Laurence Bergreen
Colombus: The Four Voyages
Viking, 2011
Του Ian W. Toll
The New York Times Book Review
Μέσα στα περίπου 5.000 χρόνια καταγραμμένης ιστορίας της ανθρωπότητας, μόλις και μετά βίας ένας αριθμός έχει προκαλέσει τόση πολλή διαμάχη. Κάθε δεύτερη Δευτέρα του Οκτώβρη, τα γνωστά επιχειρήματα ξαναζωντανεύουν. Ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο οποίος ανακάλυψε δεύτερη φορά την Αμερική, ήταν ένας οραματιστής εξερευνητής. Ήταν υπεύθυνος για μια γενοκτονία. Ήταν σαν χριστιανός μεσσίας. Ήταν ένας άσπλαχνος άνθρωπος που ήθελε να έχει σκλάβους να τον υπηρετούν. Ήταν ένας λεοντόκαρδος ναυτικός, ένας λεηλατητής, ένας σωστός καπετάνιος, ένας απελευθερωτής των καταπιεσμένων φυλών, ένας απατεώνας. Στο βιβλίο του «Columbus», ο Laurence Bergreen, ο συγγραφέας διάφορων βιογραφιών, επιτρέπει στο περιεχόμενο του βιβλίου να αναπτύξει όλες αυτές τις θεωρίες. Αλλά, ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν, κατά πρώτο λόγο, ένα τρομερά ενδιαφέρον άτομο - λαμπρό, τολμηρό, παρανοϊκό, ναρκισσιστικό, άσπλαχνο και (στο τέλος) βαθειά δυστυχισμένο.
Γεννημένος στη Γένοβα, ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας θαλασσοπόρος εξερευνητής, χαρτογράφος, ναύαρχος και αντιβασιλιάς. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές ενδείξεις προκολομβιανής επαφής της Αμερικής με άλλες ηπείρους και είναι θέμα συζήτησης αν μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι «ανακαλύπτει» μια ήπειρο η οποία κατοικείται ήδη από γηγενείς ή μη λαούς, ο Κολόμβος συχνά πιστώνεται με την ανακάλυψη της Αμερικής, καθώς το ταξίδι του σημείωσε την έναρξη ενός βίαιου αποικισμού της Νέας Γης, όπως αποκαλούνταν εναλλακτικά η αμερικανική ήπειρος. Αξιοσημείωτο είναι επίσης και το ότι ο ίδιος ποτέ δεν έφτασε στην ενδοχώρα της ηπείρου, αλλά σε νησιά διάσπαρτα κοντά σε αυτή.
Πραγματοποίησε τέσσερα ταξίδια σε αμερικάνικα εδάφη. Η πρώτη του εκστρατεία ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου του 1492, από το λιμάνι «Πάλος ντε λα Φροντέρα» φθάνοντας στο «Γουαναχάνι» Guanahani (στις σημερινές Μπαχάμες) στις 12 Οκτωβρίου 1492. Το κράτος Κολομβία στη Ν. Αμερική και ο αστεροειδής 327 Κολομβία (327 Columbia), που ανακαλύφθηκε το 1892, πήραν το όνομά τους από τον διάσημο αυτό θαλασσοπόρο.
Ο Χριστόφορος Κολόμβος παρουσιάζεται μέσα από αυτές τις σελίδες ως πολύ θαρραλέος αλλά λιγότερο ηρωικός. Στις συναλλαγές του με τον ισπανικό θρόνο, ήταν υπερβολικός. Στη στάση του απέναντι στους Ινδούς, όμως, κανένα σχέδιο δεν υπήρχε. Στην αρχή, ο Κολόμβος τους βρήκε καλοσυνάτους ανθρώπους, θετικά περίεργους και γενναιόδωρους. Αλλά η προδοσία ήταν ένα επαναλαμβανόμενο θέμα, και μεταξύ των Ευρωπαίων και των Ινδών. Ακόμα και όταν οι σχέσεις φαίνονταν να είναι φιλικές, τα ξεσπάσματα άγριας βίας ήταν ένας χρόνιος κίνδυνος. Οι πιο τρομακτικοί άνθρωποι στις Αντίλλες ήταν οι «Caribs», σαδιστές κανίβαλοι οι οποίοι ταξίδευαν στα κανό από νησί σε νησί προς αναζήτηση φρέσκου κρέατος. «Τρώνε ανθρώπινη σάρκα και παιδιά, ακόμα και ευνουχισμένα άτομα τα οποία κρατούν και ταΐζουν για να παχύνουν πριν τα φάνε», έγραψε ένας Ευρωπαίος. «Τους αποκαλούν κανίβαλους». Μην το αφήστε ποτέ να ειπωθεί ότι οι προ-Κολόμβου Αμερικανοί ήταν ξένοι στην τόσο μεγάλη σκληρότητα.
Οι Ευρωπαίοι παρακινήθηκαν από τη σφοδρή επιθυμία τους για δόξα, για κατάκτηση, για τις γυναίκες και προ πάντων για το χρυσό. Όταν οι Ινδοί είχαν το χρυσό ήταν αναγκασμένοι να το αφήσουν και όταν δεν είχαν, αναγκάστηκαν να το κυνηγήσουν. Μεταξύ των Taino της Hispaniola, ο Κολόμβος θέσπισε ένα σύστημα φόρου, που απαιτούσε από κάθε ενήλικο να καταβάλει μια διευκρινισμένη ποσότητα χρυσού. Σε διαφορετική περίπτωση, η ποινή ήταν ο θάνατος.
