπη οδηγήσει σε τέτοια εξέλιξη.

Την Κυριακή, ο υπουργός πετρελαίου του Ιράν Ροστάμ Γκασεμί, δήλωσε ότι η Τεχεράνη «θα διακόψει σύντομα την προμήθεια πετρελαίου σε κάποιες χώρες». Το νομοσχέδιο με θέμα την άμεση διακοπή προμήθειας πετρελαίου στην Ευρώπη δεν τέθηκε προς ψήφιση την Κυριακή για λόγους που, όπως αναφέρουν οι Financial Times, σχετίζονται με κόντρες βουλευτών - κυβέρνησης.

Σύμφωνα με Ιρανούς βουλευτές, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο θα διακόπτει την παροχή ιρανικού πετρελαίου στην Ευρώπη «από πέντε ώς δεκαπέντε χρόνια». Διαβάστε περισσότερα...

Γενοκτονία των Αρμενίων, μετά τη Γαλλία, η Γερμανία; Ο μεγάλος φόβος της Τουρκίας

Μετά τη Γαλλία, η Γερμανία;
Ο Erhan Mertürk, χρονικογράφος του CNN Türk πιστεύει ότι μετά την ψήφιση του νόμου για την ποινικοποίηση της άρνησης των γενοκτονιών στη Γαλλία, η ομοσπονδιακή βουλή της Γερμανίας θα μπορούσε να ακολουθήσει και να ψηφίσει ένα παρόμοιο νόμο.
«Και μετά θα ακολουθήσουν άλλες χώρες το παράδειγμά τους», λέει ο Ε. Mertürk.
Ο τελευταίος είναι πεπεισμένος ότι οι Γερμανοί οι οποίοι ήταν σύμμαχοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μπορούν να περάσουν έναν νόμο που τιμωρεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων.

«Ο Talaat Pasha δολοφονήθηκε στο Βερολίνο και αυτός που τον πυροβόλησε, ο Tehlirian παρέμεινε δύο ημέρες στη φυλακή, προτού βρεθεί αθώος και ελεύθερος», λέει ο Τούρκος δημοσιογράφος που πιστεύει ότι η τουρκική κοινή γνώμη δεν επηρεάζει αρκετά τον ευρωπαϊκό πολιτικό κόσμο.
Καλεί τους Τούρκους να αυξήσουν τις πιέσεις προς τους Ευρωπαίους αιρετούς.

Krikor Amirzayan

Πηγή Διαβάστε περισσότερα...

SHOCK DISCOVERY: RECENT FIND OF OLD DOCUMENTS SHOW SWEDES INVOLVED IN SEX-SLAVE TRADE WITH OTTOMAN EMPIRE……..

More apologizing and self flagellation seen in Stockholm

Just how much Swedish skin is left to self flagellate after this story gains steam? They already hate themselves with a passion… now you’ll really see the multiculturalists hate everything Swedish. KGS


For more click here

Διαβάστε περισσότερα...

The Genocide of the Ottoman Greeks

Studies on the State–Sponsored Campaign of Extermination of the Christians of Asia Minor (1912-1922) and Its Aftermath: History, Law, Memory
Edited by Tessa Hofmann, Matthias Bjørnlund and Vasileios Meichanetsidis 


The recent vote against the denial of the Armenian Genocide held by the French Parliament, and the discussion to recognize the same event by the Israeli Knesset, brings to the fore the issue of the Turkish government’s adverse reaction, reflecting perhaps a deep-seated sense of culpability and apparent unwillingness to accept responsibility for the first genocide of the Twentieth Century, that of the Christians of the Ottoman Empire and the early Turkish Republic.
On February 28, 2012 Aristide D. Caratzas is publishing The Genocide of the Ottoman Greeks, a collective work by nineteen distinguished international scholars, which addresses one of the lesser known aspects of the extermination of the Ottoman Christians, namely that of the Greeks, and provides a number of approaches for the study of this event.


The period of transition from the collapse of the Ottoman Empire to the foundation of the Turkish Republic was characterized by a number of processes largely guided by a narrow elite that aimed to construct a modern, national state. One of these processes was the deliberate and planned elimination, indeed extermination, of the Christian (and certain other) minorities. The numbers are stark: most scholars agree that in 1912 there were about 4-5 million Christians in Asia Minor and Thrace (Greeks, Armenians, Assyrians and others); by 1923 the Christians in the space that became the Turkish Republic were reduced to less than 300,000.
Raphael Lemkin, the legal scholar who introduced the term “genocide” into international law, formulated his early ideas on the definition of this war crime by studying the destruction of the Christians of Asia Minor, while the distinguished (recently deceased) Turcologist Neoklis Sarris has noted that the annihilation of the Christian minorities represented an integral element of the formation of the Turkish Republic.
As the editors of this volume note, the recent resolution by the International Association of Genocide Scholars (IAGS) recognizing the Greek and Assyrian genocides (December 2007) reinforces the justification for the study in greater depth of the genocide of the Greek Christian population of Asia Minor and Thrace.
The last two decades have seen a massive amount of research of the genocide of the Armenian population in the Ottoman/Turkish space; our publishing house has produced a number of works, most notable of which was the eyewitness testimony of Leslie A. Davis, US Consul in Harput (The Slaughterhouse Province: An American Diplomat's Report on the Armenian Genocide of 1915-1917).
Much less scholarly work has been done on the genocide of the Greeks of Asia Minor and Thrace; there are many reasons for this, including the fact that Turkish governments have been successful in intimidating diplomats in the context of Turkish-Greek relations of the last generation, and of subverting academic integrity by inducing some scholars (including Greeks) to make a career as denialists supported by international NGOs, in the name of countering "nationalism."
The Genocide of the Ottoman Greeks therefore represents an effort to provide an outline and approaches for more extensive study of the deliberate destruction and elimination of a Greek presence that spanned over three millennia in the space that became the Turkish Republic. It includes fifteen article contributions by scholars from Australia, Denmark, France, Germany, Greece, Israel, the United Kingdom and the United States, and three appendices (“A Chronology of Major Events,” “A Glossary of Terms,” and “A Select Bibliography,” the last over forty pages).
The thematic approaches developed in The Genocide of the Ottoman Greeks include: A group of eight studies under the section titled “Historical Overview, Documentation, Interpretation;” and two more in a section titled “Representations and Law,” one of which outlines Lemkin’s studies of the Christian genocide based on his personal archive. In addition there are sections titled “Genocide Education,” “Memorialization,” and “Conceptualization,” which include studies exploring, a) an outline syllabus for the teaching of the Greek genocide on the secondary level in the US (in Chicago), b) the erection of monuments in Greece commemorating the loss of life and homelands, c) the role of genocide in the creation of nationality, and d) a critical approach in the use of photographic evidence for the study of the genocide of the Christian peoples in what is now the space occupied by the Turkish Republic.
Publication Information:
Publisher: Aristide D. Caratzas / http://www.caratzas.com
Publication Date: February 28, 2012
Hardcover xii+508 pages, 37 photographs, maps (including a foldout)
ISBN 978-0-89241-615-8
Price: US$75.00


Contents:
“Introduction” — Tessa Hofmann, Matthias Bjørnlund and Vasileios Meichanetsidis
“The Integrity and Courage to Recognize All the Victims of a Genocide” — Israel W. Charny
HISTORICAL OVERVIEW, DOCUMENTATION, INTERPRETATION
“Γενοκτονία εν Ροή, Cumulative Genocide: The Massacres and Deportations of the Greek Population of the Ottoman Empire (1912-1923)” — Tessa Hofmann
“The 1914 Persecutions of Greeks in the Ottoman Empire and the First Attempt at an Exchange of Minorities between Greece and Turkey” — John Mourelos
“Danish Sources on the Destruction of the Ottoman Greeks, 1914-1916” — Matthias Bjørnlund
“The Role of Teşkilât-ı Mahsusa (Special Organization) in the Genocide of 1915” — Racho Donef
“The Smyrna Holocaust: The Final Phase of the Greek Genocide” — Nikolaos Hlamides
“The Immediate Context of the Smyrna Catastrophe: The Peace Treaties and the Aftermath of the Greco-Turkish War of 1919–1922” — Matthew Stewart
“The American Near East Relief and the Megale Katastrophe in 1922”— Harry J. Psomiades
“International Red Cross: A Mission to Nowhere” — Stavros T. Stavridis
REPRESENTATIONS AND LAW
“Genocide of Others: Raphael Lemkin, the Genocide of the Greeks, the Holocaust, and the Present Moment” — Steven Leonard Jacobs
“The Ottoman Genocide of the Greeks and the Other Christian Minorities in Light of the Genocide Convention” — Alfred de Zayas
GENOCIDE EDUCATION, MEMORIALIZATION, CONCEPTUALIZATION
“Teaching the Greek Genocide” — Ronald Levitsky
“Remembering the Genocide and the ‘Unforgettable Homelands:’ The Erection of
Commemorative Monuments in Greece by the Refugees of Asia Minor — Michel Bruneau
and Kiriakos Papoulidis
“The Eastern Question: Genocide in Support of Nationality” — Akis Kalaitzidis and Donald Wallace
Achieving Ever-Greater Precision in Attestation and Attribution of Genocide Photographs —
Abraham Der Krikorian and Eugene Taylor
APPENDICES: Chronology of Major Events; Glossary of Terms; Select Bibliography
Caratzas/Melissa Books

www.caratzas.com
caratzasmelissabooks@gmail.com

Διαβάστε περισσότερα...

Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» ανακάλυψε 11 νέα πλανητικά συστήματα

Ανακαλύφθηκαν, από το «Κέπλερ», 11 νέα πλανητικά συστήματα με 26 εξωπλανήτες. Αστεροειδής μεγέθους λεωφορείου θα περάσει ξυστά από τη Γη.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» της NASA ανακάλυψε 11 νέα πλανητικά (ηλιακά) συστήματα που φιλοξενούν συνολικά 26 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες. Η ανακάλυψη σχεδόν τριπλασιάζει τον αριθμό των άστρων που έχουν βρεθεί να έχουν πάνω από ένα πλανήτη σε τροχιά γύρω τους. Συνολικά, μέχρι σήμερα, έχουν επιβεβαιωθεί 729 εξωπλανήτες και από αυτούς οι 61 έχουν εντοπισθεί από το «Κέπλερ» .

Κάθε ένα από τα νέα εξωπλανητικά συστήματα περιλαμβάνει από δύο το μικρότερο έως πέντε εξωπλανήτες το μεγαλύτερο. Το τελευταίο είναι το άστρο Κέπλερ-33, παλαιότερο και μεγαλύτερο από τον ήλιο μας, γύρω από το οποίο και οι πέντε πλανήτες του βρίσκονται σε «σφιχτές» τροχιές πιο κοντινές ακόμα και από τον Ερμή.

Οι εξωπλανήτες, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, έχουν μέγεθος από μιάμιση φορά την ακτίνα της Γης έως μεγαλύτερο του Δία, ενώ οι 15 από τους 26 έχουν μέγεθος μεταξύ της Γης και του Ποσειδώνα. Περαιτέρω παρατηρήσεις απαιτούνται για να εντοπισθούν ποιοι είναι βραχώδεις σαν τον πλανήτη μας και ποιοι αέριοι γίγαντες.

Οι εξωπλανήτες κάνουν μια πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο τους (δηλαδή το έτος τους διαρκεί) από έξι έως 143 γήινες μέρες. Στην πλειονότητά τους οι τροχιές τους είναι πολύ κοντινές στον ήλιο τους, πιο κοντά από ό,τι η Αφροδίτη στον Ήλιο (η οποία έχει θερμοκρασία 464 βαθμών Κελσίου), άρα θα είναι ακόμα πιο καυτοί και συνεπώς θεωρείται απίθανο να φιλοξενούν ζωή.

Το «Κέπλερ» έχει ανακαλύψει, μέσα στα περίπου δυόμισι χρόνια λειτουργίας του, πάνω από 60 βεβαιωμένους εξωπλανήτες και πάνω από 2.300 υποψήφιους, που χρειάζονται επιβεβαίωση. «Αυτό σημαίνει ότι ο γαλαξίας μας σίγουρα είναι γεμάτος πλανήτες όλων των μεγεθών και των τροχιών», δήλωσε ο επιστήμων του «Κέπλερ» Νταγκ Χάντγκινς.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο εντοπίζει τους εξωπλανήτες μετρώντας την αλλαγή της φωτεινότητάς του άστρου τους, όταν ανάμεσα σε αυτό και στο «Κέπλερ» παρεμβάλλεται η τροχιά ενός πλανήτη. Για να υπάρξει επιβεβαίωση, πρέπει να ακολουθήσουν νέες παρατηρήσεις και από άλλα τηλεσκόπια.

Οι ανακαλύψεις των νέων πλανητών παρουσιάστηκαν με τέσσερις ξεχωριστές επιστημονικές μελέτες στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal» και στο περιοδικό της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας «Monthly Notices» .

Επίσης ένας μικρός αστεροειδής, με μέγεθος περίπου όσο ένα λεωφορείο, πρόκειται να περάσει σήμερα πολύ κοντά (για τα αστρονομικά δεδομένα) στη Γη, πολύ πιο κοντά από όσο απέχει το φεγγάρι, όμως δεν συνιστά κανένα κίνδυνο, σύμφωνα με επιστήμονες της NASA.

Ο αστεροειδής 2012BX34, που μόλις ανακαλύφθηκε, θα περάσει το απόγευμα της Παρασκευής σε απόσταση περίπου 59.000 χιλιομέτρων από τη Γη. Έχει μήκος γύρω στα 11 μέτρα και δεν θα πέσει πάνω στον πλανήτη μας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Σαλεχί: Τα μέλη της ΙΑΕΑ μπορούν να πάνε σε όποιες πυρηνικές εγκαταστάσεις θέλουν

Ο ΥΠΕΞ Σαλεχί λέει ότι δεν θα κλείσουν τα Στενά του Χορμούζ, τα μέλη της IAEA μπορούν να πάνε «όπου ζητήσουν».
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Αλί Ακμπάρ Σαλεχί δήλωσε χθες ότι τα στελέχη της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (IAEA) του ΟΗΕ μπορούν να επιθεωρήσουν όποιες πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας του επιθυμούν στην διάρκεια της επίσκεψής τους σε αυτή, ενώ εκτίμησε ότι η Τεχεράνη δεν πρόκειται να κλείσει τα Στενά του Χορμούζ.

Ο Σαλεχί έκανε τις τοποθετήσεις αυτές από την Αιθιοπία, όπου συμμετείχε σε σύνοδο της Αφρικανικής Ένωσης.

«Οι αξιωματούχοι της IAEA θα επιτραπεί να επιθεωρήσουν όποια πυρηνική εγκατάσταση μας ζητήσουν», είπε ο Σαλεχί σε συνέντευξη Τύπου στην Αντίς Αμπέμπα, σύμφωνα με το κρατικό ιρανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο IRNA. Νωρίτερα, είχε πει ότι η Τεχεράνη «δεν έχει τίποτε να κρύψει» .

