Μήνυμα Ταλιμπάν σε Αμερική και Χαμίντ Καρζάι

Η παράτολμη επίθεση στην Καμπούλ δημιουργεί αβεβαιότητα και ερωτηματικά

The Economist

Η τρομοκρατία και το αντάρτικο χρησιμοποιούνται συχνά με πρόθεση δημιουργίας ενός μακάβριου θεατρικού. Ετσι, λοιπόν, στις 18 Ιανουαρίου, ομάδες Αφγανών μαχητών και βομβιστών αυτοκτονίας ξεγλίστρησαν ανάμεσα από τα φυλάκια ελέγχου στα προάστια της Καμπούλ και άνοιξαν τις πύλες της κολάσεως στην καρδιά της πρωτεύουσας. Χτύπησαν, μάλιστα, τη στιγμή που ο πρόεδρος του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, παρακολουθούσε την τελετή ορκωμοσίας των μελών της νέας του κυβέρνησης. Μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα, οι ξένοι υπήκοοι οδηγούνταν στην «ασφάλεια» του ξενοδοχείου Serena, το οποίο υπήρξε στόχος δύο επιθέσεων στο πρόσφατο παρελθόν. Πυκνός καπνός αναδυόταν από το εμπορικό κέντρο, τη στιγμή που οι Ταλιμπάν μετέδιδαν σε πραγματικό χρόνο μέσω του Διαδικτύου την εξέλιξη της επιχείρησης, δίχως να παραλείπουν τα σχόλια για την πρόοδο των «επίδοξων μαρτύρων».

Κατά πολλούς τρόπους, αυτή ήταν η πλέον παράτολμη επίθεση στην πρωτεύουσα στην περίοδο μετά την επέμβαση των Αμερικανών (2001) – μια πράξη ένοπλης προπαγάνδας με στόχο να καταστεί σαφές προς όλες τις πλευρές ότι ούτε ο κ. Καρζάι ούτε οι ξένοι του υποστηρικτές είναι σε θέση να προστατεύσουν το κέντρο της Καμπούλ.

Δεν ήταν, φυσικά, η αρχή που επιθυμούσε για τη νέα του κυβέρνηση ο κ. Καρζάι, ιδιαίτερα από τη στιγμή που η αντίστροφη μέτρηση για την κρίσιμη σύνοδο για το Αφγανιστάν, η οποία θα διεξαχθεί την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο, είχε ήδη αρχίσει. Παράλληλα, η επίθεση δημιουργεί ερωτηματικά όσον αφορά τη βεβαιότητα του διοικητή του αμερικανικού στρατού στο Αφγανιστάν, Στάνλεϊ Μακρίσταλ, ότι «το ρεύμα στρέφεται ήδη κατά των Ταλιμπάν», δεδομένου μάλιστα ότι η ανάπτυξη των πρώτων εκ των 40.000 ενισχύσεων έχει ξεκινήσει.

Εξετάζοντας τις λεπτομέρειες της επίθεσης, εντούτοις, προκύπτουν και μερικές χαραμάδες φωτός. Κατ’ αρχάς, οι αφγανικές υπηρεσίες ασφαλείας φαίνεται ότι είχαν ενημερωθεί για τα σχέδια των Ταλιμπάν, με αποτέλεσμα στρατός και αστυνομία να βρίσκονται σε επιφυλακή. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι ένοπλοι κατόρθωναν να εισβάλλουν σε ξενοδοχεία και κυβερνητικά κτίρια, αυτήν τη φορά απωθήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας.


Τα σχέδια

Οι φρουροί της κεντρικής τράπεζας, του πρώτου κτιρίου που δέχτηκε επίθεση, αναγνώρισαν και εξουδετέρωσαν εγκαίρως τον βομβιστή αυτοκτονίας. Λίγο αργότερα, οι ίδιοι φρουροί σκότωσαν έναν ακόμα τρομοκράτη, ο οποίος προσπαθούσε να «ρίξει» ένα παγιδευμένο με εκρηκτικά ασθενοφόρο σε οποιονδήποτε σημαντικό στόχο. Οι επιτιθέμενοι στράφηκαν στη συνέχεια σε κινηματογράφους και εμπορικά κέντρα.

Και σε αυτές τις περιπτώσεις, ωστόσο, περιορίστηκαν από τους άνδρες των αφγανικών δυνάμεων ασφαλείας. Το σημαντικότερο, δε, είναι ότι οι Αφγανοί τα κατάφεραν μόνοι τους, καθώς τα νατοϊκά στρατεύματα συμμετείχαν ελάχιστα στις μάχες.