Colombus: The Four Voyages
Viking, 2011
Του Ian W. Toll
The New York Times Book Review
Μέσα στα περίπου 5.000 χρόνια καταγραμμένης ιστορίας της ανθρωπότητας, μόλις και μετά βίας ένας αριθμός έχει προκαλέσει τόση πολλή διαμάχη. Κάθε δεύτερη Δευτέρα του Οκτώβρη, τα γνωστά επιχειρήματα ξαναζωντανεύουν. Ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο οποίος ανακάλυψε δεύτερη φορά την Αμερική, ήταν ένας οραματιστής εξερευνητής. Ήταν υπεύθυνος για μια γενοκτονία. Ήταν σαν χριστιανός μεσσίας. Ήταν ένας άσπλαχνος άνθρωπος που ήθελε να έχει σκλάβους να τον υπηρετούν. Ήταν ένας λεοντόκαρδος ναυτικός, ένας λεηλατητής, ένας σωστός καπετάνιος, ένας απελευθερωτής των καταπιεσμένων φυλών, ένας απατεώνας. Στο βιβλίο του «Columbus», ο Laurence Bergreen, ο συγγραφέας διάφορων βιογραφιών, επιτρέπει στο περιεχόμενο του βιβλίου να αναπτύξει όλες αυτές τις θεωρίες. Αλλά, ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν, κατά πρώτο λόγο, ένα τρομερά ενδιαφέρον άτομο - λαμπρό, τολμηρό, παρανοϊκό, ναρκισσιστικό, άσπλαχνο και (στο τέλος) βαθειά δυστυχισμένο.
Γεννημένος στη Γένοβα, ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας θαλασσοπόρος εξερευνητής, χαρτογράφος, ναύαρχος και αντιβασιλιάς. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές ενδείξεις προκολομβιανής επαφής της Αμερικής με άλλες ηπείρους και είναι θέμα συζήτησης αν μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι «ανακαλύπτει» μια ήπειρο η οποία κατοικείται ήδη από γηγενείς ή μη λαούς, ο Κολόμβος συχνά πιστώνεται με την ανακάλυψη της Αμερικής, καθώς το ταξίδι του σημείωσε την έναρξη ενός βίαιου αποικισμού της Νέας Γης, όπως αποκαλούνταν εναλλακτικά η αμερικανική ήπειρος. Αξιοσημείωτο είναι επίσης και το ότι ο ίδιος ποτέ δεν έφτασε στην ενδοχώρα της ηπείρου, αλλά σε νησιά διάσπαρτα κοντά σε αυτή.
Πραγματοποίησε τέσσερα ταξίδια σε αμερικάνικα εδάφη. Η πρώτη του εκστρατεία ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου του 1492, από το λιμάνι «Πάλος ντε λα Φροντέρα» φθάνοντας στο «Γουαναχάνι» Guanahani (στις σημερινές Μπαχάμες) στις 12 Οκτωβρίου 1492. Το κράτος Κολομβία στη Ν. Αμερική και ο αστεροειδής 327 Κολομβία (327 Columbia), που ανακαλύφθηκε το 1892, πήραν το όνομά τους από τον διάσημο αυτό θαλασσοπόρο.
Ο Χριστόφορος Κολόμβος παρουσιάζεται μέσα από αυτές τις σελίδες ως πολύ θαρραλέος αλλά λιγότερο ηρωικός. Στις συναλλαγές του με τον ισπανικό θρόνο, ήταν υπερβολικός. Στη στάση του απέναντι στους Ινδούς, όμως, κανένα σχέδιο δεν υπήρχε. Στην αρχή, ο Κολόμβος τους βρήκε καλοσυνάτους ανθρώπους, θετικά περίεργους και γενναιόδωρους. Αλλά η προδοσία ήταν ένα επαναλαμβανόμενο θέμα, και μεταξύ των Ευρωπαίων και των Ινδών. Ακόμα και όταν οι σχέσεις φαίνονταν να είναι φιλικές, τα ξεσπάσματα άγριας βίας ήταν ένας χρόνιος κίνδυνος. Οι πιο τρομακτικοί άνθρωποι στις Αντίλλες ήταν οι «Caribs», σαδιστές κανίβαλοι οι οποίοι ταξίδευαν στα κανό από νησί σε νησί προς αναζήτηση φρέσκου κρέατος. «Τρώνε ανθρώπινη σάρκα και παιδιά, ακόμα και ευνουχισμένα άτομα τα οποία κρατούν και ταΐζουν για να παχύνουν πριν τα φάνε», έγραψε ένας Ευρωπαίος. «Τους αποκαλούν κανίβαλους». Μην το αφήστε ποτέ να ειπωθεί ότι οι προ-Κολόμβου Αμερικανοί ήταν ξένοι στην τόσο μεγάλη σκληρότητα.
Οι Ευρωπαίοι παρακινήθηκαν από τη σφοδρή επιθυμία τους για δόξα, για κατάκτηση, για τις γυναίκες και προ πάντων για το χρυσό. Όταν οι Ινδοί είχαν το χρυσό ήταν αναγκασμένοι να το αφήσουν και όταν δεν είχαν, αναγκάστηκαν να το κυνηγήσουν. Μεταξύ των Taino της Hispaniola, ο Κολόμβος θέσπισε ένα σύστημα φόρου, που απαιτούσε από κάθε ενήλικο να καταβάλει μια διευκρινισμένη ποσότητα χρυσού. Σε διαφορετική περίπτωση, η ποινή ήταν ο θάνατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούνται οι φίλοι που καταθέτουν τις απόψεις τους να χρησιμοποιούν ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος. Μηνύματα τα οποία προσβάλλουν τον συγγραφέα του άρθρου, υβριστικά μηνύματα ή μηνύματα εκτός θέματος θα διαγράφονται. Προτιμήστε την ελληνική γλώσσα αντί για greeklish.