Ακόμη, υποβάθμισε την απειλή του αντιπροέδρου Μοχαμάντ Ρεζά Ραχιμί και στρατηγών των Φρουρών της Επανάστασης ότι η Ισλαμική Δημοκρατία θα κλείσει τα Στενά του Χορμούζ σε αντίποινα για τις κυρώσεις που επιβάλλει η Δύση στις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου. Η επιβολή εμπάργκο οριστικοποιήθηκε από την ΕΕ την περασμένη εβδομάδα.

«Τα Στενά του Χορμούζ είναι σημαντική οδός όχι μόνο για εμάς και για τα κράτη της περιφέρειας αλλά και για όλο τον κόσμο κι έτσι θεωρούμε εαυτούς υπεύθυνους για την ασφάλεια των Στενών ώστε όλες οι χώρες να επωφελούνται», είπε ο Σαλεχί.

Ούτε η Τεχεράνη αλλά ούτε και η IAEA έχουν αποκαλύψει ποιο είναι το ακριβές αντικείμενο των συνομιλιών οι οποίες άρχισαν χθες με την επίσκεψη αντιπροσωπείας της Υπηρεσίας του ΟΗΕ, υπό τον αρχιεπιθεωρητή Χέρμαν Νέκερτς. Αναμένεται να συναντηθεί με τον επικεφαλής διαπραγματευτή του Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα Σαϊντί Τζαλιλί και τον επικεφαλής της εγχώριας υπηρεσίας ατομικής ενέργειας Φερεϊντούν Αμπασί.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Φήμες περί διαπραγματεύσεων Ιράν- Ινδίας για πληρωμές για πετρέλαιο σε χρυσό

Δημοσίευμα ισραηλινής ιστοσελίδας περί συμφωνίας μετά από διαπραγματεύσεις ινδικής αντιπροσωπείας με την ιρανική κυβέρνηση.
Στο χρυσό κατέληξαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ινδικής αντιπροσωπείας και της ιρανικής κυβέρνησης σχετικά με τις νέες μορφές πληρωμής για το πετρέλαιο, σύμφωνα με ισραηλινή ιστοσελίδα.

Στην απόφαση αυτή – όπως αναφέρεται στο Debkafile- κατέληξαν λόγω των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν, οι που περιλαμβάνουν κυρώσεις που έχουν να κάνουν με τράπεζες τρίτων χωρών, που χρησιμοποιούν αμερικανικά δολάρια στις εμπορικές τους σχέσεις με το Ιράν.

Όπως αναφέρεται στην ισραηλινή ιστοσελίδα, τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν χρήση ιαπωνικών γεν ή ινδικής ρουπίας, ωστόσο κατέληξαν στο χρυσό, ενδεχόμενο το οποίο εξετάζει και η Κίνα. Ωστόσο, καμιά από τις δύο κυβερνήσεις δεν έχει επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του δημοσιεύματος.

www.kathimerini.gr Διαβάστε περισσότερα...

Φήμες περί διαπραγματεύσεων Ιράν- Ινδίας για πληρωμές για πετρέλαιο σε χρυσό

Δημοσίευμα ισραηλινής ιστοσελίδας περί συμφωνίας μετά από διαπραγματεύσεις ινδικής αντιπροσωπείας με την ιρανική κυβέρνηση.
Στο χρυσό κατέληξαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ινδικής αντιπροσωπείας και της ιρανικής κυβέρνησης σχετικά με τις νέες μορφές πληρωμής για το πετρέλαιο, σύμφωνα με ισραηλινή ιστοσελίδα.

Στην απόφαση αυτή – όπως αναφέρεται στο Debkafile- κατέληξαν λόγω των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν, οι που περιλαμβάνουν κυρώσεις που έχουν να κάνουν με τράπεζες τρίτων χωρών, που χρησιμοποιούν αμερικανικά δολάρια στις εμπορικές τους σχέσεις με το Ιράν.

Όπως αναφέρεται στην ισραηλινή ιστοσελίδα, τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν χρήση ιαπωνικών γεν ή ινδικής ρουπίας, ωστόσο κατέληξαν στο χρυσό, ενδεχόμενο το οποίο εξετάζει και η Κίνα. Ωστόσο, καμιά από τις δύο κυβερνήσεις δεν έχει επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του δημοσιεύματος.

www.kathimerini.gr Διαβάστε περισσότερα...

Οργή Ιρακινών αξιωματούχων για χρήση UAV άνευ αδείας από τις ΗΠΑ

Αξιωματούχοι εκφράζουν οργή για τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών από τις ΗΠΑ χωρίς άδεια.
Οι αρχές του Ιράκ εκφράζουν οργή για τη χρήση από τις Ηνωμένες Πολιτείες ενός μικρού στόλου μη επανδρωμένων τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών για την προστασία της πρεσβείας τους, των προξενείων τους και του προσωπικού της στη χώρα, έγραψε χθες η εφημερίδα New York Τimes.

Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ άρχισε την περασμένη χρονιά να χρησιμοποιεί UAVs σε πειραματική βάση και ενέτεινε τη χρήση τους μετά την αποχώρηση, τον Δεκέμβριο του 2011, των τελευταίων μάχιμων αμερικανικών μονάδων από τη χώρα.

Τα τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτά δεν φέρουν οπλισμό και έχουν στόχο την συγκέντρωση πληροφοριών και εικόνων για πιθανούς κινδύνους, όπως διαδηλώσεις ή οδοφράγματα, για τις δυνάμεις που παρέχουν ασφάλεια στο πεδίο, σύμφωνα με τους Τάιμς. Ανάμεσά τους είναι και μερικά μικρού μεγέθους τέτοια αεροσκάφη, διευκρινίζεται στο δημοσίευμα.

Όμως η αμερικανική κυβέρνηση χρειάζεται επίσημη έγκριση από μέρους της Βαγδάτης για τη χρήση των αεροσκαφών αυτών στην ιρακινή επικράτεια, σημειώνει η εφημερίδα επικαλούμενη Ιρακινούς αξιωματούχους οι οποίοι μίλησαν υπό τον όρο της διατήρησης της ανωνυμίας τους.

Σύμφωνα με τους Τάιμς, μια τέτοια συμφωνία μοιάζει αδύνατον να συναφθεί λόγω των εντάσεων που έχουν ενσκήψει ανάμεσα στις δύο χώρες.

Ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης των ΗΠΑ δήλωσε ότι διεξάγονται διαπραγματεύσεις ανάμεσα για να δοθεί η άδεια. Αλλά ο Άλι αλ Μοσάουι, σύμβουλος του πρωθυπουργού του Ιράκ Νούρι αλ Μάλικι, και ο υπουργός Εσωτερικών Αντνάν αλ Ασάντι δήλωσαν ότι δεν έχει υπάρξει καμιά επαφή μαζί τους για το θέμα», ανέφεραν οι NYT.

«Ο εναέριος χώρος μας είναι δικός μας, όχι των ΗΠΑ», ήταν η αντίδραση του Ασάντι όταν ερωτήθηκε σχετικά από την εφημερίδα.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Συνάντηση Σαρκοζί - Καρζάι για τη συνεργασία Γαλλίας - Αφγανιστάν

Reuters

ΠΑΡΙΣΙ. Συνάντηση με τον Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί επρόκειτο να έχει χθες ο Αφγανός πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι, με κύριο αντικείμενο τη συνεργασία των δύο χωρών μετά την αποχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων το 2014. Την περασμένη εβδομάδα, ο Γάλλος πρόεδρος ανέστειλε όλες τις γαλλικές εκπαιδευτικές και υποστηρικτικές επιχειρήσεις, μετά τον θάνατο τεσσάρων Γάλλων στρατιωτών από τις σφαίρες Αφγανού στρατιώτη.

Ο Γάλλος υπουργός Αμυνας Ζεράρ Λονγκέ, που επισκέφθηκε εσπευσμένα το Αφγανιστάν μετά το συμβάν, ανακοίνωσε ότι η διεθνής δύναμη στο Αφγανιστάν πρέπει να «προσαρμόσει τη στάση της» στις νέες απειλές που ανακύπτουν στη χώρα. «Η Γαλλία ανήκει σε μια συμμαχία και στο πλαίσιο αυτής της συμμαχίας θα ζητήσει εκτενείς διευκρινίσεις». προσέθεσε ο Λονγκέ, αποφεύγοντας ωστόσο να αναφερθεί στο ενδεχόμενο πρόωρης αποχώρησης της Γαλλίας από το Αφγανιστάν, που συζητήθηκε την περασμένη εβδομάδα. «Βλέπουμε ότι οι Ταλιμπάν, που δεν είναι πλέον ικανοί να πλήξουν τον πρόεδρο Καρζάι και να αναμετρηθούν με τον αφγανικό στρατό, χρησιμοποιούν άλλες τεχνικές», δήλωσε ο Λονγκέ, αναφερόμενος στη διείσδυση Ταλιμπάν στον αφγανικό στρατό.

Το Παρίσι διατηρεί δύναμη 3.600 ανδρών στο Αφγανιστάν, ως τμήμα της νατοϊκής δύναμης των 130.000 ανδρών. Περίπου 1.000 Γάλλοι αναμένεται να αποχωρήσουν ώς το τέλος της χρονιάς, ενώ οι υπόλοιποι θα φύγουν ώς το 2014. Το τι θα ακολουθήσει την πενταετία μετά τη γαλλική αποχώρηση ρυθμίζεται από τη συνθήκη που επρόκειτο να υπογράψουν χθες το απόγευμα οι δύο ηγέτες. Η βιασύνη για την υπογραφή της συμφωνίας εξηγείται εν μέρει λόγω των δεσμεύσεων του επικρατέστερου υποψηφίου για τη γαλλική προεδρία, του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, για πλήρη αποχώρηση ώς το τέλος του 2012, εφόσον εκλεγεί πρόεδρος τον Μάιο. Δημοσκόπηση του ινστιτούτου CSA, που είδε το φως της δημοσιότητας την Πέμπτη, διαπίστωσε ότι το 84% των Γάλλων τάσσεται υπέρ της πλήρους αποχώρησης ώς το τέλος του 2012. Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η εσπευσμένη αποχώρηση της Γαλλίας θα δημιουργούσε προβλήματα στην υπόλοιπη διεθνή δύναμη. «Η ανακοίνωση γαλλικής υποχώρησης θα δημιουργούσε πανικό στις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις που βρίσκονται στο Αφγανιστάν και το Παρίσι δεν θέλει κάτι τέτοιο», εκτίμησε ο στρατιωτικός αναλυτής Ζαν Ντομινίκ Μερσέ. Πάνω από 2.500 ξένοι στρατιώτες και πολλαπλάσιος αριθμός Αφγανών στρατιωτών και πολιτών έχουν χάσει τη ζωή τους στο Αφγανιστάν από το 2001.

Οι γαλλικές δυνάμεις εδρεύουν στην ορεινή επαρχία Καπίσα του ανατολικού Αφγανιστάν, όπου συνέβη το περιστατικό της περασμένης εβδομάδας. Μετά τους πυροβολισμούς εναντίον Γάλλων στρατιωτών την ώρα που εκπαιδεύονταν στον στίβο μάχης, που είχε ως αποτέλεσμα τέσσερις νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, ο συνολικός αριθμός των Γάλλων νεκρών στο Αφγανιστάν ανέρχεται σε 82.

Η παραμονή των γαλλικών στρατευμάτων κοστίζει 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και έχει τεθεί στο μικροσκόπιο, δεδομένων των μέτρων εξοικονόμησης πόρων που καλείται να λάβει η Γαλλία.

Υπό την πίεση της δέσμευσης των Γάλλων σοσιαλιστών περί άμεσης αποχώρησης, ο Γάλλος ΥΠΕΞ Αλέν Ζιπέ δήλωσε την Πέμπτη ότι μετά την αποχώρηση Καρζάι από το Παρίσι η γαλλική κυβέρνηση θα λάβει αποφάσεις σχετικά με ενδεχόμενη επιτάχυνση της γαλλικής αποχώρησης. Η κίνηση θα μπορούσε να αποβεί χρήσιμη για τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης του Απριλίου-Μαΐου. Οπως προβλέπει η γαλλο-αφγανική συνθήκη, μετά την αποχώρηση του μεγάλου όγκου των δυνάμεων θα παραμείνουν στο Αφγανιστάν Γάλλοι εκπαιδευτές προς ενίσχυση του στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας. Διαβάστε περισσότερα...

Θα κλείσει τις στρόφιγγες το Ιράν;

Σε απάντηση στο εμπάργκο, αύριο προς ψήφιση στην ιρανική Βουλή σχετικός νόμος
Reuters

ΤΕΧΕΡΑΝΗ. Αγνωστης έκτασης συνέπειες για την Ελλάδα θα έχει ο νόμος που τίθεται αύριο προς ψήφιση στην ιρανική Βουλή, σύμφωνα με τον οποίον το Ιράν διακόπτει άμεσα τις πωλήσεις πετρελαίου προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως αναφέρει το ιρανικό πρακτορείο Φαρς, αν ο νόμος ψηφιστεί, η εφαρμογή του μπορεί να αρχίσει εντός της ερχόμενης εβδομάδας.

Τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση επέβαλε πετρελαϊκό εμπάργκο στο Ιράν, αφήνοντας εξάμηνο περιθώριο εφαρμογής του, ακριβώς λόγω της εύθραυστης θέσης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και των προβλημάτων της Ισπανίας και της Ιταλίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το τρίτο τρίμηνο του 2011 η Ελλάδα προμηθεύτηκε το 53,1% των εισαγωγών της από το Ιράν, η Ιταλία το 13,2% και η Ισπανία το 16,2%.

«Εργαζόμαστε από κοινού με άλλους βουλευτές για την ψήφιση νομοσχεδίου, σύμφωνα με το οποίο όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που έκαναν το Ιράν στόχο των κυρώσεών τους δεν θα μπορούν να αγοράσουν ούτε σταγόνα πετρελαίου από το Ιράν. Οι στρόφιγγες θα κλείσουν για να μην ξαναπαίξουν με τη φωτιά», δήλωσε το μέλος της επιτροπής Ενέργειας της ιρανικής Βουλής, Νασέρ Σουντανί.

Ο κληρικός, που ηγήθηκε των προσευχών της Παρασκευής στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, είπε ότι η άμεση διακοπή προμηθειών στην Ε.Ε. έχει την υποστήριξη του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη, Αγιατολάχ Χαμενεΐ. «Γιατί να περιμένουμε έξι μήνες; Γιατί να μην γίνει αμέσως; Είναι σαφές. Εχουν πρόβλημα. Περνούν κρίση», είπε στο πλήθος ο Αχμάντ Χαταμί.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν σχολίασε την είδηση, ενώ το Ισραήλ ζήτησε περαιτέρω σύσφιγξη των κυρώσεων κατά του Ιράν.

«Ναι, είδαμε τις αναφορές σχετικά με τις προθέσεις του Ιράν», δήλωσε η Μάγια Κοτσίγιαντσιτς, εκπρόσωπος της επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Κάθριν Αστον. «Ο λόγος που λάβαμε τα μέτρα αυτά είναι οι σοβαρότατες ανησυχίες μας σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός», είπε η Κοτσίγιαντσιτς. «Θέλουμε να επανέλθει το Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς προϋποθέσεις».

Ο αναλυτής επί πετρελαϊκών θεμάτων Σάμιουελ Τσίζουκ χαρακτήρισε πιθανή την ψήφιση από την ιρανική Βουλή της άμεσης διακοπής προμηθειών. «Από αυστηρά πολιτική σκοπιά έχει νόημα για τους Ιρανούς να επιδείξουν πυγμή και να μην τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις, ιδιαίτερα καθώς το μέτρο θα πλήξει τα ευρωπαϊκά διυλιστήρια σε στιγμή μεγάλης οικονομικής αδυναμίας», είπε ο Τσίζουκ, αναλυτής στην KBC Energy Economics.

H ξαφνική απώλεια του δεύτερου μεγαλύτερου πελάτη (η Ε.Ε. απορροφά το 18% των ιρανικών εξαγωγών) θα υποχρεώσει το Ιράν να διαθέσει το πετρέλαιό του στην Ασία, έστω και με μειωμένες τιμές. Η Σαουδική Αραβία έχει εκδηλώσει προθυμία να αντικαταστήσει το Ιράν στην ευρωπαϊκή αγορά, χωρίς ωστόσο να είναι σαφείς οι οικονομικοί όροι. Διαβάστε περισσότερα...

Η Ρωσία δεν θα υποστηρίξει το Σ.Α. για παραίτηση Ασαντ

ΜΟΣΧΑ. Η Ρωσία δεν πρόκειται να υποστηρίξει οποιαδήποτε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, που θα αξιώνει την παραίτηση του Σύρου προέδρου, Μπασάρ αλ Ασαντ, διεμήνυσε, χθες, κορυφαίος Ρώσος διπλωμάτης, καθιστώντας σαφές ότι η χώρα του απορρίπτει το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου για τη μετάβαση της εξουσίας στη Συρία, καθώς αυτό αγνοεί τις ρωσικές θέσεις.

«Οποιαδήποτε απόφαση για μια μελλοντική πολιτική διευθέτηση στη Συρία θα πρέπει να γίνει μέσω της πολιτικής διαδικασίας, χωρίς προκαταρκτικούς όρους, και το αίτημα για την παραίτηση του Ασαντ είναι προκαταρκτικός όρος», φέρεται να δήλωσε στο πρακτορείο Ιντερφάξ, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γκενάντι Γκατίλοφ. Οι δηλώσεις του καταδεικνύουν την πρόθεση της Μόσχας να ασκήσει έντονες πιέσεις για την αναθεώρηση του σχεδίου απόφασης που προτείνεται από αραβικές και δυτικές κυβερνήσεις και υποστηρίζει την έκκληση του Αραβικού Συνδέσμου για την παράδοση των εξουσιών του Ασαντ στον αναπληρωτή του.

Το κείμενο του σχεδίου, που επρόκειτο να διανεμηθεί αργότερα, χθες, στο Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν περιέχει «καμία ουσιώδη αναφορά που να λαμβάνει υπόψη τις θέσεις μας», δήλωσε ο κ. Γκατίλοφ.

Στο μεταξύ, η UNICEF ανακοίνωσε ότι στη διάρκεια της δεκάμηνης εξέγερσης κατά του καθεστώτος Ασαντ, στη Συρία, έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 384 παιδιά, τα περισσότερα αγόρια. Αλλά 380 παιδιά, μερικά κάτω των 14 ετών, φυλακίστηκαν, όπως δήλωσε η Ρίμα Σάλαχ, στέλεχος της οργάνωσης. Στην πόλη Χομς, σύμφωνα με χθεσινές μαρτυρίες ακτιβιστών, οι πιστές στον πρόεδρο Ασαντ δυνάμεις πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια, σκοτώνοντας τουλάχιστον 35 άτομα, μεταξύ τους και παιδιά.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Eπείγον: Οι Τούρκοι επιχειρούν να εξαγοράσουν 60 Γάλλους γερουσιαστές για να ακυρώσουν το νόμο της Γενοκτονίας

Ο τουρκικός φασισμός και η Ευρώπη

Του Σάββα Καλεντερίδη
Έχουμε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν τους όρους κεμαλικός ρατσισμός, κεμαλικός φασισμός, ισλαμοφασισμός, αναφερόμενοι σε πολιτικές και φαινόμενα που παίρνουν θέση κατά καιρούς στην επικαιρότητα και δικαιολογούν τέτοιους χαρακτηρισμούς. Είναι αλήθεια ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν τυγχάνουν και μεγάλης αποδοχής από σοβαρή μερίδα της ελληνικής και ακόμα μεγαλύτερη της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Και αυτό γιατί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν ένοιωσε στο πετσί της τον τουρκικό φασισμό, τουλάχιστον μέχρι τώρα, αφού ο Οθωμανός Καρά Μουσταφά Πασά, το 1683, απέτυχε να καταλάβει τη Βιέννη, αποτυχία που πλήρωσε με τη ζωή του, στην αγχόνη που στήθηκε γι’ αυτόν στο Βελιγράδι.
Ευκαιρία να πάρουν μια γεύση της τουρκικής βαρβαρότητας και του τουρκικού φασισμού οι Γάλλοι και οι λοιποί Ευρωπαίοι, αποτέλεσε η ψηφοφορία πού έγινε πρώτα στη γαλλική βουλή και στη συνέχεια στη γερουσία, για την έγκριση του νομοσχεδίου, σύμφωνα με το οποίο όποιος αρνείται την ύπαρξη γενοκτονίας που είναι ήδη αναγνωρισμένη από τη Γαλλία, θα τιμωρείται με φυλάκιση ενός έτους και χρηματική ποινή 45 χιλιάδων ευρώ.

Για όσους θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος νόμος ανοίγει την πόρτα για απαγορεύσεις που θα περιορίσουν μελλοντικά την ελεύθερη έκφραση, παραθέτουμε την άποψη σύμφωνα με την οποία οι αρνητές μιας γενοκτονίας, είναι ή λειτουργούν ως μέλη της εγκληματικής συμμορίας που διέπραξε την γενοκτονία, αφού η άρνηση είναι η τελευταία φάση αυτού του εγκλήματος, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στρέφεται κατά της ανθρωπότητος.
Ενισχυτικό ή καλύτερα αποδεικτικό της παραπάνω άποψης είναι το γεγονός ότι το τουρκικό κράτος, υποβοηθούμενο από τους διανοουμένους, τους καλλιτέχνες, τους δημοσιογράφους, τις μαζικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, και τους κορυφαίους παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου, επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον της Γαλλίας, με αφορμή τη διαδικασία έγκρισης του ως άνω νόμου. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, στη χώρα του οποίου υπάρχει νόμος που οδηγεί στα δικαστήρια με απειλή πολυετούς κάθειρξης όποιον ισχυρισθεί ότι έγινε γενοκτονία των Αρμενίων, κατηγόρησε ανοικτά τη Γαλλία ότι με το νόμο αυτό περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης και ότι σπέρνει τους σπόρους του φασισμού στην Ευρώπη. Και όλα αυτά τα λέει ο πρωθυπουργός μιας χώρας, που είναι ο διαχρονικός πρωταθλητής στις καταδίκες για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Να σημειωθεί ότι οι μηχανισμοί του τουρκικού βαθέος κράτους που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους στις κοινότητες των Τούρκων εργατών στην Ευρώπη (περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια στο βιβλίο του Μάνου Ηλιάδη «Η Μυστική Δράση των Τούρκων στην Ελλάδα και η Σύγχρονη ΜΙΤ), κινητοποίησαν δεκάδες χιλιάδες κόσμο στο Παρίσι, για να τρομοκρατήσουν τη Γαλλία και τους Γάλλους γερουσιαστές τις παραμονές της ψήφισης του νόμου. Εκεί έβλεπε κανείς νεολαίους που φοιτούν σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, αντί να υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ευρωπαϊκές αξίες, να υπερασπίζονται με πρωτοφανή αγριότητα και βαρβαρότητα τη γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων, που και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι έκαναν οι πρόγονοί τους. Άλλο ένα δείγμα που μας επιτρέπει να λέμε πόσο λανθασμένη και μάτια είναι η προσδοκία να περιμένει κανείς από Τούρκους μουσουλμάνους να ενστερνιστούν τις αξίες και τα ιδανικά του πολιτισμένου κόσμου.
Αν αναλύσει κανείς αντικειμενικά και με ψυχραιμία τις αντιδράσεις όλων αυτών των μηχανισμών της εγκληματικής συμμορίας που συντονίζεται από του τουρκικό κράτος και από την τουρκική κυβέρνηση, θα διαπιστώσει ότι πράγματι, μια φασιστική χώρα επιστρατεύει το σύνολο της κοινωνίας και διεξάγει έναν αγώνα μέχρις εσχάτων, για να ολοκληρώσει το έργο των Νεοτούρκων, που επίσης επιστράτευσαν την τουρκική κοινωνία, για να εκτοπίσουν και να κατασφάξουν 1,5 εκατομμύριο Αρμενίους, άλλους τόσους Έλληνες και 700 χιλιάδες Ασσυρίους, από τις πατροπαράδοτες εστίες τους στην Ανατολή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ένωση Τούρκων Βιομηχάνων (TOBB), η οποία αντί να λειτουργήσει ως εξισορροπητικός παράγοντας, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που απέκτησαν πολλά από τα μέλη της αρπάζοντας και λεηλατώντας τις περιουσίες των Αρμενίων, για να εντάξει στην εγκληματική συμμορία των αρνητών της γενοκτονίας Γάλλους γερουσιαστές. Στόχος τους είναι να εξαγοράσουν 60 γερουσιαστές, για να καταγγείλουν τον ψηφισθέντα νόμο στο Συνταγματικό Συμβούλιο.
Να σημειωθεί ότι ενώ οι περιουσίες των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής, που ήταν πολλαπλάσιας αξίας από αυτές των ανταλλάξιμων μουσουλμάνων της Ελλάδος, πέρασαν στην κυριότητα του τουρκικού κράτους με τη Συνθήκη της Λοζάννης και με επόμενες διμερείς ρυθμίσεις, οι περιουσίες των Αρμενίων είτε λεηλατήθηκαν από τους Τούρκους, είτε πέρασαν στην κυριότητα της τράπεζας Ζιραάτ, η οποία σημειωτέον ασκεί την νεοθωμανική πολιτική της Τουρκίας στην Ελλάδα με τα λεφτά των γενοκτονημένων Αρμενίων.
Για να επιστρέψουμε στους Τούρκους βιομηχάνους, που ψάχνουν εναγωνίως να εξαγοράσουν και να δωροδοκήσουν Γάλλους γερουσιαστές, που θα συμμετέχουν στη συμμορία της ολοκλήρωσης του εγκλήματος της γενοκτονίας, τετραμελής ομάδα αποτελούμενη από τον ίδιο τον πρόεδρο της ΤΟΒΒ, Ριφάτ Χισαρτζικλίογλου (Rifat Hisarcıklıoğlu), τους βοηθούς του, Τανίλ Κιουτσούκ (Tanıl Küçük) και Μουράτ Γιαλτσίντας (Murat Yalçıntaş) και την πρόεδρο του Γαλλο-τουρκικού Εμπορικού Συλλόγου, Ζεϋνέπ Νετζίπογλου (Zeynep Necipoğlu), ανέλαβε ενεργό ρόλο στην όλη επιχείρηση. Η ως άνω ομάδα μετέβη στο Παρίσι τις παραμονές της ψήφισης του νόμου και συμμετείχε σε συσκέψεις με μέλη των διπλωματικών αντιπροσωπειών, των μυστικών υπηρεσιών, συλλόγων και άλλων μηχανισμών του τουρκικού βαθέος κράτους στην Ευρώπη, με στόχο την επιρροή της βούλησης των γερουσιαστών. Η ίδια ομάδα ήλθε σε επαφή με εταιρεία που κάνει λόμπι, η οποία εταιρεία τους έφερε σε επαφή με αρκετούς Γάλλους γερουσιαστές, με σκοπό να πειστούν να υπογράψουν την αίτηση για παραπομπή του νόμου στο Συνταγματικό Συμβούλιο.
Υπογραμμίζεται ότι στη μεγάλη διαδήλωση που έγινε στο Παρίσι συμμετείχε για πρώτη φορά το Παγκόσμιο Συμβούλιο Τούρκων Επιχειρηματιών (Dünya Türk İş Konseyi), ένα όργανο στρατευμένο και ελεγχόμενο από το τουρκικό βαθύ κράτος, με πλοκάμια δεκάδες χώρες του κόσμου.
Τελευταία ελπίδα των Τούρκων είναι τα 350 δισεκατομμύρια δολάρια που σχεδιάζουν να επενδύσουν τα επόμενα δέκα χρόνια στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και της άμυνας, μέρος των οποίων υπόσχονται ότι θα κατευθυνθούν σε γαλλικές εταιρίες, σε περίπτωση που δεν δεχτεί ο Σαρκοζί να υπογράψει το νόμο.
Ο ρόλος του εβραϊκού λόμπι, που ήταν καθοριστικός μέχρι τώρα, θα κρίνει την τελική απόφαση του Γάλλου προέδρου, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα είναι θετική για τους Αρμενίους και για την ανθρωπότητα.
Τελικά, δεν θα περάσει ούτε ο τουρκικός φασισμός στην Ευρώπη!
Σημείωση: Για όσους τυχόν αναρωτιούνται γιατί οι Τούρκοι με τέτοιο πάθος και σφοδρότητα προσπαθούν να αποφύγουν το μοιραίο, υπενθυμίζουμε το ζήτημα των αρμενικών περιουσιών, που λεηλατήθηκαν ή παραμένουν στην κυριότητα του τουρκικού κράτους και της Ζιραάτ. Πριν λίγο καιρό, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ακύρωσε απόφαση του πολιτειακού δικαστηρίου της Καλιφόρνιας, που δικαίωνε προσφυγή δυο Αρμενίων που διεκδικούσαν αποζημιώσεις και απόδοση των περιουσιών τους από τουρκικό κράτος, με το αιτιολογικό ότι μια τέτοια απόφαση, έρχεται σε σύγκρουση με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αν πέσει το «μέτωπο» της Γαλλίας, οι Τούρκοι ξέρουν ότι θα πέσει πιο εύκολα το μέτωπο πέραν του Ατλαντικού. Πραγματικά είναι πολύ μεγάλο το παιχνίδι, τόσο μεγάλο που ελπίζουμε να ξυπνήσει τους τουρκολάτρες των Αθηνών, που απαξιούν να ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων. Κάτι ξέρει ο πολύς κύριος Μπεγλίτης γι’ αυτό.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Από τη Γενεύη στο Γκρην Τρη

Η διαλεκτική της αρνητικότητας

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Γενεύη, Τράουτμπεκ, Κοπεγχάγη, Γκλιόν, Μπούργκεστονγκ, Βρυξέλλες, Γκρην Τρη...άλλος ένας «σταθμός» στη διπλωματική ιστορία του Κυπριακού, από το 1974 και εντεύθεν.

Σήμερα, στο 2012, ουδείς πλέον αμφιβάλλει ότι το Κυπριακό απέχει πολύ από το να ευρίσκεται πλησίον των στόχων και των παραστάσεων της λύσεως όπως η Ελληνική πλευρά τους διεμόρφωσε αμέσως μετά την εισβολή. Ελάχιστοι, όμως, αμφιβάλλουν ότι οι προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος διολισθαίνουν βαθμιαία και σταθερά προς τις τουρκικές θέσεις.

Οι διεθνείς πιέσεις που δέχεται η τουρκική πλευρά είναι οριοθετημένες, γεγονός που της επιτρέπει να θέτει μαξιμαλιστικές απαιτήσεις χωρίς σοβαρό κόστος. Η ελληνική πλευρά στα 38 σχεδόν χρόνια που έχουν περάσει από την εισβολή, έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια υποχωρήσεων. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε αδιέξοδο με την πλάτη στον τοίχο. Από τη μια θα πρέπει να δείξει τη μεγίστη ευελιξία, προκειμένου να μη δώσει προσχήματα στο διεθνή παράγοντα για να επαναλάβει την πρακτική του 2004 που της κατελόγησε την ευθύνη για την απόρριψη του σχεδίου λύσης του ΟΗΕ. Στην κατάσταση που έχει περιέλθει σταδιακά η ελληνική πλευρά, είναι πλέον διάχυτος ο φόβος ότι ένα νέο δημοψήφισμα εάν απορριφθεί δημοκρατικά από το λαό θα ανατρέψει στρατηγικούς στόχους που αφορούν οποιουσδήποτε άλλους εκτός από την ελληνοκυπρίους οι οποίοι θα κληθούν εκ νέου να πληρώσουν το κόστος της «απόρριψης της λύσης». Από την άλλη δεν μπορεί να κάνει βήμα πίσω, γιατί εάν καθ’ οιονδήποτε τρόπο αναγνωρίσει στο ψευδοκράτος δικαίωμα κυριαρχίας, όπως έμμεσα επιδιώκει η Τουρκική πλευρά στις συνομιλίες, το Κυπριακό θα πάψει να έχει νόημα ως πρόβλημα. Από τη στιγμή που θα αποκτήσουν δικαίωμα κυριαρχίας, κανείς δεν θα μπορεί πλέον να πιέσει τους Τουρκοκυπρίους σ’ ένα πλαίσιο πολιτικής συνύπαρξης με τους Ελληνοκυπρίους.

Τον στρατηγικό αυτό εγκλωβισμό, στον οποίο έχει περιέλθει η Ελληνική πλευρά, γνωρίζει πολύ καλά ο διεθνής παράγοντας. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ερμηνεύεται και η διαλεκτική της αρνητικότητας που ανέπτυξαν και συνεχίζουν να αναπτύσσουν οι ξένοι διαμεσολαβητές. Προσπαθούν να δημιουργήσουν μία υποκειμενική πραγματικότητα έχοντας την απαίτηση από την Ελληνική πλευρά να βλέπει το πρόβλημα και συνεπώς τη λύση του μέσα από την δική τους οπτική. Έτσι προσπαθούν να δημιουργήσουν παραστάσεις λύσεως μέσω της διαλεκτικής της αρνητικότητας, κραδαίνοντας από μια την απειλή της τελευταίας ευκαιρίας και από την άλλη την απειλή της νομιμοποίησης της διχοτόμησης. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις η τελεολογία που κατασκευάζεται και προσφέρεται ως διέξοδος είναι τραγική. Στην ουσία ποιά επιλογή προδιαγράφεται για την Ελληνική πλευρά; Αποδεχθείτε όσο το ταχύτερον μία ολιγότερο επώδυνη λύση. Με άλλα λόγια, η Ελληνοκύπριοι δεν έχουν πολλά περιθώρια ελιγμών, και αυτό οφείλεται στα αδιέξοδα στρατηγικής, άρα οι προσπάθειές τους, τελολογικά, θα πρέπει να κατευθύνονται σύμφωνα με την πορεία που χάραξαν οι ξένοι διαπραγματευτές. Η διαπίστωση αυτής της πραγματικότητας σε επίπεδο μιας πολιτικής ανάλυσης είναι δυσάρεστο γεγονός τα να γίνεται όμως πρακτική της πολιτικής ηγεσίας είναι συνάμα τραγικό.

Μετά το 1974, η αποσπασματική ελληνική στρατηγική έχει εναποθέσει τις ελπίδες επίλυσης του προβλήματος, σχεδόν αποκλειστικά, στην ψευδαίσθηση πως τόσο ο εμπλεκόμενος αμερικανοβρετανικός παράγοντας όσο και ο ΟΗΕ, θα ερμηνεύσουν το διεθνές δίκαιο όχι με κριτήριο τις γεωπολιτικές σκοπιμότητες αλλά στη λογική αντικειμενικών αρχών «διεθνούς νομιμότητας». Με αυτό τον τρόπο, αντί το διεθνές δίκαιο να ενισχύει την ελληνική πλευρά, οι λανθασμένες εκτιμήσεις για το ρόλο του στις διακρατικές σχέσεις προκάλεσε σταδιακά την αποδυνάμωσή της, την εγκατάλειψη πιο αποτελεσματικών προσεγγίσεων και την σταδιακή επικράτηση των πολιτικών θέσεων της Τουρκίας.

Από την επικράτηση της θέσης ότι η επιδίωξη της αυτοδιάθεσης την δεκαετία του 1950 από τον Κυπριακό λαό ήταν άδικη και λανθασμένη που κυριάρχησε μετά το 1974, σήμερα η Ελληνική πλευρά έχει διολισθήσει σε ένα πλαίσιο λύσης που στηρίζεται στη λογική ότι οι Έλληνες της Κύπρου δεν έχουν δικαίωμα διαβίωσης στο πλαίσιο ενός ανεξάρτητου κράτους υπό συνθήκες ελευθερίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πως με βάση την αμετατόπιστη και αναλλοίωτη ηγεμονική παράσταση που επέβαλε η Τουρκία μετά το 1974, έχει δικαίωμα στρατηγικής εποπτείας της Κύπρου.

Το αποτέλεσμα αυτής της λογικής αποκρυσταλλώνεται στο σημερινό πλαίσιο επίλυσης του προβλήματος που χαρακτηρίζεται ως μία προσπάθεια ελαφράς βελτίωσης της υφιστάμενης κατάστασης με κάποιες «συνοριακές διευθετήσεις» και με κάποιες πολιτειακές ρυθμίσεις. Παράλληλα, η αναποτελεσματικότητα της ελληνικής στρατηγικής δημιουργεί διαρκώς κίνητρα στην Τουρκία και στους διεθνείς διαμεσολαβητές πως η υποχωρητικότητά της ελληνικής πλευράς είναι άνευ ορίων εφόσον αυτή συνεχίζει να παραμένει εγκλωβισμένη και να τρέφεται ενδόμυχα από τη διαλεκτική της αρνητικότητας.


www.geopolitics-gr.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Δεκάδες νεκροί τις τελευταίες ημέρες στη Συρία

Το Εθνικό Συριακό Συμβούλιο καλεί τον ΟΗΕ να «καταδικάσει τα εγκλήματα του καθεστώτος». Στους 62 οι νεκροί από την επίθεση του στρατού στην πόλη Χομς.

Το Εθνικό Συριακό Συμβούλιο (ΕΣΣ) της αντιπολίτευσης κάλεσε σήμερα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να υιοθετήσει το ταχύτερο μια απόφαση η οποία θα «καταδικάζει τα εγκλήματα του καθεστώτος», καταγγέλλοντας τους «άγριους βομβαρδισμούς» του στρατού σε πόλεις που ελέγχουν εξεγερμένοι.

Το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Συρία, μια μη κυβερνητική οργάνωση η οποία εδρεύει στο Λονδίνο, ανέφερε στο μεταξύ ότι χθες (Πέμπτη) σκοτώθηκαν 62 άνθρωποι, ανάμεσά τους 43 άμαχοι, από τις συριακές δυνάμεις ασφαλείας.

Μόνο στη Χομς σκοτώθηκαν 33 άμαχοι, ανάμεσά τους εννιά παιδιά, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Στη Ντεράα ένας έφηβος σκοτώθηκε όταν δυνάμεις των υπηρεσιών ασφαλείας άνοιξαν πυρ εναντίον μαθητικής κινητοποίησης, ενώ επτά αποστάτες στρατιωτικοί και 12 μέλη του τακτικού στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας συμπεριλαμβάνονται στον αριθμό αυτό, ανέφερε το παρατηρητήριο.

«Το ΕΣΣ προέβη σε μια σειρά επαφών τις τελευταίες 24 ώρες με τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Αραβικού Συνδέσμου», ανέφερε το Συμβούλιο σε σημερινή ανακοίνωσή του.

Το κίνημα κάλεσε τις χώρες αυτές να «εργαστούν άμεσα και σοβαρά για να υιοθετήσουν μια απόφαση στο Συμβούλιο Ασφαλείας η οποία θα καταδικάζει τα εγκλήματα του καθεστώτος και θα περιλαμβάνει τη δέσμευση ότι θα δικαστούν οι εγκληματίες».

Το ΣΑ του ΟΗΕ πρόκειται να συνεδριάσει εκ νέου σήμερα το απόγευμα για να συζητήσει την κατάσταση στη Συρία, δήλωσαν χθες διπλωμάτες.

Το ΕΣΣ κάλεσε εξάλλου την διεθνή κοινότητα να «εγγυηθεί μια διεθνή προστασία» των αμάχων καθώς και να «εμποδίσει το καθεστώς να συνεχίσει» την καταστολή.

«Το δεσποτικό καθεστώς περικύκλωσε και βομβαρδίζει με βαριά όπλα πολλές συριακές πόλεις και χωριά, ειδικά τη Χομς, τη Χάμα, τη Ντούμα και την Τζάμπαλ Ζαουίγια», ανέφερε το ΕΣΣ, καλώντας τον Αραβικό Σύνδεσμο να αναπέμψει το φάκελο της Συρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Ο συριακός στρατός εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της πόλης Χομς, εστία του κινήματος αμφισβήτησης στη Συρία, καθώς και εναντίον των πόλεων Χάμα, στο κεντρικό τμήμα της χώρας, και Ντούμα, βόρεια της Δαμασκού, σύμφωνα με οργανώσεις των ακτιβιστών κατά της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Η στρατιωτική αυτή επίθεση δεν θα «ρίξει το ηθικό του (συριακού) λαού ο οποίος είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την επανάστασή του με ακόμα μεγαλύτερη ένταση για να επιτύχει τους στόχους του, να αποκτήσει την ελευθερία, την αξιοπρέπειά του, να αποδοθεί δικαιοσύνη και να ανατραπεί το δεσποτικό καθεστώς», σύμφωνα με την οργάνωση των αντιπολιτευόμενων.

Εξάλλου ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν κάλεσε εκ νέου το Συμβούλιο Ασφαλείας να χειριστεί με «συνεκτικό τρόπο» και με «μια φωνή» το ζήτημα της Συρίας.

Στο μεταξύ ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός ανακοίνωσε σήμερα ότι μέλη του αιχμαλώτισαν στην πόλη Χομς πέντε ιρανούς στρατιωτικούς και κάλεσε την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, σύμμαχο του Άσαντ, να αποσύρει «αμέσως» τους στρατιωτικούς της.

Οι ιρανοί «επιχειρούσαν υπό τις διαταγές της υπηρεσίας πληροφοριών της πολεμικής αεροπορίας» και «τα διαβατήριά τους δεν έφεραν θεωρήσεις εισόδου».

Οι αντάρτες, που διεξάγουν επιχειρήσεις εναντίον του τακτικού στρατού της Συρίας, κάλεσαν τον πνευματικό ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ να «αναγνωρίσει σαφώς την παρουσία στη Συρία μελών των Φρουρών της Επανάστασης (Πασνταράν) για να βοηθήσει το καθεστώς Άσαντ να καταστείλει το συριακό λαό». Κάλεσε επίσης τα μέλη των Πασνταράν «να αποσυρθούν αμέσως και να επιστρέψουν στο ιρανικό έδαφος» έως «το Σάββατο πριν από το μεσημέρι».

Τουλάχιστον 384 παιδιά σκοτώθηκαν τους τελευταίους 10 μήνες

Τουλάχιστον 384 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στη διάρκεια της 10μηνης καταστολής του κινήματος αμφισβήτησης του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και σχεδόν άλλα τόσα έχουν τεθεί υπό κράτηση, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Unicef.

«Μέχρι την 7η Ιανουαρίου 384 παιδιά είχαν χάσει τη ζωή τους, τα περισσότερα από τα οποία ήταν αγόρια. Περίπου 380 παιδιά έχουν επίσης τεθεί υπό κράτηση, κάποια από τα οποία είναι μικρότερα από 14 ετών», δήλωσε η Ρίμα Σάλαχ, αναπληρώτρια εκτελεστική διευθύντρια της Unicef, στους δημοσιογράφους από τη Γενεύη.

Η Οργάνωση εκφράζει την ανησυχία της για την κατάσταση στη Συρία, επισημαίνει η Σάλαχ. «Το γραφείο μας εκεί λειτουργεί καλά και συνδιαλεγόμαστε συνεχώς με τη συριακή κυβέρνηση και την κοινωνία των πολιτών», επεσήμανε.

Σύμφωνα με έναν προηγούμενο απολογισμό, στον οποίο είχε αναφερθεί η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νάβι Πιλάι στις 2 Δεκεμβρίου, 307 παιδιά είχαν χάσει τη ζωή τους στη Συρία.

Εξάλλου σήμερα μία επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο σημειώθηκε σε ένα σημείο ελέγχου των συριακών δυνάμεων ασφαλείας στην πόλη Ιντλίμπ, στα βορειοδυτικά, προκαλώντας θύματα, σύμφωνα με το συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

«Ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη σε ένα σημείο ελέγχου των συριακών δυνάμεων ασφαλείας στην είσοδο της πόλης Ιντλίμπ», προκαλώντας το θάνατο και τον τραυματισμό ενός αδιευκρίνιστου μέχρι στιγμής αριθμού ανθρώπων, ανακοίνωσε η οργάνωση που έχει την έδρα της στη Βρετανία.

Η επίθεση αυτή σημειώνεται λιγότερο από μία εβδομάδα μετά μία βομβιστική επίθεση εναντίον ενός λεωφορείου που μετέφερε κρατούμενους στην επαρχία Ιντλίμπ και η οποία κόστισε τη ζωή σε 15 από αυτούς.

