Ενταση μεταξύ Γαλλίας - Βρετανίας λόγω κρίσης

Το Παρίσι εξαπέλυσε επίθεση κατά του Λονδίνου υπό τον φόβο της υποβάθμισης
The New York Times

Στη μακρά λίστα των θυμάτων της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, προσθέστε και άλλο ένα: την Εγκάρδια Συνεννόηση μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας. Λίγες εβδομάδες μετά την άρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον να συνυπογράψει το δημοσιονομικό σύμφωνο που, σύμφωνα με τις ελπίδες των Ευρωπαίων ηγετών, θα έθετε υπό έλεγχο την κρίση χρέους, μια ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ των δύο πλευρών των Στενών της Μάγχης μετεξελίχθηκε σε ολοκληρωτικό φραστικό πόλεμο.

Οι φόβοι ότι το Παρίσι θα χάσει την άριστη αξιολόγηση (ΑΑΑ) που έχει για τα ομόλογά του εντείνονται συνεχώς στη Γαλλία. Την προηγούμενη εβδομάδα, η χώρα είχε προετοιμαστεί για μια τέτοια απόφαση, αν και ο οίκος αξιολόγησης Fitch τελικά αρκέστηκε στο να αλλάξει το πρόσημο των προοπτικών από σταθερό σε αρνητικό. Πιο πιθανή φάνηκε την προηγούμενη εβδομάδα μία υποβάθμιση από τον οίκο Standard & Poor’s, ο οποίος έχει θέσει τη Γαλλία υπό παρακολούθηση, με αρνητικό πρόσημο. Και ενώ προμηνυόταν υποβάθμιση της Γαλλίας, αξιωματούχοι στο Παρίσι άρχισαν να διατείνονται ότι η χώρα που θα πρέπει να υποβαθμιστεί είναι η Βρετανία. «Σε αυτήν την οικονομική συγκυρία, οποιοσδήποτε θα προτιμούσε να είναι Γάλλος, παρά Βρετανός», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Φρανσουά Μπαρουάν.

Η διαμάχη ξεκίνησε, ενώ ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, ετοιμάζεται για μια δύσκολη προεκλογική εκστρατεία, σε ένα γκρίζο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, τόσο για τη χώρα του όσο και για την Ευρώπη γενικότερα. Εχοντας πληγεί από την κρίση στην ήπειρο, η Γαλλία βρίσκεται πιθανότατα ήδη σε ύφεση, όπως προειδοποίησε τόσο η κυβέρνηση όσο και η κεντρική τράπεζα της χώρας, την περασμένη εβδομάδα. Η δε συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα αναμένεται να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο. Το επιχειρηματικό και καταναλωτικό κλίμα έχουν επιδεινωθεί, ενώ η ανεργία έχει κολλήσει οριακά κάτω από το 10%.

Το Παρίσι έχει υιοθετήσει μέχρι στιγμής δύο πακέτα λιτότητας από το περασμένο καλοκαίρι, σε μια προσπάθεια να μειώσει το χρόνιο δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας και να ανταποκριθεί στο αίτημα του Βερολίνου να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για την υπόλοιπη Ευρώπη. Αξιωματούχοι, επίσης, σημειώνουν ότι τα περιοριστικά μέτρα είναι απαραίτητα, ώστε να αποτραπεί η άνοδος των επιτοκίων δανεισμού της Γαλλίας, αφού οι αγορές αμφιβάλλουν όλο και περισσότερο για την ικανότητα της χώρας να πληρώσει τον λογαριασμό για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.

Ρίχνουν το επίπεδο
Η φραστική αντιπαράθεση φάνηκε να αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό από τα προαναφερθέντα προβλήματα. Τα βρετανικά ΜΜΕ, όπως ήταν αναμενόμενο, αντέδρασαν άμεσα. Ο Guardian κατηγόρησε τους Γάλλους πολιτικούς ότι ρίχνουν το επίπεδο του διαλόγου σε «σχολικό σημείο». Πάντως, και οι δύο χώρες βρίσκονται σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Μολονότι οι Γάλλοι δεν υποφέρουν σε καμία περίπτωση όσο οι Ελληνες, οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί –χώρες που δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους χωρίς τη συνδρομή των εταίρων τους–, σίγουρα η Γαλλία δεν είναι άτρωτη απέναντι στους κερδοσκόπους, που βλέπουν το αυξανόμενο χρέος της χώρας να καθιστά ευάλωτα τα ομόλογά της.

Το δημόσιο χρέος της Γαλλίας ανερχόταν σε 82,3% του ΑΕΠ το 2010, αλλά αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, ακόμη και μετά το σφίξιμο του ζωναριού. Το δημόσιο χρέος της Βρετανίας φτάνει το 75% του ΑΕΠ της και επίσης αυξάνεται ταχέως, παρά το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που πλήττει οικονομικά τη χώρα.

Στη Γαλλία, το έλλειμμα έφτασε το 7,1% του ΑΕΠ πέρυσι και ο κ. Σαρκοζί έχει δεσμευθεί να το μειώσει κάτω από 3% έως το 2013, εν μέρει μέσω αύξησης των φόρων, αλλά μέχρι στιγμής διστάζει να μιλήσει για περικοπές στις κοινωνικές παροχές, φοβούμενος πως θα πληρώσει βαρύ πολιτικό κόστος. Η επικρεμάμενη ύφεση καθιστά το δημοσιονομικό δίλημμα ακόμη χειρότερο, αφού θα επιδεινωθεί και το κοινωνικό κόστος της λιτότητας και θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα. «Τα νέα είναι άσχημα για τους πολίτες, αφού η ανεργία θα αυξηθεί και πολλές εταιρείες θα χρεοκοπήσουν», λέει ο Jean-Paul Fitoussi, καθηγητής Οικονομικών στο Institut d’‚tudes Politiques του Παρισιού.