Taquiyya: Το ιερό όπλο του Ισλάμ

Μιχάλης Ι. Παπαθεράποντος

Η επίθεση αυτοκτονίας στις 30 Δεκεμβρίου στο Αφγανιστάν άφησε νεκρούς 7 μυστικούς πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών. Η CIA διαθέτει το καλύτερα εκπαιδευμένο προσωπικό, που έχει στη διάθεση του τα πλέον σύγχρονα και αποτελεσματικά εργαλεία υψηλής τεχνολογίας. Το κτύπημα του Ιορδανού, διπλού πράκτορα, σίγουρα προκάλεσε προβληματισμό και σε άλλες μυστικές υπηρεσίες, αφού οι τρομοκράτες δεν διαθέτουν αντάξια υποδομή και τεχνολογική υποστήριξη. Ο Ιορδανός πράκτορας, έδινε πληροφορίες στους Αμερικανούς κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους, και την κατάλληλη στιγμή σκόρπισε τον θάνατο, προκαλώντας ισχυρό πλήγμα στο γόητρο της CIA. Παρόμοιο γεγονός συνέβη και το 1984 όταν ο Ali Mohammad, ο εκπαιδευτής του Bin Laden, εργάστηκε για την CIA και κατάφερε να καταταγεί στον Αμερικανικό στρατό. Ο Ali εκπαίδευε παράλληλα ισλαμιστές τρομοκράτες και οργάνωσε τρομοκρατικές επιχειρήσεις στις Αμερικανικές πρεσβείες στην Κένυα και Τανζανία. Αυτά είναι παραδείγματα ισλαμιστών οι οποίοι λειτουργούσαν μέσα σε αντίθετα ιδεολογικά και θρησκευτικά ρεύματα, καταπιέζοντας τα πραγματικά τους αισθήματα. Πρόσφατα, είχαμε και το παράδειγμα του Αμερικανού στρατιώτη μουσουλμανικής καταγωγής, Nidal Malik Hasan, ο οποίος σκότωσε 13 συναδέλφους του.

Η τεχνική της εξαπάτησης
Η διείσδυση του Ιορδανού πράκτορα έγινε με βάση του δόγματος της Taquiyya, ή απλώς της εξαπάτησης, το οποίο είναι επιτρεπτό με βάση την Ισλαμική παράδοση (Σούνα) και τον Ισλαμικό κώδικα ηθικής. Ιστορικά, η εξαπάτηση γεννήθηκε στην Κουλτούρα των Σιιτών μουσουλμάνων, οι οποίοι ήταν μειοψηφία σε σχέση με τους Σουνίτες, που και μέχρι σήμερα υπερτερούν στον Ισλαμικό κόσμο. Επιβαλλόταν, να αποκρύψουν την ταυτότητα τους και παρουσιάζονταν στον έξω κόσμο ως Σουνίτες, ακολουθώντας τις παραδόσεις της πλειοψηφίας, ενώ κατά βάθος διατηρούσαν αταλάντευτη την πίστη τους. Αυτό χαρακτηρίζεται και ως αμυντική εξαπάτηση αφού στόχος είναι η αυτοσυντήρηση και επιβίωση, κυρίως σε περιόδους ειρήνης. Υπάρχει όμως και η επιθετική εξαπάτηση η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο για την επιβολή του Ισλάμ ως τη μόνη οικουμενική αλήθεια.


Ο ίδιος ο προφήτης Μοχάμεντ χρησιμοποίησε την εξαπάτηση στη μάχη του al-Ahzab, το 627 μ.χ., χρησιμοποιώντας τις διαπραγματεύσεις για να κερδίζει χρόνο, και τον νέο-προσυλυτισμενο Nuaym ibn Masud από το απέναντι στρατόπεδο για να προκαλεί σύγχυση και διχασμό στους αντιπάλους. ‘Έτσι, ο Μοχάμεντ κατάφερε να υπερασπιστεί και να διασώσει τον Ισλαμισμό στα πρώτα του βήματα, με μόνο 3,000 στρατό, ενώ είχε απέναντι του ένα στρατό των 10,000 αντρών. Η ζωή και ο λόγος του Μοχάμεντ αποτελούν την ισλαμική παράδοση και αναπόφευκτα η Taquiyya είναι αποδεκτή για την επιβίωση, αλλά και υπερίσχυση του Ισλάμ . Όταν οι Μουσουλμάνοι είναι σε κατάσταση αδυναμίας και άμυνας μπορούν να προσποιούνται, αλλά και όταν είναι δυνατοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν την εξαπάτηση για επίτευξη των στόχων τους, που πρέπει να είναι η επικράτηση του Ισλάμ ως η μόνη οικουμενική θρησκεία. Ο κώδικας ηθικής στο Ισλάμ είναι διαφορετικός από ότι στον Χριστιανικό κόσμο όπως και σε άλλα θέματα, κάνοντας την αντίληψη περί Ισλάμ αρκετά δυσνόητη για τους Χριστιανούς.

Διαρκής πόλεμος και ειρήνη
Η Ισλαμική παράδοση χωρίζει τον κόσμο, σε κόσμο της ειρήνης (Dar al Salam)όπου επικρατεί το Ισλάμ, και ο κόσμος του πολέμου (Dar al Harb) όπου υπάρχουν οι άπιστοι. Έτσι, εφόσον υπάρχουν διάφορες άλλες θρησκείες, για το Ισλάμ υπάρχει διαρκής σύγκρουση αλλά και ανάγκη για επικράτηση της ειρήνης, δηλαδή επιβολής του Ισλάμ. Η λογική της επιβολής αυτής γίνεται με θεάρεστο τρόπο, δηλαδή δεν προσηλυτίζεται ο κόσμος, αλλά απελευθερώνεται από την ψυχική του δουλεία μακριά από το Ισλάμ. Η χρησιμοποίηση της εξαπάτησης έχει θετικό χαρακτήρα, αφού η Ισλαμική ηγεμονία θα ωφελήσει περισσότερο τους μη-Μουσουλμάνους. Παρόλο που ο Ισλαμικός νόμος δηλώνει ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται, υπάρχουν παράθυρα που μπορούν οι Μουσουλμάνοι να χρησιμοποιούν, ιδιαίτερα στη σχολή των Χανάφι, όπου οι Μουσουλμάνοι ηγέτες μπορούν να καταργούν τις συμφωνίες αν μπορούν να κερδίσουν κάτι καλύτερο για το Ισλάμ. Για αυτό, οι δυτικοί έχουν κάθε λόγο να αμφιβάλλουν τις ειρηνικές προθέσεις του Ιρανού προέδρου σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Εξάλλου, οι νομικές συμφωνίες θεωρούνται κατώτερου επιπέδου αφού γίνονται μεταξύ ανθρώπων, και πολιτειακών συστημάτων, ενώ η εξυπηρέτηση του Ισλάμ είναι το θέλημα του Θεού και αποτελεί το ύψιστο αγαθό. Οι φιλοφρονήσεις στο δυτικό κόσμο και η ανθρώπινη συναναστροφή είναι δευτερεύων στοιχεία, όπως και ο δυτικός ορθολογισμός για το τι είναι ορθό ή λάθος, αφού λέγεται ότι η διδασκαλία του Ισλάμ παρέχει τον απόλυτο ορθολογισμό.