Το να αφήνετε να σας παρασύρουν τα γεγονότα σημαίνει ότι δεν έχετε πολιτικό σύστημα.
Ναπολέων
Το καθεστώς Παπανδρέου βρίσκεται και πάλι σε νέο κύκλο αυτό-χειροκροτήματος και ακατάσχετης λογοδιάρροιας μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παράσχει πυροσβεστικά δάνεια στην ήδη χρεοκοπημένη και οικονομικά παράλυτη Πατρίδα μας.
Έτσι λοιπόν ο αγώνας των ψευδό-σοσιαλιστών του καθεστώτος και «πάλι δικαιώνεται».
Μετά από είκοσι μήνες αλλεπάλληλων καταστροφικών αποτυχιών, με όχημα το πρώτο Μνημόνιο που επεβλήθη από τις αρχές κατοχής σε αγαστή συνεργασία με το καθεστώς, οι Παπανδρέου & company έφθασαν στο απόγειο της επιτυχίας: η Ελλάδα είναι πλέον επισήμως το πρώτο κράτος-μέλος της ευρωπαϊκής «οικογένειας» που καταρρέει στην πτώχευση και αποδέχεται αμαχητί την έμπρακτη κατάργηση της εθνικής του κυριαρχίας και την υποχρεωτική άνοδο των δανειστών και τοκογλύφων στην εξουσία με πρόσχημα την «σωτηρία» του.
Ας μην χασκογελούν λοιπόν και χαριεντίζονται οι του καθεστώτος αβαθείς ανά-μηρυκάζοντας τις εκθέσεις ιδεών του κύκλου των αυλοκολάκων, των έμμισθων «δημοσιογράφων» τους και του σκοτεινού εκείνου έρποντος συνοθυλεύματος των «συμβούλων επικοινωνίας» στρατολογημένους από τις πολιτικά, ιδεολογικά, ηθικά και σημασιολογικά χρεοκοπημένες «δημοκρατικές δυνάμεις της αλλαγής».
Η τελευταία αυτή δέσμη (ελληνιστί «πακέτο») μέτρων που λαχανιασμένα τελικώς υιοθέτησαν οι ευρωπαίοι στις 21 Ιουλίου, με την καθοδήγηση κυρίως των γερμανό-γάλλων, αποβλέπει αποκλειστικά στην έστω και προσωρινή εξισορρόπηση του παραπαίοντος συστήματος της «ευρωζώνης» φορτώνοντας συγχρόνως την Ελλάδα με επιπλέον τεράστια και δυσβάστακτα δάνεια.
Με το εθνικό χρέος να καλπάζει ακατάσχετα προς το μισό τρις και την ελληνική οικονομία σε κατάσταση καθεστώτος μονάδας εντατικής παρακολούθησης, μόνον οι ολιγόμυαλοι και οι ηθελημένα αγνοούντες τα πραγματικά γεγονότα θα συνδράμουν τους καθεστωτικούς ραψωδούς στο νέο όργιο προπαγάνδας που αποβλέπει να μας πείσει ότι και πάλι «μας έσωσαν».
Τα περί «ανάσας» και «εθνικού κέρδους» εύκολα καταρρίπτονται. Οι μεν πιο ψύχραιμοι εντός της χώρας, με κομψό πράγματι τρόπο, προειδοποιούν ότι τώρα μόλις μπαίνουμε στο πραγματικό τούνελ που οδηγεί στην μακρόχρονη κατοχή της χώρας μας από εξωτερικούς οικονομικούς δυνάστες που θα εμπλακούν ακόμη και στη εξωτερική πολιτική της χώρας με Κύριος μόνον οίδε ποιες καταστροφικές επιπτώσεις.
Οι δε του εξωτερικού είτε προετοιμάζουν τις προσωπικές τους επενδύσεις για την βεβαία ανώμαλη προσγείωση των ελληνικών ομολόγων -- ήδη περιγραφομένων ως «σκουπιδιών» -- είτε προειδοποιούν ότι η αποτυχία των μνημονίων και της «διάσωσης» της Ελλάδας, με κύριο ένοχο το καθεστώς Παπανδρέου, δημιουργεί την σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι και αυτή η «διάσωση» θα έχει την τύχη της προηγούμενης: «γιατί θα πρέπει να εμπιστευθούμε τους ίδιους αυτούς ανθρώπους που απέτυχαν την τελευταία φορά να πετύχουν τώρα;»
Ας δώσουμε όμως μερικές απαντήσεις στους χειραγωγούς που βρίσκονται στη «δούλεψη» του καθεστώτος, αλλά και στον ίδιο τον «πρωθυπουργό» της ανελλήνιστης διαλέκτου και των μονότονα επαναλαμβανόμενων νηπιακών πεζοδρομιακών λογυδρίων («διαμαρτύρονται αυτοί που ξεβολεύονται», «να βάλουμε πλάτη» «καταλαβαίνω τον πόνο της ελληνικής οικογένειας, πονάω κι γω» κ.λπ.):
1)Στα περί «ανάσας»: Η προχθεσινή συμφωνία προσφέρει την επιλογή μη πληρωμής χρεολυσίων για περίπου μια δεκαετία, κάτι που χειροκροτήθηκε αμέσως από το καθεστώς ως σχεδόν η επιτυχία του αιώνα. Η καθυστέρηση αυτή της εκταμίευσης ενός συνολικού ποσού που πλησιάζει τα 150 δις ευρώ όμως δεν σημαίνει ότι τα χρεολύσια αυτά «χαρίστηκαν». Δεν χαρίστηκε τίποτε απολύτως και στον μέλλοντα χρόνο η Ελλάς θα πρέπει να βρει ή να παράξει αυτά τα 150 δις. Η «ανάσα» λοιπόν περιορίζεται στο αντίστοιχο του πνιγμένου που τον φέρνει το κύμα στο αφρό για μια τελευταία πνοή οξυγόνου πριν τον υποδεχθούν τα σκοτεινά βάθη αιωνίως.
2)«Μπήκε πάτος στο βαρέλι του χρέους»: Από που ακριβώς εξάγεται το ευφάνταστο αυτό συμπέρασμα; Καμιά απολύτως από τις αιτίες της έκρηξης του χρέους δεν έχει εξαλειφθεί και το προχθεσινό «πακέτο» προσφέρει μηδέν λύσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Όπως έχει κατ’επανάληψη υπογραμμισθεί από εγχώριους και ξένους επιστήμονες, το εθνικό χρέος θα συνεχίσει τον καλπασμό του τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2013 καταλήγοντας όχι μόνο στο «μη βιώσιμο», όπου ήδη βρίσκεται, αλλά και στο «μη εξυπηρετούμενο». Δάνεια λοιπόν προς την κατεύθυνση κάλυψης άλλων δανείων, όπως είναι αυτά του παρόντος «πακέτου», απλώς κρατάνε τον πνιγόμενο από τα μαλλιά, χωρίς να του δίνουν καν σωσίβιο. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα εξακολουθεί να σπαταλά με τον γνωστό γιγαντωμένο δημόσιο τομέα και την ακατάλυτη διαφθορά σε καθεστώς ουσιαστικής στάσης φορολογικών εσόδων λόγω της σχιζοφρενούς λιτότητας και της τραγικά αποτυχημένης «λογικής» της εσωτερικής υποτίμησης βάσει των επιταγών του παντελώς χρεοκοπημένου, πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της κυρίας Λαγκάρντ.