Το γεγονός αναμένεται να αυξήσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του στρατηγού Μακρίσταλ, στα σχέδια του οποίου για τη σταθεροποίηση του Αφγανιστάν οι εγχώριες δυνάμεις διαδραματίζουν ζωτικής σημασίας ρόλο. Σήμερα ο αφγανικός στρατός αποτελείται από 134.000 άνδρες. Ο Αμερικανός στρατηγός, ωστόσο, θεωρεί ότι ο αριθμός αυτός πρέπει να αυξηθεί στις 400.000 μέχρι το 2013. Πέρυσι, οι διοικητές δυσκολεύονταν να στρατολογήσουν νέα μέλη. Φέτος, όμως, η αύξηση του μηνιαίου μισθού των στρατιωτών από 120 σε 165 δολάρια το μήνα έφερε το επιθυμητό για τους Αμερικανούς αποτέλεσμα. Δεδομένου, πάντως, ότι ο πρόεδρος Ομπάμα έχει δηλώσει πως η μείωση της αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης στο Αφγανιστάν θα αρχίσει από τον Ιούλιο του 2011, το μέγεθος και η αποτελεσματικότητα των τοπικών δυνάμεων ασφαλείας θεωρούνται καθοριστικά.

Εξ ου και ο στρατηγός Μακρίσταλ περιμένει από τους συμμετέχοντες στη σύνοδο του Λονδίνου να εγκρίνουν τα κονδύλια για την αύξηση της δύναμης του αφγανικού στρατού από 134.000 σε 171.000 άνδρες μέχι τον Οκτώβριο του 2011, και εκείνης της αστυνομίας από 94.000 σε 134.000 κατά την ίδια περίοδο.

Η χρηματοδότηση

Στην ίδια σύνοδο αναμένεται να εγκριθεί και η χρηματοδότηση του προγράμματος για την επανένταξη των χαμηλού και μεσαίου βαθμού Ταλιμπάν στο κοινωνικό σύνολο.

Το σχέδιο προβλέπει την προσφορά θέσεων εργασίας, καθώς και την παροχή προστασίας, όχι μόνο από τους Ταλιμπάν, αλλά και από τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ. Ο κ. Καρζάι αναφέρεται συχνά στην προοπτική της εθνικής συμφιλίωσης, πλην όμως, οι Αμερικανοί δεν φέρονται διατεθειμένοι να προσεγγίσουν τους Ταλιμπάν πριν οι νατοϊκές δυνάμεις αποκτήσουν το πάνω χέρι στον πόλεμο.

Εχοντας, επιτέλους, στη διάθεση τα επιπλέον στρατεύματα, ο στρατηγός Μακρίσταλ πιστεύει ότι σύντομα θα είναι σε θέση να επεκτείνει προς το Νότο τις περιοχές ελέγχου της κυβέρνησης. Οι Ταλιμπάν, από την πλευρά τους, αναμένονται να εντείνουν τις επιθέσεις στα αστικά κέντρα, ευελπιστώντας ότι θα πλήξουν το ηθικό των στρατιωτών του ΝΑΤΟ, καθώς και των μελών των αφγανικών δυνάμεων ασφαλείας.

Η μικρή δυναμική της κυβέρνησης Καρζάι, βέβαια, αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Μετά το σκάνδαλο της εκλογικής νοθείας στις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου, ο κ. Καρζάι ταπεινώθηκε κατ’ επανάληψιν από το Κοινοβούλιο, το οποίο απορρίπτει τη μία πίσω από την άλλη τις προτάσεις του αναφορικά με τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου. Την ίδια στιγμή, η διαφθορά εξελίσσεται σε ανυπέρβλητο εμπόδιο στην προσπάθεια της κυβέρνησης να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΟΗΕ, οι μισοί Αφγανοί φέρονται να έχουν δωροδοκήσει αξιωματούχο προκειμένου να διεκπεραιώσουν κάποια υπόθεσή τους. Για την πλειονότητα των Αφγανών, μάλιστα, η διαφθορά και η ανεργία θεωρούνται σημαντικότερες προκλήσεις από την ασφάλεια. Η διαφθορά διαβρώνει τη νομιμότητα της κυβέρνησης Καρζάι. Αν ο ίδιος δεν κάνει κάτι γι’ αυτό, η επίλυση κάποιων άλλων προβλημάτων θα καταστεί αδύνατη.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr