John Heilemann και Mark Halperin
GAME CHANGE
HarperCollins Publishers, 2010
Του Jacob Heilbrunn
The New York Times Book Review
Τον Ιούνιο του 2006, ο Χάρι Ριντ, πρόεδρος της Αμερικάνικης βουλής, όλως ξαφνικά κάλεσε τον Μπαράκ Ομπάμα – τότε νεοεκλεγέντα βουλευτή – σε μια συνάντηση. Ο Ομπάμα που είχε καλές αλλά όχι στενές σχέσεις με τον Ριντ, προτού πάει στο γραφείο του Ριντ είπε στο δικό του σύμβουλο τύπου, Ρόμπερτ Γκίμπς: «αναρωτιέμαι τι κάναμε λάθος». Στο γραφείο του Ριντ, ο τελευταίος δεν μασούσε τις λέξεις: «Δεν πρόκειται να φτάσεις πουθενά εδώ». Μετά την διάλεξη, ο Γκίμπς τον ρώτησε αν όντως έγινε κανένα λάθος. Κανένα λάθος, απάντησε ο Ομπάμα. «Ο Χάρι με θέλει να τρέξω για Πρόεδρος.»
Ο Χάιλμαν, αρθρογράφος του περιοδικού «Νιού Γιόρκ», και ο Χάλπερλιν, πρώτος στη τάξη πολιτικός αναλυτής για το περιοδικό «Τάιμ», έχουν πάρει εκατοντάδες συνεντεύξεις προσπαθώντας να συντάξουν την ιστορία του παρασκηνίου των εκλογικών καμπανιών του 2008 – περισσότερο αποτελούμενης από σύντομα χρονογραφήματα και παρασκηνιακά κουτσομπολιά, παρά ανάλυση. Αλλά αν ο ζωηρός τους απολογισμός προσφέρει μόνο μερικό από το πλαίσιο της ανέλιξης του Ομπάμα, προσφέρει μια ζωντανή περιγραφή του τρόπου με τον οποίο τα μεγάλα και μικρά ελαττώματα του χαρακτήρα προκάλεσαν την αυτοκαταστροφή των αντιπάλων του. Το αφήγημα δίνει επίσης περαιτέρω υπόσταση και στο γνωστό επιχείρημα ότι μια προεκλογική προεδρική καμπάνια εμπεριέχει και ένα καθοριστικό τεστ ως προς την ικανότητα του υποψηφίου να κυβερνήσει: «Ο υποψήφιος πρέπει να σταθεί στο προσκήνιο και να πολεμήσει για να παραμείνει εκεί».
Η Κλίντον δεν ανέμενε τέτοιο άθλο. Αντ’αυτού περίμενε να κάνει περίπατο στους προκριματικούς και να χτίσει μια αξεπέραστη απόσταση από τον όποιο δεύτερο. Χωρίς ενθουσιασμό, στην πρώτη μάχη της καμπάνιας στην Αιόβα, προσπάθησε να αποφύγει τις διανυκτερεύσεις εκεί. Έκανε παράπονα για τα εκεί ξενοδοχεία και απέφευγε να παίρνει στο τηλέφωνο τοπικούς πολιτικάντηδες – είχε μάλιστα κλείσει το τηλέφωνο σε ένα από αυτούς όταν είπε ότι αμφιταλαντευόταν μεταξύ της και ενός άλλου υποψηφίου. Υπήρχαν όμως και άλλες δυσκολίες. Μέρες μόνο μετά την εγκατάσταση του σε νέο σπίτι στη Νέα Υόρκη, ο Κλίντον βρέθηκε να συχνάζει σε ένα τοπικό καφέ, «’κουβεντιάζοντας’ με μαμάδες-οικοκυρές που ερχόντουσαν εκεί με το γιόγκα τους...». Αυτό και το «η καμπάνια του Ομπάμα είναι όνειρο θερινής νυκτός» υποχρέωσαν την Κλίντον να διοργανώσει «Δωμάτιο Πολέμου μέσα σε ένα Δωμάτιο Πολέμου».
Όσο σκληροί ήταν με τους δημοκρατικούς, οι Χάιλμαν και Χάλπεριν είναι όμως και με τους Μακέιν, ακόμα ένα ζευγάρι σε εμπόλεμη κατάσταση: τσακωνόντουσαν μπροστά από τρίτους και με την Άνοιξη του 2007 είχαν κιόλας κυκλοφορήσει φήμες η Σίντυ Μακέιν διατηρούσε μια μακρά διαρκείας εξωσυζυγική σχέση με ένα άντρα που την ακολουθούσε δημόσια στην Αριζόνα. Υφίσταντο επίσης και υποθέσεις για μια σχέση μεταξύ του υποψηφίου με μια Βίκυ Άισμαν, μεσάζοντα στη Ουάσινγκτον. Κανένας επίσης δεν τον έπεισε να αποφύγει την...Σάρα Πέιλιν: «Η επιλογή του ήταν τόσο βιαστική όσο και επικίνδυνη». Η τελευταία ενώ αρχικά ήταν ενθουσιώδης για την εξωτερική πολιτική στο τέλος την πρόδωσε η απειρία της». «Θέλω να κάνω ότι θέλω να κάνω» είπε σε μια δημοσιογράφο...
Στο «Game Change» ο Ομπάμα προκύπτει ως ο πλέον δεκτικός, πειθαρχημένος και σε πολλούς τομείς πιο συντηρητικός των υποψηφίων. Η άψογη ομάδα που συνέταξε και το άψογο πορτραίτο που δημιούργησε τον κατέστησαν αλεξίσφαιρο κατά τον πόλεμο δολιοφθοράς των προεκλογικών.
Αλλά στο τέλος, σημειώνουν οι συγγραφείς, τίποτα απ’όλα αυτά δεν εξηγούν την επιτυχία του. Όπως δήλωσε και η Κλίντον τον Σεπτέμβρη του 2008: «Ο Θεός τον θέλει να νικήσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.