Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Ο νέος ρόλος της Γερμανίας

Των Judy Dempsey και Stephen Castle
The New York Times 



Καθώς η καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, ταξίδευε προς τις ΗΠΑ για μια σειρά από συναντήσεις σ' ολόκληρη τη χώρα, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι της θεωρούν ότι έχει μεταβληθεί σ' έναν αρχηγό κράτους με πολλές επιφυλάξεις όσον αφορά τον παραδοσιακό ρόλο του γερμανικού έθνους ως ταμία της Γηραιάς Ηπείρου και εκφραστή της πολυμέρειας. «Στο παρελθόν, η Γερμανία μοίραζε απλόχερα στην Ευρώπη», λέει ο αναλυτής για ζητήματα Οικονομίας και Ευρωπαϊκής Πολιτικής του τμήματος Ερευνών της Deutsche Bank, Νικολάους Χάινεν. «Υπήρχε κοινωνική συναίνεση λόγω του τεράστιου οικονομικού κέρδους από την εσωτερική αγορά», εξηγεί ο ίδιος.

«Σήμερα, ωστόσο, καθώς η γενιά του πολέμου αποχωρεί και η Γερμανία αντιλαμβάνεται καθημερινά τον νέο της ρόλο στην Ευρώπη, η συναίνεση έχει πάψει να υφίσταται τόσο στην καγκελαρία, όσο και στο εκλογικό σώμα», καταλήγει ο κ. Χάινεν.

Η μεταπολεμική Γερμανία σφυρηλάτησε τη διεθνή της νομιμοποίηση στην «γκρίζα συλλογική ταυτότητα» των προπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό την κ. Μέρκελ η τάση στο Βερολίνο είναι να επιβάλει πολιτική αντί να αποζητεί την συναίνεση.

Πρόκειται για κάτι που διαφάνηκε για πρώτη φορά ξεκάθαρα στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης, όταν η κ. Μέρκελ «πολέμησε» με νύχια και με δόντια προκειμένου να αποτρέψει κάθε πιθανότητα προώθησης ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου διάσωσης. Τελικά, οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν να δανείσουν στην Ελλάδα 30 δισ. ευρώ, αλλά ακόμα και τότε η Γερμανία έσπευσε να καταστήσει σαφές με κάθε τρόπο ότι το πακέτο βοήθειας δεν συνεπάγεται «ειδικές χάρες» προς την Αθήνα.

Η αλλαγή στάσης των Γερμανών, παρά ταύτα, έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτή και στους διαδρόμους των κέντρων εξουσίας των Βρυξελλών, όπου παραδοσιακά παίζεται το πραγματικό παιχνίδι της ευρωπαϊκής πολιτικής. Το Βερολίνο τονίζει διαρκώς προς κάθε κατεύθυνση ότι το βάρος της Ευρώπης που κουβαλάει στις πλάτες του είναι υπερβολικό, αποδυναμώνοντας με τον τρόπο αυτό το σκεπτικό λειτουργίας της Ε.Ε. κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Μετά την ενοποίηση

Από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου πριν από είκοσι χρόνια, η Γερμανία όχι μόνο απορρόφησε το πρώην κομμουνιστικό, ανατολικό της τμήμα, αλλά έφερε εις πέρας σημαντικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Μπορεί η πρώην Δυτική Γερμανία να είχε όλη την καλή διάθεση να χρηματοδοτήσει τη διεύρυνση της Ε.Ε., το νέο έθνος, ωστόσο, που προέκυψε με την επανένωση της χώρας αντιμετωπίζει την κατάσταση υπό διαφορετικό πρίσμα.

«Η Γερμανία είναι πλέον φτωχότερη απ' ό,τι στο παρελθόν», τονίζει το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τις Διεθνείς Σχέσεις, Τόμας Κλάου. «Οι επιτυχίες της χώρας ως μηχανή εξαγωγών δεν αμφισβητείται, αλλά το κατά κεφαλήν εισόδημα έχει μειωθεί και η φτώχεια αποτελεί πλέον σημαντικό παράγοντα, κάτι που δεν ίσχυε στην περίοδο πριν από την επανένωση», προσθέτει ο ίδιος. «Το έθνος υποχρεώθηκε να πιει ένα πολύ πικρό φάρμακο προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παγκοσμιοποίησης», εξηγεί ο κ. Κλάου. Η κατάσταση, λοιπόν, ήταν σαφώς διαφορετική τις ημέρες του Χέλμουτ Κολ, του συντηρητικού καγκελαρίου που ηγήθηκε της επανένωσης και ο οποίος θεωρείται εκ των υπερμάχων της ευρωπαϊκής διεύρυνσης. Ο κ. Κολ ήταν εκείνος που συμφώνησε ότι το μάρκο -το λατρεμένο νόμισμα των Γερμανών- έπρεπε να θυσιαστεί στον βωμό ενός ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.

Αλλαγή γενεών

Λέγεται ότι η διαφοροποίηση του ρόλου της Γερμανίας, αντικατοπτρίζει την αλλαγή σκυτάλης μεταξύ δύο γενιών. Εκείνος που ξεκίνησε να χαράζει τη νέα ρότα ήταν ο διάδοχος του κ. Κολ στην καγκελαρία, ο Σοσιαλδημοκράτης, Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ως ηγέτης ήταν λιγότερο αφοσιωμένος στην Ευρώπη και πιο αποφασισμένος να προασπιστεί το εθνικό συμφέρον στις Βρυξέλλες. Η γαλουχημένη στην Ανατολική Γερμανία, κ. Μέρκελ υπεραμύνεται με ακόμα μεγαλύτερο σθένος τα συμφέροντα της χώρας, στρέφοντας παράλληλα την προσοχή της από τη μεταπολεμική συμμαχία με τη Γαλλία στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη. «Αν παρατηρήσετε τις αλλαγές στη Γερμανία από τον Κολ στον Σρέντερ και από εκεί στη Μέρκελ, θα αντιληφθείτε ότι και η ευρωπαϊκή πολιτική πέρασε σταδιακά από τα χέρια των οραματιστών σ' αυτά των τεχνοκρατών», σχολιάζει ο κ. Χάινεν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.