Οι συριακές δυνάμεις ασφαλείας έχουν εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον πολλών πόλεων στη Συρία, μεταξύ αυτών η Χομς, προπύργιο του κινήματος αμφισβήτησης, και η Χάμα, όπου σήμερα έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 44 άνθρωποι, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, σύμφωνα με τους ακτιβιστές.

«Δεκάδες άνθρωποι έχουν επίσης τραυματιστεί και στα περισσότερα νοσοκομεία της περιοχής υπάρχει έλλειψη αίματος», δήλωσε ο Άμπου Όμαρ, ένας ακτιβιστής από τα περίχωρα της Χάμα στο Γερμανικό Πρακτορείο.

Δώδεκα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν σε δύο επιθέσεις

Δώδεκα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν σήμερα σε δύο επιθέσεις που έγιναν στην Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, και κοντά στη Ντεράα, στο νότιο τμήμα της χώρας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο πρόεδρος του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ράμι Άμπντελ Ραχμάν.

Στην Ιντλίμπ, έξι άτομα έχασαν τη ζωή τους από επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο που έγινε κατά σημείου ελέγχου των δυνάμεων ασφαλείας, δήλωσε ο Ραχμάν, χωρίς να διευκρινίσει σχετικά με τον δράστη της επίθεσης.

Και στο Μαζαϊρίμπ, στη δυτική Ντεράα, έξι άτομα έχασαν τη ζωή τους και πέντε τραυματίστηκαν, όταν λιποτάκτες επιτέθηκαν σε δύο λεωφορεία των δυνάμεων ασφαλείας, σύμφωνα με τον ίδιο.

Παράλληλα ο επικεφαλής της αποστολής των παρατηρητών του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία δήλωσε σήμερα ότι τα βίαια επεισόδια αυξήθηκαν «σημαντικά» τις τελευταίες τρεις ημέρες ιδιαίτερα στη Χομς, τη Χάμα και την Ιντλίμπ, στο βόρειο και το βορειοδυτικό τμήμα της χώρας.

«Τα επεισόδια βίας στη Συρία αυξήθηκαν σημαντικά μεταξύ της 24ης και της 27ης Ιανουαρίου, ιδιαίτερα στη Χομς, τη Χάμα και την Ιντλίμπ», ανακοίνωσε ο Σουδανός στρατηγός Άχμεντ Μουστάφα αλ Ντάμπι.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Στη μετεπαναστατική Λιβύη η κατάσταση επιδεινώνεται

Reuters

ΤΡΙΠΟΛΗ. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κατήγγειλαν χθες ότι περιθάλπουν στις φυλακές της Μισράτα κρατουμένους που έχουν υποστεί βασανιστήρια και οι οποίοι εν συνεχεία επιστρέφουν για νέους βασανισμούς. Η καταγγελία, που οδήγησε στην αποχώρηση της ανθρωπιστικής οργάνωσης, δεν είναι απότοκος ειδικών συνθηκών στις συγκεκριμένες φυλακές αλλά ένδειξη των κολοσσιαίων προβλημάτων οργάνωσης της μετεπαναστατικής Λιβύης.

Ενώ το λιβυκό πετρέλαιο έχει ξαναρχίσει να ρέει στις δυτικές αγορές, τέσσερις μήνες μετά την ανατροπή του Καντάφι η κατάσταση στο εσωτερικό της Λιβύης, αντί να βελτιώνεται, επιδεινώνεται. Πολλά σχολεία είναι ακόμη κλειστά, ένοπλες πολιτοφυλακές κυριαρχούν, ενώ το Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο, που ασκεί την προσωρινή διακυβέρνηση της χώρας, κατηγορείται ότι ασκεί την εξουσία με πλήρη αδιαφάνεια, καθώς οι Λίβυοι δεν γνωρίζουν ούτε καν ποια είναι τα μέλη του. Στο Ιντερνετ αναφέρονται 43 ονόματα, ενώ το Συμβούλιο αποτελείται από 57 άτομα.

Την περασμένη εβδομάδα, οι απόπειρες σύνταξης εκλογικού νόμου οδήγησαν σε ξέσπασμα διαμαρτυρίας στη Βεγγάζη, προπύργιο του Συμβουλίου. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γκιόγκα πολιορκήθηκε την περασμένη Παρασκευή από φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Βεγγάζης και υπέβαλε την παραίτησή του, ενώ μία ημέρα αργότερα, πλήθη εισέβαλαν στο γραφείο του πρωθυπουργού Αμπντέλ Τζαλίλ. «Πουλάνε ένα εκατομμύριο βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα και ούτε που ξέρουμε τι γίνονται τα χρήματα», δήλωσε καθηγητής οδοντιατρικής που διαμαρτυρόταν σε πλατεία της Βεγγάζης.

Τη Δευτέρα, άνδρες στην κωμόπολη του Μπανί Ουαλίντ εξεδίωξαν τους παραστρατιωτικούς που ήλεγχαν την πόλη για λογαριασμό του Συμβουλίου, μετά από σύντομη μάχη με τέσσερις νεκρούς. Κάποιες αναφορές έκαναν λόγο για υπολείμματα του καθεστώτος Καντάφι, ενώ άλλοι αναλυτές θεωρούν πως η κυρίαρχη φυλή της πόλης, η Γουαρφάλα, μάχεται για περισσότερη εκπροσώπηση στις νέες συνθήκες.

Οπως και να έχει, ο υπουργός Αμυνας του Συμβουλίου μετέβη αυτοπροσώπως στην περιοχή για διαπραγματεύσεις, επιζητώντας «ειρηνική λύση στην κρίση». Την ίδια ημέρα, η εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Νάβι Πίλαϊ, εξέφρασε «εντονότατη ανησυχία» για τα τεκταινόμενα στις λιβυκές φυλακές, «όπου οι συνθήκες ευνοούν την κακομεταχείριση και τα βασανιστήρια». Χθες, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα έγιναν πιο σαφείς: «Μας έφερναν ασθενείς στη διάρκεια ανακρίσεων, ώστε να τους καταστήσουμε ικανούς να υποστούν περισσότερες ανακρίσεις», δήλωσε ο γενικός γραμματέας των ΓΧΣ, Κρίστοφερ Στόουκς. «Αυτό είναι απαράδεκτο. Ο ρόλος μας είναι να φροντίζουμε τραυματίες πολέμου και ασθενείς φυλακισμένους, όχι να περιθάλπουμε κατ’ επανάληψη τους ίδιους κρατουμένους στο μεσοδιάστημα των βασανιστηρίων». Πολλοί από τους κρατούμενους προέρχονται από την υποσαχάρια Αφρική και όλοι κατηγορούνται ως «υποστηρικτές του Καντάφι».

Ο Τζεφ Πόρτερ, αναλυτής στο North Africa Risk Consulting, χαρακτήρισε την κατάσταση «συγκρίσιμη με το Ιράκ του 2004: έριδες μεταξύ παρατάξεων, ανοιχτή αμφισβήτηση της νομιμοποίησης της κυβέρνησης και απουσία προοπτικών για άμεση ειρήνευση». Σε αντίθεση με το Ιράκ μετά τον πόλεμο του 2003, όμως, «στη Λιβύη σήμερα δεν υπάρχει κατοχική δύναμη και το πετρέλαιο ρέει».

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΠΑ: Μείωση στρατού ξηράς κατά 13%, εντός πενταετίας

Ο αμερικανικός στρατός θα απολέσει το 13% των δυνάμεων του, και θα περάσει από 565.000 σε 490.000 άνδρες έως το 2017, ανακοίνωσε σήμερα ο επικεφαλής του Πενταγώνου Λίον Πανέτα.

«Κάναμε μια συνειδητή επιλογή, να μη διατηρήσουμε περισσότερες δυνάμεις από όσο μπορούμε να αντέξουμε για να τις εκπαιδεύσουμε και να τις εξοπλίσουμε κατάλληλα», εξήγησε ο υπουργός Αμυνας, παρουσιάζοντας σε συνέντευξη Τύπου τις κατευθυντήριες γραμμές του Πενταγώνου, που αντιμετωπίζει περικοπές προϋπολογισμού κατά τα προσεχή έτη.

Ο προτεινόμενος προϋπολογισμός του Πενταγώνου για το 2013 ανέρχεται σε 613.4 δισεκατομμύρια δολάρια, από τα οποία τα 88.4 δισ. για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, μια μείωση της τάξης του 9% σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό, που υποβλήθηκε τον περασμένο χρόνο, πρόσθεσε ο κ. Πανέτα.

Ο υπουργός ανέφερε ακόμη ότι η μείωση του στρατιωτικού προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2013, το οποίο αρχίζει την 1η Οκτωβρίου, εγγράφεται στο πλαίσιο της «εξοικονόμησης 487 δισ. δολαρίων, που το Πεντάγωνο πρέπει να κάνει τα επόμενα δέκα χρόνια».

Ο κ. Πανέτα είπε ακόμη ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού, που πλήττουν το Πεντάγωνο, δεν θα επηρεάσουν τη δέσμευση των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και τη Μέση Ανατολή, προτεραιότητες της νέας αμερικανικής στρατηγικής.

«Ο προϋπολογισμός αυτός προστατεύει, και σε ορισμένες περιπτώσεις αυξάνει, τις επενδύσεις που είναι κρίσιμες, για την ικανότητά μας να προστατεύουμε τη δύναμη μας στην Ασία και τη Μέση Ανατολή», πρόσθεσε τέλος ο υπουργός Άμυνας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Απαγωγή Ιρανών προσκυνητών στη Συρία

Τους 42 έφτασαν οι νεκροί από συγκρούσεις.

Έντεκα Ιρανοί πολίτες απήχθησαν ενώ πραγματοποιούσαν προσκύνημα στη Συρία, όπως μετέδωσε απόψε το επίσημο ιρανικό πρακτορείο Irna επικαλούμενο έναν Ιρανό αξιωματούχο. «Το λεωφορείο κατευθυνόταν στη Δαμασκό όταν δέχτηκε επίθεση στην κεντρική Συρία και έντεκα από τους επιβάτες απήχθησαν», δήλωσε ο Μασούντ Αχαβάν, χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.

Στην ιστοσελίδα της η αγγλόφωνη Press TV ανέφερε ότι ένοπλοι απήγαγαν τους άνδρες που βρίσκονταν στο λεωφορείο και τους μετέφεραν σε άγνωστη τοποθεσία, αφήνοντας πίσω τις γυναίκες. Οι δράστες επικοινώνησαν με συγγενείς ενός ομήρου στην Τεχεράνη και ζήτησαν λύτρα.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν Ραμίν Μεχμανπαράστ καταδίκασε την επίθεση χαρακτηρίζοντάς την «αδικαιολόγητη» και ζήτησε από τη Δαμασκό να φροντίσει για την απελευθέρωση των προσκυνητών Τον Δεκέμβριο πέντε Ιρανοί τεχνικοί είχαν απαχθεί από την πόλη Χομς της Συρίας.

Η συριακή κυβέρνηση δέχεται πιέσεις από τη διεθνή κοινότητα για να σταματήσει την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης που ξέσπασε πριν από δέκα μήνες. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι από τις συγκρούσεις έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι. Μόνο σήμερα έχασαν τη ζωή τους 42 άτομα - εκ των οποίων δέκα παιδιά - κυρίως στην επαρχία της Χομς, όπως ανέφεραν ακτιβιστές από το βόρειο Λίβανο. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι συριακές δυνάμεις ασφαλείας κρατούν περίπου 600 άτομα στην επαρχία Χάμα.

«Στη Χάμα γίνεται σφαγή και είναι σε εξέλιξη μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση συλλήψεων», είπε ο Άχμεντ αλ-Χαμάουι.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Διαπραγμάτευση κυβέρνησης – εξεγερμένων στη Συρία

Νέες διαδηλώσεις ύπέρ του προέδρου Άσαντ.

Οι συριακές αρχές διαπραγματεύονται με τους εξεγερμένους που έχουν καταλάβει κάποιες περιοχές κοντά στη Δαμασκό, όπως δήλωσε σήμερα ένας τοπικός αξιωματούχος.

Ακτιβιστές από τις πόλεις Ντούμα, Χαράστα και Ιρμπίν, που βρίσκονται στα βορειοανατολικά, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Δαμασκού, δήλωσαν ότι άκουσαν εκρήξεις στην περιοχή καθώς στη διάρκεια της νύχτας σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ του συριακού στρατού και ανταρτών.

Οι ανταλλαγές πυρών ακούγονταν ακόμη και στο κέντρο της Δαμασκού.

«Πολλοί από αυτούς (τους εξεγερμένους) έχουν παραπλανηθεί. Κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στο σωστό δρόμο», δήλωσε ο Χουσέιν Μαχλούφ, κυβερνήτης της ευρύτερης περιοχής της Δαμασκού, στους άραβες παρατηρητές που βρίσκονται στη Συρία λίγο προτού αυτοί κατευθυνθούν προς την Ιρμπίν.

«Έχουμε ξεκινήσει ένα διάλογο μαζί τους, καθώς και με κάποιες ένοπλες ομάδες που ελέγχουν θέσεις εκεί», πρόσθεσε ο Μαχλούφ, επισημαίνοντας στους παρατηρητές ότι οι συριακές αρχές ακολουθούν «την ίδια προσέγγιση με τη Ζαμπάντανι, οπότε θα επαναληφθεί το ίδιο σενάριο».

Νωρίτερα αυτό το μήνα ο στρατός απομάκρυνε τα τεθωρακισμένα οχήματα που είχαν περικυκλώσει την πόλη Ζαμπάντανι, κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο, την οποία είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους οι εξεγερμένοι, έπειτα από συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών.

Σύμφωνα με τους ακτιβιστές η ανάπτυξη των συριακών στρατευμάτων και οι συγκρούσεις που σημειώνονται σε περιοχές γύρω από τη Δαμασκό γίνονται προκειμένου οι συριακές αρχές να απαντήσουν στην αυξανόμενη δύναμη των εξεγερμένων.

«Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός έχει θέσει σχεδόν ολοκληρωτικά υπό τον έλεγχό του κάποιες περιοχές γύρω από τη Δαμασκό, ενώ έχει υπό μερικό έλεγχο τη Ντούμα και τη Χαράστα», δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς ένας ακτιβιστής που είπε ότι το όνομά του είναι Χουσέιν.

Άλλοι ακτιβιστές από τη Ντούμα, τη Χαράστα και την Ιρμπίν δήλωσαν ότι οι δυνάμεις ασφαλείας παρατάχθηκαν στις πόλεις τους μετά την αποχώρηση των εξεγερμένων, καθώς οι τελευταίοι δεν είχαν επαρκή μέσα για να αντισταθούν στον τακτικό στρατό.

«Ο στρατός του Άσαντ έχει τεθωρακισμένα οχήματα και αντιαεροπορικά όπλα, ενώ εμείς έχουμε μόνο τουφέκια και αντιαρματικά», δήλωσε ένας μαχητής του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.

Στο μεταξύ τέσσερις άνδρες του συριακού στρατού σκοτώθηκαν σήμερα σε συγκρούσεις με λιποτάκτες κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία, σύμφωνα με ακτιβιστές.

Οι λιποτάκτες έστησαν ενέδρα σε μία οχηματοπομπή του στρατού στην περιοχή Χίρμπετ Γάζαλεχ και στη συνέχεια ακολούθησαν συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών, όπως δήλωσε ο επικεφαλής του συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ράμι Άμπντελ Ράχμαν.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι δεν υπήρξαν θύματα μεταξύ των λιποτακτών.

Εξάλλου πολλές χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν σήμερα στη Δαμασκό και σε άλλες πόλεις της Συρίας για να εκφράσουν την υποστήριξή τους στον σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ και την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε εξωτερική ανάμιξη στις υποθέσεις της χώρας τους, όπως μετέδωσαν τα επίσημα μέσα ενημέρωσης.

Στη Δαμασκό δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται συγκεντρωμένοι από το πρωί σε κεντρική πλατεία της πόλης κρατώντας σημαίες της Συρίας και πορτρέτα του Άσαντ.

«Ο λαός που κυβερνάται από τον Άσαντ δεν θα νικηθεί ποτέ» και «είμαστε όλοι ο Μπασάρ, όλοι επαναστάτες», είναι μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν οι διαδηλωτές, την ώρα που μεγάφωνα μετέδιδαν αποσπάσματα ομιλιών του σύρου προέδρου και πατριωτικά τραγούδια.

Οι διαδηλωτές κατηγόρησαν επίσης τον Αραβικό Σύνδεσμο ότι θέλει να διεθνοποιήσει την κρίση. «Η αραβική προδοσία του Αραβικού Συνδέσμου», ήταν ένα από τα συνθήματα που ακουγόταν.

Παράλληλα η συριακή τηλεόραση μετέδιδε απευθείας εικόνες από διαδηλώσεις υποστήριξης του καθεστώτος στη Ντέιρ Εζόρ, το Χαλέπι, τη Λαττάκεια, την Ταρτούς (Ταρσό) και την Χασάκε, πόλη όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Κούρδοι.

34 νεκροί στην Χομς

Τριάντα τέσσερις άμαχοι, ανάμεσά τους και δέκα παιδιά, σκοτώθηκαν σήμερα από τις δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας όπου το καθεστώς εξακολουθεί να καταστέλλει το κίνημα αμφισβήτησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, σύμφωνα με το συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

«Ο απολογισμός της ημέρας είναι 34 άμαχοι νεκροί από τις δυνάμεις ασφαλείας σε πολλές περιοχές της Συρίας, κυρίως στη Χομς», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η οργάνωση, που έχει την έδρα της στη Βρετανία.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

FT: Αντεπίθεση Ιράν στο εμπάργκο της ΕΕ

By Najmeh Bozorgmehr (Τεχεράνη) και Javier Blas (Λονδίνο)
Το Ιράν απειλεί να επιτεθεί προκαταβολικά στο ευρωπαϊκό εμπάργκο εναντίον των πετρελαίων του, κόβοντας άμεσα τις εξαγωγές προς την ήπειρο, σε μια κίνηση που θα πλήξει τις οικονομικά αδύναμες χώρες του Νότου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόσφατα ενέκρινε απαγόρευση στις εισαγωγές αργού πετρελαίου από το Ιράν από την 1 Ιουλίου, με μία 5μηνη καθυστέρηση που έχει στόχο να δώσει χρόνο στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Ιταλία να βρουν εναλλακτικές πηγές. Η Αθήνα αγοράζει σχεδόν το ένα τρίτο του πετρελαίου της από την Τεχεράνη. Αξιωματούχοι στη Μαδρίτη, στην Αθήνα και στη Ρώμη έχουν δηλώσει ότι θα αξιοποιήσουν την αναβολή για να ζητήσουν από άλλους παραγωγούς, όπως η Σ. Αραβία, η Ρωσία και το Ιράκ, πρόσθετο εφοδιασμό.

Ο Emad Hosseini, εκπρόσωπος της ενεργειακής επιτροπής του ιρανικού κοινοβουλίου, δήλωσε στην Τεχεράνη ότι ολοκληρώνει σχέδιο νόμου για τη διακοπή όλου του πετρελαϊκού εμπορίου με την Ευρώπη. «Αν εγκριθεί το σχέδιο, η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να σταματήσει τις πωλήσεις πετρελαίου στην Ευρώπη πριν αρχίσει το εμπάργκο της Ε.Ε. στο Ιράν», δήλωσε στο πρακτορείο Mehr, σημειώνοντας ότι το νομοσχέδιο θα κατατεθεί προς ψήφιση την Κυριακή.
Αρκετοί ισχυροί βουλευτές στο Ιράν έχουν καταθέσει παρόμοιες προτάσεις και η εφημερίδα Kayhan, τον διευθυντή της οποίας διορίζει ο Ayatollah Ali Khamenei, δημοσίευσε κύριο άρθρο πρόσφατα, προτρέποντας το κοινοβούλιο να αντιδράσει προκαταβολικά στο εμπάργκο.
Πέρσι η Ε.Ε. αγόραζε κατά μέσο όρο 600.000 βαρέλια ημερησίως ιρανικό πετρέλαιο, δηλαδή το ένα τέταρτο των συνολικών εξαγωγών της Μέσης Ανατολής. Η Κίνα είναι ομεγαλύτερος πελάτης της Τεχεράνης, με 500.000 βαρέλια ημερησίως.
Οι αναλυτές έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι το Ιράν θα αντιδράσει στην ευρωπαϊκή απαγόρευση με δικό του εμπάργκο, ωθώντας τις τιμές υψηλότερα.
Η αποτελεσματικότητα της προκαταβολικής κίνησης της Τεχεράνης παραμένει ασαφής. Η γαλλική Total, που πέρσι αγόραζε κατά μέσο όρο 80.000 βαρέλια ημερησίως ιρανικό πετρέλαιο, δήλωσε ότι πλέον δεν αγοράζει πετρέλαιο από το Ιράν. «Εχουμε ήδη σταματήσει», δήλωσε ο επικεφαλής Christophe de Margerie.
Η Τεχεράνη τις τελευταίες εβδομάδες απειλεί να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ, ένα κομβικό πέρασμα μέσα από το οποίο περνάει το ένα τρίτο των πετρελαιοφόρων, όμως μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει κάποια κίνηση.
Euro2day

Διαβάστε περισσότερα...

Turkey and the Restoration of the Caliphate

Turkey, the supposed bridge between East and West, was, until recently, showcased as a model democratic and secular exception in the Muslim world. Since the days of Mustafa Kemal Atatürk -- founder of the modern Turkish state in the 1920s -- the Turkish military and courts were assumed to be effectively moderating against the theocratic and ideological hold of Islam evident in Iran, Pakistan and Saudi Arabia.

However, closer inspection reveals that this has not been the case, especially in the last half century. Instead, what actually exists is the veneer of a democratic republic overlaying an insidious, percolating revival of the Ottoman Empire by way of dormant Islamic fundamentalism and Turkish nationalism. Using financial and political clout on a global scale, Turkey and one of its premier Islamic leaders, Fetullah Gulen, have steadily gathered allies, including even in the United States, to pursue their dream of a global caliphate.

The fight against modernization and secularization never really ended in Turkey, particularly among that country's rural population, according to author and commentator Andrew Bostom. Bostom reviewed the scholarship of former Hebrew University professor Uriel Heyd, PhD. (1913-1968) who 43 years ago wrote regretfully of his belated recognition of Turkey's re-Islamization. Dr. Heyd decried as shortsighted the view that the secular state had expunged Islam as a vital force in Turkish life. He traced re-Islamization efforts to the late 1930s and cited the dramatic rise of religious instruction in schools, the proliferation of mosques, Muslim supremacist views of Turkishness -- only Muslims could be real Turks -- and the return of the five-times-daily public call to prayer in Arabic following the Democratic Party victory in 1950.

Thus, contrary to the current media view, the rise of Islam in Turkey is not a recent phenomenon attributable to Prime Minister Recep Tayyip Erdogan's Justice and Development Party (AKP). But the movement toward an Islamic theocracy has indeed accelerated since the 2002 formation of a single-party government with a two-thirds parliament majority and Erdogan's subsequent election in 2003.

United States and Turkey

Since the end of World War I when the German-allied Ottoman Empire was defeated and the sultanate and caliphate were replaced by the Republic of Turkey, Turkey has been an important U.S. ally because of its size, strategic location and profitable business opportunities for American companies. Although designated a "neutral" country during World War II, Turkey supplied the Germans with substantial quantities of chromites, essential minerals which harden steel for armor. The Turks didn't declare war against Germany until 1945, ostensibly to be a party to final negotiations at war's end. That same year, Turkey became a United Nations charter member and, as part of the U.N. command, participated in the Korean War, thereby earning a much desired place in NATO in 1952. The United States and Turkey enjoyed close bilateral relations through the post-Cold war period.

Today the government in Turkey has moved away from the West, particularly the United States and Israel, and toward Iran and Syria, effectively changing the balance of power in the Middle East and across the globe. Turkey is actively and more openly pushing for Islamization and an expanded role for the Muslim Brotherhood. In 2007 on Turkish television, Erdogan admonished Westerners' use of the term "moderate Islam," by declaring, "These descriptions are very ugly, it is offensive and an insult to our religion. There is no moderate or immoderate Islam. Islam is Islam and that's it."

That should have set off alarms in the West and extinguished any fantasies of Turkey's role as a pillar of "moderate" Islam. Erdogan had made earlier alarming statements, similarly ignored as in 1994, while mayor of Istanbul, when he avowed, "Thank God Almighty, I am a servant of the Shariah." Further confirming his strategy in 1996 after he was dismissed as mayor, the future Prime Minister stated, "Democracy is like a streetcar. You ride it until you arrive at your destination and then you step off." Since 2002, the Turkish government has been pursuing a version of Islam closely aligned with the Wahhabi extremist Islam of the Saudis.

Islamization and Turkey

The Erdogan government publicly claims to be democratizing Turkey but has curtailed freedom of the press, jailed and sued journalists for criticizing the government and confiscated newspapers and sold them to AKP sympathizers. AKP supporters have infiltrated the military and are suspected of wiretapping and evidence fabrication against retired military officers. Erdogan lowered the age for judgeships in order to replace nearly half of all judges with his younger AKP sympathizers. He also removed banking regulatory board members and replaced them with Islamic banking officials and is reported to have received significant financing from Saudi Arabia, including a known Al Qaeda financier.

Anti-Semitism and attacks against Christians and Catholics have increased in Turkey. Expressions of Armenian heritage and culture have been denied, church property has been confiscated, Armenian instruction has been limited to two hours per week (although Sunni Islam classes are required in Turkish public schools) and it is illegal to discuss the Armenian Genocide. Although Turkey previously enjoyed good relations with Israel, the Jewish state is now declared an enemy of Turkey and the media has promoted an anti-Semitic TV series and several anti-Semitic films. Last year, instead of sending aid through legal channels to Gaza and despite Israel's appeals to the government to stop the action, AKP officials openly supported the Gaza flotilla in partnership with the Global Muslim Brotherhood network. Turkey facilitated the purchase and departure from Turkish ports of the lead flotilla ship, the MV Mavi Marmara. Further, the AKP is closely tied to the Muslim Brotherhood whose spiritual leader -- Yusuf al-Qaradawi -- calls for Islamic domination of Europe. That Turkey, a NATO member, should have such alliances is quite concerning.

In 2010, Erdogan received a human rights award from Libyan leader Muammar Gaddafi and recently refused to impose sanctions on Gaddafi's regime, even as Gaddafi has used fighter jets to kill his own people.

Just this past week, Erdogan visited Germany and told an audience of 10,000 Turkish Germans (of three million in Germany) not to assimilate but to remain part of Turkey. Turkey has used Germany as a strategic base in Europe and sends young Turks, who have fulfilled their military service, into Germany through the extremist Islamic Society of Milli Gorus (IGMG). IGMG members with German-born daughters are encouraged to marry off their daughter to these Turkish males so that they can obtain permanent residency status and create a fifth column of Turkish Islamists. Trade between Turkey and Iran increased by more than 86% last year and Turkey has been supplying Iran's missile program. In return, Iran has agreed to contribute $25 million to the AKP for the upcoming election in June.

Meanwhile, Afghanistan President Hamid Karzai recently announced in a joint press conference with Turkish President Abdullah Gul and Pakistani President Asif Ali Zardari that he would be pleased to see Taliban officials setting up an office in Turkey as part of a "new phase" of building bridges and integrating the extremist group.

Fetullah Gulen and Turkey

A significant component and AKP ally in the changing face of Turkey has been the influential Gulenist Movement led by Fetullah Gulen, a powerful force in Turkey for over four decades. Gulen began a grassroots movement in the 1970's with the Islamist political party, Milli Gorus, a worldwide Islamist movement with ties to the Muslim Brotherhood. AKP emerged from Milli Gorus to restore Islamic religion and culture.

The foundation of Gulen's teachings is that state and religion should be reconnected and the country re-emerge as part of a pan-Turkic regional power. A 2009 article in the Middle East Quarterly by Rachel Sharon-Krespin titled "Fethullah Gulen's Grand Ambition" quotes sermons delivered by Gulen on Turkish television in 1999 which provide insights into his methods.

"You must move in the arteries of the system without anyone noticing your existence until you reach all the power centers ... until the conditions are ripe, they [the followers] must continue like this. If they do something prematurely, the world will crush our heads, and Muslims will suffer everywhere, like in the tragedies in Algeria, like in 1982 [in] Syria ... like in the yearly disasters and tragedies in Egypt. The time is not yet right. You must wait for the time when you are complete and conditions are ripe, until we can shoulder the entire world and carry it ... You must wait until such time as you have gotten all the state power, until you have brought to your side all the power of the constitutional institutions in Turkey ... Until that time, any step taken would be too early-like breaking an egg without waiting the full forty days for it to hatch. It would be like killing the chick inside. The work to be done is [in] confronting the world. Now, I have expressed my feelings and thoughts to you all-in confidence ... trusting your loyalty and secrecy. I know that when you leave here-[just] as you discard your empty juice boxes, you must discard the thoughts and the feelings that I expressed here."

Beginning in the 1970's, Gulen began establishing a worldwide network to promote Islam and Turkish nationalism. His followers have since established hundreds of schools in over 110 countries. Gulenists operate an Islamic bank with over $5 billion in assets and own significant print and broadcast media properties, NGOs, think tanks and a publishing company. Gulen recruits Turkish youth by providing housing and education and grooms them for careers in the legal, political and academic professions. In recent years, the AKP passed legislation allowing graduates of Islamic high schools entry into Turkey's universities, guaranteeing Islamist leadership in the future. Gulen controls the majority of schools, universities and dormitories throughout Turkey. His followers remain loyal and donate up to one-third of their income to the movement. In Turkey, Gulen and the AKP together control the police, the intelligence services and the media and actively recruit diplomats for their utility as foreign intelligence satellites. Overall, the holdings are valued at up to $50 billion.