3)«Θωρακίστηκε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα»: Ίσως το χειρότερο ψεύδος εξ όλων αυτών τα οποία εξακοντίζει ο πληθωρικός κύριος υπουργός της οικονομίας χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μέσα στον ρητορικό του παροξυσμό. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποστεί άγριο δαρμό από τις «αγορές» και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστια -- μάλιστα ανυπέρβλητα -- προβλήματα ρευστότητας ενώ οι μετοχές τους σταθερά καταρρέουν υπό την πίεση των «αγορών». Μόνο μέσα στο 2010 έχασαν πάνω από 25 δις ευρώ σε αναχωρούσες καταθέσεις λόγω των καταστροφικών χειρισμών του καθεστώτος. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα 12,85 δις συνολικών εκροών του πρώτου τετραμήνου 2011 και όποιο άλλο ποσό μέλει για το υπόλοιπο του έτους λόγω της συνεχιζόμενης εκροής κεφαλαίων προς το εξωτερικό που πλέον εμπλέκει και μικροκαταθέτες. Αρχής γενομένης το 2012, οι δανειακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών θα πάρουν πάλι την ανιούσα χωρίς καμιά εξασφάλιση της ύπαρξης πηγών δανειακού ρευστού από οποιαδήποτε «πακέτα». Το προχθεσινό «πακέτο» προσφέρει μια ένεση περίπου 35 δις προς τις τράπεζες, οι οποίες όμως εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν συνολικό χρέος που προσεγγίζει τα 200 δις λόγω συνεχούς άντλησης βοήθειας από το ευρωσύστημα. Αποκλεισμένες από την διατραπεζική αγορά και αντιμετωπίζοντας μια ημιθανή εσωτερική οικονομία, με ένα χαρτοφυλάκιο πλήρες επισφαλών δανείων και «σκουπιδιών» ελληνικών ομολόγων, οι τράπεζες απαιτούν χωριστό «πακέτο» διάσωσης που το ευρωσύστημα δεν φαίνεται διατεθειμένο να προσφέρει. Ο κίνδυνος «πιστωτικών επεισοδίων» που θα εμπλέκουν κατ’αρχήν μικρότερες τράπεζες δεν έχει εκλείψει (και μάλλον ενισχύεται) με τους έλληνες τραπεζίτες να έχουν ήδη εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για τις επιπτώσεις της συμμετοχής ιδιωτών «επενδυτών» στην δεύτερη «διάσωση» της χώρας.
4)«Δόθηκε ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα»: Εδώ σημειώσατε «Χ». Το υποτιθέμενο «σχέδιο Μάρσαλ» της σήμερον αποτελεί μια απλώς γενικόλογο ευχή που εκφράστηκε από τους «εταίρους» προς επίρρωση της θεωρίας της «ανάπτυξης» -- αυτής της φαντασιώδους ιδέας που φαίνεται να δραπετεύει κάθε φορά που το καθεστώς κινείται προς το μέρος της (εξ ίσου θεωρητικώς). Άνευ βεβαίως «ανάπτυξης» δεν θα υπάρξουν και «πρωτογενή πλεονάσματα» για να συνεχίσουμε να ξεπληρώνουμε τους φίλους τοκογλύφους εκτός «μηχανισμού στήριξης». Πιο συγκεκριμένα όμως, το υποτιθέμενο «σχέδιο Μάρσαλ» θα χρειαστεί ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα επενδύσεων άνευ ευθέως κόστους για την Ελλάδα το οποίο απλώς δεν υφίσταται -- και μάλλον δεν θα υπάρξει. Αλλά και να υπήρχε και να εφαρμόζονταν σε απόλυτο βαθμό με αποτελεσματικά μεγέθη και ποσά, τα παράγωγα του θα ήσαν μακροπρόθεσμα και εξαρτημένα πλήρως από τον βαθμό αναπροσαρμογής και «εκσυγχρονισμού» του ίδιου του ελληνικού κράτους. Ο τελευταίος αυτός όρος και μόνον αποτελεί και το ανυπέρβλητο εμπόδιο στον δρόμο του (ακόμα υποθετικού) «Σχεδίου Μάρσαλ».
Για να ανακεφαλαιώσουμε:
-- Το προχθεσινό «πακέτο» είναι πρωτίστως μια απόπειρα των «εταίρων» μας να συμμαζέψουν τις «άκρες» των ιδίων τους οίκων και να αναβάλουν μια καταλυτική νομισματική και δημοσιονομική κρίση στον «ενωμένο» χώρο το ευρώ. Το «πακέτο» παρέχει Πύρρειο «διάσωση» στην Ελλάδα ΜΟΝΟΝ εξ αιτίας των αναπόφευκτων τριγμών που θα προκαλούσε η άμεσος κατάρρευση της, που τώρα φτιασιδώνεται ως «ελεγχομένη χρεοκοπία».
-- Το προχθεσινό «πακέτο» δεν μεταβάλει το ελληνικό χρέος σε βιώσιμο, ούτε περιστέλλει την εκρηκτική του αύξηση, ούτε αλλάζει το γεγονός του «ευτυχώς πτωχεύσαμε».
-- Το προχθεσινό «πακέτο» επιβαρύνει την χώρα με νέα δάνεια συνολικού ποσού 219 δις ευρώ πλέον των ήδη υπαρχόντων ποσού 110 δις και επιβάλει οικονομική και πολιτική κατοχή της χώρας για αόριστο χρονικό διάστημα με όλες τις επιπτώσεις στην επιβίωση μας ως ανεξάρτητης εθνικής οντότητας.
-- Το προχθεσινό «πακέτο» επιβάλει διαρκή παραλυτική λιτότητα με εγγυημένες βάναυσες «προσαρμογές» επί τη βάση διαταγών από ξένους συγκάτοικους κομισάριους, αλλά και πτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης.
-- Το προχθεσινό «πακέτο» αφήνει ανοικτό το τεράστιο θέμα των εμπράγματων εγγυήσεων που απαιτούν οι δανειστές και θέλουν να μας επιβάλουν οι γερμανό-γάλλοι.
-- Το προχθεσινό «πακέτο» τελικά επιβεβαιώνει την μακροπρόθεσμη αδυναμία της χώρας μας «να βγει στις αγορές» και την θανατηφόρο οικονομική της αναιμία και διαψεύδει παταγωδώς τους υπερφίαλους ισχυρισμούς του καθεστώτος ότι η Ελλάδα «δεν πτωχεύει».
Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι στις υπογραφές του προχθεσινού «πακέτου», ο διοικητής της κεντρικής γερμανικής τράπεζας, της παντοδύναμης Bundesbank, Jens Weideman, έσπευσε να επικρίνει το όλο σχήμα με μια εύγλωττη ανακοίνωση, η οποία, αν μη τι άλλο, περιγράφει τα αισθήματα και τις διαθέσεις των «επενδυτών» σχετικά με την «διάσωση» περί της οποίας το εδώ καθεστώς θριαμβολογεί και ούτω προδιαγράφει εν πολλοίς την εξέλιξη της -- περί της οποίας ακόμη και καθεστωτικοί παραδέχονται ότι ακόμη δεν υπάρχουν οι ακριβείς «τεχνικές λεπτομέρειες».
Άκουσες λοιπόν τα νέα πατέρα; Εμείς «ευτυχώς πτωχεύσαμε» και τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε ανενόχλητα την «ανάκαμψη» και να «αλλάξουμε τη χώρα με διάλογο».
Πηγή http://www.rieas.gr/research-areas/greek-studies-gr/1542----lr.html
Ναπολέων
Το καθεστώς Παπανδρέου βρίσκεται και πάλι σε νέο κύκλο αυτό-χειροκροτήματος και ακατάσχετης λογοδιάρροιας μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παράσχει πυροσβεστικά δάνεια στην ήδη χρεοκοπημένη και οικονομικά παράλυτη Πατρίδα μας.
Έτσι λοιπόν ο αγώνας των ψευδό-σοσιαλιστών του καθεστώτος και «πάλι δικαιώνεται».
Μετά από είκοσι μήνες αλλεπάλληλων καταστροφικών αποτυχιών, με όχημα το πρώτο Μνημόνιο που επεβλήθη από τις αρχές κατοχής σε αγαστή συνεργασία με το καθεστώς, οι Παπανδρέου & company έφθασαν στο απόγειο της επιτυχίας: η Ελλάδα είναι πλέον επισήμως το πρώτο κράτος-μέλος της ευρωπαϊκής «οικογένειας» που καταρρέει στην πτώχευση και αποδέχεται αμαχητί την έμπρακτη κατάργηση της εθνικής του κυριαρχίας και την υποχρεωτική άνοδο των δανειστών και τοκογλύφων στην εξουσία με πρόσχημα την «σωτηρία» του.
Ας μην χασκογελούν λοιπόν και χαριεντίζονται οι του καθεστώτος αβαθείς ανά-μηρυκάζοντας τις εκθέσεις ιδεών του κύκλου των αυλοκολάκων, των έμμισθων «δημοσιογράφων» τους και του σκοτεινού εκείνου έρποντος συνοθυλεύματος των «συμβούλων επικοινωνίας» στρατολογημένους από τις πολιτικά, ιδεολογικά, ηθικά και σημασιολογικά χρεοκοπημένες «δημοκρατικές δυνάμεις της αλλαγής».
Η τελευταία αυτή δέσμη (ελληνιστί «πακέτο») μέτρων που λαχανιασμένα τελικώς υιοθέτησαν οι ευρωπαίοι στις 21 Ιουλίου, με την καθοδήγηση κυρίως των γερμανό-γάλλων, αποβλέπει αποκλειστικά στην έστω και προσωρινή εξισορρόπηση του παραπαίοντος συστήματος της «ευρωζώνης» φορτώνοντας συγχρόνως την Ελλάδα με επιπλέον τεράστια και δυσβάστακτα δάνεια.
Με το εθνικό χρέος να καλπάζει ακατάσχετα προς το μισό τρις και την ελληνική οικονομία σε κατάσταση καθεστώτος μονάδας εντατικής παρακολούθησης, μόνον οι ολιγόμυαλοι και οι ηθελημένα αγνοούντες τα πραγματικά γεγονότα θα συνδράμουν τους καθεστωτικούς ραψωδούς στο νέο όργιο προπαγάνδας που αποβλέπει να μας πείσει ότι και πάλι «μας έσωσαν».
Τα περί «ανάσας» και «εθνικού κέρδους» εύκολα καταρρίπτονται. Οι μεν πιο ψύχραιμοι εντός της χώρας, με κομψό πράγματι τρόπο, προειδοποιούν ότι τώρα μόλις μπαίνουμε στο πραγματικό τούνελ που οδηγεί στην μακρόχρονη κατοχή της χώρας μας από εξωτερικούς οικονομικούς δυνάστες που θα εμπλακούν ακόμη και στη εξωτερική πολιτική της χώρας με Κύριος μόνον οίδε ποιες καταστροφικές επιπτώσεις.
Οι δε του εξωτερικού είτε προετοιμάζουν τις προσωπικές τους επενδύσεις για την βεβαία ανώμαλη προσγείωση των ελληνικών ομολόγων -- ήδη περιγραφομένων ως «σκουπιδιών» -- είτε προειδοποιούν ότι η αποτυχία των μνημονίων και της «διάσωσης» της Ελλάδας, με κύριο ένοχο το καθεστώς Παπανδρέου, δημιουργεί την σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι και αυτή η «διάσωση» θα έχει την τύχη της προηγούμενης: «γιατί θα πρέπει να εμπιστευθούμε τους ίδιους αυτούς ανθρώπους που απέτυχαν την τελευταία φορά να πετύχουν τώρα;»
Ας δώσουμε όμως μερικές απαντήσεις στους χειραγωγούς που βρίσκονται στη «δούλεψη» του καθεστώτος, αλλά και στον ίδιο τον «πρωθυπουργό» της ανελλήνιστης διαλέκτου και των μονότονα επαναλαμβανόμενων νηπιακών πεζοδρομιακών λογυδρίων («διαμαρτύρονται αυτοί που ξεβολεύονται», «να βάλουμε πλάτη» «καταλαβαίνω τον πόνο της ελληνικής οικογένειας, πονάω κι γω» κ.λπ.):
1)Στα περί «ανάσας»: Η προχθεσινή συμφωνία προσφέρει την επιλογή μη πληρωμής χρεολυσίων για περίπου μια δεκαετία, κάτι που χειροκροτήθηκε αμέσως από το καθεστώς ως σχεδόν η επιτυχία του αιώνα. Η καθυστέρηση αυτή της εκταμίευσης ενός συνολικού ποσού που πλησιάζει τα 150 δις ευρώ όμως δεν σημαίνει ότι τα χρεολύσια αυτά «χαρίστηκαν». Δεν χαρίστηκε τίποτε απολύτως και στον μέλλοντα χρόνο η Ελλάς θα πρέπει να βρει ή να παράξει αυτά τα 150 δις. Η «ανάσα» λοιπόν περιορίζεται στο αντίστοιχο του πνιγμένου που τον φέρνει το κύμα στο αφρό για μια τελευταία πνοή οξυγόνου πριν τον υποδεχθούν τα σκοτεινά βάθη αιωνίως.