Members of the Gulen movement extend Turkey's influence across the globe and occupy important positions running several media outlets and controlling multiple organizations that facilitate the dissemination of their message worldwide. A visit to a Gulen interfaith and cultural center in Houston illustrates the politically attuned nature of the movement. Signed photographs of local and state politicians and other prominent people are strategically placed at the building's entry way, implying acceptance of the center's activities and giving the impression that the center is an integral and respectable part of the community.

In 1998,Gule n was convicted (since acquitted in 2006 by Erdogan's AKP government) by the Turkish government for "trying to undermine the country's secular institutions, concealing his methods behind a democratic and moderate image" and went into voluntary exile in the United States. Outside of Turkey, Gulen's goal has been to educate a foreign leadership sympathetic to an Islamist Turkey. But his schools are prohibited in Russia and Uzbekistan banned his madrasas and arrested eight Gulenist journalists for involvement in extremist organizations. In the Netherlands, the movement is being investigated for suspicion of being an Islamist fundamentalist network.

Gulen, Turkey and the United States

In the United States, Gulen operates the largest charter school network in America and enjoys the cooperation and protection of the U.S. government. His schools stress intercultural dialogue and tolerance. They include a curriculum that teaches the Golden Age of Turkey or the period of the Ottoman Empire, Turkish language, dance, culture, cooking and Islam, all financed by American taxpayers.

Meanwhile, his worldwide network reaches into U.S. politics through aggressive lobbying, political donations and paid trips to Turkey for members of Congress and their staffs. The Gulen Movement in the United States represents itself as a multi-faith global organization designed to bring together businesses, educators, religious leaders, journalists and others. Gulen has placed many of his followers in large U.S. engineering firms, NASA, the White House, universities and Hollywood. Through his U.S. State Department contacts, he has procured H1-B visas to staff his schools with Turkish followers.

Turkey through Gulen wields considerable power in American politics and is actively involved in lobbying Congress to promote its interests in Washington. Gulen was recently honored under Texas State Resolution No. 85, which recognized his contributions and promotion of world peace, with the Texas legislature describing the Gulen movement as fostering intercultural understanding and tolerance. During the 2008 election cycle, a Turkish-American couple, Yalcin and Serpil Ayasli -- founders of Hittite Microwave, a U.S. military contractor -- gave more money, $424,050, to politicians and political action groups than anyone else in the United States. In subsequent years, the Ayaslis have ranked among the country's top 20 donors. The couple's donations have been geared specifically toward advancing U.S. relations with Turkey and promoting Turkish interests, including stopping the Armenian Genocide Resolution. On this issue alone, "Foreign Lobbying Influence Tracker", a service that tracks lobbyist interactions with government officials, reported that Turkey lobbied Congress on the Armenian Genocide Resolution and hired foreign agents to work with influential people outside of the government, spending $3.5 million and logging over 2,200 total contacts, including 100 with the executive branch.

Until recently, Turkey presented its foreign policy as pro-Western. Before the 2002 elections in Turkey, Gulen secured an invitation for Erdogan to the White House, which was construed by the Turkish electorate as a U.S. endorsement. Although the United States has an air base in the country, in 2003, Turkey blocked the use of its bases for U.S. ground troops in the lead up to the war in Iraq.

In 2005, Turkey became the General Secretariat of the Organization of Islamic Conference (OIC), a 57 shariah law-endorsing permanent delegation to the U.N. whose mission is to safeguard the interests of the Muslim world. This OIC post strengthened Turkey's Islamic agenda as well as the AKP's stature. Assumption of anti-U.S. and anti-Israel positions has increased Turkey's credibility and stature in the Arab Muslim world as it has moved closer to Syria and Iran.

In 2009, Erdogan visited Iran and voiced support for Tehran's nuclear program and refused to support economic sanctions imposed by the West. The Turkish-Iranian-Syrian alliance provides a hedge against the possibility of an independent Kurdish state, offers significant economic opportunities, enhances Iran's power in the region, empowers Hezbollah and Hamas, puts pressure on pro-Western Arab countries and represents a serious threat to Israel.

Current Middle East Turmoil and Turkey

The current Middle East turmoil is an opportunity for Turkey and Iran to shift the region toward radical Islamist rule and elevate Turkey's role as a regional power. The AKP government expects to play a significant role in the evolving Middle East political re-orientation. Turkey was one of the first countries to advise Mubarak to step down and world leaders, as well as the Muslim Brotherhood, are turning to Turkish leadership to assist the transitional government. Recently, Hamad Al Khalifa, the prince of Bahrain, sought Turkish intervention with Iran. The Muslim Brotherhood has extolled the virtues of Turkey providing the AKP with leverage in the Egyptian situation.

When the Islamist AKP took over the Turkish government, the Saudis, who were fearful of the threat presented by Iran and mindful of their own lack of power, saw an opportunity to exert influence on the new government and to revive the caliphate. President Gul had worked at the Islamic Development Bank (IDB) in Saudi Arabia for eight years in preparation for the Islamization of Turkey under the Wahhabis. In 1991, he was sent back to Turkey to launch the Islamist movement under Necmettin Erbakan (1926 - 2011), Turkey's first Islamist prime minister, and, later, the AKP.

Under the Ottomans, Muslim power reached its zenith and the Caliph was transferred from Mecca to Istanbul, home of the Holy Relics and Caliphate Seal today, coveted by the Wahhabis since the fall of the Ottoman Empire. As Turkey is strong militarily, economically and its people are more nationalistic than Arab Muslim countries, the Saudis believed they could benefit from the alliance. With 100 million Islamicized Turks and Saudi funding of aggressive mosque building and dawa (proselytizing) in Europe, the resurgence of the caliphate could be a reality. The Saudis, who are motivated by the resurgence of the Sunni Caliphate, have played a significant role in Turkey's rise in the Muslim world.

Erdogan in partnership with Fetullah Gulen has made a concerted effort to target the military, take control of the media and stack the courts in order to realize the dream of Neo-Ottomanism -- a return to Turkey's Muslim imperialist past. In their long-term campaign to subordinate the army, the guardian of Turkey's secular democracy, show trials have been held in which high-ranking military officers and political opponents have been arrested and detained without bail. The defendants stand accused of attempting to overthrow the AKP government. The AKP instigated demands by the European Left to curtail military activity as a condition for Turkey's E.U. membership, although there is speculation that this was just a pretext for weakening the military and Turkey does not intend to join the E.U. Academics and journalists are also on trial for trying to bring down the government. In 2003, Erdogan used a constitutional amendment to target the courts and the military and secure the AKP's rule in the country. Erdogan then selected Islamist judge replacements and President Gul appointed pro-Islamic generals and military officers.

Turkey's move away from the West, its renewed alliances with Islamist regimes and its disavowal of secular reforms in favor of theocratic rule under shariah could precipitate a precarious shift in the balance of power in the world. A portentous event could have been when Iranian president Mahmoud Ahmadinejad last month hosted Nureddin Surin, a Hizbollah-activist and the delegation leader of the MV Mavi Marmara, the Turkish ship captured by Israeli as it tried to run the Gaza blockade. Surin used the occasion to declare, "We are here today with the longing and the determination to build a Middle East without Israel and America, and to refresh our pledge to continue on the path of the Mavi Marmara shahids (martyrs)....."

The Iranian Supreme Leader, Ali Khamenei, took the opportunity to thank the Turkish Muslims for their fight on behalf of Islam. Given the strength of this alliance combined with Saudi largesse and a changing picture in the Middle East, a global caliphate under shariah law could become a reality.
on "Turkey and the Restoration of the Caliphate" Διαβάστε περισσότερα...

Αντιπαράθεση μεταξύ των Στρατιωτικών Συνασπισμών: Η ευρασιατική «Τριπλή Συμμαχία». Η στρατηγική σημασία του Ιράν για τη Ρωσία και την Κίνα

γράφει ο Mahdi Darius Nazemroaya*

Παρά τις επιμέρους διαφορές και αντιπαλότητες μεταξύ της Μόσχας και της Τεχεράνης, οι δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών, με βάση τα κοινά συμφέροντα, έχουν εξελιχθεί σημαντικά.
Τόσο η Ρωσία όσο και το Ιράν και οι δύο σημαντικοί εξαγωγείς ενέργειας, έχουν βαθιά εδραιωμένα συμφέροντα στον Νότιο Καύκασο. Και οι δύο είναι σταθερά αντίθετοι στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ, με σκοπό να μην επιτρέπουν τον έλεγχο των διαύλων ενέργειας γύρω από την λεκάνη της Κασπίας Θάλασσας από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Οι δεσμοί της Μόσχας και της Τεχεράνης είναι επίσης μέρος μιας ευρύτερης συμμαχίας που αφορά την Αρμενία, το Τατζικιστάν, τη Λευκορωσία , τη Συρία και τη Βενεζουέλα. Όμως, πάνω απ 'όλα, οι δύο δημοκρατίες είναι οι κύριοι γεωστρατηγικοί στόχοι της Ουάσιγκτον.

Η Ευρασιατική Τριπλή Συμμαχία: Η στρατηγική σημασία του Ιράν για τη Ρωσία και την Κίνα

Η Κίνα, η Ρωσική Ομοσπονδία, και το Ιράν θεωρούνται γενικά σύμμαχοι και εταίροι. Και οι τρεις: η Ρωσική Ομοσπονδία, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν αποτελούν ένα στρατηγικό φράγμα κατά του επεκτατισμού των ΗΠΑ, συγκροτούν μια «τριπλή συμμαχία», η οποία είναι ο πυρήνας ενός Ευρασιατικού συνασπισμού κατά των ηγεμονικών βλέψεων των ΗΠΑ στην Ευρασία και την αναζήτηση τους για την παγκόσμια ηγεμονία.
Ενώ η Κίνα αντιμετωπίζει την ηγεμονική στάση των ΗΠΑ στην Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, το Ιράν και η Ρωσία αντίστοιχα αντιμετωπίσουν τον συνασπισμό που ηγείται από τις ΗΠΑ στη Νοτιοδυτική Ασία και την Ανατολική Ευρώπη. Και οι τρεις χώρες απειλούνται στην Κεντρική Ασία και ανησυχούν για την στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.
Το Ιράν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας γεωστρατηγικός άξονας.
Η γεωπολιτική εξίσωση στην Ευρασία προσδιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη δομή των πολιτικών συμμαχιών του Ιράν. Αν το Ιράν γίνονταν σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτό θα αποσταθεροποιούσε τη Ρωσία και την Κίνα.
Αφορά επίσης τους εθνικούς, πολιτισμικούς, γλωσσικούς, οικονομικούς, θρησκευτικούς, και γεωπολιτικούς συνδέσμους του Ιράν με τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία.
Επιπλέον, αν η δομή των πολιτικών συμμαχιών μετατοπίζονταν προς όφελος των ΗΠΑ, το Ιράν θα μπορούσε να στρώσει το δρόμο για την επέκταση της επιρροής των ΗΠΑ στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Κι αυτό γιατί το Ιράν είναι η πύλη προς το υπογάστριο νότο της Ρωσίας (ή το «εξωτερικό πλησίασμα») στην περιοχή του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, η Ρωσία ως ενεργειακός διάδρομος θα αποδυναμωνόταν, αφού η Ουάσινγκτον θα «ξεκλείδωνε» το δυναμικό του Ιράν ως πρωταρχικό ενεργειακό δίαυλο για τη Λεκάνη της Κασπίας Θάλασσας, γεγονός που επιφέρει τον de facto γεωπολιτικό έλεγχο από πλευράς ΗΠΑ των διαδρομών των ιρανικών αγωγών.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένα μέρος της επιτυχίας της Ρωσίας ως προμηθευτή ενέργειας οφείλεται στις προσπάθειες των ΗΠΑ να αποδυναμώσουν το Ιράν, εμποδίζοντας την διέλευση της ενέργειας από το ιρανικό έδαφος.
Αν το Ιράν θα «άλλαζε στρατόπεδο» και έμπαινε στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, η οικονομία της Κίνας και η εθνική ασφάλεια της θα γίνονταν επίσης όμηροι για δύο λόγους. Η κινεζική ενεργειακή ασφάλεια θα απειλείτο άμεσα επειδή τα ιρανικά ενεργειακά αποθέματα δεν θα εξασφαλίζονταν πλέον και θα υπάγονταν στα αμερικανικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Επιπρόσθετα, η Κεντρική Ασία θα μπορούσε να επανα-προσανατολίσει την τροχιά της αν η Ουάσινγκτον άνοιγε έναν αγωγό από την ανοικτή θάλασσα μέσω του Ιράν.
Επομένως, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα επιθυμούν μια στρατηγική συμμαχία με το Ιράν ως μέσο ελέγχου τους για τις γεωπολιτικές βλέψεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το «Φρούριο Ευρασία» θα ήταν εκτεθειμένο χωρίς το Ιράν.
Γι 'αυτό ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα θα μπορούσαν να δεχτούν ποτέ έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν. Εάν η Ουάσιγκτον μετατρέψει το Ιράν σε συνεταίρο, τότε η Ρωσία και η Κίνα θα είναι υπό απειλή.

Παρερμήνευση της υποστήριξης της Κίνας και της Ρωσίας για την επιβολή κυρώσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ
Υπάρχει μια μεγάλη εσφαλμένη ανάγνωση της παρελθούσας ρωσικής και κινεζικής υποστήριξης των κυρώσεων του ΟΗΕ κατά του Ιράν.
Ακόμα κι αν το Πεκίνο και η Μόσχα επέτρεψαν να απαγγελθούν κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ εναντίον του Ιρανού συμμάχου τους, το έκαναν για στρατηγικούς λόγους, και συγκεκριμένα με σκοπό τη διατήρηση του Ιράν εκτός της τροχιάς της Ουάσιγκτον.
Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προτιμούσαν την Τεχεράνη δορυφορικό ή μικρός εταίρο τους, από το να πάρουν τον αχρείαστο κίνδυνο ενός ολικού πολέμου με τους Ιρανούς.
Αυτό που έκανε η ρωσική και η κινεζική υποστήριξη με τις προηγούμενες κυρώσεις, ήταν να υποκινήσει μια ευρύτερη ρήξη μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσιγκτον. Από αυτή την άποψη, εφαρμόζεται μια «realpolitik».
Με τις αμερικανο-ιρανικές εντάσεις, διευρύνονται περεταίρω οι ιρανικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα και το Ιράν γίνεται όλο και πιο περιχαρακωμένο στη σχέση του με τη Μόσχα και το Πεκίνο.
Η Ρωσία και η Κίνα ωστόσο, ποτέ δεν θα υποστηρίξουν κυρώσεις ακρωτηριασμού ή οποιασδήποτε άλλης μορφής οικονομικού εμπάργκο που θα απειλούσε την εθνική ασφάλεια του Ιράν.
Αυτός είναι ο λόγος που τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία αρνήθηκαν να αποδεχτούν τις νέες μονομερείς κυρώσεις του 2012.
Οι Ρώσοι έχουν προειδοποιήσει επίσης την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει να είναι πιόνι της Ουάσιγκτον, επειδή θα πληγωθεί η ίδια, παίζοντας τα σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε αυτό το πλαίσιο η Ρωσία σχολίασε τα αδύνατα και σχεδόν ανεφάρμοστα σχέδια της ΕΕ για εμπάργκο του ιρανικού πετρελαίου. Η Τεχεράνη έκανε επίσης παρόμοιες προειδοποιήσεις και απέρριψε το εμπάργκο πετρελαίου της ΕΕ ως μια ψυχολογική τακτική που είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Ο πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και ο Πρόεδρος Ντμίτρι Α. Μεντβέντεφ της Ρωσίας κατά τη διάρκεια μιας διμερούς συνάντησης στη Dushabe, Τατζικιστάν. Η διμερής ιρανο-ρωσική συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης στις 28 Αυγούστου 2008.

Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αλί Ακμπάρ Σαλεχί και ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ, μαζί στη Μόσχα, συζητούν βήμα-βήμα την πυρηνική πρόταση της Ρωσίας .

Ρωσο-ιρανική συνεργασία Ασφάλειας και στρατηγικός συντονισμός

Τον Αύγουστο του 2011, ο επικεφαλής του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Ιράν, Γενικός Γραμματέας Saaed (Said) Jalili, και ο επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Γραμματέας Νικολάι Platonovich Ratrushev συναντήθηκαν στην Τεχεράνη για να συζητήσουν το ιρανικό πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας, καθώς και μία διμερή συνεργασία. Η Ρωσία ήθελε να βοηθήσει το Ιράν να αντικρούσει το νέο κύμα κατηγοριών από την Ουάσιγκτον κατά του Ιράν. Λίγο μετά την άφιξη του Ratrushev και της ρωσικής ομάδας στην Τεχεράνη, ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αλί Ακμπάρ Σαλεχί, αναχώρησε για την Μόσχα.
Και οι δύο Jalili και Ratrushev συναντήθηκαν εκ νέου τον Σεπτέμβριο του 2011, αλλά αυτή τη φορά στη Ρωσία. Ο Jalili πήγε πρώτα στη Μόσχα και στη συνέχεια διέσχισε τα Ουράλια με προορισμό την ρωσική Αικατερινούπολη.
Η ιρανο-ρωσική συνάντηση στην Αικατερινούπολη πραγματοποιήθηκε στα περιθώρια μιας διεθνούς διάσκεψης κορυφής για την ασφάλεια. Επιπλέον, σ’ αυτόν το χώρο, ανακοινώθηκε ότι τα υψηλότερα όργανα της εθνικής ασφάλειας της Μόσχας και της Τεχεράνης θα συντονίζονται στο εξής με την πραγματοποίηση τακτικών συνεδριάσεων. Ένα πρωτόκολλο μεταξύ των δύο χωρών υπεγράφη στην Αικατερινούπολη.
Κατά τη διάρκεια αυτής της σημαντικής συνάντησης, τόσο ο Jalili όσο και ο Ratrushev είχαν παράλληλες συναντήσεις με τον Κινέζο ομόλογό τους Meng Jianzhu. Ως αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων, δρομολογήθηκε μια παρόμοια διαδικασία των διμερών διαβουλεύσεων μεταξύ των εθνικών συμβουλίων ασφάλειας του Ιράν και της Κίνας. Επιπλέον συζήτησαν τη δημιουργία ενός υπερεθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας στα πλαίσια του Συμβουλίου Συνεργασίας της Σαγκάης, με στόχο να αντιμετωπίζονται οι απειλές που στρέφονται κατά του Πεκίνου, της Τεχεράνης, της Μόσχας και των Ευρασιατών συμμάχων τους.Επίσης, το Σεπτέμβριο του 2011, ο Dmitry Rogozin, ο Ρώσος απεσταλμένος του ΝΑΤΟ, ανακοίνωσε ότι θα επισκεπτόταν την Τεχεράνη για να συζητήσει το σχέδιο της πυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ, στο οποίο αντιτίθεται τόσο η Μόσχα όσο και η Τεχεράνη.
Σύμφωνα με εκθέσεις που βγήκαν στην επιφάνεια, υποστηρίζεται ότι η Ρωσία, το Ιράν και η Κίνα σχεδίαζαν τη δημιουργία μιας κοινής αντιπυραυλικής ασπίδας. Ο Rogozin, ο οποίος είχε προειδοποιήσει τον Αύγουστο 2011 ότι η Συρία και η Υεμένη θα ήταν τα θύματα μιας επίθεσης ως «εφαλτήρια» στα πλαίσια της ευρύτερης αντιπαράθεσης που στρέφεται κατά της Τεχεράνης, απάντησε δημόσια αντικρούοντας τις εκθέσεις που αφορούν τη σύσταση κοινού σινο-ρωσο-ιρανικού προγράμματος αντιπυραυλικής ασπίδας.
Τον επόμενο μήνα, τον Οκτώβριο του 2011, η Ρωσία και το Ιράν ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να επεκτείνουν τους δεσμούς τους σε όλους τους τομείς. Λίγο μετά, τον Νοέμβριο του 2011, το Ιράν και η Ρωσία υπέγραψαν μια στρατηγική συμφωνία συνεργασίας και εταιρικής σχέσης μεταξύ των ανώτατων οργάνων ασφαλείας τους καλύπτοντας την οικονομία, την πολιτική, την ασφάλεια, και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Η συμφωνία υπεγράφη στη Μόσχα από τον αναπληρωτή γενικό γραμματέα του Ανώτατου Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν Ali Bagheri (Baqeri), και τον υφυπουργό του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Γεβγένι Lukyanov.
Τον ίδιο μήνα, ο επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της ρωσικής Δούμας Konstantin Kosachev, ανακοίνωσε ότι η Ρωσία πρέπει να κάνει ό, τι μπορεί για να αποτρέψει μια επίθεση στο γειτονικό Ιράν. Στα τέλη του Νοεμβρίου 2011 ανακοινώθηκε ότι ο Dmitry Rogozin θα επισκεφθεί την Τεχεράνη και το Πεκίνο το 2012, μαζί με μια ομάδα από Ρώσους αξιωματούχους για να διεξαχθούν στρατηγικές συζητήσεις για τις συλλογικές στρατηγικές κατά των κοινών απειλών.

Ο Γενικός Γραμματέας Jalili και ο Γραμματέας Patrushev στην Τεχεράνη, τον Αύγουστο 2011.

Η Ρωσική Εθνική Ασφαλεία και η Εθνική Ασφάλεια του Ιράν δένονται
Στις 12 Ιανουαρίου 2012, ο Νικολάι Patrushev δήλωσε στο Interfax ότι μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη ήταν επικείμενη και ότι το Τελ Αβίβ πίεζε τις ΗΠΑ να επιτεθούν στο Ιράν. Απέρριψε τους ισχυρισμούς ότι το Ιράν κατασκεύαζε κρυφά πυρηνικά όπλα και είπε ότι για χρόνια ο κόσμος ακούει ότι το Ιράν θα έχει μια ατομική βόμβα μέχρι την επόμενη εβδομάδα ad nauseum. Ακολούθησε μια τρομερή προειδοποίηση από τον Dmitry Rogozin.
Στις 13 Ιανουαρίου 2012, ο Rogozin, ο οποίος εν το μεταξύ είχε διοριστεί αναπληρωτής πρωθυπουργός, δήλωσε ότι κάθε απόπειρα στρατιωτικής επέμβασης εναντίον του Ιράν θα ήταν μια απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας. Με άλλα λόγια, μια επίθεση κατά της Τεχεράνης θα ήταν επίθεση εναντίον της Μόσχας. Το 2007, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανέφερε ουσιαστικά το ίδιο πράγμα όταν ήταν στην Τεχεράνη σε Σύνοδο Κορυφής της Κασπίας Θάλασσας, που είχε ως αποτέλεσμα ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ να προειδοποιήσει ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να εκραγεί πάνω από το Ιράν. Η δήλωση του Rogozin ήταν απλώς μια δήλωση που επιβεβαίωνε την σταθερή θέση της Ρωσίας: αν πέσει το Ιράν, θα κινδυνέψει η Ρωσία.
Το Ιράν δεν είναι στόχος των ΗΠΑ μόνο για τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα και τους φυσικούς πόρους του, αλλά λόγω των σοβαρών γεω-στρατηγικών ζητημάτων που το κάνουν στρατηγικό εφαλτήριο κατά της Ρωσίας και της Κίνας. Οι δρόμοι προς τη Μόσχα και το Πεκίνο περνάνε από την Τεχεράνη, όπως και ο δρόμος προς την Τεχεράνη περνά από τη Δαμασκό, τη Βαγδάτη και τη Βηρυτό. Ούτε θέλουν οι ΗΠΑ να ελέγξουν απλώς το ιρανικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο για κατανάλωση ή οικονομικούς λόγους. Η Ουάσιγκτον θέλει να βάλει φίμωτρο γύρω από την Κίνα με τον έλεγχο της κινεζικής ενεργειακής ασφάλειας και θέλει τις ιρανικές εξαγωγές ενέργειας να διαπραγματεύονται σε δολάρια ΗΠΑ για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της χρήσης του αμερικανικού δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές.
Επιπλέον, το Ιράν έχει κάνει συμφωνίες με διάφορους εμπορικούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ινδίας, όπου οι επιχειρηματικές συναλλαγές δεν θα πραγματοποιούνται σε ευρώ ή δολάρια ΗΠΑ. Τον Ιανουάριο 2012, τόσο η Ρωσία όσο και το Ιράν αντικατέστησαν το δολάριο ΗΠΑ με τα εθνικά τους νομίσματα, το ρωσικό ρούβλι και το Ιρανικό Ριάλ, στις διμερείς εμπορικές συναλλαγές τους. Αυτή ήταν ένα οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πλήγμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Ali Bagheri σε συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα, μετά την υπογραφή ενός συμφώνου ασφαλείας με Ρώσους αξιωματούχους.

Ο Konstantin Kosachev, Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της ρωσικής Δούμας.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ σε συνομιλίες τον Οκτώβριο του 2007

Ο Dmitry Rogozin, ο αναχωρών εκπρόσωπος της Ρωσίας στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο.

Η Συρία και τα Εθνικά Συμφέροντα Ασφάλειας του Ιράν και της Ρωσίας

Η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν υποστηρίζουν όλοι σθεναρά τη Συρία. Η διπλωματική και οικονομική πολιορκία εναντίον της Συρίας συνδέεται με τα γεω-πολιτικά διακυβεύματα για τον έλεγχο της Ευρασίας. Η αστάθεια της Συρίας είναι συνδεδεμένη με το στόχο της καταπολέμησης του Ιράν και του τελικού στόχου μεταβολής του σε εταίρο των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας.
Η ακυρωμένη ή καθυστερημένη ανάπτυξη των χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών στο Ισραήλ για την άσκηση "Austere Challenge 2012" ήταν συνδεδεμένη με ραγδαία αύξηση της πίεσης κατά της Συρίας.
Με βάση μιας έκθεσης της «Φωνής της Ρωσίας», μερικά ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν λανθασμένα ότι η άσκηση "Austere Challenge 2012" επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στον Περσικό Κόλπο, είδηση η οποία πάρθηκε λανθασμένα από εκδότες ειδήσεων σε άλλα μέρη του κόσμου. Αυτό βοήθησε να τονιστεί ο ιρανικός σύνδεσμος σε βάρος των συνδέσμων της Συρίας και του Λιβάνου.
Η ανάπτυξη των αμερικανικών στρατευμάτων είχε ως στόχο κατά κύριο λόγο τη Συρία ως μέσο για την απομόνωση και την καταπολέμηση του Ιράν.
Η «ακύρωση» ή «καθυστέρηση» των Ισραήλο-αμερικανικών πυραυλικών ασκήσεων προέβλεπαν πιθανότατα προετοιμασίες για την προστασία από τις πυραυλικές επιθέσεις όχι μόνο από το Ιράν, αλλά και από τη Συρία, τον Λίβανο και τα Παλαιστινιακά Εδάφη.
Εκτός από τα λιμάνια της Συρίας για τον ελλιμενισμό του πολεμικού ναυτικού της, η Ρωσία δεν θέλει να δει τη Συρία να χρησιμοποιηθεί για την αλλαγή πορείας των διαδρόμων ενέργειας στην Λεκάνη της Κασπίας Θάλασσας και στη λεκάνη της Μεσογείου.
Αν πέσει η Συρία, τα δρομολόγια αυτά θα τροποποιηθούν εκ νέου ώστε να αντικατοπτρίζουν μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα.
Σε βάρος του Ιράν, η ενέργεια από τον Περσικό Κόλπο θα μπορούσε επίσης να αλλάξει την πορεία της προς τη Μεσόγειο, μέσω του Λιβάνου και της Συρίας.

Ο υπουργός Άμυνας της Συρίας Dawoud (David) Rajha επισκέπτεται το ελλιμενίσμενο ρωσικό αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» στο συριακό λιμάνι του Ταρτούς στις 8 Γενάρη 2012.

Οι σύμμαχοι της Συρίας, ο Γενικός Γραμματέας Χασάν Νασράλα της Χεζμπολάχ και ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν, με τον Πρόεδρο Bashar Al-Assad σε σύνοδο κορυφής στη Δαμασκό, στη Συρία στις 25 Φεβρουαρίου 2010.

Το «Alvand», ένα από τα δύο ιρανικά πολεμικά πλοία που επισκέφθηκαν το συριακό λιμάνι Lattakia τον Φεβρουάριο 2011.

Ο Αντιναύαρχος Habibollah Sayyari σε συνέντευξη τύπου στις 28 Φεβρουαρίου 2010 στην ιρανική πρεσβεία στη Συρία για την ιρανική ναυτική παρουσία στις Μεσογειακές ακτές της Συρίας .

O *Mahdi Darius Nazemroaya είναι κοινωνιολόγος και βραβευμένος συγγραφέας. Είναι Επιστημονικός Συνεργάτης στο Κέντρο Ερευνών για την Παγκοσμιοποίηση (CRG), στο Μόντρεαλ. Ειδικεύεται για τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. Έχει διατελέσει συνεργάτης και επισκέπτης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, σε πολλά προγράμματα και διεθνή δίκτυα όπως το Al Jazeera, Press TV και της Russia today. Τα έργα του έχουν δημοσιευτεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες. Γράφει, επίσης, για το Στρατηγικό Ίδρυμα Πολιτισμού (ΕΕΤ), στη Μόσχα, Ρωσία.

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...