2)«Μπήκε πάτος στο βαρέλι του χρέους»: Από που ακριβώς εξάγεται το ευφάνταστο αυτό συμπέρασμα; Καμιά απολύτως από τις αιτίες της έκρηξης του χρέους δεν έχει εξαλειφθεί και το προχθεσινό «πακέτο» προσφέρει μηδέν λύσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Όπως έχει κατ’επανάληψη υπογραμμισθεί από εγχώριους και ξένους επιστήμονες, το εθνικό χρέος θα συνεχίσει τον καλπασμό του τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2013 καταλήγοντας όχι μόνο στο «μη βιώσιμο», όπου ήδη βρίσκεται, αλλά και στο «μη εξυπηρετούμενο». Δάνεια λοιπόν προς την κατεύθυνση κάλυψης άλλων δανείων, όπως είναι αυτά του παρόντος «πακέτου», απλώς κρατάνε τον πνιγόμενο από τα μαλλιά, χωρίς να του δίνουν καν σωσίβιο. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα εξακολουθεί να σπαταλά με τον γνωστό γιγαντωμένο δημόσιο τομέα και την ακατάλυτη διαφθορά σε καθεστώς ουσιαστικής στάσης φορολογικών εσόδων λόγω της σχιζοφρενούς λιτότητας και της τραγικά αποτυχημένης «λογικής» της εσωτερικής υποτίμησης βάσει των επιταγών του παντελώς χρεοκοπημένου, πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της κυρίας Λαγκάρντ.
3)«Θωρακίστηκε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα»: Ίσως το χειρότερο ψεύδος εξ όλων αυτών τα οποία εξακοντίζει ο πληθωρικός κύριος υπουργός της οικονομίας χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μέσα στον ρητορικό του παροξυσμό. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποστεί άγριο δαρμό από τις «αγορές» και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστια -- μάλιστα ανυπέρβλητα -- προβλήματα ρευστότητας ενώ οι μετοχές τους σταθερά καταρρέουν υπό την πίεση των «αγορών». Μόνο μέσα στο 2010 έχασαν πάνω από 25 δις ευρώ σε αναχωρούσες καταθέσεις λόγω των καταστροφικών χειρισμών του καθεστώτος. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα 12,85 δις συνολικών εκροών του πρώτου τετραμήνου 2011 και όποιο άλλο ποσό μέλει για το υπόλοιπο του έτους λόγω της συνεχιζόμενης εκροής κεφαλαίων προς το εξωτερικό που πλέον εμπλέκει και μικροκαταθέτες. Αρχής γενομένης το 2012, οι δανειακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών θα πάρουν πάλι την ανιούσα χωρίς καμιά εξασφάλιση της ύπαρξης πηγών δανειακού ρευστού από οποιαδήποτε «πακέτα». Το προχθεσινό «πακέτο» προσφέρει μια ένεση περίπου 35 δις προς τις τράπεζες, οι οποίες όμως εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν συνολικό χρέος που προσεγγίζει τα 200 δις λόγω συνεχούς άντλησης βοήθειας από το ευρωσύστημα. Αποκλεισμένες από την διατραπεζική αγορά και αντιμετωπίζοντας μια ημιθανή εσωτερική οικονομία, με ένα χαρτοφυλάκιο πλήρες επισφαλών δανείων και «σκουπιδιών» ελληνικών ομολόγων, οι τράπεζες απαιτούν χωριστό «πακέτο» διάσωσης που το ευρωσύστημα δεν φαίνεται διατεθειμένο να προσφέρει. Ο κίνδυνος «πιστωτικών επεισοδίων» που θα εμπλέκουν κατ’αρχήν μικρότερες τράπεζες δεν έχει εκλείψει (και μάλλον ενισχύεται) με τους έλληνες τραπεζίτες να έχουν ήδη εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για τις επιπτώσεις της συμμετοχής ιδιωτών «επενδυτών» στην δεύτερη «διάσωση» της χώρας.
4)«Δόθηκε ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα»: Εδώ σημειώσατε «Χ». Το υποτιθέμενο «σχέδιο Μάρσαλ» της σήμερον αποτελεί μια απλώς γενικόλογο ευχή που εκφράστηκε από τους «εταίρους» προς επίρρωση της θεωρίας της «ανάπτυξης» -- αυτής της φαντασιώδους ιδέας που φαίνεται να δραπετεύει κάθε φορά που το καθεστώς κινείται προς το μέρος της (εξ ίσου θεωρητικώς). Άνευ βεβαίως «ανάπτυξης» δεν θα υπάρξουν και «πρωτογενή πλεονάσματα» για να συνεχίσουμε να ξεπληρώνουμε τους φίλους τοκογλύφους εκτός «μηχανισμού στήριξης». Πιο συγκεκριμένα όμως, το υποτιθέμενο «σχέδιο Μάρσαλ» θα χρειαστεί ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα επενδύσεων άνευ ευθέως κόστους για την Ελλάδα το οποίο απλώς δεν υφίσταται -- και μάλλον δεν θα υπάρξει. Αλλά και να υπήρχε και να εφαρμόζονταν σε απόλυτο βαθμό με αποτελεσματικά μεγέθη και ποσά, τα παράγωγα του θα ήσαν μακροπρόθεσμα και εξαρτημένα πλήρως από τον βαθμό αναπροσαρμογής και «εκσυγχρονισμού» του ίδιου του ελληνικού κράτους. Ο τελευταίος αυτός όρος και μόνον αποτελεί και το ανυπέρβλητο εμπόδιο στον δρόμο του (ακόμα υποθετικού) «Σχεδίου Μάρσαλ».
Για να ανακεφαλαιώσουμε:
-- Το προχθεσινό «πακέτο» είναι πρωτίστως μια απόπειρα των «εταίρων» μας να συμμαζέψουν τις «άκρες» των ιδίων τους οίκων και να αναβάλουν μια καταλυτική νομισματική και δημοσιονομική κρίση στον «ενωμένο» χώρο το ευρώ. Το «πακέτο» παρέχει Πύρρειο «διάσωση» στην Ελλάδα ΜΟΝΟΝ εξ αιτίας των αναπόφευκτων τριγμών που θα προκαλούσε η άμεσος κατάρρευση της, που τώρα φτιασιδώνεται ως «ελεγχομένη χρεοκοπία».
-- Το προχθεσινό «πακέτο» δεν μεταβάλει το ελληνικό χρέος σε βιώσιμο, ούτε περιστέλλει την εκρηκτική του αύξηση, ούτε αλλάζει το γεγονός του «ευτυχώς πτωχεύσαμε».
-- Το προχθεσινό «πακέτο» επιβαρύνει την χώρα με νέα δάνεια συνολικού ποσού 219 δις ευρώ πλέον των ήδη υπαρχόντων ποσού 110 δις και επιβάλει οικονομική και πολιτική κατοχή της χώρας για αόριστο χρονικό διάστημα με όλες τις επιπτώσεις στην επιβίωση μας ως ανεξάρτητης εθνικής οντότητας.
-- Το προχθεσινό «πακέτο» επιβάλει διαρκή παραλυτική λιτότητα με εγγυημένες βάναυσες «προσαρμογές» επί τη βάση διαταγών από ξένους συγκάτοικους κομισάριους, αλλά και πτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης.
-- Το προχθεσινό «πακέτο» αφήνει ανοικτό το τεράστιο θέμα των εμπράγματων εγγυήσεων που απαιτούν οι δανειστές και θέλουν να μας επιβάλουν οι γερμανό-γάλλοι.
-- Το προχθεσινό «πακέτο» τελικά επιβεβαιώνει την μακροπρόθεσμη αδυναμία της χώρας μας «να βγει στις αγορές» και την θανατηφόρο οικονομική της αναιμία και διαψεύδει παταγωδώς τους υπερφίαλους ισχυρισμούς του καθεστώτος ότι η Ελλάδα «δεν πτωχεύει».
Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι στις υπογραφές του προχθεσινού «πακέτου», ο διοικητής της κεντρικής γερμανικής τράπεζας, της παντοδύναμης Bundesbank, Jens Weideman, έσπευσε να επικρίνει το όλο σχήμα με μια εύγλωττη ανακοίνωση, η οποία, αν μη τι άλλο, περιγράφει τα αισθήματα και τις διαθέσεις των «επενδυτών» σχετικά με την «διάσωση» περί της οποίας το εδώ καθεστώς θριαμβολογεί και ούτω προδιαγράφει εν πολλοίς την εξέλιξη της -- περί της οποίας ακόμη και καθεστωτικοί παραδέχονται ότι ακόμη δεν υπάρχουν οι ακριβείς «τεχνικές λεπτομέρειες».
Άκουσες λοιπόν τα νέα πατέρα; Εμείς «ευτυχώς πτωχεύσαμε» και τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε ανενόχλητα την «ανάκαμψη» και να «αλλάξουμε τη χώρα με διάλογο».
Πηγή http://www.rieas.gr/research-areas/greek-studies-gr/1542----lr.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.